Υ.Α. 14309/162816/2014 (ΦΕΚ 3621/Β` 31.12.2014)

Αιτήσεις που κατατίθενται για τη χορήγηση εγκρίσεων κυκλοφορίας των φ.π. βάση του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις και να συνοδεύονται από τα ακόλουθα στοιχεία: 
1. Χημικός Έλεγχος φυτοπροστατευτικών προϊόντων Για τον χημικό έλεγχο δεν υπάρχουν επιπλέον απαιτήσεις σε εθνικό επίπεδο, πέρα από αυτές που απαιτούνται για τη καταχώρηση της δραστικής στο Παράρτημα Ι του Κανονισμού (EK) αριθ. 1107/09. 
2. Βιολογικός Έλεγχος φυτοπροστατευτικών προϊόντων Για την αξιολόγηση των βιολογικών δεδομένων στα πλαίσια εφαρμογής του Κανονισμού (EK) αριθ. 1107/2009, λαμβάνεται υπόψη η ισχύουσα νομοθεσία, όπως αυτή ορίζεται και διαμορφώνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Εθνική Συντονιστική Αρχή, καθώς και οι Οδηγίες του ΕΡΡΟ (Γενικές και Ειδικές), όπως αυτές ορίζονται και διαμορφώνονται. Ειδικότερα όσον αφορά στην επέκταση των δεδομένων αποτελεσματικότητας και φυτοτοξικότητας λαμβάνονται υπόψη 
α) η Οδηγία του ΕΡΡΟ PP1/257 με τους πίνακες επέκτασης (ΕΡΡΟ extrapolation tables) και 
β) το έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Sanco Technical Report: Proposals for extending and harmonizing efficacy and crop safety extrapolations to reduce the need for efficacy trials on minor crops (DG SANCO/D3/SI2.395857). Στο παρόν ορίζονται οι Εθνικές Απαιτήσεις που αφο− ρούν στο Βιολογικό Έλεγχο των φ.π., σύμφωνα με τις οποίες κρίνεται αναγκαία η υποβολή πειραματικών δεδομένων από τη χώρα μας. Ειδικότερα, πειράματα αποτελεσματικότητας ή/και φυτοτοξικότητας από την χώρα μας απαιτούνται στις περιπτώσεις: 
Ι) Εθνικών ιδιαιτεροτήτων όσον αφορά στις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές πρακτικές ή/και τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, οι οποίες επηρεάζουν τη βιολογία των οργανισμών−στόχων και κατ’ επέκταση την αποτελεσματικότητα του υπό αξιολόγηση φ.π. Οι περιπτώσεις αυτές αφορούν σε εθνικά σημαντικές καλλιέργειες μεγάλης σημασίας (π.χ. βαμβάκι, ελιά κ.α.) και δίνονται στο Παράρτημα Ι. Για κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις απαιτούνται 2−4 πειράματα αποτελεσματικότητας/ φυτοτοξικότητας. Ειδικότερα όσον αφορά στα πειράματα αποτελεσματικότητας ενός φ.π. για την αντιμετώπιση του δάκου της ελιάς με τη μέθοδο του δολωματικού ψεκασμού ή της μαζικής παγίδευσης, η μεθοδολογία που θα πρέπει να ακολουθείται στα ελληνικά πειράματα ορίζεται για μεν το δολωματικό ψεκασμό από την Κατευθυντήρια Οδηγία του ΕΡΡΟ PP1/280 και τις εφαρμοστικές οδηγίες του Παραρτήματος ΙΙ, για δε τη μαζική παγίδευση από τα Εθνικά Πρωτόκολλα Πειραματισμού του ΥπΑΑΤ, όπως αυτά ισχύουν κάθε φορά. Επιπλέον, στην περίπτωση που προτείνεται χρήση ενός φ.π. σε καλλιέργειες οι οποίες περιλαμβάνουν εθνικά σημαντικές ποικιλίες, όπως αυτές αναφέρονται στο Παράρτημα III, θα πρέπει να υποβάλλονται τουλάχιστον 2 πειράματα φυτοτοξικότητας από τη χώρα μας τα οποία να υποστηρίζουν την ασφαλή χρήση του υπό αξιολόγηση φ.π. σε μία τουλάχιστον από τις αναφερόμενες ποικιλίες ανά καλλιέργεια. 
ΙΙ) Συνδυαστικότητας του υπό αξιολόγηση φ.π. με άλλα εγκεκριμένα σκευάσματα σε προγράμματα ψεκασμών. Στην περίπτωση που ένα φ.π. προορίζεται για χρήση σε ειδικά προγράμματα ψεκασμών, θα πρέπει αυτή να αποδεικνύεται από πειράματα αποτελεσματικότητας που να καλύπτουν τις γεωργικές πρακτικές που εφαρμόζονται στη χώρα μας. 
ΙΙΙ) Προγραμμάτων Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας (ΙΡΜ). Σε περίπτωση σύστασης στην προτεινόμενη ετικέτα ενός φ.π. για χρήση του σε προγράμματα ΙΡΜ ή για την αντιμετώπιση εχθρών σε καλλιέργειες στις οποίες υπάρχουν ιθαγενείς φυσικοί εχθροί ή έχει γίνει εγκατάσταση εξαπολυθέντων ωφελίμων αρθροπόδων, θα πρέπει να υποβάλλονται πειραματικά/βιβλιογραφικά δεδομένα που να τεκμηριώνουν την απουσία δυσμενών επιπτώσεων σε αυτά, καθώς και να προτείνονται μέτρα διαχείρισης του πιθανού κινδύνου. 
IV) Εθνικά σημαντικών καλλιεργειών/ποικιλιών για την τεκμηρίωση απουσίας δυσμενών επιδράσεων του υπό αξιολόγηση φ.π. στα ποιοτικά/οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των φυτών και φυτικών προϊόντων, νωπών ή/και μεταποιημένων όπως τα επιτραπέζια σταφύλια (ποικ. Σουλτανίνα) και η ελιά (ποικ. Κορωνέϊκη, Καλαμών, Κονσερβολιά). Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να υποβάλλονται δεδομένα σύμφωνα με τις Γενικές Οδηγίες του EPPO ΡΡ1/135, PP1/242, PP1/243 και PP1/268 και τις Ειδικές όπως αυτές ορίζονται ανά περίπτωση. Εάν τέτοιας φύσεως δεδομένα δεν είναι διαθέσιμα, θα πρέπει να υποβάλλεται, για κάλυψη της απαίτησης, επιστημονικά τεκμηριωμένη έκθεση βασιζόμενη π.χ. στις φυσικοχημικές ιδιότητες του σκευάσματος, στις μελέτες των υπολειμμάτων κ.λπ. 
3. Τοξικολογικός Έλεγχος φυτοπροστατευτικών προϊόντων Για τον τοξικολογικό έλεγχο όσον αφορά στην εκτίμηση των επιπέδων έκθεσης του χρήστη, του εργάτη, των παρευρισκομένων και των κατοίκων σε αγροτικές περιοχές, σε κάθε περίπτωση, συνιστάται να λαμβάνονται υπόψη οι οδηγίες της τελευταίας έκδοσης του κατευθυντήριου εγγράφου της EFSA «Guidance Document on Pesticide Exposure Assessment for Workers, Operators, Bystanders and Residents»., Μέχρι την οριστικοποίηση του εν λόγω κατευθυντήριου εγγράφου οι παρακάτω προσεγγίσεις είναι αποδεκτές:

