Αδιέξοδο χαρακτηρίζεται µία κοινόχρηστη περιοχή του ορόφου από κάθε σηµείο της οποίας η διαφυγή µπορεί να γίνει µόνο προς µία κατεύθυνση.
Άκαυστο δοµικό υλικό χαρακτηρίζεται εκείνο που πληροί τα κριτήρια της δοκιµασίας ακαυστότητας.
Ακεραιότητα απέναντι στη φωτιά ενός δοµικού στοιχείου είναι η ικανότητα του να εµποδίζει το πέρασµα των φλογών και των θερµών καυσαερίων στη µη εκτεθειµένη πλευρά του, στην περίπτωση προσβολής φωτιάς από τη µία πλευρά.
Άµεση απόσταση διαφυγής λέγεται το µήκος της ευθείας γραµµής από τυχόν σηµείο ενός ορόφου, µετρούµενη µέσα στο περίγραµµα του κτιρίου, προς την πλησιέστερη έξοδο κινδύνου, αγνοώντας τα ενδιάµεσα χωρίσµατα και τους τοίχους, εκτός από αυτούς του πυροπροστατευµένου
κλιµακοστασίου.
Ανιχνευτές πυρκαγιάς λέγονται τα όργανα ενός συστήµατος αυτόµατης ανίχνευσης πυρκαγιάς, τα οποία συνεχώς ή σε τακτά χρονικά διαστήµατα παρακολουθούν την τυχόν εµφάνιση φυσικών ή και χηµικών φαινοµένων, επακόλουθων της φωτιάς, σε µια ορισµένη περιοχή του κτιρίου και µεταδίδουν τα αντίστοιχα σήµατα συναγερµού ή ελέγχου.
Αντίσταση στη δίοδο της θερµότητας ενός δοµικού στοιχείου είναι η ικανότητα του να εµποδίζει τη µετάδοση δια µέσου της µάζας του ενός προκαθορισµένου ποσού θερµότητας.
Απροστάτευτη όδευση διαφυγής λέγεται το πρώτο τµήµα µιας όδευσης διαφυγής, που περιβάλλεται από δοµικά στοιχεία χωρίς ειδικές απαιτήσεις πυραντίστασης και καταλήγει σ’ ένα χώρο σχετικά ή απόλυτα ασφαλή.
Αυτοκλειόµενο κούφωµα λέγεται εκείνο που είναι εξοπλισµένο µε κατάλληλο µηχανισµό επαναφοράς του στην κλειστή θέση.
Αυτόµατος καταιονητήρας λέγεται συσκευή συνδεδεµένη µε δίκτυο παροχής νερού, η οποία ενεργοποιείται αυτόµατα σε µια προκαθορισµένη θερµοκρασία και εκτοξεύει νερό.
Έξοδος κινδύνου είναι το άνοιγµα εισόδου σε πυροπροστατευµένη όδευση διαφυγής, ή κατευθείαν σε ασφαλή υπαίθριο χώρο.
Εξωτερικό κλιµακοστάσιο λέγεται εκείνο που κατασκευάζεται έξω από το περίγραµµα του κτιρίου.
Επικίνδυνος χώρος λέγεται κάθε χώρος ενός κτιρίου όπου, παράγονται ή και χρησιµοποιούνται ή και αποθηκεύονται ιδιαίτερα εύφλεκτα και εκρηκτικά υλικά, υγρά, εµπορεύµατα κ.λπ.
Επιφανειακή εξάπλωση φλόγας είναι εκείνη που γίνεται µε ορισµένη ταχύτητα πάνω στην επιφάνεια ενός δοµικού στοιχείου ή υλικού, αφού αυτό αναφλέγει.
Εσωτερικά τελειώµατα λέγονται τα κατασκευαστικά στοιχεία µε τα οποία γίνεται η τελική διαµόρφωση των εσωτερικών επιφανειών των κτιρίων, όπως επιχρίσµατα, επενδύσεις, επιστρώσεις, χρωµατισµοί, αρµολογήµατα, µονώσεις, κ.λπ.
Ευστάθεια σε φωτιά ενός δοµικού στοιχείου είναι η ικανότητα του να µην καταρρέει ή να µην ξεπερνά όρια παραµόρφωσης, όταν φορτισµένο µε προκαθορισµένο φορτίο, εκτίθεται στην επίδραση της φωτιάς.
Καυστό δοµικό υλικό λέγεται οποιοδήποτε υλικό δεν πληροί τα κριτήρια της δοκιµασίας ακαυστότητας.
Όδευση διαφυγής λέγεται µία συνεχής και χωρίς εµπόδια πορεία για τη διαφυγή από οποιοδήποτε σηµείο ενός κτιρίου προς ένα ασφαλή, υπαίθριο συνήθως χώρο, σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Οικοδοµικό διάκενο λέγεται το κενό που περικλείεται από δοµικά στοιχεία (συµπεριλαµβανοµένης και της ψευδοροφής) ή περιέχεται µέσα σ’ ένα δοµικό στοιχείο. Στα διάκενα δεν συµπεριλαµβάνονται οι αίθουσες, τα ντουλάπια, τα προστατευµένα φρεάτια, οι καπνοδόχοι και οι διάφοροι αγωγοί.
Όροφος εκκένωσης είναι ο όροφος του κτιρίου, από τον οποίο εξέρχονται προς ασφαλή χώρο οι οδεύσεις διαφυγής.
Παροχή όδευσης διαφυγής είναι ο αριθµός των ατόµων που είναι δυνατό να διαφύγει έγκαιρα, σε περίπτωση πυρκαγιάς, χρησιµοποιώντας αυτή την όδευση.
Πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης διαφυγής λέγεται το µήκος της πορείας που φυσιολογικά θα διανύσει ένα άτοµο για να διαφύγει, σε περίπτωση πυρκαγιάς, από τυχόν σηµείο ενός ορόφου µέχρι την πλησιέστερη έξοδο κινδύνου.
Πυραντίσταση λέγεται η ικανότητα µιας κατασκευής ή ενός δοµικού στοιχείου ν’ αντιστέκεται για ένα καθορισµένο χρονικό διάστηµα, που ονοµάζεται δείκτης πυραντίστασης, στα θερµικά αποτελέσµατα µιας φωτιάς, χωρίς απώλεια της ευστάθειας, της ακεραιότητας και της αντίστασης στη δίοδο της θερµότητας.
Πυράντοχο κούφωµα λέγεται κάθε κούφωµα, που δοκιµαζόµενο µαζί µε τις διατάξεις στήριξής του σε δοκιµασία πυραντίστασης, παρουσιάζει ένα καθορισµένο δείκτη πυραντίστασης.
Πυροδιαµέρισµα: τµήµα κτιρίου ή και ολόκληρο κτίριο που περικλείεται ερµητικά από δοµικά στοιχεία µε πρoκαθoριζόµενo, κατά περίπτωση, δείκτη πυραντίστασης.
Πυροθερµικό φορτίο: το ποσό της εκλυόµενης θερµότητας από την καύση όλων των υλικών µέσα σ’ ένα χώρο κτιρίου.
Πυροπροστατευµένη όδευση διαφυγής λέγεται εκείνο το τµήµα της όδευσης (κλιµακοστάσιο, διάδροµος, προθάλαµος κ.λπ.) που περικλείεται από πυράντοχα δοµικά στοιχεία µε προκαθορισµένο δείκτη πυραντίστασης.
Πυροφραγµός λέγεται κάθε κατασκευή που άκαυστα ή περιορισµένης καυστότητας υλικά, που διακόπτει οικοδοµικό διάκενο ή γεµίζει αρµούς και χάσµατα οικοδοµικών στοιχείων, ώστε να εµποδίζεται η διέλευση καπνού και φλογών µέσα απ’ αυτά.
Τελική έξοδος είναι η κατάληξη µιας όδευσης διαφυγής από ένα κτίριο, που οδηγεί σε µια οδό ή σ’ έναν ανοικτό χώρο ασφαλή από τον κίνδυνο της φωτιάς ή και του καπνού. 
 

1.2.1. Για τους σκοπούς του παρόντος Κανονισµού τα κτίρια ταξινοµούνται ανάλογα µε τη χρήση τους σε 9 κατηγορίες, σύµφωνα µε τον παρακάτω Πίνακα Ι.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι

1.2.2. Λεπτοµερέστερος προσδιορισµός των κτιρίων που ανήκουν σε κάθε κατηγορία δίνεται στις Ειδικές ∆ιατάξεις του παρόντος Κανονισµού.
Σε περίπτωση αµφιβολίας για τον προσδιορισµό της χρήσης ενός κτιρίου, αρµόδια για την κατάταξή του στη συγγενέστερη κατηγορία είναι η ελέγχουσα ∆ηµόσια Αρχή.
Ο χαρακτηρισµός της κατηγορίας αναφέρεται σε ολόκληρο το κτίριο ή σ’ ένα τµήµα του ή σ’ ένα πυροδιαµέρισµα. Αφορά στην κυρία χρήση του κτιρίου. Τυχόν δευτερεύουσα άλλη χρήση που συνυπάρχει στο κτίριο εξετάζεται χωριστά, αν πρόκειται για κατοικία ή αν καταλαµβάνει επιφάνεια µεγαλύτερη του 1/4 της συνολικής επιφάνειας του κτιρίου.
1.2.3. Ανεξάρτητα από τη χρήση του, ένα κτίριο ή ένα τµήµα κτιρίου µπορεί να χαρακτηρισθεί υψηλού βαθµού κινδύνου από τη φύση των περιεχοµένων του. Συγκεκριµένα, όταν τα περιεχόµενα παρουσιάζουν µεγάλη αναφλεξιµότητα, ταχύτητα επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας και έκλυση θερµότητας ή παράγουν πολλά τοξικά καυσαέρια ή έχουν κίνδυνο έκρηξης.
Ο χαρακτηρισµός «υψηλού βαθµού κινδύνου» ισχύει και για την περίπτωση που η πυκνότητα του πυροθερµικού φορτίου του κτιρίου είναι µεγαλύτερη από 2.000 MJ/m²  (περίπου 100 Kg/m² ισοδύναµο ξύλου).
Στην περίπτωση µεµονωµένων επικίνδυνων χώρων (π.χ. λεβητοστάσια, δεξαµενές καυσίµων κ.λ.π.) ισχύουν τα µέτρα της παραγράφου 3.2.5. του κεφαλαίου της ∆οµικής Πυροπροστασίας.
Στην περίπτωση κτιρίου ή τµήµατος κτιρίου, µε υψηλό βαθµό κινδύνου, εκτός από τις απαιτήσεις της κύριας χρήσης ισχύουν και τα παρακάτω:
α) Το επιτρεπόµενο µέγιστο µήκος της πραγµατικής απόστασης απροστάτευτης όδευσης διαφυγής είναι 20 µέτρα.
β) Η παροχή ανά µονάδα πλάτους καθορίζεται σε 30 άτοµα για τις σκάλες και σε 50 άτοµα για τα οριζόντια τµήµατα της όδευσης διαφυγής.
γ) Επιβάλλεται η εγκατάσταση αυτόµατου συστήµατος πυρόσβεσης. 

Στόχος: Ο κύριος στόχος του σχεδιασµού των οδεύσεων διαφυγής σ’ ένα κτίριο είναι η διασφάλιση ασφαλούς εκκένωσης όλων των ενοίκων, σε περίπτωση πυρκαγιάς. Οι οδεύσεις διαφυγής πρέπει να παραµένουν ασφαλείς και αποτελεσµατικές για τη χρονική διάρκεια που χρειάζονται και να είναι σαφώς αντιληπτές και προσπελάσιµες απ’ όλους τους χρήστες. Η χρήση του κτιρίου και οι ανάγκες των ενοίκων καθορίζουν τον τρόπο σχεδιασµού, την διαστασιολόγηση, καθώς και τη θέση των οδεύσεων διαφυγής. 

2.1. Μετρικά στοιχεία.
2.1.1. Η παροχή της όδευσης διαφυγής καθορίζεται µε βάση την ειδική χρήση του κτιρίου και υπολογίζεται για κάθε όροφο ανάλογα µε το θεωρητικό πληθυσµό του.
Ο όροφος µε το µεγαλύτερο αριθµό ενοίκων (πληθυσµό) καθορίζει την παροχή της κατακόρυφης όδευσης διαφυγής (κλιµακοστασίου).
Σε περίπτωση κτιρίων µε περισσότερους των 6 ορόφων (συµπεριλαµβανοµένου και του ισογείου) η παροχή της κατακόρυφης όδευσης διαφυγής-κλιµακοστασίου ισούται µε το άθροισµα των παροχών δύο διαδοχικών ορόφων.
Η παροχή της ή των οδεύσεων διαφυγής προς τις ειδικές εξόδους στον όροφο εκκένωσης υπολογίζεται από τις παροχές του ορόφου εκκένωσης και των υπερκειµένων και υποκειµένων ορόφων, κατά περίπτωση κατηγορίας κτιρίων και καθορίζει το απαιτούµενο πλάτος της ή των τελικών εξάδων, που αναφέρεται στις Ειδικές ∆ιατάξεις.
2.1.2. Πλάτος και ύψος: ως πλάτος της όδευσης διαφυγής ορίζεται το ελεύθερο πλάτος στο στενότερo σηµείο και µέχρι ύψους 2.00 µέτρων. Η µονάδα πλάτους της όδευσης διαφυγής ορίζεται σε 0.60 του µέτρου.
Το ελάχιστο πλάτος οποιασδήποτε όδευσης διαφυγής δεν επιτρέπεται να είναι µικρότερο από 0.70 του µέτρου.
Το πλάτος της όδευσης διαφυγής δεν επιτρέπεται να µειώνεται, σε καµιά περίπτωση, στην πορεία προς την τελική έξοδο.
Το απαιτούµενο πλάτος της όδευσης διαφυγής, για όλα τα στάδια, προσδιορίζεται σε συνάρτηση µε τον αριθµό των ενοίκων, ανάλογα µε την ειδική χρήση του κτιρίου (ειδικές διατάξεις) και εκφράζεται σε ακέραιες µονάδες πλάτους (0.60 µ.). Όταν απαιτείται από τον υπολογισµό, προστίθεται µισή µονάδα πλάτους (0.30 µ.) και όχι κλάσµατα. Ο περιορισµός αυτός δεν ισχύει για τον καθορισµό του ελαχίστου επιτρεποµένου πλάτους.
Το ελεύθερο ύψος των χώρων, όπου περνά όδευση διαφυγής, πρέπει να είναι τουλάχιστον 2.20 µέτρα, ενώ για τις σκάλες, δοκούς, ανώφλια θυρών µπορεί να είναι 2.00 µέτρα.
2.1.3. Υψοµετρικές διαφορές δαπέδων: Περιοχές που παρουσιάζουν υψοµετρικές διαφορές στο δάπεδο µέχρι 0.40 µέτρου, εξυπηρετούνται µε σκαλοπάτια ή ράµπες και µπορεί να συµπεριληφθούν στις οριζόντιες οδεύσεις διαφυγής.

ΣΤΑ∆ΙΑ Ο∆ΕΥΣΕΩΝ ∆ΙΑΦΥΓΗΣ

2.2. Το πρώτο στάδιο της όδευσης διαφυγής (ΑΒΓ) ονοµάζεται απροστάτευτη όδευση διαφυγής και αφορά στην πορεία από ένα τυχόν σηµείο του κτιρίου µέχρι ένα χώρο ασφαλή, ή σχετικά ασφαλή που µπορεί να είναι:
α) µια τελική έξοδος προς υπαίθριο χώρο.
β) µια έξοδος κινδύνου ορόφου προς µία πυροπροστατευµένη όδευση διαφυγής.
γ) µια πόρτα εισόδου σε χώρο πυροδιαµερίσµατος που οδηγεί σε µια έξοδο κινδύνου ή µια τελική έξοδο.
2.2.1. Απόσταση διαφυγής – ∆ιάταξη εξόδων.
Πραγµατική απόσταση, απροστάτευτης όδευσης διαφυγής, λέγεται το µήκος της πραγµατικής πορείας µη συµπεριλαµβανοµένων των κινητών επίπλων, που πρέπει να διασχίσει το άτοµο από τυχόν σηµείο της κάτοψης του κτιρίου, µέχρι να φτάσει στην πιο κοντινή έξοδο κινδύνου, δηλαδή στην αρχή µιας πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής (σχ. 2.2).
Η πραγµατική απόσταση, όπως και η άµεση απόσταση απροστάτευτης όδευσης, αναφέρονται συνήθως σε οριζόντια διαδροµή. Όταν όµως παρεµβάλλεται στην όδευση απροστάτευτο κλιµακοστάσιο, προστατεύεται το ανάπτυγµα της σκάλας στη γραµµή ανάβασης, επαυξηµένο κατά 50%.

Σχ. 2.2. Η πραγµατική απόσταση απρoστάτευσης όδευσης
Τα µέγιστα, κατά περίπτωση, επιτρεπόµενα µήκη των παραπάνω αποστάσεων (πραγµατικήςάµεσης) καθορίζονται από τις αντίστοιχες Ειδικές διατάξεις ανάλογα µε τη χρήση του κτιρίου.
Αν ένα τµήµα (π.χ. ΒΓ σχ. 2.1) αυτού του σταδίου ανήκει σε κοινόχρηστο διάδροµο µερικά πυροπροστατευµένο (µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 30 λεπτών), στον υπολογισµό της πραγµατικής απόστασης αυτό το τµήµα λαµβάνεται ίσο µε το µισό του πραγµατικού του µήκους, αν δεν καθορίζεται διαφορετικά στις Ειδικές διατάξεις.
Όταν υπάρχει αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης, η απροστάτευτη απόσταση διαφυγής επιτρέπεται ν’ αυξάνεται, όπως καθορίζεται συγκεκριµένα στις Ειδικές ∆ιατάξεις.
Γενικά πρέπει να επιδιώκεται η προσπέλαση προς δύο τουλάχιστον εναλλακτικές εξόδους κινδύνου (σχ. 2.3), από χώρους µε πληθυσµό περισσότερο των 10 ατόµων ή όροφο µε πληθυσµό περισσότερο των 50 ατόµων. Οι έξοδοι κινδύνου από κάθε σηµείο του χώρου πρέπει να τοποθετούνται σε θέσεις σαφώς αντιληπτές από τους ένοικους.
Στην περίπτωση που υπάρχει µια µόνο πορεία διαφυγής, το αναφερόµενο πιο πάνω όριο απροστάτευσης όδευσης είναι µικρότερο και καθορίζεται από τις αντίστοιχες ειδικές διατάξεις.
Οι οδεύσεις διαφυγής από τυχόν σηµείο ενός χώρου προς τις δύο εναλλακτικές εξόδους πρέπει να σχηµατίζουν γωνία µεγαλύτερη των 45^ο  (σχ. 2.4), για να θεωρηθεί ότι αποτελούν δύο ξεχωριστές οδεύσεις.
Όταν υπάρχουν δύο εναλλακτικές οδεύσεις διαφυγής, αρκεί µόνο η µία απ’ αυτές να πληροί το µέγιστο όριο µήκους της πραγµατικής απόστασης (σχ. 2.3).
Οι πόρτες εξόδου πρέπει να ανοίγουν υποχρεωτικά προς την κατεύθυνση της όδευσης διαφυγής, όταν στο χώρο του κτιρίου, αντιστοιχεί πληθυσµός µεγαλύτερος από 50 άτοµα ή ο χώρος παρουσιάζει υψηλό βαθµό κινδύνου. 

Οι οδεύσεις διαφυγής δεν πρέπει γενικά να περνούν κοντά σε τµήµατα του κτιρίου, που παρουσιάζουν υψηλό βαθµό κινδύνου, εκτός εξαιρέσεως, µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής. 
Σε ορισµένες περιπτώσεις υπάρχει επιπλέον και περιορισµός για την απόσταση του τυχόντος σηµείου της αίθουσας από την ενδιάµεση πόρτα (απόσταση ΑΒ, σχ. 2.5). Σε κάθε περίπτωση η απόσταση αυτή πρέπει να είναι µικρότερη από τα 2/3 του επιτρεποµένου µήκους της πραγµατικής απόστασης απροστάτευσης όδευσης διαφυγής. 

Σχ. 2.3. Εναλλακτικές έξοδοι κινδύνου

Σχ. 2.4. Οι οδεύσεις διαφυγής σχηµατίζουν γωνία µεγαλύτερη των 45^ο. 

Σχήµα 2.5.
2.2.2. Υπαίθρια τµήµατα: η όδευση διαφυγής µπορεί να περνά από εξωτερικούς εξώστες, βεράντες ή δώµατα υπό τον όρο ότι το µέγιστο µήκος του υπαίθριου τµήµατος είναι το 1/2 της συνολικής επιτρεποµένης απόστασης, προκειµένου για απροστάτευτη όδευση διαφυγής και δεν δηµιουργούνται αδιέξοδα.
2.3. Το δεύτερο στάδιο (Γ∆) αφορά στην πορεία από µια έξοδο κινδύνου (τέλος του πρώτου σταδίου), µέχρι την έξοδο στο επίπεδο του ορόφου εκκένωσης. Όλη αυτή η πορεία είναι πυροπροστατευµένη, περιβάλλεται δηλαδή από δοµικά στοιχεία µε προκαθορισµένο δείκτη πυραντίστασης. Το δεύτερο στάδιο της όδευσης διαφυγής αποτελείται, συνήθως, από πυροπροστατευµένα κλιµακοστάσια (τµήµα Γ∆, σχ. 2.1), αλλά µερικές φορές µπορεί να συµπεριλαµβάνει και πυροπροστατευµένους οριζόντιους διαδρόµους (τµήµα ΒΓ) ή πυροπροστατευµένο προθάλαµο.
2.3.1. Πυροπροστατευµένη όδευση διαφυγής.
Ο δείκτης πυραντίστασης των δοµικών στοιχείων της πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής είναι ίσος µε τον απαιτούµενο για τα στοιχεία του πυροδιαµερίσµατος, ανάλογα µε την ειδική χρήση του κτιρίου και τις αντίστοιχες Ειδικές ∆ιατάξεις. Όπου δεν προβλέπονται από τις Ειδικές ∆ιατάξεις τιµές για τον δείκτη πυραντίστασης του περιβλήµατος της πυροπροστατευµένης όδευσης, οι τοίχοι και τα δάπεδα αυτής της όδευσης πρέπει να έχουν τους παρακάτω δείκτες πυραντίστασης:
α) όταν η πυροπροστατευµένη όδευσης εξυπηρετεί 3 ή λιγότερους ορόφους, τουλάχιστον 30 λεπτών.
β) η πυροπροστατευµένη όδευση εξυπηρετεί 4-8 ορόφους, τουλάχιστον 60 λεπτών.
γ) όταν η πυροπροστατευµένη όδευση εξυπηρετεί 9 ή περισσότερους ορόφους, τουλάχιστον 90 λεπτών.
Τα ανοίγµατα που χρησιµοποιούνται ως είσοδος και έξοδος της προστατευµένης όδευσης διαφυγής καλύπτονται µε πόρτες αυτοκλειόµενες, µε δείκτη πυραντίστασης που µπορεί να υπολείπεται το πολύ 30 λεπτά από το δείκτη πυραντίστασης των υπόλοιπων δοµικών στοιχείων. Τα κουφώµατα των παραθύρων του περιβλήµατος πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 30 λεπτών.
Τα εσωτερικά τελειώµατα των τοίχων και των οροφών της πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής πρέπει να ανήκουν στις κατηγορίες 0 ή 1, από την άποψη της επιφανειακής διάδοσης της φλόγας.
Σωληνώσεις που µεταφέρουν υγρά ή αέρια αναφλέξιµα απαγορεύεται να διαπερνούν πυροπροστατευµένες οδεύσεις διαφυγής.
2.3.2. Εσωτερικά κλιµακοστάσια.
Ο αριθµός και η θέση των απαιτουµένων κλιµακοστασίων προκύπτουν από τις απαιτήσεις που διατυπώνονται στο πρώτο στάδιο (Ι) και καθορίζονται ειδικότερα από τη χρήση του κτιρίου και την πυκνότητα του πληθυσµού.
Όλα τα εσωτερικά κλιµακοστάσια που αποτελούν πυροπροστατευµένη όδευση διαφυγής πρέπει να είναι µόνιµης κατασκευής και να περιβάλλονται από δοµικά στοιχεία µε δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε όσα ορίζονται στις ειδικές διατάξεις.
Σε κτίρια µε 3 ή περισσότερους ορόφους τα σκαλοπάτια και τα πλατύσκαλα υποχρεωτικά πρέπει να κατασκευάζονται από άκαυστα υλικά.
Για κτίρια µε περισσότερους από 6 ορόφους και πυκνότητα πληθυσµού πάνω από 50 άτοµα ανά όροφο απαιτείται ειδικός προθάλαµος για κάθε όροφο, µε δύο πυράντοχες πόρτες στην είσοδο του κλιµακοστασίου (lobby) έτσι, ώστε να προστατεύονται από την είσοδο του καπνού (σχ. 2.6). Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος αυτού του προθαλάµου πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 60 λεπτών και οι πόρτες τουλάχιστον 30 λεπτών. 

Σχήµα 2.6. Πυροπροστατευµένος προθάλαµος µε αυτοκλειόµενες πόρτες.
2.3.3. Εξωτερικά κλιµακοστάσια.
Σε περιπτώσεις ανάγκης µπορεί να χρησιµοποιηθεί ως όδευση διαφυγής εξωτερικό κλιµακοστάσιο µόνιµης κατασκευής.
Σε κτίρια µε 4 ή περισσότερους ορόφους τα εξωτερικά κλιµακοστάσια πρέπει να διαχωρίζονται από το κτίριο µε δοµικά στοιχεία που παρουσιάζουν δείκτη πυραντίστασης ίσο µε τον απαιτούµενο για το πυροδιαµέρισµα του κτιρίου. Η προστασία αυτή των εξωτερικών τοίχων πρέπει να επεκτείνεται εκατέρωθεν του κλιµακοστασίου κατά 2 µέτρα.
Για κτίρια πάνω από 3 ορόφους τα σκαλοπάτια και τα πλατύσκαλα πρέπει να κατασκευάζονται από άκαυστα υλικά.
2.3.4. Κλιµακοστάσια για την πρόσβαση των πυροσβεστών.
Σε κτίρια µε ύψος µεγαλύτερο από 25 µέτρα και συνολικό πληθυσµό πάνω από 500 άτοµα και όπου από τις Γενικές ∆ιατάξεις απαιτείται, κατασκευάζεται πρόσθετο εσωτερικό κλιµακοστάσιο για την πρόσβαση των πυροσβεστών, το οποίο µπορεί να χρησιµοποιηθεί και ως όδευση διαφυγής των ενοίκων.
Το κλιµακοστάσιο της προηγούµενης παραγράφου επιτρέπεται να γίνεται εξωτερικό µόνιµης κατασκευής, εφόσον εξυπηρετείται καλύτερα η πρόσβαση των πυροσβεστών.
2.3.5. Ράµπες.
Για τις ράµπες εσωτερικές ή εξωτερικές ισχύουν οι ίδιες διατάξεις που αναφέρονται στα κλιµακοστάσια. Όταν η κλίση της ράµπας είναι µεγαλύτερη από 1:15 παρεµβάλλεται υποχρεωτικά πλατύσκαλο, µήκους τουλάχιστον 1.50 µέτρου, ανά διαφορά στάθµης 3.50 µέτρων.
2.3.6. Κυλιόµενες σκάλες - Ανελκυστήρες
Γενικά απαγορεύεται η χρήση των κυλιόµενων κλιµάκων ή διαδρόµων καθώς και των ανελκυστήρων ως οδεύσεων διαφυγής.
2.4. Το τρίτο στάδιο (∆Ε) αποτελεί την οριζόντια όδευση προς την τελική έξοδο και την εκκένωση των ενοίκων σε χώρο απόλυτα ασφαλή, κοινόχρηστο δρόµο ή ύπαιθρο (σχ. 2.1). Είναι η συνέχεια των προστατευµένων οδεύσεων διαφυγής από τους υπέργειους (ή υπόγειους) ορόφους προς το εξωτερικό του κτιρίου και από εκεί, αν απαιτείται σε περιοχή ελεύθερη και ασφαλή.
Η όδευση του τρίτου σταδίου µέσα στο κτίριο πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σύντοµη, ευθεία και πυροπροστατευµένη.
Στην περίπτωση που προβλέπεται προθάλαµος (lobby) πρέπει και αυτός να είναι πλήρως πυροπροστατευµένος.
Η τελική έξοδος ή οι τελικές έξοδοι πρέπει να τοποθετούνται κατάλληλα στην κάτοψη του κτιρίου, έτσι ώστε να είναι σαφής η κατεύθυνση διαφυγής προς το ύπαιθρο.
Κλιµακοστάσια που συνεχίζονται κάτω από τον όροφο εκκένωσης πρέπει να διακόπτονται µε κατάλληλα διαχωριστικά στοιχεία (πόρτες), για να µη δηµιουργείται σύγχυση, όσον αφορά στην κατεύθυνση της τελικής εξόδου.
Γέφυρες, υπαίθριοι εξώστες και οποιαδήποτε άλλη έξοδος που οδηγεί από το κτίριο σε άλλο κτίριο ή σε χώρο ασφαλέστερο (ακάλυπτο, εσωτερική αυλή, αίθριο κ.λπ.) µπορούν να αντικαταστήσουν άλλες απαιτούµενες τελικές εξόδους, αλλά όχι σε ποσοστό µεγαλύτερο του 50%.
Το τµήµα της όδευσης του τρίτου σταδίου (III), που βρίσκεται έξω από το κτίριο, πρέπει να οδηγεί µε ασφάλεια µακριά από το κτίριο και να προστατεύεται από την ακτινοβολία, τον καπνό και τις φλόγες που προέρχονται από τα ανοίγµατα (σχ. 2.7).

Σχήµα: 2.7.
2.5. Κατασκευαστικά στοιχεία των οδεύσεων διαφυγής
2.5.1. Πόρτες-Γενικά.
Κάθε πόρτα που προβλέπεται να χρησιµοποιηθεί ως έξοδος κινδύνου, πρέπει να βρίσκεται σε θέση κατάλληλη έτσι, ώστε η πορεία διαφυγής να είναι προφανής και πραγµατοποιήσιµη.
Σε κάθε άνοιγµα πόρτας, απ’ όπου περνά όδευση διαφυγής, πρέπει να υπάρχει τουλάχιστο ένα θυρόφυλλο µε πλάτος ίσο ή µεγαλύτερο από 0.70 µέτρου.
Κανένα θυρόφυλλο, από το οποίο περνά όδευση διαφυγής, δεν επιτρέπεται να έχει πλάτος µεγαλύτερο από 1.20 µέτρα.
Το δάπεδο και από τις δυο πλευρές κάθε πόρτας πρέπει να είναι επίπεδο και να βρίσκεται στην ίδια στάθµη.
Κατ’ εξαίρεση, όταν η πόρτα οδηγεί προς το ύπαιθρο ή προς εξωτερικό εξώστη ή προς την τελική έξοδο, επιτρέπεται η στάθµη του δαπέδου στην εξωτερική πλευρά της πόρτας να βρίσκεται µέχρι και 0.20 µέτρου χαµηλότερα σε σχέση µε την εσωτερική στάθµη.
2.5.2. Κατεύθυνση περιστροφής
Κάθε πόρτα που χρησιµοποιείται ως έξοδος κινδύνου πρέπει να ανοίγει προς την κατεύθυνση της διαφυγής παρέχοντας το πλήρες πλάτος του ανοίγµατός της.
Μπορούν να εξαιρεθούν πόρτες που εξυπηρετούν χώρους µε χαµηλό βαθµό κινδύνου και συνολικό πληθυσµό που δεν ξεπερνά τα 50 άτοµα. Αυτές οι πόρτες επιτρέπεται να ανοίγουν περιστρεφόµενες προς την αντίθετη κατεύθυνση της όδευσης διαφυγής.
Κάθε πόρτα που έχει άµεση πρόσβαση προς κλιµακοστάσιο, πρέπει κατά την περιστροφή της να µην φράσσει σκαλοπάτια ή πλατύσκαλα και να µην µειώνει το πλάτος της σκάλας ή του πλατύσκαλου, διασφαλίζοντας µία τουλάχιστο µονάδα πλάτους οδεύσεως διαφυγής (σχ. 2.8).
Πόρτες µηχανοκίνητες, όπως π.χ. πόρτες που ανοίγουν µε το πλησίασµα ενός ατόµου και παρεµβάλλονται σε οδεύσεις διαφυγής, πρέπει να είναι δυνατό ν’ ανοίγονται και µε το χέρι σε περίπτωση διακοπής της παροχής ενεργείας. 

Σχήµα 2.8.
2.5.3. Εξοπλισµός.
Κάθε πόρτα πρέπει να έχει κατάλληλο εξοπλισµό, έτσι ώστε να ανοίγει αµέσως προς την πλευρά της όδευσης διαφυγής. Σύρτες ή άλλα µέσα ασφαλίσεως της πόρτας πρέπει να έχουν χειρολαβές ευκολόχρηστες ακόµη και στο σκοτάδι.
Οι κλειδαριές, αν υπάρχουν, πρέπει να είναι τέτοιου τύπου ώστε να µην απαιτείται η χρησιµοποίηση κλειδιού για ν’ ανοίξουν προς την κατεύθυνση της διαφυγής.
Κάθε πόρτα που προβλέπεται να παραµένει κλειστή σε περίπτωση πυρκαγιάς (π.χ. πόρτα σε περίβληµα κλιµακοστασίου), πρέπει να είναι αυτοκλειόµενη και δεν επιτρέπεται να στερεώνεται σε θέση ανοιχτή.
2.5.4. Πόρτες περιστρεφόµενες γύρω από κεντρικό άξονα- περιστροφικοί φραγµοί.
Απαγορεύεται η χρησιµοποίηση πόρτας περιστρεφόµενης γύρω από κεντρικό άξονα σε οδεύσεις διαφυγής.
Επίσης απαγορεύονται περιστροφικοί φραγµοί ή άλλες παρόµοιες διατάξεις, που έχουν προορισµό να περιορίσουν την πορεία προς µια διεύθυνση ή τον έλεγχο των εισιτηρίων, εφόσον παρεµποδίζεται η κίνηση στην όδευση διαφυγής.
Εξαίρεση γίνεται σε ειδικά κτίρια υπό την προϋπόθεση ότι, αυτές οι πόρτες δεν καλύπτουν ποσοστό µεγαλύτερο του 50% από το σύνολο των απαιτουµένων µονάδων πλάτους των οδεύσεων διαφυγής.
Για κάθε πόρτα περιστρεφόµενη γύρω από κεντρικό άξονα ή περιστροφικό φραγµό πρέπει να υπολογίζεται µόνο µισή µονάδα πλάτους, κατά τον υπολογισµό των µονάδων πλάτους της όδευσης διαφυγής.
2.5.5. Παράθυρα
Γενικά τα παράθυρα δεν θεωρούνται τµήµατα οδεύσεων διαφυγής. Ωστόσο, στην περίπτωση ισογείου χώρου, µπορούν να χρησιµοποιηθούν ως εναλλακτικές έξοδοι, εφόσον έχουν διαστάσεις τουλάχιστον 0,60 του µέτρου πλάτος, και 0,85 του µέτρου ύψος (καθαρό άνοιγµα), και ύψος στάθµης κατωφλίου από το δάπεδο όχι µεγαλύτερο από 1,00 µέτρα.
Τα παράθυρα των πυροπροστατευοµένων οδεύσεων διαφυγής δεν πρέπει να είναι ανοιγµένα, εκτός εξαιρέσεων µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής, το πλαίσιό τους να είναι χαλύβδινο, και οι υαλοπίνακες ενισχυµένοι µε συρµάτινο πλέγµα και να παρουσιάζουν πυραντίσταση τουλάχιστον 30 λεπτών.
2.5.6. Στηθαία και κουπαστές.
Οι σκάλες, τα πλατύσκαλα, οι εξώστες, οι ράµπες, που αποτελούν τµήµατα οδεύσεων διαφυγής πρέπει να είναι κατάλληλα προστατευµένα µε στηθαία στις ανοιχτές πλευρές. Τα στηθαία και οι κουπαστές πρέπει να είναι συνεχή σε όλο το µήκος του κλάδου της σκάλας ή της ράµπας.
Οι σκάλες και οι ράµπες που αποτελούν τµήµατα της τελικής εξόδου και δεν έχουν µεγάλη υψοµετρική διαφορά (0,80) επιτρέπεται να µην έχουν στηθαία και κουπαστές.
Το ύψος των στηθαίων (εφόσον δεν υπάρχει κιγκλίδωµα) πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,00 µέτρο, µετρούµενα από το πάτηµα των βαθµίδων της σκάλας.
Το ύψος τοποθέτησης των κουπαστών που απαιτούνται πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,00 µέτρο, µετρούµενο από το πάτηµα των βαθµίδων της σκάλας.
Σε κάθε σκάλα, όπου απαιτείται πλάτος µεγαλύτερο από 1,80 µέτρα, πρέπει να τοποθετούνται ενδιάµεσες κουπαστές, έτσι ώστε το µέγιστο άνοιγµα κάθε τµήµατος της σκάλας να είναι 1,80 µέτρων, εφόσον χρησιµοποιείται ως όδευση διαφυγής.
2.6. Τεχνητός φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής.
2.6.1. Γενικά.
Ανάλογα µε τις Ειδικές διατάξεις για κάθε χρήση κτιρίου, όταν απαιτείται φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες διατάξεις:
Ο φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής (τεχνητός ή φυσικός) πρέπει να είναι συνεχής στο χρονικό διάστηµα που το κτίρια βρίσκεται σε λειτουργία, παρέχοντας την ελαχίστη ένταση φωτισµού των 15 lux, ιδιαίτερα στα δάπεδα των οδεύσεων διαφυγής, συµπεριλαµβανοµένων των γωνιών, των διασταυρώσεων διαδρόµων, των κλιµακοστασίων και κάθε πόρτας εξόδου διαφυγής.
2.6.2. Πηγές φωτισµού.
Ο τεχνητός φωτισµός πρέπει να τροφοδοτείται από σίγουρες πηγές ενέργειας, όπως ηλεκτρικό ρεύµα από την ∆.Ε.Η.
Απαγορεύεται η χρησιµοποίηση φωτιστικών σωµάτων, που λειτουργούν µε συσσωρευτές και η χρήση φορητών στοιχείων για τον κανονικό φωτισµό των οδεύσεων διαφυγής, όµως επιτρέπεται να χρησιµοποιηθούν ως βοηθητική πηγή ενέργειας, για το φωτισµό ασφαλείας.
Απαγορεύεται να χρησιµοποιούνται φωσφορίζοντα ή ανακλαστικά του φωτός στοιχεία ως υποκατάστατα των απαιτουµένων ηλεκτρικών φωτιστικών σωµάτων.
2.6.3. Φωτισµός ασφαλείας.
Για κάθε κτίριο, όπου σύµφωνα µε τις Ειδικές διατάξεις του, απαιτείται φωτισµός ασφαλείας στις οδεύσεις διαφυγής, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες παράγραφοι:
α. Η διακοπή του φωτισµού, στη διάρκεια αλλαγής από µια πηγή ενεργείας σε άλλη, πρέπει να είναι ελάχιστη. Η επιτρεπόµενη διακοπή δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 δευτερόλεπτα.
β. Ο φωτισµός ασφαλείας πρέπει να τροφοδοτείται από σίγουρη εφεδρική πηγή ενέργειας, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται σε όλα τα σηµεία του δαπέδου των οδεύσεων διαφυγής η ελάχιστη τιµή των 10 lux, µετρούµενη στη στάθµη του δαπέδου.
γ. Το σύστηµα του φωτισµού ασφαλείας πρέπει να διατηρεί τον προβλεπόµενο φωτισµό για 1 1/2 τουλάχιστον ώρα, σε περίπτωση διακοπής του κανονικού φωτισµού.
2.7. Σήµανση οδεύσεων διαφυγής
2.7.1. Επιγραφές και σήµατα εξόδων
Η σήµανση των οδεύσεων διαφυγής για όλα τα στάδια, εφόσον οι ειδικές διατάξεις των κτιρίων το απαιτούν, πρέπει να γίνεται µε σήµατα και ευανάγνωστες επιγραφές. Αυτή η σήµανση επιβάλλεται ιδιαίτερα όταν η έξοδος ή η όδευση διαφυγής δεν είναι άµεσα ορατή ή αντιληπτή.
Κάθε σήµανση που απαιτείται σύµφωνα µε την παραπάνω παράγραφο, πρέπει να είναι σύµφωνη µε τις διατάξεις του Π. ∆ιατάγµατος 422/8-6-79 «Περί συστήµατος, σηµατοδοτήσεως ασφαλείας εις τους χώρους εργασίας» µε τις συµπληρώσεις των παρακάτω παραγράφων:
Κάθε επιγραφή ή σήµα, που δείχνει µία έξοδο ή πρόσβαση διαφυγής, πρέπει να είναι κατάλληλα τοποθετηµένη έτσι ώστε να είναι άµεσα ορατή. Απαγορεύεται η τοποθέτηση διακόσµησης ή άλλου εξοπλισµού, που εµποδίζει την ορατότητα.
Σε κάθε θέση, όπου η κατεύθυνση της όδευσης διαφυγής προς την πλησιέστερη έξοδο δεν είναι ορατή, πρέπει να τοποθετείται το σηµείο διάσωσης γ, όπως προβλέπεται από το Π. ∆ιάταγµα 422/8-6-1979. Το µέγεθος και το χρώµα του σήµατος προσδιορίζεται από το άρθρο 3, παραγρ. 1γ του ίδιου ∆ιατάγµατος.
Επάνω από κάθε πόρτα εξόδου διαφυγής πρέπει να τοποθετείται το σήµα διάσωσης ε του άρθρου 4 του Π. ∆ιατάγµατος 422/8-6-1979, µε ύψος προσαυξηµένο, έτσι ώστε να υπάρχει χώρος για τη λέξη «ΕΞΟ∆ΟΣ», κάτω από το σύµβολο.
Στα σηµεία εισόδου κυλιόµενης σκάλας ή κυλιόµενου διάδροµου, που δεν περιλαµβάνονται σε όδευση διαφυγής, πρέπει να τοποθετούνται σήµατα διάσωσης που να προσδιορίζουν την κατεύθυνση προς την πλησιέστερη έξοδο.
Κάθε πόρτα, που σύµφωνα µε τον κανονισµό πρέπει να παραµένει κλειστή σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας του κτιρίου, πρέπει να φέρει την επιγραφή «Η ΠΟΡΤΑ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΗ». 

