Πτωτική πορεία παρουσιάζουν οι συντελεστές επίπτωσης των εργατικών ατυχημάτων στη χώρα μας μεταπολεμικά και ειδικότερα κατά τη χρονική περίοδο 1955-1994. Στην εργασία αυτή, μελετήθηκαν καταρχήν οι διαχρονικές τάσεις του εργατικού δυναμικού κατά κλάδο απασχόλησης και εκτιμήθηκε το ηλικιακό πρότυπο των εργαζομένων κατά τομέα οικονομικής δραστηριότητας. Συζητήθηκαν οι μεταβολές των παραπάνω μεγεθών στα πλαίσια της γήρανσης του πληθυσμού στην Ελλάδα (απότοκο του φαινομένου της επιδημιολογικής μετάβασης) καθώς και του τύπου ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μεταπολεμικά. Περιγράφηκε η διαχρονική πορεία της συμμετοχής του κάθε κλάδου οικονομικής δραστηριότητας στο σύνολο των εργατικών ατυχημάτων. Υπολογίσθηκαν ειδικοί ως προς την ηλικία συντελεστές επίπτωσης των εργατικών ατυχημάτων και εφαρμόσθηκε τεχνικές προτύπωσης ως προς την ηλικία γιά τη χρονική περίοδο 1974-1993. Η εφαρμογή της άμεσης προτύπωσης έδειξε ότι με την απαλειφή των δημογραφικών μεταβολών, η πτωτική πορεία επίπτωσης των εργατικών ατυχημάτων ακολουθεί εντονότερους ρυθμούς. Συζητώνται οι μεταβολές που συντελέσθηκαν κατά τη μελετώμενη χρονική περίοδο σε επίπεδο δημογραφικών, κοινωνικών και οικονομικών αλλαγών και διερευνάται η πιθανή συμβολή τους στην επίπτωση των εργατικών ατυχημάτων στη χώρα μας. Παράγοντες όπως ο περιορισμός του αγροτικού τομέα, η αστικοποίηση που εμφανίσθηκε έντονα ιδιαίτερα στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, αλλά και η συνακόλουθη αποβιομηχάνιση με ταυτόχρονη αύξηση του τομέα των υπηρεσιών, η είσοδος των θήλεων στο εργατικό δυναμικό της χώρας λόγω αστικοποίησης αλλά και χειραφέτησης των γυναικών, καθώς επίσης και η υποεκτίμηση των περιστατικών λόγω μη καταγραφής των οικονομικών προσφύγων, συζητάται κατά πόσο συνέβαλαν στην πτωτική διαχρονική πορεία της επίπτωσης των εργατικών ατυχημάτων στη χώρα μας.

Eπιμέλεια έκδοσης

Θ. Κ. Κωνσταντινίδη