το άρθρον 75 του Συντάγματος, εκδίδομεν τον επόμενον Νόμον, ψηφισθέντα υπό τής Βουλής και της Γερουσίας.

Τα εδάφια 1, 2 και 5 του άρθρου 3 του Διατάγματος τής 24 Ιουλίου 1920 «περί κωδικοποιήσεως των νόμων περί ευθύνης προς αποζημίωσιν των έξ ατυχήματος έν τη εργασία παθόντων εργατών ή υπαλλήλων» τροποποιούνται ως έξης:
1)  Έν περιπτώσει πλήρους διαρκούς ανικανότητος περιλαμβάνει έξ (6) ετών μισθούς και δεν είναι κατώτερα των πεντηκοντα πέντε χιλιάδιον δραχ., εάν δε το συνολον των μισθών υπερβαίνη τας εκατόν δέκα χιλιάδας δραχμάς, προστίθεται εις το ποσόν των εκατόν δέκα χιλιάδων το 1)4 της τοιαύτης υπερβάσεως. 
2)  Έν περιπτώσει μερικής διαρκούς ανικανότητος, περιλαμβάνει το εξαπλάσιαν του ποσού, καθ’ ο ηλαττώθη ή δύναται να ελαττωθή το ετήσιον έκ μισθού εισόδημα του παθόντος, ουδέποτε δε είναι ολιγώτερον των δραχ. δέκα έξ χιλιάδων πεντακοσίων. Έπι ελαττώσεως δε υπερβαινούσης τας πεντήκοντα πέντε χιλιάδας δραχμάς προστίθεται εις το ποσόν των πεντήκοντα πέντε χιλιάδων το εν τέταρτον τής τοιαύτης υπερβάσεως.
5) Εν περιπτώσει θανάτου, περιλαμβάνει πέντε ετών μισθούς, ουδέποτε δε ολιγώτερον των εξήκοντα έξ χιλιάδων δραχμών. Εάν το σύνολον των μισθών των πέντε ετών υπερβαίνη τάς εκατόν δέκα χιλιάδας δραχ., προστίθεται εις το ποσόν των εκατόν δέκα χιλιάδων δραχ. το εν τέταρτον της τοιαύτης υπερβάσεως.
 

Aι παράγραφοι 1 και 3 του ίδιου ως άνω Διατάγματος τής 24 Ιουλίου 1920 τροποποιούνται ώς εξής:
1) Ο υπεύθυνος εις αποζημίωση υποχρεούται προσέτι να πληρώνη τα ιατρικά και φαρμακευτικά έξοδα και τα έξοδα νοσηλείας, διά την κηδείαν δε του παθόντος δραχμάς δισχιλίας.
2) Έν ουδεμιά περιπτώσει τα ιατρικά καί φαρμακευτικά ως και τα εξόδα νοσηλείας δύνανται να υπερβαίνουν έν συνολω τας διακοσίας δραχμάς ημερησίως, ουδέ να πληρώνωνται πέραν των δυο ετών.

1) Το έν τή α' παραγρ. του άρθρου 9 του από 23 Μαρτίου 1925 Διατάγματος «περί κωδικοποιήσεως εις έν ένιαϊον κείμενον του νόμου ΒΩΜΑ', των τροποποίησαντων αυτόν μεταγενεστέρων νόμων και του από 15ης Δεκεμβρίου 1923 Ν. Δ.» αναφερόμενον ποσόν, έκ δραχ. εκατόν (100) ορίζεται από τής ισχύος του παρόντος είς δραχ. χιλίας διακοσίας (1200), το δε εν τηή παραγρ. αυτού αναφερόμενον ποσόν δραχ. χιλίων (1000) καθορίζεται είς δραχ. δώδεκα χιλιάδας (12.000).
2) Τα έν τω άρθρω 10 του αυτού Διατάγματος αναφερέμενα έξοδα κηδείας καθορίζονται από της ισχύος του παρόντος είς δραχ. δύο χιλιάδας (2.000).
3)  Το αρθρον 15 του αυτού ως άνω διατάγματος τής 26ης
Ώς πόρος του Ταμείου Μεταλλευτών ορίζεται υποχρεωτική Μαρτίου 1925 αντικαθίσταται διά του επομένου:

εισφορά των κυρίων επιχειρήσεων μεταλλουργείων ή εκμεταλλεύσεως μεταλλείων, λατομείων και ορυχείων, συνισταμένη εϊς ποσοστόν μέχρι 2 ο/ο επί των καταβαλλομένων μισθών ή ημερομισθίων είς το εργατικόν και υπαλληλικόν προσωπικόν. Το εκάστοτε ποσοστόν της εν λόγω εισφοράς ορίζεται διά πράξεως του Υπουργού της Εθνικής Οικονομίας εκδιδομένης μετά πρότασιν του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και δημοσιευόμενης έν τη Έφημερίδι τής Κυβερνήσεως. Τα της εισπράξεως της έν λόγω εισφοράς ορίζονται διά Διατάγματος προκαλουμένου υπό του αυτοΰ ’Υπουργού οι δε παραβάται των ορισμών του Διατάγματος τούτου, κύριοι, διευθυνταί ή διαχειρισταί των ως άνω επιχειρήσεων τιμωρούνται διά προστίμου από δραχμών 300 μέχρι 3.000 ή διά κρατησεως από 10 μέχρι 30 ημερών ή και δι' αμφοτέρων των ποινών τούτων.
Διά Διατάγματος έφ’ άπαξ έκδοθησομενου δύνανται να ορισθώσιν άλλους τα τής συνθέσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Μεταλλευτών, ό αριθμός των μελών του όποιου δεν δύναται να εϊνε κατώτερος των επτά ούδ' ανώτερος των δωδεκα, και τα της έι γένει διοικήσεως και διαχειρισεως του έν λόγω Ταμείου, ου η διεύθυνσις ανατίθεται διά Διατάγματος προκαλουμένου υπό του 'Υπουργού της Εθνικής Οικονομίας και κατόπιν αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του αυτού υπουργείου εις ένα τών έπί βαθμώ εισηγητοΰ ή τμηματαρχου υπηρετούντοιν παρά τη Διευθύνσει Εργασίας καί Κοινωνικής Προνοίας υπαλλήλων.
Άπο της δημοσίεΰσεως του Διατάγματος τούτου παύσουσιν ισχύουσαι αι διατάξεις των άρθρων 17 εως και 26 τοΰ ώς άνω Διατάγματος τής 23ης Μαρτίου 1925.

Ή ισχύς του παρόντος άρχεται μετά δέκα ημέρας από της εις την Εφημερίδα τής Κυβερνήσεως δημοσιεύσεώς του.
Ο παρών νομος, ψηφισθείς υπό της Βουλής και της Γερουσίας και παρ’ Ημών σήμερον εκδοθείς, δημοσιευθήτω διά της Εφημεριδος τής Κυβερνήσεως και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.

Έν Αθήναις τη 10 Μαίου 1930.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΖΑΪΜΗΣ
Ό επι της Έθν. Οικονομίας Υπουργός
Π. Βουρλούμης
Εθεωρήθη και ετέθη η μεγάλη του Κράτους σφραγίς,

Έν Αθήναις τη 13 Μαίου 1930.
Ο Υπουργός της Δικαιοσύνης
Δ. Δίγκας