2.1.1. Η παροχή της όδευσης διαφυγής καθορίζεται µε βάση την ειδική χρήση του κτιρίου και υπολογίζεται για κάθε όροφο ανάλογα µε το θεωρητικό πληθυσµό του.
Ο όροφος µε το µεγαλύτερο αριθµό ενοίκων (πληθυσµό) καθορίζει την παροχή της κατακόρυφης όδευσης διαφυγής (κλιµακοστασίου).
Σε περίπτωση κτιρίων µε περισσότερους των 6 ορόφων (συµπεριλαµβανοµένου και του ισογείου) η παροχή της κατακόρυφης όδευσης διαφυγής-κλιµακοστασίου ισούται µε το άθροισµα των παροχών δύο διαδοχικών ορόφων.
Η παροχή της ή των οδεύσεων διαφυγής προς τις ειδικές εξόδους στον όροφο εκκένωσης υπολογίζεται από τις παροχές του ορόφου εκκένωσης και των υπερκειµένων και υποκειµένων ορόφων, κατά περίπτωση κατηγορίας κτιρίων και καθορίζει το απαιτούµενο πλάτος της ή των τελικών εξάδων, που αναφέρεται στις Ειδικές ∆ιατάξεις.
2.1.2. Πλάτος και ύψος: ως πλάτος της όδευσης διαφυγής ορίζεται το ελεύθερο πλάτος στο στενότερo σηµείο και µέχρι ύψους 2.00 µέτρων. Η µονάδα πλάτους της όδευσης διαφυγής ορίζεται σε 0.60 του µέτρου.
Το ελάχιστο πλάτος οποιασδήποτε όδευσης διαφυγής δεν επιτρέπεται να είναι µικρότερο από 0.70 του µέτρου.
Το πλάτος της όδευσης διαφυγής δεν επιτρέπεται να µειώνεται, σε καµιά περίπτωση, στην πορεία προς την τελική έξοδο.
Το απαιτούµενο πλάτος της όδευσης διαφυγής, για όλα τα στάδια, προσδιορίζεται σε συνάρτηση µε τον αριθµό των ενοίκων, ανάλογα µε την ειδική χρήση του κτιρίου (ειδικές διατάξεις) και εκφράζεται σε ακέραιες µονάδες πλάτους (0.60 µ.). Όταν απαιτείται από τον υπολογισµό, προστίθεται µισή µονάδα πλάτους (0.30 µ.) και όχι κλάσµατα. Ο περιορισµός αυτός δεν ισχύει για τον καθορισµό του ελαχίστου επιτρεποµένου πλάτους.
Το ελεύθερο ύψος των χώρων, όπου περνά όδευση διαφυγής, πρέπει να είναι τουλάχιστον 2.20 µέτρα, ενώ για τις σκάλες, δοκούς, ανώφλια θυρών µπορεί να είναι 2.00 µέτρα.
2.1.3. Υψοµετρικές διαφορές δαπέδων: Περιοχές που παρουσιάζουν υψοµετρικές διαφορές στο δάπεδο µέχρι 0.40 µέτρου, εξυπηρετούνται µε σκαλοπάτια ή ράµπες και µπορεί να συµπεριληφθούν στις οριζόντιες οδεύσεις διαφυγής.

ΣΤΑ∆ΙΑ Ο∆ΕΥΣΕΩΝ ∆ΙΑΦΥΓΗΣ

2.5.1. Πόρτες-Γενικά.
Κάθε πόρτα που προβλέπεται να χρησιµοποιηθεί ως έξοδος κινδύνου, πρέπει να βρίσκεται σε θέση κατάλληλη έτσι, ώστε η πορεία διαφυγής να είναι προφανής και πραγµατοποιήσιµη.
Σε κάθε άνοιγµα πόρτας, απ’ όπου περνά όδευση διαφυγής, πρέπει να υπάρχει τουλάχιστο ένα θυρόφυλλο µε πλάτος ίσο ή µεγαλύτερο από 0.70 µέτρου.
Κανένα θυρόφυλλο, από το οποίο περνά όδευση διαφυγής, δεν επιτρέπεται να έχει πλάτος µεγαλύτερο από 1.20 µέτρα.
Το δάπεδο και από τις δυο πλευρές κάθε πόρτας πρέπει να είναι επίπεδο και να βρίσκεται στην ίδια στάθµη.
Κατ’ εξαίρεση, όταν η πόρτα οδηγεί προς το ύπαιθρο ή προς εξωτερικό εξώστη ή προς την τελική έξοδο, επιτρέπεται η στάθµη του δαπέδου στην εξωτερική πλευρά της πόρτας να βρίσκεται µέχρι και 0.20 µέτρου χαµηλότερα σε σχέση µε την εσωτερική στάθµη.
2.5.2. Κατεύθυνση περιστροφής
Κάθε πόρτα που χρησιµοποιείται ως έξοδος κινδύνου πρέπει να ανοίγει προς την κατεύθυνση της διαφυγής παρέχοντας το πλήρες πλάτος του ανοίγµατός της.
Μπορούν να εξαιρεθούν πόρτες που εξυπηρετούν χώρους µε χαµηλό βαθµό κινδύνου και συνολικό πληθυσµό που δεν ξεπερνά τα 50 άτοµα. Αυτές οι πόρτες επιτρέπεται να ανοίγουν περιστρεφόµενες προς την αντίθετη κατεύθυνση της όδευσης διαφυγής.
Κάθε πόρτα που έχει άµεση πρόσβαση προς κλιµακοστάσιο, πρέπει κατά την περιστροφή της να µην φράσσει σκαλοπάτια ή πλατύσκαλα και να µην µειώνει το πλάτος της σκάλας ή του πλατύσκαλου, διασφαλίζοντας µία τουλάχιστο µονάδα πλάτους οδεύσεως διαφυγής (σχ. 2.8).
Πόρτες µηχανοκίνητες, όπως π.χ. πόρτες που ανοίγουν µε το πλησίασµα ενός ατόµου και παρεµβάλλονται σε οδεύσεις διαφυγής, πρέπει να είναι δυνατό ν’ ανοίγονται και µε το χέρι σε περίπτωση διακοπής της παροχής ενεργείας. 

Σχήµα 2.8.
2.5.3. Εξοπλισµός.
Κάθε πόρτα πρέπει να έχει κατάλληλο εξοπλισµό, έτσι ώστε να ανοίγει αµέσως προς την πλευρά της όδευσης διαφυγής. Σύρτες ή άλλα µέσα ασφαλίσεως της πόρτας πρέπει να έχουν χειρολαβές ευκολόχρηστες ακόµη και στο σκοτάδι.
Οι κλειδαριές, αν υπάρχουν, πρέπει να είναι τέτοιου τύπου ώστε να µην απαιτείται η χρησιµοποίηση κλειδιού για ν’ ανοίξουν προς την κατεύθυνση της διαφυγής.
Κάθε πόρτα που προβλέπεται να παραµένει κλειστή σε περίπτωση πυρκαγιάς (π.χ. πόρτα σε περίβληµα κλιµακοστασίου), πρέπει να είναι αυτοκλειόµενη και δεν επιτρέπεται να στερεώνεται σε θέση ανοιχτή.
2.5.4. Πόρτες περιστρεφόµενες γύρω από κεντρικό άξονα- περιστροφικοί φραγµοί.
Απαγορεύεται η χρησιµοποίηση πόρτας περιστρεφόµενης γύρω από κεντρικό άξονα σε οδεύσεις διαφυγής.
Επίσης απαγορεύονται περιστροφικοί φραγµοί ή άλλες παρόµοιες διατάξεις, που έχουν προορισµό να περιορίσουν την πορεία προς µια διεύθυνση ή τον έλεγχο των εισιτηρίων, εφόσον παρεµποδίζεται η κίνηση στην όδευση διαφυγής.
Εξαίρεση γίνεται σε ειδικά κτίρια υπό την προϋπόθεση ότι, αυτές οι πόρτες δεν καλύπτουν ποσοστό µεγαλύτερο του 50% από το σύνολο των απαιτουµένων µονάδων πλάτους των οδεύσεων διαφυγής.
Για κάθε πόρτα περιστρεφόµενη γύρω από κεντρικό άξονα ή περιστροφικό φραγµό πρέπει να υπολογίζεται µόνο µισή µονάδα πλάτους, κατά τον υπολογισµό των µονάδων πλάτους της όδευσης διαφυγής.
2.5.5. Παράθυρα
Γενικά τα παράθυρα δεν θεωρούνται τµήµατα οδεύσεων διαφυγής. Ωστόσο, στην περίπτωση ισογείου χώρου, µπορούν να χρησιµοποιηθούν ως εναλλακτικές έξοδοι, εφόσον έχουν διαστάσεις τουλάχιστον 0,60 του µέτρου πλάτος, και 0,85 του µέτρου ύψος (καθαρό άνοιγµα), και ύψος στάθµης κατωφλίου από το δάπεδο όχι µεγαλύτερο από 1,00 µέτρα.
Τα παράθυρα των πυροπροστατευοµένων οδεύσεων διαφυγής δεν πρέπει να είναι ανοιγµένα, εκτός εξαιρέσεων µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής, το πλαίσιό τους να είναι χαλύβδινο, και οι υαλοπίνακες ενισχυµένοι µε συρµάτινο πλέγµα και να παρουσιάζουν πυραντίσταση τουλάχιστον 30 λεπτών.
2.5.6. Στηθαία και κουπαστές.
Οι σκάλες, τα πλατύσκαλα, οι εξώστες, οι ράµπες, που αποτελούν τµήµατα οδεύσεων διαφυγής πρέπει να είναι κατάλληλα προστατευµένα µε στηθαία στις ανοιχτές πλευρές. Τα στηθαία και οι κουπαστές πρέπει να είναι συνεχή σε όλο το µήκος του κλάδου της σκάλας ή της ράµπας.
Οι σκάλες και οι ράµπες που αποτελούν τµήµατα της τελικής εξόδου και δεν έχουν µεγάλη υψοµετρική διαφορά (0,80) επιτρέπεται να µην έχουν στηθαία και κουπαστές.
Το ύψος των στηθαίων (εφόσον δεν υπάρχει κιγκλίδωµα) πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,00 µέτρο, µετρούµενα από το πάτηµα των βαθµίδων της σκάλας.
Το ύψος τοποθέτησης των κουπαστών που απαιτούνται πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,00 µέτρο, µετρούµενο από το πάτηµα των βαθµίδων της σκάλας.
Σε κάθε σκάλα, όπου απαιτείται πλάτος µεγαλύτερο από 1,80 µέτρα, πρέπει να τοποθετούνται ενδιάµεσες κουπαστές, έτσι ώστε το µέγιστο άνοιγµα κάθε τµήµατος της σκάλας να είναι 1,80 µέτρων, εφόσον χρησιµοποιείται ως όδευση διαφυγής.

2.6.1. Γενικά.
Ανάλογα µε τις Ειδικές διατάξεις για κάθε χρήση κτιρίου, όταν απαιτείται φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες διατάξεις:
Ο φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής (τεχνητός ή φυσικός) πρέπει να είναι συνεχής στο χρονικό διάστηµα που το κτίρια βρίσκεται σε λειτουργία, παρέχοντας την ελαχίστη ένταση φωτισµού των 15 lux, ιδιαίτερα στα δάπεδα των οδεύσεων διαφυγής, συµπεριλαµβανοµένων των γωνιών, των διασταυρώσεων διαδρόµων, των κλιµακοστασίων και κάθε πόρτας εξόδου διαφυγής.
2.6.2. Πηγές φωτισµού.
Ο τεχνητός φωτισµός πρέπει να τροφοδοτείται από σίγουρες πηγές ενέργειας, όπως ηλεκτρικό ρεύµα από την ∆.Ε.Η.
Απαγορεύεται η χρησιµοποίηση φωτιστικών σωµάτων, που λειτουργούν µε συσσωρευτές και η χρήση φορητών στοιχείων για τον κανονικό φωτισµό των οδεύσεων διαφυγής, όµως επιτρέπεται να χρησιµοποιηθούν ως βοηθητική πηγή ενέργειας, για το φωτισµό ασφαλείας.
Απαγορεύεται να χρησιµοποιούνται φωσφορίζοντα ή ανακλαστικά του φωτός στοιχεία ως υποκατάστατα των απαιτουµένων ηλεκτρικών φωτιστικών σωµάτων.
2.6.3. Φωτισµός ασφαλείας.
Για κάθε κτίριο, όπου σύµφωνα µε τις Ειδικές διατάξεις του, απαιτείται φωτισµός ασφαλείας στις οδεύσεις διαφυγής, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες παράγραφοι:
α. Η διακοπή του φωτισµού, στη διάρκεια αλλαγής από µια πηγή ενεργείας σε άλλη, πρέπει να είναι ελάχιστη. Η επιτρεπόµενη διακοπή δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 δευτερόλεπτα.
β. Ο φωτισµός ασφαλείας πρέπει να τροφοδοτείται από σίγουρη εφεδρική πηγή ενέργειας, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται σε όλα τα σηµεία του δαπέδου των οδεύσεων διαφυγής η ελάχιστη τιµή των 10 lux, µετρούµενη στη στάθµη του δαπέδου.
γ. Το σύστηµα του φωτισµού ασφαλείας πρέπει να διατηρεί τον προβλεπόµενο φωτισµό για 1 1/2 τουλάχιστον ώρα, σε περίπτωση διακοπής του κανονικού φωτισµού.

2.7.1. Επιγραφές και σήµατα εξόδων
Η σήµανση των οδεύσεων διαφυγής για όλα τα στάδια, εφόσον οι ειδικές διατάξεις των κτιρίων το απαιτούν, πρέπει να γίνεται µε σήµατα και ευανάγνωστες επιγραφές. Αυτή η σήµανση επιβάλλεται ιδιαίτερα όταν η έξοδος ή η όδευση διαφυγής δεν είναι άµεσα ορατή ή αντιληπτή.
Κάθε σήµανση που απαιτείται σύµφωνα µε την παραπάνω παράγραφο, πρέπει να είναι σύµφωνη µε τις διατάξεις του Π. ∆ιατάγµατος 422/8-6-79 «Περί συστήµατος, σηµατοδοτήσεως ασφαλείας εις τους χώρους εργασίας» µε τις συµπληρώσεις των παρακάτω παραγράφων:
Κάθε επιγραφή ή σήµα, που δείχνει µία έξοδο ή πρόσβαση διαφυγής, πρέπει να είναι κατάλληλα τοποθετηµένη έτσι ώστε να είναι άµεσα ορατή. Απαγορεύεται η τοποθέτηση διακόσµησης ή άλλου εξοπλισµού, που εµποδίζει την ορατότητα.
Σε κάθε θέση, όπου η κατεύθυνση της όδευσης διαφυγής προς την πλησιέστερη έξοδο δεν είναι ορατή, πρέπει να τοποθετείται το σηµείο διάσωσης γ, όπως προβλέπεται από το Π. ∆ιάταγµα 422/8-6-1979. Το µέγεθος και το χρώµα του σήµατος προσδιορίζεται από το άρθρο 3, παραγρ. 1γ του ίδιου ∆ιατάγµατος.
Επάνω από κάθε πόρτα εξόδου διαφυγής πρέπει να τοποθετείται το σήµα διάσωσης ε του άρθρου 4 του Π. ∆ιατάγµατος 422/8-6-1979, µε ύψος προσαυξηµένο, έτσι ώστε να υπάρχει χώρος για τη λέξη «ΕΞΟ∆ΟΣ», κάτω από το σύµβολο.
Στα σηµεία εισόδου κυλιόµενης σκάλας ή κυλιόµενου διάδροµου, που δεν περιλαµβάνονται σε όδευση διαφυγής, πρέπει να τοποθετούνται σήµατα διάσωσης που να προσδιορίζουν την κατεύθυνση προς την πλησιέστερη έξοδο.
Κάθε πόρτα, που σύµφωνα µε τον κανονισµό πρέπει να παραµένει κλειστή σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας του κτιρίου, πρέπει να φέρει την επιγραφή «Η ΠΟΡΤΑ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΗ». 

Οι διατάξεις του άρθρου αυτού αποσκοπούν στον περιορισµό των κινδύνων µερικής ή ολικής κατάρρευσης του κτιρίου εξαιτίας πυρκαγιάς, εξάπλωσης της φωτιάς µέσα στο κτίριο και µετάδοσης της πυρκαγιάς σε γειτονικά κτίρια ή κατασκευές.
3.1. Φέροντα δοµικά στοιχεία.
Ο φέρων οργανισµός των κτιρίων πρέπει, σε περίπτωση πυρκαγιάς να είναι ικανός να φέρει τα φορτία για τα οποία προορίζεται, για ένα χρονικό διάστηµα και καθορίζεται µε το δείκτη πυραντίστασης στις ειδικές διατάξεις για κάθε χρήση κτιρίου. Η απαίτηση αυτή εφαρµόζεται τόσο στο σύνολο του φέροντος οργανισµού, όσο και στα επί µέρους δοµικά στοιχεία που τον απαρτίζουν.
Σε πολυόροφα κτίρια, ύψους µεγαλύτερου των 20 µέτρων, τα κρίσιµα φέροντα δοµικά στοιχεία πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 120 λεπτών.
3.2. Εξάπλωση πυρκαγιάς µέσα στο κτίριο.
Ο έλεγχος εξάπλωσης της πυρκαγιάς µέσα στο κτίριο επιδιώκεται µε τον διαχωρισµό του κτιρίου σε πυροδιαµερίσµατα και τη χρήση υλικών περιορισµένης αναφλεξιµότητας και καυστότητας, στα διάφορα δοµικά στοιχεία και στα εσωτερικά τελειώµατα.
3.2.1. Ο διαχωρισµός ενός κτιρίου σε πυροδιαµερίσµατα έχει στόχο να περιορίσει την πυρκαγιά µέσα στο χώρο που εκδηλώθηκε και να ανασχέσει την οριζόντια ή/και κατακόρυφη εξάπλωσή της στο υπόλοιπο κτίριο. Για κάθε κατηγορία κτιρίων καθορίζεται ένα µέγιστο εµβαδό ορόφου ή ορόφων ή/και όγκου κτιρίου, πέρα από το οποίο ο όροφος ή το κτίριο υποδιαιρείται σε πυροδιαµερίσµατα (σχ. 3.1).
Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος ενός πυροδιαµερίσµατος, δηλαδή οι τοίχοι, τα πατώµατα και τα κουφώµατα έχουν δείκτη πυραντίστασης που καθορίζεται επίσης στις Ειδικές ∆ιατάξεις για κάθε χρήση κτιρίου.

Σχήµα 3.1: ∆ιαµερισµατοποίηση
3.2.2. Οι παραπάνω απαιτήσεις για δείκτη πυραντίστασης ισχύουν επίσης για περιβλήµατα πυροπροστατευµένων οδεύσεων διαφυγής ή πυροπροστατευµένων προθαλάµων (όπου απαιτούνται, καθώς και για τοίχους που διαχωρίζουν τµήµατα διαφορετικής ιδιοκτησίας ή διαφορετικών χρήσεων. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο τοίχος δεν επιτρέπεται να έχει δείκτη πυραντίστασης µικρότερο των 60 λεπτών.
3.2.3. Τα µέγιστα όρια εµβαδών πυροδιαµερίσµατος µπορούν να αυξηθούν κατά 25% και 50% αντίστοιχα, όταν το 50% ή το 100% της περιµέτρου του κτιρίου είναι ελεύθερο για την προσπέλαση των πυροσβεστικών οχηµάτων, µε την προϋπόθεση ύπαρξης άρτια οργανωµένης Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στην περιοχή.
3.2.4. Το πυροδιαµέρισµα, σε κτίρια ύψους µεγαλύτερου των 15 µέτρων, δεν πρέπει γενικά να καταλαµβάνει περισσότερους των δύο (2) ορόφων, εκτός εξαιρέσεων, µετά από έγκριση της ελέγχουσας Αρχής.
3.2.5. Επικίνδυνοι χώροι ή τµήµατα κτιρίων µε υψηλό βαθµό κινδύνου από τα περιεχόµενα (παράγραφος 1.2.3.) πρέπει υποχρεωτικά να αποτελούν πυροδιαµέρισµα, µε δείκτη πυραντίστασης τον απαιτούµενο για το υπόλοιπο κτίριο και όχι µικρότερο των 60 λεπτών.
3.2.6. Οι τοίχοι των πυροδιαµερισµάτων πρέπει να επεκτείνονται καθ’ ύψος, δια µέσου των κενών οροφής-στέγης ή οικοδοµικού διακένου, πάνω από την επικάλυψη της στέγης, τουλάχιστον κατά 0,50 µέτρου (σχ. 3.2). Σε περίπτωση δώµατος, όπου δεν είναι δυνατή αυτή η προεξοχή, πρέπει να προβλέπεται από τη µία και την άλλη µεριά του τοίχου, σε απόσταση 1,50 µέτρου, κατάλληλη προστασία της επικάλυψης από άκαυστα υλικά. 

Σχήµα 3.2.
3.2.7. Οι τοίχοι και τα πατώµατα πυροδιαµερισµάτων, καθώς και οι εξωτερικοί τοίχου πρέπει να δοµούνται έτσι, ώστε να εµπλέκονται στις συναντήσεις τους, για να µην είναι εύκολη η διείσδυση των φλογών.
3.2.8. Μέχρι τη δηµοσίευση ελληνικής πρότυπης δοκιµασίας ή την υιοθέτηση αντίστοιχης ξένης για την κατάταξη διαφόρων υλικών επικάλυψης στεγάσεων, ανάλογα µε τη συµπεριφορά τους στη φωτιά, δεν πρέπει στις επικαλύψεις χαµηλών κτιρίων να χρησιµοποιούνται εύφλεκτα υλικά, εκτός εξαιρέσεων µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής, ιδιαίτερα όταν το κτίριο είναι κοντά σε
δασική περιοχή ή σε πυκνοδοµηµένο οικισµό.
3.2.9. Ανοίγµατα πατωµάτων που δηµιουργούνται αναγκαστικά µεταξύ των ορόφων, από το πέρασµα σκάλας, ράµπας, ανελκυστήρα, φωταγωγού, αεραγωγού, κ.λπ. πρέπει να περικλείονται από κατακόρυφα φρεάτια πυροπροστατευµένα, που αποτελούνται από δοµικά στοιχεία µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον ίσο µε τον απαιτούµενο για το πυροδιαµέρισµα ανάλογα µε τη χρήση
του κτιρίου.
Απαλλάσσονται από την παραπάνω απαίτηση ανοίγµατα σε πατώµατα κτιρίων δύο ή τριών ορόφων, όταν το κτίριο διαθέτει αυτόµατο σύστηµα ανίχνευσης πυρκαγιάς και συναγερµού.
Επίσης απαλλάσσονται τα ανοίγµατα για κυλιόµενες σκάλες, εφόσον προστατεύονται από αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης µε νερό ή από αυτοκλειόµενο σκέπαστρο.
Τα παραπάνω πυροπροστατευµένα κατακόρυφα φρέατα δεν επιτρέπεται σε καµιά περίπτωση να έχουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο των 30 λεπτών.
Τοίχοι και κουφώµατα εσωτερικών φωταγωγών ή αεραγωγών, που διαπερνούν πατώµατα, πρέπει να πληρούν τις αντίστοιχες απαιτήσεις πυραντίστασις των εξωτερικών τοίχων (παράγραφος 3.3).
3.2.10. Όλα τα κουφώµατα σε τοίχους πυροδιαµερισµάτων ή σε πυροπροστατευµένα φρέατα (παράγραφος 3.2.9) πρέπει να είναι πυράντοχα, µε δείκτη πυραντίστασης τον απαιτούµενο για τον αντίστοιχο τοίχο.
Σε περίπτωση που η επιφάνεια όλων των κουφωµάτων ενός ορόφου είναι µικρότερη από το 25% της αντίστοιχης συνολικής επιφάνειας των τοίχων και ο απαιτoύµενος δείκτης πυραντίστασης είναι ίσος ή µεγαλύτερος των 90 λεπτών, επιτρέπεται να µειώνεται ο δείκτης πυραντίστασης των πυράντοχων κουφωµάτων κατά 30 λεπτά.
Τα πυράντοχα κουφώµατα πρέπει να είναι αυτοκλειόµενα. Επιτρέπεται η χρήση υαλοπινάκων, µε ενσωµατωµένο συρµατόπλεγµα, σε πυράντοχτα κουφώµατα, έτσι ώστε σε καµιά περίπτωση ο δείκτης πυραντίστασης να είναι µικρότερος των 30 λεπτών.
3.2.11. Σωλήνες και καλώδια επιτρέπεται να διαπερνούν το κέλυφος του πυροδιαµερίσµατος ή των πυροπροστατευµένων φρεάτων, εφόσον η εσωτερική διάµετρος τους δεν υπερβαίνει τα 40 χιλιοστά. Αν είναι κατασκευασµένοι από άκαυστα υλικά, µε σηµείο τήξης πάνω από 800 °C, επιτρέπεται η διέλευσής τους και για εσωτερικές διαµέτρους µέχρι 160 χιλ. Σωλήνες από διάφορα υλικά (µολύβι, pvc, αλουµίνιο κ.λ.π.) µε εσωτερική διάµετρο µέχρι 160 χιλ. επιτρέπεται να διαπερνούν δοµικά στοιχεία πυροδιαµερίσµατος, εφόσον, σε µήκος τουλάχιστον ενός µέτρου και από τις δυο πλευρές, περιβάλλονται από άκαυστο περίβληµα (σχ. 3.3). Το διάκενο που δηµιουργείται µεταξύ σωλήνα και δοµικού στοιχείου πρέπει να είναι όσο το δυνατό µικρότερο και να φράζεται µε κατάλληλο πυροφραγµό (σχ. 3.3). 

Σχήµα 3.3. Σωλήνες που διαπερνούν το κέλυφος πυροδιαµερίσµατος
3.1.12. Όταν ένας αεραγωγός φυσικού ή τεχνητού ελκυσµού σχηµατίζει ή περιέχεται µέσα σ’ ένα πυροπροστατευµένο φρεάτιο, πρέπει να κατασκευάζεται από υλικά άκαυστα ή περιορισµένης καυστότητας και να διαθέτει κατάλληλο σύστηµα περιορισµού του κινδύνου εξάπλωσης της φωτιάς από ένα πυροδιαµέρισµα σ’ άλλο (π.χ. shunt) Όταν το πυροπροστατευµένο φρεάτιο έχει κάποια άλλη χρήση, ο αεραγωγός πρέπει να περιβάλλεται µε κατάλληλο πυροφραγµό (σχ. 3.4.) 

Σχήµα 3.4. Αεραγωγός σε προστατευόµενο φρεάτιο
Αν ο αεραγωγός αποτελεί µέρος συστήµατος ανακυκλοφορίας αέρα, πρέπει να διαθέτει κατάλληλο σύστηµα ανίχνευσης καπνού και αυτόµατης διακοπής της κυκλοφορίας, ώστε να παρεµποδίζεται η διάχυση καπνού µέσα στο κτίριο.
3.2.13. Καπνοδόχοι ή καπναγωγοί που διαπερνούν πυροδιαµερίσµατα (σχ. 3.5) ή αποτελούν τµήµα τοίχου πυροδιαµερίσµατος (σχ. 3.6) περιβάλλονται µε κατάλληλους πυροφραγµούς, ή σε µήκος 1 µέτρου από τη µια και την άλλη πλευρά στην πρώτη περίπτωση ή σε όλο το ύψος στη δεύτερη περίπτωση. 

Σχήµα 3.5. Σχήµα 3.6
3.2.14. Οικοδοµικά διάκενα σε πλάκες και πατώµατα που γεµίζουν µε καυστά υλικά, εφόσον δεν καλύπτονται µε σκυρόδεµα ή και επίχρισµα πάχους τουλάχιστον 40 χιλιοστών, πρέπει να διακόπτονται από τοίχους πυροδιαµερίσµατος η προστατευµένου φρεατίου στο σηµείο συνάντησής τους.
Το διάκενο διπλού τοίχου (ψαθωτής τοιχοποιίας), ο οποίος αποτελεί τοιχείο πυροδιαµερίσµατος ή πυροπροστατευµένου φρεατίου γεµάτο ή όχι µε οποιοδήποτε καυστό µονωτικό υλικό, πρέπει να σφραγίζεται µε σκυρόδεµα, πλινθοδοµή ή κονίαµα πάχους τουλάχιστον όσο το πλάτος του διάκενου, σε όλες τις θέσεις συνάντησής του µε τους υπόλοιπους διπλούς τοίχους ή τα κουφώµατα.
3.2.15. Η απόσταση (α) ανοιγµάτων σε εξωτερικές τοιχοποιίες, που ανήκουν σε διαφορετικά πυροδιαµερίσµατα πρέπει να είναι τουλάχιστον 1.40 µέτρου (σχ. 3.7.)
Η ίδια ελάχιστη απόσταση ισχύει και για την περίπτωση των υπερκειµένων πυροδιαµερισµάτων, µεταξύ του ανωτέρω σηµείου του κάτω ανοίγµατος και του κατώτερου σηµείου του επάνω ανοίγµατος, προσµετρούµενης και της προεξοχής και παρεµβάλλεται (σχ. 3.8.)
Στην τελευταία περίπτωση, ο τοίχος που παρεµβάλλεται, καθώς και η προεξοχή πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης ίσο µε τον απαιτούµενο για το πάτωµα του πυροδιαµερίσµατος. 

Σχήµα 3.7 

Σχήµα 3.8
3.2.16. Τα εσωτερικά τελειώµατα των κτιρίων θα κατατάσσονται, από την άποψη της ταχύτητας επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας, στις κατηγορίες 0, 1, 2, 3, 4, όπως φαίνονται στο παράρτηµα Β του άρθρου 14 του παρόντος.
Οι απαιτήσεις για τις ιδιότητες της αναφλεξιµότητας και της έκλυσης θερµότητας των υλικών θα εισαχθούν στον παρόντα κανονισµό, µόλις υιοθετηθούν ανάλογες πρότυπες δοκιµασίες από τη χώρα µας.
Οι απαιτήσεις σχετικά µε τα εσωτερικά τελειώµατα στα διάφορα τµήµατα των κτιρίων δίνονται στον παρακάτω Πίνακα ΙΙ.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ. 

3.2.17. Το περίβληµα των φρεατίων των ανελκυστήρων πρέπει να έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 60 λεπτών, εκτός αν αυτοί περιέχονται σ’ ένα προστατευµένο κλιµακοστάσιο. Στην κορυφή του φρεατίου πρέπει να προβλέπεται άνοιγµα εξαερισµού εµβαδού τουλάχιστο 0,10 τ. µέτρου.
Τα µηχανοστάσια ανελκυστήρων τοποθετούνται κατά προτίµηση στην κορυφή των φρεατίων και πρέπει να έχουν περίβληµα µε δοµικά στοιχεία δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 60 λεπτών.
3.2.18. Σε κτίρια υψηλότερα των 28 µέτρων καθώς, και όπου από τις ειδικές διατάξεις απαιτείται πρέπει να τοποθετείται τουλάχιστον ένας επί πλέον ανελκυστήρας για αποκλειστική χρήση σε περίπτωση πυρκαγιάς από τους πυροσβέστες.
Ο ανελκυστήρας αυτός πρέπει να έχει ξεχωριστό φρεάτιο και ξεχωριστό µηχανοστάσιο, θα προβλέπεται τροφοδότηση και από εφεδρική πηγή ρεύµατος. ∆ιακόπτης κλήσης θα υπάρχει µόνο στον όροφο εκκένωσης, οι δε υπόλοιπες εντολές κλήσης θα δίνονται µέσα από το θάλαµο.
3.3. Μετάδοση της πυρκαγιάς εκτός κτιρίου.
Η πυρκαγιά µπορεί να µεταδοθεί από ένα κτίριο στο γειτονικό, που βρίσκεται σε επαφή, δια µέσου του διαχωριστικού τοίχου, ή σ’ ένα κοντινό άλλο κτίριο µε ακτινοβολία από τον αντίστοιχο εξωτερικό τοίχο, ή και από τη στέγη ή προς τη στέγη γειτονικού κτιρίου.
3.3.1. Καθένας από τους δύο σε επαφή τοίχους οµόρων κτιρίων πρέπει να έχει δείκτη πυραντίστασης τον απαιτούµενο για το πυροδιαµέρισµα του κτιρίου στο οποίο ανήκει.
Οι εξωτερικοί τοίχοι από τη µια και την άλλη µεριά ενός διαχωριστικού τοίχου οµόρων κτιρίων και σε µήκος 0.70 µέτρου (συµπεριλαµβανοµένου και του πάχους του διαχωριστικού τοίχου) πρέπει:
α) να µην έχουν κανένα άνοιγµα.
β) να έχουν δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον ίσο προς τον απαιτούµενο για τον αντίστοιχο διαχωριστικό τοίχο.
3.3.2. Στην περίπτωση που η γωνία των εξωτερικών τοίχων οµόρων σε επαφή κτιρίων είναι διάφορη των 180° (κοίλη ή κυρτή), το µήκος τόξου κύκλου µε κέντρο την κορυφή της γωνίας και ακτίνα οριζόµενη από το πλησιέστερο σηµείο του κουφώµατος µέχρι τη διχοτόµο της γωνίας, πρέπει να µην είναι µικρότερο του 1.10 µέτρου (σχ. 3.9).

Σχήµα 3.9.
3.3.3. Για εξωτερικούς τοίχους κτιρίων από και προς τους οποίους υπάρχει κίνδυνος µετάδοσης της φωτιάς ισχύουν οι απαιτήσεις του παρακάτω Πίνακα ΙΙΙ. 

(1) Για κτίρια «υψηλού βαθµού» κινδύνου η απόσταση διπλασιάζεται.
(2) Η απαιτούµενη για τοίχο πυροδιαµερίσµατος.
(3) Σύµφωνα µε τη δοκιµασία επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας .
(4) Το επιτρεπόµενο µέγιστο ποσοστό ανοιγµάτων στη συνολική επιφάνεια του εξωτερικού τοίχου, όπου κουφώµατα µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 15 λεπτών, υπολογίζονται µε το 50% της επιφάνειάς τους.
3.3.4. Μέχρι την υιοθέτηση ελληνικών προδιαγραφών για τον χαρακτηρισµό των επικαλύψεων στεγών, δεν πρέπει να χρησιµοποιούνται εύφλεκτα υλικά, ειδικότερα όταν η στέγη βρίσκεται κοντά σε άλλα υψηλότερα κτίρια, εκτός εξαιρέσεων µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής. 

