Ν. 1136/1981 (ΦΕΚ 61/Α` 13.3.1981)

Οι καλυπτόμενοι κίνδυνοι, δέον όπως περιλαμβάνουν τους ακολούθους κινδύνους όταν όφείλωνται εις εργατικά ατυχήματα ή εις καθωρισμένας επαγγελματικάς νόσους:
α) Νοσηρά κατάστασις.
β) Άνικανότης προς εργασίαν συνεπείω νοσηράς καταστάσεως επιφέρουσα την αναστολήν του έξ εργασίας εισοδήματος οίον καθορίζεται υπό της Εθνικής Νομοθεσίας.
γ) ολική απώλεια της ικανότητας προς βιοπορισμόν ή μερική απώλεια της ικανότητος προς βιοπορισμόν πέραν ενός καθωρισμένου βαθμού, όταν είναι πιθανόν ότι η τοιαύτη ολική ή μερική απώλεια θα είναι διαρκής ή αντίστοιχος μείωσις τής σωματικής ακεραιότητος και
δ) απώλεια των μέσων συντηρήσεως ήν υφίσταται ή χήρα ή τα τέκνα εκ τού γεγονότος του θανάτου του προστάτου της οικογένειας. Εις την περίπτωσιν της χήρας το δικαίωμα παροχής δύναται να υπόκειται εις την προύπόθεσιν συμφώνως προς την εθνικήν νομοθεσίαν, ότι αυτή είναι ανίκανος να επαρκέση εις τας ιδίας αυτής ανάγκας.
 

Τα προστατευόμενα πρόσωπα δέον όπως περιλαμβάνουν, καθωρισμένας κατηγορίας μισθωτών αποτελούσας εν συνόλω το 50% τουλάχιστον του συνόλου των μισθωτών και προκειμένου περί των παροχών διά τας όποιας θεμελιώνει δικαίωμα ο θάνατος του προστάτου της οικογένειας, ομοίως τας συζύγους και τα τέκνα των μισθωτών των κατηγοριών τούτων.

1. Επί νοσηράς καταστάσεως αί παροχαί δέον όπως περιλαμβάνουν τας ιατρικάς φροντίδας τας μνημονευομένας εις τας παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου.
2.  Αί ίατρικαί φροντίδες δέον όπως περιλαμβάνουν:
α) τάς φροντίδας ιατρών γενικής ιατρικής και ιατρών ειδικοτήτων εις πρόσωπα νοσηλευόμενα είς νοσοκομείον ή μή, συμπεριλαμβανομένων των επισκέψεων κατ’ οίκον.
β) τας οδοντιατρικάς φροντίδας.
γ) τας φροντίδας νοσοκόμων είτε κατ’ οίκον είτε εν νοσοκομείω ή εις έτερον ιατρικόν ίδρυμα.
δ) την συντήρησιν εντός νοσοκομείου, αναρρωτηρίου, σανατορίου ή άλλου ιατρικού ιδρύματος.
ε) τα οδοντιατρικά είδη φαρμακευτικά και έτερα ιατρικά ή χειρουργικά είδη. περιλαμβανομένων των προθέσεων η και της λειτουργίας των ώς καί τών διοπτρών.
ζ) τας φροντίδας τας παρεχομένας υπό μέλους ετέρου επαγγέλματος νομίμως ανεγνωρισμένου ως συναφούς προς το ιατρικόν επάγγελμα υπό την εποπτείαν ιατρού η οδοντίατρου.
3. Αί ιατρικαί φροντίδες, αί χορηγούμεναι: συμφώνως προς τας προηγουμένας παραγράφους δέον να τείνουν εις την διατήρησιν την αποκατάστασιν ή την βελτίωσιν τής υγείας του προστατευομένου προσώπου ως και της ικανοτητος αυτού προς εργασίαν και εις την αντιμετώπισιν των προσωπικών αναγκών του.
 

