Υ.Α. 2263.1−7/36083/2015/2015 (ΦΕΚ 2477/Β` 18.11.2015)

1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1.1 Ο κανονισμός 14 του Παραρτήματος VI απαιτεί τα πλοία να χρησιμοποιούν καύσιμο με περιεκτικότητα σε θείο που δεν υπερβαίνει αυτή που ορίζεται από τους κανονισμούς 14.1 ή 14.4. Ο κανονισμός 4 επιτρέπει, με την έγκριση της Αρχής, τη χρήση μιας εναλλακτικής μεθόδου συμμόρφωσης τουλάχιστον τόσο αποτελεσματικής σε ό,τι αφορά την μείωση εκπομπών, όσο η απαιτούμενη από το Παράρτημα, συμπεριλαμβανομένων των προτύπων που ορίζονται στον κανονισμό 14.
Η Αρχή ενός μέρους της Σύμβασης πρέπει να λάβει υπόψη τις σχετικές οδηγίες που καταρτίζονται από τον Οργανισμό, οι οποίες αφορούν στις εναλλακτικές που προβλέπονται από τον κανονισμό 4.
1.2 Παρόμοια με το σύστημα μείωσης εκπομπών NOx, μια μονάδα καθαρισμού καυσαερίων (EGC) μπορεί να εγκριθεί υπό τον όρο των περιοδικών ελέγχων παραμέτρων και εκπομπών ή το σύστημα μπορεί να εξοπλιστεί με ένα συνεχές σύστημα παρακολούθησης των εκπομπών. Αυτές οι οδηγίες έχουν καταρτιστεί με σκοπό να είναι αντικειμενικές και προσανατολισμένες στην απόδοση. Επιπλέον, η χρήση της μεθόδου αναλογίας SO₂ (ppm)/CO₂ (%) απλοποιεί τον έλεγχο των εκπομπών SOx και θα διευκολύνει την έγκριση μιας μονάδας EGC.
Βλέπε το παράρτημα ΙΙ για τη λογική που εξηγεί τη χρήση του SO₂ (ppm)/CO₂ (%) ως βάση για την παρακολούθηση των συστημάτων.
1.3 Η συμμόρφωση πρέπει να καταδειχθεί με βάσει την αναλογία των τιμών SO₂ (ppm) /CO₂ (% v/v).
Πίνακας 1: Όρια θείου μαζούτ που καταγράφονται στους κανονισμούς 14.1 και 14.4 και αντίστοιχες τιμές εκπομπών

Σημείωση: H χρήση των ορίων αναλογίας των εκπομπών εφαρμόζεται μόνο κατά τη χρήση αποσταγμάτων πετρελαίου ή υπολειπόμενου καύσιμου πετρελαίου.
Βλέπε το προσάρτημα ΙΙ για την εφαρμογή της μεθόδου αναλογίας.

1.4 Αυτές οι οδηγίες είναι συμβουλευτικής φύσεως, ωστόσο, οι Αρχές καλούνται να εφαρμόσουν τις σχετικές απαιτήσεις του κανονισμού 4 του παραρτήματος VI της Δ.Σ MARPOL σύμφωνα με αυτές.
2 ΓΕΝΙΚΑ
2.1 Σκοπός
2.1.1 Ο σκοπός των οδηγιών είναι να καθοριστούν οι απαιτήσεις για τον έλεγχο, την επιθεώρηση, την πιστοποίηση και την επαλήθευση των συστημάτων EGC στο πλαίσιο του κανονισμού 4 του παραρτήματος VI της Δ.Σ MARPOL και να εξασφαλισθεί η αποτελεσματική ισοδυναμία με τις απαιτήσεις των κανονισμών 14.1 και 14.4 του παραρτήματος VI της σύμβασης.
2.1.2 Αυτές οι οδηγίες επιτρέπουν δύο προγράμματα:
Πρόγραμμα Α (πιστοποίηση μονάδας μέσω ελέγχων παραμέτρων και εκπομπών) και Πρόγραμμα Β (συνεχής παρακολούθηση εκπομπών με ελέγχους των παραμέτρων).
2.1.3 Τα πλοία που πρόκειται να χρησιμοποιήσουν ένα σύστημα καθαρισμού καυσαερίων εν μέρει ή στο σύνολό του προκειμένου να συμμορφωθούν με τους κανονισμούς 14.1 ή/και 14.4 του παραρτήματος VI της Σύμβασης, θα πρέπει να εφοδιασθούν με εγκεκριμένο Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx (SECP).
2.2 Εφαρμογή
2.2.1 Oι οδηγίες αυτές ισχύουν για οποιαδήποτε μονάδα EGC τοποθετείται στα μηχανήματα καύσης πετρελαίου, εκτός από τους αποτεφρωτήρες των πλοίων, που έχουν εγκατασταθεί επί του πλοίου.
2.3 Ορισμοί και απαιτούμενα έγγραφα