Ο φέρων οργανισµός των κτιρίων πρέπει, σε περίπτωση πυρκαγιάς να είναι ικανός να φέρει τα φορτία για τα οποία προορίζεται, για ένα χρονικό διάστηµα και καθορίζεται µε το δείκτη πυραντίστασης στις ειδικές διατάξεις για κάθε χρήση κτιρίου. Η απαίτηση αυτή εφαρµόζεται τόσο στο σύνολο του φέροντος οργανισµού, όσο και στα επί µέρους δοµικά στοιχεία που τον απαρτίζουν.
Σε πολυόροφα κτίρια, ύψους µεγαλύτερου των 20 µέτρων, τα κρίσιµα φέροντα δοµικά στοιχεία πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 120 λεπτών.

Ο έλεγχος εξάπλωσης της πυρκαγιάς µέσα στο κτίριο επιδιώκεται µε τον διαχωρισµό του κτιρίου σε πυροδιαµερίσµατα και τη χρήση υλικών περιορισµένης αναφλεξιµότητας και καυστότητας, στα διάφορα δοµικά στοιχεία και στα εσωτερικά τελειώµατα.
3.2.1. Ο διαχωρισµός ενός κτιρίου σε πυροδιαµερίσµατα έχει στόχο να περιορίσει την πυρκαγιά µέσα στο χώρο που εκδηλώθηκε και να ανασχέσει την οριζόντια ή/και κατακόρυφη εξάπλωσή της στο υπόλοιπο κτίριο. Για κάθε κατηγορία κτιρίων καθορίζεται ένα µέγιστο εµβαδό ορόφου ή ορόφων ή/και όγκου κτιρίου, πέρα από το οποίο ο όροφος ή το κτίριο υποδιαιρείται σε πυροδιαµερίσµατα (σχ. 3.1).
Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος ενός πυροδιαµερίσµατος, δηλαδή οι τοίχοι, τα πατώµατα και τα κουφώµατα έχουν δείκτη πυραντίστασης που καθορίζεται επίσης στις Ειδικές ∆ιατάξεις για κάθε χρήση κτιρίου.

Σχήµα 3.1: ∆ιαµερισµατοποίηση
3.2.2. Οι παραπάνω απαιτήσεις για δείκτη πυραντίστασης ισχύουν επίσης για περιβλήµατα πυροπροστατευµένων οδεύσεων διαφυγής ή πυροπροστατευµένων προθαλάµων (όπου απαιτούνται, καθώς και για τοίχους που διαχωρίζουν τµήµατα διαφορετικής ιδιοκτησίας ή διαφορετικών χρήσεων. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο τοίχος δεν επιτρέπεται να έχει δείκτη πυραντίστασης µικρότερο των 60 λεπτών.
3.2.3. Τα µέγιστα όρια εµβαδών πυροδιαµερίσµατος µπορούν να αυξηθούν κατά 25% και 50% αντίστοιχα, όταν το 50% ή το 100% της περιµέτρου του κτιρίου είναι ελεύθερο για την προσπέλαση των πυροσβεστικών οχηµάτων, µε την προϋπόθεση ύπαρξης άρτια οργανωµένης Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στην περιοχή.
3.2.4. Το πυροδιαµέρισµα, σε κτίρια ύψους µεγαλύτερου των 15 µέτρων, δεν πρέπει γενικά να καταλαµβάνει περισσότερους των δύο (2) ορόφων, εκτός εξαιρέσεων, µετά από έγκριση της ελέγχουσας Αρχής.
3.2.5. Επικίνδυνοι χώροι ή τµήµατα κτιρίων µε υψηλό βαθµό κινδύνου από τα περιεχόµενα (παράγραφος 1.2.3.) πρέπει υποχρεωτικά να αποτελούν πυροδιαµέρισµα, µε δείκτη πυραντίστασης τον απαιτούµενο για το υπόλοιπο κτίριο και όχι µικρότερο των 60 λεπτών.
3.2.6. Οι τοίχοι των πυροδιαµερισµάτων πρέπει να επεκτείνονται καθ’ ύψος, δια µέσου των κενών οροφής-στέγης ή οικοδοµικού διακένου, πάνω από την επικάλυψη της στέγης, τουλάχιστον κατά 0,50 µέτρου (σχ. 3.2). Σε περίπτωση δώµατος, όπου δεν είναι δυνατή αυτή η προεξοχή, πρέπει να προβλέπεται από τη µία και την άλλη µεριά του τοίχου, σε απόσταση 1,50 µέτρου, κατάλληλη προστασία της επικάλυψης από άκαυστα υλικά. 

Σχήµα 3.2.
3.2.7. Οι τοίχοι και τα πατώµατα πυροδιαµερισµάτων, καθώς και οι εξωτερικοί τοίχου πρέπει να δοµούνται έτσι, ώστε να εµπλέκονται στις συναντήσεις τους, για να µην είναι εύκολη η διείσδυση των φλογών.
3.2.8. Μέχρι τη δηµοσίευση ελληνικής πρότυπης δοκιµασίας ή την υιοθέτηση αντίστοιχης ξένης για την κατάταξη διαφόρων υλικών επικάλυψης στεγάσεων, ανάλογα µε τη συµπεριφορά τους στη φωτιά, δεν πρέπει στις επικαλύψεις χαµηλών κτιρίων να χρησιµοποιούνται εύφλεκτα υλικά, εκτός εξαιρέσεων µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής, ιδιαίτερα όταν το κτίριο είναι κοντά σε
δασική περιοχή ή σε πυκνοδοµηµένο οικισµό.
3.2.9. Ανοίγµατα πατωµάτων που δηµιουργούνται αναγκαστικά µεταξύ των ορόφων, από το πέρασµα σκάλας, ράµπας, ανελκυστήρα, φωταγωγού, αεραγωγού, κ.λπ. πρέπει να περικλείονται από κατακόρυφα φρεάτια πυροπροστατευµένα, που αποτελούνται από δοµικά στοιχεία µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον ίσο µε τον απαιτούµενο για το πυροδιαµέρισµα ανάλογα µε τη χρήση
του κτιρίου.
Απαλλάσσονται από την παραπάνω απαίτηση ανοίγµατα σε πατώµατα κτιρίων δύο ή τριών ορόφων, όταν το κτίριο διαθέτει αυτόµατο σύστηµα ανίχνευσης πυρκαγιάς και συναγερµού.
Επίσης απαλλάσσονται τα ανοίγµατα για κυλιόµενες σκάλες, εφόσον προστατεύονται από αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης µε νερό ή από αυτοκλειόµενο σκέπαστρο.
Τα παραπάνω πυροπροστατευµένα κατακόρυφα φρέατα δεν επιτρέπεται σε καµιά περίπτωση να έχουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο των 30 λεπτών.
Τοίχοι και κουφώµατα εσωτερικών φωταγωγών ή αεραγωγών, που διαπερνούν πατώµατα, πρέπει να πληρούν τις αντίστοιχες απαιτήσεις πυραντίστασις των εξωτερικών τοίχων (παράγραφος 3.3).
3.2.10. Όλα τα κουφώµατα σε τοίχους πυροδιαµερισµάτων ή σε πυροπροστατευµένα φρέατα (παράγραφος 3.2.9) πρέπει να είναι πυράντοχα, µε δείκτη πυραντίστασης τον απαιτούµενο για τον αντίστοιχο τοίχο.
Σε περίπτωση που η επιφάνεια όλων των κουφωµάτων ενός ορόφου είναι µικρότερη από το 25% της αντίστοιχης συνολικής επιφάνειας των τοίχων και ο απαιτoύµενος δείκτης πυραντίστασης είναι ίσος ή µεγαλύτερος των 90 λεπτών, επιτρέπεται να µειώνεται ο δείκτης πυραντίστασης των πυράντοχων κουφωµάτων κατά 30 λεπτά.
Τα πυράντοχα κουφώµατα πρέπει να είναι αυτοκλειόµενα. Επιτρέπεται η χρήση υαλοπινάκων, µε ενσωµατωµένο συρµατόπλεγµα, σε πυράντοχτα κουφώµατα, έτσι ώστε σε καµιά περίπτωση ο δείκτης πυραντίστασης να είναι µικρότερος των 30 λεπτών.
3.2.11. Σωλήνες και καλώδια επιτρέπεται να διαπερνούν το κέλυφος του πυροδιαµερίσµατος ή των πυροπροστατευµένων φρεάτων, εφόσον η εσωτερική διάµετρος τους δεν υπερβαίνει τα 40 χιλιοστά. Αν είναι κατασκευασµένοι από άκαυστα υλικά, µε σηµείο τήξης πάνω από 800 °C, επιτρέπεται η διέλευσής τους και για εσωτερικές διαµέτρους µέχρι 160 χιλ. Σωλήνες από διάφορα υλικά (µολύβι, pvc, αλουµίνιο κ.λ.π.) µε εσωτερική διάµετρο µέχρι 160 χιλ. επιτρέπεται να διαπερνούν δοµικά στοιχεία πυροδιαµερίσµατος, εφόσον, σε µήκος τουλάχιστον ενός µέτρου και από τις δυο πλευρές, περιβάλλονται από άκαυστο περίβληµα (σχ. 3.3). Το διάκενο που δηµιουργείται µεταξύ σωλήνα και δοµικού στοιχείου πρέπει να είναι όσο το δυνατό µικρότερο και να φράζεται µε κατάλληλο πυροφραγµό (σχ. 3.3). 

Σχήµα 3.3. Σωλήνες που διαπερνούν το κέλυφος πυροδιαµερίσµατος
3.1.12. Όταν ένας αεραγωγός φυσικού ή τεχνητού ελκυσµού σχηµατίζει ή περιέχεται µέσα σ’ ένα πυροπροστατευµένο φρεάτιο, πρέπει να κατασκευάζεται από υλικά άκαυστα ή περιορισµένης καυστότητας και να διαθέτει κατάλληλο σύστηµα περιορισµού του κινδύνου εξάπλωσης της φωτιάς από ένα πυροδιαµέρισµα σ’ άλλο (π.χ. shunt) Όταν το πυροπροστατευµένο φρεάτιο έχει κάποια άλλη χρήση, ο αεραγωγός πρέπει να περιβάλλεται µε κατάλληλο πυροφραγµό (σχ. 3.4.) 

Σχήµα 3.4. Αεραγωγός σε προστατευόµενο φρεάτιο
Αν ο αεραγωγός αποτελεί µέρος συστήµατος ανακυκλοφορίας αέρα, πρέπει να διαθέτει κατάλληλο σύστηµα ανίχνευσης καπνού και αυτόµατης διακοπής της κυκλοφορίας, ώστε να παρεµποδίζεται η διάχυση καπνού µέσα στο κτίριο.
3.2.13. Καπνοδόχοι ή καπναγωγοί που διαπερνούν πυροδιαµερίσµατα (σχ. 3.5) ή αποτελούν τµήµα τοίχου πυροδιαµερίσµατος (σχ. 3.6) περιβάλλονται µε κατάλληλους πυροφραγµούς, ή σε µήκος 1 µέτρου από τη µια και την άλλη πλευρά στην πρώτη περίπτωση ή σε όλο το ύψος στη δεύτερη περίπτωση. 

Σχήµα 3.5. Σχήµα 3.6
3.2.14. Οικοδοµικά διάκενα σε πλάκες και πατώµατα που γεµίζουν µε καυστά υλικά, εφόσον δεν καλύπτονται µε σκυρόδεµα ή και επίχρισµα πάχους τουλάχιστον 40 χιλιοστών, πρέπει να διακόπτονται από τοίχους πυροδιαµερίσµατος η προστατευµένου φρεατίου στο σηµείο συνάντησής τους.
Το διάκενο διπλού τοίχου (ψαθωτής τοιχοποιίας), ο οποίος αποτελεί τοιχείο πυροδιαµερίσµατος ή πυροπροστατευµένου φρεατίου γεµάτο ή όχι µε οποιοδήποτε καυστό µονωτικό υλικό, πρέπει να σφραγίζεται µε σκυρόδεµα, πλινθοδοµή ή κονίαµα πάχους τουλάχιστον όσο το πλάτος του διάκενου, σε όλες τις θέσεις συνάντησής του µε τους υπόλοιπους διπλούς τοίχους ή τα κουφώµατα.
3.2.15. Η απόσταση (α) ανοιγµάτων σε εξωτερικές τοιχοποιίες, που ανήκουν σε διαφορετικά πυροδιαµερίσµατα πρέπει να είναι τουλάχιστον 1.40 µέτρου (σχ. 3.7.)
Η ίδια ελάχιστη απόσταση ισχύει και για την περίπτωση των υπερκειµένων πυροδιαµερισµάτων, µεταξύ του ανωτέρω σηµείου του κάτω ανοίγµατος και του κατώτερου σηµείου του επάνω ανοίγµατος, προσµετρούµενης και της προεξοχής και παρεµβάλλεται (σχ. 3.8.)
Στην τελευταία περίπτωση, ο τοίχος που παρεµβάλλεται, καθώς και η προεξοχή πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης ίσο µε τον απαιτούµενο για το πάτωµα του πυροδιαµερίσµατος. 

Σχήµα 3.7

Σχήµα 3.8
3.2.16. Τα εσωτερικά τελειώµατα των κτιρίων θα κατατάσσονται, από την άποψη της ταχύτητας επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας, στις κατηγορίες 0, 1, 2, 3, 4, όπως φαίνονται στο παράρτηµα Β του άρθρου 14 του παρόντος.
Οι απαιτήσεις για τις ιδιότητες της αναφλεξιµότητας και της έκλυσης θερµότητας των υλικών θα εισαχθούν στον παρόντα κανονισµό, µόλις υιοθετηθούν ανάλογες πρότυπες δοκιµασίες από τη χώρα µας.
Οι απαιτήσεις σχετικά µε τα εσωτερικά τελειώµατα στα διάφορα τµήµατα των κτιρίων δίνονται στον παρακάτω Πίνακα ΙΙ.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ. 

3.2.17. Το περίβληµα των φρεατίων των ανελκυστήρων πρέπει να έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 60 λεπτών, εκτός αν αυτοί περιέχονται σ’ ένα προστατευµένο κλιµακοστάσιο. Στην κορυφή του φρεατίου πρέπει να προβλέπεται άνοιγµα εξαερισµού εµβαδού τουλάχιστο 0,10 τ. µέτρου.
Τα µηχανοστάσια ανελκυστήρων τοποθετούνται κατά προτίµηση στην κορυφή των φρεατίων και πρέπει να έχουν περίβληµα µε δοµικά στοιχεία δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 60 λεπτών.
3.2.18. Σε κτίρια υψηλότερα των 28 µέτρων καθώς, και όπου από τις ειδικές διατάξεις απαιτείται πρέπει να τοποθετείται τουλάχιστον ένας επί πλέον ανελκυστήρας για αποκλειστική χρήση σε περίπτωση πυρκαγιάς από τους πυροσβέστες.
Ο ανελκυστήρας αυτός πρέπει να έχει ξεχωριστό φρεάτιο και ξεχωριστό µηχανοστάσιο, θα προβλέπεται τροφοδότηση και από εφεδρική πηγή ρεύµατος. ∆ιακόπτης κλήσης θα υπάρχει µόνο στον όροφο εκκένωσης, οι δε υπόλοιπες εντολές κλήσης θα δίνονται µέσα από το θάλαµο.

Η πυρκαγιά µπορεί να µεταδοθεί από ένα κτίριο στο γειτονικό, που βρίσκεται σε επαφή, δια µέσου του διαχωριστικού τοίχου, ή σ’ ένα κοντινό άλλο κτίριο µε ακτινοβολία από τον αντίστοιχο εξωτερικό τοίχο, ή και από τη στέγη ή προς τη στέγη γειτονικού κτιρίου.
3.3.1. Καθένας από τους δύο σε επαφή τοίχους οµόρων κτιρίων πρέπει να έχει δείκτη πυραντίστασης τον απαιτούµενο για το πυροδιαµέρισµα του κτιρίου στο οποίο ανήκει.
Οι εξωτερικοί τοίχοι από τη µια και την άλλη µεριά ενός διαχωριστικού τοίχου οµόρων κτιρίων και σε µήκος 0.70 µέτρου (συµπεριλαµβανοµένου και του πάχους του διαχωριστικού τοίχου) πρέπει:
α) να µην έχουν κανένα άνοιγµα.
β) να έχουν δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον ίσο προς τον απαιτούµενο για τον αντίστοιχο διαχωριστικό τοίχο.
3.3.2. Στην περίπτωση που η γωνία των εξωτερικών τοίχων οµόρων σε επαφή κτιρίων είναι διάφορη των 180° (κοίλη ή κυρτή), το µήκος τόξου κύκλου µε κέντρο την κορυφή της γωνίας και ακτίνα οριζόµενη από το πλησιέστερο σηµείο του κουφώµατος µέχρι τη διχοτόµο της γωνίας, πρέπει να µην είναι µικρότερο του 1.10 µέτρου (σχ. 3.9).

Σχήµα 3.9.
3.3.3. Για εξωτερικούς τοίχους κτιρίων από και προς τους οποίους υπάρχει κίνδυνος µετάδοσης της φωτιάς ισχύουν οι απαιτήσεις του παρακάτω Πίνακα ΙΙΙ. 

(1) Για κτίρια «υψηλού βαθµού» κινδύνου η απόσταση διπλασιάζεται.
(2) Η απαιτούµενη για τοίχο πυροδιαµερίσµατος.
(3) Σύµφωνα µε τη δοκιµασία επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας .
(4) Το επιτρεπόµενο µέγιστο ποσοστό ανοιγµάτων στη συνολική επιφάνεια του εξωτερικού τοίχου, όπου κουφώµατα µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 15 λεπτών, υπολογίζονται µε το 50% της επιφάνειάς τους.
3.3.4. Μέχρι την υιοθέτηση ελληνικών προδιαγραφών για τον χαρακτηρισµό των επικαλύψεων στεγών, δεν πρέπει να χρησιµοποιούνται εύφλεκτα υλικά, ειδικότερα όταν η στέγη βρίσκεται κοντά σε άλλα υψηλότερα κτίρια, εκτός εξαιρέσεων µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής. 

4.1 Πυρανίχνευση
Όπου επιβάλλεται από τις ειδικές διατάξεις για κάθε κατηγορία κτιρίων, γίνεται εγκατάσταση αυτόµατου συστήµατος ανίχνευσης της πυρκαγιάς µε παροχή σηµάτων συναγερµού ή και ελέγχου ή και βλάβης.
Σκοπός της εγκατάστασης ενός αυτόµατου συστήµατος ανίχνευσης πυρκαγιάς, είναι ν’ ανιχνεύσει έγκαιρα την πυρκαγιά και να σηµάνει συναγερµό, που δίνεται µε ηχητικά ή οπτικά µέσα στην ελεγχόµενη περιοχή σ’ ένα πίνακα ενδείξεων τοποθετηµένο σε ειδικό χώρο ελέγχου.
Εκτός των ανιχνευτών πυρκαγιάς, άλλα αυτόµατα µέσα πρόσβασης σηµάτων είναι οι συσκευές διαπίστωσης ροής σε αυτόµατα συστήµατα πυρόσβεσης, οι συσκευές παρακολούθησης της ετοιµότητας λειτουργίας του αυτόµατου συστήµατος πυρόσβεσης, κ.ά.
4.1.1. Η εγκατάσταση ενός αυτόµατου συστήµατος ανίχνευσης πυρκαγιάς γίνεται κατόπιν µελέτης διπλωµατούχου µηχανικού, σύµφωνα µε το παράρτηµα Α της 3/81 πυροσβεστικής διάταξης (ΦΕΚ 20/8/1981) «βασικά στοιχεία του συστήµατος ανίχνευσης πυρκαγιάς».
Ένα σύστηµα αυτόµατης ανίχνευσης πυρκαγιάς πρέπει να περιλαµβάνει:
α) Πίνακα
β) Καλωδιώσεις
γ) Ανιχνευτές
ε) Σειρήνες συναγερµού
στ) Ένδειξη ενεργοποίησης χειροκίνητου συστήµατος
ζ) Εφεδρική πηγή ενέργειας
4.1.2. Επιτρέπεται η αιτιολογηµένη χρήση των κυκλοφορούντων σύµφωνα µε εγκεκριµένες προδιαγραφές ανιχνευτών, όπως ανιχνευτών θερµότητας, καπνού (τύπου ιονισµού ή φωτοηλεκτρισµού), φλόγας, αερίων, σηµειακών, πολυσηµειακών ή γραµµικών, κ.λπ.
Κάθε κεφαλή σηµειακού ανιχνευτή θερµότητας δεν πρέπει να καλύπτει επιφάνεια δαπέδου µεγαλύτερη των 100 τ.µ. Η µέγιστη απόσταση µεταξύ δύο ανιχνευτών είναι 13 µέτρα, ενώ η µέγιστη απόσταση τοποθέτησης από τον τοίχο είναι 6 µέτρα.
Ανάλογα, κάθε σηµειακός ανιχνευτής καπνού δεν µπορεί να καλύπτει επιφάνεια µεγαλύτερη των 50 τ.µ., η δε µέγιστη απόσταση µεταξύ δύο ανιχνευτών είναι 10 µέτρα (15 µέτρα για διαδρόµους) και η µέγιστη απόσταση από τον τοίχο 3,5 µέτρα.
Σε χώρους µε µεγάλο ελεύθερο ύψος γίνεται συνδυασµός ανιχνευτών θερµότητας – καπνού, έτσι, ώστε αν δεν ενεργοποιηθεί ο ανιχνευτής καπνού να ενεργοποιηθεί ο ανιχνευτής θερµότητας, εκτός εξαιρέσεων µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής.
4.2. Συναγερµός
Σε περίπτωση πυρκαγιάς, ο συναγερµός προκαλείται:
α) µε φωνητική επικοινωνία
β) µε χειροκίνητα µέσα
γ) µε αυτόµατα µέσα
Οι συσκευές συναγερµού που εκπέµπουν ηχητικά σήµατα πρέπει να έχουν τέτοια χαρακτηριστικά και να είναι κατανεµηµένες µε τέτοιο τρόπο, ώστε τα σήµατα να υπερισχύουν της µέγιστης στάθµης θορύβου που υπάρχει σε κανονικές συνθήκες και να ξεχωρίζουν από τα ηχητικά σήµατα άλλων συσκευών στον ίδιο χώρο.
4.2.1. Χειροκίνητα ηλεκτρικά µέσα
Οι ηλεκτρικοί αγγελτήρες πυρκαγιάς πρέπει να τοποθετούνται σε προσιτά και φανερά σηµεία των οδεύσεων διαφυγής, σε κουτί µε σταθερό γυάλινο κάλυµµα.
Οι αγγελτήρες τοποθετούνται κοντά στα κλιµακοστάσια ή στην έξοδο κινδύνου. Σε κτίρια παλυόροφα, µε επαναλαµβανόµενους τυπικούς ορόφους, τοποθετούνται στις ίδιες θέσεις σε κάθε όροφο.
Ο αριθµός των αγγελτήρων σε κάθε όροφο καθορίζεται από τον περιορισµό ότι, κανένα σηµείο του ορόφου δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 50 µέτρα από τον αγγελτήρα.
Η πίεση του ηλεκτρικού κουµπιού µετά από σπάσιµο του καλύµµατος ενεργοποιεί σειρήνα συναγερµού που είναι συνδεδεµένη µε το κύκλωµα.
4.2.2. Τα αυτόµατα µέσα πρόκλησης συναγερµού που αναφέρθηκαν στην παράγραφο 4.1. (ανιχνευτές κ.λπ.) ενεργοποιούνται µε την εµφάνιση πυρκαγιάς ή την πρόκληση βλάβης στο αντίστοιχο σύστηµα και µεταδίδουν ηχητικά σήµατα µε σειρήνες συναγερµού.
4.2.3. Όπου από τις ειδικές διατάξεις απαιτείται η ειδοποίηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, πρέπει το σύστηµα ανίχνευσης πυρκαγιάς να προβλέπει αυτόµατη διαβίβαση του σήµατος συναγερµού στον πλησιέστερο Πυροσβεστικό Σταθµό .
4.3. Πυρόσβεση
4.3.1. Όπου απαιτείται από τις ειδικές διατάξεις εγκαθίσταται αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης.
Το αυτόµατο σύστηµα καταιονητήρων (SPRINKLERS) εγκαθίσταται κατόπιν µελέτης διπλωµατούχου µηχανικού, σύµφωνα µε το παράρτηµα Γ’ της πυροσβεστικής διάταξης 3/81 «Βασικά στοιχεία εγκαταστάσεων συστήµατος καταιονισµού ύδατος»
Το σύστηµα πρέπει να περιλαµβάνει εξοπλισµό για την τροφοδοσία νερού (αντλίες, εφεδρική δεξαµενή νερού ή πιεστικό δοχείο ή/και σύνδεση µε υδροδοτικό δίκτυο της πόλης) και ξεχωριστό υδραυλικό δίκτυο σωληνώσεων που καταλήγει σε ειδικές κεφαλές εκτόξευσης νερού, τους καταιονητήρες. Επίσης, το σύστηµα πρέπει να περιλαµβάνει βάνα ελέγχου, βαλβίδα αντεπιστροφής, µετρητή πίεσης, συσκευή διαπίστωσης ροής νερού συνδεδεµένης µε το σύστηµα συναγερµού του κτιρίου και σύνδεση δοκιµής του συστήµατος.
Σε κτίριο υψηλού βαθµού κινδύνου, η απόσταση µεταξύ δύο κεφαλών καταιονητήρων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 3 µέτρα και η µέγιστη καλυπτόµενη επιφάνεια ανά κεφαλή να είναι 9 τ.µ. Στο υπόλοιπο κτίριο τα µεγέθη αυτά είναι 4,5 µέτρα και 12-20 τ.µ. αντίστοιχα.
Ανάλογα µε τα ειδικά χαρακτηριστικά των καυσίµων υλικών των χώρων, τοποθετούνται και άλλα αυτόµατα συστήµατα πυρόσβεσης µε διοξείδιο του άνθρακα, ξηρή σκόνη, αφρό, αλογονούχες ενώσεις, κλπ. Όταν µερικές από τις παραπάνω ουσίες είναι επικίνδυνες για την υγεία των ατόµων (τοξικές, ασφυξιογόνες, κ.λπ) επιβάλλεται η λήψη ειδικών µέτρων προστασίας όπως κατάλληλη σήµανση, αυτόµατο σύστηµα έγκαιρης προειδοποίησης, γραπτές οδηγίες για τους κινδύνους, αναρτηµένες σε εµφανή σηµεία, καθώς και ορισµένες αναπνευστικές συσκευές για τα µέλη της οµάδας Πυρασφάλειας.
Όπου από τις ειδικές διατάξεις απαιτείται εγκατάσταση αυτόµατου συστήµατος πυρόσβεσης είναι υποχρεωτική και η εγκατάσταση χειροκίνητων αγγελτήρων πυρκαγιάς.
4.3.2. Για κτίρια ύψους µεγαλύτερα των 28 µέτρων ή όπου από ειδικές διατάξεις απαιτείται, εγκαθίσταται µόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο. Οι απαιτήσεις εγκατάστασης και οι προδιαγραφές των εξαρτηµάτων του υδροδοτικού αυτού δικτύου πρέπει µεταξύ των άλλων να είναι σύµφωνες µε το Παράρτηµα Β της Πυροσβεστικής διάταξης 3/1981 «Βασικά στοιχεία υδροδοτικού Πυροσβεστικού δικτύου».
4.3.3. Όπου απαιτείται από τις ειδικές διατάξεις αυτού του κανονισµού ή άλλες πυροσβεστικές ισχύουσες διατάξεις, εγκαθίσταται µόνιµο δίκτυο για διοχέτευση άλλου πυροσβεστικού µέσου εκτός από νερό, καθώς και φορητοί πυροσβεστήρες ή άλλα φορητά µέσα πυρόσβεσης. 

Όπου επιβάλλεται από τις ειδικές διατάξεις για κάθε κατηγορία κτιρίων, γίνεται εγκατάσταση αυτόµατου συστήµατος ανίχνευσης της πυρκαγιάς µε παροχή σηµάτων συναγερµού ή και ελέγχου ή και βλάβης.
Σκοπός της εγκατάστασης ενός αυτόµατου συστήµατος ανίχνευσης πυρκαγιάς, είναι ν’ ανιχνεύσει έγκαιρα την πυρκαγιά και να σηµάνει συναγερµό, που δίνεται µε ηχητικά ή οπτικά µέσα στην ελεγχόµενη περιοχή σ’ ένα πίνακα ενδείξεων τοποθετηµένο σε ειδικό χώρο ελέγχου.
Εκτός των ανιχνευτών πυρκαγιάς, άλλα αυτόµατα µέσα πρόσβασης σηµάτων είναι οι συσκευές διαπίστωσης ροής σε αυτόµατα συστήµατα πυρόσβεσης, οι συσκευές παρακολούθησης της ετοιµότητας λειτουργίας του αυτόµατου συστήµατος πυρόσβεσης, κ.ά.
4.1.1. Η εγκατάσταση ενός αυτόµατου συστήµατος ανίχνευσης πυρκαγιάς γίνεται κατόπιν µελέτης διπλωµατούχου µηχανικού, σύµφωνα µε το παράρτηµα Α της 3/81 πυροσβεστικής διάταξης (ΦΕΚ 20/8/1981) «βασικά στοιχεία του συστήµατος ανίχνευσης πυρκαγιάς».
Ένα σύστηµα αυτόµατης ανίχνευσης πυρκαγιάς πρέπει να περιλαµβάνει:
α) Πίνακα
β) Καλωδιώσεις
γ) Ανιχνευτές
ε) Σειρήνες συναγερµού
στ) Ένδειξη ενεργοποίησης χειροκίνητου συστήµατος
ζ) Εφεδρική πηγή ενέργειας
4.1.2. Επιτρέπεται η αιτιολογηµένη χρήση των κυκλοφορούντων σύµφωνα µε εγκεκριµένες προδιαγραφές ανιχνευτών, όπως ανιχνευτών θερµότητας, καπνού (τύπου ιονισµού ή φωτοηλεκτρισµού), φλόγας, αερίων, σηµειακών, πολυσηµειακών ή γραµµικών, κ.λπ.
Κάθε κεφαλή σηµειακού ανιχνευτή θερµότητας δεν πρέπει να καλύπτει επιφάνεια δαπέδου µεγαλύτερη των 100 τ.µ. Η µέγιστη απόσταση µεταξύ δύο ανιχνευτών είναι 13 µέτρα, ενώ η µέγιστη απόσταση τοποθέτησης από τον τοίχο είναι 6 µέτρα.
Ανάλογα, κάθε σηµειακός ανιχνευτής καπνού δεν µπορεί να καλύπτει επιφάνεια µεγαλύτερη των 50 τ.µ., η δε µέγιστη απόσταση µεταξύ δύο ανιχνευτών είναι 10 µέτρα (15 µέτρα για διαδρόµους) και η µέγιστη απόσταση από τον τοίχο 3,5 µέτρα.
Σε χώρους µε µεγάλο ελεύθερο ύψος γίνεται συνδυασµός ανιχνευτών θερµότητας – καπνού, έτσι, ώστε αν δεν ενεργοποιηθεί ο ανιχνευτής καπνού να ενεργοποιηθεί ο ανιχνευτής θερµότητας, εκτός εξαιρέσεων µετά από έγκριση της ελέγχουσας αρχής.

Σε περίπτωση πυρκαγιάς, ο συναγερµός προκαλείται:
α) µε φωνητική επικοινωνία
β) µε χειροκίνητα µέσα
γ) µε αυτόµατα µέσα
Οι συσκευές συναγερµού που εκπέµπουν ηχητικά σήµατα πρέπει να έχουν τέτοια χαρακτηριστικά και να είναι κατανεµηµένες µε τέτοιο τρόπο, ώστε τα σήµατα να υπερισχύουν της µέγιστης στάθµης θορύβου που υπάρχει σε κανονικές συνθήκες και να ξεχωρίζουν από τα ηχητικά σήµατα άλλων συσκευών στον ίδιο χώρο.
4.2.1. Χειροκίνητα ηλεκτρικά µέσα
Οι ηλεκτρικοί αγγελτήρες πυρκαγιάς πρέπει να τοποθετούνται σε προσιτά και φανερά σηµεία των οδεύσεων διαφυγής, σε κουτί µε σταθερό γυάλινο κάλυµµα.
Οι αγγελτήρες τοποθετούνται κοντά στα κλιµακοστάσια ή στην έξοδο κινδύνου. Σε κτίρια παλυόροφα, µε επαναλαµβανόµενους τυπικούς ορόφους, τοποθετούνται στις ίδιες θέσεις σε κάθε όροφο.
Ο αριθµός των αγγελτήρων σε κάθε όροφο καθορίζεται από τον περιορισµό ότι, κανένα σηµείο του ορόφου δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 50 µέτρα από τον αγγελτήρα.
Η πίεση του ηλεκτρικού κουµπιού µετά από σπάσιµο του καλύµµατος ενεργοποιεί σειρήνα συναγερµού που είναι συνδεδεµένη µε το κύκλωµα.
4.2.2. Τα αυτόµατα µέσα πρόκλησης συναγερµού που αναφέρθηκαν στην παράγραφο 4.1. (ανιχνευτές κ.λπ.) ενεργοποιούνται µε την εµφάνιση πυρκαγιάς ή την πρόκληση βλάβης στο αντίστοιχο σύστηµα και µεταδίδουν ηχητικά σήµατα µε σειρήνες συναγερµού.
4.2.3. Όπου από τις ειδικές διατάξεις απαιτείται η ειδοποίηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, πρέπει το σύστηµα ανίχνευσης πυρκαγιάς να προβλέπει αυτόµατη διαβίβαση του σήµατος συναγερµού στον πλησιέστερο Πυροσβεστικό Σταθµό .

4.3.1. Όπου απαιτείται από τις ειδικές διατάξεις εγκαθίσταται αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης.
Το αυτόµατο σύστηµα καταιονητήρων (SPRINKLERS) εγκαθίσταται κατόπιν µελέτης διπλωµατούχου µηχανικού, σύµφωνα µε το παράρτηµα Γ’ της πυροσβεστικής διάταξης 3/81 «Βασικά στοιχεία εγκαταστάσεων συστήµατος καταιονισµού ύδατος»
Το σύστηµα πρέπει να περιλαµβάνει εξοπλισµό για την τροφοδοσία νερού (αντλίες, εφεδρική δεξαµενή νερού ή πιεστικό δοχείο ή/και σύνδεση µε υδροδοτικό δίκτυο της πόλης) και ξεχωριστό υδραυλικό δίκτυο σωληνώσεων που καταλήγει σε ειδικές κεφαλές εκτόξευσης νερού, τους καταιονητήρες. Επίσης, το σύστηµα πρέπει να περιλαµβάνει βάνα ελέγχου, βαλβίδα αντεπιστροφής, µετρητή πίεσης, συσκευή διαπίστωσης ροής νερού συνδεδεµένης µε το σύστηµα συναγερµού του κτιρίου και σύνδεση δοκιµής του συστήµατος.
Σε κτίριο υψηλού βαθµού κινδύνου, η απόσταση µεταξύ δύο κεφαλών καταιονητήρων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 3 µέτρα και η µέγιστη καλυπτόµενη επιφάνεια ανά κεφαλή να είναι 9 τ.µ. Στο υπόλοιπο κτίριο τα µεγέθη αυτά είναι 4,5 µέτρα και 12-20 τ.µ. αντίστοιχα.
Ανάλογα µε τα ειδικά χαρακτηριστικά των καυσίµων υλικών των χώρων, τοποθετούνται και άλλα αυτόµατα συστήµατα πυρόσβεσης µε διοξείδιο του άνθρακα, ξηρή σκόνη, αφρό, αλογονούχες ενώσεις, κλπ. Όταν µερικές από τις παραπάνω ουσίες είναι επικίνδυνες για την υγεία των ατόµων (τοξικές, ασφυξιογόνες, κ.λπ) επιβάλλεται η λήψη ειδικών µέτρων προστασίας όπως κατάλληλη σήµανση, αυτόµατο σύστηµα έγκαιρης προειδοποίησης, γραπτές οδηγίες για τους κινδύνους, αναρτηµένες σε εµφανή σηµεία, καθώς και ορισµένες αναπνευστικές συσκευές για τα µέλη της οµάδας Πυρασφάλειας.
Όπου από τις ειδικές διατάξεις απαιτείται εγκατάσταση αυτόµατου συστήµατος πυρόσβεσης είναι υποχρεωτική και η εγκατάσταση χειροκίνητων αγγελτήρων πυρκαγιάς.
4.3.2. Για κτίρια ύψους µεγαλύτερα των 28 µέτρων ή όπου από ειδικές διατάξεις απαιτείται, εγκαθίσταται µόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο. Οι απαιτήσεις εγκατάστασης και οι προδιαγραφές των εξαρτηµάτων του υδροδοτικού αυτού δικτύου πρέπει µεταξύ των άλλων να είναι σύµφωνες µε το Παράρτηµα Β της Πυροσβεστικής διάταξης 3/1981 «Βασικά στοιχεία υδροδοτικού Πυροσβεστικού δικτύου».
4.3.3. Όπου απαιτείται από τις ειδικές διατάξεις αυτού του κανονισµού ή άλλες πυροσβεστικές ισχύουσες διατάξεις, εγκαθίσταται µόνιµο δίκτυο για διοχέτευση άλλου πυροσβεστικού µέσου εκτός από νερό, καθώς και φορητοί πυροσβεστήρες ή άλλα φορητά µέσα πυρόσβεσης. 

