Υ.Α. 3046/304/1989 (ΦΕΚ 59/Δ` 3.2.1989)

Ορισµοί για την εφαρµογή του παρόντος.
1. ∆οµικό έργο: Είναι κάθε κατασκευή που προορίζεται να χρησιµοποιείται σταθερά συνδεδεµένη µε το έδαφος, ως ακίνητο εδράζεται απ' ευθείας ή δια µέσου άλλων στοιχείων σ' αυτό, δεν έχει δυνατότητα αυτοκίνησης, και δεν µπορεί να ρυµουλκηθεί µε απλό και άµεσο τρόπο.
Σύµφωνα µε τα παραπάνω, δοµικά έργα είναι π.χ. τα κτίρια ανεξάρτητα από τα υλικά και τον τρόπο κατασκευής τους, οι γέφυρες, οι τοίχοι αντιστήριξης, οι περιφράξεις, οι πέργκολες, οι δεξαµενές αποθήκευσης καυσίµων υλικών ανεξάρτητα από τον τρόπο κατασκευής τους και το σκοπό που εξυπηρετούν, οι οικίσκοι που εδράζονται στο έδαφος απευθείας ή σε τροχούς κλπ.
2. Πληθυσµός κτιρίου, ορόφου ή χώρου ή δοµικού έργου είναι: Ο µέγιστος αριθµός ατόµων που επιτρέπεται από τον παρόντα κανονισµό να βρεθούν µέσα στο κτίριο ή δοµικό έργο ή χώρο.
3. Χώροι κύριας και βοηθητικής χρήσης των κτιρίων: Χώροι κύριας χρήσης των κτιρίων είναι όσοι προορίζονται για την παραµονή, σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας, ατόµων (έστω και ενός) επί δύο τουλάχιστον ώρες το εικοσιτετράωρο.
Οι υπόλοιποι χώροι των κτιρίων είναι βοηθητικής χρήσης. Για παράδειγµα στα κτίρια µε χρήση κατοικίας χώροι κύριας χρήσης είναι τα υπνοδωµάτια, οι χώροι διηµέρευσης (καθιστικά, σαλόνια, τραπεζαρίες, χώροι παιχνιδιού), οι κουζίνες, τα γραφεία κλπ.
Χώροι βοηθητικής χρήσης είναι µεταξύ άλλων οι ακόλουθοι:
- Οι χώροι κυκλοφορίας (διάδροµοι, προθάλαµοι, κλιµακοστάσια).
- Οι χώροι υγιεινής.
- Τα µηχανοστάσια.
- Οι αποθήκες.
- Οι χώροι στάθµευσης αυτοκινήτων.
- Τα κτίρια παραµονής ζώων (στάβλοι, βουστάσια κλπ.).
4. Φυσική ή κανονική όδευση: Είναι η συντοµότερη, συνεχής και χωρίς εµπόδια πορεία που ακολουθεί ένα άτοµο για τη µετάβασή του από ένα σηµείο σε ένα άλλο.
5. Όδευση διαφυγής: Είναι η φυσική ή κανονική όδευση για τη διαφυγή ενός ατόµου από οποιοδήποτε σηµείο ενός κτιρίου προς κοινόχρηστο χώρο του οικισµού.
6. Ελεύθερο ύψος ορόφου ή χώρου κτιρίου σε τύχουσα θέση: Είναι η κατακόρυφη απόσταση από το ανώτατο σηµείο του τελειωµένου δαπέδου µέχρι το κατώτατο σηµείο της τελειωµένης οροφής ή τυχόν ψευδοροφής
7. Μικτό ύψος ή χώρου σε τύχουσα θέση: Είναι το άθροισµα του ελεύθερου ύψους του και της κατακόρυφης απόστασης από το κατώτατο σηµείο της τελειωµένης οροφής ή τυχόν ψευδοροφής του µέχρι το ανώτατο σηµείο του τελειωµένου δαπέδου ή επικάλυψης δώµατος πάνω από την οροφή του.
8. Ανοίγµατα χώρου κτιρίου: Είναι τα κενά της οροφής του ανώτατου σε κάθε θέση ορόφου, καθώς και τα κενά όλων των τοίχων, τα οποία είτε παραµένουν ελεύθερα είτε κλείνουν µε ανοιγώµενα ή σταθερά κουφώµατα και χρησιµοποιούνται για επικοινωνία των χώρων µεταξύ τους ή µε το ύπαιθρο ή για το φυσικό φωτισµό ή για αερισµό των χώρων κτιρίων ή για αποθήκευση ηλιακής θερµότητας.
9. Φυσικός φωτισµός: Είναι ο φωτισµός που προέρχεται από τον ήλιο.
10. Άµεσος φυσικός φωτισµός χώρου:
Είναι ο φυσικός φωτισµός που προέρχεται από ανοίγµατα του χώρου, που επικοινωνούν αµέσως µε το ύπαιθρο ή µε υµιϋπαίθριο χώρο, χωρίς την παρεµβολή άλλου κλειστού χώρου.