3 ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στις επιπτώσεις ασφάλειας που σχετίζονται με το χειρισμό και την εγγύτητα των καυσαερίων, τον εξοπλισμό μέτρησης, την αποθήκευση και τη χρήση των δοχείων συμπίεσης των καθαρών αερίων και των αερίων βαθμονόμησης.
Οι θέσεις δειγματοληψίας και οι μόνιμες πλατφόρμες πρόσβασης πρέπει να είναι τέτοιες ώστε ο έλεγχος να μπορεί να εκτελεσθεί με ασφάλεια. Κατά την τοποθέτηση της εξόδου απόρριψης των νερών απόπλυσης που χρησιμοποιούνται στη μονάδα EGC, μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στο σημείο της εισόδου του θαλασσινού νερού του πλοίου. Σε όλες τις συνθήκες λειτουργίας, το pH πρέπει να διατηρηθεί σε επίπεδο τέτοιο ώστε να αποφεύγεται η ζημία στο σύστημα για τον έλεγχο των επιβλαβών συστημάτων υφαλοχρωματισμού του πλοίου, στην προπέλα, στο πηδάλιο καθώς και σε άλλα μέρη που είναι ευάλωτα στις όξινες απορρίψεις, προκαλώντας ενδεχομένως την επιταχυνόμενη διάβρωση κρίσιμων μεταλλικών τμημάτων.
4 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Α – ΕΓΚΡΙΣΗ, ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ EGC ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΟΜΠΩΝ
4.1 ΕΓΚΡΙΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ EGC
4.1.1 Γενικά
Υπό το πρόγραμμα Α αυτών των οδηγιών, παρέχονται οι ακόλουθες επιλογές:
.1 έγκριση μονάδας,
.2 μονάδες κατασκευασμένες σειριακά, και
.3 έγκριση σειράς παραγωγής
4.1.2 Έγκριση Μονάδας
4.1.2.1 Μια μονάδα EGC θα πρέπει να πιστοποιείται για την ικανότητά της να πληροί την οριακή τιμή, (η Πιστοποιημένη Τιμή) που ορίζεται από τον κατασκευαστή (δηλαδή το επίπεδο εκπομπών το οποίο η μονάδα δύναται να επιτυγχάνει σε συνεχή βάση) με καύσιμο πετρέλαιο με μέγιστη περιεκτικότητα κατά βάρος σε θείο που ορίζεται από το κατασκευαστή και για το εύρος των παραμέτρων λειτουργίας, όπως παρατίθενται στην παράγραφο 4.2.2.1.2, για το οποίο πρόκειται να εγκριθούν. Η Πιστοποιημένη Τιμή πρέπει να είναι κατάλληλη τουλάχιστον για τις λειτουργίες του πλοίου σύμφωνα με τις απαιτήσεις των 14.1 και/ή 14.4 του παραρτήματος VI της Δ.Σ MARPOL.
4.1.2.2 Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτό να διενεργηθεί δοκιμή με καύσιμο πετρέλαιο με τη μέγιστη περιεκτικότητα κατά βάρος σε θείο όπως ορίζεται από τον κατασκευαστή, επιτρέπεται η διενέργεια δοκιμών δυο καυσίμων με χαμηλότερη περιεκτικότητα κατά βάρος σε θείο. Τα δύο καύσιμα που επιλέγονται θα πρέπει να
έχουν επαρκή διαφορά στην κατά βάρος περιεκτικότητα του θείου, ώστε να επιδεικνύεται η λειτουργική συμπεριφορά της μονάδας EGC και να επιδεικνύεται ότι η πιστοποιημένη τιμή μπορεί να επιτευχθεί, εάν η μονάδα EGC λειτουργούσε με καύσιμο πετρέλαιο με την καθορισμένη μέγιστη περιεκτικότητα κατά βάρος σε θείο από τον κατασκευαστή. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να εκτελούνται, ανάλογα με την περίπτωση, τουλάχιστον δύο δοκιμές, σύμφωνα με την παράγραφο 4.3. Αυτές οι δοκιμές δε χρειάζεται να είναι διαδοχικές και θα μπορούσαν να διενεργηθούν σε δύο διαφορετικές, αλλά πανομοιότυπες, μονάδες EGC.
4.1.2.3 Ο μέγιστος και, εάν εφαρμόζεται, ο ελάχιστος ρυθμός ροής της μάζας των καυσαερίων της μονάδας θα πρέπει να καταγράφεται. Η επίδραση της μεταβολής των άλλων παραμέτρων που ορίζονται στην παράγραφο 4.2.2.1.2, θα πρέπει να αιτιολογείται από τον κατασκευαστή του εξοπλισμού. Η επίδραση των διακυμάνσεων των παραγόντων αυτών θα πρέπει να αξιολογείται με δοκιμή ή με άλλο κατάλληλο τρόπο. Καμία διακύμανση των παραγόντων, ή συνδυασμού των παραγόντων, δε θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε η τιμή των εκπομπών της μονάδας EGC να υπερβαίνει την πιστοποιημένη τιμή.
4.1.2.4 Τα δεδομένα που λαμβάνονται σύμφωνα με το παρόν τμήμα πρέπει να υποβάλλονται στην Αρχή για έγκριση, μαζί με το τεχνικό εγχειρίδιο για το Πρόγραμμα Α
4.1.3 Σειριακά κατασκευασμένες μονάδες
Στην περίπτωση των ονομαστικά παρόμοιων μονάδων EGC της ίδιας μαζικής παροχής, όπως αυτές έχουν πιστοποιηθεί σύμφωνα με το 4.1.2 και για να αποφευχθεί η δοκιμή κάθε μονάδας EGC, ο κατασκευαστής του εξοπλισμού μπορεί να υποβάλει, για αποδοχή από την Αρχή, συμμόρφωση της διάταξης παραγωγής. Η πιστοποίηση της κάθε μονάδας EGC στο πλαίσιο της παρούσας ρύθμισης, θα πρέπει να υπόκειται σε κατάλληλες επιθεωρήσεις που η Αρχή θεωρεί απαραίτητες, για να εξασφαλίσει ότι η τιμή εκπομπών κάθε μονάδας EGC δεν υπερβαίνει την Πιστοποιημένη Τιμή, όταν λειτουργεί σύμφωνα με τις παραμέτρους που ορίζονται στην παράγραφο 4.2.2.1.2.
4.1.4 Έγκριση σειράς προϊόντων
4.1.4.1 Στην περίπτωση μιας μονάδας EGC του ίδιου σχεδιασμού, αλλά διαφορετικών ονομαστικών παροχών μέγιστης ροής μάζας καυσαερίων, η Αρχή μπορεί να αποδεχθεί, αντί της διεξαγωγής δοκιμών σε κάθε μονάδα σύμφωνα με την παράγραφο 4.1.2, δοκιμές τριών συστημάτων EGC διαφορετικών παροχών, υπό την προϋπόθεση ότι οι τρεις δοκιμές διεξάγονται σε διαστήματα, που περιλαμβάνουν την υψηλότερη, τη χαμηλότερη και μια ενδιάμεση διαβάθμιση της παροχής εντός του εύρους.
4.1.4.2 Σε περίπτωση που υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο σχεδιασμό μονάδων EGC με διαφορετικές παροχές, δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται η διαδικασία αυτή, εκτός εάν μπορεί να αποδειχθεί, κατά την κρίση της Αρχής, ότι, στην πράξη, οι διαφορές αυτές δε μεταβάλλουν σημαντικά την απόδοση μεταξύ των, διαφορετικού τύπου, μονάδων EGC.
4.1.4.3 Για τις μονάδες EGC διαφορετικών παροχών, πρέπει να αναγράφεται λεπτομερώς η ευαισθησία στις μεταβολές για το είδος των μηχανημάτων καύσης στις οποίες τοποθετούνται, μαζί με τη ευαισθησία στις διακυμάνσεις των παραμέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 4.2.2.1.2. Αυτό θα πρέπει να είναι στη βάση των δοκιμών, ή άλλων δεδομένων όπως ενδείκνυται.
4.1.4.4 Η επίδραση των μεταβολών της παροχής της μονάδας EGC στα χαρακτηριστικά του νερού έκπλυσης πρέπει να αναφέρεται λεπτομερώς.
4.1.4.5 Όλα τα υποστηρικτικά δεδομένα που λαμβάνονται σύμφωνα με το παρόν τμήμα, μαζί με το τεχνικό εγχειρίδιο για το Πρόγραμμα Α για κάθε μονάδα, θα πρέπει να υποβάλλονται στην Αρχή για έγκριση.
4.2 Επιθεώρηση και Πιστοποίηση
4.2.1 Διαδικασίες για την Πιστοποίηση των ΕGC μονάδων
4.2.1.1 Για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της ενότητας 4.1 κάθε μονάδα EGC πρέπει, είτε πριν από, είτε μετά την εγκατάστασή της επί του πλοίου, να πιστοποιηθεί ότι συμμορφώνεται με την πιστοποιημένη τιμή που καθορίζεται από τον κατασκευαστή (π.χ το επίπεδο εκπομπών το οποίο η μονάδα δύναται να επιτυγχάνει σε συνεχή βάση) υπό τις συνθήκες λειτουργίας και τους περιορισμούς, όπως παρέχονται από το τεχνικό εγχειρίδιο για το Πρόγραμμα Α της μονάδας EGC, όπως έχει εγκριθεί από την Αρχή.
4.2.1.2 Η πιστοποιημένη τιμή θα προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις αυτών των οδηγιών.
4.2.1.3 Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx (SECC) θα εκδίδεται από την Αρχή σε κάθε μονάδα EGC που συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.2.1.1. Ο τύπος του πιστοποιητικού δίδεται στο προσάρτημα 1.
4.2.1.4 Ο κατασκευαστής του συστήματος EGC, ο πλοιοκτήτης ή άλλο μέρος, δύνανται να αιτηθούν την έκδοση Πιστοποιητικού Συμμόρφωσης Εκπομπών SΟx.
4.2.1.5 Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SΟx δύναται να εκδoθεί σε οποιεσδήποτε μεταγενέστερες μονάδες καθαρισμού καυσαερίων του ίδιου σχεδιασμού και παροχής με μονάδα καθαρισμού καυσαερίων που έχει πιστοποιηθεί σύμφωνα με την την παράγραφο 4.2.1.1, χωρίς τη διεξαγωγή δοκιμών σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.1.1, σύμφωνα με το τμήμα 4.1.3 αυτών των οδηγιών.
4.2.1.6 Μονάδες καθαρισμού καυσαερίων του ίδιου σχεδιασμού, αλλά με διαφορετικές προδιαγραφές από εκείνες που έχουν πιστοποιηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.1.1 θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές από την Αρχή, σύμφωνα με την παράγραφο 4.1.4 αυτών των οδηγιών.
4.2.1.7 Μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που επεξεργάζονται μόνο ένα μέρος της ροής καυσαερίων της πρόσληψης απορρόφησης στις οποίες έχουν τοποθετηθεί θα υπόκεινται σε ειδική εξέταση από την Αρχή, για να εξασφαλίζεται ότι κάτω από όλες τις καθορισμένες συνθήκες λειτουργίας, η συνολική τιμή εκπομπών των καυσαερίων κατάντη του συστήματος δεν είναι μεγαλύτερη από την πιστοποιημένη τιμή.
4.2.2 Τεχνικό Εγχειρίδιο Συστήματος Καθαρισμού Καυσαερίων “Πρόγραμμα Α” (ETM−A)
4.2.2.1 Κάθε μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα πρέπει να είναι εφοδιασμένη με Τεχνικό Εγχειρίδιο Τύπου Α από τον κατασκευαστή. Το Τεχνικό Εγχειρίδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ακόλουθες πληροφορίες:
.1 την αναγνώριση της μονάδας (κατασκευαστής, μοντέλο/τύπος, τον αριθμό σειράς (S/N) και άλλες λεπτομέρειες, όπως είναι απαραίτητο), συμπεριλαμβανομένης της περιγραφής της μονάδας και των απαιτούμενων βοηθητικών συστημάτων.
.2 τα όρια λειτουργίας, ή το εύρος τιμών λειτουργίας, για τα οποία η μονάδα έχει πιστοποιηθεί. Αυτά θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνουν:
.1 τον μέγιστο και, εάν εφαρμόζεται, τον ελάχιστο ρυθμό ροής μάζας των καυσαερίων,
.2 την ισχύ, τον τύπο και άλλες σχετικές παραμέτρους της μονάδας καύσης στην οποία η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων πρόκειται να τοποθετηθεί. Στις περιπτώσεις των λεβήτων, πρέπει επίσης να δοθεί η μέγιστη αναλογία αέρα/καυσίμου στο μέγιστο φορτίο.
Στις περιπτώσεις των κινητήρων ντίζελ, εάν ο κινητήρας είναι δίχρονος ή τετράχρονος,
.3 το μέγιστο και ελάχιστο ρυθμό ροής του νερού πλύσης, την πίεση εισόδου και την ελάχιστη αλκαλικότητα του νερού εισόδου (ISO 9963−1−2),
.4 το εύρος της θερμοκρασίας εισόδου των καυσαερίων και τη μέγιστη και την ελάχιστη θερμοκρασία εξόδου των καυσαερίων με τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων σε λειτουργία,
.5 το εύρος της διαφορικής πίεσης των καυσαερίων και τη μέγιστη πίεση εισόδου των καυσαερίων με τη μονάδα καύσης πετρελαίου σε μέγιστη συνεχή λειτουργία ή στο 80% της ονομαστικής ισχύος, όποια είναι κατάλληλη,
.6 τα επίπεδα αλατότητας ή τα στοιχεία φρέσκου νερού που είναι απαραίτητα για την παροχή επαρκών παραγόντων εξουδετέρωσης και
.7 άλλους παράγοντες που αφορούν το σχεδιασμό και τη λειτουργία της μονάδας καθαρισμού καυσίμου, σχετικούς με την επίτευξη μέγιστης τιμής εκπομπών, όχι μεγαλύτερης από την πιστοποιημένη τιμή
.3 Όποιες απαιτήσεις ή περιορισμούς σχετικά με τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων ή συνδεόμενο εξοπλισμό με τη μονάδα που είναι αναγκαίοι για να επιτύχει η μονάδα μέγιστη τιμή εκπομπής, όχι υψηλότερη από την πιστοποιημένη τιμή,
.4 Απαιτήσεις για τη συντήρηση, υποστήριξη ή προσαρμογή της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων ώστε να μπορεί να συνεχίσει η μονάδα να επιτυγχάνει μέγιστη τιμή εκπομπής, όχι υψηλότερη από την πιστοποιημένη τιμή. Η συντήρηση, υποστήριξη και προσαρμογή θα πρέπει να καταγράφονται στο Βιβλίο Καταγραφών Μονάδας Καθαρισμού Καυσαερίων,
.5 Διορθωτικές ενέργειες σε περίπτωση υπέρβασης του ισχύοντος μέγιστου επιτρεπόμενου λόγου SO₂/CO₂, ή των κριτηρίων απόρριψης του νερού έκπλυσης,
.6 Διαδικασία επαλήθευσης, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στις επιθεωρήσεις για τη διασφάλιση της διατήρησης της απόδοσης και της ορθής χρήσης της μονάδας. (βλ. παράγραφο 4.4)
.7 Διακύμανση των χαρακτηριστικών του νερού έκπλυσης ανάλογα με το εύρος απόδοσης της μονάδας.
.8 Σχεδιαστικές απαιτήσεις του συστήματος νερού έκπλυσης και
.9 Το Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SΟx.
4.2.2.2 Το Τεχνικό Εγχειρίδιο Συστήματος Καθαρισμού Καυσαερίων τύπου Α πρέπει να εγκριθεί από την Αρχή.
4.2.2.3 Το Τεχνικό εγχειρίδιο θα πρέπει να διατηρείται επί του πλοίου στο οποίο η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων έχει τοποθετηθεί και θα πρέπει να είναι διαθέσιμο για τις επιθεωρήσεις, όπως απαιτείται.
4.2.2.4 Τροποποιήσεις στο τεχνικό εγχειρίδιο, οι οποίες αντικατοπτρίζουν αλλαγές στην μονάδα καθαρισμού καυσαερίων και οι οποίες επηρεάζουν την απόδοση σε σχέση με τις εκπομπές στον αέρα και/ή στο νερό, θα πρέπει να εγκρίνονται από την Αρχή. Προσθήκες, διαγραφές ή τροποποιήσεις στο τεχνικό εγχειρίδιο οι οποίες έχουν διαχωρισθεί από το αρχικά εγκεκριμένο εγχειρίδιο, θα πρέπει να διατηρούνται μαζί με το εγχειρίδιο και θα θεωρούνται ως μέρος του.
4.2.3 Επιθεωρήσεις σε λειτουργία
4.2.3.1. Η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα υπόκειται σε επιθεώρηση κατά την εγκατάσταση και κατά την αρχική, ετήσια /ενδιάμεση και επιθεώρηση ανανέωσης από την Αρχή.
4.2.3.2 Σύμφωνα με τον κανονισμό 10 του παραρτήματος VI της MARPOL, οι μονάδες καθαρισμού καυσίμου υπόκεινται σε έλεγχο από το κράτος του λιμένα.
4.2.3.3 Η Αρχή εκδίδει Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SΟx πριν από τη χρήση κάθε μονάδας καθαρισμού καυσίμου.
4.2.3.4 Μετά την επιθεώρηση εγκατάστασης, όπως απαιτείται από την παράγραφο 4.2.3.1, το τμήμα 2.6 του Συμπληρώματος του Διεθνούς Πιστοποιητικού Πρόληψης Ρύπανσης του Αέρα του πλοίου θα πρέπει να συμπληρώνεται κατάλληλα.
4.3 Όρια εκπομπών
4.3.1 Κάθε μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα πρέπει να είναι ικανή να μειώνει τις εκπομπές ισότιμα προς ή χαμηλότερα από την πιστοποιημένη τιμή σε οποιοδήποτε σημείο του φορτίου, όταν λειτουργεί σύμφωνα με τα κριτήρια της παράγραφο 4.2.2.1.2, όπως καθορίζεται στις παραγράφους 4.3.2 έως 4.3.5 αυτών των οδηγιών, καθώς όπως εξαιρείται στην παράγραφο 4.3.7.
4.3.2 Οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που τοποθετούνται σε κύριες ντίζελ μηχανές πρόωσης θα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.3.1 για όλες τις φορτίσεις μεταξύ 25 έως 100% της κλίμακας τιμών φορτίου των μηχανών στις οποίες έχουν τοποθετηθεί.
4.3.3 Οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που τοποθετούνται σε βοηθητικές μηχανές ντίζελ πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.3.1 για όλες τις φορτίσεις μεταξύ 10 έως 100% της κλίμακας τιμών φορτίου των μηχανών στις οποίες έχουν τοποθετηθεί.
4.3.4 Οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που τοποθετούνται σε μηχανές ντίζελ που παρέχουν ισχύ και για την κύρια πρόωση και βοηθητικούς σκοπούς θα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.3.3.
4.3.5 Οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που τοποθετούνται σε λέβητες θα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.3.1 για όλες τις φορτίσεις μεταξύ 10 και 100% τoυ εύρους του φορτίου (ρυθμοί παραγωγής ατμού) ή, εάν το εύρος λειτουργίας είναι μικρότερο, πάνω από το πραγματικό εύρος του φορτίου του λεβήτων στους οποίους έχουν τοποθετηθεί.
4.3.6 Προκειμένου να αποσαφηνιστεί η απόδοση του συστήματος, θα πρέπει να αναληφθούν μετρήσεις των εκπομπών, με τη σύμφωνη γνώμη της Αρχής, σε τουλάχιστον τέσσερα σημεία του φορτίου. Ένα σημείο του φορτίου, θα πρέπει να είναι από 95 έως 100% του μέγιστου ρυθμού ροής της μάζας των καυσαερίων για τα οποία η μονάδα πρόκειται να πιστοποιηθεί. Ένα σημείο του φορτίου θα πρέπει να είναι εντός ± 5% του ελάχιστου ποσοστού ροής της μάζας των καυσαερίων για τα οποία η μονάδα πρόκειται να πιστοποιηθεί. Τα άλλα δύο σημεία του φορτίου θα πρέπει να απέχουν εξίσου μεταξύ των μέγιστων και ελάχιστων παροχών μάζας των καυσαερίων. Όταν υπάρχουν ασυνέχειες στη λειτουργία του συστήματος, ο αριθμός των σημείων φόρτισης θα πρέπει να αυξηθεί, με τη σύμφωνη γνώμη της Αρχής, έτσι ώστε να αποδεικνύεται ότι διατηρείται η απαιτούμενη απόδοση σε όλο το εύρος ρυθμού ροής της μάζας των καυσαερίων. Επιπρόσθετα ενδιάμεσα σημεία φόρτισης πρέπει να ελεγχθούν αν υπάρχει ένδειξη κορυφής εκπομπής κάτω από το μέγιστο ρυθμό ροής μάζας των καυσαερίων ή, εάν εφαρμόζεται, πάνω από τον ελάχιστο ρυθμό ροής των καυσαερίων. Αυτές οι πρόσθετες δοκιμές θα πρέπει να είναι επαρκείς σε αριθμό, ώστε να καθοριστεί η μέγιστη τιμή εκπομπής.
4.3.7 Για φορτία κάτω εκείνων που προσδιορίζονται στις παραγράφους 4.3.2 έως 4.3.5, η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί.
Σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου μπορεί να απαιτείται ο εξοπλισμός καύσης πετρελαίου να λειτουργεί υπό συνθήκες ρελαντί, η συγκέντρωση των εκπομπών SO2 (ppm) σε προκαθορισμένη συγκέντρωση O2 (15,0% στις μηχανές ντίζελ, 3,0% στους λέβητες) δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 ppm.
4.4 Διαδικασίες επί του πλοίου για την επίδειξη της συμμόρφωσης
4.4.1 Το τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α θα πρέπει να περιλαμβάνει διαδικασία επαλήθευσης για χρήση στις επιθεωρήσεις, όπως απαιτείται. Αυτή η διαδικασία δε θα πρέπει να απαιτεί ειδικό εξοπλισμό ή μια εις βάθος γνώση του συστήματος. Όπου απαιτούνται συγκεκριμένες συσκευές θα πρέπει να παρέχονται και να διατηρούνται ως μέρος του συστήματος. Η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων πρέπει να σχεδιαστεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να διευκολύνεται η επιθεώρηση, όπως απαιτείται.
Η βάση αυτής της διαδικασίας επαλήθευσης είναι ότι, εφόσον όλα τα συναφή στοιχεία, οι τιμές λειτουργίας ή οι ρυθμίσεις βρίσκονται εντός των εγκεκριμένων ορίων, τότε η απόδοση της μονάδας θα είναι εντός των απαιτούμενων ορίων, χωρίς την ανάγκη για πραγματικές μετρήσεις των εκπομπών καυσαερίων. Είναι επίσης απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων προσαρμόζεται σε μία μονάδα καύσης πετρελαίου για την οποία έχει αξιολογηθεί − αυτό αποτελεί μέρος του Σχεδίου Συμμόρφωσης Εκπομπών SO₂.
O σκοπός αυτός εξυπηρετείται είτε δια του τεχνικού φακέλου που σχετίζεται με το Διεθνές Πιστοποιητικό Πρόληψης Ρύπανσης του Αέρα Μηχανής, εάν είναι διαθέσιμος, είτε μέσω Δήλωσης Καυσαερίων που εκδίδεται από τον κατασκευαστή ή το σχεδιαστή της μηχανής ή άλλο αρμόδιο μέρος, είτε μέσω Δήλωσης Απαέριων
που εκδίδεται από τον κατασκευαστή ή το σχεδιαστή του λέβητα ή άλλο αρμόδιο μέρος που εξυπηρετεί το σκοπό αυτό κατά την κρίση της Αρχής.
4.4.2 Στη διαδικασία επαλήθευσης θα πρέπει να περιλαμβάνονται όλα τα συστατικά, τιμές λειτουργίας ή ρυθμίσεις που μπορεί να επηρεάσουν τη λειτουργία της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων και την ικανότητά της να ανταποκριθεί στην πιστοποιημένη τιμή.
4.4.3 Η διαδικασία επαλήθευσης εγκρίνεται από την Αρχή, κατόπιν υποβολής της από τον κατασκευαστή της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων.
4.4.4 Η διαδικασία επαλήθευσης πρέπει να περιλαμβάνει έλεγχο εγγράφων καθώς και φυσικό έλεγχο της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων.
4.4.5 Ο επιθεωρητής θα πρέπει να επαληθεύει ότι κάθε μονάδα καθαρισμού καυσαερίων είναι εγκατεστημένη σύμφωνα με το τεχνικό εγχειρίδιο της μονάδας και διαθέτει Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SO₂, όπως απαιτείται.
4.4.6 Κατά την κρίση της Αρχής, ο επιθεωρητής θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα ελέγχου ενός ή όλων των αναγνωρισμένων στοιχείων, τιμών λειτουργίας ή ρυθμίσεων. Όταν υπάρχουν περισσότερες από μία μονάδες καθαρισμού καυσαερίων, η Αρχή μπορεί, κατά την κρίση της, να συντομεύσει ή να μειώσει την έκταση της επιθεώρησης επί του πλοίου, όμως ολόκληρη η επιθεώρηση πρέπει να ολοκληρωθεί για τουλάχιστον έναν τύπο μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του πλοίου, υπό την προϋπόθεση ότι και οι άλλες μονάδες καθαρισμού καυσαερίων λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο.
4.4.7 Η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων πρέπει να περιλαμβάνει μέσα για αυτόματη καταγραφή της λειτουργίας του συστήματος. Ο ρυθμός ροής καυσαερίων και η πίεση του νερού έκπλυσης στη σύνδεση εισόδου της μονάδας, η πίεση των καυσαερίων πριν την είσοδό τους στη μονάδα και η πτώση πίεσης των καυσαερίων κατά μήκος της μονάδας, το φορτίο του εξοπλισμού καύσης καυσίμου και η θερμοκρασία των καυσαερίων πριν και μετά τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων πρέπει να καταγράφονται τουλάχιστον στη συχνότητα που ορίζεται στη παράγραφο 5.4.2. Το σύστημα καταγραφής των δεδομένων πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των άρθρων 7 και 8. Στην περίπτωση που η μονάδα καταναλώνει χημικές ουσίες με γνωστό ρυθμό, όπως τεκμηριώνεται στο τεχνικό εγχειρίδιό της, η καταγραφή της εν λόγω κατανάλωσης στο βιβλίο εγγραφών της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων εξυπηρετεί επίσης αυτό τον σκοπό.
4.4.8 Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Α, εάν δεν έχει τοποθετηθεί ένα σύστημα συνεχούς παρακολούθησης των καυσαερίων, για την επαλήθευση της συμμόρφωσης της μονάδας, συνιστάται να διενεργείται σε ημερήσια βάση επιτόπιος έλεγχος της ποιότητας των καυσαερίων όσον αφορά την αναλογία SO₂(ppm)/CO₂(%) σε συνδυασμό με τους παραμετρικούς ελέγχους που προβλέπονται στην παράγραφο 4.4.7. Εάν έχει τοποθετηθεί σύστημα συνεχούς παρακολούθησης των καυσαερίων, θα χρειαστούν μόνον καθημερινοί επιτόπιοι έλεγχοι των παραμέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 4.4.7, για να επαληθευτεί η σωστή λειτουργία της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων.
4.4.9 Εάν ο κατασκευαστής της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων δεν είναι σε θέση να παρέχει διαβεβαίωση ότι η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα συμμορφώνεται με την πιστοποιημένη τιμή ή με χαμηλότερη τιμή μεταξύ των επιθεωρήσεων, μέσω της διαδικασίας επαλήθευσης που προβλέπεται στην παράγραφο 4.4.1, ή αν αυτό απαιτεί ειδικό εξοπλισμό ή εξειδικευμένη γνώση, για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της μονάδας με τους κανονισμούς 14.1 και/ή 14.4 του παραρτήματος VI της MARPOL συνιστάται η χρήση της συνεχούς παρακολούθησης της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων (Β Πρόγραμμα).