1. Γενικά.
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όλα τα κτίρια που χρησιµοποιούνται για κατοικία, δηλαδή µονοκατοικίες, διπλοκατοικίες και πολυκατοικίες (κτίριο διαµερισµάτων) ανεξάρτητα από το σύστηµα δόµησής τους ή τον αριθµό των ορόφων τους.
Όπου υπάρχουν και άλλες χρήσεις µέσα στο ίδιο το κτίριο ισχύουν τα αναφερόµενα στην παράγραφο 1.2.2. των Γενικών ∆ιατάξεων.
2. Οδεύσεις διαφυγής.
2.1. Σχεδιασµός
2.1.1. Ο θεωρητικός πληθυσµός των κτιρίων µε χρήση κατοικίας υπολογίζεται µε αναλογία 1 ατόµου/18 τετ.µέτρα µεικτού εµβαδού κάτοψης, όπου συµπεριλαµβάνονται και οι ανοικτοί εξώστες (πατάρια).
2.1.2. Η παροχή ανά µονάδα πλάτους (0,60 του µέτρου) καθορίζεται σε:
α) 100 άτοµα για οριζόντιες οδεύσεις (διάδροµοι – πόρτες)
β) 75 άτοµα για κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες – ράµπες).
Το ελάχιστο πλάτος των οδεύσεων διαφυγής γι’ αυτήν την κατηγορία κτιρίων ορίζεται σε 0,80 του µέτρου.
Το ελάχιστο ελεύθερο πλάτος για τις πόρτες των οδεύσεων διαφυγής µπορεί να είναι 0,70 του µέτρου (µόνο στο πρώτο απροστάτευτο στάδιο της όδευσης).
2.1.3. ι) Επιβάλλεται γενικά ο σχεδιασµός δύο τουλάχιστον εναλλακτικών οδεύσεων διαφυγής, που καταλήγουν σε αντίστοιχες εξόδους κινδύνου για:
α) Ορόφους µε πληθυσµό µεγαλύτερο των 50 ατόµων
β) Πολυκατοικίες µε περισσότερους από 6 ορόφους και πληθυσµό ορόφου µεγαλύτερο των 30 ατόµων.
Η µία από τις απαιτούµενες εξόδους επιτρέπεται να οδηγεί και σε εξωτερικό κλιµακοστάσιο µε πλήρεις προδιαγραφές ασφαλείας, σύµφωνα µε την παράγραφο 2.3.3 των Γενικών ∆ιατάξεων.
Η απόσταση από την εξώπορτα ενός διαµερίσµατος µέχρι την έξοδο κινδύνου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 18 µέτρα, ενώ η συνολική πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης από το πιο αποµακρυσµένο σηµείο δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τα 35 µέτρα.
Στην περίπτωση που ο κοινόχρηστος διάδροµος περικλείεται από δοµικά στοιχεία µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 30 λεπτών ή διαθέτει αυτόµατο συστήµατα πυρανίχνευσης ή πυρόσβεσης, το όριο των 18 µέτρων µπορεί να επεκταθεί σε 30 µέτρα και το όριο των 35 µέτρων σε 45 µέτρα.
∆εν επιτρέπεται η όδευση διαφυγής να περνά από αδιέξοδα µεγαλύτερα των 12 µέτρων.
ιι) Στην περίπτωση µίας µόνο εξόδου κινδύνου η απόσταση της εξώπορτας ενός διαµερίσµατος από αυτήν δεν πρέπει να είναι µεγαλύτερη από 12 µέτρα, ενώ η µέγιστη πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης φθάνει τα 25 µέτρα.
Στην ανάλογη περίπτωση πυροπροστατευµένου διαδρόµου (30 λεπτών) ή µε σύστηµα πυρανίχνευσης ή πυρόσβεσης, τα αντίστοιχα όρια είναι 25 και 35 µέτρα. 

Σχήµα Α.1.
Σηµείωση: Οι αποστάσεις στους κοινόχρηστους διαδρόµους µετριούνται πάνω στη ......
2.1.4. Το πλάτος των ή της τελικής εξόδου δεν πρέπει να είναι µικρότερο από το µισό του αθροίσµατος των απαιτουµένων µονάδων πλάτους των οδεύσεων, για όλους τους ορόφους από τον όροφο εκκένωσης, σε κτίρια κατοικίας µε περισσότερους από 3 ορόφους Στα κτίρια µέχρι 3 ορόφους το πλάτος της τελικής εξόδου υπολογίζεται από το άθροισµα των παροχών όλων των υπέργειων και υπόγειων ορόφων.
2.2. Πυροπροστασία
Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής (οριζόντιοι διάδροµοι-κλιµακοστάσια) πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του παρακάτω αναφερόµενου Πίνακα Α.1. Κατά τα άλλα, ισχύουν οι παράγραφοι 2.3.1, 2.3.2, 2.3.3 των Γενικών ∆ιατάξεων.
∆εν απαιτείται η δηµιουργία ξεχωριστού πυροπροστατευτικού φρεατίου (2.3.9 Γενικών ∆ιατάξεων) για κλιµακοστάσια κτιρίων µέχρι 4 ορόφους και µε εµβαδόν ορόφου µικρότερο των 500 τ. µέτρων. Στην περίπτωση όµως αυτή, οι εξώπορτες των διαµερισµάτων πρέπει να είναι πυράντοχες, µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 30 λεπτών.
2.3. Φωτισµός-Σήµανση.
2.3.1. Ο τεχνητός φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον για χρονικό διάστηµα ίσο µε το γινόµενο: αριθµός ορόφων Χ 20 δευτερόλεπτα.
2.3.2. Φωτισµός ασφαλείας σύµφωνα µε την παράγραφο 2.6.3. των Γεν. ∆ιατάξεων απαιτείται για κτίρια µε 5 ή περισσότερους ορόφους.
2.3.3. Σε κτίρια όπου υπάρχουν τουλάχιστον δύο εναλλακτικές οδεύσεις µε τις αντίστοιχες τελικές εξόδους, επιβάλλεται σήµανση σύµφωνα µε την παράγραφο 2.6 των Γ. ∆ιατάξεων.
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
3.1. Τα φέροντα δοµικά στοιχεία, καθώς και τα στοιχεία του περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων (τοίχοι, πατώµατα, πόρτες κ.λ.π.). ∆εν επιτρέπεται να έχουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο από τον αναφερόµενο στον Πίνακα Α.1.

ΠΙΝΑΚΑΣ Α1.
ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΟΙ ∆ΕΙΚΤΕΣ ΠΥΡΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ. 

* Μειώνεται κατά 30 λεπτά για υπόγειο µε εµβαδό µικρότερο των 150 τ.µέτρων.
3.2. Κτίρια κατοικιών που δεν ξεπερνούν τους δύο υπέργειους ορόφους απαλλάσσονται από την απαίτηση δηµιουργίας πυροδιαµερίσµατος (εκτός από τους επικίνδυνους χώρους της παρακάτω παραγράψου 3.3).
Το µέγιστο επιτρεπόµενο εµβαδό πυροδιαµερίσµατος για κάθε όροφο πολυκατοικίας µε περισσότερους από δύο και λιγότερους από εννέα ορόφους είναι 500 τ. µέτρα (σχ. Α.2).
Το συνολικό εµβαδό πυροδιαµερίσµατος που εκτείνεται σε περισσότερους από έναν ορόφους δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τα 2.000 τ. µέτρα (Σχ. Α. 2.)
Σε πολυκατοικίες 4 έως 8 ορόφων ή υψηλότερες από 15 µέτρα, δεν επιτρέπεται το πυροδιαµέρισµα να καταλαµβάνει περισσότερους από δύο ορόφους, σύµφωνα µε την παράγραφο
3.2.4. των Γενικών ∆ιατάξεων (σχ. Α.2.)
Σε πολυκατοικίες µε περισσότερους από 8 ορόφους, κάθε όροφος επάνω από τον τέταρτο, πρέπει ν’ αποτελεί ξεχωριστό πυροδιαµέρισµα µε µέγιστο επιτρεπόµενο εµβαδό 1.000 τ. µέτρα (σχ.Α.2).
Υπόγεια σε κτίρια πολυκατοικιών µε περισσότερους από 3 ορόφους, που έχουν µεγαλύτερο εµβαδό από 250 µ., πρέπει ν’ αποτελούν ξεχωριστό πυροδιαµέρισµα (σχ. Α2).
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις το ισόγειο υπολογίζεται ως όροφος
3.3. Επικίνδυνοι χώροι σύµφωνα µε την παράγραφο 3.2.5. των Γενικών ∆ιατάξεων (λεβητοστάσια, αποθήκες καυσίµων, κ.λπ), πρέπει ν’ αποτελούν ξεχωριστό πυροδιαµέρισµα ανεξάρτητα από το εµβαδόν τους, και να µην τοποθετούνται από κάτω ή σε άµεση γειτονία µε τις εξόδους των κτιρίων.
α)µονοκατοικίες – διπλοκατοικίες

β) πολυκατοικίες µέχρι 4 ορόφους

γ) πολυκατοικ. 4-8 ορόφων Η>15 m 

δ) πολυκατοικίες άνω των 8 ορόφων

4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
4.1. Σε πολυκατοικίες µε 6 έως 8 ορόφους και µε εµβαδόν ορόφου µεγαλύτερο από 300 τ. µέτρα, καθώς και σε αντίστοιχες µε περισσότερους από 8 ορόφους, αλλά ανεξάρτητα από το εµβαδόν ορόφου, τοποθετείται χειροκίνητο ηλεκτρικό σύστηµα συναγερµού σε κοινόχρηστο χώρο κάθε ορόφου, εύκολα προσπελάσιµο από κάθε διαµέρισµα, σύµφωνα µε την παράγραφο 4.2 των Γενικών ∆ιατάξεων.
4.2. Σε κάθε κτίριο κατοικίας µέχρι 4 ορόφους και µε εµβαδόν ορόφου µεγαλύτερο από 500 τ. µέτρα, καθώς και σε όλα τα κτίρια µε 5 ή περισσότερους ορόφους, τα λεβητοστάσια, οι αποθήκες καυσίµων και τα µηχανοστάσια πρέπει να είναι εξοπλισµένα µε αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης, σύµφωνα µε την παράγραφο 4.1 των Γενικών ∆ιατάξεων και µε φορητούς πυροσβεστήρες, σύµφωνα µε το Π.∆/γµα 922/1977 (ΦΕΚ 315 Τ.Α.).
4.3. Σε όλα τα κτίρια µε χρήση κατοικίας, σε χώρους ηλεκτροµηχανολογικών εγκαταστάσεων, όπου υπάρχει πιθανότητα εκδήλωσης πυρκαγιάς, πρέπει να τοποθετούνται τουλάχιστον δύο φορητοί πυροσβεστήρες. 

1. Γενικά
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όλες οι τουριστικές εγκαταστάσεις, που αναφέρονται στις προδιαγραφές του ΕΟΤ µε την ονοµασία ξενοδοχεία, και όπως αυτές αναλύονται σε διαφόρους τύπους κτιρίων και χρησιµοποιούνται για ύπνο και προσωρινή διαµονή, δυναµικότητας τουλάχιστον 20 ατόµων. Για παρόµοια κτίρια που φιλοξενούν λιγότερο από 20 άτοµα, οι απαιτήσεις πυροπροστασίας καθορίζονται κατά περίπτωση από την αρµόδια αρχή.
Ως µονάδα διανοµής ορίζεται ο κοιτώνας ξενοδοχείου µε τους βοηθητικούς του χώρους ή το αυτοτελές διαµέρισµα (σουίτα) σε ξενοδοχειακό κτίριο.
2.2. Οδεύσεις διαφυγής
2.1 Σχεδιασµός
2.1.1. Ο θεωρητικός πληθυσµός των κτιρίων προσωρινής διαµονής υπολογίζεται µε τη δυσµενέστερη από τις παρακάτω περιπτώσεις:
α) τον αριθµό των διατιθέµενων κλινών συν το πλήθος του µόνιµου προσωπικού
β) Στην αναλογία 1 ατόµου/15 τετρ. µέτρα συνολικού εµβαδού του κτιρίου συµπεριλαµβανοµένων και των ανοικτών εξωστών (παταριών).
Ο πληθυσµός των χώρων συνάθροισης κοινού, όπως εστιατορίων αιθουσών αναψυχής, κ.λπ, υπολογίζεται όπως στην αντίστοιχη κατηγορία ΣΤ’. Αν προκύψει για κάποιον από τους χώρους αυτούς πληθυσµός µεγαλύτερος των 50 ατόµων, εφαρµόζονται οι διατάξεις του κεφαλαίου ΣΤ’, ενώ στην αντίθετη περίπτωση ισχύουν οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου.
2.1.2. Η παροχή ανά µονάδα πλάτους (0,60 του µέτρου) καθορίζεται σε:
α) 100 άτοµα για τις οριζόντιες οδεύσεις (διάδροµοι – πόρτες)
β) 75 άτοµα για τις κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες – ράµπες)
Το ελάχιστο επιτρεπόµενο πλάτος των οδεύσεων διαφυγής ορίζεται σε 0,90 του µέτρου.
Το ελάχιστο ελεύθερο πλάτος για τις πόρτες των οδεύσεων διαφυγής είναι 0,80 του µέτρου.
2.1.3. Γενικά επιβάλλεται η δηµιουργία δύο τουλάχιστον εναλλακτικών εξόδων κινδύνου που οδηγούν συνήθως σε αντίστοιχα κλιµακοστάσια.
Απαλλάσσονται αυτής της απαίτησης κτίρια προσωρινής διαµονής µε 3 ή λιγότερους ορόφους, εφόσον ο συνολικός πληθυσµός τους δεν υπερβαίνει τα 50 άτοµα.
Μια εξωτερική σκάλα γίνεται αποδεκτή ως δεύτερη σκάλα µε την προϋπόθεση ότι, ικανοποιεί τις προδιαγραφές ασφαλείας και είναι σύµφωνη µε την παράγραφο 2.3.3. των Γενικών ∆ιατάξεων.
ι) Στην περίπτωση που υπάρχει µία µόνο έξοδος κινδύνου (σχ. Β.1) ισχύουν οι παρακάτω περιορισµοί:
α) η άµεση απόσταση AΒ της πιο µακρινής γωνίας από την πόρτα της µονάδας διαµονής δεν πρέπει να ξεπερνά τα 12 µέτρα.
β) η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης ΑΒΓ δεν πρέπει να ξεπερνά τα 22 µέτρα.
γ) αν ο κοινόχρηστος διάδροµος είναι µερικά πυροπροστατευµένος (µε δείκτη πυραντίστασης 30 λεπτών) ή διαθέτει σύστηµα αυτόµατης πυρόσβεσης, η απόσταση Α’Β’Γ’ επιτρέπεται, να φθάνει τα 30 µέτρα. 

Σχήµα Β.1.
ιι) Στην περίπτωση δύο ή περισσότερων εξόδων κινδύνου (σχ. Β.2) ισχύουν τα παρακάτω:
α) η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης ΑΒΓ δεν πρέπει να ξεπερνά τα 35 µέτρα.
β) αν ο κοινόχρηστος διάδροµος είναι µερικά πυροπροστατευµένος (δείκτης πυραντίστασης 30 λεπτών) ή διαθέτει σύστηµα αυτόµατης πυρανίχνευσης ή αυτόµατης πυρόσβεσης, η απόσταση ΑΒΓ επιτρέπεται να φθάνει µέχρι και 50 µέτρα.
γ) το µήκος Β∆ οποιωνδήποτε σχηµατισµένων αδιεξόδων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 10 µέτρα. 

Σχήµα Β.2.
2.1.4. Το πλάτος των ή της τελικής εξόδου δεν πρέπει να είναι µικρότερο από το µισό του αθροίσµατος των απαιτουµένων µονάδων πλάτους για όλους του ορόφους πάνω από τον ορόφους πάνω από τον όροφο εκκένωσης.
Σε όλα τα ξενοδοχεία ο χώρος εισόδου (ρεσεψιόν) πρέπει να κατασκευάζεται σύµφωνα µε την παράγραφο 2.4. των Γενικών ∆ιατάξεων σαν µία τουλάχιστον τελική έξοδος του κτιρίου.
2.2. Πυροπροστασία.
2.2.1. Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος της πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής (οριζόντιοι διάδροµοι από το τέλος της απροστάτευτης όδευσης και πυροπροστατευµένα κλιµακοστάσια), πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του παρακάτω Πίνακα Β.1 του κεφαλαίου αυτού).
2.2.2. Ισχύουν οι παρακάτω προσθήκες ή διαφοροποιήσεις για τις παραγράφους 2.3.1 έως 2.3.6 των Γενικών ∆ιατάξεων:
α) Τα εσωτερικά κλιµακοστάσια σε ξενοδοχεία µε 3 ή περισσότερους ορόφους πρέπει να περικλείονται από πυροπροστατευµένο φρεάτιο (32.9 των Γ. ∆ιατάξεων) και να διαθέτουν ειδικό προθάλαµο (lobby) σε κάθε όροφο για την προστασία από τον καπνό, µε πόρτες πυράντοχες, τουλάχιστον 30 λεπτών, και αυτοκλειόµενες.
β) Οι πόρτες των µονάδων διαµονής προς τους κοινόχρηστους διαδρόµους πρέπει να είναι πυράντοχες, τουλάχιστον 20 λεπτών.
γ) Τα εσωτερικά τελειώµατα των τοίχων και των οροφών της προστατευµένης όδευσης διαφυγής πρέπει να ανήκουν στις κατηγορίες 0 ή 1, ενώ των δαπέδων τουλάχιστο στην κατηγορία 1 και µόνο κατ’ εξαίρεση στην κατηγορία 2. Αντίστοιχα για τα τµήµατα των απροστάτευτων οδεύσεων διαφυγής οι απαιτήσεις για τοίχους και οροφές µειώνονται στις κατηγορίες 1 και 2, και για τα δάπεδα στις κατηγορίες 2 και 3.
δ)Τα κλιµακοστάσια υπηρεσίας, εφόσον είναι πυροπροστατευµένα µπορούν να χρησιµοποιηθούν ως οδεύσεις διαφυγής και ως πρόσβαση των πυροσβεστών.
ε) Στις εξόδους κινδύνου δεν πρέπει να υπάρχουν καθρέπτες παραπλανητικοί για την κατεύθυνση διαφυγής, καθώς και έπιπλα ή άλλα εµπόδια που µπορεί να εµποδίσουν την άνετη κυκλοφορία.
2.3. Φωτισµός-Σήµανση.
2.3.1. Κάθε κτίριο προσωρινής διαµονής µε πληθυσµό µεγαλύτερο των 20 ατόµων πρέπει να διαθέτει σύστηµα φωτισµού ασφαλείας σύµφωνα µε τις Γενικές ∆ιατάξεις (παραγρ. 2.6).
2.3.2. Ο απαιτούµενος χρόνος λειτουργίας του συστήµατος φωτισµού ασφαλείας πρέπει να επαρκεί για την πλήρη εκκένωση του κτιρίου και σε καµιά περίπτωση να µην είναι µικρότερος των 90 λεπτών.
2.3.3. Όλα τα τµήµατα των οδεύσεων διαφυγής (διάδροµοι, πόρτες, σκάλες, έξοδοι κινδύνου, τελικές έξοδοι, κ.λπ.) πρέπει να έχουν κατάλληλα τυποποιηµένα σήµατα, ευδιάκριτα τόσο την ηµέρα όσο και τη νύχτα, που να καθοδηγούν το κοινό προς την τελική έξοδο σε περίπτωση πυρκαγιάς (παραγρ. 2.7. των Γεν. ∆ιατάξεων).
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
3.1. Τα φέροντα δοµικά στοιχεία και όλα τα στοιχεία του περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τον Πίνακα Β.1.

ΠΙΝΑΚΑΣ Β.1.

3.2. Επικίνδυνοι χώροι σύµφωνα µε την παράγραφο 3.2.5 των Γεν. ∆ιατάξεων (λεβητοστάσιο, αποθήκες καυσίµων, µαγειρεία, χώροι κεντρικών εγκαταστάσεων, συσκευών κλιµατισµού, µεγάλων µετασχηµατιστών ατµολεβητών υψηλής πιέσεως, κ.λπ.) πρέπει ν’ αποτελούν αυτοτελές πυροδιαµέρισµα και να µην τοποθετούνται από κάτω ή σε άµεση γειτονία µε τις εξόδους των κτιρίων.
3.3. Το µέγιστο εµβαδό για την υποχρεωτική δηµιουργία πυροδιαµερίσµατος είναι τα 2.000 τ. µέτρα, µε τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2.3. των Γεν. ∆ιατάξεων.
Σε ξενοδοχειακά κτίρια άνω των 8 ορόφων, κάθε όροφος πάνω από τον τέταρτο, πρέπει ν’ αποτελεί αυτοτελές πυροδιαµέρισµα µε µέγιστο εµβαδό 1.000 τ. µέτρα.
3.4. Τα εσωτερικά τελειώµατα των χώρων εκτός των οδεύσεων διαφυγής (βλ. 2.2.2γ. αυτού του κεφαλαίου), πρέπει ν’ ανήκουν στις παρακάτω κατηγορίες. 

3.5. Σε ξενοδοχεία µε περισσότερους από 6 ορόφους, πρέπει να τοποθετούνται υποχρεωτικά ενός επί πλέον ανελκυστήρα για την πρόσβαση των πυροσβεστών (.......... των Γεν. διατάξεων). 

4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
4.1. Σε όλα τα κτίρια προσωρινής διαµονής πρέπει να τοποθετείται χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού σύµφωνα µε την παράγραφο 4.2. των Γεν. ∆ιατάξεων.
4.2. Σε όλα τα κτίρια πρέπει να τοποθετούνται δύο τουλάχιστο φορητοί πυροσβεστήρες σε κάθε όροφο, κοντά στις σκάλες και στις εξόδους, σε απόσταση το πολύ 25 µέτρα, ο ένας από τον άλλο, και το πολύ 15 µέτρα από το πιο αποµακρυσµένο σηµεία της κάτοψης.
4.3.Σε κτίρια προσωρινής διαµονής µε περισσότερους από 2 ορόφους και µε δυναµικό κλινών µεγαλύτερο των 50, τοποθετείται υποχρεωτικά µόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο σύµφωνα µε την παράγρ. 4.3.2 των Γεν. ∆ιατάξεων.
4.4. Σε κτίρια µέχρι 3 ορόφους (εκτός των µονορόφων) µε εµβαδόν ορόφου µεγαλύτερο των 500 τ. µέτρων, καθώς και σε κτίρια µε περισσότερους από 3 ορόφους, αλλά µε συνολικό δυναµικό τουλάχιστον 50 κλινών, τοποθετείται αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης σύµφωνα µε την παράγρ. 4.1. των Γεν. ∆ιατάξεων.
Τα συστήµατα αυτά πρέπει να καλύπτουν υποχρεωτικά τις οδεύσεις διαφυγής καθώς και τους επικίνδυνους χώρους του ξενοδοχείου (παραγρ. 3.2 του παρόντος κεφαλαίου). Η ύπαρξη του αυτόµατου συστήµατος πυρόσβεσης απαλλάσσει από την απαίτηση αυτοµάτου συστήµατος πυρανίχνευσης για όλα τα ξενοδοχεία, καθώς και του µόνιµου υδροδοτικού πυροσβεστικού δικτύου για ξενοδοχεία µέχρι και 4 ορόφων.
4.5. Η διάταξη και τα χαρακτηριστικά των συσκευών συναγερµού πρέπει να είναι τέτοια ώστε, να ειδοποιούνται έγκαιρα όλα τα άτοµα που βρίσκονται στο κτίριο. Το αρχικά εκπεµπόµενο ηχητικό σήµα πρέπει να είναι κωδικοποιηµένο, ώστε ν’ αναγνωρίζεται µόνο από το µόνιµο προσωπικό του ξενοδοχείου. Το σήµα αυτό πρέπει ν’ ακολουθείται από συνεχές σήµα συναγερµού διακριτό και κατανοητό από όλους τους ένοικους.
Η έναρξη συναγερµού, είτε µε τους ηλεκτρικούς αγγελτήρες, είτε µε τα αυτόµατα συστήµατα πυρανίχνευσης η πυρόσβεσης, πρέπει να µεταδίδεται αυτόµατα στην πλησιέστερη Πυροσβεστική Υπηρεσία.
5. ∆ΙΑΦΟΡΕΣ ∆ΙΑΤΑΞΕΙΣ.
5.1. Θέρµανση.
Καυστήρες κεντρικής θέρµανσης µε ισχύ µεγαλύτερη από 70 KW, πρέπει να εγκαθίστανται σε ξεχωριστό χώρο. Η παροχή υγρού ή αερίου καυσίµου προς τους καυστήρες πρέπει να διακόπτεται αυτόµατα µε σύστηµα ανίχνευσης σε περίπτωση πυρκαγιάς και να διαθέτει χειροκίνητο µηχανισµό διακοπής, εξωτερικά του χώρου του λεβητοστασίου.
Μεµονωµένα θερµαντικά σώµατα µε κεντρικό σύστηµα παροχής υγρών ή αερίων καυσίµων, όπου χρησιµοποιούνται, πρέπει να διαθέτουν ανάλογους διακόπτες παροχής, να συντηρούνται κατάλληλα και να φαίνεται καθαρά ο τρόπος χειρισµού τους.
Σε περίπτωση σωληνώσεων παροχής φωταερίου, πρέπει να υπάρχει χειροκίνητος διακόπτης στο σηµείο εισόδου των σωληνώσεων στο κτίριο.
Σε περίπτωση θέρµανσης µε υδραέριο, η αποθήκευση του καυσίµου πρέπει να γίνεται σε υπαίθριο χώρο, έξω από το κτίριο και να διαθέτει σύστηµα ψύξης από το εσωτερικό υδραυλικό δίκτυο, µε θερµοστάτη ρυθµιζόµενο σε θερµοκρασία πάνω από 35° C.
5.2. Συστήµατα µηχανικού εξαερισµού.
Τα συστήµατα µηχανικού εξαερισµού (π.χ. air conditioning), πρέπει να σχεδιάζονται και να εγκαθίστανται σύµφωνα µε τις ισχύουσες προδιαγραφές και Κανονισµούς ελληνικούς ή αντίστοιχους ξένους, όταν δεν υφίστανται ελληνικοί.
Κύριος στόχος στη µελέτη τέτοιων συστηµάτων πρέπει να είναι η παρεµπόδιση της µετάδοσης των φλογών και των καυσαερίων δια µέσου των αγωγών του συστήµατος.
Τα παραπάνω συστήµατα πρέπει να διακόπτονται και αυτόµατα µε την έναρξη λειτουργίας τυχόν υπάρχοντος συστήµατος πυρανίχνευσης και µε χειροκίνητο διακόπτη που τοποθετείται σε ευδιάκριτη και σηµασµένη θέση.
5.3. Οργάνωση προσωπικού.
Η διεύθυνση του ξενοδοχειακού συγκροτήµατος είναι υπεύθυνη για την οργάνωση και την εκπαίδευση όλου του προσωπικού ώστε, σε περίπτωση πυρκαγιάς να εφαρµόσει τις κατάλληλες οδηγίες και να συµβάλλει αποτελεσµατικά στην εκκένωση του ξενοδοχείου από όλους τους ένοικους. Η διεύθυνση είναι, επίσης, υπεύθυνη για την καλή συντήρηση των υπαρχόντων πυροσβεστικών µέσων. Το προσωπικό του ξενοδοχείου, τουλάχιστο µία φορά το χρόνο, πρέπει να συµµετέχει σε µαθήµατα εκπαίδευσης για το χειρισµό των πυροσβεστικών µέσων για τη σήµανση συναγερµού, καθώς και σε µία τουλάχιστον άσκηση εκκένωσης του κτιρίου.
6. Ο∆ΗΓΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
6.1. Στην είσοδο του ξενοδοχείου πρέπει να υπάρχουν:
α) Ακριβείς οδηγίες για τις απαιτούµενες ενέργειες του προσωπικού και του κοινού σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
β) Σχέδια κατόψεων του ξενοδοχείου για την ενηµέρωση των οµάδων άµεσης βοήθειας, όπου θα σηµειώνονται:
- οι σκάλες, οι έξοδοι κινδύνου και οι τελικές έξοδοι.
- η θέση των πυροσβεστήρων, των πυροσβεστικών φωληών και των σηµείων παροχής του µόνιµου πυροσβεστικού δικτύου.
- οι διακόπτες παροχής ηλεκτρικού ρεύµατος, συστήµατος µηχανικού εξαερισµού ή ενδεχόµενα φωταερίου ή υδραερίου.
- η θέση του γενικού πίνακα του συστήµατος πυρανίχνευσης και συναγερµού.
- η θέση των επικίνδυνων χώρων.
6.2. Σε καθένα όροφο:
Για ξενοδοχεία µε δύο ή περισσότερους υπέργειους ορόφους, ένα απλοποιηµένο σχέδιο προσανατολισµού κοντά στα κλιµακοστάσια.
6.3. Σε κάθε δωµάτιο ή µονάδα διαµονής:
Σαφείς οδηγίες για τις απαιτούµενες ενέργειες, σε περίπτωση πυρκαγιάς, συνοδευόµενες από απλοποιηµένο σχέδιο ορόφου, όπου θα σηµειώνεται η θέση του δωµατίου σε σχέση µε τις οδεύσεις διαφυγής (εξόδους κινδύνου, σκάλες, κ.λπ).
Στις οδηγίες πρέπει να επισηµαίνεται η απαγόρευση χρήσης των ανελκυστήρων σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Οι οδηγίες, εκτός από την ελληνική γλώσσα, θα πρέπει να είναι γραµµένες και σε µία τουλάχιστον ξένη γλώσσα, οµιλουµένη, από την πλειοψηφία της πιο συνηθισµένης πελατείας του ξενοδοχείου. 
 

1.- Γενικά
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται τα κτίρια όλων των βαθµίδων δηµόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης, τα φροντιστήρια, τα νηπιαγωγεία και οι παιδικοί σταθµοί.
2. Οδεύσεις διαφυγής
2.1 Σχεδιασµός
2.1.1. Ο θεωρητικός πληθυσµός των κτιρίων εκπαίδευσης υπολογίζεται ως εξής:
α) Για τις αίθουσες διδασκαλίας είναι ίσος µε τον αριθµό των καθισµάτων χωρίς όµως να υπολείπεται την αναλογία 1 ατόµου/2 τετρ. µέτρα καθαρού εµβαδού δαπέδου της αίθουσας.
β) Για τα εργαστήρια και παρόµοιους εκπαιδευτικούς χώρους είναι ίσος µε τον αριθµό των θέσεων εργασίας και όχι µικρότερος από την αναλογία 1 ατόµου/4,5 τετρ. µέτρα καθαρού εµβαδού δαπέδου.
γ) Για τους υπόλοιπους χώρους υπολογίζεται µε αναλογία 1 ατόµου/ 6 τετρ. µέτρα καθαρού εµβαδού δαπέδου.
Για ξεχωριστές µεγάλες αίθουσες γυµναστηρίων, εστιατορίων διαλέξεων, κ.λπ., όπου µπορούν να συγκεντρωθούν πάνω από 100 άτοµα, ισχύουν για τις οδεύσεις διαφυγής οι αντίστοιχες διατάξεις του κεφαλαίου ΣΤ’ για τους χώρους συνάθροισης κοινού.
2.1.2. Η παροχή της όδευσης διαφυγής ανά µονάδα πλάτους (0,60 µέτρου) καθορίζεται σε:
α) 100 άτοµα για τις οριζόντιες οδεύσεις (διάδροµοι – πόρτες)
β) 60 άτοµα για τις κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες – ράµπες)
2.1.3. Γενικά απαιτούνται δύο εναλλακτικές οδεύσεις διαφυγής µε τις αντίστοιχες εξόδους κινδύνου, όπως φαίνεται στον πίνακα Γ.1. 

Για πληθυσµό µεγαλύτερο των 1000 ατόµων προστίθεται µία έξοδος πλάτους 1,80 του µέτρου ανά 250 άτοµα.
Η άµεση απόσταση του πιο αποµακρυσµένου σηµείου από την πόρτα µιας αίθουσας διδασκαλίας δεν πρέπει να ξεπερνά τα 12 µέτρα. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να προστίθεται µια δεύτερη πόρτα (σχ. Γ.1). 

Σχήµα Γ.1.
Σε σχολεία µε ένα το πολύ όροφο πάνω από το ισόγειο και σύνολο µαθητών µικρότερο από 150, γίνεται δεκτή µια µόνο έξοδος κινδύνου. Η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης τότε δεν µπορεί να είναι µεγαλύτερη των 24 µέτρων (σχ. Γ.2)

Σχήµα Γ.2.
Για όλες τις περιπτώσεις, όπου υπάρχουν τουλάχιστον δύο έξοδοι κινδύνου, το µέγιστο επιτρεπόµενο όριο της πραγµατικής απόστασης απροστάτευτης όδευσης είναι 40 µέτρα.
Επιτρέπεται τα πρώτα 18 µέτρα της όδευσης να συµπίπτουν, εφόσον οι αίθουσες που εξυπηρετούνται από τους αδιέξοδους διαδρόµους δεν έχουν περισσοτέρους από 150 µαθητές όταν βρίσκονται σε ισόγειο όροφο ή από 120 µαθητές, σε κάποιον άλλο όροφο (σχ. Γ.3). 

Σχήµα Γ. 3
Στην παραπάνω περίπτωση πρέπει να κατασκευάζεται πυράντοχη αυτοκλειόµενη πόρτα (∆) µε δείκτη πυραντίστασης 30 λεπτών που να αποµονώνει την περιοχή αδιεξόδου.
Παρόµοιες πυράντοχες αυτοκλειόµενες πόρτες 30 λεπτών τοποθετούνται σε επιµήκεις διαδρόµους, ώστε τα τµήµατα ανάµεσα σε δύο πόρτες να µην έχουν µήκος µεγαλύτερο από 35 µέτρα.
Οι πόρτες αιθουσών που ανοίγουν σε κοινόχρηστο χώρο µε χρήση και για άλλους σκοπούς εκτός από την κυκλοφορία (σχ. Γ.4.), πρέπει να απέχουν το πολύ 12 µέτρα από την έξοδο κινδύνου στην περίπτωση αδιεξόδου, και 18 µέτρα στην περίπτωση δύο τουλάχιστον εξόδων. 

Σχήµα Γ.4.
Οι διάδροµοι µέσα σε αίθουσες µε πληθυσµό µεγαλύτερο από 20 µαθητές διαµορφώνονται σύµφωνα µε τις αντίστοιχες απαιτήσεις για τις αίθουσες συνάθροισης κοινού (παράγραφος 2.13.
Κεφαλαίου ΣΤ’). Οι πόρτες στις αίθουσες αυτές δεν επιτρέπεται να έχουν ελεύθερο πλάτος µικρότερο από 1 µέτρο.
Κάθε πόρτα που ανήκει στις οδεύσεις διαφυγής και προέρχεται από αίθουσα µε πληθυσµό µεγαλύτερο των 30 ατόµων, πρέπει ν’ ανοίγει προς την κατεύθυνση διαφυγής και να είναι πυράντοχη, µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 20 λεπτών.
Όταν η πόρτα εξυπηρετεί περισσότερα από 50 άτοµα, απαγορεύεται να έχει οποιοδήποτε σύστηµα κλειδώµατος, εκτός από ειδικό εξοπλισµό κατάλληλο για συνθήκες πανικού.
Κάθε αίθουσα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστο µια πόρτα ή ένα παράθυρο µε εµβαδό τουλάχιστο 0,50 τ. µέτρου σε εξωτερικό τοίχο. Το ύψος της ποδιάς του παραθύρου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 1,20 µέτρα.
2.1.4. Το πλάτος της ή των τελικών εξόδων διαφυγής πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο µε το άθροισµα των απαιτουµένων µονάδων πλάτους για όλους τους ορόφους, επάνω και κάτω από τον όροφο εκκένωσης. Το µήκος του διαδρόµου της τελικής εξόδου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 12 µέτρα.
2.2. Πυροπροστασία.
Τα δοµικά στοιχεία των πυροπροστατευµένων οδεύσεων διαφυγής (προθάλαµοι, κλιµακοστάσιο, διάδροµοι), οι οποίες απαιτούνται, όταν εξαντλείται το όριο της απόστασης της απροστάτευτης όδευσης, πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του Πίνακα 2 (βλ. παράγραφο 3.1. αυτού του κεφαλαίου).
Σε κτίρια εκπαίδευσης µε 3 ή περισσότερους ορόφους τα ανοίγµατα των πατωµάτων πυροδιαµερίσµατος πρέπει να περικλείονται από πυροπροστατευµένα φρέατα (παράγραφος 3.2.9. των Γεν. ∆ιατάξεων).
Σε κτίρια εκπαίδευσης υψηλότερα των 15 µέτρων, πρέπει να προβλέπεται κλιµακοστάσιο (παράγραφος 2.3.4. των Γεν. ∆ιατάξεων) ή ανελκυστήρας (παράγραφος 3.2.18 των Γεν. ∆ιατάξεων) για την πρόσβαση των πυροσβεστών.
2.3. Φωτισµός – Σήµανση
Σε κάθε κτίριο εκπαίδευσης πρέπει να υπάρχει φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής σύµφωνα µε την παράγραφος 2.6. των Γεν. ∆ιατάξεων.
Φωτισµός ασφαλείας πρέπει να υπάρχει, όταν το κτίριο λειτουργεί και µετά τη δύση του ηλίου (παράγραφος 2.6.3. των Γεν. ∆ιατάξεων).
Επίσης πρέπει να γίνεται σήµανση όλων των οδεύσεων διαφυγής σύµφωνα µε την παράγραφο 2.7 των Γεν. ∆ιατάξεων.
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
3.1. Τα φέροντα δοµικά στοιχεία, καθώς και τα στοιχεία του περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων δεν επιτρέπεται να παρουσιάζουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο από τον αναφερόµενο στον πίνακα Γ.2.

ΠΙΝΑΚΑΣ Γ.2 

* Μειώνεται σε 30 λεπτά για υπόγεια µέχρι 150 τ. µέτρα
3.2. Τα µέγιστα επιτρεπόµενα εµβαδά για τη δηµιουργία πυροδιαµερίσµατος δίνονται στον πίνακα Γ.3.

ΠΙΝΑΚΑΣ Γ.3. 

