Συνημμένο | Μέγεθος |
---|---|
Εγκ. 18640/64_2008 | 463.45 KB |
Με την Οδηγία 2003/10/ΕΕ καθορίζονται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο οι ελάχιστες απαιτήσεις ασφάλειας και υγείας σχετικά με την έκθεση των εργαζομένων σε κινδύνους οι οποίοι προέρχονται από την επαγγελματική έκθεση σε ήχους (θόρυβο).
Στο άρθρο 14 της Οδηγίας προβλέπεται ότι: «στο πλαίσιο εφαρμογής της οδηγίας, τα κράτη μέλη καταρτίζουν, κατόπιν διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους και σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και πρακτική, κώδικα συμπεριφοράς με πρακτικές κατευθυντήριες γραμμές που θα βοηθήσει εργαζομένους και εργοδότες στους τομείς της μουσικής και της ψυχαγωγίας να ανταποκριθούν στις νομικές τους υποχρεώσεις».
Προϊόν αυτής της πρόβλεψης αποτελεί ο παρών κώδικας.
Η εν λόγω οδηγία έχει εναρμονιστεί στο εθνικό δίκαιο της χώρας μας με το π.δ. 149/2006 «Ελάχιστες προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας όσον αφορά την έκθεση των εργαζομένων σε κινδύνους προερχόμενους από φυσικούς παράγοντες (θόρυβος) σε εναρμόνιση με την οδηγία 2003/10/ΕΚ» (ΦΕΚ 159/Α/28.07.2006).
Για την εφαρμογή του π.δ. 149/2006 οι έννοιες «εργαζόμενος» και "εργοδότης" είναι αυτές που περιγράφονται στο άρθρο 2 του π.δ. 17/1996 :
Εξαιτίας των ιδιαιτεροτήτων των τομέων της μουσικής και της ψυχαγωγίας, πολλοί μουσικοί/μέλη συγκροτημάτων εργάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες και μπορούν να θεωρούνται ως αυτοαπασχολούμενοι. Αυτή η ομάδα εργαζομένων δεν καλύπτεται από τις προβλέψεις της Οδηγίας 2003/10/ΕΕ (και το π.δ. 149/2006), όμως όσα αναφέρονται σ’ αυτό το κείμενο θα μπορούσε να εφαρμοστούν και σ’ αυτούς.
Για το κοινό που παρακολουθεί ή συμμετέχει σε μουσικές εκδηλώσεις εφαρμόζονται οι ισχύουσες κάθε φορά υγειονομικές διατάξεις.
Οι εργοδότες πρέπει να λάβουν υπόψη τους προβλήματα τα οποία μπορεί να προκύψουν αν εξετάζουν την πιθανότητα να τοποθετήσουν ηχητικά πετάσματα, π.χ. :
Τα ακουστικά πετάσματα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σύμφωνα με την εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου και για εξασφάλιση συλλογικής προστασίας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι μουσικοί μπορεί να έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν ηχητικά πετάσματα για να προστατευθούν από τους ήχους των υπολοίπων μουσικών. Ωστόσο πρέπει να παρέχεται κατάλληλη εκπαίδευση στη χρήση των πετασμάτων, καθώς κακή χρήση τους μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη, όχι μόνο στο χρήστη αλλά και στους γύρω μουσικούς.
Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην τοποθέτηση ατομικών ηχητικών πετασμάτων καθώς μπορεί να διπλασιάσουν την έκθεση του μουσικού στο θόρυβο και κατά συνέπεια να αυξήσουν τη πιθανότητα τραυματισμού του. Η προστασία που μπορεί να παρέχει στον μουσικό που βρίσκεται μπροστά από το πέτασμα είναι περισσότερο ψυχολογικής παρά ακουστικής φύσης, γεγονός που μπορεί να έχει αξία στην περίπτωση που συνυπάρχουν οι κίνδυνοι παρουσίασης υπερακουσίας (αυξημένη ευαισθησία στους ήχους) και εκδήλωσης άγχους. Αντίθετα, η αδιάκριτη χρήση ατομικών πετασμάτων μπορεί να αυξήσει την έκθεση στο θόρυβο των υπολοίπων, γι αυτό πρέπει τα πετάσματα να τοποθετούνται για εξασφάλιση συλλογικής προστασίας. Δεν είναι αποδεκτό το να περιορίζεται ένας μεσαίος κίνδυνος (π.χ. που διατρέχει ένα άτομο που βρίσκεται μπροστά από το πέτασμα), μέσω του διπλασιασμού ενός μεγάλου κινδύνου (π.χ. που διατρέχει ένα άτομο που παίζει μέσα από το πέτασμα).