4.4.10 Ο πλοιοκτήτης θα πρέπει να διατηρεί ένα βιβλίο εγγραφών της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων για την εγγραφή των εργασιών συντήρησης και επισκευών της μονάδας, περιλαμβανομένων όμοιων αντικαταστάσεων. Ο τύπος του βιβλίου θα υποβάλλεται από τον κατασκευαστή της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων και θα εγκρίνεται από την Αρχή. Το βιβλίο εγγραφών θα πρέπει να είναι διαθέσιμο στις επιθεωρήσεις, όπως απαιτείται και μπορεί να διαβαστεί σε συνδυασμό με τα ημερολόγια του μηχανοστασίου και άλλα δεδομένα, αν είναι απαραίτητο, για να επιβεβαιωθεί η ορθή λειτουργία της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων. Εναλλακτικά, οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να καταγράφονται στο προγραμματισμένο σύστημα αρχείων συντήρησης του πλοίου, όπως έχει εγκριθεί από την Αρχή.
5 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Β – ΕΓΚΡΙΣΗ, ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΟΝΑΔΑΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΚΑΥΣΑΕΡΙΩΝ ΜΕΣΩ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ SΟx.
5.1 Γενικά
Το πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείται, για να επιδείξει ότι οι εκπομπές από μια μονάδα καύσης πετρελαίου στην οποία έχει τοποθετηθεί μονάδα καθαρισμού καυσαερίων, η οποία βρίσκεται σε λειτουργία, συμμορφώνονται με την απαιτούμενη τιμή εκπομπής ή με χαμηλότερη τιμή (π.χ. όπως αναφέρεται στο Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx) σε οποιοδήποτε φορτίο, συμπεριλαμβανομένης της μεταβατικής λειτουργίας της μονάδας καύσης πετρελαίου και επομένως, τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις των κανονισμών 14.1 και/ή 14.4 του παραρτήματος VI της MARPOL.
5.2 Έγκριση
Η συμμόρφωση αποδεικνύεται κατά τη λειτουργία της μονάδας μέσω της συνεχούς παρακολούθησης των καυσαερίων. Το σύστημα παρακολούθησης θα πρέπει να εγκριθεί από την Αρχή και τα αποτελέσματα αυτής της παρακολούθησης να είναι διαθέσιμα στην Αρχή όπως είναι απαραίτητο για να αποδείξουν τη συμμόρφωση, όπως απαιτείται.
5.3 Επιθεώρηση και πιστοποίηση
5.3.1 Το σύστημα παρακολούθησης της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων θα υπόκειται σε επιθεώρηση κατά την εγκατάσταση και κατά την αρχική, ετήσια /ενδιάμεση και επιθεώρηση ανανέωσης από την Αρχή.
5.3.2 Σύμφωνα με τον κανονισμό 10 του παραρτήματος VI της MARPOL, τα συστήματα παρακολούθησης των μονάδων καθαρισμού καυσαερίων μπορεί επίσης να υπόκεινται σε έλεγχο από το κράτος λιμένα.
5.3.3 Στις περιπτώσεις εκείνες όπου είναι εγκατεστημένο μονάδα καθαρισμού καυσαερίων, το τμήμα 2.6 του Συμπληρώματος του Διεθνούς Πιστοποιητικού Πρόληψης Ρύπανσης του Αέρα του πλοίου θα πρέπει να συμπληρώνεται κατάλληλα.
5.4 Υπολογισμός του ρυθμού εκπομπής
5.4.1 Η σύνθεση των καυσαερίων από πλευράς SO2(ppm)/CO2(%) θα πρέπει να μετράται σε κατάλληλη θέση μετά τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων και η μέτρηση θα πρέπει να είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κεφαλαίου 6, ως ισχύει.
5.4.2 Το SO2(ppm) και το CO2(%) πρέπει να παρακολουθούνται συνεχώς και να καταγράφονται σε μια συσκευή καταγραφής και επεξεργασίας δεδομένων με ρυθμό ο οποίος δεν πρέπει να είναι μικρότερος από 0.0035 Hz. 
5.4.3 Αν χρησιμοποιούνται περισσότερες από μία συσκευές ανάλυσης για τον προσδιορισμό της αναλογίας SO2/CO2, θα πρέπει να συντονίζονται ώστε να έχουν παρόμοιους χρόνους δειγματοληψίας και μέτρησης και οι έξοδοι δεδομένων να ευθυγραμμίζονται, έτσι ώστε η αναλογία SO2/CO2 να αντιπροσωπεύει πλήρως τη σύνθεση του καυσαερίου.
5.5 Διαδικασίες επί του πλοίου για την επίδειξη συμμόρφωσης με το όριο εκπομπών
5.5.1 Το σύστημα καταγραφής των δεδομένων θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των τμημάτων 7 και 8.
5.5.2 Ημερήσιοι επιτόπιοι έλεγχοι των παραμέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 4.4.7 απαιτούνται για την εξακρίβωση της ορθής λειτουργίας της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων και θα πρέπει να καταγράφονται στο Βιβλίο εγγραφών της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων ή στο σύστημα καταγραφής του μηχανοστασίου.
5.6 Τεχνικό Εγχειρίδιο Συστήματος Καθαρισμού Καυσαερίων “Πρόγραμμα Β” (ETM−Β)
5.6.1 Κάθε μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα πρέπει να είναι εφοδιασμένη με Τεχνικό Εγχειρίδιο Προγράμματος Β από τον κατασκευαστή. Το Τεχνικό Εγχειρίδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ακόλουθες πληροφορίες:
.1 την αναγνώριση της μονάδας (κατασκευαστής, μοντέλο/τύπος, τον αριθμό σειράς (S/N) και άλλες λεπτομέρειες, όπως είναι απαραίτητο), συμπεριλαμβανομένης της περιγραφής της μονάδας και των απαιτούμενων βοηθητικών συστημάτων.
.2 τα όρια λειτουργίας, ή το εύρος τιμών λειτουργίας, για τα οποία η μονάδα έχει πιστοποιηθεί. Αυτά θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνουν:
.1 το μέγιστο και, εάν εφαρμόζεται, τον ελάχιστο ρυθμό ροής μάζας των καυσαερίων,
.2 την ισχύ, τον τύπο και άλλες σχετικές παραμέτρους της μονάδας καύσης πετρελαίου στην οποία η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων πρόκειται να τοποθετηθεί. Στις περιπτώσεις των λεβήτων, πρέπει επίσης να δοθεί η μέγιστη αναλογία αέρα/καυσίμου στο μέγιστο φορτίο. Στις περιπτώσεις των κινητήρων ντίζελ, εάν ο κινητήρας είναι δίχρονος ή τετράχρονος,
.3 το μέγιστο και ελάχιστο ρυθμό ροής του νερού έκπλυσης, την πίεση εισόδου και την ελάχιστη αλκαλικότητα του νερού εισόδου (ISO 9963−1−2),
.4 το εύρος της θερμοκρασίας εισόδου των καυσαερίων και τη μέγιστη και την ελάχιστη θερμοκρασία εξόδου των καυσαερίων με τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων σε λειτουργία,
.5 το εύρος της διαφορικής πίεσης των καυσαερίων και τη μέγιστη πίεση εισόδου των καυσαερίων με τη μονάδα καύσης πετρελαίου σε μέγιστη συνεχή λειτουργία ή στο 80% της ονομαστικής ισχύος, όποια είναι κατάλληλη,
.6 τα επίπεδα αλατότητας ή τα στοιχεία φρέσκου νερού που είναι απαραίτητα για την παροχή επαρκών παραγόντων εξουδετέρωσης και
.7 άλλους παράγοντες που αφορούν τη λειτουργία της μονάδας καθαρισμού καυσίμου,
.3 Όποιες απαιτήσεις ή περιορισμούς σχετικά με τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων ή με συνδεόμενο εξοπλισμό με τη μονάδα
.4 Διορθωτικές ενέργειες σε περίπτωση υπέρβασης του ισχύοντος μέγιστου επιτρεπόμενου λόγου SO₂/CO₂, ή των κριτηρίων απόρριψης του νερού έκπλυσης,
.5 Διακύμανση των χαρακτηριστικών του νερού έκλυσης ανάλογα με το εύρος απόδοσης της μονάδας.
.6 Σχεδιαστικές απαιτήσεις του συστήματος νερού έκπλυσης.
5.6.2 Το Τεχνικό Εγχειρίδιο Συστήματος Καθαρισμού Καυσαερίων Προγράμματος Β πρέπει να είναι εγκεκριμένο από την Αρχή.
5.6.3 Το Τεχνικό εγχειρίδιο θα πρέπει να διατηρείται επί του πλοίου στο οποίο η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων έχει τοποθετηθεί και θα πρέπει να είναι διαθέσιμο για τις επιθεωρήσεις, όπως απαιτείται.
5.6.4 Τροποποιήσεις στο τεχνικό εγχειρίδιο, οι οποίες αντικατοπτρίζουν αλλαγές στην μονάδα καθαρισμού καυσαερίων και οι οποίες επηρεάζουν την απόδοση σε σχέση με τις εκπομπές στον αέρα και/ή στο νερό, θα πρέπει να εγκρίνονται από την Αρχή. Προσθήκες, διαγραφές ή τροποποιήσεις στο τεχνικό εγχειρίδιο οι οποίες έχουν διαχωρισθεί από το αρχικά εγκεκριμένο εγχειρίδιο, θα πρέπει να διατηρούνται μαζί με το εγχειρίδιο και θα θεωρούνται ως μέρος του.
6 ΔΟΚΙΜΗ ΕΚΠΟΜΠΩΝ
6.1 Η δοκιμή εκπομπών θα πρέπει να ακολουθεί τις απαιτήσεις του κεφαλαίου 5 του Τεχνικού Κώδικα NOx 2008 και των συναφών προσαρτημάτων, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στις παρούσες κατευθυντήριες οδηγίες.
6.2 Το CO₂ θα πρέπει να μετράται με τη χρήση ενός αναλυτή που λειτουργεί με την αρχή του μη διασκεδαζομένου υπερύθρου φωτός (NDIR) και με πρόσθετο εξοπλισμό, όπως ξηραντήρες, όπως απαιτείται. Το SO₂ πρέπει να μετριέται με αναλυτές που λειτουργούν με τις αρχές του μη διασκεδαζομένου υπερύθρου φωτός (NDIR) ή μη−διασποράς υπεριώδους φωτός (NDUV) και με επιπρόσθετο εξοπλισμό, όπως ξηραντήρες, όπως απαιτείται. Άλλα συστήματα ή αρχές λειτουργίας του αναλυτή μπορεί να γίνουν αποδεκτά, ύστερα από έγκριση της Αρχής, υπό την προϋπόθεση ότι παρέχουν ισοδύναμα ή καλύτερα αποτελέσματα από εκείνα του
εξοπλισμού που αναφέρεται ανωτέρω. Για την αποδοχή των άλλων συστημάτων CO2 ή αρχών λειτουργίας αναλυτή, η μέθοδος αναφοράς πρέπει να είναι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Παραρτήματος ΙΙΙ του Τεχνικού Κώδικα NOx 2008.
6.3 H λειτουργία του αναλυτή θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των τμημάτων 1.6 έως 1.10 του προσαρτήματος ΙΙΙ του Τεχνικού Κώδικα NOx 2008.
6.4 Το δείγμα καυσαερίου SO₂ θα πρέπει να λαμβάνεται από ένα αντιπροσωπευτικό σημείο δειγματοληψίας κατάντη της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων.
6.5 Οι εκπομπές του SO₂ και του CO₂ πρέπει να ελέγχονται είτε με απευθείας δειγματοληψία μέσα σε ένα ρεύμα καυσαερίου είτε με συστήματα εξαγωγής δειγμάτων.
6.6 Τα δείγματα καυσαερίων για τον καθορισμό των εκπομπών SO2 πρέπει να διατηρούνται σε κατάλληλη θερμοκρασία για την αποφυγή της συμπύκνωσης του νερού στο σύστημα δειγμάτων και ως εκ τούτου την απώλεια SO₂.
6.7 Αν ένα δείγμα καυσαερίου προς εξέταση χρειάζεται να ξηρανθεί πριν την ανάλυσή του, αυτό πρέπει να γίνει με τρόπο, ώστε να μην υπάρχει απώλεια SO₂ στο υπό εξέταση δείγμα.
6.8 Οι τιμές SO₂ και CO₂ θα πρέπει να συγκρίνονται με βάση την ίδια εναπομένουσα περιεκτικότητα σε νερό (π.χ. ξηρό ή με το ίδιο ποσοστό υγρασίας).
6.9 Σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, όταν η συγκέντρωση του CO₂ μειώνεται από τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων, η συγκέντρωση CO₂ μπορεί να μετρηθεί στην είσοδο της μονάδας, υπό την προϋπόθεση ότι μπορεί να αποδειχθεί η ορθότητα αυτής της μεθόδου μέτρησης αυτής. Στις περιπτώσεις αυτές, οι τιμές SO₂ και CO₂ θα πρέπει να συγκρίνονται σε ξηρή βάση. Εάν η μέτρηση γίνεται σε υγρή βάση, η περιεκτικότητα σε νερό στα εξερχόμενα καυσαέρια, στα σημεία αυτά θα πρέπει επίσης να καθοριστεί, προκειμένου να διορθωθούν οι αναγνώσεις των μετρήσεων σε τιμές σε ξηρή κατάσταση. Για την μέτρηση του CΟ₂ σε ξηρή κατάσταση, o συντελεστής διόρθωσης ξηρό/υγρό μπορεί να υπολογισθεί σύμφωνα με την παράγραφο 5.12.3.2.2 του Τεχνικού Κώδικα NOx 2008.
7 ΣΥΣΚΕΥΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
7.1 Η συσκευή καταγραφής και επεξεργασίας δεδομένων θα πρέπει να είναι άρτιου και απαραβίαστου σχεδιασμού, με δυνατότητα μόνον ανάγνωσης των δεδομένων.
7.2 Η συσκευή καταγραφής και επεξεργασίας θα καταγράφει τα δεδομένα που απαιτούνται από τις παραγράφους 4.4.7, 5.4.2 και 10.3 σε σχέση με την ώρα UTC και την θέση του πλοίου από ένα Παγκόσμιο Σύστημα Δορυφορικής Πλοήγησης(GNSS).
7.3 Η συσκευή καταγραφής και επεξεργασίας θα πρέπει να είναι ικανή να προετοιμάζει εκθέσεις για καθορισμένες χρονικές περιόδους.
7.4 Τα δεδομένα πρέπει να διατηρούνται για χρονικό διάστημα όχι μικρότερο των 18 μηνών από την ημερομηνία της καταγραφής. Αν η μονάδα έχει αλλάξει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο πλοιοκτήτης πρέπει να διασφαλίζει ότι τα απαιτούμενα στοιχεία διατηρούνται επί του σκάφους και είναι διαθέσιμα, όπως απαιτείται.
7.5 Η συσκευή θα πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα αντίγραφο των καταγεγραμμένων δεδομένων και αναφορών σε μια εύκολα χρησιμοποιούμενη μορφή. Το εν λόγω αντίγραφο των δεδομένων και των αναφορών θα πρέπει, εφόσον ζητηθεί, να είναι στη διάθεση της Αρχής ή της Αρχής του Λιμένα.
8 ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ
8.1 Για κάθε μονάδα καθαρισμού καυσαερίων που είναι τοποθετημένη σε καθορισμένο εξοπλισμό καύσης πετρελαίου επί του πλοίου θα προετοιμάζεται ένα εγχειρίδιο παρακολούθησης, στο οποίο θα αποδεικνύεται η συμμόρφωση της μονάδας.
8.2 Το εγχειρίδιο παρακολούθησης στο πλοίο θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον:
.1 τους αισθητήρες που θα χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της απόδοσης της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων και την παρακολούθηση των νερών έκπλυσης, τη λειτουργία, τη συντήρηση και τις απαιτήσεις βαθμονόμησής τους.
2. τις θέσεις από τις οποίες θα λαμβάνονται μετρήσεις των εκπομπών καυσαερίων και θα διενεργείται η παρακολούθηση του νερού έκπλυσης, μαζί με λεπτομέρειες κάθε αναγκαίων βοηθητικών λειτουργιών, όπως οι γραμμές μεταφοράς του δείγματος, οι μονάδες επεξεργασίας δείγματος και συναφείς απαιτήσεις λειτουργίας ή συντήρησης.
3. τους αναλυτές που χρησιμοποιούνται, τη λειτουργία τους, καθώς και τις απαιτήσεις συντήρησης και βαθμονόμησής τους.
4. το μηδέν (σημείο αναφοράς) του αναλυτή και τις διαδικασίες βαθμονόμησής του.
5. άλλες πληροφορίες ή στοιχεία σχετικά με την ορθή λειτουργία των συστημάτων παρακολούθησης ή τη χρήση τους στην επίδειξη συμμόρφωσης.
8.3 Το εγχειρίδιο πρέπει να διευκρινίζει πώς θα επιθεωρείται η παρακολούθηση.
8.4 Το εγχειρίδιο πρέπει να εγκριθεί από τη Αρχή.
9 ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΠΛΟΙΟΥ
9.1 Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx (SECP)
9.1.1 Όλα τα πλοία τα οποία πρόκειται να χρησιμοποιήσουν μια μονάδα καθαρισμού καυσίμου, εν μέρει ή συνολικά, για τη συμμόρφωσή τους με τις απαιτήσεις των κανονισμών 14.1 και 14.4 του παραρτήματος VI της MARPOL, θα πρέπει να διαθέτουν ένα Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx (SECP), εγκεκριμένο από την Αρχή.
9.1.2 Το SECP θα πρέπει να περιέχει κάθε τμήμα του εξοπλισμού καύσης πετρελαίου, το οποίο θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των κανονισμών 14.1 ή/και 14.4 του παραρτήματος VI της MARPOL.
9.1.3 Σύμφωνα με το πρόγραμμα Α, το Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx πρέπει να περιγράφει πώς η συνεχής παρακολούθηση των δεδομένων θα απεικονίζει ότι οι παράμετροι της παραγράφου 4.4.7 διατηρούνται εντός των συνιστώμενων προδιαγραφών του κατασκευαστή. Σύμφωνα με το Σχέδιο Β, αυτό θα διασφαλίζεται με την καθημερινή καταγραφή των παραμέτρων κλειδιά.
9.1.4 Σύμφωνα με το πρόγραμμα Β, το Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx πρέπει να απεικονίζει πώς η συνεχής παρακολούθηση των εκπομπών καυσαερίων θα αποδεικνύει ότι η συνολική αναλογία εκπομπών SO₂ (ppm)/CO2(%) του πλοίου είναι συγκρίσιμη με τις απαιτήσεις του κανονισμού 14.1 ή/και 14.4 του παραρτήματος VI της MARPOL ή χαμηλότερη, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 1.3. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Α, αυτό θα πρέπει να διασφαλίζεται χρησιμοποιώντας τις ημερήσιες καταγραφές εκπομπών καυσαερίων.
9.1.5 Μπορεί να υπάρχουν ορισμένα είδη εξοπλισμού, όπως μικρές μηχανές και λέβητες για τους οποίους η τοποθέτηση μονάδας καθαρισμού καυσίμου δε θα ήταν πρακτική, ιδιαίτερα όταν αυτός ο εξοπλισμός βρίσκεται σε θέση απομακρυσμένη από το κύριο μηχανοστάσιο.
Όλες αυτές οι μονάδες καύσης πετρελαίου θα πρέπει να αναγράφονται στο Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx. Οι μονάδες καύσης πετρελαίου, οι οποίες δεν πρόκειται να είναι συνδεδεμένες με μονάδα καθαρισμού καυσαερίων, πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανονισμούς 14.1 ή/ και 14.4 του παραρτήματος VI της MARPOL.
9.2 Επίδειξη συμμόρφωσης
9.2.1 Πρόγραμμα Α
9.2.1.1 Το Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx πρέπει να αναφέρει, όχι όμως να αναπαράγει, το τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α, το Βιβλίο Καταγραφής Εκπομπών SOx ή τo σύστημα καταγραφής και το Εγχειρίδιο παρακολούθησης όπως καθορίζονται στο Πρόγραμμα Α.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα αρχεία συντήρησης δύναται εναλλακτικά να καταγράφονται στο σύστημα καταγραφής προγραμματισμένης συντήρησης του πλοίου, εφόσον επιτρέπεται από την Αρχή.
9.2.1.2 Για το σύνολο του εξοπλισμού καύσης πετρελαίου που απαριθμείται στην παράγραφο 9.1.2, πρέπει να παρασχεθούν λεπτομέρειες που να αποδεικνύουν ότι η μονάδα καθαρισμού καυσίμου συμμορφώνεται με τους εγκεκριμένους όρους λειτουργίας, σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.2.1.2,
9.2.1.3 Οι απαιτούμενες παράμετροι βάσει της παραγράφου 4.4.7 θα πρέπει να παρακολουθούνται και να καταγράφονται, όταν η μονάδα καθαρισμού καυσίμου είναι σε λειτουργία, με σκοπό να αποδεικνύεται η συμμόρφωσή της.
9.2.2 Πρόγραμμα Β
Το Σχέδιο Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx πρέπει να αναφέρει, όχι όμως να αναπαράγει, το τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Β ,το Βιβλίο Καταγραφής Εκπομπών SOx ή τo σύστημα καταγραφής και το Εγχειρίδιο παρακολούθησης όπως καθορίζονται στο Πρόγραμμα Β. 
10 Νερό Έκπλυσης
10.1 Κριτήρια απόρριψης νερού έκπλυσης⁵
10.1.1 Όταν η μονάδα καθαρισμού καυσίμου λειτουργεί σε λιμένες, ή εκβολές ποταμών, πρέπει να είναι συνεχής η παρακολούθηση και η καταγραφή του νερού έκπλυσης. Οι τιμές οι οποίες παρακολουθούνται και καταγράφονται πρέπει να περιλαμβάνουν το pΗ, τη PAH, τη θολότητα και τη θερμοκρασία. Σε άλλες θαλάσσιες περιοχές που λειτουργεί η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων ο εξοπλισμός συνεχούς παρακολούθησης και καταγραφής πρέπει επίσης να είναι σε λειτουργία, εκτός από σύντομες περιόδους συντήρησης και καθαρισμού του εξοπλισμού. Το νερό απόρριψης θα πρέπει να συμμορφώνεται με τα ακόλουθα όρια.
10.1.2 Κριτήρια pH
10.1.2.1 Το pH του νερού έκπλυσης πρέπει να συμμορφώνεται με μια από τις ακόλουθες απαιτήσεις οι οποίες θα πρέπει να καταγράφονται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση:
.1 η τιμή του pH του νερού έκπλυσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 6,5 μετρούμενο στην απόρριψή του στη θάλασσα, με εξαίρεση ότι, κατά τη διάρκεια των ελιγμών και διέλευσης του πλοίου, επιτρέπεται μέγιστη διαφορά 2 μονάδων pH μεταξύ του νερού έκπλυσης που εισέρχεται στο πλοίο και της απόρριψής του στη θάλασσα.
.2 στη θέση παρακολούθησης, το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης, είναι η τιμή του pH 4 μέτρα κάτω από το σημείο απόρριψής του στη θάλασσα, η οποία δε θα πρέπει να είναι μικρότερη από 6.5, όταν το πλοίο είναι ακίνητο, και η οποία θα πρέπει να καταγράφεται ως το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης στη θάλασσα στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. Το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης μπορεί να προσδιοριστεί είτε μέσω της άμεσης μέτρησης, ή με τη χρήση μεθοδολογίας υπολογισμού (υπολογιστική ρευστοδυναμική ή άλλοι
εξίσου επιστημονικώς καθιερωμένοι εμπειρικοί τύποι) που υπόκεινται στην έγκριση της Αρχής και σύμφωνα με τις παρακάτω προϋποθέσεις που καταγράφονται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β.
.1 όλες οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που συνδέονται στις ίδιες εξόδους λειτουργούν στα πλήρη φορτία τους (ή στο υψηλότερο δυνατό φορτίο) με πετρέλαιο μέγιστης περιεκτικότητας σε θείο για το οποίο οι μονάδες πρόκειται να πιστοποιηθούν (Πρόγραμμα Α) ή να χρησιμοποιηθούν (Πρόγραμμα Β).
.2 εάν χρησιμοποιείται ένα καύσιμο δοκιμής με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε θείο, ή/και φορτίο δοκιμής χαμηλότερο από το μέγιστο, για την επαρκή απόδειξη της συμπεριφοράς της στήλης του νερού έκπλυσης, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η αναλογία ανάμιξης της στήλης του νερού έκπλυσης, η οποία πρέπει να καθοριστεί με βάση τη καμπύλη τιτλοδότησης του θαλασσινού νερού. Η αναλογία ανάμιξης θα χρησιμοποιηθεί, για να καταδείξει τη συμπεριφορά της στήλης του νερού έκπλυσης και ότι επιτυγχάνεται το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης, εάν η μονάδα καθαρισμού καυσίμου λειτουργεί στην υψηλότερη περιεκτικότητα σε θείο των καυσίμων και στο φορτίο για το οποίο η μονάδα πιστοποιείται (Πρόγραμμα Α) ή χρησιμοποιείται (Πρόγραμμα Β).
.3 όπου ο ρυθμός ροής του νερού έκπλυσης μεταβάλλεται ανάλογα με την παροχή του αερίου της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων, οι επιπτώσεις του γεγονότος αυτού θα πρέπει επίσης να αξιολογηθούν, για να διασφαλιστεί ότι το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης επιτυγχάνεται υπό οποιοδήποτε φορτίο.
.4 το θαλασσινό νερό αναφοράς θα έχει τιμή αλκαλικότητας 2,200 μmol /lit και pΗ 8,2⁶
. Σε περίπτωση που οι συνθήκες της δοκιμής διαφέρουν από την θαλασσινό νερό αναφοράς, θα πρέπει να εφαρμόζεται μια τροποποιημένη καμπύλη τιτλοδότησης, όπως συμφωνήθηκε από την Αρχή, και
.5 εάν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί μια μεθοδολογία υπολογισμού, δεδομένα που να επιτρέπουν την επαλήθευση της όπως τουλάχιστον οι επιστημονικοί τύποι, οι προδιαγραφές του σημείου απόρριψης, οι ρυθμοί ροής απόρριψης του νερού έκπλυσης, οι σχεδιασμένες τιμές pH τόσο στην απόρριψη όσο και στη θέση 4 m, τα δεδομένα τιτλοδότησης και αραίωσης πρέπει να υποβληθούν στην Αρχή.
10.1.3 PAHs (Πολυκυκλικοί Αρωματικοί Υδρογονάνθρακες)
10.1.3.1 Οι PAH του νερού έκπλυσης θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις ακόλουθες απαιτήσεις. Το κατάλληλο όριο πρέπει να προσδιορίζεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση:
10.1.3.2 Η μέγιστη συνεχής συγκέντρωση PAH στο νερό έκπλυσης δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 50 μg/L PAHphe (ισοδύναμο φαινανθρενίου) πάνω από τη συγκέντρωση PAH του νερού εισόδου. Για τους σκοπούς αυτού του κριτηρίου, η συγκέντρωση PAH στο νερό έκπλυσης θα πρέπει να μετράται κατάντη του εξοπλισμού επεξεργασίας νερού, αλλά και ανάντη οποιασδήποτε αραίωσης νερού έκπλυσης ή άλλης μονάδας χορήγησης αντιδραστηρίου, αν χρησιμοποιείται, πριν από την απόρριψη.
10.1.3.3 Το όριο των 50 μg/L που περιγράφεται παραπάνω είναι κανονικοποιημένο για μια ταχύτητα ροής του νερού έκπλυσης μέσα από τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων 45 t/MWh, όπου το MW αναφέρεται στην MCR ή στο 80% της ονομαστικής ισχύος της μονάδας καύσης πετρελαίου. Το όριο αυτό θα πρέπει να προσαρμόζεται προς τα πάνω για χαμηλότερους ρυθμούς ροής του νερού έκπλυσης ανά MWh, και αντιστρόφως, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα.

