ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥ ΣΤΟ Ι.Κ.Α. – ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΛΟΓΩ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ
Όταν ο παθών από εργατικό ατύχημα υπάγεται στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. , τότε ο εργοδότης απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση για αποζημίωση του εργαζομένου, δηλαδή απαλλάσσεται τόσο από την ευθύνη για αποζημίωση σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα όσο και από την προβλεπόμενη κατά τις διατάξεις του ν. 551/1915 ειδική αποζημίωση, και μόνο αν το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη ή προσώπου και έχει προστηθεί από τον εργοδότη, ο τελευταίος έχει υποχρέωση να καταβάλει στον παθόντα εργαζόμενο την από το άρθρο 34 παρ. 2 α.ν. 1846/1951 προβλεπόμενη διαφορά μεταξύ του ποσού της σύμφωνης με το κοινό δίκαιο οφειλόμενης αποζημίωσης και του ολικού ποσού των παροχών που λόγω του ατυχήματος χορηγεί στον εργαζόμενο το Ι.Κ.Α. Η απαλλαγή αυτή καλύπτει και την περίπτωση της «ειδικής αμελείας», δηλαδή την περίπτωση κατά την οποία το ατύχημα οφείλεται στο ότι δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις ισχυόντων νόμων, διαταγμάτων ή κανονισμών σχετικών με την ασφάλεια των εργαζομένων. Σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, όταν ο παθών εργαζόμενος υπάγεται στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α., το οποίο έχει αναλάβει την αποκατάσταση της περιουσιακής του ζημίας, δεν νομιμοποιείται αυτός να αξιώσει από τον εργοδότη και την αυτοτελή αποζημίωση από το άρθρο 931 Α.Κ., λόγω του περιουσιακού χαρακτήρα αυτής, διατηρεί όμως την αξίωσή του για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης όταν το ατύχημα οφείλεται σε πταίσμα του εργοδότη, διότι η απαλλαγή του από κάθε υποχρέωση για αποζημίωση, ήτοι αξίωση περιουσιακού χαρακτήρα, δεν καλύπτει και την αξίωση για χρηματική ικανοποίηση, εφόσον καμία παροχή χορηγούμενη από το Ι.Κ.Α. δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό της εν λόγω, διαφορετικής φύσεως, αξιώσεως. Περίπτωση εργαζομένου ασφαλισμένου στο Ι.Κ.Α., ο οποίος, υποστάς εργατικό ατύχημα από αμέλεια του κυρίου του έργου, τραυματίστηκε σοβαρά και κατέστη βαρέως ανάπηρος σε ποσοστό 80%. Κρίση ότι πρέπει να απορριφθούν τα κεφάλαια της αγωγής που αναφέρονται σε θετική ζημία, διαφυγόντα κέρδη, αποζημίωση του άρθρου 931 Α.Κ. και ειδική αποζημίωση του ν. 551/1915. Επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης επί πλέον αυτής που είχε ήδη επιδικαστεί επί τη βάσει προγενέστερης αγωγής του εργαζομένου, καθόσον η δυσμενής αυτή εξέλιξη στην υγεία του δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθεί από το δικαστήριο που δίκασε την πρώτη αγωγή του.
Κυριότερες διατάξεις: Ν.551/1915 άρθρα 1 και 16 παρ. 1 και 3. Ν. 1846/1951 άρθρα 34 παρ. 1 και 60 παρ. 1. Α.Κ. άρθρα 914, 922, 931 και 932, Π.δ. 778/1980 άρθρα 1, 2-15 και 21 παρ. 3 Ν. 1396/1983 άρθρα 3, 4 και 7 Κ.Πολ.Δ. άρθρο 559 αρ. 1, 9 και 19. (ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ Τόμος 70/2011 σελ. 417)