* Συντελεστής επαύξησης µεγίστου εµβαδού πυροδιαµερίσµατος
3.3. Επικίνδυνοι χώροι σύµφωνα µε την παράγραφο 3.2.5 των Γεν. ∆ιατάξεων συµπεριλαµβανοµένων και των µαγειρείων, πλυντηρίων, χώρων συγκέντρωσης απορριµάτων, κ.λπ. πρέπει ν’ αποτελούν αυτοτελή πυροδιαµερίσµατα ανεξαρτήτως εµβαδού, να διαθέτουν ανοίγµατα εξαερισµού και να µην τοποθετούνται κάτω ή δίπλα από τις τελικές εξόδους.
3.4. Για τα εσωτερικά τελειώµατα ισχύει ο Πίνακας ΙΙ της παραγράφου 3.2.16. των Γεν. ∆ιατάξεων µε την διαφοροποίηση ότι, επιτρέπονται µέχρι και κατηγορίας 3 για αίθουσες µικρότερες των 40 τ. µέτρων.
3.5. Απαλλάσσεται από την απαίτηση πυροπροστατευµένου φρέατος το άνοιγµα πατώµατος σκάλας (παράγραφος 3.2.9 των Γεν. ∆ιατάξεων), που συνδέει τον όροφο εκκένωσης µε τον υπερκείµενό του, εφόσον η σκάλα δεν εξυπηρετεί άλλον όροφο.
4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
4.1. Σε όλα τα κτίρια εκπαίδευσης είναι υποχρεωτική η εγκατάσταση χειροκίνητου συστήµατος συναγερµού, σύµφωνα µε την παράγραφο 4.2. των Γεν. ∆ιατάξεων.
4.2. Είναι υποχρεωτική επίσης η τοποθέτηση φορητών πυροσβεστήρων, τουλάχιστον δύο για κάθε όροφο σε τέτοιες θέσεις, ώστε κάθε σηµείο του ορόφου να µην απέχει περισσότερο από 15 µέτρα από τον πλησιέστερο πυροσβεστήρα. Η διεύθυνση του ιδρύµατος είναι υπεύθυνη για την εκπαίδευση του προσωπικού στη χρήση των πυροσβεστικών µέσων άµεσης βοήθειας, καθώς και για την κατάλληλη συντήρησή τους.
4.3. Σε κάθε κτίριο εκπαίδευσης µε 4 ή περισσότερους ορόφους πρέπει να εγκαθίσταται µόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο σύµφωνα µε την παράγραφο 4.3.2. των Γεν. ∆ιατάξεων.
4.4. Αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης σύµφωνα µε την παράγραφο 4.1. των Γεν. ∆ιατάξεων πρέπει να τοποθετείται στις παρακάτω περιπτώσεις:
α) Σε κτίρια εκπαίδευσης όπου στεγάζονται παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών ή άτοµα µε ειδικές ανάγκες (νηπιαγωγεία, παιδικοί σταθµοί, σχολές τυφλών, κ.λπ), σε όλες τις οδεύσεις διαφυγής, στις αίθουσες και στους επικίνδυνους χώρους.
β) Σε κτίρια εκπαίδευσης µε περισσότερους από 3 ορόφους, στις οδεύσεις διαφυγής και στους επικίνδυνους χώρους.
γ) Σε όλα τα κτίρια εκπαίδευσης, σε χώρους ειδικής σηµασίας ανεξαρτήτως εµβαδού και προθερµικού φορτίου όπως, εγκαταστάσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών, αρχεία, βιβλιοθήκες, εργαστήρια Φυσικής – Χηµείας, κ.λπ.
4.5. Αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης σύµφωνα µε την παράγραφο 4.3.1 των Γεν. ∆ιατάξεων εγκαθίσταται:
α) Σε υπόγεια κτιρίων εκπαίδευσης µε εµβαδό µεγαλύτερο των 250 τ. µέτρων
β) σε επικίνδυνους χώρους και σε οδεύσεις διαφυγής αντικαθιστώντας το σύστηµα πυρανίχνευσης (εκτός των χώρων όπου µπορεί να προκληθεί ανεπανόρθωτη καταστροφή από το νερό κατάσβεσης).
Για δίκτυο που περιέχει το πολύ 6 κεφαλές καταιονητήρων η παροχή νερού επιτρέπεται να γίνεται κατ’ ευθείαν από το εσωτερικό υδραυλικό δίκτυο µε την προϋπόθεση δυνατότητας παροχής τουλάχιστον 6 λίτρων /λεπτά/τ. µέτρο επιφανείας.
5. ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ – ΕΞΑΣΚΗΣΗ –ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ
5.1 Με την ευθύνη της διοίκησης του εκπαιδευτικού ιδρύµατος πρέπει να ορίζεται προσωπικό πυρασφάλειας από το µόνιµο προσωπικό, που θα εκπαιδεύεται και θα εξασκείται στη χρήση των πυροσβεστικών µέσων καθώς και στον τρόπο σήµανσης συναγερµού και εκκένωσης του κτιρίου, σε περίπτωση πυρκαγιάς. Η διεύθυνση και το προσωπικό πυρασφάλειας θα µεριµνούν για την κατάλληλη συντήρηση των πυροσβεστικών µέσων άµεσης βοήθειας.
5.2. Τουλάχιστον µια φορά το χρόνο πρέπει να γίνεται άσκηση εκκένωσης των κτιρίων από το σύνολο των µαθητών και του προσωπικού. 

1. Γενικά
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται κτίρια ή τµήµατα κτιρίων που χρησιµοποιούνται από δηµόσιες υπηρεσίες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις, ή άλλα φυσικά ή νοµικά πρόσωπα, για διοικητικές, επιχειρηµατικές, και πνευµατικές δραστηριότητες, χωρίς ν’ ανήκουν στην κατηγορία των καταστηµάτων. Σε περίπτωση ύπαρξης αιθουσών συνάθροισης κοινού µε πληθυσµό µεγαλύτερο των 50 ατόµων µέσα σε κτίρια γραφείων, ισχύουν για τις περιπτώσεις αυτές µε αντίστοιχες διατάξεις του κεφαλαίου ΣΤ. Όταν στο κτίριο υπάρχουν και άλλες χρήσεις, ισχύει η παράγραφος 1.2.2. των Γενικών διατάξεων.
2. Οδεύσεις διαφυγής
2.1 Σχεδιασµός
2.1.1. Ο θεωρητικός πληθυσµός των κτιρίων γραφείων υπολογίζεται µε την αναλογία 1 ατόµου/9,0 τετρ. µέτρα καθαρού εµβαδού δαπέδου, συµπεριλαµβανοµένων και των ανοικτών εξωστών (παταριών), εφόσον επικοινωνούν µε το χώρο των γραφείων. Σε ενιαία αίθουσα µε πολλά γραφεία, ο πληθυσµός υπολογίζεται µε την αναλογία 1 ατόµου/5,0 τετρ. µέτρα.
2.1.2. Η παροχή ανά µονάδα πλάτους (0,60 του µέτρου) των οδεύσεων διαφυγής καθορίζεται σε:
α) 100 άτοµα για τις οριζόντιες οδεύσεις (διάδροµοι – πόρτες)
β) 60 άτοµα για τις κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες – ράµπες)
Το ελάχιστο πλάτος των οδεύσεων διαφυγής είναι 0,90 του µέτρου και εξαρτάται από τον πληθυσµό του κτιρίου.
Αν το απαιτούµενο πλάτος ξεπερνά τα 1,80 µέτρα, επιβάλλεται η δηµιουργία και άλλης ή και άλλων οδεύσεων διαφυγής.
2.1.3. Γενικά επιβάλλεται ο σχεδιασµός δύο τουλάχιστον εξόδων κινδύνου από κάθε σηµείο του ορόφου. Στην περίπτωση αυτή η πραγµατική απόσταση απροστάτευσης όδευσης διαφυγής δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τα 45 µέτρα (σχ. ∆.1.)
Το όριο αυτό µπορεί να προσαυξηθεί σύµφωνα µε την παράγραφο 2.2.1. των Γενικών ∆ιατάξεων. 

Σχήµα ∆.1.
Μπορεί να γίνει δεκτή µόνο µια έξοδος κινδύνου στις παρακάτω περιπτώσεις:
α) Σε κτίρια γραφείων µέχρι δύο υπέργειους ορόφους και πληθυσµό µικρότερο από 100 άτοµα.
β) Σε κτίρια γραφείων µέχρι τέσσερις υπέργειους ορόφους, όπου το µικτό εµβαδό κάθε ορόφου δεν ξεπερνά τα 300 τ. µέτρα.
Στην περίπτωση της µιας εξόδου κινδύνου το όριο της πραγµατικής απόστασης απροστάτευσης όδευσης είναι 30 µέτρα (σχ. ∆.2.)
Η άµεση απόσταση από ένα σηµείο ενός γραφείου µέχρι την πόρτα δεν πρέπει να ξεπερνά σε µήκος τα 12 µέτρα στην περίπτωση µιας εξόδου κινδύνου και τα 18 µέτρα στην περίπτωση δύο εξόδων κινδύνου (σχ. ∆.2.).
Επιτρέπεται η διέλευση των οδεύσεων διαφυγής από αδιέξοδα που δεν ξεπερνούν σε µήκος τα 12 µέτρα. 

Σχήµα ∆.2
2.1.4. Το πλάτος των ή της τελικής εξόδου πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο µε το µισό του αθροίσµατος των απαιτουµένων µονάδων πλάτους για όλους τους ορόφους πάνω από τον όροφο εκκένωσης.
2.2. Πυροπροστασία.
2.2.1. Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος της πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής, πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του Πίνακα ∆.1 αυτού του κεφαλαίου.
2.2.2. Τα εσωτερικά κλιµακοστάσια, που αποτελούν τµήµατα πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής, πρέπει να περικλείονται από πυροπροστατευµένο φρεάτιο σύµφωνα µε την παράγραφο 3.2.9 των Γεν. ∆ιατάξεων και να δεχθούν πυροπροστατευµένο προθάλαµο (lobby) µε πυράντοχες πόρτες τουλάχιστον 30 λεπτών, σε κτίρια γραφείων µε περισσότερους από 6 υπέργειους ορόφους.
2.2.3. Σε διαδρόµους µε µήκος µεγαλύτερο των 45 µέτρων πρέπει να τοποθετούνται πυράντοχες πόρτες τουλάχιστον 30 λεπτών για την προστασία από καπνό.
2.2.4. Εξωτερικά κλιµακοστάσια που πληρούν τις συνθήκες ασφαλείας µπορεί να χρησιµοποιηθούν ως δεύτερη εναλλακτική όδευση διαφυγής σύµφωνα µε την παράγραφο 2.3.3. των Γεν. ∆ιατάξεων.
2.2.5. Σε κτίρια γραφείων υψηλότερα των 20 µέτρων, µε εµβαδόν ορόφου µεγαλύτερο των 300 τ. µέτρων πρέπει να προβλέπεται ή κλιµακοστάσιο (παράγραφος 2.3.4. των Γεν. ∆ιατάξεων) ή ανελκυστήρας (παράγραφος 3.2.18 των Γεν. ∆ιατάξεων) για την πρόσβαση των πυροσβεστών.
2.3. Φωτισµός σήµανση
Σε όλα τα κτίρια γραφείων πρέπει να υπάρχει φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής σύµφωνα µε την παράγραφο 2.6.1. των Γεν. ∆ιατάξεων.
Σε κτίρια γραφείων µε πληθυσµό µεγαλύτερο από 100 άτοµα πρέπει να εγκαθίσταται φωτισµός ασφαλείας σύµφωνα µε την παράγραφο 2.6.3. των Γεν. ∆ιατάξεων.
Στα κτίρια γραφείων πρέπει να υπάρχει σήµανση των οδεύσεων διαφυγής και των εξόδων κινδύνου σύµφωνα µε την παράγραφο 2.7. των Γεν. ∆ιατάξεων.
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
3.1. Τα φέροντα δοµικά στοιχεία καθώς και τα στοιχεία του περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων δεν επιτρέπεται να έχουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο από τον αναφερόµενο στον Πίνακα ∆.1.

ΠΙΝΑΚΑΣ ∆.1 

* Μειώνεται σε 30 λεπτά για υπόγεια µέχρι 200 τ. µέτρα
** Συντελεστής µείωσης του επιτρεπόµενου δείκτη πυραντίστασης
3.2. Τα όρια του µέγιστου εµβαδού πυροδιαµερίσµατος δίνονται στον πίνακα ∆.2. 

ΠΙΝΑΚΑΣ ∆.2.

3.3. Οι επικίνδυνοι χώροι στους οποίους περιλαµβάνονται οι αποθήκες, τα λεβητοστάσια, τα τυχόν υπάρχοντα εργαστήρια, οι θάλαµοι ηλεκτροµηχανολογικών εγκαταστάσεων, τα µαγειρεία, κ.λ.π., πρέπει να αποτελούν αυτοτελές πυροδιαµέρισµα µε κατάλληλο εξαερισµό. Τα λεβητοστάσια δεν πρέπει να τοποθετούνται από κάτω ή σε άµεση γειτονία µε τις τελικές εξόδους.
3.4. Για τα εσωτερικά τελειώµατα ισχύει ο Πίνακας II της παραγράφου 3.2.16 των Γεν. ∆ιατάξεων µε τη µόνη διαφοροποίηση ότι, χώροι µε εµβαδόν µικρότερο από 30 τ. µέτρα επιτρέπεται να έχουν εσωτερικά τελειώµατα µέχρι και της κατηγορίας 3.
4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
4.1. Σε κτίρια γραφείων µε πληθυσµό µεγαλύτερο από 150 άτοµα τοποθετείται χειροκίνητο ηλεκτρικό σύστηµα συναγερµού σύµφωνα µε την παράγραφο 4.2.1. των Γεν. ∆ιατάξεων.
4.2. Στους επικίνδυνους χώρους εγκαθίσταται αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης ή πυρόσβεσης, ανάλογα µε την περίπτωση.
4.3. Σε κτίρια µε πληθυσµό περισσότερο από 300 άτοµα τοποθετείται αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης συνδεδεµένο µε το χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού (παράγραφος 4.1. των Γεν. ∆ιατάξεων).
4.4. Σε κτίρια υψηλότερα των 20 µέτρων επιβάλλεται η εγκατάσταση µονίµου υδροδοτικού δικτύου (παράγραφος 4.3.2. των Γεν. ∆ιατάξεων) και σε περίπτωση πληθυσµού µεγαλύτερου από 400 άτοµα, αυτόµατου συστήµατος καταιονητήρων
4.5. Όπου από τις παραπάνω περιπτώσεις επιβάλλεται αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης ή πυρόσβεσης, δεν ισχύει υποχρεωτικά η απαίτηση για µόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο.
Πρέπει πάντως να προβλέπεται αυτόµατη ειδοποίηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
4.6. Σε όλα τα κτίρια πρέπει να τοποθετούνται φορητοί πυροσβεστήρες κοντά στις σκάλες και τις εξόδους, σε τέτοιες θέσεις ώστε, κανένα σηµείο της κάτοψης να µην απέχει περισσότερο από 15 µέτρα από τον πλησιέστερο πυροσβεστήρα. 

1. Γενικά.
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται κτίρια ή τµήµατα κτιρίων που χρησιµοποιούνται σαν καταστήµατα, για την έκθεση, πώληση και αποθήκευση εµπορευµάτων, τον καλλωπισµό ατόµων και την επεξεργασία αγαθών (χωρίς ν’ ανήκουν στην κατηγορία βιοµηχανίες, αποθήκες).
Ειδικότερα περιλαµβάνονται καταστήµατα και πολυκαταστήµατα, αγορές και υπεραγορές, φαρµακεία, κουρεία, κοµµωτήρια, ινστιτούτα καλλωπισµού, ραφεία, υποδηµατοποιεία, κλπ.
Κατάστηµα ή καταστήµατα, που βρίσκονται σε κτίρια µε κύρια χρήση κατοικίας, ξενοδοχείων, γραφείων, συνάθροισης κοινού, εξετάζονται ξεχωριστά σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του παρόντος κεφαλαίου, ανεξάρτητα από τον εµβαδόν τους. Ιδιαίτερα όταν το κατάστηµα παρουσιάζει υψηλό βαθµό κινδύνου πρέπει:
α) Να έχει ξεχωριστές οδεύσεις διαφυγής από το υπόλοιπο κτίριο.
β) Να έχει χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού ή αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης ή πυρόσβεσης, ανάλογα µε την περίπτωση.
γ) Να αποτελεί ξεχωριστό πυροδιαµέρισµα
2. Οδεύσεις διαφυγής
2.1 Σχεδιασµός
2.1.1. Ο θεωρητικός πληθυσµός των καταστηµάτων υπολογίζεται µε τον πίνακα Ε.1. 

Πίνακας Ε.1.

Σηµείωση: Νοείται συνολικό µεικτό εµβαδόν κάτοψης ορόφου
2.1.2. Η παροχή ανά µονάδα πλάτους (0,60 του µέτρου) των οδεύσεων διαφυγής καθορίζεται σε:
α) 100 άτοµα για οριζόντιες οδεύσεις σε υπέργειους ορόφους και 50 άτοµα για τους υπόγειους χώρους.
β) 60 άτοµα για κατακόρυφες οδεύσεις σε υπέργειους ορόφους και 30 άτοµα για τους υπόγειους χώρους.
Το ελάχιστο πλάτος των οδεύσεων διαφυγής είναι 0,90 του µέτρου. Αν το απαιτούµενο πλάτος ξεπερνά τα 1,80 µέτρα, επιβάλλεται η δηµιουργία και άλλης ή άλλων οδεύσεων διαφυγής.
Οι διάδροµοι κυκλοφορίας µέσα στους χώρους των καταστηµάτων δεν πρέπει να έχουν πλάτος µικρότερο του 0,80 του µέτρου. Ένας τουλάχιστο διάδροµος πρέπει να έχει πλάτος 1,20 του µέτρου και να οδηγεί κατευθείαν σε µια έξοδο κινδύνου.
2.1.3. Γενικά επιβάλλεται ο σχεδιασµός δυο τουλάχιστον εξόδων κινδύνου σε θέσεις ανεξάρτητες µεταξύ τους από κάθε σηµείο του ορόφου (σχ.Ε.1).
Η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης, για την περίπτωση αυτή, δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τα 45 µέτρα. Η άµεση απόσταση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 30 µέτρα. 

Σχήµα Ε.1
Επιτρέπεται η διέλευση των οδεύσεων διαφυγής από αδιέξοδα που δεν ξεπερνούν σε µήκος τα 12 µέτρα.
Επίσης επιτρέπεται τα πρώτα 12 µέτρα των οδεύσεων διαφυγής, που οδηγούν σε δύο διαφορετικές εξόδους, να συµπίπτουν (σχ. Ε.2). 

2.1.4. Το πλάτος των ή της τελικής εξόδου πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο µε το µισό του αθροίσµατος των απαιτουµένων µονάδων πλάτους για όλους τους ορόφους πάνω από τον όροφο εκκένωσης.
Εφόσον το κτίριο έχει µία µόνο εξωτερική όψη προς κοινόχρηστη οδό, πρέπει το 60% τουλάχιστο των απαιτουµένων µονάδων πλάτους των τελικών εξόδων να βρίσκεται στην επιφάνεια αυτής της πρόσοψης.
Πρέπει να υπάρχουν εναλλακτικές οδεύσεις σε πλάτος ίσο µε το 50% του συνολικού απαιτουµένου πλάτους, που να µη διέρχονται από θέσεις ελέγχου (ταµεία) για να µη δυσχεραίνεται η µαζική διαφυγή.
2.1.5. Κάθε πόρτα κλιµακοστασίου που εκβάλλει στον όροφο εκκένωσης πρέπει ν’ ανοίγει προς την κατεύθυνση της όδευσης διαφυγής έστω και αν εξυπηρετεί λιγότερα από 50 άτοµα.
Επιτρέπεται να χρησιµοποιηθούν πόρτες περιστρεφόµενες γύρω από κεντρικό άξονα µε τους περιορισµούς της παραγράφου 2.5.4. των Γεν. ∆ιατάξεων.
2.2. Πυροπροστασία.
2.2.1. Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος της πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής (οριζόντιοι διάδροµοι από το σηµείο που εξαντλείται το όριο της απροστάτευτης όδευσης και πυροπροστατευµένα κλιµακοστάσια) πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τον πίνακα Ε.2 αυτού του κεφαλαίου.
2.2.2. Σε κτίρια καταστηµάτων µε περισσότερους από 3 ορόφους, τα εσωτερικά κλιµακοστάσια που αποτελούν τµήµατα πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής, πρέπει να διαθέτουν σε κάθε όροφο πυροπροστατευµένο προθάλαµο (lobby) µε πυράντοχες πόρτες 30 λεπτών.
2.2.3. Εξωτερικά κλιµακοστάσια µπορεί να χρησιµοποιηθούν ως πυροπροστατευµένη όδευση διαφυγής (παράγραφος 2.3.3. των Γεν. ∆ιατάξεων) εφόσον πληρούν τις συνθήκες ασφαλείας.
2.2.4. Σε πολυκαταστήµατα ή υπεραγορές που καταλαµβάνουν κτίρια ψηλότερα των 15 µέτρων µε εµβαδόν ορόφου µεγαλύτερο των 500 τ. µέτρων επιβάλλεται κλιµακοστάσιο ή ανελκυστήρας για την πρόσβαση των πυροσβεστών (παράγραφοι 2.3.4 και 3.2.18 των Γεν. ∆ιατάξεων).
2.3. Φωτισµός- Σήµανση.
Σε όλα τα καταστήµατα πρέπει να υπάρχει φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής, φωτισµός ασφαλείας και σήµανση σύµφωνα µε τις παραγράφους 2.6 και 2.7 των Γεν. ∆ιατάξεων.
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.
3.1. Τα φέροντα δοµικά στοιχεία, καθώς και τα στοιχεία του περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων δεν επιτρέπεται να έχουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο από τον αναφερόµενο στον Πίνακα Ε.2.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ε.2 

3.2. Τα όρια του µέγιστου εµβαδού πυροδιαµερίσµατος δίνονται στον πίνακα Ε.3. 

ΠΙΝΑΚΑΣ Ε.3 

3.3. Οι επικίνδυνοι χώροι, στους οποίους συµπεριλαµβάνονται οι χώροι αποθήκευσης εύφλεκτων εµπορευµάτων, τα λεβητοστάσια, τα µηχανοστάσια, οι χώροι ηλεκτροµηχανολογικών εγκαταστάσεων (µετασχηµατιστές, πίνακες, κ.λπ.), οι αποθήκες καυσίµων κ.λπ., πρέπει να αποτελούν αυτοτελή πυροδιαµερίσµατα µε κατάλληλο εξαερισµό. Τα λεβητοστάσια δεν πρέπει να τοποθετούνται από κάτω ή σε άµεση γειτονία µε τις τελικές εξόδους.
4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
4.1. Σε πολυόροφα εµπορικά κτίρια µε συνολικό εµβαδόν περισσότερα από 500 τ. µέτρα πρέπει να τοποθετείται χειροκίνητο ηλεκτρικό σύστηµα συναγερµού σύµφωνα µε την παράγραφο 4.2.1. των Γεν. ∆ιατάξεων.
4.2. Αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης τοποθετείται σε κτίρια µε συνολικό εµβαδόν περισσότερο των 1.000 τ. µέτρων, εφόσον υπάρχουν χώροι αποθήκευσης εµπορευµάτων, µε εµβαδό µεγαλύτερο από 50 τ. µέτρα, µη προσιτοί στο κοινό και δεν υπάρχει νυχτερινή φύλαξη. Το σύστηµα αυτό είναι συνδεδεµένο µε το χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού (παράγραφος 4.1. των Γεν. ∆ιατάξεων) και παρέχει αυτόµατη ειδοποίηση στην Πυροσβεστική Υπηρεσία.
4.3. Αυτόµατο σύστηµα καταιονητήρων νερού ή κατάλληλου για την περίπτωση κατασβεστικού υλικού, πρέπει να εγκαθίσταται:
α) Σε όλα τα κτίρια που έχουν εµβαδόν ορόφου µεγαλύτερο από 1.000 τ. µέτρα
β) Σε όλα τα κτίρια µε συνολικό εµβαδόν ορόφων µεγαλύτερο από 2.500 τ. µέτρα
γ) Σε όλους τους υπόγειους ορόφους µε εµβαδό µεγαλύτερο από 250 τ. µέτρα.
δ) Όταν επιδιώκεται η αύξηση του επιτρεπόµενου εµβαδού πυροδιαµερίσµατος.
ε) Σε επικίνδυνους χώρους (θάλαµοι ηλεκτροµηχανολογικών εγκαταστάσεων µετασχηµατιστών κ.λ.π.),
4.4. Μόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο (παράγραφος 4.3.2. των Γεν. ∆ιατάξεων), πρέπει να εγκαθίσταται:
α) Σε κτίρια υψηλότερα των 15 µέτρων.
β) Σε κτίρια µε συνολικό εµβαδό µεγαλύτερο των 1.500 τ. µέτρων, εφόσον δεν υπάρχει αυτόµατο σύστηµα καταιονητήρων.
4.5. Σε όλα τα κτίρια καταστηµάτων πρέπει να τοποθετούνται τουλάχιστο δυο για κάθε όροφο φορητοί πυροσβεστήρες, κοντά στις σκάλες και τις εξόδους κινδύνου, σε τέτοιες θέσεις ώστε, κανένα σηµείο της κάτοψης να µην απέχει περισσότερο από 15 µέτρα από τον πλησιέστερο πυροσβεστήρα.
5. ΕΙ∆ΙΚΕΣ ∆ΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ Ο∆ΕΥΣΕΙΣ ∆ΙΑΦΥΓΗΣ ΜΙΚΡΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ.
Σε καταστήµατα που δεν έχουν περισσότερους από έναν όροφο πάνω από το ισόγειο, ούτε περισσότερο από ένα υπόγειο, και κανένας όροφος τους δεν έχει εµβαδό µεγαλύτερο από 250 τ. µέτρα, εφόσον δεν περιλαµβάνουν επικίνδυνους χώρους, ισχύουν για τις οδεύσεις διαφυγής τα ακόλουθα:
5.1. Επιτρέπεται µια µόνο έξοδος κινδύνου δια µέσου πυροπροστατευµένου κλιµακοστασίου που οδηγεί κατ’ ευθείαν σε τελική έξοδο, εφόσον η απόσταση του πιο αποµακρυσµένου σηµείο του ορόφου από την αυτοπροστατευµένη όδευση ή την τελική έξοδο και στο υπόγειο και στο ισόγειο και στον όροφο δεν ξεπερνά τα 12 µέτρα (σχ. Ε.3) 

Σχήµα Ε.3
5.2. Για την προηγούµενη περίπτωση, αλλά µε µέγιστο εµβαδόν ορόφου 100 τ.µ. µέτρα, επιτρέπεται µια µόνο έξοδος κινδύνου δια µέσου και απροστάτευτης σκάλας, εφόσον η απόσταση του πιο αποµακρυσµένου σηµείου του ορόφου από τη σκάλα ή την τελική έξοδο, δεν ξεπερνά τα 12 µέτρα, και η απόσταση της σκάλας από την τελική έξοδο στο ισόγειο δεν ξεπερνά τα 3 µέτρα (σχ. Ε.4)

Σχήµα Ε.4. 

1. Γενικά
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται κτίρια ή τµήµατα κτιρίων ή υπαίθριοι ή ηµιυπαίθριοι χώροι, στους οποίους συναθροίζεται το κοινό για κοινωνικές, επιστηµονικές, πολιτιστικές, ψυχαγωγικές, και αθλητικές εκδηλώσεις. Ταξινοµούνται για τις ανάγκες αυτού του Κανονισµού στις ακόλουθες κατηγορίες.
Σ1: θέατρα, κινηµατογράφοι, συνεδριακά κέντρα, αίθουσες διαλέξεων, συναυλιών, δικαστηρίων, κ.λπ.
Σ2: Χώροι εκθέσεων, µουσεία, εκκλησίες, κ.λπ.
Σ3: Εστιατόρια, καφενεία, λέσχες, κέντρα διασκέδασης, κ.λπ.
Σ4: Στάδια, γυµναστήρια, κολυµβητήρια, κ.λπ, (ανοιχτά – κλειστά)
2. Ο∆ΕΥΣΕΙΣ ∆ΙΑΦΥΓΗΣ
2.1.Σχεδιασµός
2.1.1.Ο θεωρητικός πληθυσµός των χώρων συνάθροισης κοινού υπολογίζεται κατά περίπτωση όπως παρακάτω:
ι) Χώροι µε σταθερές θέσεις:
α) µε ατοµικά καθίσµατα, είναι ίσος µε τον αριθµό των καθισµάτων
β) µε συνεχή καθίσµατα (πάγκοι, κερκίδες, κ.λπ) υπολογίζεται µε βάση την αναλογία 1 ατόµου/0,45 µέτρου µήκους.
ιι) Χώροι χωρίς σταθερές θέσεις
α) Κινηµατόγραφοι, θέατρα, κέντρα διασκέδασης, εκκλησίες, χώροι αθλητικών συγκεντρώσεων, κ.α., µε αναλογία 1 ατόµου/0,50 τ.µέτρου εµβαδού δαπέδου.
β) Εστιατόρια, καφενεία, ζαχαροπλαστεία, λέσχες, εµπορικές εκθέσεις κ.ά., µε αναλογία ενός ατόµου/1,10 τ. µέτρα εµβαδού δαπέδου.
γ) Μουσεία, βιβλιοθήκες, καλλιτεχνικές εκθέσεις, κ.ά. µε αναλογία ενός ατόµου – 3,0 τ. µέτρα εµβαδού δαπέδου.
δ) Χώροι αναµονής ή γενικότερα χώροι πιθανής συνάθροισης πολλών ορθίων ατόµων µε αναλογία ενός ατόµου 1 ατόµου/ 0,30 τ. µέτρου εµβαδού δαπέδου.
Νοείται συνολικό µεικτό εµβαδόν κάτοψης ορόφου

2.1.2. Η παροχή της όδευσης διαφυγής ανά µονάδα πλάτους (0.60 του µέτρου) καθορίζεται σε:
α) 100 άτοµα για τις οριζόντιες οδεύσεις (διάδροµοι-πόρτες)
β) 60 άτοµα για τις κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες, ράµπες)
2.1.3. ι) Σε κάθε αίθουσα συνάθροισης κοινού πρέπει γενικά να προβλέπονται δύο έξοδοι κινδύνου. Μια εξωτερική σκάλα δεν επιτρέπεται να θεωρείται δεύτερη εναλλακτική όδευση διαφυγής για τα κέντρα διασκέδασης. Όταν η αίθουσα διαιρείται σε δύο µέρη ή βρίσκεται σε δύο
επίπεδα, µε διαφορά στάθµης τουλάχιστον 1,0 µέτρου, θα πρέπει να υπάρχει ξεχωρίστή έξοδος για κάθε τµήµα.
Ο αριθµός και τα ελάχιστα πλάτη των εξόδων κινδύνου δίνονται στον παρακάτω Πίνακα ΣT.1

ΠΙΝΑΚΑΣ ΣT.1. 

Για κάθε 250 άτοµα επί πλέον προστίθεται µια έξοδος µε πλάτος 1,60 µέτρα Για µικρές αίθουσες κοινού ( µικρότερες των 150 τ. µέτρων ) ή µε πληθυσµό λιγότερο από 250 άτοµα ισχύει ο πίνακας ΣΤ.2

ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΤ.2. 

Σε µονόροφα ισόγεια κτίρια µε πληθυσµό όχι µεγαλύτερο των 150 ατόµων επιτρέπεται µία µόνο έξοδος κινδύνου µε ελάχιστο πλάτος αυτό της 4ης στήλης του πίνακα ΣΤ.2, αλλά µε τις παρακάτω προϋποθέσεις:
α) να υπάρχει τελική έξοδος προς µια κοινόχρηστη οδό ή ανοικτό ασφαλή χώρο.
β) η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης να µην ξεπερνά τα 25 µέτρα.
γ) το κτίριο να µην είναι υψηλού βαθµού κινδύνου και να µην περιλαµβάνει επικίνδυνους χώρους.
δ) τα εσωτερικά τελειώµατα των τοίχων και των ορόφων να ανήκουν στις κατηγορίες 0, 1, εκτός από τις διακοσµητικές επενδύσεις που έχουν πάχος µέχρι 2 χιλιοστά του µέτρου.
ιι) η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης διαφυγής σε κτίρια µε αίθουσες χωρίς σταθερές θέσεις δεν πρέπει γενικά να ξεπερνά τα 45 µέτρα. Επιτρέπεται αύξηση στα 60 µέτρα, εφόσον περιλαµβάνεται διάδροµος ή µερικά πυροπροστατευµένος (30 λεπτών) ή µε σύστηµα
αυτόµατης πυρανίχνευσης ή πυρόσβεσης.
Σε ενιαίες µεγάλες αίθουσες επιτρέπεται τα πρώτα 30 µέτρα προς δύο εναλλακτικές εξόδους κινδύνου να συµπίπτουν µε την προϋπόθεση, ότι οι έξοδοι είναι κατανεµηµένες στην περίµετρο του κτιρίου, σε αποστάσεις µεταξύ τους όχι µεγαλύτερες των 60 µέτρων (Σχ. ΣΤ.1.) 

Σχήµα ΣΤ.1.
Σε κτίρια µε αίθουσες όπου υπάρχει σταθερές θέσεις, τα όρια της πραγµατικής απόστασης απροστάτευτης όδευσης παραµένουν τα ίδια, αλλά µε τις παρακάτω ειδικές ρυθµίσεις: α) Κανένα σηµείο των διαµήκων διαδρόµων της αίθουσας δεν πρέπει να απέχει απόσταση µεγαλύτερη των 20 µέτρων από την πλησιέστερη έξοδο (Σχ. ΣΤ.2).

Σχήµα ΣΤ.2.
Σειρές καθισµάτων που περικλείονται από δύο διαµήκεις διαδρόµους δεν πρέπει να έχουν παραπάνω από 15 καθίσµατα, ενώ όταν έχουν πρόσβαση µόνο προς ένα διαµήκη διάδροµο το όριο είναι 8 καθίσµατα.
Οι διαστάσεις κάτοψης των καθισµάτων σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι:
α) 76 εκ. βάθος Χ 50 εκ. πλάτος, για καθίσµατα µε ράχη και µπράτσα.
β) 60 εκ. βάθος Χ 45 εκ. πλάτος, για καθίσµατα χωρίς ράχη και µπράτσα
Η ελεύθερη οριζόντια απόσταση 1 µεταξύ των καθισµάτων (σχ. ΣΤ.3), πρέπει να είναι τουλάχιστον 30 εκατοστά του µέτρου, είτε στην περίπτωση σταθερής βάσης είτε ανακλινόµενης.
Αν η απόσταση αυτή αυξηθεί κατά 5 εκατ., τότε επιτρέπονται 12 και 23 καθίσµατα αντίστοιχα για κάθε σειρά µε πρόσβαση προς έναν και δύο διαµήκεις διαδρόµους. 

Σχήµα ΣΤ.3.
Κατ’ εξαίρεση δεν υπάρχει περιορισµός στον αριθµό καθισµάτων κάθε σειράς αν ισχύουν οι παρακάτω προϋποθέσεις:
α) Κανένα κάθισµα να µην απέχει περισσότερο από 15 µέτρα από µια έξοδο κινδύνου.
β) Να υπάρχουν διαµήκεις διάδροµοι ή έξοδοι κινδύνου στο τέλος κάθε σειράς καθισµάτων. Οι διαµήκεις αυτοί διάδροµοι θα πρέπει να οδηγούν σε κατεύθυνση αντίθετη από το χώρο που βρίσκεται η σκηνή.
γ) Η ελεύθερη οριζόντια απόσταση 1 µεταξύ των καθισµάτων να κυµαίνεται υποχρεωτικά µεταξύ 40 και 50 εκατοστών.
Σε χώρους, όπου οι θέσεις του κοινού είναι διαµορφωµένες σε διαδοχικούς αναβαθµούς του δαπέδου µε ελάχιστη υψοµετρική διαφορά, 0,36 του µέτρου, και χρησιµοποιούνται είτε απευθείας για καθίσµατα (κερκίδες γηπέδων, θεάτρων υπαιθρίων ή στεγασµένων κλπ.) είτε για την τοποθέτηση άλλων καθισµάτων πάνω σ’ αυτούς, ισχύουν τα παρακάτω:
α) Επιτρέπονται µέχρι 100 συνεχόµενες θέσεις µεταξύ δύο διαµήκων διαδρόµων, εφόσον σε κάθε ζώνη που περιέχει 5 σειρές αναβαθµών αντιστοιχεί µία τουλάχιστον πόρτα εξόδου, µε ελεύθερο πλάτος 1,60 του µέτρου, που ν’ ανοίγει σε πυροπροστατευµένο προθάλαµο ή προς το εξωτερικό του κτιρίου.
β) Το πλάτος του αναβαθµού που χρησιµοποιείται για κάθισµα πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,85 του µέτρου.
γ) Σε αναβαθµούς µε σταθερά καθίσµατα επάνω τους, η ελεύθερη οριζόντια απόσταση µεταξύ των καθισµάτων διαδοχικών σειρών, πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,30 του µέτρου ή 0,40-0,50 του µέτρου, αντίστοιχα µε όσα αναφέρθηκαν παραπάνω για τις αίθουσες µε σταθερά καθίσµατα.
Τα πλάτη των διαµήκων και εγκαρσίων διαδρόµων µέσα στις αίθουσες θα υπολογίζονται µε βάση τον αριθµό θέσεων που εξυπηρετούν κατά τη διαφυγή. Το ελάχιστο πλάτος του διαδρόµου, που εξυπηρετεί λιγότερες από 60 θέσεις, ορίζεται σε 0,90 του µέτρου. Για περισσότερες από 60 θέσεις το ελάχιστο πλάτος καθορίζεται σε 1.00 µέτρο, όταν οι θέσεις βρίσκονται σε µία πλευρά του διαδρόµου ή σε 1,10 του µέτρου για θέσεις από τις δυο πλευρές του διαδρόµου, σε αίθουσες µε διαδοχικούς αναβαθµούς.
Απαγορεύεται σε διαµήκεις ή εγκάρσιους διαδρόµους ο σχηµατισµός αδιεξόδων µεγαλυτέρων των 12 µέτρων.
∆ιάδροµοι µε κλίση µικρότερη του 1:8 διαµορφώνονται σε ράµπες, ενώ µε µεγαλύτερη κλίση διαµορφώνονται σε σκάλες.
2.1.4. To πλάτος των τελικών διαφυγής, πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο µε το άθροισµα των απαιτουµένων µονάδων πλάτους για όλους τους ορόφους, επάνω και κάτω από τον όροφο εκκένωσης.
Οι τελικές έξοδοι τοποθετούνται µε τέτοιο τρόπο ώστε, να καταλήγουν σε κοινόχρηστους δρόµους µε αντίστοιχα πλάτη; 0,55 µέτρα/50 άτοµα που διαφεύγουν.
2.2. Πυροπροστασία.
Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος της πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής - πυροπροστατευµένοι προθάλαµοι, κλιµακοστάσια και διάδροµοι που αρχίζουν όταν εξαντλείται το όριο της απόστασης για το απροστάτευτο τµήµα- πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του Πίνακα ΣΤ.1 (παράγραφος 3.1).
Σε κτίρια συνάθροισης κοινού, το δάπεδο των οποίων βρίσκεται σε στάθµη υψηλότερη των 15 µέτρων, πρέπει να προβλέπεται ή κλιµακοστάσιο παράγραφος 2.3.4. των Γεν. ∆ιατάξεων) ή ανελκυστήρας (παράγραφος 3.2.18 των Γεν. ∆ιατάξεων) για την πρόσβαση των πυροσβεστών.
2.3. Φωτισµός - Σήµανση
Όλοι οι χώροι συνάθροισης κοινού και οι οδεύσεις διαφυγής πρέπει να είναι εφοδιασµένοι µε φωτισµό ασφαλείας σύµφωνα µε την παράγραφο 2.6. των Γεν. ∆ιατάξεων.
Σε αίθουσες όπου γίνονται παραστάσεις ή προβολές, ο φωτισµός των δαπέδων των οδεύσεων διαφυγής επιτρέπεται να ελαττώνεται µέχρι την τιµή των 2 lux κατά τη διάρκεια των παραστάσεων.
Πρέπει να γίνεται σήµανση των οδεύσεων διαφυγής σύµφωνα µε την παράγραφο 2.7. των Γενικών ∆ιατάξεων.
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.
3.1. Τα φέροντα δοµικά στοιχεία, καθώς και τα στοιχεία του περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων, δεν επιτρέπεται να παρουσιάζουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο από τον αναφερόµενο στον Πίνακα ΣΤ.3. 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΤ.3. 