10.1.3.4 Για μια περίοδο 15 λεπτών σε κάθε περίοδο 12 ωρών, το όριο συνεχούς συγκέντρωσης PAH μπορεί να υπερβαίνει το όριο που περιγράφεται παραπάνω μέχρι και 100%. Αυτό θα επέτρεπε μια ανώμαλη εκκίνηση της μονάδας καθαρισμού καυσίμου.
10.1.4 Θολότητα / Αιωρούμενα σωματίδια
10.1.4.1 Η θολότητα του νερού πλύσης πρέπει να συμμορφώνεται με τις ακόλουθες απαιτήσεις. Το όριο θα πρέπει να αναγράφεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση.
10.1.4.2 Το σύστημα επεξεργασίας νερού έκπλυσης πρέπει να είναι σχεδιασμένο για την ελαχιστοποίηση των αιωρούμενων σωματιδίων, συμπεριλαμβανομένων των βαρέων μετάλλων και της στάχτης.
10.1.4.3 Η μέγιστη συνεχής θολότητα στο νερό πλύσης δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 25 FNU (formazin nephlometric units) ή 25 NTU (nephlometric turbidity units) ή ισοδύναμες μονάδες, πάνω από τη θολότητα του νερού εισόδου. Ωστόσο, σε περιόδους υψηλής θολότητας του νερού εισόδου, η ακρίβεια της συσκευής μέτρησης και το χρονικό διάστημα μεταξύ της μέτρησης στην είσοδο και την έξοδο μέτρησης είναι τέτοια, ώστε η χρήση ενός ορίου διαφοράς είναι αναξιόπιστη. Ως εκ τούτου, όλες οι ενδείξεις διαφοράς θολότητας θα πρέπει να είναι ένας κυλιόμενος μέσος όρος για μια περίοδο 15 λεπτών με μέγιστο τα 25 FNU. Για τους σκοπούς του παρόντος κριτηρίου, η θολότητα του νερού έκπλυσης πρέπει να μετράται κατάντη του εξοπλισμού επεξεργασίας νερού, αλλά ανάντη της αραίωσης του νερού πλύσης (ή άλλης χορήγησης αντιδραστηρίου) πριν από την απόρριψη.
10.1.4.4 Για μια περίοδο 15 λεπτών σε κάθε περίοδο 12 ωρών, το συνεχές όριο απόρριψης θολομένου νερού πλύσης μπορεί να ξεπεραστεί κατά 20%.
10.1.5 Νιτρικά άλατα
10.1.5.1 Το σύστημα επεξεργασίας νερού πλύσης πρέπει να εμποδίζει την απόρριψη των νιτρικών αλάτων, πέραν όσων σχετίζονται με την απομάκρυνση 12% των οξειδίων του αζώτου από τα καυσαέρια, ή κανονικοποιημένων 60 mg/lit για απόρριψη νερού έκπλυσης με ρυθμό 45 τόνων/MWh, όποια ποσότητα είναι μεγαλύτερη.
10.1.5.2 Σε κάθε επιθεώρηση ανανέωσης, τα δεδομένα για την απόρριψη νιτρικών αλάτων πρέπει να είναι διαθέσιμα και να αφορούν σε δείγμα προερχόμενο από την απόρριψη του νερού έκπλυσης στη θάλασσα από κάθε μονάδα καθαρισμού καυσίμου τρεις μήνες πριν από την επιθεώρηση. Ωστόσο, η Αρχή μπορεί να απαιτήσει την ανάλυση ενός επιπλέον δείγματος κατά την κρίση της.
Τα δεδομένα απόρριψης νιτρικών και το πιστοποιητικό ανάλυσης πρέπει να διατηρούνται επί του πλοίου, ως μέρος του Βιβλίου Καταγραφής εκπομπών SOx και να είναι διαθέσιμα για επιθεώρηση, όπως απαιτηθεί από τον έλεγχο του κράτους του λιμένα ή άλλων μερών.
Απαιτήσεις όσον αφορά τη δειγματοληψία, την αποθήκευση, το χειρισμό και την ανάλυση θα πρέπει να αναφέρονται λεπτομερώς στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. ΕΤΜ−Α ή ΕΤΜ−Β, κατά περίπτωση. Για να εξασφαλιστεί η συγκρίσιμη αξιολόγηση του ρυθμού απόρριψης νιτρικών, θα πρέπει οι διαδικασίες δειγματοληψίας να λαμβάνουν υπόψη την παράγραφο 10.1.5.1, η οποία καθορίζει την ανάγκη για κανονικοποίηση της ροής του νερού έκπλυσης. Η μέθοδος δοκιμής για την ανάλυση των νιτρικών αλάτων πρέπει να είναι σύμφωνα με το πρότυπο ανάλυσης θαλασσινού νερού, όπως περιγράφεται στο Grasshoff et al.
10.1.5.3 Όλα τα συστήματα πρέπει να ελέγχονται για νιτρικά άλατα στο απορριπτόμενο νερό. Εάν συνήθεις ποσότητες νιτρικών αλάτων είναι πάνω από το 80% του ανώτατου ορίου, θα πρέπει να καταγράφεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. ΕΤΜ−Α ή ΕΤΜ−Β, κατά περίπτωση.
10.1.6 Πρόσθετα νερού έκπλυσης και άλλες ουσίες Η αξιολόγηση του νερού έκπλυσης απαιτείται για εκείνες τις τεχνολογίες καθαρισμού καυσαερίων που κάνουν χρήση χημικών ουσιών, προσθέτων ή παράγουν επί τόπου σχετικές χημικές ουσίες. Η αξιολόγηση θα μπορούσε να λάβει υπόψη τις σχετικές οδηγίες, όπως τη Διαδικασία για την έγκριση των συστημάτων διαχείρισης νερού έρματος που κάνουν χρήση των ενεργών ουσιών (G9) (Απόφαση MEPC.126 (53)), και, εάν κρίνεται αναγκαίο, πρόσθετα κριτήρια για την απόρριψη του νερού πλύσης πρέπει να καθιερωθούν.
10.2 Παρακολούθηση του νερού έκπλυσης
10.2.1 Το pH, η περιεκτικότητα σε πετρέλαιο (όπως μετράται με επίπεδα PAH), και η θολότητα θα πρέπει να παρακολουθούνται συνεχώς και να καταγράφονται όπως συνιστάται στην παράγραφο 7 των εν λόγω οδηγιών. Ο εξοπλισμός παρακολούθησης θα πρέπει επίσης να πληροί τα κριτήρια λειτουργίας που περιγράφονται παρακάτω:
pH
10.2.2 Το ηλεκτρόδιο του pH και το πεχάμετρο πρέπει να έχουν ακρίβεια 0,1 μονάδων pH και αντιστάθμιση θερμοκρασίας. Το ηλεκτρόδιο πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο πρότυπο BS 2586 ή με απαιτήσεις άλλου ισοδύναμου ή καλύτερης απόδοσης προτύπου και ο μετρητής θα πρέπει να πληροί ή να υπερβαίνει το πρότυπο BS EN ISO 60746−2:2003.
PAH
10.2.3 Ο εξοπλισμός παρακολούθησης PAH θα πρέπει να είναι σε θέση να παρακολουθεί PAH σε νερό σε ένα εύρος τουλάχιστον διπλάσιο του ορίου συγκέντρωσης του απορριπτόμενου νερού, όπως τίθενται στον παραπάνω πίνακα. Ο εξοπλισμός θα πρέπει να αποδειχθεί ότι λειτουργεί σωστά και δεν αποκλίνει περισσότερο
από 5% σε νερό πλύσης με θολότητα εντός του εύρους εργασίας της εφαρμογής.
10.2.4 Για τις εφαρμογές που πραγματοποιούν απορρίψεις σε χαμηλότερους ρυθμούς ροής και υψηλότερες συγκεντρώσεις PAH, η τεχνολογία του υπεριώδους φωτός ή ισοδύναμη, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί χάρη στην αξιόπιστη κλίμακα λειτουργίας της.
Θολότητα
10.2.5 Ο εξοπλισμός παρακολούθησης της θολότητας πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στο πρότυπο ISO 7027: 1999 ή USEPA 180.1.
10.3 Καταγραφή δεδομένων παρακολούθησης νερού έκπλυσης
Το σύστημα καταγραφής των δεδομένων θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των τμημάτων 7 και 8 και θα πρέπει να καταγράφει συνεχώς το pH, τους PAH και τη Θολότητα, όπως ορίζεται στα κριτήρια του νερού πλύσης.
10.4 Κατάλοιπα νερού έκπλυσης
10.4.1 Τα κατάλοιπα που παράγονται από τη μονάδα καθαρισμού καυσίμου πρέπει να παραδοθούν στην ξηρά σε επαρκείς εγκαταστάσεις υποδοχής. Τα κατάλοιπα αυτά δεν πρέπει να απορρίπτονται στη θάλασσα ή να αποτεφρώνονται επί του πλοίου.
10.4.2 Κάθε πλοίο εφοδιασμένο με μονάδα καθαρισμού καυσίμου θα πρέπει να καταγράφει την αποθήκευση και τη διάθεση των κατάλοιπων του νερού έκπλυσης σε ένα ημερολόγιο, συμπεριλαμβανομένης της ημερομηνίας, της ώρας και της θέσης της εν λόγω αποθήκευσης και διάθεσης. Το ημερολόγιο καθαρισμού καυσίμου μπορεί να αποτελεί μέρος ενός υπάρχοντος ημερολογίου ή ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής, όπως έχει εγκριθεί από τη Αρχή.

