1. Τις διατάξεις:
α. Των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 1 του ν. 1338/1983 «Εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου» (Α΄ 34), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 6 του ν. 1440/1984 (Α΄ 70) και της παραγράφου 2 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 65 του ν. 1892/1990 (Α΄ 101).
β. Των άρθρων 15 και 86 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας που κυρώθηκε με το ν. 2696/1999 (Α' 57), όπως ισχύει.
γ. Του άρθρου 18 του ν. 3446/2006 (Α΄ 49) «Οργάνωση και λειτουργία αρχών ελέγχου κυκλοφορίας των οχημάτων – Ρυθμίσεις για τις επιβατικές μεταφορές και άλλες διατάξεις» όπως ισχύει.
δ. Των άρθρων 37 και 41 του ν. 2963/2001 (Α΄ 268), όπως αυτά ισχύουν.
ε. Του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα», που κωδικοποιήθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας» (Α΄ 98).
στ. Το άρθρο 5 του ν. 3469/2006 «Εθνικό Τυπογραφείο, Εφημερίς της Κυβερνήσεως και λοιπές διατάξεις» (Α΄131).
ζ. Τα άρθρα 2,3 και 4 του ν. 3861/2010 «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο “Πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ’’ και άλλες διατάξεις (Α΄112)».
η. Του π.δ. 123/2017 (Α΄ 151) «Οργανισμός του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών».
θ. Του άρθρου 4 του π.δ. 123/2016 (Α΄ 208) «Ανασύσταση και μετονομασία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, σύσταση Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, μετονομασία Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων».
ι. Του π.δ. 81/2019 «Σύσταση, συγχώνευση, μετονομασία και κατάργηση Υπουργείων και καθορισμός των αρμοδιοτήτων τους – Μεταφορά υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων μεταξύ Υπουργείων»
ια. Του π.δ. 83/2019 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄121)
ιβ. Της αριθμ. ΔΝΣα/οικ.59172/7775/ΦΝ459/2019 απόφασης του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών Ιωάννη Κεφαλογιάννη» (Β΄3058)
2. Την ανάγκη ενσωμάτωσης στο ελληνικό δίκαιο του διορθωτικού (ΕΕ L 219 της 22-8- 2014) της Οδηγίας 2014/45/ΕΚ (ΕΕ L 127 της 3-4-2014) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, «σχετικά με τον τεχνικό έλεγχο των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους».
3. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε: 

Το παράρτημα I της κοινής υπουργικής απόφασης με αριθμ. οικ. 49372/3352/2017 (Β΄ 2726) αντικαθίσταται ως εξής:

Στο παρόν παράρτημα αναφέρονται τα συστήματα και τα κατασκευαστικά στοιχεία του οχήματος που πρέπει να ελέγχονται και αναλύονται οι συνιστώμενες μέθοδοι ελέγχου τους και τα κριτήρια που πρέπει να χρησιμοποιούνται για να καθορίζεται εάν είναι αποδεκτή η τεχνική κατάσταση του οχήματος.
Ο έλεγχος πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον τα απαριθμούμενα στο σημείο 3 στοιχεία, εφόσον αφορούν τον εξοπλισμό του οχήματος που υποβάλλεται σε έλεγχο.
Ο έλεγχος μπορεί ακόμη να περιλαμβάνει την εξακρίβωση αν τα σχετικά μέρη και κατασκευαστικά στοιχεία του οχήματος ανταποκρίνονται στα απαιτούμενα χαρακτηριστικά ασφάλειας και περιβάλλοντος που ίσχυαν κατά το χρόνο της έγκρισης, ή κατά περίπτωση, του μετεξοπλισμού του οχήματος. Αν ο σχεδιασμός του οχήματος δεν επιτρέπει την εφαρμογή των μεθόδων ελέγχου του παρόντος παραρτήματος, ο έλεγχος διεξάγεται σύμφωνα με τις συνιστώμενες μεθόδους ελέγχου, ώστε να σχηματίζεται η πεποίθηση ότι τηρούνται στο πλαίσιο αυτό τα πρότυπα ασφαλείας και περιβαλλοντικής προστασίας.
Ο έλεγχος όλων τα απαριθμούμενων κατωτέρω σημείων θεωρείται υποχρεωτικός στα πλαίσια του περιοδικού τεχνικού ελέγχου, εξαιρουμένων όσων φέρουν την επισήμανση (Χ), τα οποία αν και σχετίζονται με την κατάσταση του οχήματος και την καταλληλότητα οδικής χρήσης του, δεν θεωρούνται ουσιώδη στα πλαίσια του τεχνικού ελέγχου.
Τα «αίτια αποτυχίας του ελέγχου» δεν ισχύουν για περιπτώσεις παραπομπής σε απαιτήσεις οι οποίες δεν ήσαν προδιαγεγραμμένες στη σχετική νομοθεσία έγκρισης οχημάτων κατά την πρώτη ταξινόμηση, την πρώτη θέση σε κυκλοφορία ή στις απαιτήσεις σχετικά με τον μετεξοπλισμό.
Όπου προβλέπεται μέθοδος οπτικού ελέγχου, αυτό σημαίνει ότι, πέραν της οπτικής επιθεώρησης των σχετικών σημείων, ο ελεγκτής πρέπει επίσης εάν ενδείκνυται, να τα χειρίζεται, να αξιολογεί τον θόρυβό τους ή να χρησιμοποιεί κάθε άλλο κατάλληλο μέσο ελέγχου χωρίς τη χρήση εξοπλισμού.

Ο έλεγχος καλύπτει τουλάχιστον τα εξής πεδία:
0. Ταυτοποίηση του οχήματος
1. Εξοπλισμός πέδησης
2. Σύστημα διεύθυνσης
3. Ορατότητα
4. Εξοπλισμός φωτισμού και ηλεκτρολογικός εξοπλισμός
5. Άξονες, τροχοί, ελαστικά και ανάρτηση
6. Πλαίσιο και εξαρτήματα πλαισίου
7. Λοιπός εξοπλισμός
8. Οχλήσεις
9. Συμπληρωματικοί έλεγχοι για επιβατικά οχήματα των κατηγοριών Μ2 και Μ3.

Ο τεχνικός έλεγχος καλύπτει τουλάχιστον τα σημεία και σε αυτόν χρησιμοποιούνται τα ελάχιστα πρότυπα και οι συνιστώμενες μέθοδοι που περιέχει ο κάτωθι πίνακας.
Για τα συστήματα και τα κατασκευαστικά στοιχεία κάθε οχήματος που υποβάλλονται σε έλεγχο, η αξιολόγηση των ελλείψεων διενεργείται, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τα κριτήρια του εν λόγω πίνακα.
Οι ελλείψεις που δεν περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα αξιολογούνται σύμφωνα με τους κινδύνους που ενέχουν για την οδική ασφάλεια.

Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Παπάγου, 10 Φεβρουαρίου 2020
Οι Υπουργοί