3.2. Τα µέγιστα εµβαδά για τη δηµιουργία πυροδιαµερίσµατος δίνονται στον παρακάτω πίνακα ΣΤ.4.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΤ.4. 
Σε ειδικές περιπτώσεις (µεγάλα θέατρα µε εξώστες, συνεδριακά κέντρα, κ.λπ.) µπορεί η ελέγχουσα Αρχή να δέχεται επαύξηση των παραπάνω µέγιστων εµβαδών πυροδιαµερίσµατος.
3.3. Επικίνδυνοι χώροι σύµφωνα µε την παράγραφο 3.2.5. των Γεν. ∆ιατάξεων, όπως ξυλουργεία, εργαστήρια χρωµάτων, πλυντήρια, µαγειρεία, θάλαµοι µεγάλων µετασχηµατιστών, πινάκων φωτισµού, κ.λπ., πρέπει ν’ αποτελούν ξεχωριστό πυροδιαµέρισµα, ανεξάρτητα από το εµβαδόν τους. Όλοι οι επικίνδυνοι χώροι πρέπει να διαθέτουν κατάλληλα ανοίγµατα εξαερισµού και να µην τοποθετούνται από κάτω ή σε άµεση γειτονία µε τις τελικές εξόδους.
3.4. Για τα εσωτερικά τελειώµατα ισχύει η παράγραφος 3.2.16. των Γεν ∆ιατάξεων µε την παρακάτω διαφοροποίηση:
Αίθουσες µικρότερες των 30 τ. µέτρων, µπορεί να έχουν εσωτερικά τελειώµατα στους τοίχους και τις οροφές µέχρι και κατηγορίας 3.
4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.
4.1. Σε όλα τα κτίρια συνάθροισης κοινού που ανήκουν στις κατηγορίες Σ1 και Σ2 πρέπει να εγκαθίσταται χειροκίνητο ηλεκτρικό σύστηµα συναγερµού σύµφωνα µε την παράγραφο 4.2.1. των Γεν. ∆ιατάξεων.
Η ίδια απαίτηση ισχύει για τα κτίρια της κατηγορίας Σ3 µε συνοδικό εµβαδό µεγαλύτερο των 300 τ. µέτρων και για τα κλειστά γυµναστήρια της κατηγορίας Σ4.
Στα κινηµατοθέατρα, τα ηχητικά και φωτεινά σήµατα του συστήµατος συναγερµού πρέπει να µη γίνονται αντιληπτά στην αίθουσα των θεατών, αλλά να υπάρχει ξεχωριστό µεγαφωνικό σύστηµα που να καθοδηγεί το κοινό προς τις εξόδους κινδύνου.
Σε όλα τα κτίρια συνάθροισης κοινού που δέχονται πληθυσµό περισσότερο από 100 άτοµα πρέπει να προβλέπεται αυτόµατη ειδοποίηση της πλησιέστερης Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
4.2. Στους επικίνδυνους χώρους καθώς και σε κτίρια ή τµήµατα κτιρίων υψηλού βαθµού κινδύνου, τοποθετείται αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης σύµφωνα µε την παράγραφο 4.1. των Γεν. ∆ιατάξεων.
4.3. Αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης πρέπει να εγκαθίσταται:
α) Στη σκηνή και τους βοηθητικούς χώρους των θεάτρων (βλ. παρακάτω παράγραφο 5.1.).
β) Στους χώρους της προηγουµένης παραγράφου 4.2, οπότε αντικαθίσταται και το σύστηµα πυρανίχνευσης.
γ) Σε κέντρα διασκέδασης, όπου ο χώρος ή οι χώροι συνάθροισης κοινού έχουν εµβαδό µεγαλύτερο των 300 τ. µέτρο. Επιτρέπεται η απευθείας σύνδεση µε το εσωτερικό υδραυλικό δίκτυο του κτιρίου, ενός συστήµατος καταιονητήρων που διαθέτει λιγότερες από 6 κεφαλές, µε την προϋπόθεση ότι η παροχή είναι τουλάχιστον 6 λίτρα νερού/ ανά πρώτο λεπτό/ανά τ. µέτρο επιφάνειας προστατευµένου χώρου.
4.4. Αυτόµατο σύστηµα κατάσβεσης τοπικής εφαρµογής διοξειδίου του άνθρακα ή ξηρής σκόνης ή άλλου κατάλληλου εγκεκριµένου κατασβεστικού υλικού, πρέπει να τοποθετείται πάνω από κάθε είδους µαγειρείου κουζίνας, σε κτίρια συνάθροισης κοινού, καθώς και στους καπναγωγούς και τους εξαεριστήρες των µαγειρείων.
4.5. Μόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο σύµφωνα µε την παράγραφο 4.3.2. των Γεν. ∆ιατάξεων εγκαθίσταται:
α) Σε χώρους συνάθροισης κοινού µε πληθυσµό περισσότερο από 250 άτοµα
β) Σε χώρους, όπου η στάθµη δαπέδου βρίσκεται ψηλότερα από 20 µέτρα
γ) Σε χώρους, όπου είναι αντικειµενικά δύσκολη η προσέγγιση από το εξωτερικό του κτιρίου µε εύκαµπτους σωλήνες.
Σε χώρους µε πληθυσµό λιγότερο από 250 άτοµα, πρέπει να τοποθετείται κρουνός µε εύκαµπτο σωλήνα διαµέτρου 19 χιλ. και µήκους 15 µέτρων, µε κατάλληλο ακροφύσιο.
4.6. Σε όλους τους χώρους συνάθροισης κοινού, πρέπει να τοποθετούνται δύο τουλάχιστον φορητοί πυροσβεστήρες, κοντά στις σκάλες και τις εξόδους κινδύνου, σε θέσεις όπου κανένα σηµείο της κάτοψης να µην απέχει περισσότερο από 15 µέτρα από τον πλησιέστερο πυροσβεστήρα. Οι πυροσβεστήρες πρέπει να ελέγχονται µε τις ισχύουσες προδιαγραφές ΕΛΟΤ ή µε αντίστοιχες διεθνείς προδιαγραφές.
5. ΕΙ∆ΙΚΕΣ ∆ΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΕ ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ:
5.1. Σκηνή θεάτρων
5.1.1. Θεατρική σκηνή µε επιφάνεια δαπέδου µεγαλύτερη των 60 τ. µέτρων πρέπει να διαθέτει αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης σύµφωνα µε την παράγραφο 43 των Γεν. ∆ιατάξεων. Το σύστηµα αυτό θα πρέπει να καλύπτει επίσης και το υποσκήνιο, τους βοηθητικούς χώρους, τα καµαρίνια, τις αποθήκες και τα εργαστήρια, που η χρήση τους είναι συνυφασµένη µε τη λειτουργία της σκηνής. Αυτόµατα οι καταιονητήρες πρέπει να τοποθετούνται κατά την περίµετρο όλων των ανοιγµάτων, που αφήνονται στο πάτωµα της σκηνής.
5.1.2. Σε σκηνές µε επιφάνεια δαπέδου µεγαλύτερη των 60 τ. µέτρων, πρέπει να προβλέπονται ανοίγµατα εξαερισµού µε επιφάνεια τουλάχιστον 5% αυτής του δαπέδου της σκηνής. Το σύστηµα αυτό του εξαερισµού πρέπει να λειτουργεί µε χειροκίνητα µέσα, αλλά συγχρόνως και µε αυτόµατο µηχανισµό ενεργοποιούµενο από τη θερµότητα και τον καπνό. Όπου υπάρχει εγκατάσταση µηχανικού εξαερισµού, η παραπάνω απαίτηση του φυσικού εξαερισµού θα πρέπει να πραγµατοποιείται χωρίς τη λειτουργία των µηχανηµάτων.
5.1.3. Το άνοιγµα της σκηνής πρέπει να κλείνει µε παραπέτασµα πυράντοχο (δείκτης πυραντίστασης τουλάχιστον 10 λεπτών) και αυτοκλειόµενο ή από άκαυστο ειδικής κατεργασίας ύφασµα, που κλείνει επίσης αυτόµατα. Στη δεύτερη περίπτωση πρέπει να υπάρχει και αυτόµατο σύστηµα ψεκαστήρων νερού, που θα διατηρεί το ύφασµα βρεγµένο τουλάχιστον 30 λεπτά.
5.1.4. Το παραπέτασµα, οι ψεκαστήρες και οι καταιονητήρες της σκηνής, καθώς και τα ανοίγµατα εξαερισµού, πρέπει να µπαίνουν αυτόµατα σε λειτουργία µε πυρανιχνευτές θερµοδιαφορικούς προκαθορισµένης θερµοκρασίας. Οι βαλβίδες παροχής νερού στο παραπάνω σύστηµα, πρέπει να είναι εφοδιασµένες µε µηχανισµό ενεργοποίησης συναγερµού, που θα συνδέεται µε τον παρακάτω αναφερόµενο σταθµό ελέγχου πυρκαγιάς. Η έναρξη λειτουργίας µιας τέτοιας βαλβίδας, πρέπει να θέτει αυτόµατα σε λειτουργία το σύστηµα εξαερισµού και να κλείνει το παραπέτασµα.
5.1.5. Σε χώρο µέσα ή δίπλα από τη σκηνή εγκαθίσταται ένας σταθµός ελέγχου πυρκαγιάς που περιέχει:
α) Φώτα ένδειξης του φωτισµού ασφαλείας και των δικτύων παροχής ενέργειας.
β) Χειροκίνητους διακόπτες για την λειτουργία των ψεκαστήρων, του παραπετάσµατος. και του εξαερισµού.
γ) Τα όργανα ελέγχου του συστήµατος καταιονητήρων (παράγραφος 4.1.1. των Γενικών ∆ιατάξεων).
δ) ∆υο συστήµατα συναγερµού, ένα για τους χώρους της σκηνής και έναν για το κοινό.
5.1.6. Ο χώρος χειρισµού του ελέγχου των ηλεκτροµηχανολογικών εγκαταστάσεων της σκηνής, πρέπει να αποτελεί πυροδιαµέρισµα µε δείκτη πυραντίστασης του απαιτουµένου για τον όροφο του κτιρίου.
Απαγορεύεται εκεί να εγκαθίστανται οι πίνακες του κτιρίου, φωτισµού και του φωτισµού ασφαλείας των υπολοίπων χώρων του θεάτρου.
5.1.7. Τα ανοίγµατα επικοινωνίας µε τη σκηνή, πρέπει να είναι πυράντοχα (30 λεπτών) και αυτοκλειόµενα. Εργαστήρια και χώροι αποθήκευσης, εύφλεκτων υλών, δεν επιτρέπεται να επικοινωνούν µε τη σκηνή.
5.1.8. Σε κάθε σκηνή, πρέπει να υπάρχουν δυο πυροσβεστικές φωληές εγκατεστηµένες µια σε κάθε πλευρά, πρέπει επίσης να υπάρχουν φορητοί πυροσβεστήρες, κατά προτίµηση βάρους 6 χιλιογράµ. (µε αναλογία ένας για 60 τ.µ. δαπέδου)
5.1.9. Σε σκηνές µε επιφάνεια δαπέδου µικρότερη των 60 τ.µ. δεν είναι υποχρεωτικές οι παραπάνω απαιτήσεις. Πρέπει µόνο να υπάρχουν τουλάχιστον δυο πυροσβεστήρες βάρους 6 χιλιογράµµων.
5.1.10. Στη σκηνή προβλέπονται δύο τουλάχιστον έξοδοι κινδύνου. Το ίδιο ισχύει και για τους βοηθητικούς χώρους της σκηνής, καθώς και τα υποσκήνια, του οποίου η µία έξοδος πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τη σκηνή. Η µέγιστη πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης γι’ αυτούς τους χώρους είναι 22 µέτρα. Από εκεί και πέρα η όδευση διαφυγής, πρέπει να είναι πυροπροστατευµένη.
5.2. Θάλαµοι προβολής ταινιών
5.2.1. Για προβολές παλαιών ταινιών από νιτρική κυτταρίνη, ισχύουν τα άρθρα 66 έως 81 και 86, 89, 91 του Β.∆. 15/17 Μαΐου 1956 «Περί κανονισµού θεάτρων, κινηµατογράφων, κ.λπ».
5.2.2. Για σύγχρονες κινηµατογραφικές ταινίες ασφαλείας, οι συσκευές προβολής τοποθετούνται σε ειδικούς θαλάµους προβολής, οι οποίοι στην είσοδο έχουν την επιγραφή «ΘΑΛΑΜΟΙ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ». Οι θάλαµοι αυτοί πρέπει να εκπληρούν τις παρακάτω απαιτήσεις:
α) να αποτελούν αυτοτελές πυροδιαµέρισµα µε δείκτη πυραντίστασης, αντίστοιχο του ορόφου κτιρίου που βρίσκονται.
β) να διαθέτουν επαρκή εξαερισµό, µε παροχή αέρα από δύο τουλάχιστον αγωγούς προσαγωγής και ένα τουλάχιστον στόµιο απαγωγής. Το σύστηµα πρέπει να εξασφαλίσει ανανέωση του αέρα µέσα στο θάλαµο ανά 3 λεπτά. Ο εκβαλλόµενος αέρας πρέπει να καταλήγει έξω από το κτίριο, ώστε να µη µπορεί να ανακυκλοφορεί µε το σύστηµα προσαγωγής.
γ) Σε κάθε συσκευή προβολής, πρέπει να προβλέπεται αγωγός απαγωγής αέρα από κάθε λαµπτήρα, που θα εκβάλλεται έξω από το κτίριο. Η ικανότητα απαγωγής κυµαίνεται από 6-8,5 κ. µέτρα ανά λεπτό, ανάλογα µε το είδος της συσκευής προβολής, ώστε η θερµοκρασία του περιβλήµατος του λαµπτήρα σε λειτουργία, να µην υπερβαίνει σε καµία περίπτωση τους 55^ο C. 

5.1. Σκηνή θεάτρων
5.1.1. Θεατρική σκηνή µε επιφάνεια δαπέδου µεγαλύτερη των 60 τ. µέτρων πρέπει να διαθέτει αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης σύµφωνα µε την παράγραφο 43 των Γεν. ∆ιατάξεων. Το σύστηµα αυτό θα πρέπει να καλύπτει επίσης και το υποσκήνιο, τους βοηθητικούς χώρους, τα καµαρίνια, τις αποθήκες και τα εργαστήρια, που η χρήση τους είναι συνυφασµένη µε τη λειτουργία της σκηνής. Αυτόµατα οι καταιονητήρες πρέπει να τοποθετούνται κατά την περίµετρο όλων των ανοιγµάτων, που αφήνονται στο πάτωµα της σκηνής.
5.1.2. Σε σκηνές µε επιφάνεια δαπέδου µεγαλύτερη των 60 τ. µέτρων, πρέπει να προβλέπονται ανοίγµατα εξαερισµού µε επιφάνεια τουλάχιστον 5% αυτής του δαπέδου της σκηνής. Το σύστηµα αυτό του εξαερισµού πρέπει να λειτουργεί µε χειροκίνητα µέσα, αλλά συγχρόνως και µε αυτόµατο µηχανισµό ενεργοποιούµενο από τη θερµότητα και τον καπνό. Όπου υπάρχει εγκατάσταση µηχανικού εξαερισµού, η παραπάνω απαίτηση του φυσικού εξαερισµού θα πρέπει να πραγµατοποιείται χωρίς τη λειτουργία των µηχανηµάτων.
5.1.3. Το άνοιγµα της σκηνής πρέπει να κλείνει µε παραπέτασµα πυράντοχο (δείκτης πυραντίστασης τουλάχιστον 10 λεπτών) και αυτοκλειόµενο ή από άκαυστο ειδικής κατεργασίας ύφασµα, που κλείνει επίσης αυτόµατα. Στη δεύτερη περίπτωση πρέπει να υπάρχει και αυτόµατο σύστηµα ψεκαστήρων νερού, που θα διατηρεί το ύφασµα βρεγµένο τουλάχιστον 30 λεπτά.
5.1.4. Το παραπέτασµα, οι ψεκαστήρες και οι καταιονητήρες της σκηνής, καθώς και τα ανοίγµατα εξαερισµού, πρέπει να µπαίνουν αυτόµατα σε λειτουργία µε πυρανιχνευτές θερµοδιαφορικούς προκαθορισµένης θερµοκρασίας. Οι βαλβίδες παροχής νερού στο παραπάνω σύστηµα, πρέπει να είναι εφοδιασµένες µε µηχανισµό ενεργοποίησης συναγερµού, που θα συνδέεται µε τον παρακάτω αναφερόµενο σταθµό ελέγχου πυρκαγιάς. Η έναρξη λειτουργίας µιας τέτοιας βαλβίδας, πρέπει να θέτει αυτόµατα σε λειτουργία το σύστηµα εξαερισµού και να κλείνει το παραπέτασµα.
5.1.5. Σε χώρο µέσα ή δίπλα από τη σκηνή εγκαθίσταται ένας σταθµός ελέγχου πυρκαγιάς που περιέχει:
α) Φώτα ένδειξης του φωτισµού ασφαλείας και των δικτύων παροχής ενέργειας.
β) Χειροκίνητους διακόπτες για την λειτουργία των ψεκαστήρων, του παραπετάσµατος. και του εξαερισµού.
γ) Τα όργανα ελέγχου του συστήµατος καταιονητήρων (παράγραφος 4.1.1. των Γενικών ∆ιατάξεων).
δ) ∆υο συστήµατα συναγερµού, ένα για τους χώρους της σκηνής και έναν για το κοινό.
5.1.6. Ο χώρος χειρισµού του ελέγχου των ηλεκτροµηχανολογικών εγκαταστάσεων της σκηνής, πρέπει να αποτελεί πυροδιαµέρισµα µε δείκτη πυραντίστασης του απαιτουµένου για τον όροφο του κτιρίου.
Απαγορεύεται εκεί να εγκαθίστανται οι πίνακες του κτιρίου, φωτισµού και του φωτισµού ασφαλείας των υπολοίπων χώρων του θεάτρου.
5.1.7. Τα ανοίγµατα επικοινωνίας µε τη σκηνή, πρέπει να είναι πυράντοχα (30 λεπτών) και αυτοκλειόµενα. Εργαστήρια και χώροι αποθήκευσης, εύφλεκτων υλών, δεν επιτρέπεται να επικοινωνούν µε τη σκηνή.
5.1.8. Σε κάθε σκηνή, πρέπει να υπάρχουν δυο πυροσβεστικές φωληές εγκατεστηµένες µια σε κάθε πλευρά, πρέπει επίσης να υπάρχουν φορητοί πυροσβεστήρες, κατά προτίµηση βάρους 6 χιλιογράµ. (µε αναλογία ένας για 60 τ.µ. δαπέδου)
5.1.9. Σε σκηνές µε επιφάνεια δαπέδου µικρότερη των 60 τ.µ. δεν είναι υποχρεωτικές οι παραπάνω απαιτήσεις. Πρέπει µόνο να υπάρχουν τουλάχιστον δυο πυροσβεστήρες βάρους 6 χιλιογράµµων.
5.1.10. Στη σκηνή προβλέπονται δύο τουλάχιστον έξοδοι κινδύνου. Το ίδιο ισχύει και για τους βοηθητικούς χώρους της σκηνής, καθώς και τα υποσκήνια, του οποίου η µία έξοδος πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τη σκηνή. Η µέγιστη πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης γι’ αυτούς τους χώρους είναι 22 µέτρα. Από εκεί και πέρα η όδευση διαφυγής, πρέπει να είναι πυροπροστατευµένη.
5.2. Θάλαµοι προβολής ταινιών
5.2.1. Για προβολές παλαιών ταινιών από νιτρική κυτταρίνη, ισχύουν τα άρθρα 66 έως 81 και 86, 89, 91 του Β.∆. 15/17 Μαΐου 1956 «Περί κανονισµού θεάτρων, κινηµατογράφων, κ.λπ».
5.2.2. Για σύγχρονες κινηµατογραφικές ταινίες ασφαλείας, οι συσκευές προβολής τοποθετούνται σε ειδικούς θαλάµους προβολής, οι οποίοι στην είσοδο έχουν την επιγραφή «ΘΑΛΑΜΟΙ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ». Οι θάλαµοι αυτοί πρέπει να εκπληρούν τις παρακάτω απαιτήσεις:
α) να αποτελούν αυτοτελές πυροδιαµέρισµα µε δείκτη πυραντίστασης, αντίστοιχο του ορόφου κτιρίου που βρίσκονται.
β) να διαθέτουν επαρκή εξαερισµό, µε παροχή αέρα από δύο τουλάχιστον αγωγούς προσαγωγής και ένα τουλάχιστον στόµιο απαγωγής. Το σύστηµα πρέπει να εξασφαλίσει ανανέωση του αέρα µέσα στο θάλαµο ανά 3 λεπτά. Ο εκβαλλόµενος αέρας πρέπει να καταλήγει έξω από το κτίριο, ώστε να µη µπορεί να ανακυκλοφορεί µε το σύστηµα προσαγωγής.
γ) Σε κάθε συσκευή προβολής, πρέπει να προβλέπεται αγωγός απαγωγής αέρα από κάθε λαµπτήρα, που θα εκβάλλεται έξω από το κτίριο. Η ικανότητα απαγωγής κυµαίνεται από 6-8,5 κ. µέτρα ανά λεπτό, ανάλογα µε το είδος της συσκευής προβολής, ώστε η θερµοκρασία του περιβλήµατος του λαµπτήρα σε λειτουργία, να µην υπερβαίνει σε καµία περίπτωση τους 55^ο C. 

1. Γενικά.
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται κτίρια ή τµήµατα κτιρίων (ή δοµικές κατασκευές) που στεγάζουν βιοµηχανίες, βιοτεχνίες, εργαστήρια, αποθήκες κάθε είδους, κ.λπ, στις οποίες παράγονται ή επεξεργάζονται προϊόντα και αποθηκεύονται πρώτες ύλες ή άλλα αγαθά.
Οι βιοµηχανίες, οι βιοτεχνίες και οι αποθήκες, κατατάσσονται σε τρεις (3) κατηγορίες, ανάλογα µε την επικινδυνότητά τους σε σχέση µε την εκδήλωση πυρκαγιάς, σύµφωνα µε το Παράρτηµα της Απόφασης 17483/20-3-78 του Υπουργού Βιοµηχανίας και Ενέργειας.
Ζ1: χαµηλού βαθµού κινδύνου (Aα, Bα, Cα, D της απόφασης 17483)
Ζ2: µέσου βαθµού κινδύνου (Aβ Bβ, Cβ, της απόφασης 17483)
Ζ3: υψηλού βαθµού κινδύνου (Aγ, Bγ, Cγ της απόφασης 17493)
Ιδιαίτερα για τις αποθήκες, η κατάταξη µπορεί να γίνει ορθότερα µε βάση τη µέση πυκνότητα του πυροθερµικού φορτίου, εφόσον αυτό παραµένει σχετικά σταθερό, ως εξής:
Ζ1: πυροθερµικό φορτίο < 1000 MJ/m²
Ζ2: πυροθερµικό φορτίο 1000 -2000 MJ/m²
Ζ3: πυροθερµικό φορτίο > 2000 MJ/m²
Καταστήµατα που χρησιµοποιούνται κατά κύριο λόγο για αποθήκευση εµπορευµάτων, κατατάσσονται µετά από κρίση της ελέγχουσας Αρχής στην κατηγορία αυτή.
2. Ο∆ΕΥΣΕΙΣ ∆ΙΑΦΥΓΗΣ.
2.1. Σχεδιασµός.
2.1.1. Ο πληθυσµός ενός κτιρίου της κατηγορίας Ζ µπορεί να υπολογισθεί µε το µέγιστο προβλεπόµενο αριθµό των ατόµων που πρόκειται να χρησιµοποιήσουν το χώρο, εφόσον αυτό µπορεί να καθορισθεί µε σαφήνεια. Σε αντίθετη περίπτωση, ο θεωρητικός πληθυσµός υπολογίζεται:
α) Για βιοµηχανίες-βιοτεχνίες µε την αναλογία ενός ατόµου/10 τ. µέτρα µικτής επιφάνειας.
β) Για αποθήκες µε την αναλογία του ατόµου /40 τ.µ. µικτής επιφάνειας.
Στη συνολική επιφάνεια συµπεριλαµβάνονται και οι ανοιχτοί εξώστες (πατάρια), που πιθανόν να υπάρχουν στις αίθουσες.
2.1.2. Η παροχή ανά µονάδα πλάτους (0,60 του µέτρου) καθορίζεται σε:
α) 100 άτοµα για τις οριζόντιες οδεύσεις (διάδροµοι-πόρτες).
Ρ) 75 άτοµα για τις κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες-ράµπες).
Το ελάχιστο πλάτος των οδεύσεων διαφυγής ορίζεται σε 1,00 µέτρο, ενώ το ελάχιστο ελεύθερο πλάτος για τις πόρτες των οδεύσεων διαφυγής είναι 0,05 του µέτρου και για τους χώρους υγιεινής 0,75 του µέτρου.
2.1.3. Γενικά απαιτούνται δύο τουλάχιστον έξοδοι κινδύνου, τοποθετηµένες σε θέσεις αποµακρυσµένες µεταξύ τους σύµφωνα µε την παράγραφο 2.2.1. των Γεν. ∆ιατάξεων (σχ. 2.4). Η απαίτηση αυτή επιβάλλεται ιδιαίτερα σε κτίρια της κατηγορίας Ζ3 ανεξάρτητα από το µέγεθος του χώρου (σχ. Z.1). 

Σχήµα Z.1.
Επιτρέπεται µόνο µια έξοδος κινδύνου σε κτίρια των κατηγοριών Ζ1, Ζ2, εφόσον ο πληθυσµός τους είναι µικρότερος των 30 ατόµων ή στην περίπτωση αποθηκών, εφόσον το εµβαδόν τους δεν υπερβαίνει τα 1.000 τ. µέτρα.
Εξαιτίας της ανάγκης δηµιουργίας µεγάλων αιθουσών και της πιθανότητας µετακίνησης των διαφόρων επίπλων, εµπορευµάτων, µηχανολογικών εξοπλισµών, κ.λπ. επιβάλλονται περιορισµοί και για την πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης, αλλά και για την άµεση απόσταση της όδευσης. Έτσι. σε περίπτωση δύο εξόδων κινδύνου (σχ. Z2).

ΠΙΝΑΚΑΣ Ζ.1 

Σχήµα Ζ2
Σε περίπτωση µιας µόνο εξόδου ή δύο εξόδων, αλλά σε γωνία 0 µικρότερη των 45ο (σχ. Z.3.)

ΠΙΝΑΚΑΣ Ζ.2. 

Σχήµα Ζ3
Σε περιπτώσεις µεγάλων αιθουσών παραγωγής ή αποθήκευσης (> 1.000 τ.µέτρων) επιτρέπεται η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης να φθάσει µέχρι και 120 µέτρα, εφόσον το κτίριο είναι µονόροφο και διαθέτει σύστηµα καταιονητήρων και φωτισµό ασφαλείας.
Τα επιτρεπόµενα µέγιστα όρια για αδιέξοδα ή σύµπτωση του πρώτου τµήµατος δυο ενναλακτικών οδεύσεων διαφυγής, είναι αυτά του Πίνακα Ζ.2., που ισχύουν στην περίπτωση της µιας εξόδου (σχ. Z.4.).
∆ιάδροµοι µε µήκος µεγαλύτερο από 40 µέτρα, πρέπει να διακόπτονται µε πυράντοχες πόρτες 30 λεπτών, αυτοκλειόµενες για την προστασία από τη µετάδοση του καπνού.
Ανεµόσκαλες που ξεκινούν από τη στάθµη των µηχανολογικών εγκαταστάσεων, επιτρέπεται να αποτελούν τµήµατα των οδεύσεων διαφυγής, εφόσον δεν εξυπηρετούν περισσότερα από 3 άτοµα. 

Σχήµα Z.4.
2.1.4. Το πλάτος των ή της τελικής εξόδου πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο µε το µισό του αθροίσµατος των απαιτουµένων µονάδων πλάτους οδεύσεων διαφυγής για όλους τους ορόφους πάνω από τον όροφο εκκένωσης.
2.2 Πυροπροστασία
Η πυροπροστατευµένη όδευση διαφυγής, που απαιτείται µετά από την εξάντληση του ορίου της µέγιστης απροστάτευσης όδευσης, πρέπει να έχει περίβληµα από δοµικά στοιχεία µε δείκτη πυραντίστασης µε αυτόν, που αναφέρεται στον παρακάτω πίνακα 2.3. (παράγραφος 3.1 αυτού του κεφαλαίου).
Σε κτίρια της κατηγορίας Ζ3 και σε κτίρια µε 4 ή περισσότερους ορόφους, επιβάλλεται η δηµιουργία πυροπροστατευµένου προθαλάµου στην είσοδο της πυροπροστατευµένης όδευσης (κλιµακοστάσιο ή άλλη έξοδος κινδύνου).
Σε κτίρια αποθηκών, οι πόρτες που οδηγούν σε οδεύσεις διαφυγής πρέπει να έχουν δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστον 20 λεπτών.
2.3 Φωτισµός - Σήµανση
Σε κάθε κτίριο της κατηγορίας Ζ, πρέπει να υπάρχει φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής, σύµφωνα µε την παράγραφο 2.6. των Γεν. ∆ιατάξεων. Εξαιρούνται οι χώροι, που χρησιµοποιούνται µόνο στη διάρκεια της ηµέρας και έχουν ικανοποιητικό φυσικό φωτισµό.
Οι απαιτήσεις της προηγουµένης παραγράφου ισχύουν ακριβώς και για φωτισµό ασφαλείας.
Σε όλα τα κτίρια της κατηγορίας Ζ επιβάλλεται σήµανση των εξόδων κινδύνου και της τελικής εξόδου, σύµφωνα µε την παράγραφο 2.7. των Γεν. ∆ιατάξεων.
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
3.1. Τα φέροντα δοµικά στοιχεία καθώς και όλα τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης ανάλογα µε την περίπτωση, σύµφωνα µε τον Πίνακα Ζ.3.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ζ.3. 

* Συντελεστής µείωσης για κάθε περίπτωση.
3.2 Επικίνδυνοι χώροι σύµφωνα µε την παράγραφο 3.2.5. των Γεν. ∆ιατάξεων (λεβητοστάσια, αποθήκες καυσίµων, ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις κ.λπ.) πρέπει να αποτελούν ξεχωριστό πυροδιαµέρισµα και να µην τοποθετούνται από κάτω ή σε άµεση γειτονία µε τις εξόδους των κτιρίων.
3.3. Το µέγιστο επιτρεπόµενο εµβαδόν πυροδιαµερίσµατος δίνεται, ανάλογα µε την περίπτωση,
στον παρακάτω Πίνακα Ζ.4.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ζ.4 

Θα πρέπει επίσης ο όγκος του πυροδιαµερίσµατος να µη ξεπερνά:
α) Βιοµηχανίες
Μονόροφες: 28.000 κυβ. µέτρα. Πολυόροφες: 3.000 κυβ. µέτρα β) Αποθήκες
Μονόροφες: 15.000 κυβ. µέτρα. Πολυόροφες: 3.000 κυβ. µέτρα
3.4. Όλα τα ανοίγµατα που αφήνονται στους τοίχους και τα πατώµατα του πυροδιαµερίσµατος από τις ανάγκες της παραγωγικής διαδικασίας, πρέπει να προστατεύονται κατάλληλα (µε προθαλάµους, πυράντοχες πόρτες, πυροπροστατευόµενα φρεάτια ή άλλα σύστηµατα), ώστε να µην διακόπτεται η ακεραιότητα και η συνέχεια του πυροδιαµερίσµατος.
4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
4.1. Απαιτείται τοποθέτηση χειροκίνητου ηλεκτρικού συστήµατος συναγερµού σε πολυόροφο κτίρια µε συνολικό πληθυσµό µεγαλύτερο από 100 άτοµα ή πληθυσµό ορόφου µεγαλύτερο από 30 άτοµα (παράγραφος 42 του Γεν. ∆ιατάξεων).
4.2. Σε βιοµηχανίες της κατηγορίας Ζ2 µε συνολικό πληθυσµό περισσότερο από 100 άτοµα ή πληθυσµό ορόφου µεγαλύτερο από 50 άτοµα, καθώς και σε αποθήκες της κατηγορίας Ζ2 µε συνολικό εµβαδό µεγαλύτερο από 2.000 τ. µέτρα επιβάλλεται η τοποθέτηση αυτόµατου συστήµατος πυρανίχνευσης (παράγραφος 4.1. των Γεν. ∆ιατάξεων). Τοποθετείται επίσης και σε όλα τα κτίρια της κατηγορίας Ζ3 ανεξάρτητα από πληθυσµό καθώς και στους επικίνδυνους χώρους.
Η τοποθέτηση συστήµατος πυρανίχνευσης απαλλάσσει από την υποχρέωση τοποθέτησης και χειροκίνητου συστήµατος.
Τα δύο παραπάνω συστήµατα πρέπει να εκπέµπουν ηχητικό σήµα συναγερµού σε θέση που βρίσκεται µόνιµα προσωπικό.
Σε περίπτωση που τοποθετούνται και τα δύο, πρέπει οπωσδήποτε να συνδέονται µεταξύ τους.
4.3. Αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης απαιτείται σε όλα τα κτίρια της κατηγορίας Ζ3 και σε αποθήκες της κατηγορίας Ζ2, εφόσον το συνολικό εµβαδόν τους ξεπερνά τα 2.000 τ. µέτρα. 
Τα κατασβεστικά µέσα πρέπει να είναι κατάλληλα για τα υλικά τα οποία πρόκειται να κατασβέσει.
Η τοποθέτηση αυτόµατου συστήµατος πυρόσβεσης απαλλάσσει από την υποχρέωση τοποθέτησης συστήµατος πυρανίχνευσης. Το αντίστροφο όµως δεν ισχύει.
4.4. Μόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο τοποθετείται σε κτίρια µε περισσότερους από 3 ορόφους και εµβαδόν µεγαλύτερο από 500 τ. µέτρα Η ελέγχουσα Αρχή µπορεί να απαιτήσει δίκτυο και σε άλλες περιπτώσεις, όπου κρίνει ότι αυτό θα διευκολύνει σηµαντικά την επιχείρηση κατάσβεσης.
4.5. Σε όλα τα κτίρια βιοµηχανιών – αποθηκών τοποθετούνται φορητοί πυροσβεστήρες ανάλογοι σε πλήθος, θέση και δυναµικότητα µε το είδος και το µέγεθος του κινδύνου. Η ελέγχουσα Αρχή έχοντας υπόψη την Υπουργική απόφαση 17484/20-3-1978 ή εκδίδοντας νέες οδηγίες προσαρµοσµένες στην ανάπτυξη της τεχνολογίας, θα εγκρίνει τη σχετική πρόταση της µελέτης πυροπροστασίας.
4.6. Ο ιδιοκτήτης και ο διευθυντής της επιχείρησης είναι συνυπεύθυνοι για τη συγκρότηση και την εκπαίδευση οµάδας πυρασφάλειας από το µόνιµο προσωπικό. Η σύνθεση αυτή της οµάδας θα υποβάλλεται µαζί µε τη µελέτη και κάθε µεταβολή της θα γνωστοποιείται άµεσα στην αρµόδια αρχή.
Οι παραπάνω αναγραφόµενοι είναι επίσης συνυπεύθυνοι για τη συντήρηση και την ανανέωση όλων των µέσων ενεργητικής πυροπροστασίας. 