₅ Τα κριτήρια απόρριψης νερού έκπλυσης πρέπει να αναθεωρηθούν στο μέλλον καθώς περισσότερες πληροφορίες σχετικές με την απόρριψη και τις παρενέργειες της γίνουν διαθέσιμες, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν συμβουλές που δοθούν από το GESMP.
₆ Αυτές οι τιμές μπορούν να αναθεωρηθούν εντός δύο ετών για
νέες εγκαταστάσεις κατόπιν υιοθέτησης αυτών των τροποποιημένων οδηγιών με βάση περαιτέρω πληροφορίες για τη φυσική κατάσταση των νερών που προκύπτει από τη χρήση συστημάτων καθαρισμού καυσαερίων πλοίων.
₇ Για οποιοδήποτε ρυθμό ροής >2.5 t/MWh θα χρησιμοποιείται τεχνολογία φθορισμού

Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στις επιπτώσεις ασφάλειας που σχετίζονται με το χειρισμό και την εγγύτητα των καυσαερίων, τον εξοπλισμό μέτρησης, την αποθήκευση και τη χρήση των δοχείων συμπίεσης των καθαρών αερίων και των αερίων βαθμονόμησης.
Οι θέσεις δειγματοληψίας και οι μόνιμες πλατφόρμες πρόσβασης πρέπει να είναι τέτοιες ώστε ο έλεγχος να μπορεί να εκτελεσθεί με ασφάλεια. Κατά την τοποθέτηση της εξόδου απόρριψης των νερών απόπλυσης που χρησιμοποιούνται στη μονάδα EGC, μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στο σημείο της εισόδου του θαλασσινού νερού του πλοίου. Σε όλες τις συνθήκες λειτουργίας, το pH πρέπει να διατηρηθεί σε επίπεδο τέτοιο ώστε να αποφεύγεται η ζημία στο σύστημα για τον έλεγχο των επιβλαβών συστημάτων υφαλοχρωματισμού του πλοίου, στην προπέλα, στο πηδάλιο καθώς και σε άλλα μέρη που είναι ευάλωτα στις όξινες απορρίψεις, προκαλώντας ενδεχομένως την επιταχυνόμενη διάβρωση κρίσιμων μεταλλικών τμημάτων.

4.2.1 Διαδικασίες για την Πιστοποίηση των ΕGC μονάδων
4.2.1.1 Για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της ενότητας 4.1 κάθε μονάδα EGC πρέπει, είτε πριν από, είτε μετά την εγκατάστασή της επί του πλοίου, να πιστοποιηθεί ότι συμμορφώνεται με την πιστοποιημένη τιμή που καθορίζεται από τον κατασκευαστή (π.χ το επίπεδο εκπομπών το οποίο η μονάδα δύναται να επιτυγχάνει σε συνεχή βάση) υπό τις συνθήκες λειτουργίας και τους περιορισμούς, όπως παρέχονται από το τεχνικό εγχειρίδιο για το Πρόγραμμα Α της μονάδας EGC, όπως έχει εγκριθεί από την Αρχή.
4.2.1.2 Η πιστοποιημένη τιμή θα προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις αυτών των οδηγιών.
4.2.1.3 Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SOx (SECC) θα εκδίδεται από την Αρχή σε κάθε μονάδα EGC που συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.2.1.1. Ο τύπος του πιστοποιητικού δίδεται στο προσάρτημα 1.
4.2.1.4 Ο κατασκευαστής του συστήματος EGC, ο πλοιοκτήτης ή άλλο μέρος, δύνανται να αιτηθούν την έκδοση Πιστοποιητικού Συμμόρφωσης Εκπομπών SΟx.
4.2.1.5 Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SΟx δύναται να εκδoθεί σε οποιεσδήποτε μεταγενέστερες μονάδες καθαρισμού καυσαερίων του ίδιου σχεδιασμού και παροχής με μονάδα καθαρισμού καυσαερίων που έχει πιστοποιηθεί σύμφωνα με την την παράγραφο 4.2.1.1, χωρίς τη διεξαγωγή δοκιμών σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.1.1, σύμφωνα με το τμήμα 4.1.3 αυτών των οδηγιών.
4.2.1.6 Μονάδες καθαρισμού καυσαερίων του ίδιου σχεδιασμού, αλλά με διαφορετικές προδιαγραφές από εκείνες που έχουν πιστοποιηθεί σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.1.1 θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές από την Αρχή, σύμφωνα με την παράγραφο 4.1.4 αυτών των οδηγιών.
4.2.1.7 Μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που επεξεργάζονται μόνο ένα μέρος της ροής καυσαερίων της πρόσληψης απορρόφησης στις οποίες έχουν τοποθετηθεί θα υπόκεινται σε ειδική εξέταση από την Αρχή, για να εξασφαλίζεται ότι κάτω από όλες τις καθορισμένες συνθήκες λειτουργίας, η συνολική τιμή εκπομπών των καυσαερίων κατάντη του συστήματος δεν είναι μεγαλύτερη από την πιστοποιημένη τιμή.
4.2.2 Τεχνικό Εγχειρίδιο Συστήματος Καθαρισμού Καυσαερίων “Πρόγραμμα Α” (ETM−A)
4.2.2.1 Κάθε μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα πρέπει να είναι εφοδιασμένη με Τεχνικό Εγχειρίδιο Τύπου Α από τον κατασκευαστή. Το Τεχνικό Εγχειρίδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τις ακόλουθες πληροφορίες:
.1 την αναγνώριση της μονάδας (κατασκευαστής, μοντέλο/τύπος, τον αριθμό σειράς (S/N) και άλλες λεπτομέρειες, όπως είναι απαραίτητο), συμπεριλαμβανομένης της περιγραφής της μονάδας και των απαιτούμενων βοηθητικών συστημάτων.
.2 τα όρια λειτουργίας, ή το εύρος τιμών λειτουργίας, για τα οποία η μονάδα έχει πιστοποιηθεί. Αυτά θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνουν:
.1 τον μέγιστο και, εάν εφαρμόζεται, τον ελάχιστο ρυθμό ροής μάζας των καυσαερίων,
.2 την ισχύ, τον τύπο και άλλες σχετικές παραμέτρους της μονάδας καύσης στην οποία η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων πρόκειται να τοποθετηθεί. Στις περιπτώσεις των λεβήτων, πρέπει επίσης να δοθεί η μέγιστη αναλογία αέρα/καυσίμου στο μέγιστο φορτίο.
Στις περιπτώσεις των κινητήρων ντίζελ, εάν ο κινητήρας είναι δίχρονος ή τετράχρονος,
.3 το μέγιστο και ελάχιστο ρυθμό ροής του νερού πλύσης, την πίεση εισόδου και την ελάχιστη αλκαλικότητα του νερού εισόδου (ISO 9963−1−2),
.4 το εύρος της θερμοκρασίας εισόδου των καυσαερίων και τη μέγιστη και την ελάχιστη θερμοκρασία εξόδου των καυσαερίων με τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων σε λειτουργία,
.5 το εύρος της διαφορικής πίεσης των καυσαερίων και τη μέγιστη πίεση εισόδου των καυσαερίων με τη μονάδα καύσης πετρελαίου σε μέγιστη συνεχή λειτουργία ή στο 80% της ονομαστικής ισχύος, όποια είναι κατάλληλη,
.6 τα επίπεδα αλατότητας ή τα στοιχεία φρέσκου νερού που είναι απαραίτητα για την παροχή επαρκών παραγόντων εξουδετέρωσης και
.7 άλλους παράγοντες που αφορούν το σχεδιασμό και τη λειτουργία της μονάδας καθαρισμού καυσίμου, σχετικούς με την επίτευξη μέγιστης τιμής εκπομπών, όχι μεγαλύτερης από την πιστοποιημένη τιμή
.3 Όποιες απαιτήσεις ή περιορισμούς σχετικά με τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων ή συνδεόμενο εξοπλισμό με τη μονάδα που είναι αναγκαίοι για να επιτύχει η μονάδα μέγιστη τιμή εκπομπής, όχι υψηλότερη από την πιστοποιημένη τιμή,
.4 Απαιτήσεις για τη συντήρηση, υποστήριξη ή προσαρμογή της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων ώστε να μπορεί να συνεχίσει η μονάδα να επιτυγχάνει μέγιστη τιμή εκπομπής, όχι υψηλότερη από την πιστοποιημένη τιμή. Η συντήρηση, υποστήριξη και προσαρμογή θα πρέπει να καταγράφονται στο Βιβλίο Καταγραφών Μονάδας Καθαρισμού Καυσαερίων,
.5 Διορθωτικές ενέργειες σε περίπτωση υπέρβασης του ισχύοντος μέγιστου επιτρεπόμενου λόγου SO₂/CO₂, ή των κριτηρίων απόρριψης του νερού έκπλυσης,
.6 Διαδικασία επαλήθευσης, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στις επιθεωρήσεις για τη διασφάλιση της διατήρησης της απόδοσης και της ορθής χρήσης της μονάδας. (βλ. παράγραφο 4.4)
.7 Διακύμανση των χαρακτηριστικών του νερού έκπλυσης ανάλογα με το εύρος απόδοσης της μονάδας.
.8 Σχεδιαστικές απαιτήσεις του συστήματος νερού έκπλυσης και
.9 Το Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SΟx.
4.2.2.2 Το Τεχνικό Εγχειρίδιο Συστήματος Καθαρισμού Καυσαερίων τύπου Α πρέπει να εγκριθεί από την Αρχή.
4.2.2.3 Το Τεχνικό εγχειρίδιο θα πρέπει να διατηρείται επί του πλοίου στο οποίο η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων έχει τοποθετηθεί και θα πρέπει να είναι διαθέσιμο για τις επιθεωρήσεις, όπως απαιτείται.
4.2.2.4 Τροποποιήσεις στο τεχνικό εγχειρίδιο, οι οποίες αντικατοπτρίζουν αλλαγές στην μονάδα καθαρισμού καυσαερίων και οι οποίες επηρεάζουν την απόδοση σε σχέση με τις εκπομπές στον αέρα και/ή στο νερό, θα πρέπει να εγκρίνονται από την Αρχή. Προσθήκες, διαγραφές ή τροποποιήσεις στο τεχνικό εγχειρίδιο οι οποίες έχουν διαχωρισθεί από το αρχικά εγκεκριμένο εγχειρίδιο, θα πρέπει να διατηρούνται μαζί με το εγχειρίδιο και θα θεωρούνται ως μέρος του.

4.2.3 Επιθεωρήσεις σε λειτουργία
4.2.3.1. Η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα υπόκειται σε επιθεώρηση κατά την εγκατάσταση και κατά την αρχική, ετήσια /ενδιάμεση και επιθεώρηση ανανέωσης από την Αρχή.
4.2.3.2 Σύμφωνα με τον κανονισμό 10 του παραρτήματος VI της MARPOL, οι μονάδες καθαρισμού καυσίμου υπόκεινται σε έλεγχο από το κράτος του λιμένα.
4.2.3.3 Η Αρχή εκδίδει Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης Εκπομπών SΟx πριν από τη χρήση κάθε μονάδας καθαρισμού καυσίμου.
4.2.3.4 Μετά την επιθεώρηση εγκατάστασης, όπως απαιτείται από την παράγραφο 4.2.3.1, το τμήμα 2.6 του Συμπληρώματος του Διεθνούς Πιστοποιητικού Πρόληψης Ρύπανσης του Αέρα του πλοίου θα πρέπει να συμπληρώνεται κατάλληλα.

4.3.1 Κάθε μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα πρέπει να είναι ικανή να μειώνει τις εκπομπές ισότιμα προς ή χαμηλότερα από την πιστοποιημένη τιμή σε οποιοδήποτε σημείο του φορτίου, όταν λειτουργεί σύμφωνα με τα κριτήρια της παράγραφο 4.2.2.1.2, όπως καθορίζεται στις παραγράφους 4.3.2 έως 4.3.5 αυτών των οδηγιών, καθώς όπως εξαιρείται στην παράγραφο 4.3.7.
4.3.2 Οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που τοποθετούνται σε κύριες ντίζελ μηχανές πρόωσης θα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.3.1 για όλες τις φορτίσεις μεταξύ 25 έως 100% της κλίμακας τιμών φορτίου των μηχανών στις οποίες έχουν τοποθετηθεί.
4.3.3 Οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που τοποθετούνται σε βοηθητικές μηχανές ντίζελ πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.3.1 για όλες τις φορτίσεις μεταξύ 10 έως 100% της κλίμακας τιμών φορτίου των μηχανών στις οποίες έχουν τοποθετηθεί.
4.3.4 Οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που τοποθετούνται σε μηχανές ντίζελ που παρέχουν ισχύ και για την κύρια πρόωση και βοηθητικούς σκοπούς θα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.3.3.
4.3.5 Οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που τοποθετούνται σε λέβητες θα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 4.3.1 για όλες τις φορτίσεις μεταξύ 10 και 100% τoυ εύρους του φορτίου (ρυθμοί παραγωγής ατμού) ή, εάν το εύρος λειτουργίας είναι μικρότερο, πάνω από το πραγματικό εύρος του φορτίου του λεβήτων στους οποίους έχουν τοποθετηθεί.
4.3.6 Προκειμένου να αποσαφηνιστεί η απόδοση του συστήματος, θα πρέπει να αναληφθούν μετρήσεις των εκπομπών, με τη σύμφωνη γνώμη της Αρχής, σε τουλάχιστον τέσσερα σημεία του φορτίου. Ένα σημείο του φορτίου, θα πρέπει να είναι από 95 έως 100% του μέγιστου ρυθμού ροής της μάζας των καυσαερίων για τα οποία η μονάδα πρόκειται να πιστοποιηθεί. Ένα σημείο του φορτίου θα πρέπει να είναι εντός ± 5% του ελάχιστου ποσοστού ροής της μάζας των καυσαερίων για τα οποία η μονάδα πρόκειται να πιστοποιηθεί. Τα άλλα δύο σημεία του φορτίου θα πρέπει να απέχουν εξίσου μεταξύ των μέγιστων και ελάχιστων παροχών μάζας των καυσαερίων. Όταν υπάρχουν ασυνέχειες στη λειτουργία του συστήματος, ο αριθμός των σημείων φόρτισης θα πρέπει να αυξηθεί, με τη σύμφωνη γνώμη της Αρχής, έτσι ώστε να αποδεικνύεται ότι διατηρείται η απαιτούμενη απόδοση σε όλο το εύρος ρυθμού ροής της μάζας των καυσαερίων. Επιπρόσθετα ενδιάμεσα σημεία φόρτισης πρέπει να ελεγχθούν αν υπάρχει ένδειξη κορυφής εκπομπής κάτω από το μέγιστο ρυθμό ροής μάζας των καυσαερίων ή, εάν εφαρμόζεται, πάνω από τον ελάχιστο ρυθμό ροής των καυσαερίων. Αυτές οι πρόσθετες δοκιμές θα πρέπει να είναι επαρκείς σε αριθμό, ώστε να καθοριστεί η μέγιστη τιμή εκπομπής.
4.3.7 Για φορτία κάτω εκείνων που προσδιορίζονται στις παραγράφους 4.3.2 έως 4.3.5, η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί.
Σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου μπορεί να απαιτείται ο εξοπλισμός καύσης πετρελαίου να λειτουργεί υπό συνθήκες ρελαντί, η συγκέντρωση των εκπομπών SO2 (ppm) σε προκαθορισμένη συγκέντρωση O2 (15,0% στις μηχανές ντίζελ, 3,0% στους λέβητες) δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 ppm.

