Συχνές Ερωτήσεις - Απαντήσεις
Πώς προσδιορίζουμε τη θερμική άνεση ή το θερμικό στρες των εργαζομένων χώρους γραφείων;
Ο όρος «θερμική άνεση» εκφράζει μια κατάσταση κατά την οποία ο εργαζόμενος αισθάνεται ικανοποιημένος από τις θερμικές συνθήκες του εργασιακού του περιβάλλοντος (θερμοκρασία του αέρα, σχετική υγρασία, ακτινοβολούμενη θερμότητα) σε συνάρτηση με το είδος της εργασίας που ασκεί και τον ρουχισμό του.
Στην εκτίμηση του θερμικού περιβάλλοντος στα γραφεία θα βασιστούμε στη συσχέτιση των αποτελεσμάτων με το Π.Δ. 398/1994, το οποίο αναφέρεται στις «Ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας με οθόνες οπτικής απεικόνισης σε συμμόρφωση με την οδηγία του συμβουλίου 90/270/ΕΟΚ», όπου αναφέρονται και οι συνιστώμενες τιμές των παραμέτρων της θερμοκρασίας του σφαιρικού θερμομέτρου, της ταχύτητας του αέρα και της σχετικής υγρασίας. Παράλληλα, σε μέτρια επιβαρυμένα θερμικά περιβάλλοντα, όπως τα γραφεία, στηριζόμαστε και στην αξιολόγηση των δεικτών της προβλεπόμενης μέσης ψήφου (PMV-Predicted Mean Vote) και της εκατοστιαίας αναλογίας των ατόμων που παρουσιάζονται δυσαρεστημένοι από το θερμικό περιβάλλον εργασίας τους (PPD-Predicted Percentage of Dissatisfied). Για την επεξεργασία των δεικτών PPD και PMV εισάγονται στον μικροκλιματικό σταθμό οι κατάλληλες παράμετροι για τον ρουχισμό (σε clo) για το είδος ή τη μορφή της εργασίας (σε W) σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα ISO 7933:2004 και ISO 7730:2005 όπου καταγράφονται οι βασικές τιμές θερμικής αντίστασης για επιλεγμένους τύπους ρουχισμού. Το διεθνές πρότυπο ISO 7730 προτείνει οι οριακές τιμές του PMV να κυμαίνονται μεταξύ +0,5 έως –0,5 χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη ζώνη θερμικού περιβάλλοντος ως ζώνη θερμικής άνεσης δίνοντας ένα ποσοστό δυσαρέσκειας PPD 10%. Η μηδενική τιμή του δείκτη PVM αποτελεί την ιδεατή συνθήκη θερμικής κατάστασης και αυτή συμβαδίζει μ’ ένα ποσοστό 5% των εργαζομένων που είναι δυσαρεστημένοι.
Στην εκτίμηση του θερμικού περιβάλλοντος στα γραφεία θα βασιστούμε στη συσχέτιση των αποτελεσμάτων με το Π.Δ. 398/1994, το οποίο αναφέρεται στις «Ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας με οθόνες οπτικής απεικόνισης σε συμμόρφωση με την οδηγία του συμβουλίου 90/270/ΕΟΚ», όπου αναφέρονται και οι συνιστώμενες τιμές των παραμέτρων της θερμοκρασίας του σφαιρικού θερμομέτρου, της ταχύτητας του αέρα και της σχετικής υγρασίας. Παράλληλα, σε μέτρια επιβαρυμένα θερμικά περιβάλλοντα, όπως τα γραφεία, στηριζόμαστε και στην αξιολόγηση των δεικτών της προβλεπόμενης μέσης ψήφου (PMV-Predicted Mean Vote) και της εκατοστιαίας αναλογίας των ατόμων που παρουσιάζονται δυσαρεστημένοι από το θερμικό περιβάλλον εργασίας τους (PPD-Predicted Percentage of Dissatisfied). Για την επεξεργασία των δεικτών PPD και PMV εισάγονται στον μικροκλιματικό σταθμό οι κατάλληλες παράμετροι για τον ρουχισμό (σε clo) για το είδος ή τη μορφή της εργασίας (σε W) σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα ISO 7933:2004 και ISO 7730:2005 όπου καταγράφονται οι βασικές τιμές θερμικής αντίστασης για επιλεγμένους τύπους ρουχισμού. Το διεθνές πρότυπο ISO 7730 προτείνει οι οριακές τιμές του PMV να κυμαίνονται μεταξύ +0,5 έως –0,5 χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη ζώνη θερμικού περιβάλλοντος ως ζώνη θερμικής άνεσης δίνοντας ένα ποσοστό δυσαρέσκειας PPD 10%. Η μηδενική τιμή του δείκτη PVM αποτελεί την ιδεατή συνθήκη θερμικής κατάστασης και αυτή συμβαδίζει μ’ ένα ποσοστό 5% των εργαζομένων που είναι δυσαρεστημένοι.
Ποιοι παράγοντες, οι οποίοι σχετίζονται με τον άνθρωπο, πρέπει να συνεκτιμηθούν για την αξιολόγηση της κατάστασης του εργαζομένου που εκτίθεται σε θερμό εργασιακό περιβάλλον;
• Η φυσική του κατάσταση.
• Ο ρυθμός εργασίας και η χρονική διάρκεια της έκθεσής του.
• Ο ρουχισμός του.
• Ο βαθμός εγκλιματισμού του.
• Η κατάσταση της υγείας του.
• Ο ρυθμός εργασίας και η χρονική διάρκεια της έκθεσής του.
• Ο ρουχισμός του.
• Ο βαθμός εγκλιματισμού του.
• Η κατάσταση της υγείας του.
Ο εγκλιματισμός του εργαζομένου είναι πιο δύσκολος στις υψηλές ή τις χαμηλές θερμοκρασίες;
Για να επιτευχθεί ο εγκλιματισμός στις υψηλές θερμοκρασίες θα πρέπει ο εργαζόμενος να ασκεί ταυτόχρονα χειρωνακτική εργασία. Η απλή παραμονή σε θερμό περιβάλλον δεν οδηγεί σε εγκλιματισμό. Συνήθως ο εγκλιματισμός απαιτεί 18 - 20 ημέρες. Την πρώτη εβδομάδα προσαρμόζεται κυρίως το καρδιαγγειακό σύστημα. Τις υπόλοιπες ακολουθεί η προσαρμογή του ουροποιητικού, του μηχανισμού εφίδρωσης και γενικότερα η αντίληψη της θερμοκρασίας στο ΚΝΣ. Ωστόσο, επειδή ο εγκλιματισμός αφορά σε συγκεκριμένη θερμοκρασία, αν ο εργαζόμενος πρέπει να εργαστεί σε υψηλότερη από αυτή, θα πρέπει να «επανεγκλιματίσει» τον οργανισμό του ξεκινώντας τη διαδικασία εγκλιματισμού από την αρχή. Επιπλέον, αν ένας εργαζόμενος σταματήσει να εκτίθεται σε υψηλή θερμοκρασία, η ικανότητα εγκλιματισμού εξασθενεί πολύ γρήγορα. Στις χαμηλές θερμοκρασίες, παρόλο που η διαδικασία του εγκλιματισμού διαρκεί περίπου μια εβδομάδα, η ανεκτικότητα του οργανισμού δεν αυξάνεται στον ίδιο βαθμό με εκείνη του εγκλιματισμού στις υψηλές θερμοκρασίες.