4. Έλεγχος Υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων 
Για τον έλεγχο Υπολειμμάτων φ.π. ισχύουν, επιπλέον των αναφερόμενων στον Κανονισμό 544/2011 και στα σχετικά κατευθυντήρια κείμενα, οι παρακάτω κρινόμενες ως εθνικές απαιτήσεις: 
1) Αμπέλι: στις περιπτώσεις που αυτό απαιτείται (σύμφωνα με το Παράρτημα, σημείο 6.5 του Κανονισμού 544/2011) είναι απαραίτητη η υποβολή μελέτης της τύχης των υπολειμμάτων στις σταφίδες (ξηρές) τις παραγόμενες από σταφύλια για τον καθορισμό των απαραίτητων συντελεστών μεταφοράς. 
2) Βαμβάκι: στις περιπτώσεις που αυτό απαιτείται απαιτείται (σύμφωνα με το Παράρτημα, σημείο 6.5 του Κανονισμού 544/2011) είναι απαραίτητη η υποβολή μελέτης της τύχης των υπολειμμάτων στα παραγόμενα προϊόντα μεταποίησης του βαμβακόσπορου [βαμβακέλαιο, βαμβακόπιτα (cotton cake)] για τον καθορισμό των απαραίτητων συντελεστών μεταφοράς.
3) Αμπελόφυλλα: δοκιμές υπολειμμάτων στα αμπελό− φυλλα, σύμφωνα με τις μικρής σημασίας καλλιέργειες και σύμφωνα με την κρίσιμη Ορθή Γεωργική Πρακτική την σχετιζόμενη με τα αμπελόφυλλα. 
4) Τέλος ο Κανονισμός 396(2005) προβλέπει την θέσπιση Ανώτατων Ορίων Υπολειμμάτων (ΑΟΥ) για τις ζωοτροφές για τις οποίες εκκρεμεί ο καθορισμός απαιτήσεων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
5. Έλεγχος για την Τύχη και Συμπεριφορά στο Περιβάλλον 
Για τον έλεγχο για την Τύχη και Συμπεριφορά στο Περιβάλλον και την διαμόρφωση του Μέρους Α (διαχείριση επικινδυνότητας) του Σχεδίου Έκθεσης Εγκρίσεως, από τα συμπεράσματα του οποίου θα εξαρτηθεί η χορήγηση ή όχι άδειας διάθεσης στην αγορά του εξεταζομένου φ.π., θα λαμβάνονται υπόψη τα παρακάτω: 