6.1 Η δοκιμή εκπομπών θα πρέπει να ακολουθεί τις απαιτήσεις του κεφαλαίου 5 του Τεχνικού Κώδικα NOx 2008 και των συναφών προσαρτημάτων, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στις παρούσες κατευθυντήριες οδηγίες.
6.2 Το CO₂ θα πρέπει να μετράται με τη χρήση ενός αναλυτή που λειτουργεί με την αρχή του μη διασκεδαζομένου υπερύθρου φωτός (NDIR) και με πρόσθετο εξοπλισμό, όπως ξηραντήρες, όπως απαιτείται. Το SO₂ πρέπει να μετριέται με αναλυτές που λειτουργούν με τις αρχές του μη διασκεδαζομένου υπερύθρου φωτός (NDIR) ή μη−διασποράς υπεριώδους φωτός (NDUV) και με επιπρόσθετο εξοπλισμό, όπως ξηραντήρες, όπως απαιτείται. Άλλα συστήματα ή αρχές λειτουργίας του αναλυτή μπορεί να γίνουν αποδεκτά, ύστερα από έγκριση της Αρχής, υπό την προϋπόθεση ότι παρέχουν ισοδύναμα ή καλύτερα αποτελέσματα από εκείνα του
εξοπλισμού που αναφέρεται ανωτέρω. Για την αποδοχή των άλλων συστημάτων CO2 ή αρχών λειτουργίας αναλυτή, η μέθοδος αναφοράς πρέπει να είναι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Παραρτήματος ΙΙΙ του Τεχνικού Κώδικα NOx 2008.
6.3 H λειτουργία του αναλυτή θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των τμημάτων 1.6 έως 1.10 του προσαρτήματος ΙΙΙ του Τεχνικού Κώδικα NOx 2008.
6.4 Το δείγμα καυσαερίου SO₂ θα πρέπει να λαμβάνεται από ένα αντιπροσωπευτικό σημείο δειγματοληψίας κατάντη της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων.
6.5 Οι εκπομπές του SO₂ και του CO₂ πρέπει να ελέγχονται είτε με απευθείας δειγματοληψία μέσα σε ένα ρεύμα καυσαερίου είτε με συστήματα εξαγωγής δειγμάτων.
6.6 Τα δείγματα καυσαερίων για τον καθορισμό των εκπομπών SO2 πρέπει να διατηρούνται σε κατάλληλη θερμοκρασία για την αποφυγή της συμπύκνωσης του νερού στο σύστημα δειγμάτων και ως εκ τούτου την απώλεια SO₂.
6.7 Αν ένα δείγμα καυσαερίου προς εξέταση χρειάζεται να ξηρανθεί πριν την ανάλυσή του, αυτό πρέπει να γίνει με τρόπο, ώστε να μην υπάρχει απώλεια SO₂ στο υπό εξέταση δείγμα.
6.8 Οι τιμές SO₂ και CO₂ θα πρέπει να συγκρίνονται με βάση την ίδια εναπομένουσα περιεκτικότητα σε νερό (π.χ. ξηρό ή με το ίδιο ποσοστό υγρασίας).
6.9 Σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, όταν η συγκέντρωση του CO₂ μειώνεται από τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων, η συγκέντρωση CO₂ μπορεί να μετρηθεί στην είσοδο της μονάδας, υπό την προϋπόθεση ότι μπορεί να αποδειχθεί η ορθότητα αυτής της μεθόδου μέτρησης αυτής. Στις περιπτώσεις αυτές, οι τιμές SO₂ και CO₂ θα πρέπει να συγκρίνονται σε ξηρή βάση. Εάν η μέτρηση γίνεται σε υγρή βάση, η περιεκτικότητα σε νερό στα εξερχόμενα καυσαέρια, στα σημεία αυτά θα πρέπει επίσης να καθοριστεί, προκειμένου να διορθωθούν οι αναγνώσεις των μετρήσεων σε τιμές σε ξηρή κατάσταση. Για την μέτρηση του CΟ₂ σε ξηρή κατάσταση, o συντελεστής διόρθωσης ξηρό/υγρό μπορεί να υπολογισθεί σύμφωνα με την παράγραφο 5.12.3.2.2 του Τεχνικού Κώδικα NOx 2008.

 10.1 Κριτήρια απόρριψης νερού έκπλυσης⁵
10.1.1 Όταν η μονάδα καθαρισμού καυσίμου λειτουργεί σε λιμένες, ή εκβολές ποταμών, πρέπει να είναι συνεχής η παρακολούθηση και η καταγραφή του νερού έκπλυσης. Οι τιμές οι οποίες παρακολουθούνται και καταγράφονται πρέπει να περιλαμβάνουν το pΗ, τη PAH, τη θολότητα και τη θερμοκρασία. Σε άλλες θαλάσσιες περιοχές που λειτουργεί η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων ο εξοπλισμός συνεχούς παρακολούθησης και καταγραφής πρέπει επίσης να είναι σε λειτουργία, εκτός από σύντομες περιόδους συντήρησης και καθαρισμού του εξοπλισμού. Το νερό απόρριψης θα πρέπει να συμμορφώνεται με τα ακόλουθα όρια.
10.1.2 Κριτήρια pH
10.1.2.1 Το pH του νερού έκπλυσης πρέπει να συμμορφώνεται με μια από τις ακόλουθες απαιτήσεις οι οποίες θα πρέπει να καταγράφονται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση:
.1 η τιμή του pH του νερού έκπλυσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 6,5 μετρούμενο στην απόρριψή του στη θάλασσα, με εξαίρεση ότι, κατά τη διάρκεια των ελιγμών και διέλευσης του πλοίου, επιτρέπεται μέγιστη διαφορά 2 μονάδων pH μεταξύ του νερού έκπλυσης που εισέρχεται στο πλοίο και της απόρριψής του στη θάλασσα.
.2 στη θέση παρακολούθησης, το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης, είναι η τιμή του pH 4 μέτρα κάτω από το σημείο απόρριψής του στη θάλασσα, η οποία δε θα πρέπει να είναι μικρότερη από 6.5, όταν το πλοίο είναι ακίνητο, και η οποία θα πρέπει να καταγράφεται ως το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης στη θάλασσα στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. Το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης μπορεί να προσδιοριστεί είτε μέσω της άμεσης μέτρησης, ή με τη χρήση μεθοδολογίας υπολογισμού (υπολογιστική ρευστοδυναμική ή άλλοι
εξίσου επιστημονικώς καθιερωμένοι εμπειρικοί τύποι) που υπόκεινται στην έγκριση της Αρχής και σύμφωνα με τις παρακάτω προϋποθέσεις που καταγράφονται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β.
.1 όλες οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που συνδέονται στις ίδιες εξόδους λειτουργούν στα πλήρη φορτία τους (ή στο υψηλότερο δυνατό φορτίο) με πετρέλαιο μέγιστης περιεκτικότητας σε θείο για το οποίο οι μονάδες πρόκειται να πιστοποιηθούν (Πρόγραμμα Α) ή να χρησιμοποιηθούν (Πρόγραμμα Β).
.2 εάν χρησιμοποιείται ένα καύσιμο δοκιμής με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε θείο, ή/και φορτίο δοκιμής χαμηλότερο από το μέγιστο, για την επαρκή απόδειξη της συμπεριφοράς της στήλης του νερού έκπλυσης, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η αναλογία ανάμιξης της στήλης του νερού έκπλυσης, η οποία πρέπει να καθοριστεί με βάση τη καμπύλη τιτλοδότησης του θαλασσινού νερού. Η αναλογία ανάμιξης θα χρησιμοποιηθεί, για να καταδείξει τη συμπεριφορά της στήλης του νερού έκπλυσης και ότι επιτυγχάνεται το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης, εάν η μονάδα καθαρισμού καυσίμου λειτουργεί στην υψηλότερη περιεκτικότητα σε θείο των καυσίμων και στο φορτίο για το οποίο η μονάδα πιστοποιείται (Πρόγραμμα Α) ή χρησιμοποιείται (Πρόγραμμα Β).
.3 όπου ο ρυθμός ροής του νερού έκπλυσης μεταβάλλεται ανάλογα με την παροχή του αερίου της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων, οι επιπτώσεις του γεγονότος αυτού θα πρέπει επίσης να αξιολογηθούν, για να διασφαλιστεί ότι το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης επιτυγχάνεται υπό οποιοδήποτε φορτίο.
.4 το θαλασσινό νερό αναφοράς θα έχει τιμή αλκαλικότητας 2,200 μmol /lit και pΗ 8,2⁶
. Σε περίπτωση που οι συνθήκες της δοκιμής διαφέρουν από την θαλασσινό νερό αναφοράς, θα πρέπει να εφαρμόζεται μια τροποποιημένη καμπύλη τιτλοδότησης, όπως συμφωνήθηκε από την Αρχή, και
.5 εάν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί μια μεθοδολογία υπολογισμού, δεδομένα που να επιτρέπουν την επαλήθευση της όπως τουλάχιστον οι επιστημονικοί τύποι, οι προδιαγραφές του σημείου απόρριψης, οι ρυθμοί ροής απόρριψης του νερού έκπλυσης, οι σχεδιασμένες τιμές pH τόσο στην απόρριψη όσο και στη θέση 4 m, τα δεδομένα τιτλοδότησης και αραίωσης πρέπει να υποβληθούν στην Αρχή.
10.1.3 PAHs (Πολυκυκλικοί Αρωματικοί Υδρογονάνθρακες)
10.1.3.1 Οι PAH του νερού έκπλυσης θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις ακόλουθες απαιτήσεις. Το κατάλληλο όριο πρέπει να προσδιορίζεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση:
10.1.3.2 Η μέγιστη συνεχής συγκέντρωση PAH στο νερό έκπλυσης δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 50 μg/L PAHphe (ισοδύναμο φαινανθρενίου) πάνω από τη συγκέντρωση PAH του νερού εισόδου. Για τους σκοπούς αυτού του κριτηρίου, η συγκέντρωση PAH στο νερό έκπλυσης θα πρέπει να μετράται κατάντη του εξοπλισμού επεξεργασίας νερού, αλλά και ανάντη οποιασδήποτε αραίωσης νερού έκπλυσης ή άλλης μονάδας χορήγησης αντιδραστηρίου, αν χρησιμοποιείται, πριν από την απόρριψη.
10.1.3.3 Το όριο των 50 μg/L που περιγράφεται παραπάνω είναι κανονικοποιημένο για μια ταχύτητα ροής του νερού έκπλυσης μέσα από τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων 45 t/MWh, όπου το MW αναφέρεται στην MCR ή στο 80% της ονομαστικής ισχύος της μονάδας καύσης πετρελαίου. Το όριο αυτό θα πρέπει να προσαρμόζεται προς τα πάνω για χαμηλότερους ρυθμούς ροής του νερού έκπλυσης ανά MWh, και αντιστρόφως, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα.

10.1.3.4 Για μια περίοδο 15 λεπτών σε κάθε περίοδο 12 ωρών, το όριο συνεχούς συγκέντρωσης PAH μπορεί να υπερβαίνει το όριο που περιγράφεται παραπάνω μέχρι και 100%. Αυτό θα επέτρεπε μια ανώμαλη εκκίνηση της μονάδας καθαρισμού καυσίμου.
10.1.4 Θολότητα / Αιωρούμενα σωματίδια
10.1.4.1 Η θολότητα του νερού πλύσης πρέπει να συμμορφώνεται με τις ακόλουθες απαιτήσεις. Το όριο θα πρέπει να αναγράφεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση.
10.1.4.2 Το σύστημα επεξεργασίας νερού έκπλυσης πρέπει να είναι σχεδιασμένο για την ελαχιστοποίηση των αιωρούμενων σωματιδίων, συμπεριλαμβανομένων των βαρέων μετάλλων και της στάχτης.
10.1.4.3 Η μέγιστη συνεχής θολότητα στο νερό πλύσης δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 25 FNU (formazin nephlometric units) ή 25 NTU (nephlometric turbidity units) ή ισοδύναμες μονάδες, πάνω από τη θολότητα του νερού εισόδου. Ωστόσο, σε περιόδους υψηλής θολότητας του νερού εισόδου, η ακρίβεια της συσκευής μέτρησης και το χρονικό διάστημα μεταξύ της μέτρησης στην είσοδο και την έξοδο μέτρησης είναι τέτοια, ώστε η χρήση ενός ορίου διαφοράς είναι αναξιόπιστη. Ως εκ τούτου, όλες οι ενδείξεις διαφοράς θολότητας θα πρέπει να είναι ένας κυλιόμενος μέσος όρος για μια περίοδο 15 λεπτών με μέγιστο τα 25 FNU. Για τους σκοπούς του παρόντος κριτηρίου, η θολότητα του νερού έκπλυσης πρέπει να μετράται κατάντη του εξοπλισμού επεξεργασίας νερού, αλλά ανάντη της αραίωσης του νερού πλύσης (ή άλλης χορήγησης αντιδραστηρίου) πριν από την απόρριψη.
10.1.4.4 Για μια περίοδο 15 λεπτών σε κάθε περίοδο 12 ωρών, το συνεχές όριο απόρριψης θολομένου νερού πλύσης μπορεί να ξεπεραστεί κατά 20%.
10.1.5 Νιτρικά άλατα
10.1.5.1 Το σύστημα επεξεργασίας νερού πλύσης πρέπει να εμποδίζει την απόρριψη των νιτρικών αλάτων, πέραν όσων σχετίζονται με την απομάκρυνση 12% των οξειδίων του αζώτου από τα καυσαέρια, ή κανονικοποιημένων 60 mg/lit για απόρριψη νερού έκπλυσης με ρυθμό 45 τόνων/MWh, όποια ποσότητα είναι μεγαλύτερη.
10.1.5.2 Σε κάθε επιθεώρηση ανανέωσης, τα δεδομένα για την απόρριψη νιτρικών αλάτων πρέπει να είναι διαθέσιμα και να αφορούν σε δείγμα προερχόμενο από την απόρριψη του νερού έκπλυσης στη θάλασσα από κάθε μονάδα καθαρισμού καυσίμου τρεις μήνες πριν από την επιθεώρηση. Ωστόσο, η Αρχή μπορεί να απαιτήσει την ανάλυση ενός επιπλέον δείγματος κατά την κρίση της.
Τα δεδομένα απόρριψης νιτρικών και το πιστοποιητικό ανάλυσης πρέπει να διατηρούνται επί του πλοίου, ως μέρος του Βιβλίου Καταγραφής εκπομπών SOx και να είναι διαθέσιμα για επιθεώρηση, όπως απαιτηθεί από τον έλεγχο του κράτους του λιμένα ή άλλων μερών.
Απαιτήσεις όσον αφορά τη δειγματοληψία, την αποθήκευση, το χειρισμό και την ανάλυση θα πρέπει να αναφέρονται λεπτομερώς στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. ΕΤΜ−Α ή ΕΤΜ−Β, κατά περίπτωση. Για να εξασφαλιστεί η συγκρίσιμη αξιολόγηση του ρυθμού απόρριψης νιτρικών, θα πρέπει οι διαδικασίες δειγματοληψίας να λαμβάνουν υπόψη την παράγραφο 10.1.5.1, η οποία καθορίζει την ανάγκη για κανονικοποίηση της ροής του νερού έκπλυσης. Η μέθοδος δοκιμής για την ανάλυση των νιτρικών αλάτων πρέπει να είναι σύμφωνα με το πρότυπο ανάλυσης θαλασσινού νερού, όπως περιγράφεται στο Grasshoff et al.
10.1.5.3 Όλα τα συστήματα πρέπει να ελέγχονται για νιτρικά άλατα στο απορριπτόμενο νερό. Εάν συνήθεις ποσότητες νιτρικών αλάτων είναι πάνω από το 80% του ανώτατου ορίου, θα πρέπει να καταγράφεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. ΕΤΜ−Α ή ΕΤΜ−Β, κατά περίπτωση.
10.1.6 Πρόσθετα νερού έκπλυσης και άλλες ουσίες Η αξιολόγηση του νερού έκπλυσης απαιτείται για εκείνες τις τεχνολογίες καθαρισμού καυσαερίων που κάνουν χρήση χημικών ουσιών, προσθέτων ή παράγουν επί τόπου σχετικές χημικές ουσίες. Η αξιολόγηση θα μπορούσε να λάβει υπόψη τις σχετικές οδηγίες, όπως τη Διαδικασία για την έγκριση των συστημάτων διαχείρισης νερού έρματος που κάνουν χρήση των ενεργών ουσιών (G9) (Απόφαση MEPC.126 (53)), και, εάν κρίνεται αναγκαίο, πρόσθετα κριτήρια για την απόρριψη του νερού πλύσης πρέπει να καθιερωθούν.
10.2 Παρακολούθηση του νερού έκπλυσης
10.2.1 Το pH, η περιεκτικότητα σε πετρέλαιο (όπως μετράται με επίπεδα PAH), και η θολότητα θα πρέπει να παρακολουθούνται συνεχώς και να καταγράφονται όπως συνιστάται στην παράγραφο 7 των εν λόγω οδηγιών. Ο εξοπλισμός παρακολούθησης θα πρέπει επίσης να πληροί τα κριτήρια λειτουργίας που περιγράφονται παρακάτω:
pH
10.2.2 Το ηλεκτρόδιο του pH και το πεχάμετρο πρέπει να έχουν ακρίβεια 0,1 μονάδων pH και αντιστάθμιση θερμοκρασίας. Το ηλεκτρόδιο πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο πρότυπο BS 2586 ή με απαιτήσεις άλλου ισοδύναμου ή καλύτερης απόδοσης προτύπου και ο μετρητής θα πρέπει να πληροί ή να υπερβαίνει το πρότυπο BS EN ISO 60746−2:2003.
PAH
10.2.3 Ο εξοπλισμός παρακολούθησης PAH θα πρέπει να είναι σε θέση να παρακολουθεί PAH σε νερό σε ένα εύρος τουλάχιστον διπλάσιο του ορίου συγκέντρωσης του απορριπτόμενου νερού, όπως τίθενται στον παραπάνω πίνακα. Ο εξοπλισμός θα πρέπει να αποδειχθεί ότι λειτουργεί σωστά και δεν αποκλίνει περισσότερο
από 5% σε νερό πλύσης με θολότητα εντός του εύρους εργασίας της εφαρμογής.
10.2.4 Για τις εφαρμογές που πραγματοποιούν απορρίψεις σε χαμηλότερους ρυθμούς ροής και υψηλότερες συγκεντρώσεις PAH, η τεχνολογία του υπεριώδους φωτός ή ισοδύναμη, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί χάρη στην αξιόπιστη κλίμακα λειτουργίας της.
Θολότητα
10.2.5 Ο εξοπλισμός παρακολούθησης της θολότητας πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στο πρότυπο ISO 7027: 1999 ή USEPA 180.1.
10.3 Καταγραφή δεδομένων παρακολούθησης νερού έκπλυσης
Το σύστημα καταγραφής των δεδομένων θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των τμημάτων 7 και 8 και θα πρέπει να καταγράφει συνεχώς το pH, τους PAH και τη Θολότητα, όπως ορίζεται στα κριτήρια του νερού πλύσης.
10.4 Κατάλοιπα νερού έκπλυσης
10.4.1 Τα κατάλοιπα που παράγονται από τη μονάδα καθαρισμού καυσίμου πρέπει να παραδοθούν στην ξηρά σε επαρκείς εγκαταστάσεις υποδοχής. Τα κατάλοιπα αυτά δεν πρέπει να απορρίπτονται στη θάλασσα ή να αποτεφρώνονται επί του πλοίου.
10.4.2 Κάθε πλοίο εφοδιασμένο με μονάδα καθαρισμού καυσίμου θα πρέπει να καταγράφει την αποθήκευση και τη διάθεση των κατάλοιπων του νερού έκπλυσης σε ένα ημερολόγιο, συμπεριλαμβανομένης της ημερομηνίας, της ώρας και της θέσης της εν λόγω αποθήκευσης και διάθεσης. Το ημερολόγιο καθαρισμού καυσίμου μπορεί να αποτελεί μέρος ενός υπάρχοντος ημερολογίου ή ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής, όπως έχει εγκριθεί από τη Αρχή.

