Υ.Α. 416/1759/1979 (ΦΕΚ 132/Β` 12.2.1979)

1. Τας διατάξεις των άρθρων 16, 31 και 34 του Α.Ν. 1846/51 ως τούτος ετροποποιήθη και συνεπληρώθη µεταγενεστέρως, ως και τας τοιαύτας των άρθρων 1 και 5 του Ν.∆. 3710/57.
2. Την υπ’ αριθ. ∆3/2087/1977 Κοινήν Απόφασιν Πρωθυπουργού και Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών, «περί αναθέσεως αρµοδιοτήτων εις τους Υφυπουργούς Κοιν. Υπηρεσιών» (ΦΕΚ 1278/77 τ. Β΄).
3. Την από 7-12-78 πρότασιν του ∆ιοικητού του Ι.Κ.Α. και την υπ’ αριθ. 1172/29/29-8-78 απόφασιν του ∆ιοικητικού Συµβουλίου του Ι.Κ.Α. υποβληθείσαν ηµίν δια της υπ’ αριθ. 297669/7-12-78 αναφοράς του Ι.Κ.Α., αποφασίζοµεν:

Άρθρο 40: Προϋποθέσεις αναγνώρισης

1. ∆ια την εφαρµογήν των περί επαγγελµατικών ασθενειών διατάξεων του άρθρου 34 του Α.Ν. 1846/51 απαιτείται η εξ οξείας ή χρονίας δηλητηριάσεως ή νόσου, περιλαµβανοµένης εις τον κατωτέρω πίνακα, προσβολή του ησφαλισµένου, εφ’ όσον:
α) Ούτος απησχολήθη ή απασχολείται εις τας εν τω πίνακι επιχειρήσεις, εργασίας ή επαγγέλµατα επί χρονικόν διάστηµα τουλάχιστον ίσον του, κατ’ ασθένειαν οριζοµένου αντιστοίχως, εν τω αυτώ πίνακι ελαχίστου χρόνου απασχολήσεως.
β) Η προσβολή του ησφαλισµένου διεπιστώθη ιατρικώς είτε διαρκούσης της τοιαύτης απασχολήσεώς του, µετά την παρέλευσιν πάντως του ανωτέρω χρονικού διαστήµατος, είτε, επί διακοπής, ταύτης, εντός του κατ’ ασθένειαν οριζοµένου αντιστοίχως εν τω πίνακι µεγίστου χρόνου από της διακοπής της απασχολήσεως.
2. Εις ας περιπτώσεις δεν ορίζεται εν τω πίνακι ελάχιστος ή µέγιστος χρόνος, ο προσδιορισµός τούτων, υπό την ανωτέρω έννοιαν ως και η διαπίστωσις ιατρικώς της προσβολής ησφαλισµένου εξ επαγγελµατικής ασθενείας, γενικώς, γίνεται υπό των οικείων Υγειονοµικών Επιτροπών, κρινουσών κατά περίπτωσιν βάσει των διεθνώς κρατούντων εν τη ιατρική της εργασίας.

Ομάδα Ι: Δηλητηριάσεις και αλλεργικές εκδηλώσεις

§1: Μολυβδίαση