• Θα πρέπει τα σενάρια FOCUS (PEARL & PELMO) για τον υπολογισμό συγκεντρώσεων στα υπόγεια νερά (PECgw) των σεναρίων FOCUS, να βρίσκονται κατά αριθμητική πλειοψηφία, δηλ. 5 από τα 9, κάτω από το όριο συγκέντρωσης των 0.1 μg/L. Τα τέσσερα από τα πέντε αυτά επιτυχή σενάρια θα πρέπει να είναι τα σενάρια της Νότιας ζώνης, δηλ.: Piacenza, Porto, Sevilla και Thiva. 
• Από τα σενάρια FOCUS SW τα R2, R3, R4, D4 και D6 θεωρούνται τα περισσότερο αντιπροσωπευτικά των Ελληνικών συνθηκών. 
• Εγκεκριμένες δραστικές ουσίες που παρουσιάζουν αυξημένη πιθανότητα έκπλυσης στα υπόγεια ύδατα, λόγω της αυξημένης κινητικότητας αυτών στο έδαφος (soil mobility) ή/και του υψηλού χρόνου ημιζωής στο έδαφος (soil DT50) και εφαρμόζονται σε ευπαθή εδάφη, θα εντάσσονται σε εθνικά προγράμματα παρακολούθησης (monitoring programs) σε συνεργασία με συναρμόδιους φορείς. Εάν από τα αποτελέσματα των προγραμμάτων παρακολούθησης των υπολειμμάτων στα υπόγεια ύδατα ανευρίσκονται υπολείμματα > 0,1 μg/l σε ποσοστό >10% των ληφθέντων δειγμάτων, τότε η Συντονιστική Εθνική Αρχή λαμβάνει διοικητικά μέτρα για τα σκευάσματα που περιέχουν την εν λόγω δραστική ουσία μείωσης του κινδύνου συμπεριλαμβανομένης της ανάκλησης της έγκρισης διάθεσης στην αγορά αυτών στις περιπτώσεις που δεν είναι ευφικτή με άλλα διοικητικά μέτρα η διαχείριση του κινδύνου σε αποδεκτά επίπεδα όπως για παράδειγμα την μείωση των δόσεων ή/και του αριθμού των εφαρμογών, της περιόδου χρήσης του σκευάσματος, της απαλοιφής ορισμένων καλλιεργειών κ.λπ. 

6. Οικοτοξικολογία 
Η εκτίμηση της επικινδυνότητας φ.π. για τους οργανισμούς μη−στόχους γίνεται σε εθνικό επίπεδο σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες ή γνωμοδοτήσεις της EFSA που βρίσκονται εν ισχύ σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Ειδικότερα: Πτηνά και θηλαστικά Χρονοδιαγράμματα εφαρμογής των κατευθυντήριων οδηγιών Σχετικά με τα χρονικά διαστήματα εφαρμογής ισχύ− ουν τα κάτωθι: 

• Για τις νέες αιτήσεις μετά την 14η Ιουνίου 2011: Θέση σε ισχύ της νεότερης οδηγίας για την εκτίμηση της επικινδυνότητας για τα πτηνά και θηλαστικά (Risk Assessment for Birds and Mammals, EFSA Journal 2009; 7(12): 1438)
• Για τις παλαιές αιτήσεις (πριν την 14η Ιουνίου 2011): Κατευθυντήρια οδηγία SANCO/4145/2000, 25 September 2002 ή/και της νέας οδηγίας EFSA, 2009 Γενικά θέματα 
• Σε περισσότερες από μία (1) εφαρμογές τo MAF (multiple application factor) μπορεί να πάρει την τιμή «1» (ενδιαίτημα: σπόροι, αρθρόποδα, φυτά) όταν το μεσοδιάστημα εφαρμογής είναι σχετικά μεγάλο. Η εφαρμογή του εξετάζεται ανά περίπτωση. 
• To σενάριο των αρουραίων (“Vole scenario”): Προτεραιότητα είναι ο προσδιορισμός της χαμηλής επικινδυνότητας των ποντικιών και λαγόμορφων θηλαστικών για τις σχετικές κλίμακες BBCH. Όσο αφορά τους αρουραίους η εκτίμηση επικινδυνότητας καλύπτεται από άλλα μικρά θηλαστικά λόγω: 