Επί του παρόντος, υπάρχουν δύο τύποι πετασμάτων, σκληρά (ηχοανακλαστικά) και μαλακά (ηχοαπορροφητικά). Επίσης υπάρχει και ένας υβριδικός τρίτος τύπος ο οποίος συνδυάζει τον μαλακό και τον σκληρό τύπο.
Τα σκληρά πετάσματα αποτελούνται συνήθως από πλαστικό ή άλλο παρόμοιο διαφανές υλικό (π.χ. ορυκτές ίνες, αφρώδη υλικά, επιστρώματα), τοποθετημένο σε ένα πλαίσιο και καλυμμένο με κατάλληλη διακόσμηση.
Τα πετάσματα μπορούν να είναι σχετικά μικρά και διακριτικά τοποθετημένα για να αντιμετωπίζουν συγκεκριμένες τοπικές ανάγκες. Τα πετάσματα των στούντιο έχουν συνήθως 2 μέτρα ύψος και χρησιμοποιούνται για την διαμόρφωση μικρών περίκλειστων χώρων. Αυτού του είδους τα πετάσματα είναι συνήθως ηχοαπορροφητικά και μπορούν να είναι και διαφανή.
Υπάρχουν οι παρακάτω δυνατότητες για την μείωση της ηχητικής έκθεσης των εργαζομένων :
Τα ειδικά μέσα προστασίας της ακοής για μουσικούς πρέπει να προσαρμόζονται από εξειδικευμένο προς τούτο πρόσωπο.
Όλες οι ωτοασπίδες διαστρεβλώνουν την ακουστική αντίληψη και μπορεί να χρειάζεται χρόνος για να τις συνηθίσει κάποιος. Η διαδικασία προσαρμογής πρέπει να οργανώνεται σωστά, ειδάλλως κάποιοι μπορεί να εγκαταλείψουν την προσπάθεια και η ακοή τους σταδιακά να υποστεί σοβαρή βλάβη. Ποτέ μην φοράτε ωτοασπίδες για πρώτη φορά σε παράσταση.
Υπάρχει μια λανθασμένη αντίληψη των μουσικών που παίζουν ξύλινα και χάλκινα πνευστά, πως δεν είναι δυνατό να φορέσουν ωτοασπίδες λόγω της ασκούμενης πίεσης και του κινδύνου να βλάψουν περισσότερο την ακοή τους μ’ αυτό τον τρόπο.
Οι οργανοπαίχτες ξύλινων και χάλκινων πνευστών γενικότερα, δεν μπορούν να φορέσουν ωτοβύσματα που συμπιέζονται γιατί το προκαλούμενο φαινόμενο της έμφραξης ενισχύει τον φυσικό γναθιαίο συντονισμό όταν παίζουν (οι ερμηνευτές επίσης βρίσκουν ότι τα ωτοβύσματα κάνουν τη φωνή να ακούγεται περίεργα).
Υπάρχουν δύο τρόποι για την αντιμετώπιση του φαινομένου της έμφραξης :
Προσέξτε: Η παροχή μέσων προστασίας της ακοής δεν σας απαλλάσσει από την υποχρέωση της ελαχιστοποίησης της ηχητικής έκθεσης μέσω μέτρων ελέγχου του ήχου. Τακτικές εκτιμήσεις κινδύνου και συνεχείς μετρήσεις και αξιολογήσεις είναι απαραίτητες.
Ατομικά πετάσματα είναι διαθέσιμα στην αγορά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ατομικός εξοπλισμός προστασίας.
Ειδικότερα, εσείς ως εργοδότης, διοργανωτής εκδηλώσεων πρέπει να εκπληρώνετε τις εξής υποχρεώσεις :
Οι τομείς της μουσικής και της ψυχαγωγίας εξετάζονται χωριστά, καθώς υψηλά επίπεδα ήχου και ειδικά εφέ, τα οποία θεωρούνται ουσιώδη και αναπόσπαστα στοιχεία της παράστασης, είναι σε τέτοια ένταση ώστε να μπορούν να προκαλέσουν ακουστικές βλάβες.