₅ Τα κριτήρια απόρριψης νερού έκπλυσης πρέπει να αναθεωρηθούν στο μέλλον καθώς περισσότερες πληροφορίες σχετικές με την απόρριψη και τις παρενέργειες της γίνουν διαθέσιμες, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν συμβουλές που δοθούν από το GESMP.
₆ Αυτές οι τιμές μπορούν να αναθεωρηθούν εντός δύο ετών για
νέες εγκαταστάσεις κατόπιν υιοθέτησης αυτών των τροποποιημένων οδηγιών με βάση περαιτέρω πληροφορίες για τη φυσική κατάσταση των νερών που προκύπτει από τη χρήση συστημάτων καθαρισμού καυσαερίων πλοίων.
₇ Για οποιοδήποτε ρυθμό ροής >2.5 t/MWh θα χρησιμοποιείται τεχνολογία φθορισμού

10.1.1 Όταν η μονάδα καθαρισμού καυσίμου λειτουργεί σε λιμένες, ή εκβολές ποταμών, πρέπει να είναι συνεχής η παρακολούθηση και η καταγραφή του νερού έκπλυσης. Οι τιμές οι οποίες παρακολουθούνται και καταγράφονται πρέπει να περιλαμβάνουν το pΗ, τη PAH, τη θολότητα και τη θερμοκρασία. Σε άλλες θαλάσσιες περιοχές που λειτουργεί η μονάδα καθαρισμού καυσαερίων ο εξοπλισμός συνεχούς παρακολούθησης και καταγραφής πρέπει επίσης να είναι σε λειτουργία, εκτός από σύντομες περιόδους συντήρησης και καθαρισμού του εξοπλισμού. Το νερό απόρριψης θα πρέπει να συμμορφώνεται με τα ακόλουθα όρια.
10.1.2 Κριτήρια pH
10.1.2.1 Το pH του νερού έκπλυσης πρέπει να συμμορφώνεται με μια από τις ακόλουθες απαιτήσεις οι οποίες θα πρέπει να καταγράφονται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση:
.1 η τιμή του pH του νερού έκπλυσης πρέπει να είναι τουλάχιστον 6,5 μετρούμενο στην απόρριψή του στη θάλασσα, με εξαίρεση ότι, κατά τη διάρκεια των ελιγμών και διέλευσης του πλοίου, επιτρέπεται μέγιστη διαφορά 2 μονάδων pH μεταξύ του νερού έκπλυσης που εισέρχεται στο πλοίο και της απόρριψής του στη θάλασσα.
.2 στη θέση παρακολούθησης, το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης, είναι η τιμή του pH 4 μέτρα κάτω από το σημείο απόρριψής του στη θάλασσα, η οποία δε θα πρέπει να είναι μικρότερη από 6.5, όταν το πλοίο είναι ακίνητο, και η οποία θα πρέπει να καταγράφεται ως το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης στη θάλασσα στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. Το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης μπορεί να προσδιοριστεί είτε μέσω της άμεσης μέτρησης, ή με τη χρήση μεθοδολογίας υπολογισμού (υπολογιστική ρευστοδυναμική ή άλλοι
εξίσου επιστημονικώς καθιερωμένοι εμπειρικοί τύποι) που υπόκεινται στην έγκριση της Αρχής και σύμφωνα με τις παρακάτω προϋποθέσεις που καταγράφονται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β.
.1 όλες οι μονάδες καθαρισμού καυσαερίων που συνδέονται στις ίδιες εξόδους λειτουργούν στα πλήρη φορτία τους (ή στο υψηλότερο δυνατό φορτίο) με πετρέλαιο μέγιστης περιεκτικότητας σε θείο για το οποίο οι μονάδες πρόκειται να πιστοποιηθούν (Πρόγραμμα Α) ή να χρησιμοποιηθούν (Πρόγραμμα Β).
.2 εάν χρησιμοποιείται ένα καύσιμο δοκιμής με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε θείο, ή/και φορτίο δοκιμής χαμηλότερο από το μέγιστο, για την επαρκή απόδειξη της συμπεριφοράς της στήλης του νερού έκπλυσης, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η αναλογία ανάμιξης της στήλης του νερού έκπλυσης, η οποία πρέπει να καθοριστεί με βάση τη καμπύλη τιτλοδότησης του θαλασσινού νερού. Η αναλογία ανάμιξης θα χρησιμοποιηθεί, για να καταδείξει τη συμπεριφορά της στήλης του νερού έκπλυσης και ότι επιτυγχάνεται το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης, εάν η μονάδα καθαρισμού καυσίμου λειτουργεί στην υψηλότερη περιεκτικότητα σε θείο των καυσίμων και στο φορτίο για το οποίο η μονάδα πιστοποιείται (Πρόγραμμα Α) ή χρησιμοποιείται (Πρόγραμμα Β).
.3 όπου ο ρυθμός ροής του νερού έκπλυσης μεταβάλλεται ανάλογα με την παροχή του αερίου της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων, οι επιπτώσεις του γεγονότος αυτού θα πρέπει επίσης να αξιολογηθούν, για να διασφαλιστεί ότι το όριο του pH του απορριπτόμενου νερού έκπλυσης επιτυγχάνεται υπό οποιοδήποτε φορτίο.
.4 το θαλασσινό νερό αναφοράς θα έχει τιμή αλκαλικότητας 2,200 μmol /lit και pΗ 8,2⁶
. Σε περίπτωση που οι συνθήκες της δοκιμής διαφέρουν από την θαλασσινό νερό αναφοράς, θα πρέπει να εφαρμόζεται μια τροποποιημένη καμπύλη τιτλοδότησης, όπως συμφωνήθηκε από την Αρχή, και
.5 εάν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί μια μεθοδολογία υπολογισμού, δεδομένα που να επιτρέπουν την επαλήθευση της όπως τουλάχιστον οι επιστημονικοί τύποι, οι προδιαγραφές του σημείου απόρριψης, οι ρυθμοί ροής απόρριψης του νερού έκπλυσης, οι σχεδιασμένες τιμές pH τόσο στην απόρριψη όσο και στη θέση 4 m, τα δεδομένα τιτλοδότησης και αραίωσης πρέπει να υποβληθούν στην Αρχή.
10.1.3 PAHs (Πολυκυκλικοί Αρωματικοί Υδρογονάνθρακες)
10.1.3.1 Οι PAH του νερού έκπλυσης θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις ακόλουθες απαιτήσεις. Το κατάλληλο όριο πρέπει να προσδιορίζεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση:
10.1.3.2 Η μέγιστη συνεχής συγκέντρωση PAH στο νερό έκπλυσης δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 50 μg/L PAHphe (ισοδύναμο φαινανθρενίου) πάνω από τη συγκέντρωση PAH του νερού εισόδου. Για τους σκοπούς αυτού του κριτηρίου, η συγκέντρωση PAH στο νερό έκπλυσης θα πρέπει να μετράται κατάντη του εξοπλισμού επεξεργασίας νερού, αλλά και ανάντη οποιασδήποτε αραίωσης νερού έκπλυσης ή άλλης μονάδας χορήγησης αντιδραστηρίου, αν χρησιμοποιείται, πριν από την απόρριψη.
10.1.3.3 Το όριο των 50 μg/L που περιγράφεται παραπάνω είναι κανονικοποιημένο για μια ταχύτητα ροής του νερού έκπλυσης μέσα από τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων 45 t/MWh, όπου το MW αναφέρεται στην MCR ή στο 80% της ονομαστικής ισχύος της μονάδας καύσης πετρελαίου. Το όριο αυτό θα πρέπει να προσαρμόζεται προς τα πάνω για χαμηλότερους ρυθμούς ροής του νερού έκπλυσης ανά MWh, και αντιστρόφως, σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα.

10.1.3.4 Για μια περίοδο 15 λεπτών σε κάθε περίοδο 12 ωρών, το όριο συνεχούς συγκέντρωσης PAH μπορεί να υπερβαίνει το όριο που περιγράφεται παραπάνω μέχρι και 100%. Αυτό θα επέτρεπε μια ανώμαλη εκκίνηση της μονάδας καθαρισμού καυσίμου.
10.1.4 Θολότητα / Αιωρούμενα σωματίδια
10.1.4.1 Η θολότητα του νερού πλύσης πρέπει να συμμορφώνεται με τις ακόλουθες απαιτήσεις. Το όριο θα πρέπει να αναγράφεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β, κατά περίπτωση.
10.1.4.2 Το σύστημα επεξεργασίας νερού έκπλυσης πρέπει να είναι σχεδιασμένο για την ελαχιστοποίηση των αιωρούμενων σωματιδίων, συμπεριλαμβανομένων των βαρέων μετάλλων και της στάχτης.
10.1.4.3 Η μέγιστη συνεχής θολότητα στο νερό πλύσης δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 25 FNU (formazin nephlometric units) ή 25 NTU (nephlometric turbidity units) ή ισοδύναμες μονάδες, πάνω από τη θολότητα του νερού εισόδου. Ωστόσο, σε περιόδους υψηλής θολότητας του νερού εισόδου, η ακρίβεια της συσκευής μέτρησης και το χρονικό διάστημα μεταξύ της μέτρησης στην είσοδο και την έξοδο μέτρησης είναι τέτοια, ώστε η χρήση ενός ορίου διαφοράς είναι αναξιόπιστη. Ως εκ τούτου, όλες οι ενδείξεις διαφοράς θολότητας θα πρέπει να είναι ένας κυλιόμενος μέσος όρος για μια περίοδο 15 λεπτών με μέγιστο τα 25 FNU. Για τους σκοπούς του παρόντος κριτηρίου, η θολότητα του νερού έκπλυσης πρέπει να μετράται κατάντη του εξοπλισμού επεξεργασίας νερού, αλλά ανάντη της αραίωσης του νερού πλύσης (ή άλλης χορήγησης αντιδραστηρίου) πριν από την απόρριψη.
10.1.4.4 Για μια περίοδο 15 λεπτών σε κάθε περίοδο 12 ωρών, το συνεχές όριο απόρριψης θολομένου νερού πλύσης μπορεί να ξεπεραστεί κατά 20%.
10.1.5 Νιτρικά άλατα
10.1.5.1 Το σύστημα επεξεργασίας νερού πλύσης πρέπει να εμποδίζει την απόρριψη των νιτρικών αλάτων, πέραν όσων σχετίζονται με την απομάκρυνση 12% των οξειδίων του αζώτου από τα καυσαέρια, ή κανονικοποιημένων 60 mg/lit για απόρριψη νερού έκπλυσης με ρυθμό 45 τόνων/MWh, όποια ποσότητα είναι μεγαλύτερη.
10.1.5.2 Σε κάθε επιθεώρηση ανανέωσης, τα δεδομένα για την απόρριψη νιτρικών αλάτων πρέπει να είναι διαθέσιμα και να αφορούν σε δείγμα προερχόμενο από την απόρριψη του νερού έκπλυσης στη θάλασσα από κάθε μονάδα καθαρισμού καυσίμου τρεις μήνες πριν από την επιθεώρηση. Ωστόσο, η Αρχή μπορεί να απαιτήσει την ανάλυση ενός επιπλέον δείγματος κατά την κρίση της.
Τα δεδομένα απόρριψης νιτρικών και το πιστοποιητικό ανάλυσης πρέπει να διατηρούνται επί του πλοίου, ως μέρος του Βιβλίου Καταγραφής εκπομπών SOx και να είναι διαθέσιμα για επιθεώρηση, όπως απαιτηθεί από τον έλεγχο του κράτους του λιμένα ή άλλων μερών.
Απαιτήσεις όσον αφορά τη δειγματοληψία, την αποθήκευση, το χειρισμό και την ανάλυση θα πρέπει να αναφέρονται λεπτομερώς στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. ΕΤΜ−Α ή ΕΤΜ−Β, κατά περίπτωση. Για να εξασφαλιστεί η συγκρίσιμη αξιολόγηση του ρυθμού απόρριψης νιτρικών, θα πρέπει οι διαδικασίες δειγματοληψίας να λαμβάνουν υπόψη την παράγραφο 10.1.5.1, η οποία καθορίζει την ανάγκη για κανονικοποίηση της ροής του νερού έκπλυσης. Η μέθοδος δοκιμής για την ανάλυση των νιτρικών αλάτων πρέπει να είναι σύμφωνα με το πρότυπο ανάλυσης θαλασσινού νερού, όπως περιγράφεται στο Grasshoff et al.
10.1.5.3 Όλα τα συστήματα πρέπει να ελέγχονται για νιτρικά άλατα στο απορριπτόμενο νερό. Εάν συνήθεις ποσότητες νιτρικών αλάτων είναι πάνω από το 80% του ανώτατου ορίου, θα πρέπει να καταγράφεται στο τεχνικό εγχειρίδιο κάθε μονάδας καθαρισμού καυσαερίων του Προγράμματος Α ή του Β. ΕΤΜ−Α ή ΕΤΜ−Β, κατά περίπτωση.
10.1.6 Πρόσθετα νερού έκπλυσης και άλλες ουσίες Η αξιολόγηση του νερού έκπλυσης απαιτείται για εκείνες τις τεχνολογίες καθαρισμού καυσαερίων που κάνουν χρήση χημικών ουσιών, προσθέτων ή παράγουν επί τόπου σχετικές χημικές ουσίες. Η αξιολόγηση θα μπορούσε να λάβει υπόψη τις σχετικές οδηγίες, όπως τη Διαδικασία για την έγκριση των συστημάτων διαχείρισης νερού έρματος που κάνουν χρήση των ενεργών ουσιών (G9) (Απόφαση MEPC.126 (53)), και, εάν κρίνεται αναγκαίο, πρόσθετα κριτήρια για την απόρριψη του νερού πλύσης πρέπει να καθιερωθούν.

