ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΛΟΓΩ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ – ΣΥΝΤΡΕΧΟΝ ΠΤΑΙΣΜΑ ΠΑΘΟΝΤΟΣ –ΕΝΣΤΑΣΗ ΣΥΝΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑΣ
Εργατικό ατύχημα. – Για να δικαιούται ο παθών σε εργατικό ατύχημα χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, αρκεί να συντέλεσε στην επέλευση του ατυχήματος πταίσμα του εργοδότη ή των προστηθέντων από αυτόν με την έννοια του άρθρου 914 Α.Κ., δηλαδή αρκεί να συντρέχει οποιαδήποτε αμέλεια αυτών, και όχι μόνο η ειδική αμέλεια περί την τήρηση των όρων ασφαλείας του άρθρου 16 παρ. 1 του ν. 551/1915. - Για τον προσδιορισμό του ύψους της «εύλογης» χρηματικής ικανοποιήσεως, το δικαστήριο της ουσίας πρέπει να λαμβάνει υπ’όψιν, εκτός από τα λοιπά προσδιοριστικά στοιχεία (συνθήκες ατυχήματος, έκταση της προκληθείσης σωματικής βλάβης και συνέπειες αυτής, οικονομική κατάσταση των μερών κ.λπ.), και το τυχόν συντρέχον πταίσμα του παθόντος, το οποίο συνεκτιμάται με τα ως άνω στοιχεία, γι’ αυτό και δεν επιτρέπεται μετά τον τελικό καθορισμό του ποσού της χρηματικής ικανοποιήσεως να μειωθεί εκ νέου τούτο ανάλογα με το ποσοστό της συνυπαιτιότητας. – Για να υπάρχει συντρέχον πταίσμα, πρέπει η πράξη του ζημιωθέντος να έχει συντελέσει στην πρόκληση της ζημίας και να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος της υπαίτιας πράξης του ζημιωθέντος με την πρόκληση ή την έκταση της ζημίας. Τέτοια αιτιώδης συνάφεια υπάρχει όταν η πράξη ή η παράλειψη του ζημιωθέντος, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ήταν ικανή και μπορούσε να επιφέρει κατά τη συνηθισμένη και κανονική πορεία των πραγμάτων το επιζήμιο αποτέλεσμα. - Η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας περί του ότι τα επικαλούμενα πραγματικά περιστατικά συγκροτούν ή όχι την αόριστη νομική έννοια του συντρέχοντος πταίσματος υπόκειται στον αναιρετικό έλεγχο του Αρείου Πάγου. – Περίπτωση ανειδίκευτου και ανασφάλιστου εργάτη ο οποίος έχασε την όρασή του στον αριστερό οφθαλμό από ασβέστη λόγω αμέλειας των προστηθέντων της αναιρεσίβλητης εργοδότιδος εταιρείας να του χορηγήσουν προστατευτικά ομματοϋάλια. Κατά τον υπολογισμό της επιδικασθείσης στον ενάγοντα και αναιρεσείοντα εργάτη τη χρηματικής ικανοποιήσεως, ύψους 6.000 ευρώ, ελήφθη υπ’όψιν και το συντρέχον πταίσμα αυτού, συνιστάμενο στο ότι από αμέλειά του δεν φρόντισε να προστατεύσει τον εαυτό του, όπως επιβάλλει το άρθρο 102 εδ. στ΄ του π.δ. 1073/1981. – Δεν ιδρύεται ο εκ του άρθρου 8 του άρθρου 559 Κ.Πολ.Δ. λόγος αναιρέσεως αν δεν έχει προταθεί ένσταση συνυπαιτιότητας, εφόσον το συντρέχον πταίσμα προκύπτει από τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από τις αποδείξεις και συνεκτιμήθηκαν από το δικαστήριο για τον προσδιορισμό του ύψους της «εύλογης» αποζημιώσεως.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/1915 άρθρα 1 και 16. Π.δ. 1073/1981 άρθρο 102. Α.Κ. άρθρα 914 και 932. Κ.Πολ.Δ. άρθρο 559 αρ. 1,8 και 19.