Η ιδιαιτερότητα των ήχων στο τομέα αυτό, ζωντανών ή ηχογραφημένων, βρίσκεται στο γεγονός ότι ενώ στην ουσία αποτελούν το παραγόμενο προϊόν ταυτόχρονα μπορούν να είναι και επιβλαβείς. Πράγματι, το ιδιαίτερο αυτό εργασιακό προϊόν μπορεί να θέσει άμεσα σε κίνδυνο τα πολυτιμότερα εργαλεία των εργαζομένων στο τομέα αυτό και των μουσικών, δηλαδή τα αυτιά τους.
Το π.δ. 149/2006 καθορίζει τις ελάχιστες προδιαγραφές όσον αφορά την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους για την υγεία και ασφάλειά τους, που προκύπτουν ή ενδέχεται να προκύψουν λόγω της έκθεσης σε θόρυβο, και συγκεκριμένα από τους κινδύνους για την ακοή. Το εν λόγω π.δ. εφαρμόζεται σε δραστηριότητες κατά τις οποίες οι εργαζόμενοι εκτίθενται ή ενδέχεται να εκτεθούν σε κινδύνους από το θόρυβο.
Με την προβλεπόμενη από τη νομοθεσία εκτίμηση κινδύνου των εργασιακών δραστηριοτήτων, προσδιορίζονται οι εργαζόμενοι οι οποίοι μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται μουσικοί, τεχνικό προσωπικό και άλλοι εργαζόμενοι που απασχολούνται στους τομείς της μουσικής και της ψυχαγωγίας (για παράδειγμα όσοι εργάζονται στην υποδοχή, το προσωπικό ασφαλείας, οι εργαζόμενοι στη σίτιση κ.α.), ανάλογα με τη θέση όπου εργάζονται και την διάρκεια παραμονής τους στο χώρο της θορυβώδους διασκέδασης.
Όπως αναφέρθηκε, το π.δ. 149/2006 έχει εφαρμογή σε όλες τις εγκαταστάσεις όπου είναι παρόντες εργαζόμενοι, και στις οποίες παίζεται ζωντανή (ενισχυμένη ή όχι) ή ηχογραφημένη μουσική για ψυχαγωγικό σκοπό. Όπου είναι πιθανόν να υπερβαίνονται τα επιτρεπτά επίπεδα έκθεσης σε θόρυβο, όπως αυτά προδιαγράφονται στο άρθρο 3 του π.δ. 149/2006, πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα. Οποιοσδήποτε πραγματοποιεί δραστηριότητα η οποία μπορεί να προκαλέσει βλάβες εξαιτίας του θορύβου είτε στον ίδιο είτε σε οποιονδήποτε άλλον, ο οποίος μπορεί να επηρεαστεί, πρέπει να λάβει τα αναγκαία μέτρα.
Είναι πιθανό να απαιτείται ένας συνδυασμός διαφορετικών μέτρων για την εύρεση του αποτελεσματικότερου τρόπου για την αποφυγή ή τη μείωση των επιπέδων έκθεσης στο θόρυβο, στις εκάστοτε ιδιαίτερες συνθήκες. Για την λήψη των κατάλληλων μέτρων θα πρέπει να συνεκτιμώνται παράγοντες όπως:
Η εξεύρεση του καλύτερου τρόπου αποφυγής ή μείωσης των επιπέδων έκθεσης στο θόρυβο, ενδέχεται να απαιτεί τη διενέργεια αρκετών διαφορετικών ελέγχων ή την λήψη συνδυασμού μέτρων, καθώς κάθε μέτρο μπορεί να έχει ποικίλες παρενέργειες.
Οι εργαζόμενοι στους τομείς της μουσικής και της ψυχαγωγίας, οι οποίοι εργάζονται τακτικά σε περιβάλλον με θόρυβο, όπως τα κλαμπ, οι ντισκοτέκ ή οι συναυλίες, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να υποστούν βλάβες της ακοής τους. Σε αυτή την κατηγορία εργαζομένων συμπεριλαμβάνονται οι μουσικοί εν γένει, οι ντισκ-τζόκεϊ (DJs), προσωπικό εξυπηρέτησης, το τεχνικό προσωπικό, το προσωπικό ασφαλείας, οι εργαζόμενοι στις πρώτες βοήθειες, οι ταμίες και άλλοι.