o της υψηλής ικανότητα αναπαραγωγής και ανάκτησης του πληθυσμού,
o του πρωτεύοντος ενδιαιτήματος εκτός των καλλιεργειών, 
o της ενεργοποίησης μέτρων ελέγχου σε περίοδο υψηλού πληθυσμού επειδή καθίσταται εχθρός των καλλιεργειών, 
o των διάφορων καλλιεργητικών τεχνικών (όπως άρδευση, όργωμα), συμβάλουν σημαντικά στη μείωση των πληθυσμών τους 
• Αναθεώρηση της τιμής των υπολειμμάτων (φυτικό υλικό, αρθρόποδα):
o Για τα μονοκοτυλήδονα είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή λόγω της εκτεταμένης βάσης δεδομένων της κατευθυντήριας οδηγίας EFSA, 2009 για την οξεία εκτίμηση της επικινδυνότητας (acute RUD). 
o Τουλάχιστον δύο (2) μελέτες πρέπει να παρουσιάζονται, η μία (1) εκ των οποίων πρέπει να έχει διενεργηθεί στην Νότια ζώνη. 
o Για το φυτικό υλικό η επέκταση δεδομένων μεταξύ καλλιεργειών είναι αποδεκτή σύμφωνα με κατευθυντήρια οδηγία της ομάδας των υπολειμμάτων (SANCO 7525/ VI/95 − rev.9, March 2011). 

• Σε περίπτωση αναθεώρησης της εκτίμησης επικινδυνότητας σε υψηλότερο επίπεδο (higher tier), η χρήση του μοντέλου επιβάρυνσης του οργανισμού (Body Burden Model) είναι αποδεκτή. 
• Σε περίπτωση αναθεώρησης της εκτίμησης επικινδυνότητας σε υψηλότερο επίπεδο, η χρήση του πληθυσμιακών μοντέλων (Population modeling) δεν είναι αποδεκτή χωρίς περαιτέρω σχετικής αιτιολόγησης εμπειρογνωμόνων. Οξεία τοξικότητα 
• Ισχύει η χρήση του γεωμετρικού μέσου μόνο για τις τιμές οξείας τοξικότητας και μόνο όσο αφορά διαφορετικά είδη πτηνών ή θηλαστικών. Για περισσότερες από μία τιμές οξείας τοξικότητας του ίδιου είδους ισχύει η χρήση του γεωμετρικού μέσου ως τιμή τοξικότητας που αφορά αποκλειστικά το συγκεκριμένο είδος πτηνού ή θηλαστικού. 
• Σε περίπτωση αναθεώρησης της εκτίμησης επικινδυνότητας για την οξεία τοξικότητα (μελέτες υπολειμμάτων, προσδιορισμού του ΡΤ) και μόνο όταν ο τρόπος πειραματισμού και τα αποτελέσματα θεωρούνται αξιόπιστα, επιλέγεται η τιμή που αντιστοιχεί στο 90ο εκατοστημόριο (90th percentile). Σε αντίθετη περίπτωση που η μεθοδολογία πειραματισμού παρεκκλίνει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, η τιμή που επιλέγεται αξιολογείται ανά περίπτωση.
• Για δραστικές ουσίες/σκευάσματα υψηλής οξείας τοξικότητας, είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή η αναθεώρηση των τιμών PT και PD ή η χρήση του σεναρίου μικτής δίαιτας (omnivorous scenario) χωρίς περαιτέρω επιχειρηματολογία. Στην τελευταία περίπτωση υπολογίζεται η χειρότερη έκθεση (ETE) από μία δίαιτα. Χρόνια τοξικότητα 
• Σε περίπτωση αναθεώρησης της εκτίμησης επικινδυνότητας για τη χρόνια τοξικότητα (π.χ. μελέτες υπολειμμάτων, προσδιορισμού του ΡΤ) και μόνο όταν ο τρόπος πειραματισμού και τα αποτελέσματα θεωρούνται αξιόπιστα, επιλέγεται η τιμή που αντιστοιχεί στο 50ο εκατοστημόριο (mean value). Σε αντίθετη περίπτωση που η μεθοδολογία πειραματισμού παρεκκλίνει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, η τιμή που επιλέγεται αντιστοιχεί στο 90ο εκατοστημόριο (90th percentile) ή αξιολογείται ανά περίπτωση. 
• Για την χρόνια τοξικότητα, τιμές PT (ποσοστό της τροφής που λαμβάνει το είδος από τις περιοχές που έχει γίνει η εφαρμογή του σκευάσματος, proportion of time) <1 αλλά >0,5 είναι γενικά αποδεκτές για όλες τις καλλιέργειες. 
• Σε περίπτωση αναθεώρησης της εκτίμησης επικινδυνότητας για τη χρόνια τοξικότητα, η επιλογή τελικής τιμής τοξικότητας από τις μελέτες τοξικότητας (παράρτημα τοξικολογικού ελέγχου, toxicological end point) μπορεί να μην είναι η χαμηλότερη αλλά η οικοτοξικολογικά σημαντική (παρ. 5.7, SANCO/4145/2000, 25 September 2002). «Εστιακά είδη» (focal species) 
• Σε περίπτωση αναθεώρησης της εκτίμησης επικινδυνότητας με «εστιακά είδη» (focal species), θα πρέπει να δικαιολογείται η αντιπροσωπευτικότητά τους για τις Ελληνικές συνθήκες σύμφωνα με τις προτάσεις του νέου GD (EFSA, 2009 §6.1.3.2) (για την περίοδο χρήσης καθώς και τις καλλιέργειες για τις οποίες αιτείται την έγκριση κυκλοφορίας του προϊόντος). 