1. Γενικά
Στην κατηγορία Η1 περιλαµβάνονται όλα τα νοσηλευτικά ιδρύµατα (νοσοκοµεία, κλινικές, ψυχιατρεία, ιδρύµατα χρόνιων παθήσεων, κέντρα υγείας, κ.λπ.) και τα ιδρύµατα κοινωνικής πρόνοιας (γηροκοµεία, βρεφονηπιακοί σταθµοί, παιδικοί σταθµοί µε νυχτερινή διαµονή, κ.λπ.).
Στην κατηγορία Η2 περιλαµβάνονται όλα τα σωφρονιστικά κτίρια (φυλακές, αναµορφωτήρια, κ.λπ)
Νοσηλευτική µονάδα ονοµάζεται µια περιοχή νοσηλευτικού κτιρίου, όπου στεγάζεται αυτοτελής λειτουργική ενότητα νοσηλείας εσωτερικών ασθενών, µε ιδιαίτερο νοσηλευτικό προσωπικό και µια προϊσταµένη αδελφή.
2. Ο∆ΕΥΣΕΙΣ ∆ΙΑΦΥΓΗΣ
2.1 Σχεδιασµός
2.1.1. Ο πληθυσµός των κτιρίων της κατηγορίας Η1, υπολογίζεται ως εξής:
α) Στις νοσηλευτικές µονάδες, µε την αναλογία ενός ατόµου/11 τ. µέτρα
β) Στους υπόλοιπους χώρους του κτιρίου, µε αναλογία ενός ατόµου/22 τ.µέτρα.
Για τα κτίρια σωφρονισµού Η2, ο πληθυσµός υπολογίζεται µε το άθροισµα του µέγιστου προβλεπόµενου αριθµού κρατούµενων, του αριθµού του προσωπικού και του µέγιστου επιτρεπόµενου αριθµού επισκεπτών, ο πληθυσµός σε οποιαδήποτε περίπτωση, δεν µπορεί να ληφθεί µικρότερος από τον αριθµό που υπολογίζεται µε βάση την αναλογία ενός ατόµου/11 τ.µ.
2.12. Η παροχή των οδεύσεων διαφυγής ανά µονάδα πλάτους (0,60 του µέτρου) καθορίζεται σε:
Για τα κτίρια Η1: α) 45 άτοµα για τις οριζόντιες οδεύσεις (διάδροµοι – πόρτες)
β) 35 άτοµα για τις κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες – ράµπες)
Για τα κτίρια Η2: α) 100 άτοµα για τις οριζόντιες οδεύσεις
β) 75 άτοµα για τις κατακόρυφες οδεύσεις
Τα ελάχιστα επιτρεπόµενα πλάτη οδεύσεως διαφυγής που εξυπηρετούν ασθενείς νοσηλευτικών ιδρυµάτων (κατηγορία Η1) είναι τα ακόλουθα: 

2.1.3. Σε όλα τα κτίρια αυτής της κατηγορίας απαιτούνται γενικά δύο τουλάχιστον εναλλακτικές οδεύσεις διαφυγής που οδηγούν σε αντίστοιχες εξόδους κινδύνου.
Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η πρόσβαση προς µια µόνο έξοδο κινδύνου από όροφο, που η στάθµη δαπέδου του δεν βρίσκεται ψηλότερα από 6 µέτρα από το δάπεδο του ορόφου εκκένωσης και συγχρόνως το εµβαδόν τους δεν ξεπερνά τα 200 τ. µέτρα.
Η άµεση απόσταση οποιουδήποτε σηµείου µιας αίθουσας νοσηλευτικής µονάδας από την πλησιέστερη πόρτα, δεν πρέπει να είναι µεγαλύτερη από 15 µέτρα. Για τα γηροκοµεία και τα βρεφονηπιακά ιδρύµατα το όριο αυτό µειώνεται στα 10 µέτρα.
Η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης δεν πρέπει να ξεπερνά τα 25 µέτρα για την περίπτωση µιας εξόδου κινδύνου, και τα 40 µέτρα για την περίπτωση δύο τουλάχιστον εξόδων.
Τα πρώτα 15 µέτρα οδεύσεων διαφυγής προς διαφορετικές εξόδους, επιτρέπεται να συµπίπτουν (σχ. 2.3. των Γεν. ∆ιατάξεων). Επιτρέπεται επίσης, η απροστάτευση όδευση διαφυγής να περνά από αδιέξοδα µήκους το πολύ 8 µέτρων.
Απαγορεύεται να κλειδώνονται οι πόρτες των νοσηλευτικών µονάδων, που οδηγούν προς το εσωτερικό του κτιρίου.
Όλες οι πόρτες των οδεύσεων διαφυγής θα πρέπει ν’ ανοίγουν προς την κατεύθυνση διαφυγής.
Οι πόρτες των χώρων υγιεινής των ασθενών, πρέπει να ανοίγουν προς τα έξω και να ξεκλειδώνονται από την εξωτερική πλευρά σε περίπτωση ανάγκης.
Η διοίκηση και το αρµόδιο προσωπικό των σωφρονιστικών καταστηµάτων είναι υπεύθυνοι για το έγκαιρο ξεκλείδωµα των θαλάµων των κρατουµένων σε περίπτωση πυρκαγιάς.
2.1.4. Το πλάτος των ή της τελικής εξόδου δεν πρέπει να είναι µικρότερο από το µισό του αθροίσµατος των απαιτουµένων µονάδων πλάτους για όλους τους ορόφους πάνω από τον όροφο εκκένωσης.
Σε κτίρια όπου νοσηλεύονται επικίνδυνοι ψυχασθενείς καθώς και σε κτίρια σωφρονισµού, εφόσον δεν είναι δυνατή η ελεγχόµενη εκκένωση του κτιρίου στη διάρκεια µιας πυρκαγιάς, επιβάλλεται οι οδεύσεις διαφυγής να καταλήγουν σε ειδικά περιφραγµένο, ασφαλή, υπαίθριο χώρο, ο οποίος θα διαθέτει αρκετό εµβαδόν (2 τ. µέρα τουλάχιστον για κάθε άτοµο) για προσωρινή συγκέντρωση
αυτών που διαφεύγουν.
2.2. Πυροπροστασία
2.2.1. Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος της πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής (οριζόντιοι διάδροµοι και κλιµακοστάσια) πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του αναφερόµενου Πίνακα H.1 του παρόντος κεφαλαίου.
2.2.2. Στο κτιριολογικό πρόγραµµα πολυορόφων νοσοκοµείων οι θάλαµοι νοσηλείας βαριών περιπτώσεων κατάκοιτων ασθενών πρέπει να τοποθετούνται το πολύ µέχρι τον 3° όροφο. Από τον όροφο αυτών των θαλάµων πρέπει το κατακόρυφο τµήµα µίας τουλάχιστον όδευσης διαφυγής να είναι διαµορφωµένο σε ράµπα.
Σε ορισµένες νοσηλευτικές µονάδες πολυορόφων κτιρίων, ιδιαίτερα εκεί όπου νοσηλεύονται δυσκίνητοι ή κατάκοιτοι ασθενείς, πρέπει να επιδιώκεται η δηµιουργία πυροδιαµερισµάτων, που θα επιτρέπουν, σε πρώτο στάδιο, στην οριζόντια µόνο µετακίνηση των ασθενών, µε τελικό πάντως σκοπό την κατακόρυφη κίνηση διαφυγής, για την αποµάκρυνση των ασθενών από το φλεγόµενο κτίριο.
Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος των παραπάνω αναφεροµένων πυροδιαµερισµάτων έχουν ελάχιστους δείκτες πυραντίστασης αυτούς που αναφέρονται στον Πίνακα Η.1. του εποµένου κεφαλαίου.
Τα εµβαδά αυτών των πυροδιαµερισµάτων καθορίζονται έτσι, ώστε η πραγµατική απόσταση απροστάτευτης όδευσης διαφυγής από κάθε σηµείο του προς:
α) µία πόρτα διπλανού πυροδιαµερίσµατος
β) µία έξοδο κινδύνου ή µία τελική έξοδο
να µην υπερβαίνει τα 30 και τα 60 µέτρα αντιστοίχως.
2.2.3. Τα εσωτερικά κλιµακοστάσια και οι ράµπες των κτιρίων της κατηγορίας Η1 αποτελούν τµήµατα πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής, πρέπει να περικλείονται από πυροπροστατευµένο φρεάτιο, σύµφωνα µε την παράγραφο 3.2.9 των Γεν. ∆ιατάξεων και να διαθέτουν πυροπροστατευµένο προθάλαµο (looby) σε κάθε όροφο, µε πόρτες πυράντοχες τουλάχιστο 30 λεπτών για την προστασία από τον καπνό.
2.2.4. Τα εσωτερικά τελειώµατα των τοίχων και των ορόφων των πυροπροστατευµένων οδεύσεων διαφυγής των κτιρίων Η1 πρέπει να ανήκουν στις κατηγορίες 0,1 ενώ των δαπέδων στην κατηγορία 1.
2.2.5. Σε κτίρια της κατηγορίας Η1 υψηλότερα των 15 µέτρων, απαιτείται η εγκατάσταση ειδικού ανελκυστήρα για την πρόσβαση των πυροσβεστών (παράγραφος 3.2.18 των Γεν. ∆ιατάξεων) µε ελάχιστες διαστάσεις θαλάµου 1.50 X 2,10 µέτρα.
2.3. Φωτισµός – Σήµανση
2.3.1. Σε όλα τα κτίρια αυτής της κατηγορίας πρέπει να υπάρχει φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής, καθώς και φωτισµός ασφαλείας για όλους τους χώρους των κτιρίων της κατηγορίας Η1 και µόνο για τις οδεύσεις διαφυγής για τα κτίρια της κατηγορίας Η2 (παράγραφος 2.6. των Γεν.
∆ιατάξεων). Εξαιρούνται οι βρεφονηπιακοί σταθµοί, ηµερήσιας αποκλειστικά λειτουργίας.
2.3.2. Στα κτίρια της κατηγορίας Η1, όπου υπάρχουν αίθουσες συνεδρίασης ασθενών µη αυτοεξυπηρετουµένων, ο φωτισµός ασφαλείας πρέπει να έχει ένταση τουλάχιστον 15 lux στη στάθµη του δαπέδου.
2.3.3. Επίσης, σε όλα τα κτίρια πρέπει να υπάρχει σήµανση των οδεύσεων σύµφωνα µε την παράγραφο 2.7. των Γεν. ∆ιατάξεων.
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
3.1. Τα φέροντα δοµικά στοιχεία καθώς και το στοιχείο περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων δεν επιτρέπεται να έχουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο από τον αναφερόµενο στον Πίνακα H1.

ΠΙΝΑΚΑΣ Η.1. 

Μειώνεται για 60 λεπτά για υπόγεια µε εµβαδό µικρότερο των 300 τ. µέτρων.
3.2. Τα µέγιστα εµβαδά πέραν των οποίων απαιτείται η δηµιουργία πυροδιαµερίσµατος δίνονται στον Πίνακα Η.2. 

ΠΙΝΑΚΑΣ Η.2 

Συντελεστής αύξησης επιτρεπόµενου εµβαδού πυροδιαµερίσµατος Απαγορεύεται µία νοσηλευτική µονάδα να ανήκει σε δύο πυροδιαµερίσµατα.
Τµήµατα κτιρίων της κατηγορίας Η2 µε θαλάµους κρατουµένων, πρέπει να αποτελούν πυροδιαµέρισµα, στο οποίο απαγορεύεται να στεγάζονται χώροι άλλης λειτουργίας.
3.3.Επικίνδυνοι χώροι στους οποίους συµπεριλαµβάνονται οι κεντρικές αποθήκες, τα διάφορα ιατρικά εργαστήρια, η µονάδα εφαρµογής ραδιοϊσοτόπων, ο χώρος στάθµευσης αυτοκινήτων, το κεντρικό φαρµακείο, το κεντρικό µαγειρείο, κ.λπ. πρέπει να αποτελούν αυτοτελές πυροδιαµέρισµα µε κατάλληλα ανοίγµατα εξαερισµού. Τα λεβητοστάσια και οι θάλαµοι ηλεκτροµηχανολογικών εγκαταστάσεων πρέπει να µην τοποθετούνται σε άµεση γειτονία µε τις τελικές εξόδους.
Οι δεξαµενές υγρών καυσίµων πρέπει να τοποθετούνται εκτός των κτιρίων και κατά προτίµηση υπόγειες, σύµφωνα µε τις ισχύουσες ελληνικές προδιαγραφές ή σε περίπτωση έλλειψης ελληνικών, των αντίστοιχων ξένων.
∆εξαµενές µε υγροποιηµένο οξυγόνο πρέπει να είναι υπαίθριες, και σε απόσταση τουλάχιστον 6 µέτρων από το πλησιέστερο κτίριο.
3.4. Για τα εσωτερικά τελειώµατα ισχύει ο παρακάτω πίνακας Η3

ΠΙΝΑΚΑΣ Η.3. 

3.5. Τα δίκτυα διανοµής ιατρικών αερίων πρέπει να είναι εφοδιασµένα µε διακόπτες για τη διακοπή παροχής αερίου σε οποιοδήποτε πυροδιαµέρισµα, σε περίπτωση πυρκαγιάς.
3.6. Όπου απαιτείται η κατασκευή ελαφριάς στέγης σε χώρο ατµολεβήτων, κανένα σηµείο της δεν πρέπει ν’ απέχει απόσταση µικρότερη των 3 µέτρων από το πλησιέστερο κτίριο.
4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
4.1. Σε όλα τα κτίρια της κατηγορίας Η πρέπει να εγκαθίσταται χειροκίνητο ηλεκτρικό σύστηµα συναγερµού σύµφωνα µε την παράγραφο 4.2.1. των Γεν. ∆ιατάξεων.
4.2. Στους επικίνδυνους χώρους (προηγούµενη παράγραφος 3.3.) πρέπει να εγκαθίσταται αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης σύµφωνα µε την παράγραφο 4.1. των Γεν. ∆ιατάξεων. Το σύστηµα αυτό πρέπει να συνδέεται µε το χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού.
4.3. Ηχητικές συσκευές συναγερµού πρέπει να τοποθετούνται στις ακόλουθες θέσεις.
Κτίρια Η1: τηλεφωνικό κέντρο, θυρωρείο, γραφείο αδελφών, τεχνική διεύθυνση, γραφείο υπεύθυνων πυρασφάλειας, χώροι διαµονής προσωπικού. Σε χώρους ασθενών µε ακουστική ανεπάρκεια, εγκαθίστανται συσκευές συναγερµού µε οπτικά σήµατα.
Κτίρια Η2: τηλεφωνικό κέντρο, θυρωρείο, χώροι διαµονής προσωπικού, γραφεία εποπτών και υπεύθυνων πυρασφάλειας.
4.4. Το σύστηµα πυρανίχνευσης όπως και το χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού σε κτίρια µε συνολικό πληθυσµό περισσότερο από 150 άτοµα, πρέπει να διαθέτουν εφεδρική πηγή ενέργειας σε 24ωρη βάση.
4.5. Σε όλα τα κτίρια, τα συστήµατα συναγερµού πρέπει να παρέχουν αυτόµατη ειδοποίηση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
4.6. Σε όλους τους επικίνδυνους χώρους, που αναφέρθηκαν προηγουµένως (παράγραφος 3.3. και 4.2.), πρέπει να τοποθετείται αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης σύµφωνα µε την παράγραφο 4.3.
των Γεν. ∆ιατάξεων, το οποίο µπορεί να αντικαταστάσει και το σύστηµα αυτόµατης πυρανίχνευσης. Εξαιρούνται χώροι µε εµβαδό µικρότερο από 30 τ. µέτρα, εφόσον διαθέτουν ανιχνευτή πυρκαγιάς, χώροι µε ηλεκτροµηχανολογικές εγκαταστάσεις µε εµβαδό µικρότερο των 100 τ. µέτρων, εφόσον πάλι διαθέτουν ανιχνευτές πυρκαγιάς, καθώς και µαγειρεία που παρασκευάζουν λιγότερες από 150 µερίδες φαγητού ανά γεύµα.
Επιτρέπεται η σύνδεση απευθείας µε το εσωτερικό υδραυλικό δίκτυο του κτιρίου, συστήµατος καταιονητήρων µε λιγότερες από 6 κεφαλές, µε την προϋπόθεση παροχής τουλάχιστον 6 λίτρων νερού/ανά πρώτο λεπτό/ανά τ. µέτρο επιφανείας προστατευόµενου χώρου.
4.7. Μόνιµο υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο σύµφωνα µε την παράγραφο 4.3.2. των Γεν. ∆ιατάξεων, πρέπει να εγκαθίσταται στα κτίρια της κατηγορίας Η1, µε περισσότερες από 100 κλίνες, και της Η2 µε πληθυσµό µεγαλύτερο από 150 άτοµα. Επίσης, σε όλα τα κτίρια µε ύψος µεγαλύτερο των 15 µέτρων. Η απαίτηση αυτή δεν ισχύει, όταν τα κτίρια ή τα πυροδιαµερίσµατα διαθέτουν αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης.
Σε κτίρια µε µικρότερους πληθυσµούς από τους παραπάνω, πρέπει να προβλέπονται έξω από το κτίριο στόµια υδροληψίας για την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
4.8. Σε όλα τα κτίρια πρέπει να τοποθετούνται δύο τουλάχιστον ανά όροφο φορητοί πυροσβεστήρες, κοντά στις σκάλες και τις εξόδους κινδύνου, σε τέτοιες θέσεις, ώστε κανένα σηµείο της κάτοψης να µην απέχει περισσότερο από 15 µέτρα από τον πλησιέστερο πυροσβεστήρα. 

1. ΓΕΝΙΚΑ
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται κτίρια ή τµήµατα κτιρίων ή ηµιυπαίθριοι χώροι που χρησιµοποιούνται για στάθµευση αυτοκινήτων ή/ και στεγάζουν πρατήρια υγρών καυσίµων.
∆ιακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:
θ1: Μονόροφη ή/ και ηµιυπαίθρια
θ2: Υπέργεια πολυόροφα
θ3: Υπόγεια
Εάν σε τµήµα κτιρίου άλλης χρήσης στεγάζεται πρατήριο υγρών καυσίµων ή υπάρχει χώρος στάθµευσης για περισσότερα από 10 αυτοκίνητα, το τµήµα αυτό εξετάζεται µε τις διατάξεις αυτού του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το εµβαδόν και πρέπει να αποτελεί ξεχωριστό πυροδιαµέρισµα µε τις δικές τους οδεύσεις διαφυγής
Όπου συνυπάρχουν στο ίδιο κτίριο χώρος στάθµευσης αυτοκινήτων µε συνεργείο επισκευών αυτοκινήτων, ο χώρος ταξινοµείται στην κατηγορία Ζ (βιοµηχανίες – αποθήκες)
2. Ο∆ΕΥΣΕΙΣ ∆ΙΑΦΥΓΗΣ
2.1 Σχεδιασµός
2.1.1. Στους δηµόσιους χώρους στάθµευσης αυτοκινήτων ο πληθυσµός υπολογίζεται µε την αναλογία δύο (2) ατόµων για την επιφάνεια στάθµευσης ενός αυτοκινήτου, ενώ στους ιδιωτικούς χώρους µε την αναλογία ενός (1) ατόµου για την επιφάνεια στάθµευσης ενός αυτοκινήτου.
Αν ο αριθµός αυτοκινήτων δεν είναι αυστηρά καθορισµένος, ο θεωρητικός πληθυσµός των κτιρίων αυτής της κατηγορίας καθορίζεται µε την αναλογία ενός (1) ατόµου/40 τ. µέτρα µικτού εµβαδού, συµπεριλαµβανοµένων και των ανοικτών εξωστών (παταριών).
2.1.2. Η παροχή ανά µονάδα πλάτους (0,60 του µέτρου) της όδευσης διαφυγής καθορίζεται σε:
α) 100 άτοµα για τις οριζόντιες οδεύσεις (διάδροµοι – πόρτες)
β) 75 άτοµα για τις κατακόρυφες οδεύσεις (σκάλες – ράµπες)
2.1.3. Γενικά επιβάλλεται η πρόβλεψη δύο τουλάχιστον εξόδων κινδύνου από κάθε σηµείο του ορόφου των κτιρίων αυτής της κατηγορίας.
Η µέγιστη πραγµατική απροστάτευτης όδευσης διαφυγής καθορίζεται σε 45 µέτρα, ενώ η άµεση απόσταση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 30 (σχ. Θ.1).
Τα τυχόν δηµιουργούµενα αδιέξοδα δεν πρέπει να έχουν µήκος µεγαλύτερο από 12 µέτρα (σχ.Θ.1). 

Σχήµα Θ.1.
Επιτρέπεται µόνο µια έξοδος κινδύνου σε µονόροφους χώρους στάθµευσης που βρίσκονται σε υπόγειο, ισόγειο, ή 1ο όροφο, εφόσον η ευθεία απόσταση απροστάτευτης όδευσης δεν ξεπερνά τα 12 µέτρα.
Μια ράµπα για την κίνηση οχηµάτων µπορεί να χρησιµοποιηθεί σαν δεύτερη εναλλακτική όδευση διαφυγής, εφόσον (σχ. Θ.2).
α) εξυπηρετεί µόνον ένα όροφο στάθµευσης
β) η άµεση απόσταση κάθε σηµείου του ορόφου από την αρχή της ράµπας δεν ξεπερνά τα 12 µέτρα
γ) η πλευρά της ράµπας προς το χώρο στάθµευσης πρέπει να αποτελείται από πυράντοχη κατασκευή. 

Σχήµα Θ.2.
2.1.4. Όταν στο κτίριο υπάρχουν αντλίες υγρών καυσίµων, πρέπει να προβλέπεται να παραµένουν ανεµπόδιστες δύο τουλάχιστον έξοδοι κινδύνου, για περίπτωση πυρκαγιάς ή έκρηξης σε κάποια αντλία
2.2. Πυροπροστασία
2.2.1. Τα δοµικά στοιχεία του περιβλήµατος της πυροπροστατευµένης όδευσης διαφυγής, που είναι συνήθως πυροπροστατευµένο κλιµακοστάσιο, πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του πίνακα Θ.1. (πάραγραφος 3.1).
2.2.2. Τα εσωτερικά κλιµακοστάσια σε πολυόροφα γκαράζ, πρέπει να είναι πυροπροστατευµένα.
Όταν είναι πολυόροφα υπόγεια ή όταν είναι υπέργεια µε περισσότερους από 3 ορόφους, πρέπει να διαθέτουν σε κάθε όροφο ειδικό πυροπροστατευµένο προθάλαµο για την προστασία από καπνό, µε πυράντοχες αυτοκλειόµενες πόρτες τουλάχιστον 30 λεπτών.
2.3. Φωτισµός
Στα κτίρια αυτής της κατηγορίας, πρέπει να προβλέπεται τεχνητός φωτισµός και φωτισµός ασφαλείας των οδεύσεων διαφυγής σύµφωνα µε την παράγραφο 2.6. των Γεν. ∆ιατάξεων.
3. ∆ΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
3.1 Τα φέροντα δοµικά στοιχεία, όπως και αυτό του περιβλήµατος των πυροδιαµερισµάτων, πρέπει να έχουν ελάχιστο δείκτη πυραντίστασης σύµφωνα µε τον Πίνακα θ.1.

ΠΙΝΑΚΑΣ θ.1. 

3.2. Επικίνδυνοι χώροι σύµφωνα µε την παράγραφο 3.2.5. των Γεν. ∆ιατάξεων (λεβητοστάσια, αποθήκες καυσίµων, ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, κ.λπ) πρέπει να αποτελούν ξεχωριστό πυροδιαµέρισµα και να µην τοποθετούνται κοντά σε εξόδους κινδύνου.
3.3. Το µέγιστο εµβαδόν πάνω στο οποίο ο χώρος πρέπει να διαιρείται σε πυροδιαµέρισµα δίνεται στον πίνακα θ.2.

ΠΙΝΑΚΑΣ θ.2. 

3.4. Στους τοίχους των δύο πλευρών στάθµευσης αυτοκινήτων, πρέπει να υπάρχουν ανοίγµατα εξαερισµού µε εµβαδό, τουλάχιστον ίσο µε 5% της επιφάνειας δαπέδου του ορόφου. Ο ίδιος εξαερισµός, πρέπει να εξασφαλίζεται και για υπόγεια πολυόροφα γκαράζ.
4. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.
4.1 Στους επικίνδυνους χώρους πρέπει να τοποθετείται αυτόµατο σύστηµα πυρανίχνευσης.
4.2. Σε υπόγεια των κτιρίων της κατηγορίας θ2 καθώς και στα κτίρια της κατηγορίας θ3, όταν το εµβαδόν ορόφου ξεπερνά τα 300 τ. µέτρα εγκαθίσταται αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης.
4.3. Σε κτίρια της κατηγορίας θ3 µε ύψος µεγαλύτερο των 15 µέτρων, καθώς και σε όλα τα κτίρια της κατηγορίας θ3 εγκαθίσταται µόνιµα υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο.
Σε όλα τα κτίρια της κατηγορίας θ, που δεν απαιτείται εγκατάσταση καταιονητήρων ή υδροδοτικού πυροσβεστικού δικτύου, απαιτείται η τοποθέτηση ενός στοµίου λήψης νερού διαµέτρου 19 χιλ., σε κάθε όροφο.
4.4. Σε όλα τα κτίρια της παρούσας κατηγορίας τοποθετούνται κατάλληλοι σε είδος και επαρκείς σε αριθµό φορητοί πυροσβεστήρες, σύµφωνα µε τις ισχύουσες ∆ιατάξεις

Άρθρο 16
1. Εγκρίνεται κανονισµός για πυροπροστασία υφισταµένων ξενοδοχείων.
2. Ο κανονισµός αυτός αφορά την πυροπροστασία υφισταµένων τουριστικών κτιρίων µε χρήση προσωρινής διαµονής, δηλαδή ξενοδοχείων κλασσικού τύπου, ξενώνων, µοτέλ, µπανγκαλόους (bungalows), επιπλωµένων διαµερισµάτων, κατασκηνώσεων (CAMPING) ή άλλης ελληνικής ή ξένης προέλευσης ανάλογης ονοµασίας, που χρησιµοποιούνται για ύπνο και περιέχουν αντίστοιχους χώρους υγιεινής, καθαριότητας, κ.λπ.
3. Χώροι συνάθροιση κοινού (εστιατόριο, αίθουσες υποδοχής, αναψυχής, εκθέσεων, συνεδρίων κ.λπ) που βρίσκονται µέσα στο κτίριο των ξενοδοχείων και έχουν θεωρητικό πληθυσµό µεγαλύτερο από 50 άτοµα, ακολουθούν τις κείµενες διατάξεις για χώρους συνάθροισης κοινού.
4.Για την εφαρµογή του πιο πάνω κανονισµού πυροπροστασίας, οι τεχνικοί όροι που αναφέρονται σε αυτόν έχουν την έννοια που δίνεται στο άρθρο 1 του παρόντος.
 

Άρθρο 17
Γενικές διατάξεις
1. Οι διατάξεις του άρθρου 18 είναι υποχρεωτικές για όλα τα κτίρια και τα τµήµατα κτιρίων που αφορά ο παρόν κανονισµός, ανεξάρτητα από τον αριθµό των κλινών τους.
2. Τα κτίρια και τα τµήµατα κτιρίων που αφορά ο παρόν κανονισµός, εφόσον έχουν περισσότερες από δώδεκα κλίνες, ελέγχονται σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 19. Αν η Γενική Πυρασφάλεια ή οποιαδήποτε υποσύστηµα πυρασφάλειας προκύψει ότι είναι «όχι αποδεκτά» κατά τον Πίνακα 6, τότε απαιτείται κατάλληλη επέµβαση για να βελτιωθεί το κτίριο ή και η λειτουργία του, ώστε όλα τα στοιχεία του πίνακα 6 να προκύψουν «αποδεκτά». Γενικά σε κάθε τέτοια περίπτωση υπάρχουν περισσότεροι από ένας δυνατοί εναλλακτικοί συνδυασµοί επεµβάσεων και η επιλογή γίνεται ελεύθερα από τον ενδιαφερόµενο ιδιοκτήτη του κτιρίου ή της τουριστικής επιχείρησης
3. Είναι αποδεκτά από άποψη πυρασφάλειας κάθε ξενοδοχείο ή τµήµα του µε δώδεκα ή λιγότερες κλίνες, που εκπληρώνει όλες τις απαιτήσεις των διατάξεων του άρθρου 18. Είναι αποδεκτό από άποψη πυρασφάλειας κάθε ξενοδοχείο ή τµήµα του µε περισσότερες από δώδεκα κλίνες, όταν συγχρόνως εκπληρώνει όλες τις απαιτήσεις των διατάξεων του άρθρου 18 και προκύπτουν
«αποδεκτά» η Γενική Πυρασφάλεια και τα τρία Υποσυστήµατα Πυρασφάλειας, κατά τον πίνακα 6 του άρθρου 19.
4. Όταν ένα κτίριο διαχωρίζεται σε πυροδιαµέρισµα τότε οι διατάξεις του παρόντος κανονισµού εφαρµόζονται για το κάθε πυροδιαµέρισµα.
5. Όταν τµήµα του κτιρίου εξυπηρετεί άλλη χρήση, αλλά η χρήση αυτή στεγάζεται σε ιδιαίτερο πυροδιαµέρισµα ή πυροδιαµερίσµατα, τότε ο παρόν κανονισµός εφαρµόζεται µόνο στο τµήµα του τουριστικού κτιρίου µε χρήση προσωρινής διαµονής. Κατ’ εξαίρεση, η πυραντίσταση των φερόντων δοµικών στοιχείων αναφέρεται στο συνολικό κτίριο.
6. Όταν τµήµα του κτιρίου εξυπηρετεί άλλη χρήση, χωρίς η χρήση αυτή να στεγάζεται σε ιδιαίτερο πυροδιαµέρισµα ή πυροδιαµερίσµατα, τότε ο παρών κανονισµός εφαρµόζεται στο σύνολό του κτιρίου. Τυχόν αυστηρότερες διατάξεις που ισχύουν για την άλλη χρήση, εξακολουθούν να εφαρµόζονται.
7. Χώροι συνάθροισης κοινού θεωρούνται ότι έχουν διαφορετική χρήση από τη χρήση προσωρινής διαµονής, έστω και αν ανήκουν στην ίδια τουριστική επιχείρηση και έστω και αν εντάσσονται οργανικά στο ίδιο κτίριο, όταν ο πληθυσµός τους είναι πενήντα ή περισσότερα άτοµα.
8. Όταν ένα κτίριο απέχει από οποιοδήποτε άλλο κτίριο της ίδιας τουριστικής εγκατάστασης απόσταση µεγαλύτερη από 3 µέτρα, αντιµετωπίζεται από τον παρόντα κανονισµό, σαν ανεξάρτητο, αυτοτελές κτίριο.
 

