ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ
Στην έννοια του εργατικού ατυχήματος εμπίπτει και η εξακολούθηση της ίδιας εργασίας μετά την εκδήλωση της νόσου στον εργαζόμενο, όπως και πριν υπό κανονικές συνθήκες, εάν αυτή ως πρόσφορη αιτία επέφερε επιδείνωση της υφισταμένης ασθενείας.- Και τούτο, διότι η εξακολούθηση της απασχόλησης του εργαζομένου, έστω και κανονικής, εν όψει της εξασθένησης των δυνάμεων του από τη νόσο, του είδους της παρεχομένης εργασίας και των λοιπών περιστάσεων, δημιουργεί συνθήκες, οι οποίες, παρ’ όλο που πριν ήσαν κανονικές, προσλαμβάνουν μετά τον κλονισμό της καταστάσεως της υγείας του, το χαρακτήρα των ασυνήθιστων και εξαιρετικών, δηλ. του βίαιου συμβάντος.- Τ’ ανωτέρω όμως προϋποθέτουν ότι ο εργοδότης τελεί εν γνώσει της ασθενείας του εργαζομένου η οποία δεν επιτρέπει τη συνέχιση της απασχόλησης του.- Επομένως, εάν ο εργοδότης δεν παραβιάσει την υποχρέωση προνοίας έναντι του εργαζομένου, τότε η προκληθείσα ή εκδηλωθείσα υπό συνήθεις δυσμενείς όρους και συνθήκες παροχής της εργασίας νόσος, δεν αποτελεί εργατικό ατύχημα κατά την προεκτεθείσα έννοια.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/ 1915 αρθρ. 1, 2 και 3. Ν. 3816/ 1958 (ΚΙΝΔ) άρθρο 66.