o Στον Πίνακα Ι παρατίθενται «εστιακά είδη» πτηνών και θηλαστικών που δεν είναι αποδεκτά σε διάφορες καλλιέργειες σε Εθνικό επίπεδο (για την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού) εκτός και αν προσκομισθούν συγκεκριμένα στοιχεία από τον ενδιαφερόμενο που να αποδεικνύουν το αντίθετο. Σχετική δικαιολόγηση που γεφυρώνει τα δεδομένα για τα είδη του Πίνακα Ι με εστιακά είδη πτηνών και θηλαστικών, αντιπροσωπευτικά για τις Ελληνικές συνθήκες, είναι αποδεκτή χωρίς την προσκόμιση περαιτέρω μελετών. 
Ο Πίνακας Ι θα επικαιροποιείται ανάλογα με τα στοιχεία που λαμβάνονται καθώς και την εξέλιξη των επιστημονικών δεδομένων. 
o Στον Πίνακα ΙΙ παρατίθενται «εστιακά είδη» πτηνών και θηλαστικών που είναι αποδεκτά σε διάφορες καλλιέργειες σε Εθνικό επίπεδο.

Ο Πίνακας ΙΙ θα επικαιροποιείται ανάλογα με τα στοιχεία που λαμβάνονται καθώς και την εξέλιξη των επιστημονικών δεδομένων. 
Υδρόβιοι οργανισμοί 
Νερά που προστατεύονται: 

• Όλα τα νερά εκτός αυτά που στερεύουν για μεγάλες χρονικές περιόδους, Πρέπει να περιγράφεται από τον ενδιαφερόμενο ο τρόπος έκθεσης των υδρόβιων οργανισμών καθώς και να αιτιολογείται. Για τους υδρόβιους οργανισμούς, η εκτίμηση της επικινδυνότητας πρέπει να γίνεται με την αρχική τιμή της προβλεπόμενης περιβαλλοντικής συγκέντρωσης στα νερά (PECsw initial). Η πιθανή χρήση του PECsw twa, η χρήση ιζήματος (sediment) στον πειραματισμό όπως και η μείωση της βεβαιότητας πρέπει να δικαιολογείται (EFSA Journal (2005) 178, 1−45, EFSA Journal (2005) 301, 1−45). Οι προτάσεις του E−link project είναι αποδεκτές. Από τα σενάρια FOCUS SW Steps 3, 4 πρέπει να γίνεται εκτίμηση της επικινδυνότητας σε όλα τα σενάρια. Για την τελική απόφαση ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα σενάρια R2, R3, R4, D4, D6. 

Μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου: 

• Χρήση ζωνών ασφαλείας από τα επιφανειακά νερά. Ως ζώνη ασφαλείας ορίζεται η απόσταση από το όριο του καλλιεργούμενου αγρού/οπωρώνα μέχρι τις υδάτινες επιφάνειες. 