Άρθρο 18
∆ιατάξεις υποχρεωτικές για όλο το υφιστάµενο ξενοδοχείο
1. Το ελάχιστο επιτρεπόµενο πλάτος κάθε κοινόχρηστου τµήµατος όδευσης είναι 0,70 µέτρα.
Κοινόχρηστα θεωρούνται τα τµήµατα των οδεύσεων διαφυγής, τα οποία βρίσκονται εκτός των µονάδων διαµονής και τα οποία εξυπηρετούν τη διαφυγή και άλλων ατόµων, πέραν του προσωπικού.
Σαν πλάτος όδευσης διαφυγής λαµβάνεται το ελεύθερο πλάτος στο στενότερο σηµείο αυτής και µέχρι ύψους 1,85 µέτρων.
Εξαιρούνται οι κουπαστές που δεν προεξέχουν περισσότερο από 0,09 µέτρα και οι προεξοχές δοκών σε τοίχους που δεν είναι µεγαλύτερες από 0,04 µέτρα. Κατά τον έλεγχο του πλάτους όδευσης διαφυγής, όταν αυτή περνά από µια πόρτα, µετριέται µόνο το σταθερό πλάτος του ανοίγµατός της.
Προεξοχές των σιδηρικών ανάρτησης ή χειρολαβής δεν θεωρείται ότι περιορίζουν το µετρούµενο πλάτος.
2. Κάθε πόρτα πρέπει να έχει το κατάλληλο εξοπλισµό, ώστε να µπορεί να ανοίγει αµέσως από την πλευρά, από όπου πραγµατοποιείται η διαφυγή. Αν υπάρχουν κλειδαριές, πρέπει να είναι τέτοιου τύπου ώστε να µην απαιτείται η χρησιµοποίηση του κλειδιού για να ανοίξουν από την πλευρά, από όπου πραγµατοποιείται η διαφυγή.
3. Απαγορεύεται οι πόρτες, από τις οποίες διέρχονται οδεύσεις διαφυγής, να καλύπτονται µε κουρτίνες ή άλλα καλύµµατα που αποκρύπτουν ή εµποδίζουν τη διαφυγή. Απαγορεύεται η τοποθέτηση καθρέπτη πάνω στα θυρόφυλλα. Απαγορεύεται η τοποθέτηση καθρεπτών µέσα ή κοντά στην όδευση διαφυγής, κατά τρόπο που µπορούν να προκαλέσουν σύγχυση ως προς την κατεύθυνση διαφυγής.
4. Ο φωτισµός των οδεύσεων διαφυγής πρέπει να είναι συνεχής σε όλο το χρονικό διάστηµα που βρίσκονται άνθρωποι στο κτίριο, και οι πηγές φωτισµού σύµφωνες µε την παράγραφο 2.6.2. των Γεν. ∆ιατάξεων του Κανονισµού για την Πυροπροστασία Κτιρίων.
Τεχνητός φωτισµός πρέπει να εφαρµόζεται σε εκείνα τα σηµεία και για το χρονικό διάστηµα και είναι απαραίτητος, παρέχοντας την ελάχιστη ένταση φωτισµού που προδιαγράφεται στην παράγραφο 4.1.
4.1. Τα δάπεδα των οδεύσεων πρέπει να φωτίζονται σε όλα τα σηµεία τους συµπεριλαµβανοµένων των γωνιών και των διασταυρώσεων διαδρόµων, περασµάτων κλιµακοστασίων και κάθε πόρτας εξόδου, ώστε να εξασφαλίζεται η τιµή των 10 LUX µετρούµενη στη στάθµη του δαπέδου.
4.2. Εξοπλισµός που τοποθετείται για να καλύψει τις απαιτήσεις σήµανσης των οδεύσεων διαφυγής, όπως προσδιορίζεται στην παράγραφο 5, επιτρέπεται να θεωρείται ότι φωτίζει συγχρόνως την όδευση διαφυγής εφόσον καλύπτει τις απαιτήσεις της παρούσης παραγράφου 4 για το φωτισµό των οδεύσεων διαφυγής.
Σε κάθε υφιστάµενο τουριστικό κτίριο µε περισσότερους από δύο ορόφους ή µε περισσότερες από είκοσι πέντε µονάδες διαµονής ή περισσότερες από εκατό κλίνες, πρέπει να υπάρχει σύστηµα φωτισµού ασφάλειας κατά την παράγραφο 2.6.3. των Γενικών ∆ιατάξεων του Κανονισµού για την Πυροπροστασία Κτιρίων. Στον αριθµό των µονάδων διαµονής δεν προσµετριούνται µ’ αυτήν την περίπτωση, όσες έχουν πόρτα που ανοίγει κατ’ ευθείαν προς κοινόχρηστη οδό ή προς την τελική έξοδο στη στάθµη του ισογείου.
5.Πρέπει να γίνεται σήµανση των απροστάτευτων τµηµάτων διαφυγής και των εξόδων που βρίσκονται εκτός των µονάδων διαµονής, µε ευανάγνωστες επιγραφές και σήµατα, η οποία να είναι σύµφωνη µε τις διατάξεις του Π.∆/τος 422/8-6-1979 «περί συστήµατος σηµατοδοτήσεως
ασφάλειας εις τους χώρους εργασίας όπως συµπληρώνεται µε τις ακόλουθες παραγράφους 5.1.
µέχρι και 5.6.
5.1. Σε κάθε θέση, όπου η διεύθυνση της όδευσης προς την πλησιέστερη έξοδο δεν είναι άµεση αντιληπτή, πρέπει να τοποθετείται το σήµα διάσωσης γ του άρθρου 4 του Π.∆/τος 422/8.6.1979 Το µέγεθος του σήµατος προσδιορίζεται σύµφωνα µε τις απαιτήσεις του άρθρου 3 παράγραφος 1, του Π.∆/τος 422/8.6.1979.
Το χρώµα των συµβόλων πρέπει να είναι λευκό και το χρώµα της πινακίδος πράσινο. Το σήµα αυτό πρέπει να προσδιορίζει την κατεύθυνση προς την πλησιέστερη έξοδο.
5.2. Πάνω σε κάθε πόρτα που αποτελεί έξοδο πρέπει να τοποθετείται το σήµα διάσωσης 3 του άρθρου 4 του Προεδρ. ∆ιατάγµατος 422/8.6.1979, µε ύψος προσαυξηµένο κατά δύο έβδοµα, ώστε να αναγράφεται η λέξη «ΕΞΟ∆ΟΣ» κάτω από το σύµβολο και η λέξη «ΕΧΙΤ» κάτω από τη λέξη «ΕΞΟ∆ΟΣ».
Όσον αφορά το µέγεθος του σήµατος και τα χρώµατα ισχύουν οι διατάξεις της παραγράφου 5.1.
Καθορίζονται σαν ελάχιστο ύψος γραµµάτων 0.03 µέτρου και σαν ελάχιστο πάχος γραµµής γραµµάτων 0,004 µέτρου.
5.3. Κάθε πόρτα, πέρασµα ή κλιµακοστάσιο, που δεν είναι ούτε έξοδος ούτε τµήµα του πρώτου σταδίου διαφυγής και που έχει τέτοια θέση, ώστε να είναι δυνατό να θεωρηθεί εσφαλµένο σαν έξοδος, πρέπει να φέρει την επιγραφή «∆ΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟ∆ΟΣ» και σε δεύτερη σειρά « NO EXIT», σε ορθογώνια πινακίδα κυανού χρώµατος, µε λευκά γράµµατα.
5.4. Κάθε απαιτούµενη επιστροφή ή σήµα που δείχνει µια έξοδο ή το πρώτο στάδιο διαφυγής πρέπει να είναι έτσι τοποθετηµένη, ώστε να είναι άµεσα ορατή. Απαγορεύεται η τοποθέτηση κάθε διακοσµήσεως και εξοπλισµού που εµποδίζει την ορατότητα της επιγραφής ή του σήµατος.
Απαγορεύεται η τοποθέτηση κάθε έντόνου φωτεινού σήµατος, που δεν εξυπηρετεί σήµανση εξόδου µέσα ή κοντά σε γραµµή οράσεως απαιτούµενης επιγραφής ή σήµατος εξόδου κατά τρόπο που είναι δυνατό να αποσπάσει την προσοχή από την επιγραφή ή το σήµα εξόδου.
5.5. Στο σηµείο εισόδου η κυλιόµενη σκάλα ή σε κυλιόµενο διάδροµο τα οποία δεν περιλαµβάνονται σε όδευση διαφυγής, και σε ανελκυστήρες, πρέπει να τοποθετείται σήµα διάσωσης κατά την παράγραφο 5.1. που να προσδιορίζει την κατεύθυνση προς την πλησιέστερη έξοδο.
5.6. Κάθε επιγραφή και κάθε σήµα πρέπει να φωτίζεται κατάλληλα και η ένταση 50 LUX πάνω στην επιφάνεια της επιγραφής και του σήµατος. Ο φωτισµός αυτός πρέπει να είναι συνεχής σε όλο το χρονικό διάστηµα που βρίσκονται άνθρωποι στο κτίριο. Τεχνητός φωτισµός πρέπει να εφαρµόζεται όπου και όταν η ένταση των 50 LUX δεν επιτυγχάνεται από τον φυσικό φωτισµό.
6. Τα λεβητοστάσια και οι αποθήκες καυσίµων πρέπει να αποτελούν πυροδιαµέρισµα µε δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστο µιας ώρας και πυράντοχες πόρτες τουλάχιστο µισής ώρας.
 7. Σε κάθε πυροπροστατευµένο κλιµακοστάσιο πρέπει να υπάρχουν διατάξεις εξαερισµού στην οροφή ή στο ψηλότερο σηµείο του τοίχου του χώρου.
Οι διατάξεις αυτές πρέπει να είναι είτε µόνιµα ανοιχτές είτε να κλείνουν µε κουφώµατα. Τα κουφώµατα αυτά πρέπει να είναι υαλοστάσια µε εύθραυστο υαλοπίνακα, ανοιγµένο µε χειρισµό προφανή και εύκολα προσιτό.
Οι διατάξεις αυτές πρέπει να είναι ικανές να προλαµβάνουν επικίνδυνη συσσώρευση καπνού και αερίων κατά τη διάρκεια του χρόνου που απαιτείται για την εκκένωση των χώρων, µε περιθώριο ασφάλειας για απρόβλεπτη επιπλοκή.
8. Απαγορεύεται η τοποθέτηση επίπλων και οποιουδήποτε αντικειµένου γενικά σε θέσεις όπου µπορεί να µειώσουν το ελεύθερο πλάτος των οδεύσεων διαφυγής και να δυσχεράνουν τη διαφυγή σε περίπτωση κινδύνου.
9. Απαγορεύεται σε χώρους που δε χρησιµοποιούνται αποκλειστικά από το προσωπικό, η ύπαρξη καυσίµων, αναφλέξιµων ή εκρηκτικών υλών ή προϊόντων τα οποία καίγονται µε µεγάλη ταχύτητα ή τα οποία παράγουν δηλητηριώδη καυσαέρια, συµπεριλαµβανοµένων και υλικών πολύ τοξικών ή ή βλαβερών τα οποία παράγουν φλόγα, καπνό, αέρια, εκρηκτικά δηλητηριώδη ή ερεθιστικά.
10. Απαγορεύεται η θέρµανση των χώρων µε θερµάστρες που λειτουργούν µε οποιαδήποτε καύσιµη ύλη, καθώς και µε ηλεκτρικές θερµάστρες που έχουν ορατές πυρακτωµένες επιφάνειες.
Επιτρέπεται η χρήση τζακιών και θερµαστρών κατάλληλα συνδεδεµένων µε καπναγωγούς και καπνοδόχους µόνο σε θέσεις που εποπτεύονται συνεχώς από το προσωπικό και εφόσον λειτουργούν µε ασφάλεια και δε βρίσκονται εύφλεκτα υλικά κοντά τους.
11. Πρέπει να είναι αναρτηµένα σε εµφανή θέση και παρουσιασµένα έτσι που να είναι ευανάγνωστα, τα ακόλουθα στοιχεία κατά χώρο:
11.1. Στο χωλ εισόδου:
11.1.1. Ακριβείς οδηγίες των ενεργειών που πρέπει να προστατεύουν το προσωπικό και το κοινό σε περίπτωση πυρκαγιάς.
11.1.2. Κατόψεις του κτιρίου όπου να σηµειώνονται:
- οι οδεύσεις διαφυγής και τα κλιµακοστάσια
- οι διαθέσιµοι πυροσβεστήρες
- οι κύριοι διακόπτες ηλεκτρικού και αερίων καυσίµων
- ο διακόπτης διακοπής του κλιµατισµού
- ο πίνακας ελέγχου της πυρανίχνευσης και του αυτόµατου συναγερµού
- οι επικίνδυνοι χώροι και οι επικίνδυνες εγκαταστάσεις
11.2. Στην είσοδο κάθε ορόφου:
η κάτοψη του ορόφου
11.3. Σε κάθε υπνοδωµάτιο
11.3.1 Ακριβείς οδηγίες των ενεργειών που πρέπει να πραγµατοποιήσει ο ένοικος. Πρέπει ιδιαίτερα να επισηµαίνεται να µη χρησιµοποιηθούν οι ανελκυστήρες σε περίπτωση πυρκαγιάς. Οι οδηγίες αυτές πρέπει να είναι γραµµένες στην Ελληνική γλώσσα και σε µια ξένη γλώσσα, που χρησιµοποιείται από τους περισσότερους ξένους ενοίκους της συγκεκριµένης τουριστικής εγκατάστασης.
11.3.2. Σχηµατοποιηµένη κάτοψη στην οποία σηµειώνεται η βάση του υπνοδωµατίου σε σχέση προς τις εξόδους και τις οδεύσεις διαφυγής, καθώς και οι θέσεις των φορητών πυροσβεστήρων. Τα στοιχεία αυτά θα συµπληρώνουν τις πάνω οδηγίες και θα επεξηγούνται από αυτές.
11.3.3. Γνωστοποίηση ότι απαγορεύεται µέσα στα δωµάτια η χρήση πηγών θερµότητας, ανοιχτής φλόγας, όπως καµινέτα, γκαζιέρες.
12. Πυροσβεστήρες – Πυροσβεστικά ερµάρια:
12.1. Σε κάθε ξενοδοχείο τοποθετούνται υποχρεωτικά φορητοί πυροσβεστήρες µε γόµωση κατάλληλη για το χώρο που πρόκειται να προστατεύσουν.
Οι πυροσβεστήρες πρέπει να έχουν καθαρό βάρος τουλάχιστον 6 χιλιόγραµµων και να είναι σύµφωνοι µε τις ισχύουσες διατάξεις. Ο απαιτούµενος αριθµός πυροσβεστήρων ανά όροφο προκύπτει από τη διαίρεση του µικτού εµβαδού του ορόφου για 115 τετραγωνικών µέτρων και το καπέλλο στρογγυλεύεται στον πλησιέστερο ακέραιο αριθµό. Ο ελάχιστος αριθµός πυροσβεστήρων ανά όροφο είναι δύο, κατ’ εξαίρεση ο ελάχιστος αριθµός πυροσβεστήρων σε µονόροφο κτίριο µε εµβαδόν που δεν υπερβαίνει τα 50 τετραγωνικά µέτρα είναι ένας.
12.2. Σε κάθε ξενοδοχείο τοποθετούνται υποχρεωτικά ειδικά ερµάρια ερυθρού χρώµατος, που καλούνται «πυροσβεστικά ερµάρια» µέσα στα οποία βρίσκονται πυροσβεστικά εργαλεία. Τα παραπάνω πυροσβεστικά ερµάρια τοποθετούνται σε ασφαλή και προσιτή θέση µέσα στο ξενοδοχείο. Ο απαιτούµενος αριθµός πυροσβεστικών ερµαρίων σε όροφο εµβαδού µεγαλύτερου ή ίσου των 750 τ.µ. προκύπτει από τη διαίρεση του µικτού εµβαδού του ορόφου δια 750 τ.µ. και το πηλίκο στρογγυλεύεται προς τον πλησιέστερο ακέραιο αριθµό. Εάν οι όροφοι του κτιρίου, έχουν συνολικό εµβαδό µικρότερο των 750 τ.µ. τοποθετείται ένα πυροσβεστικό ερµάριο ανά δεύτερο όροφο. Σε κάθε κτίριο, όπου το άθροισµα των µικτών εµβαδών των ορόφων υπερβαίνει τα 300 τ.µ. πρέπει να υπάρχει ένα τουλάχιστον πυροσβεστικό ερµάριο.
12.3. Κάθε «πυροσβεστικό ερµάριο» πρέπει να περιλαµβάνει τα εξής ειδικά εργαλεία:
α) Ένα λοστό διάρρηξης
β) Ένα µεγάλο τσεκούρι
γ) µια δύσφλεκτη κουβέρτα διάσωσης
δ) Ένα προστατευτικό κράνος
ε) Μια ατοµική προσωπίδα µε φίλτρο
Επιπλέον, πρέπει να υπάρχει µια αναπνευστική συσκευή ατµοσφαιρικού αέρα υπό πίεση, λειτουργίας τουλάχιστον µισής ώρας, για κάθε τρία πυροσβεστικά ερµάρια.
12.4. Όλα τα είδη του πυροσβεστικού εξοπλισµού πρέπει να διατηρούνται σε καλή κατάσταση και να µη µετακινούνται από τις µόνιµες θέσεις τους, παρά µόνο σε περίπτωση συντήρησης, αναγόµωσης ή χρησιµοποίησης για κατάσβεση πυρκαγιάς. Οι πυροσβεστήρες τοποθετούνται, ελέγχονται και συντηρούνται σύµφωνα µε τις ισχύουσες διατάξεις.
13. Οργάνωση και εκπαίδευση προσωπικού:
13.1. Όσοι εκµεταλλεύονται υφιστάµενα ξενοδοχεία, είναι υποχρεωµένοι να φροντίζουν για την εκπαίδευση και την οργάνωση του προσωπικού τους σε θέµατα πυρασφάλειας, κατάσβεσης πυρκαγιών, εκκένωσης κτιρίων και στη χρήση των µόνιµων και φορητών µέσων πυρόσβεσης.
Για το σκοπό αυτό, πρέπει να συγκροτούν οµάδες πυρασφάλειας, µε επικεφαλής έναν αρχηγό πυρασφάλειας, τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις των οποίων καθορίζονται µε απόφαση του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώµατος.
13.2. Η εκπαίδευση του προσωπικού γίνεται από την τοπική Πυροσβεστική Υπηρεσία. Σαν περίοδοι εκπαίδευσης ορίζονται, για τις µονάδες συνεχούς λειτουργίας οι µήνες ∆εκέµβριος κάθε έτους, ενώ για τις µονάδες εποχιακής λειτουργίας οι µήνες Μάρτιος και Απρίλιος κάθε έτους.
Για το σκοπό αυτό, το Ξενοδοχειακό Επιµελητήριο γνωστοποιεί έγκαιρα στο Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σήµατος ακριβείς για κάθε νοµό ηµεροµηνίες που επιθυµεί να εκπαιδευτεί το προσωπικό, προκειµένου το Αρχηγείο να καταρτίσει και να κοινοποιήσει στις Υπηρεσίες του το σχετικό πρόγραµµα εκπαίδευσης. 

1. Συµπλήρωση των Πινάκων κατά ∆ιαδοχικά Βήµατα
Βήµα 1: Συµπληρώνεται ο Πίνακας 1 σύµφωνα µε τις οδηγίες και επεξηγήσεις της παραγράφου ∆2.
Βήµα 2: Συµπληρώνέται ο Πίνακας 2 µε το αποτελέσµατα του Πίνακα 1. Έτσι προκύπτει ο συντελεστής Σδ που ισούται µε το 0,5 του γινοµένου των βαθµών των στοιχείων Π, Α, ∆ και Ε τον Πίνακα 1.
Βήµα 3: Συµπληρώνεται ο Πίνακας 3 σύµφωνα µε τις οδηγίες και επεξηγήσεις της παραγράφου ∆3.
Βήµα 4: Συµπληρώνεται ο Πίνακας 4 µε τους βαθµούς των 16 στοιχείων του Πίνακα 3. Στις στήλες Σ1, Σ2 και Σ3 εισάγονται οι βαθµοί των στοιχείων µόνο στις θέσεις, όπου στις στήλες αυτές δεν είναι διαγραµµένες. Αντίθετα, στη στήλη Σολ εισάγονται οι βαθµοί όλων των στοιχείων. Ειδικά, στη στήλη Σ3, στη θέση του υπ’ αριθµό 16 στοιχείου εισάγεται το ένα δεύτερο του βαθµού του. Στο τέλος αθροίζονται χωριστά οι βαθµοί κάθε στήλης και προκύπτει το σύνολο των βαθµών κάθε στήλης.
Βήµα 5: Καθορίζονται οι βαθµοί των στοιχείων Σα, ΣΠ και Σγ του Πίνακα 5, σύµφωνα µε τον αριθµό των υπέργειων ορόφων του κτιρίου.
Βήµα 6: Ελέγχονται ο Περιορισµός ∆ιάδοσης της Πυρκαγιάς, η ∆υνατότητα Πυρόσβεσης, η ∆υνατότητα ∆ιαφυγής και η Γενική Πυρασφάλεια.
Βήµα 6.1.: Ο βαθµός του Περιορισµού ∆ιάδοσης της Πυρκαγιάς ισούται µε τη διαφορά Σ1 (αθροίσµατος της στήλης Σ1 του Πίνακα 4) µείον Σα (του Πίνακα 5) και πρέπει να είναι µεγαλύτερος ή ίσος του µηδενός και ορίζεται σαν η βάση.
Βήµα 6.2.: Ο βαθµός της ∆υνατότητας Πυρόσβεσης ισούται µε τη διαφορά Σ2 αθροίσµατος της στήλης Σ2 του Πίνακα 4) µείον Σβ (του Πίνακα 5) και πρέπει να είναι µεγαλύτερος ή ίσος του τέσσερα και ορίζεται σαν η βάση.
Βήµα 6.3.: Ο βαθµός της ∆υνατότητας ∆ιαφυγής ισούται µε τη διαφορά Σ3 (αθροίσµατος της στήλης Σ3 του Πίνακα 4) µείον Σγ (του Πίνακα 5) και πρέπει να είναι µεγαλύτερος ή ίσος του µηδενός που ορίζεται σαν η βάση.
Βήµα 6.4.: Ο βαθµός της Γενικής Πυρασφάλειας ισούται µε τη διαφορά Σολ (αθροίσµατος της στήλης Σολ του Πίνακα 4) µείον Σδ (του Πίνακα 2) και πρέπει να είναι µεγαλύτερος ή ίσος του δέκα πέντε που ορίζεται σαν η βάση.
Αν επιτυγχάνονται βαθµοί µεγαλύτεροι ή ίσοι και των τεσσάρων βάσεων (είναι δηλαδή αποδεκτά και τα τέσσερα στοιχεία του Πίνακα 6), τότε η Πυρασφάλεια του κτιρίου κρίνεται αποδεκτή. Αν σε ένα ή περισσότερα από αυτά τα στοιχεία προκύπτει βαθµός µικρότερος της βάσης, τότε η Πυρασφάλεια του κτιρίου κρίνεται όχι αποδεκτή. Στην περίπτωση αυτή ο ενδιαφερόµενος πρέπει να επιφέρει µεταβολές, κατά την κρίση του, σε στοιχεία που βαθµολογούνται στους Πίνακες 1 και 3, τέτοιες ώστε να προκύψουν αποδεκτά και τα τέσσερα στοιχεία του Πίνακα 6.
2.Συµπλήρωση του Πίνακα 1
Πληθυσµός: Υπολογίζεται για ολόκληρο το κτίριο ή πυροδιαµέρισµα, σύµφωνα µε την παράγραφο 2.1.1 των Ειδικών διατάξεων για τα ξενοδοχεία του Κανονισµού για την Πυροπροστασία Κτιρίων.
Αριθµός ορόφων: Υπολογίζεται ο αριθµός των υπέργειων ορόφων του κτιρίου, ανεξάρτητα από τη διαίρεση του σε πυροδιαµερίσµατα.
∆ιανυκτερεύον Εκπαιδευµένο Προσωπικό: Υπολογίζεται η σχέση του αριθµού εκπαιδευµένου από την Πυροσβεστική Υπηρεσία διανυκτερεύοντος προσωπικού προς τον αριθµό των κλινών του κτιρίου ή πυροδιαµερίσµατος.
Οι βαθµοί 1 και 1, 2 επιτυγχάνονται µόνο όταν υπάρχει τουλάχιστον ένα διανυκτερεύον µέλος εκπαιδευµένου προσωπικού σε κάθε όροφο κτιρίου.
Εγκαταστάσεις: Υπολογίζονται οι εγκαταστάσεις ολοκλήρου του κτιρίου, ανεξάρτητα από τη διαίρεση του σε πυροδιαµερίσµατα.
3. Συµπλήρωση του Πίνακα 3.
3.1. Πυραντίσταση φέρουσας κατασκευής
Προσδιορίζεται ο δείκτης πυραντίστασης των φερόντων δοµικών στοιχείων του κτιρίου µε τη βοήθεια του παραρτήµατος Α.
Στη συνέχεια γίνεται η βαθµολογία ανάλογα µε τον αριθµό των υπέργειων ορόφων του συνόλου του κτιρίου. Λαµβάνεται υπόψη ο αριθµός των υπέργειων ορόφων του συνόλου του κτιρίου ακόµα και όταν µόνο ένα τµήµα του κτιρίου έχει χρήση ξενοδοχείου.
Όπου σηµειώνεται το στοιχείο ο, ισχύει το υπόµνηµα α, όπου προβλέπεται η προσθήκη µιας µονάδας σε ορισµένες περιπτώσεις.
3.2. Εσωτερικά τελειώµατα κοινοχρήστων τµηµάτων οδεύσεων διαφυγής.
Προσδιορίζεται η κατηγορία µε βάση την ταχύτητα επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας, σύµφωνα µε το Παράρτηµα Β, χωριστά για τοίχους, για οροφές και για δάπεδα. Σε κάθε περίπτωση λαµβάνεται υπόψη ο χώρος από όπου διέρχεται κοινόχρηστο τµήµα οδεύσεως διαφυγής κάθε πυροδιαµερίσµατος ή του συνόλου του κτιρίου, όταν δεν υπάρχουν πυροδιαµερίσµατα που τα εσωτερικά τους τελειώµατα µε βάση την ταχύτητα επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας κατατάσσονται στη δυσµενέστερη κατηγορία. Έτσι προκύπτει ένας βαθµός για τοίχους, ένας βαθµός για οροφές και ένας βαθµός για δάπεδα και λαµβάνεται το άθροισµά τους.
Η ένταξη των οροφών στην κατηγορία 0, ή 1 ή 2, δεν αναιρείται όταν τµήµατά τους είναι φωτιστικά σώµατα ή έχουν τελειώµατα οποιασδήποτε άλλης κατηγορίας εκτός από την κατηγορία 4, εφόσον το εµβαδόν κανενός απ’ αυτά τα τµήµατα δεν υπερβαίνει τα 5 τετραγωνικά µέτρα και σε καµία θέση δεν προκύπτει απόσταση µεταξύ τέτοιων τµηµάτων µικρότερη από 3,5 µέτρα.
Στην περίπτωση των φωτιστικών σωµάτων η απόσταση αυτή µπορεί να περιορίζεται σε 2,8 µέτρα, εφόσον τα φωτιστικά σώµατα έχουν πλάγια περιβλήµατα µε εσωτερικά τελειώµατα ίδιας κατηγορίας µε αυτό της οροφής και συγχρόνως το γεωµετρικό ύψος αυτών των πλάγιων περιβληµάτων δεν είναι µικρότερο από το ένα τέταρτο της µεγαλύτερης από τις οριζόντιες διαστάσεις του φωτιστικού σώµατος.
3.3. Εσωτερικά τελειώµατα αιθουσών
Προσδιορίζεται η κατηγορία µε βάση την ταχύτητα επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας, σύµφωνα µε το Παράρτηµα Β, χωριστά για τοίχους αιθουσών εµβαδού δαπέδου µικρότερου ή ίσου των 4 τετραγωνικών µέτρων, χωριστά για τοίχους αιθουσών εµβαδού δαπέδου µεγαλύτερου των 4 τετραγωνικών µέτρων και χωριστά για οροφές αιθουσών εµβαδού δαπέδου µεγαλύτερου των 4 τετραγωνικών µέτρων.
Σε κάθε περίπτωση λαµβάνεται υπόψη η αίθουσα κάθε πυροδιαµερίσµατος ή του συνόλου του κτιρίου, όταν δεν υπάρχουν πυροδιαµερίσµατα, που τα εσωτερικά τους τελειώµατα µε βάση την ταχύτητα επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας κατατάσσονται στη δυσµενέστερη κατηγορία. Έτσι προκύπτουν τέσσερις βαθµοί και λαµβάνεται το µισό του αθροίσµατός τους.
Ισχύουν όσα αναφέρονται περί οροφών στην προηγούµενη παράγραφο 3.2.
Όπου σηµειώνεται το στοιχειό β, ισχύει το υπόµνηµα β.
3.4. Επίπλωση – ∆ιακόσµηση
Τα κρεβάτια αφενός, και τα καθίσµατα, πολυθρόνες και καναπέδες αφετέρου, κατατάσσονται σε πέντε κατηγορίες από άποψη κινδύνου ενάρξεως πυρκαγιάς, σύµφωνα µε το συνηµµένο πίνακα «Κατηγορίες επιπλώσεων από άποψη κινδύνου ενάρξεως πυρκαγιάς». Έτσι προκύπτουν δύο βαθµοί και λαµβάνεται το άθροισµά τους. Από το άθροισµα αυτό αφαιρούνται 4 µονάδες στην περίπτωση που στην κινητή διακόσµηση και λοιπή επίπλωση γίνεται χρήση αφρών από πολυµερή.
3.5. Τοίχοι διαδρόµων
Προσδιορίζεται ο δείκτης πυραντίστασης των τοίχων που διαχωρίζουν τους διαδρόµους από το υπόλοιπο κτίριο, σύµφωνα µε τον Κανονισµό για την Πυροπροστασία Κτιρίων και Παραρτήµατα.
Έτσι προκύπτει ο βαθµός.
3.6. Πόρτες διαδρόµων
Προσδιορίζεται, σύµφωνα µε τον Κανονισµό για την Πυροπροστασία Κτιρίων και τα Παραρτήµατα, ο δείκτης πυραντίστασης των αυτοκινήτων των αυτοκλειόµενων θυρών που βρίσκονται στους τοίχους που διαχωρίζουν τους διαδρόµους από το υπόλοιπο κτίριο. Έτσι προκύπτει ο βαθµός.
Όπου σηµειώνεται το στοιχείο γ, ισχύει το υπόµνηµα γ.
Οι µη αυτοκλειόµενες πόρτες βαθµολογούνται µε 0 ανεξάρτητα από το δείκτη πυραντίστασής τους.
3.7. Αριθµός εξόδων
Όταν από κάθε σηµείο του κτιρίου υπάρχει δυνατότητα διαφυγής προς δύο διαφορετικές εξόδους, διανύοντας διαφορετικές οδεύσεις που είτε δεν συµπίπτουν καθόλου είτε συµπίπτουν µόνο κατά το πρώτο τµήµα τους που δεν υπερβαίνει τα 10 µέτρα, δίνεται ο βαθµός 6. Όταν δεν ισχύει το προηγούµενο, αλλά κάθε όροφος εξυπηρετείται από δύο τουλάχιστον εξόδους, δίνεται ο βαθµός 4.
Όταν υπάρχει µια µόνο έξοδος, σε ισόγειους χώρους µε πληθυσµό µεγαλύτερο από 50 άτοµα που ανοίγει κατ’ ευθείαν σε κοινόχρηστη οδό και το µήκος της απροστάτευτης όδευσης διαφυγής δεν ξεπερνά τα 15 µέτρα, δίνεται ο βαθµός 3.
Όταν υπάρχει µια µόνο έξοδος για κάθε όροφο χωρίς να τηρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, δίνεται βαθµός που κυµαίνεται από 2 µέχρι 8, ανάλογα µε τον αριθµό των ορόφων του κτιρίου και το εµβαδό του µεγαλύτερου ορόφου ή πυροδιαµερίσµατος που εξυπηρετείται από µια µόνο έξοδο.
3.8. Όταν στο κτίριο δεν υπάρχουν αδιέξοδα τµήµατα οδεύσεων διαφυγής ή υπάρχουν, αλλά το µήκος τους δεν υπερβαίνει τα 10 µέτρα, δίνεται ο βαθµός 6.
Όταν τα µήκη είναι µεγαλύτερα, δίνεται µικρότερος βαθµός, που διαφοροποιείται ανάλογα και µε τον αριθµό των υπέργειων ορόφων του κτιρίου.
3.9. Μήκος απροστάτευτης όδευσης διαφυγής
∆ίνεται βαθµός ανάλογα µε το µεγαλύτερο µήκος απροστάτευτης όδευσης διαφυγής που µπορεί να πραγµατοποιηθεί στο κτίριο ή στο τµήµα κτιρίου ξενοδοχείου. Η µέτρηση του µήκους αυτού γίνεται σύµφωνα µε την Παράγραφο 2.2.1. των Γενικών ∆ιατάξεων του Κανονισµού για την Πυροπροστασία Κτιρίων.
Όπου σηµειώνεται το στοιχείο δ, ισχύει το υπόµνηµα δ, όπως προβλέπεται η προσθήκη 3 µονάδων όταν ισχύουν ορισµένες συνθήκες.
3.10. Παροχές οδεύσεων διαφυγής.
Υπολογίζεται η παροχή κάθε όδευσης διαφυγής του κτιρίου ή του τµήµατος κτιρίου του ξενοδοχείου. Αυτό γίνεται κατανέµοντας τον πληθυσµό κάθε ορόφου στις οδεύσεις διαφυγής που εξυπηρετούν όροφο. Έτσι προκύπτει ένας αριθµός ατόµων, που διαφεύγουν χρησιµοποιώντας κάθε όδευση διαφυγής.
Για τον υπολογισµό των παροχών ισχύει η παράγραφος 2.1. των Γενικών ∆ιατάξεων του Κανονισµού για την Πυροπροστασία Κτιρίων. Ο πληθυσµός υπολογίζεται σύµφωνα µε την παράγραφο 2.1.1. των ειδικών διατάξεων για τα ξενοδοχεία του Κανονισµού για την Πυροπροστασία κτιρίων.
Μετράται ο αριθµός των µονάδων πλάτους για κάθε υπάρχουσα όδευση διαφυγής σύµφωνα µε την παράγραφο 2.1.2. των ειδικών διατάξεων για τα ξενοδοχεία του Κανονισµού για την Πυροπροστασία κτιρίων.
Στη συνέχεια για κάθε όδευση διαφυγής διαιρείται ο αριθµός των ατόµων δια των µονάδων πλάτους και λαµβάνεται ο µεγαλύτερος από αυτούς τους λόγους.
Ο βαθµός προκύπτει στον πίνακα από το συνδυασµό αυτού του λόγου και του αριθµού των υπέργειων ορόφων του κτιρίου.
3.11. Προστασία ανοιγµάτων πατώµατος
Εξετάζονται τα περιβλήµατα των ανοιγµάτων πατώµατος, δηλαδή των κλιµακοστασίων, των ανοιγµάτων πατώµατος που δηµιουργούνται από το πέρασµα ράµπας, φρέατος ανελκυστήρα, φωταγωγού, αεραγωγού, καταπακτής και κάθε άλλου ανοίγµατος σε πατώµατα µεταξύ οροφών.
Όταν δεν υπάρχει περίβληµα µε αυτοκλειόµενα κουφώµατα, δίνεται η µικρότερη βαθµολογία.
Προσδιορίζεται ο δείκτης πυραντίστασης των περιβληµάτων σύµφωνα µε τον Κανονισµό για την Πυροπροστασία κτιρίων και τα Παραρτήµατα για τους τοίχους και κουφώµατα. Η βαθµολογία κλιµακώνεται ανάλογα µε το συνολικό αριθµό ορόφων του κτιρίου. Συνυπολογίζονται οι υπόγειοι και οι υπέργειοι όροφοι.
Όπου σηµειώνονται τα στοιχεία ε και ζ, ισχύουν τα αντίστοιχα υποµνήµατα.
3.1.2. ∆ιαχωρισµός και προστασία επικίνδυνων χώρων
Πέραν των λεβητοστασίων και των αποθηκών καυσίµων, για τα οποία ισχύει η υποχρεωτική διάταξη του άρθρου 10 παρ. 6 του Παρόντος Κανονισµού, θεωρούνται επικίνδυνοι χώροι τα πλυντήρια, τα µαγειρεία, τα εργαστήρια συντηρητών και κάθε άλλος χώρος όπου γίνεται λειτουργία ή αποθήκευση που έχει βαθµό κινδύνου µεγαλύτερο από το βαθµό κινδύνου του υπολοίπου κτιρίου.
Παρασκευαστήριο πρωινού εξαιρείται από τους επικίνδυνους χώρους, εφόσον ισχύουν συγχρόνως το α και β
α) Το εµβαδό του δεν υπερβαίνει τα 20 τετραγωνικά µέτρα.
β) ∆εν χρησιµοποιείται αέριο καύσιµο ή εάν χρησιµοποιείται η φιάλη του αερίου βρίσκεται σε υπαίθριο χώρο και συνδέεται µε τους καυστήρες µε µόνιµους µεταλλικούς σωλήνες.
Στη συµπλήρωση του στοιχείου 12 του Πίνακα 3 δεν λαµβάνεται υπόψη ο διαχωρισµός και η προστασία των λεβητοστασίων και των αποθηκών καυσίµων. Όταν δεν υπάρχει άλλος επικίνδυνος χώρος εκτός από λεβητοστάσιο ή/και δεξαµενή καυσίµων, δίνεται η µεγαλύτερη βαθµολογία 5.
Όταν δεν υπάρχει περίβληµα µε αυτοκλειόµενα κουφώµατα ή οι τοίχοι του περιβλήµατος έχουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο από µισή ώρα ή οι πόρτες έχουν δείκτη πυραντίστασης µικρότερο από δέκα πέντε λεπτά, δίνεται η µικρότερη βαθµολογία.
Προσδιορίζεται ο δείκτης πυραντίστασης των περιβληµάτων των επικίνδυνων χώρων σύµφωνα µε τον Κανονισµό για την Πυροπροστασία Κτιρίων και τα Παραρτήµατα για τοίχους και κουφώµατα.
Η βαθµολογία κλιµακώνεται ανάλογα µε το συνολικό αριθµό ορόφων του κτιρίου.
Όπου σηµειώνεται το στοιχείο η, ισχύει το αντίστοιχο υπόµνηµα.
3.1.3. Χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού
Ελέγχεται αν υπάρχει χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού του κτιρίου, το οποίο να εκπληρώνει τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.2.1. των Γενικών ∆ιατάξεων του Κανονισµού για την Πυροπροστασία Κτιρίων. Στην περίπτωση που δεν τηρείται οποιαδήποτε από τις απαιτήσεις που περιγράφονται στην παραπάνω παράγραφο, δίνεται βαθµός, όπως αν δεν υπήρχε χειροκίνητο σύστηµα συναγερµού.
Στην περίπτωση που υπάρχει τέτοιο σύστηµα µπορεί γίνεται διάκριση αν αυτό το σύστηµα µπορεί να δώσει σήµα συναγερµού που να διαβιβάζεται αυτόµατα στην αρµόδια Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Όπου σηµειώνεται το στοιχείο θ, ισχύει το υπόµνηµα θ.
3.14. Σύστηµα ανίχνευσης πυρκαγιάς µε αυτόµατα µέσα
Ελέγχεται αν υπάρχει αυτόµατο σύστηµα ανίχνευσης πυρκαγιάς, το οποίο να εκπληρώνει τις απατήσεις της παραγράφου 4.1 των Γενικών ∆ιατάξεων του Κανονισµού για την Πυροπροστασία Κτιρίων. Στην περίπτωση που δεν τηρείται οποιαδήποτε από τις απαιτήσεις που περιγράφονται στην παράγραφο 4.1. δίνεται βαθµός όπως αν δεν υπήρχε αυτόµατο σύστηµα ανίχνευσης πυρκαγιάς. Στην περίπτωση που δεν υπάρχει τέτοιο σύστηµα, γίνεται διάκριση αν αυτό το σύστηµα:
α) υπάρχει µόνο στους διαδρόµους
β) υπάρχει µόνο στα δωµάτια
γ) υπάρχει µόνο στους διαδρόµους και στους χώρους κοινής χρήσεως των ενοίκων
δ) υπάρχει στο σύνολο του κτιρίου
3.15. Υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο
Ελέγχεται αν υπάρχει υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο, το οποίο να εκπληρώνει τα εξής:
α) Να έχει σηµεία λήψεως σε κάθε όροφο σε απόσταση τουλάχιστον 5 µέτρων από την πόρτα του ενός τουλάχιστον κλιµακοστασίου και ενός τουλάχιστον ανελκυστήρα.
β) Να έχει σχεδιασµένο σύµφωνα µε το παράρτηµα Β της 3/1981 Πυροσβεστικής διάταξης «Βασικά στοιχεία υδροδοτικού πυροσβεστικού δικτύου».
Στην περίπτωση που δεν τηρείται κάποιο από αυτές τις απαιτήσεις, δίνεται βαθµός όπως αν δεν υπήρχε υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο.
Όταν το υδροδοτικό πυροσβεστικό δίκτυο τροφοδοτείται µόνο από το δίκτυο ύδρευσης του οικισµού, αλλά κατά τα λοιπά είναι σύµφωνο προς τα α και β της παρούσης παραγράφου, µε εξαίρεση τις προδιαγραφόµενες παροχές, που αντί αυτών γίνονται δεκτές οι υπάρχουσες του υδροδοτικού δικτύου του οικισµού, εφόσον η παροχή είναι όλο το εικοσιτετράωρο, δίνεται βαθµός µηδέν.
Όπου σηµειώνεται το στοιχείο ι, ισχύει το υπόµνηµα ι.
3.16. Αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης
Ελέγχεται αν υπάρχει αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης το οποίο να εκπληρώνει τις απαιτήσεις των παραγράφων 4.3 των Γενικών ∆ιατάξεων του κανονισµού για την πυροπροστασία κτιρίων.
Στην περίπτωση που δεν τηρείται οποιαδήποτε από τις απαιτήσεις, που περιγράφονται στην παράγραφο 4.3., δίνεται βαθµός όπως αν δεν υπήρχε αυτόµατο σύστηµα πυρόσβεσης.
Στην περίπτωση που υπάρχει τέτοιο σύστηµα γίνεται διάκριση αν αυτό το σύστηµα:
α) υπάρχει µόνο στους διαδρόµους
β) υπάρχει µόνο στα δωµάτια
γ) υπάρχει µόνο στους διαδρόµους και στους χώρους κοινής χρήσεως των ενοίκων
δ) υπάρχει στο σύνολο του κτιρίου

ΠΙΝΑΚΑΣ 1
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝ∆ΥΝΟΥ ΑΠΟ ΠΥΡΚΑΓΙΑ

ΠΙΝΑΚΑΣ 2
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ Σδ

ΠΙΝΑΚΑΣ 3
ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Υπόµνηµα του Πίνακα 3.
α: Προστίθεται µια µονάδα όταν δεν υπάρχει υπόγειος όροφος ή όταν ο δείκτης πυραντίστασης της φέρουσας κατασκευής όλων των υπόγειων ορόφων είναι µεγαλύτερος ή τουλάχιστον µισή ώρα από αυτόν της υπόλοιπης φέρουσας κατασκευής.
β: Στις αίθουσες αυτές δεν αλλάζει η βαθµολόγηση όταν τµήµα ή τµήµατα των επιφανειών των τοίχων τους έχουν τελειώµατα οποιασδήποτε κατηγορίας εκτός από την κατηγορία 4, εφόσον το συνολικό εµβαδό αυτού του τµήµατος ή των τµηµάτων δεν υπερβαίνει το µισό του εµβαδού της επιφάνειας του δαπέδου του χώρου ούτε τα 20 τετραγωνικά µέτρα.
γ: Η βαθµολόγηση ισχύει υπό τον όρο ότι ο δείκτης πυραντίστασης του ορόφου δεν είναι µικρότερος.
Όταν ο δείκτης πυραντίστασης του τοίχου είναι µικρότερος από αυτόν της πόρτας, τότε σαν δείκτης πυραντίστασης της πόρτας λαµβάνεται αυτός του τοίχου
δ: Προστίθενται τρεις µονάδες όταν το τµήµα της απροστάτευτης όδευσης διαφυγής είναι υπαίθριο και εκπληρώνει τις απαιτήσεις της παραγράφου 2.2.2 των Γενικών διατάξεων του Κανονισµού για την Πυροπροστασία των Κτιρίων.
ε: Σε µονόροφα κτίρια (όπου δεν υπάρχουν προφανώς ανοίγµατα πατώµατος) δίνονται πέντε µονάδες.
ζ: ∆εν αλλάζει η βαθµολόγηση όταν τα κουφώµατα στα περιβλήµατα ανοιγµάτων πατώµατος έχουν δείκτη πυραντίστασης που δεν υπολείπεται περισσότερο από µισή ώρα από αυτόν του περιβλήµατος.
η: Αφαιρούνται τρεις µονάδες ακόµα, όταν επικίνδυνοι χώροι βρίσκονται στον υπόγειο όροφο.
θ: ∆εν αφαιρούνται αυτές οι δύο µονάδες αλλά τίθεται ο αριθµός 0, όταν οι κλίνες του κτιρίου δεν υπερβαίνουν τις 15
ι: ∆εν αφαιρούνται αυτές οι τρεις µονάδες αλλά τίθεται ο αριθµός 0, στις εξής περιπτώσεις:
i. όταν το κτίριο έχει 75 λιγότερες κλίνες και συγχρόνως τρεις ή λιγότερες υπέργειους ορόφους.
ii. όταν το κτίριο έχει δύο ή λιγότερους υπέργειους ορόφους και συγχρόνως όλες οι µονάδες διαµονής έχουν πόρτα που ανοίγει κατ’ ευθείαν προς τελική έξοδο ή προς κοινόχρηστη οδό.

ΠΙΝΑΚΑΣ 4
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ 5
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ Σα, Σβ, Σγ

ΠΙΝΑΚΑΣ 6
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΥΡΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ παραγράφου 3.3.3.
Κατηγορίες επιπλώσεων από άποψη κινδύνου ενάρξεως πυρκαγιάς ΚΡΕΒΑΤΙΑ

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ – ΠΟΛΥΘΡΟΝΕΣ – ΚΑΝΑΠΕ∆ΕΣ