ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ –ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ –ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΓΩΓΗΣ ΠΑΘΟΝΤΟΣ
Χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του παθόντος από εργατικό ατύχημα. – Το δικαστήριο της ουσίας κρίνει εάν ο παθών υπέστη ηθική βλάβη και ποίο είναι το επιδικαστέο ποσό της χρηματικής ικανοποιήσεως για την αποκατάσταση αυτής, με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και της λογικής, λαμβάνοντας ιδίως υπ’ όψιν το είδος της προσβολής, την έκταση της βλάβης, τις συνθήκες τελέσεως της αδικοπραξίας, τη βαρύτητα του πταίσματος και την οικονομική, κοινωνική και προσωπική κατάσταση των μερών. – Τούτο σημαίνει ότι ο προσδιορισμός του ποσού της εύλογης κατά τα ανωτέρω χρηματικής ικανοποιήσεως επαφίεται στην ελεύθερη εκτίμηση του δικαστηρίου, η δε περί αυτού κρίση του δεν υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου, αφού σχηματίζεται μετά από την εκτίμηση των πραγματικών γεγονότων, χωρίς υπαγωγή σε νομική έννοια, ώστε να μπορεί να νοηθεί εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, είτε ευθέως, είτε εκ πλαγίου. – Επί ναυτεργατικού ατυχήματος, ο παθών έχει το επιλεκτικό δικαίωμα να αξιώσει έναντι του κυρίου της επιχειρήσεως, είτε την περιορισμένη αποζημίωση, κατ’ αποκοπή, του ν. 551/1915, είτε την πλήρη αποζημίωση του κοινού δικαίου, εφ’ όσον, όμως, στη δεύτερη περίπτωση το ατύχημα οφείλεται στη μη τήρηση των διατάξεων ισχυόντων νόμων, διδαγμάτων και κανονισμών, περί ειδικών όρων ασφαλείας των εργαζομένων ή σε δόλο του εργοδότη ή των προστηθέντων του, εφ’ όσον δηλαδή το βίαιο συμβάν είναι συγχρόνως και αδικοπραξία. – Οι ανωτέρω αξιώσεις του παθόντος συρρέουν διαζευκτικώς, οπότε σε περίπτωση επιλογής της μια εξ αυτών, αποκλείεται να ζητήσει αυτός ταυτοχρόνως ή διαδοχικώς την άλλη. – Δεν αποκλείεται, όμως, η επικουρική άσκηση της μίας σε σχέση με την άλλη, η οποία γίνεται κυρίως, εφ’ όσον δεν έχει γίνει η επιλογή αυτή, η οποία είναι αμετάκλητη. – Η επιλογή αυτή, η οποία μπορεί να γίνει και με την άσκηση της σχετικής αγωγής, είναι μονομερής, απευθυντέα, διαπλαστική δικαιοπραξία, ανεπίδεκτη αιρέσεως και προθεσμίας, αφ’ ότου δε περιέλθει στο άλλο μέρος δεν μπορεί να ανακληθεί μονομερώς από τον δικαιούχο, και επιφέρει την ανάλωση των λοιπών αξιώσεων, οι οποίες συρρέουν διαζευκτικώς, αφού με την επιλογή η διαζευκτική ενοχή γίνεται απλή. – Εάν η επιλογή ασκήθηκε από τον δικαιούχο με τη σχετική αγωγή, η από μέρους του ανάκληση ή παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής περιορίζεται στο δικονομικό πεδίο και δεν επεκτείνεται και σε αυτήν την ανάκληση του δικαιώματος επιλογής το οποίο ασκήθηκε.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/1915 άρθρα 1, 3 και 16. Ν. 3816/1958 (Κ.Ι.Ν.Δ.) άρθρα 2 και 66 εδ. β΄ Α.Κ. άρθρα 297, 298, 306, 307, 914, 922, 928-932. Κ.Πολ.Δ. άρθρο 295.