Εφαρμόζεται η κατευθυντήρια οδηγία SANCO/10422/ 2005 όπως αυτή εκάστοτε ισχύει και ως μέτρα διαχείρισης για την άμβλυνση του κινδύνου γίνονται αποδεκτά: 
1. Μέγιστη αποδεκτή ζώνη ασφαλείας από τα επιφανειακά νερά ορίζονται τα 50 μέτρα για τα δέντρα, τα αμπέλια και τις φυλλώδεις καλλιέργειες και τα 20 μέτρα για τα φυτά μεγάλης καλλιέργειας 
2. Χρήση ακροφυσίων μείωσης της διασποράς του ψεκαστικού νέφους (drift reduction nozzles) 
3. Σε εδάφη με κλίση μεγαλύτερη από 2%, η χρησιμοποίηση φυτικών ζωνών ανάσχεσης (Vegetative Buffer Srips) με μέγιστο αποδεκτό όριο πλάτους τα 20 μέτρα. Οι VBS περιλαμβάνουν είτε αυτοφυή βλάστηση είτε τεχνητή βλάστηση ή συνδυασμό αυτών, η οποία συντηρείται καθ’ όλη τη διάρκεια της προστατευόμενης καλλιέργειας 
4. Συνδυασμός των παραπάνω σημείων 1−3, χωρίς η τελική μείωση να υπερβαίνει το ανώτατο όριο του 95%. Μέλισσες Σε φ.π. (κυρίως εντομοκτόνα) που χρησιμοποιούνται ως επικαλυπτικά σπόρων θα πρέπει να γίνεται και εκτίμηση επικινδυνότητας από τη σκόνη που παράγεται από την εφαρμογή του επικαλυμμένου σπόρου. 
Αρθρόποδα μη στόχοι 
Μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου: 

• Χρήση αψέκαστων ζωνών ασφαλείας. Ως ζώνη ασφαλείας ορίζεται η απόσταση από το όριο του καλλιεργούμενου αγρού (μαζί με τους φυτοφράκτες αν υπάρχουν) και προς το εσωτερικό μέρος του καλλιεργούμενου αγρού/οπωρώνα. 

Ως μέτρα διαχείρισης για την άμβλυνση του κινδύνου προτείνονται: 

• Για την έγκριση του σκευάσματος ως προληπτική μέγιστη αποδεκτή ζώνη ασφαλείας από ακαλλιέργητη γη προτείνονται τα 10 μέτρα από δενδρώδεις καλλιέργειες και αμπέλια και τα 5 μέτρα από καλλιέργειες αγρού και φυλλώδεις καλλιέργειες λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ψεκασμός γίνεται: 

1. με τα συμβατικά ακροφύσια ή 
2. με τη χρήση ακροφυσίων μείωσης της διασποράς του ψεκαστικού νέφους (drift reduction nozzles) ή 
3. με συνδυασμό των 1., 2. 
Φυτά μη στόχοι 
Μέτρα άμβλυνσης του κινδύνου: 

• Χρήση αψέκαστων ζωνών ασφαλείας. 

Ως ζώνη ασφαλείας ορίζεται η απόσταση από το όριο του καλλιεργούμενου αγρού (μαζί με τους φυτοφράκτες αν υπάρχουν) και προς το εσωτερικό μέρος του καλλιεργούμενου αγρού/οπωρώνα. 
Ως μέτρα διαχείρισης για την άμβλυνση του κινδύνου προτείνονται: 

• Για την έγκριση του σκευάσματος ως προληπτική μέγιστη αποδεκτή ζώνη ασφαλείας από ακαλλιέργητη γη προτείνονται τα 10 μέτρα για όλες τις καλλιέργειες λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ψεκασμός γίνεται: 

1. με τα συμβατικά ακροφύσια ή 
2. με τη χρήση ακροφυσίων μείωσης της διασποράς του ψεκαστικού νέφους (drift reduction nozzles) ή 
3. με συνδυασμό των 1., 2. 
Διάφορα 
Γενικά στον υποβαλλόμενο φάκελο θα πρέπει να περιλαμβάνονται: 