Οι εργαζόμενοι αυτοί εκτίθενται συχνά σε επίπεδα θορύβου τα οποία υπερβαίνουν κατά πολύ τις "οριακές τιμές έκθεσης" του άρθρου 3 του π.δ. 149/2006. Ως εκ τούτου, αυτό το οποίο μπορεί να αποτελεί ευχαρίστηση για το κοινό, μπορεί να αποτελεί επαγγελματικό κίνδυνο για τους εργαζόμενους, εξαιτίας της επαναλαμβανόμενης μακροχρόνιας έκθεσής τους.
Μερικές τέτοιες περιπτώσεις είναι οι εξής[1]:
Αυτοί που επηρεάζονται άμεσα από τον ήχο της μουσικής είναι οι ίδιοι οι μουσικοί. Ανάλογα με το είδος του μουσικού οργάνου και τη θέση, καθώς και λαμβάνοντας υπόψη και την επιπρόσθετη έκθεση κατά την προσωπική εξάσκηση, τις πρόβες και τις προθερμάνσεις. Το σύνηθες επίπεδο έκθεσης ενός μουσικού ορχήστρας ανέρχεται στα 80-95dB(A).
Τα υψηλά επίπεδα ηχητικής πίεσης στη ροκ και ποπ μουσική είναι ευρέως επιθυμητά και αναμενόμενα από το κοινό. Κατά συνέπεια, τα ιδιαιτέρως αυξημένα επίπεδα ήχου επί σκηνής να αποτελούν σύνηθες φαινόμενο. Τα επίπεδα ηχητικής πίεσης για τους ροκ και ποπ μουσικούς ανέρχονται κατ’ εκτίμηση στα 95-110dB(A).
Για τους μουσικούς στο είδος της τζαζ και της παραδοσιακής μουσικής, τα επίπεδα ηχητικής πίεσης είναι συνήθως λίγο χαμηλότερα και κυμαίνονται στο διάστημα μεταξύ 90-98 dB(A).
Ανάλογες ηχητικές εκθέσεις έχουν μετρηθεί στις συναυλίες με ζωντανή μουσική και για τους τεχνικούς ήχου, το προσωπικό ασφαλείας ή άλλο βοηθητικό προσωπικό.
Οι εργαζόμενοι σε ντισκοτέκ ή αντίστοιχες ζωντανές εκδηλώσεις εκτίθενται επίσης σε υψηλά επίπεδα ήχου. Τα επίπεδα ηχητικής πίεσης στις πίστες χορού είναι συχνά πάνω από 100dB(A). Οι ντισκ-τζόκεϊ (DJs) εκτίθενται σε επίπεδα ηχητικής πίεσης 95-100dB(A), και το προσωπικό εξυπηρέτησης σε επίπεδα 90-95dB(A). Παρά το γεγονός ότι οι ώρες εργασίας φθάνουν το πολύ τις 20 εβδομαδιαίως, τα επίπεδα έκθεσης έχουν εκτιμηθεί στα 96dB(A) για τους DJs και στα 92dB(A) για το προσωπικό υπηρεσίας.
Η μείωση της ακουστικής ικανότητας, καθώς και τυχόν άλλες διαταραχές, λόγω θορύβου, δεν επηρεάζουν μόνο την δυνατότητα απόλαυσης της μουσικής, αλλά δύνανται να απειλήσουν και την ίδια την καριέρα του εργαζόμενου, καθώς πρώτα επηρεάζεται η ακρίβεια της ακουστικής ικανότητας. Εκτός από την απώλεια της ακουστικής ικανότητας, άλλες διαταραχές μπορεί να είναι: εμβοές, υπερακουσία (αυξημένη ευαισθησία στον ήχο) και δυσκολίες στην αντίληψη (διαχωρισμό) των τόνων.
