ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΨΥΧΙΚΗ ΟΔΥΝΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ
Εργατικό ατύχημα. – Ποιος είναι υπεύθυνος για τη λήψη και τήρηση των μέτρων ασφαλείας στα ιδιωτικά τεχνικά έργα. – Η ηθική βλάβη ή η ψυχική οδύνη δεν είναι απαραίτητο να επήλθε κατά τη στιγμή της αδικοπραξίας, διότι μπορεί αυτός που την υπέστη, να την αισθάνθηκε αργότερα. – Το γεγονός ότι ο υιός του θανόντα εργαζομένου λόγω εργατικού ατυχήματος, λόγω της πολύ μικρής ηλικίας του δεν έχει ικανή διανοητική ανάπτυξη να αντιληφθεί τις συνέπειες του θανάτου του πατέρα του, δεν εμποδίζει την επιδίκαση σε αυτόν χρηματικής ικανοποιήσεως, λόγω ψυχικής οδύνης, διότι σε κάθε περίπτωση υπάρχει οπωσδήποτε αποθετική οδύνη σε αυτόν, στο μέτρο που στερείται ό,τι θα απολάμβανε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, εάν δεν μεσολαβούσε ο θάνατος, δηλαδή την πατρική στοργή και ασφάλεια που δίνει η παρουσία του πατέρα και μελλοντικώς, όταν θα αντιληφθεί την απουσία του και θα δοκιμάσει τον ψυχικό πόνο, που δεν αποτιμάται σε χρήμα, θα υπάρχει ένα αντιστάθμισμα για την υπερνίκηση του. – Κρίση ότι για τον επελθόντα θάνατο του παθόντα εργαζομένου αποκλειστικά υπεύθυνοι ήσαν ο εργολάβος και ο υπεργολάβος του έργου, διότι δεν είχαν λάβει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας. – Οι απαιτήσεις από εργατικό ατύχημα απαλλάσσονται, ανεξαρτήτως ποσού, της καταβολής δικαστικού ενσήμου.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/1915 άρθρα 1 επ. και 15. Εισ. Ν. Κ.Πολ.Δ. άρθρο 52 παρ. 8. Α.Κ. άρθρα 71, 298, 299, 62, 914, 932, 346 και 926.