• Ορθή Γεωργική Πρακτική (ΟΓΠ, GAP) με πλήρης καταγραφή των καλλιεργειών, των σταδίων εφαρμογής (BBCH code), αρ. δόσεων, μεσοδιαστημάτων, ποσότητα εφαρμογής σε Kg ή gr δ.ο./ha και όποιες λοιπές παρατηρήσεις υπάρχουν. 
• Σε ηλεκτρονική μορφή και αν δεν υπάρχουν τότε σε έντυπη μορφή (hard copies) πρωτότυπες μελέτες με το σκεύασμα, όπου αυτές έχουν πραγματοποιηθεί και χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη της εκτίμησης της επικινδυνότητας για τους οργανισμούς μη−στόχους και εφόσον δεν έχουν αξιολογηθεί κατά τη διαδικασία έγκρισης καταχώρησης της δραστικής ουσίας. 
• Η θέση της εταιρείας για την αντιπροσωπευτικότητα των δεδομένων που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση της επικινδυνότητας για τις Ελληνικές συνθήκες (για την περίοδο χρήσης καθώς και τις καλλιέργειες για τις οποίες αιτείται την έγκριση κυκλοφορίας του προϊόντος). 
• Πληροφορίες για την ανάγκη πειραματισμού με το σκεύασμα αλλά και τους μεταβολίτες που αναγράφονται στις προαναφερθείσες οδηγίες. 
• Σε περίπτωση μίγματος πρέπει να αναφέρεται η θέση του ενδιαφερόμενου για την πιθανή συνεργιστική δράση των δραστικών ουσιών. 
• Επικαιροποιημένος πίνακας για τις μελέτες με τα σκευάσματα (References relied on, Annex III).

Όσον αφορά στα πειράματα εκτίμησης της αποτελεσματικότητας των φυτοπροστατευτικών προϊόντων για την καταπολέμηση του δάκου της ελιάς με δολωματικούς ψεκασμούς από εδάφους, προτείνονται συμπληρωματικά στην Κατευθυντήρια Οδηγία του EPPO PP1/280 τα παρακάτω: 
Στο σημείο 1.3 Design and lay−out of the trial, να τηρείται το μέγεθος του πειραματικού τεμαχίου που συστήνεται από τον EPPO για τις περιπτώσεις υψηλής πίεσης δακοπληθυσμού, δηλαδή 5 ha (1.000 δένδρα) και για ασφαλέστερα συμπεράσματα, λόγω της συμπεριφοράς του συγκεκριμένου εντόμου (βιολογία, δυνατότητα μετακίνησης κ.ά.). Επίσης στην περίπτωση αυτή λόγω της μεγάλης έκτασης των πειραματικών τεμαχίων δεν απαιτείται επέμβαση με αψέκαστο μάρτυρα. Σχετικά με τον αριθμό πειραμάτων, ισχύουν οι Οδηγίες PP1/181 και PP1/226 ότι δηλαδή θα πρέπει να πραγματοποιούνται πειράματα σε ένα εύρος κλιματικών και περιβαλλοντικών συνθηκών και σε δύο τουλάχιστον διαφορετικά έτη. Στην περίπτωση της ελιάς λόγω της παρενιαυτοφορίας μπορούν να γίνουν δεκτά πειραματικά δεδομένα από το ίδιο έτος αλλά διαφορετικές περιοχές, αρκεί να εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις της μεγάλης καρποφορίας και του υψηλού δακοπληθυσμού. 
Στο σημείο 2.3.1 Type of application, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την συνολικά μεγάλη έκταση του πειραματικού ελαιώνα, ο ψεκασμός ολόκληρης της έκτασης της πειραματικής εφαρμογής θα πρέπει να ολοκληρώνεται το αργότερο σε πέντε (5) ημέρες. Επίσης, συστήνεται να γίνεται σήμανση των ψεκασμένων δένδρων. 
Στο σημείο 2.3.3 Time and frequency of application, σε συνέχεια της κατευθυντήριας Οδηγίας του EPPO PP1/280, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να εφαρμόζονται εμπειρικά όρια επέμβασης, μέθοδοι παρακολούθησης του δακοπληθυσμού και συστήματα προειδοποιήσεων που ισχύουν τοπικά, επισημαίνεται ότι για τον δολωματικό ψεκασμό στη χώρα μας, η παρακολούθηση του δακοπληθυσμού πραγματοποιείται με παγίδες Mc Phail (1/500−600 δένδρα ή 2/500−600 δένδρα σε περιοχές με υψηλή πίεση πληθυσμού) και οι επεμβάσεις προβλέπεται να διενεργούνται βάσει του αριθμού των συλληφθέντων ακμαίων του δάκου στις παγίδες McPhail, με τα όρια επέμβασης που ισχύουν σε κάθε περιοχή, και εφόσον οι περιβαλλοντικές συνθήκες είναι κατάλληλες (θερμοκρασία <28οC, ταχύτητα ανέμου<4bf). Ειδικά για τον πρώτο ψεκασμό πρέπει επιπλέον να ληφθούν υπόψη και τα ακόλουθα κριτήρια (γόνιμα θηλυκά > 5%, αναλογία θηλυκών προς αρσενικά άτομα > 1 και έναρξη πήξης του πυρήνα στον ελαιόκαρπο). 
Στο σημείο 3.2.1 Type (of assessment), 
Large plots (Sampling olive fruit to assess infestation), συστήνεται να γίνεται δειγματοληψία από το κέντρο του πειραματικού τεμαχίου και να σημαίνονται τα δέν− δρα από τα οποία γίνεται δειγματοληψία. Συστήνεται διπλάσιο μέγεθος δείγματος καρπών (20 καρποί ανά δένδρο) στις δειγματοληψίες Σεπτεμβρίου − Νοεμβρίου. 
Κατά τις δειγματοληψίες αυτές γίνεται εκτίμηση της ενεργούς προσβολής (ωά, ζωντανές L1−3, νύμφες και έξοδοι), καθώς και της μη ζώσας προσβολής (μη εκκολαφθέντα ωά, άγονα νύγματα, αποφελλομένες στοές και νεκρές L1−3). Το άθροισμα αυτών είναι η συνολική προσβολή.
Στο σημείο 3.2.2 Time and frequency, για την εκτίμηση της προσβολής του ελαιοκάρπου, να πραγματοποιούνται πέντε δειγματοληψίες καρπών από την κόμη των ελαιοδένδρων το πρώτο δεκαήμερο των μηνών Ιουλίου, Αυγούστου, Σεπτεμβρίου, Οκτωβρίου και Νοεμβρίου. 
Στο σημείο 3.5 Quantitative and qualitative recording of yield, η εκτίμηση της μείωσης της παραγωγής λόγω προσβολής από τον δάκο αποτελεί επιπλέον δείκτη αποτελεσματικότητας του σκευάσματος και είναι δυνατόν να γίνει ως εξής: Πραγματοποιείται μια αρχική δειγματοληψία στα τέλη Ιουνίου−αρχές Ιουλίου για την εκτίμηση του αρχικού φορτίου των δένδρων, και στη συνέχεια γίνονται μηνιαίες δειγματοληψίες στους πεσμένους στο έδαφος καρπούς από τέσσερα δένδρα διάσπαρτα από το κέντρο του πειραματικού τεμαχίου, από τον Αύγουστο μέχρι την έναρξη της συγκομιδής.

