ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του π.δ. 159/1999 με τν οποία παρέχεται εξουσιοδότηση στον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να ρυθμίζει, μεταξύ άλλων, τα ειδικότερα καθήκοντα και τους όρους εργασίας των ιατρών εργασίας και εις εκτέλεση αυτής καθορίσθηκε ότι ο συνολικός μέγιστος ετήσιος πραγματικός χρόνος απασχολήσεως ενός ιατρού εργασίας σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις δεν μπορεί να υπερβαίνει τον προβλεπόμενο χρόνο απασχολήσεως εργαζομένου, ερμηνευομένη υπό το φως της καθιερούμενης από το άρθρο 5 του Συντάγματος επαγγελματικής ελευθερίας, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παρέχει εξουσιοδότηση προς καθορισμό των ωρών εργασίας, που κατ΄ ανώτατο όριο, μπορεί να απασχολείται γενικώς ο ιατρός εργασίας. Συνεπώς, η ανωτέρω προσβαλλόμενη διάταξη, κατά το μέρος που επιβάλλει ανώτατο όριο στον μέγιστο συνολικό ετήσιο χρόνο απασχολήσεως των ιατρών εργασίας, έχει τεθεί καθ΄ υπέρβαση εξουσιοδοτήσεως και είναι για τον λόγο αυτό, μη νόμιμη και ακυρωτέα.
Κυριότερες διατάξεις: π.δ. 159/1999 άρθρο 2 παρ. 1. π.δ. 17/1996 άρθρο 4 παρ. 3α. Ν.1568/1985 άρθρα 4 παρ. 1, 8-10 και 36. π.δ. 2224/1994 άρθρο 26. π.δ. 294/1988 άρθρο 3.