₅ Τα κριτήρια απόρριψης νερού έκπλυσης πρέπει να αναθεωρηθούν στο μέλλον καθώς περισσότερες πληροφορίες σχετικές με την απόρριψη και τις παρενέργειες της γίνουν διαθέσιμες, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν συμβουλές που δοθούν από το GESMP.
₆ Αυτές οι τιμές μπορούν να αναθεωρηθούν εντός δύο ετών για
νέες εγκαταστάσεις κατόπιν υιοθέτησης αυτών των τροποποιημένων οδηγιών με βάση περαιτέρω πληροφορίες για τη φυσική κατάσταση των νερών που προκύπτει από τη χρήση συστημάτων καθαρισμού καυσαερίων πλοίων.
₇ Για οποιοδήποτε ρυθμό ροής >2.5 t/MWh θα χρησιμοποιείται τεχνολογία φθορισμού

10.4.1 Τα κατάλοιπα που παράγονται από τη μονάδα καθαρισμού καυσίμου πρέπει να παραδοθούν στην ξηρά σε επαρκείς εγκαταστάσεις υποδοχής. Τα κατάλοιπα αυτά δεν πρέπει να απορρίπτονται στη θάλασσα ή να αποτεφρώνονται επί του πλοίου.
10.4.2 Κάθε πλοίο εφοδιασμένο με μονάδα καθαρισμού καυσίμου θα πρέπει να καταγράφει την αποθήκευση και τη διάθεση των κατάλοιπων του νερού έκπλυσης σε ένα ημερολόγιο, συμπεριλαμβανομένης της ημερομηνίας, της ώρας και της θέσης της εν λόγω αποθήκευσης και διάθεσης. Το ημερολόγιο καθαρισμού καυσίμου μπορεί να αποτελεί μέρος ενός υπάρχοντος ημερολογίου ή ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής, όπως έχει εγκριθεί από τη Αρχή.

1. Η μέθοδος αναλογίας SO₂/CO₂ επιτρέπει την άμεση παρακολούθηση των εκπομπών καυσαερίων, για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τα όρια εκπομπών που ορίζονται στον πίνακα 1 στην παράγραφο 1.3 αυτών των οδηγιών. Στην περίπτωση των μονάδων καθαρισμού καυσαερίων που απορροφούν CO₂ κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καθαρισμού των καυσαερίων, είναι απαραίτητο να μετράται το CO₂ πριν από τη διαδικασία καθαρισμού και να χρησιμοποιείται η συγκέντρωσή του πριν από τον καθαρισμό με τη συγκέντρωση SO₂ μετά τον καθαρισμό. Για τα συμβατικά συστήματα καθαρισμού χαμηλής αλκαλικότητας δεν απορροφάται σχεδόν καθόλου CO₂ κατά τη διάρκεια καθαρισμού των καυσαερίων και, συνεπώς, η παρακολούθηση και των δύο αερίων μπορεί να γίνει μετά τη διαδικασία καθαρισμού.
2. Η αντιστοιχία μεταξύ της αναλογίας SO₂/CO₂ μπορεί να προσδιοριστεί με απλό έλεγχο των αντίστοιχων περιεχομένων του άνθρακα ανά μονάδα μάζας του αποστάγματος και του υπολειμματικού καυσίμου. Για αυτήν την ομάδα υδρογονανθρακικών καυσίμων η περιεκτικότητα σε άνθρακα ως ποσοστό της μάζας παραμένει σε παρόμοια επίπεδα, ενώ η περιεκτικότητα σε υδρογόνο διαφέρει. Έτσι, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι, για μια δεδομένη κατανάλωση άνθρακα κατά την καύση, θα υπάρξει κατανάλωση του θείου σε αναλογία προς την περιεκτικότητα του καυσίμου σε θείο, ή με άλλα λόγια μια σταθερή αναλογία μεταξύ άνθρακα και θείου, προσαρμοσμένη με το μοριακό βάρος του οξυγόνου από την καύση.
3. Η πρώτη ανάπτυξη του λόγου SO₂/CO₂ χρησιμοποιήθηκε για να επαληθεύσει τη συμμόρφωση με τις εκπομπές καυσίμων με περιεκτικότητα σε θείο 1,5%. Το όριο των 65 (ppm48/%) SO₂/CO₂ για καύσιμα με 1,5% περιεκτικότητα σε θείο μπορεί να αποδειχθεί υπολογίζοντας πρώτα την αναλογία της μάζας θείου προς άνθρακα που εμπεριέχονται στο καύσιμο, η οποία συνοψίζεται στον πίνακα 1 του παρόντος προσαρτήματος για καύσιμα διαφορετικής περιεκτικότητας σε θείο συμπεριλαμβανομένων αποστάγματων και υπολειμμάτων πετρελαίου περιεκτικότητας 1,5% σε θείο. Αυτές οι αναλογίες χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό των συγκεντρώσεων SO₂ και CO₂ στα καυσαέρια, όπως συνοψίζονται στον πίνακα 2 του παρόντος παραρτήματος. Τα μοριακά βάρη (MW) ελήφθησαν υπόψη για τη μετατροπή των κλασμάτων μάζας σε κλάσματα γραμμομορίων. Για τα καύσιμα περιεκτικότητας 1,5% σε θείο στον πίνακα 2, η ποσότητα του CO₂ καθορίστηκε πρώτα σε 8% και στη συνέχεια άλλαξε σε 0.5%, για να δείξει ότι δεν υπάρχει καμία επίδραση λόγω των αλλαγών στην περίσσεια αέρα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η απόλυτη συγκέντρωση SO₂ μεταβλήθηκε, αλλά η αναλογία SO₂ / CO₂ δεν επηρεάστηκε. Αυτό δείχνει ότι η αναλογία SO₂ / CO₂ είναι ανεξάρτητη από τις αναλογίες καυσίμου−αέρα. Ως
εκ τούτου, ο λόγος SO₂ /CO₂ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σθεναρά σε οποιοδήποτε σημείο της λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένης της λειτουργίας όπου δεν παράγεται καμία δύναμη πέδησης.
3.1 Σημειώνεται ότι ο λόγος SO₂/CO₂ ποικίλλει ελαφρώς από απόσταγμα σε υπολειμματικά καύσιμα. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας των πολύ διαφορετικών ατομικών αναλογιών υδρογόνου προς άνθρακα (H: C) των δύο καυσίμων. Το Σχήμα 1 απεικονίζει το μέγεθος της ευαισθησίας των αναλογιών SO₂/CO₂ σε H: C σε ένα ευρύ φάσμα από H: C και τις συγκεντρώσεις των καυσίμων σε θείο. Από το Σχήμα 1, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι, για επίπεδα θείου στο καύσιμο μικρότερα από 3,0%, η διαφορά στην αναλογία S/C για απόσταγμα και υπολειμματικό καύσιμο είναι μικρότερη από 5,0%.
3.2 Στην περίπτωση της χρήσης μη πετρελαιούχων καυσίμων, η κατάλληλη αναλογία SO₂ / CO₂ που ισχύει για τις τιμές που ορίζονται στους κανονισμούς 14.1 ή /και 14.4 του παραρτήματος VI της MARPOL θα υπόκειται σε έγκριση από την Αρχή.

Πίνακας 1. Ιδιότητες αποστάγματος καυσίμου και υπολειμματικού καυσίμου πλοίων*

Πίνακας 2. Υπολογισμοί εκπομπών για καύσιμο περιεκτικότητας 1.5% θείο

4 Η αντιστοιχία μεταξύ 65 (ppm /%) SO₂ / CO₂ και 6,0 g / kWh αποδεικνύεται με το γεγονός ότι οι αναλογίες μαζών S/C είναι παρόμοιες. Αυτό απαιτεί την επιπλέον παραδοχή τιμής 200 g/kWh της κατανάλωσης καυσίμου σε καθορισμένη πέδη (BSFC). Η τιμή αυτή αποτελεί κατάλληλο μέσο όρο για τις ναυτικές μηχανές ντήζελ. Ο υπολογισμός έχει ως εξής:
S/C καυσίμου = SO2 (σε καθορισμένη πέδη) X (ΜΒ S / ΜΒ
SO2) / BSFC (% άνθρακα στο καύσιμο / 100)
SO2 (σε καθορισμένη πέδη) = 6.0 g/kW−hr
Mοριακό Βάρος S = 32.065 g/mol
Μοριακό Βάρος SO2 = 64.064 g/mol
BSFC = 200 g/kW−hr
% άνθρακας σε καύσιμο περιεκτικότητας θείου 1.5%
(από τον πίνακα 1) = 85.05% (απόσταγμα ) ή
87.17% (υπολειμματικό)
S/C υπόλειμμα καυσίμου = 6.0 X ( 32.065 / 64.064 ) / 200
(87.17 % / 100) = 0.01723
S/C απόσταγμα καυσίμου = 6.0 X ( 32.065 / 64.064 ) / 200
(85.05 % / 100) = 0.01765
Σημείωση 1: Οι αναλογίες μαζών S/C που υπολογίστηκαν παραπάνω, βασισμένες σε 6.0 g/kWh και 200 g/kWh BSFC , είναι και οι δύο εντός του 0.10% των αναλογίων μαζών S/C στον πίνακα εκπομπών (Πίνακας 2). Επομένως, τα 65 (ppm4/%) SO2/CO2 αντιστοιχούν ικανοποιητικά σε 6.0 g/kWh.
Σημείωση 2: Η τιμή των 6.0 g/kWh, εξού και η τιμή της κατανάλωσης καυσίμου σε καθορισμένη πέδη 200g/kWh προέρχεται από το παράρτημα VI της Δ.Σ MARPOL όπως υιοθετήθηκε από τη Συνδιάσκεψη MARPOL 1997.
5 Επομένως οι εξισώσεις που εφαρμόζονται είναι οι ακόλουθες:
Για πλήρη καύση = SO₂ (ppm )/CO₂ (%*) ≤ 65
Για ατελή καύση = SO₂ (ppm )/[ CO₂ (%*) +
(CO(ppm*/10000) + (THC(ppm*)/10000 ] ≤ 65
*Σημείωση: Οι συγκεντρώσεις των αερίων πρέπει να συλλέγονται ή να μετατρέπονται στο ίδιο περιεχόμενο υπολειπόμενου νερού ( π.χ εντελώς υγρό, εντελώς ξηρό).
6 Τα ακόλουθα αποτελούν τη βάση για τη χρήση του λόγου (ppm /%) SO2 /CO2 ως το όριο για τον καθορισμό της συμμόρφωσης με τον κανονισμό 14.1 ή 14.4 του παραρτήματος VI της MARPOL:
.1 Το όριο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθορισμό της συμμόρφωσης μονάδων καύσεως πετρελαίου που δεν παράγουν μηχανική ισχύ.
.2 Το όριο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθορισμό της συμμόρφωσης σε κάθε τιμή της ισχύος εξόδου συμπεριλαμβανομένης της λειτουργίας των μηχανών στο ρελαντί.
.3 Το όριο αυτό απαιτεί τη μέτρηση μόνο δύο συγκεντρώσεων αερίου σε μια θέση δειγματοληψίας.
.4 Δε χρειάζεται να μετρώνται παράμετροι της μηχανής όπως η ταχύτητα της μηχανής, η ροπή της μηχανής, η ροή των καυσαερίων της μηχανής, η παροχή καυσίμου της μηχανής.
.5 Εφόσον και οι δύο συγκεντρώσεις των αερίων μετρώνται στο ίδιο περιεχόμενο υπολειπόμενου νερού στο δείγμα ( π.χ εντελώς υγρό, εντελώς ξηρό), κατά τον υπολογισμό δεν απαιτούνται συντελεστές μετατροπής από ξηρό σε υγρό.
.6 Το όριο αυτό αποσυνδέει πλήρως τη θερμική απόδοση της μονάδας καύσεως πετρελαίου από τη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων.
.7 Οι ιδιότητες του καυσίμου δεν είναι απαραίτητο να είναι γνωστές.
.8 Επειδή διενεργούνται μόνο δύο μετρήσεις συγκεντρώσεων αερίου σε μια θέση δειγματοληψίας, οι επιδράσεις της μεταβατικής λειτουργίας των μηχανών ή των μονάδων καθαρισμού των καυσαερίων μπορούν να ελαχιστοποιηθούν με την εναρμόνιση σημάτων από αυτούς τους δύο αναλυτές. (Σημειώνεται ότι τα πλέον κατάλληλα σημεία για την εναρμόνιση είναι τα σημεία όπου ο κάθε αναλυτής ανταποκρίνεται σε βηματική αλλαγή της τιμής των εκπομπών σε δοκιμή δείγματος από 50% της τιμής μόνιμης κατάστασης)
.9 Το όριο αυτό είναι ανεξάρτητο από το ποσό της διάλυσης των καυσαερίων. Η διάλυση μπορεί να συμβεί λόγω της εξάτμισης του νερού στη μονάδα καθαρισμού καυσαερίων και ως μέρος ενός συστήματος δειγματοληψίας των καυσαερίων.

8 ppm σημαίνει «μέρη ανά εκατομμύριο». Θεωρείται ότι τα ppm μετρούνται από αναλυτές αερίων σε μοριακή βάση υποθέτοντας ιδανική συμπεριφορά αερίου. Οι τεχνικά σωστές μονάδες είναι πραγματικά μικρο−μόρια ουσιών ανά mole του συνολικού ποσού (μmol.mol), αλλά ppm χρησιμοποιείται προκειμένου συνάδει με μονάδες του Τεχνικού Κώδικα NOx.

1 Τα κριτήρια απόρριψης του νερού έκπλυσης έχουν σκοπό να λειτουργήσουν ως αρχικός οδηγός για την υλοποίηση σχεδιασμού μονάδων καθαρισμού καυσαερίων.
2. Οι Αρχές θα πρέπει να παρέχουν υποστήριξη για τη συλλογή των σχετικών δεδομένων. Για το σκοπό αυτό, ζητείται από τους πλοιοκτήτες σε συνεργασία με τον κατασκευαστή της μονάδας καθαρισμού καυσαερίων, να συλλέγουν και να αναλύουν δείγματα από:

• το νερό εισόδου,
• το νερό μετά τη μονάδα καθαρισμού (αλλά πριν από κάθε σύστημα επεξεργασίας), και
• το νερό απόρριψης.

3. Η δειγματοληψία μπορεί να διενεργηθεί κατά τη διάρκεια των δοκιμών έγκρισης ή μετά την προμήθεια της μονάδας και για διαστήματα περίπου δώδεκα μηνών για δύο χρόνια περίοδο λειτουργίας (τουλάχιστον τρία δείγματα). Οδηγίες για τη δειγματοληψία και την ανάλυση μπορούν να ληφθούν από εργαστήρια που χρησιμοποιούν διαδικασίες δοκιμών σύμφωνα με πρότυπα ISO ή EPA για τις ακόλουθες παραμέτρους:

• pH
• PAH και Πετρέλαιο (Λεπτομερής Αέρια Χρωματογραφία −Φασματοφωτομετρία Μάζας)
• Νιτρικά
• Νιτρώδη
• Κάδμιο
• Χαλκό
• Νικέλιο
• Μόλυβδο
• Ψευδάργυρο
• Αρσενικό
• Χρώμιο
• Βανάδιο

4 Η έκταση των εργαστηριακών δοκιμών μπορεί να ποικίλλει ή να επαυξάνει, υπό το φως της αναπτυσσόμενης γνώσης.
5 Όταν υποβάλλονται δεδομένα δειγμάτων στην Αρχή, η πληροφορία θα περιλαμβάνει επίσης ρυθμούς ροής του νερού έκπλυσης, διάλυση της απόρριψης, εάν εφαρμόζεται, και ισχύ μηχανής θα πρέπει να περιλαμβάνεται καθώς και προδιαγραφές του χρησιμοποιούμενου καυσίμου από το δελτίο παράδοσης καυσίμου κατ’ ελάχιστο.
6 Συνίσταται ότι στο πλοίο που έχει παρέξει αυτή την πληροφορία προς ικανοποίηση της Αρχής θα πρέπει να παρέχεται εξαίρεση για συμμόρφωση των υπάρχουσών εγκαταστάσεων σε πιθανά μελλοντικά αυστηρότερα πρότυπα απόρριψης νερού έκπλυσης. Η Αρχή θα προωθεί την υποβληθείσα σε αυτό το θέμα πληροφορία στον Οργανισμό για τη διάδοσή της μέσω των κατάλληλων μηχανισμών.

Αρμόδια Υπηρεσία για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας απόφασης είναι ο Κλάδος Επιθεώρησης Πλοίων του ΑΛΣ−ΕΛ.ΑΚΤ.

Η ισχύς της παρούσης απόφασης αρχίζει από δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Πειραιάς, 10 Νοεμβρίου 2015
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