1. Αί κρατικαί υπηρεσίαι η τα ιδρύματα τα επιφορτισμένα με την παροχήν των ιατρικών φροντίδων δέον να συνεργάζωνται, όταν τούτο είναι σκόπιμον με τας γενικάς υπηρεσίας τής επαγγελματικής μετεκπαιδεύσεως προς τον σκοπον αναπροσαρμογής εις πρόσφορον εργασίαν των προσώπων ηλαττωμένης ίκανότητος.
2. Η εθνική νομοθεσία δύναται να έξουσιοδοτήση τας ρηθείσας υπηρεσίας ή ιδρύματα να λάβουν μέτρα προς επαγγελματικήν μετεκπαίδευσιν των προσώπων ήλαττωμενης ικκανότητος.
 

1. Επί ανικανότητος προς εργασίαν ή ολικής απώλειας της ικανότητος πρός βιοπορισμόν, όταν είναι πιθανόν οτι η απώλεια αυτή θα είναι διαρκής, ή αντιστοίχου μειώσεως τής φυσικής ακεραιότητος ή θανάτου του προστάτου τής οικογένειας, η παροχή θα αποτελή περιοδικήν πληρωμήν ύπολογιζομένην συμφώνως προς τας διατάξεις είτε του άρθρου 65 είτε του άρθρου 66.
2. Εν περιπτώσει μερικής απωλείας της ικανότητος προς βιοπορισμόν όταν είναι πιθανόν ότι ή απώλεια αυτή θα είναι διαρκής η εν περιπτώσει αντιστοίχου μειώσεως τής φυσικής ακεραιότητος, ή εκάστοτε όφειλομένη παροχή, θα αποτελή περιοδικήν πληρωμήν προσηρμοσμένην κατά πρόσφορον αναλογίαν προς τήν προβλεπομένην έν περιπτώσει ολικής άπωλείας τής ίκανότητος προς βιοπορισμόν ή αντιστοίχου μειώσεως τής φυσικής ακεραιότητος.
3. Αί περιοδικαί πληρωμαί δύνανται να μετατρέπωνται εις έφ’ άπαξ καταβαλλόμενον κεφάλαιον.
α.  είτε όταν ό βαθμός τής άνικανότητος είναι ελάχιστος.
β. είτε οσάκις ή αρμόδια αρχή πεισθή ότι το εφ’ άπαξ ποσόν θα χρησιμοποίησή καλώς.
 

Αι μνημονευόμενα! εις τα άρθρα 34 και 36 παροχαί δέον όπως εις τον καλυπτόμενον κίνδυνον, είναι ηγγΰημέναι τουλάχιστον διά τα προστατευόμενα πρόσωπα, τα οποια απησχολούντο ώς μισθωτοί επί του εδάφους του συμβαλλόμενου μέρους κατά την στιγμήν του ατυχήματος ή κατά την στιγμήν κατά την οποίαν εξεδηλώθη ή νόσος, εάν δε πρόκειται περί περιοδικών παροχών λόγω θανάτου του προστάτου τής οικογένειας εις την χήραν ή εις τα τέκνα αυτού.

Αί μνημονευόμενοι εις τα άρθρα 34 και 36 παροχαί δέον να απονέμωνται καθ’ όλην τήν διάρκειαν του κινδύνου. Οπωσδήποτε επί ανικανότητος πρός εργασίαν ή παροχή θα δύναται,να μη χορηγήται διά τας 3 πρώτας ημέρας εις εκάστην περίπτωσιν αναστολής του εισοδήματος.

Ό καλυπτόμενος κίνδυνος θα περιλαμβάνη την κυησιν, τον τοκετόν και τας συνέπειας των και την εκ τούτων προκυπτουσαν διακοπήν του εκ τής εργασίας εισοδήματος ως τούτο ορίζεται υπό τής εθνικής νομοθεσίας.

Τα προστατευόμενα πρόσωπα δέον όπως περιλαμβάνουν:
α) είτε ολας τας γυναίκας τας ανηκούσας εις καθωρισμένας κατηγορίας μισθωτών, των κατηγοριών τούτων άποτελουσών συνολικώς το 50% τουλάχιστον του συνόλου των μισθωτών και εις ότι αφορά τας ιατρικάς φροντίδας εις περίπτωσιν μητρότητος και τας συζύγους των ανδρών, των ανηκόντων εις τας αύτάς κατηγορίας.
β)  είτε όλας τας γυναίκας τας ανηκούσας είς καθωρισμένας κατηγορίας του ενεργοΰ πληθυσμού, των κατηγοριών τούτων αποτελουσών συνολικώς το 20% τουλάχιστον του συνόλου των κατοίκων και εις ότι άφορά τας ιατρικάς παροχάς έν περιπτώσει μητρότητος, ομοίως τας συζύγους των ανδρών των ανηκόντων είς τας αυτάς κατηγορίας.
 