Οι εργαζόμενοι στους τομείς της μουσικής και της ψυχαγωγίας συμπεριλαμβάνονται σαφώς στο πεδίο εφαρμογής του π.δ. 149/2006. Όλοι οι εμπλεκόμενοι (εργοδότες, εργαζόμενοι, επιστάτες των χώρων κ.α.), πρέπει να συμβάλλουν στην αποφυγή των κινδύνων που προκαλούνται από το θόρυβο ή στη μείωσή τους στο ελάχιστο δυνατό. Ο κυριότερος τρόπος είναι η διενέργεια επαρκών εκτιμήσεων κινδύνου και η λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασίας από το θόρυβο. Και τα δύο παραπάνω προϋποθέτουν την εφαρμογή ανάλογων στρατηγικών.
[1] Στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Ακολουθεί ενδεικτικός και μη εξαντλητικός πίνακας κατηγοριών εργαζομένων που ενδεχομένως εκτίθενται σε θόρυβο στους τομείς της μουσικής και της ψυχαγωγίας:
Το τμήμα αυτό περιγράφει ορισμένες στρατηγικές για την αποφυγή ή/και τη μείωση της έκθεσης των εργαζομένων στους κινδύνους που προκαλούνται από τον "θόρυβο" στους τομείς της μουσικής και της ψυχαγωγίας. Λαμβάνοντας υπόψη την ποικιλία των εργασιακών χώρων στους τομείς αυτούς, απαιτείται η χρήση διαφορετικών στρατηγικών στις εκάστοτε περιπτώσεις και περιστάσεις. Η κατάλληλη διαδικασία που θα επιλεχθεί εξαρτάται από την ιδιαιτερότητα της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας. Διαφορετικές στρατηγικές μπορούν να εφαρμοστούν ταυτόχρονα.
Βασικά κριτήρια για την επιλογή της κατάλληλης στρατηγικής :
♦ Απαντήσεις στα Ερωτήματα:
♦ Θέματα προς εξέταση :
♦ Νομοθεσία ασφάλειας και υγείας κατά την εργασία: Οι γενικές υποχρεώσεις των εργοδοτών αναφέρονται στο ν. 1568/1985 και το π.δ. 17/1996, και αναλύονται εκτενώς στο π.δ 149/2006:
Μπορείτε να επιλέξετε την κατάλληλη στρατηγική λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω καθώς και τον ακόλουθο πίνακα:
Ποιόν αφορά:
Αφορά:
Ως εργοδότης, καλλιτεχνικός διευθυντής και σύμφωνα με το τμήμα ΙΙ του π.δ. 149/2006 «Υποχρεώσεις των εργοδοτών», πρέπει:
Εκτίμηση κινδύνου και επίπεδα ήχου
Ως εργοδότης, καλλιτεχνικός διευθυντής συνιστάται να εφαρμόσετε τις ακόλουθες μεθόδους για να εντοπίσετε τις επιβλαβείς εκπομπές ήχων:
Μείωση της έκθεσης
Αν τα επίπεδα έκθεσης των εργαζομένων σας είναι πολύ υψηλά, εξετάστε [σε συνεργασία με τους διοργανωτές της εκδήλωσης, τον τεχνικό ασφάλειας, γιατρό εργασίας (αν υπάρχει η υποχρέωση απασχόλησης) και τους αντίστοιχους εκπροσώπους των εργαζομένων], αν είναι δυνατόν να μειωθούν με τους εξής τρόπους:
Μείωση των ηχητικών επιπέδων με βελτιώσεις τεχνικής και ακουστικής φύσεως
Σημείωση: Όταν πραγματοποιούνται ανακαινίσεις, οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί (με γνώσεις ακουστικής) πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την εκτίμηση κινδύνου για την υγεία και την ασφάλεια και να συνεργάζονται με τον τεχνικό ασφάλειας (και τον γιατρό εργασίας εφόσον υπάρχει υποχρέωση απασχόλησης), έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα ακουστικά χαρακτηριστικά των χώρων, όπου διεξάγονται οι εκδηλώσεις ή οι πρόβες, και να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι για τους εργαζόμενους.
Οργανωτικά μέτρα για την μείωση της έκθεσης στο θόρυβο
Υποχρεώσεις
Ειδικότερα, οι εργοδότες – καλλιτεχνικοί διευθυντές, πρέπει να εκπληρώνουν τις εξής υποχρεώσεις :
Παράδειγμα: Ντισκοτέκ
Πρόβλημα: Σε μια ντισκοτέκ παίζουν ηχογραφημένη μουσική κάθε βράδυ διαφορετικοί ντισκ-τζόκεϋ. Το ηχοσύστημα πριν από την επέμβαση, απαρτιζόταν από 2 βασικά ηχεία κοντά στη πίστα χορού και κάποια άλλα διεσπαρμένα στο χώρο, υποβάλλοντας τους ντισκ-τζόκεϋ, το προσωπικό του μπαρ και τους σερβιτόρους σε μία σημαντική έκθεση σε ήχο.