Πτηνά και θηλαστικά που ΔΕΝ θεωρούνται αντιπροσωπευτικά είδη για καμία από τις καλλιέργειες της Ελλάδας για την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού

Anděra, M. 1999. Sorex araneus Linnaeus, 1758. pp. 42− 43. In: Mitchell−Jones, A. J.; Amori, G.; Bogdanowicz, W.; Krystufek, B.; Reijnders, P. J. H.; Spitzenberger, F.; Stubbe, M.; Thissen, J. B. M.; Vohralik, V. & Zima, J. (Eds.). The atlas of European mammals. Academic Press, London. 
Killian Mullarney, Lars Svansson, Dan Zetterstrom and Peter J.Grand, 1999. Τα πουλιά της Ελλάδος, της Κύπρου και της Ευρώπης. (2007, Εκδοση Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία). 
Robert Luttic, 2008. Oral Presentation AgChem Forum (Berlin) 2008. 
Zima, J. 1999. Microtus arvalis (Pallas, 1778). Pp. 228− 229. In: Mitchell−Jones, A. J.; Amori, G.; Bogdanowicz, W.; Krystufek, B.; Reijnders, P. J. H.; Spitzenberger, F.; Stubbe, M.; Thissen, J. B. M.; Vohralik, V. & Zima, J. (Eds.). The atlas of European mammals. Academic Press, London

Πτηνά και θηλαστικά που θεωρούνται αντιπροσωπευτικά είδη για ορισμένες από τις καλλιέργειες της Ελλάδας 

Foudoulakis Manousos, Tzakos Dimitrios, Kostouros Nikolaos and Kaniastas Evaggelos, 2011. Hellenic scenarios for bird focal species: the case of the cotton fields. SETAC Europe 21st Annual Meeting, Milan, Italy.
Foudoulakis Manousos, 2012. Farmland bird communi− ties vs crop specific focal species in a Mediterranean landscape: The case of arable crops in Hellas. 5th SETAC World Congress, Berlin, Germany.

Η παρούσα ισχύει και εφαρμόζεται από την Συντονιστική Εθνική Αρχή του άρθρου 3 του ν. 4036/2012 (Α΄ 8) από την δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Από την δημοσίευση της παρούσας καταργείται η 240/2457/9.1.2013 ΥΑ, ΦΕΚ 88Β/21.01.2013. 
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 

Αθήνα, 22 Δεκεμβρίου 2014 
Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