1.  Προκειμένου περί κυήσεως τοκετού και τών συνεπειών των, αι ιατρικαί παροχαί μητρότητος δέον όπως περιλαμβάνουν τας ιατρικάς φροντίδας τάς μνημονευομένας εις τας παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου.
2.  Αι ιατρικαί φροντίδες δέον δπως περιλαμβάνουν τουλάχιστον:
α) τας φροντίδας προ κατά και μετά τον τοκετόν, τας παρεχομένας είτε υπό ιατρού είτε ύπό διπλωματούχου μαίας και
β)    την νοσοκομειακήν περίθαλψιν όταν αυτή είναι αναγκαία.
3. Αι ιατρικαι φροντίδες αί μνημονευόμενοι εις την παράγραφον 2 τού παρόντος άρθρου, δέον να αποβλέπουν εις την διαφύλαξιν, την αποκατάστασιν ή την βελτίωσιν της υγείας της προστατευομένης γυναικος ως και τής ικανότητάς της προς εργασίαν και εις την αντιμετώπισή των ατομικών αυτής αναγκών.
4. Αι κρατίκαί υπηρεσίαι ή τα ιδρύματα τα χορηγούντα τας ιατρικάς παροχάς μητρότητας δέον όπως ενθαρρύνουν τας προστατευομένας γυναίκας δι’ όλων των μέσων τα όποια δύνανται να θεωρούνται ως πρόσφορα, όπως προσφεύγουν είς τας γενικός υγειονομικάς υπηρεσίας, αίτενες τίθενται εις την διάθεσιν αυτών υπό των δημοσίων αρχών ή υπό ετέρων οργανισμών ανεγνωρισμένων υπό των δημοσίων αρχών.
 

Έν περιπτώσει διακοπής τού έκ της εργασίας εισοδήματος προκυπτούσης έκ τής κυήσεως τού τοκετού και των συνεπειών των, η παροχή θα αποτελή περιοδικήν πληρωμήν υπολογιζομένην συμφώνως προς τας διατάξεις είτε τού άρθρου 65 είτε του άρθρου 66. Το ποσόν της περιοδικής πληρωμής δύναται να ποικίλη κατά την διάρκειαν τού κινδύνου, υπό την προϋπόθεσιν ότι το μέσον ποσόν θα είναι σύμφωνον προς τάς ρηθείσας διατάξεις.

Αι μνημονευόμενοι είς τα άρθρα 49 και 50 παροχαί, δέον όπως, έν επελεύσει του καλυπτομένου κινδύνου, είναι ηγγυημέναι τουλάχιστον διά γυναίκα ανήκουσαν είς τας προστατευομένας κατηγορίας, ήτις έχει συμπληρώσει περίοδον δυναμένην να θεωρηθή ώς αναγκαία προς αποφυγήν των καταχρήσεων.
Αι μνημονευόμενοι είς το άρθρον 49 παροχαι δέον ωσαύτως όπως είναι ήγγυημέναι είς τας συζύγους των ανδρών των προστατευομένων κατηγοριών, όταν ούτοι έχουν εκπληρώσει την προβλεπομένην περίοδον.
 

Αι μνημονευόμενοι εις τα άρθρα 49 και 50 παροχαί δέον όπως απονέμωνται καθ’ όλην την διάρκειαν του καλυπτομένου κινδύνου. Οπωσδήποτε αί περιοδικοί πληρωμαί δύνανται να περιορίζωνται είς 12 εβδομάδας εκτός εάν μακροτέρα περίοδος αποχής έκ τής εργασίας επιβάλλεται ή επιτρέπεται υπό τής εθνικής νομοθεσίας οπότε αί πληρωμαί δεν θα δύνανται να περιορίζωνται εις περίοδον μικροτέρας διάρκειας.