Λύση: Ο ιδιοκτήτης της ντισκοτέκ εγκατέστησε ειδική οροφή με ηχεία ανηρτημένα πάνω από την πίστα χορού. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την παραγωγή υψηλών επιπέδων ήχου στη πίστα χορού, ενώ η διάδοση του ήχου πλαγίως στον υπόλοιπο χώρο μειώνεται περίπου κατά 10 dB(Α). Με σκοπό την διατήρηση του μειωμένου επιπέδου μουσικής, τοποθετήθηκε ηχόμετρο κοντά στη θέση του ντισκ-τζόκεϋ για τη μέτρηση και καταγραφή των επιπέδων του ήχου. Περαιτέρω, αν δεν μπορεί να εφαρμοστεί μια τεχνική- οργανωτική λύση (πχ. απομονωμένη καμπίνα), ο ιδιοκτήτης πρέπει να παρέχει ατομικά μέσα προστασίας της ακοής και να εφαρμόσει ένα κατάλληλο πρόγραμμα εκπαίδευσης στο εκτιθέμενο προσωπικό.
Ποιόν αφορά:
Αφορά εργοδότες, διοργανωτές εκδηλώσεων και για παράδειγμα:
Προσέξτε: Μουσικοί και λοιποί εκτελεστές - ερμηνευτές παραπέμπονται στη Στρατηγική 5.
Τι πρέπει να κάνετε:
Ως εργοδότης, διοργανωτής εκδηλώσεων και σύμφωνα με το Τμήμα ΙΙ του π.δ. 149/2006 «Υποχρεώσεις των εργοδοτών», πρέπει:
Εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου και επίπεδα ήχου Ως εργοδότης, διοργανωτής εκδηλώσεων συνιστάται να ακολουθήσετε την εξής διαδικασία για τον εντοπισμό των κινδύνων που διατρέχουν οι εργαζόμενοι από το θόρυβο :
Ποιόν αφορά:
Αφορά τους εργοδότες προσωπικού ασφαλείας, ταμιών, προσωπικού τροφοδοσίας και πρώτων βοηθειών.
Τι πρέπει να κάνετε:
Γενικότερα ως εργοδότης προσωπικού ασφαλείας, ταμιών, προσωπικού τροφοδοσίας και πρώτων βοηθειών, και σύμφωνα με το Τμήμα ΙΙ του π.δ. 149/2006 «Υποχρεώσεις των εργοδοτών», πρέπει :
Για κάθε εκδήλωση:
Υποχρεώσεις
Ειδικά εσείς, ως εργοδότης του βοηθητικού προσωπικού, πρέπει να εκπληρώσετε τις ακόλουθες υποχρεώσεις :
Ποιόν αφορά:
Αφορά τους εργοδότες, προμηθευτές ή χειριστές ηχητικού εξοπλισμού (π.χ. για ένα νυχτερινό κέντρο, ξενοδοχείο, συναυλιακό χώρο ή υπαίθρια εκδήλωση), ή χειρίστες ανάλογου τεχνικού εξοπλισμού σε μια εκδήλωση. Επίσης όσους απασχολούν προσωπικό για το χειρισμό του εξοπλισμού αυτού κατά την διάρκεια της εκδήλωσης.
Τι πρέπει να κάνετε:
Γενικότερα ως εργοδότης, προμηθευτής ή χειριστής ηχητικού εξοπλισμού, και σύμφωνα με το π.δ. 149/2006 Τμήμα ΙΙ «Υποχρεώσεις των εργοδοτών», πρέπει :
Πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται κατά την παράδοση
Συμβουλεύστε τον εργοδότη, οργανωτή της εκδήλωσης ή καλλιτεχνικό διευθυντή στα παρακάτω θέματα:
Προσέξτε: Οι πληροφορίες πρέπει να παρέχονται σε προφορική ή γραπτή μορφή ή μέσω προειδοποιητικών ενδείξεων πάνω στον τεχνικό εξοπλισμό.
