Εξαναγκασμός του εργοδότου σε απόλυση του μισθωτού.
Αποζημίωση οφείλεται πάντοτε, ασχέτως του λόγου που προκάλεσε την καταγγελία, εκτός από τις περιοριστικώς αναγραφόμενες στο νόμο περιπτώσεις. – Οφείλεται και όταν η καταγγελία έγινε λόγω υπαιτίου μη εκπληρώσεως ή πλημμελούς εκπληρώσεως των εκ της συμβάσεως εργασίας υποχρεώσεων του μισθωτού. – Είναι καταχρηστική η άσκηση της αξιώσεως λήψεως αποζημιώσεως από μισθωτό ο οποίος απελύθη διότι δεν εκπλήρωνε ή εξεπλήρωνε πλημμελώς τις συμβατικές υποχρεώσεις του κακοβούλως, με αποκλειστικό σκοπό να εξαναγκάση τον εργοδότη να τον απολύση για να εισπράξη την αποζημίωση. – η απειλή χρησιμοποιήσεως εννόμων βοηθημάτων (αναφορά σε διοικητικές αρχές, μήνυση κλπ.) ακόμη και αν αφορά αληθεύοντα περιστατικά, προσλαμβάνει αθέμιτο χαρακτήρα όταν σκοπεύει σε άλλα πλεονεκτήματα για τον απειλούντα, άσχετα προς εκείνα στα οποία εξ’ αντικειμένου τείνουν τα βοηθήματα.