Τοποθέτηση
Λειτουργία
Υποχρεώσεις
Παράδειγμα:
Τα ακουστικά monitor είναι ειδικά κατασκευασμένα για να τοποθετούνται μέσα στο αυτί και αποτελούνται από εσωτερικά τοποθετημένα μίνι μικρόφωνα και έναν ασύρματο πομπό ο οποίος μπορεί να φορεθεί πάνω στη ζώνη. Τα ακουστικά αυτά μπορούν να υποκαταστήσουν τα ηχεία monitor και μπορούν να βοηθήσουν στον περιορισμό της ηχητικής έκθεσης επάνω στη σκηνή, ιδιαίτερα στη περίπτωση των ιδιαίτερα δημοφιλών μουσικών. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην ρύθμιση της έντασης του ήχου και χρησιμοποιήστε συστήματα λειτουργίας περιορισμού της έντασης. Διαφορετικά μπορεί να φτάσουν στο τύμπανο του αυτιού πολύ υψηλά ηχητικά επίπεδα όπως 110 dB. Επίσης τα ακουστικά αυτά πρέπει να εφαρμόζουν απόλυτα, αλλιώς θα επιτρέπουν στο θόρυβο του περιβάλλοντος να διαπερνά. Μια προβληματική και ελλιπής εφαρμογή θα αναγκάσει τον χρήστη να αυξήσει την ένταση, ώστε να καλύψει τον ανεπιθύμητο αυτό θόρυβο του περιβάλλοντος. Ως εκ τούτου, τα φθηνά ακουστικά γενικής χρήσεως (και όχι ατομικά φτιαγμένα) δεν συνιστώνται.
Ποιόν αφορά
Είστε για παράδειγμα :
Τι πρέπει να κάνετε
Υποχρεώσεις
Συγκεκριμένα, πρέπει να εκπληρώνετε τις παρακάτω υποχρεώσεις, όπως αναφέρονται στο π.δ. 17/1996, άρθρο 13 «Υποχρεώσεις των εργαζομένων».
Παράδειγμα : Σύστημα Silent Brass
Χρησιμοποιείται για ελάττωση του ήχου για τους μουσικούς χάλκινων πνευστών κατά τη διάρκεια ατομικής εξάσκησης. Αποτελείται από ένα ειδικό διάφραγμα ρύθμισης της έντασης και ένα μικροφωνικό σύστημα, το οποίο δίνει τη δυνατότητα ασκήσεων ελεγχόμενης έντασης χωρίς την υποχρέωση αλλαγής του τόνου ή της έντασης παιξίματος – ευχάριστο που και που για τους γείτονές σας και τα αυτιά σας.
Ωτοασπίδες μουσικών
Οι μουσικοί πρέπει να προσανατολίζονται προς ειδικά ωτοβύσματα τα οποία παρέχουν ομοιογενή εξασθένηση όλων των συχνοτήτων. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στη μουσική να ακούγεται με φυσικό τρόπο. Αυτές οι ωτοασπίδες ειδικής κατασκευής είναι κατασκευασμένες από σιλικόνη και εφοδιασμένες με ένα διαφραγματικό φίλτρο εναλλαγής του επιπέδου εξασθένησης για 9, 15 ή 25 dB. Οι περισσότεροι μουσικοί, οι οποίοι παίζουν φορώντας ωτοασπίδες, ακόμα και με αυτές τις ειδικές συσκευές, χρειάζονται χρόνο για την εξοικείωσή τους με την διαφοροποιημένη ακουστική αντίληψη του οργάνου.
Προτεινόμενες λύσεις για όργανα μιας ορχήστρας:
Ο παρακάτω πίνακας δίνει ενδεικτικά το βαθμό προστασίας ο οποίος πιθανότατα είναι ο καταλληλότερος για διαφορετικά επίπεδα θορύβου. Βασίζεται σε μια μονή αριθμητική κλίμακα αξιολόγησης η οποία συνοδεύει κάθε συσκευή ακουστικής προστασίας. Η πληροφορία. Η πληροφορία αυτή δίνεται ως οδηγός και όχι προς αντικατάσταση της βοήθειας από ένα εκπαιδευμένο άτομο.