11. Έµµεσος φυσικός φωτισµός χώρου: Είναι ο φυσικός φωτισµός που φθάνει στο χώρο µέσω άλλου κλειστού χώρου του κτιρίου που έχει άµεσο φυσικό φωτισµό.
12. Φυσικός αερισµός κτιρίου ή χώρου: Είναι ο αερισµός που προέρχεται από τα ανοίγµατά του ή από διατάξεις φυσικού ελκυσµού χωρίς τη χρήση µηχανικών εγκαταστάσεων.
13.Άµεσος φυσικός αερισµός χώρου: Είναι ο φυσικός αερισµός που προέρχεται από ανοίγµατα του χώρου, που επικοινωνούν αµέσως µε το ύπαιθρο ή µε υµιϋπαίθριο χώρο, χωρίς την παρεµβολή άλλου κλειστού χώρου.
14. Έµµεσος φυσικός αερισµός χώρου: Είναι ο φυσικός αερισµός που προέρχεται από ανοίγµατα προς άλλο χώρο του κτιρίου ή από διατάξεις φυσικού ελκυσµού.
15. Τεχνητός αερισµός του κτιρίου ή χώρου: Είναι ο αερισµός που προέρχεται από µηχανικές εγκαταστάσεις.
16. Ρέµα: Ρέµα είναι κάθε φυσική διαµόρφωση του εδάφους σε αποδέκτη και αγωγό των νερών της βροχής ή της τήξης του χιονιού ή των φυσικών πηγών και εξυπηρετεί την απορροή τους προς άλλους µεγαλύτερης χωρητικότητας αποδέκτες, φυσικούς ή τεχνητούς (ρέµατα, ποτάµια, λίµνες, θάλασσα κλπ.) που βρίσκονται σε χαµηλότερες στάθµες.
17. Χώρος υψηλού βαθµού κινδύνου:
Είναι χώρος κτιρίου ή δοµικού έργου, τα περιεχόµενα του οποίου παρουσιάζουν µεγάλη αναφλεξιµότητα, ταχύτητα επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας και έκλυση θερµότητας ή παράγουν πολλά τοξικά καυσαέρια ή έχουν κίνδυνο έκρηξης. 
 

1. Τα κτίρια ή τα τµήµατά τους και τα δοµικά έργα ταξινοµούνται σύµφωνα µε τη χρήση τους στις ακόλουθες κατηγορίες:
Α. Κατοικία
Β. Προσωρινή διαµονή.
Γ. Συνάθροιση κοινού.
∆. Εκπαίδευση.
Ε. Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια.
Ζ. Σωφρονισµός.
Η. Εµπόριο.
Θ. Γραφεία.
Ι. Βιοµηχανία - Βιοτεχνία.
Κ. Αποθήκευση.
Λ. Στάθµευση αυτοκινήτων και πρατήρια υγρών καυσίµων.
Μ. Λοιπές χρήσεις.
1.Α. Κατοικία:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων χρησιµοποιούνται για να παρέχουν στους ενοίκους τους χώρους κατάλληλους τουλάχιστο για ύπνο και σωµατική υγιεινή και καθαριότητα, όπου οι ένοικοί τους διαµένουν µόνιµα ή εποχιακά.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν:
- Τα κτίρια τριών ή περισσότερων διαµερισµάτων.
- Οι µονοκατοικίες.
- Οι διπλοκατοικίες.
- Τα κοινόβια.
1.Β. Προσωρινή διαµονή:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων χρησιµοποιούνται για να παρέχουν στους ενοίκους τους κατάλληλους χώρους για ύπνο και σωµατική υγιεινή και καθαριότητα, εφ' όσον δεν περιλαµβάνονται στις κατηγορίες κατοικίας, υγείας και κοινωνικής προνοίας και σωφρονισµού.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Τα ξενοδοχεία.
- Οι ξενώνες.
- Τα οικοτροφεία και οι κοιτώνες για υγιή άτοµα ηλικίας έξι ετών ή µεγαλύτερης.
1.Γ. Συνάθροιση κοινού:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων ή δοµικά έργα ή υπαίθριοι χώροι που περιορίζονται από δοµικά στοιχεία, χρησιµοποιούνται για τη συνάθροιση πενήντα τουλάχιστον ατόµων για κοινωνικές, οικονοµικές, θρησκευτικές, επιστηµονικές, εκπαιδευτικές, πολιτιστικές, ψυχαγωγικές ή αθλητικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες, καθώς επίσης και για αναµονή συγκοινωνιακών µέσων.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Οι χώροι συνεδρίων.
- Οι µεγάλες αίθουσες διδασκαλίας.
- Οι χώροι εκθέσεων.
- Τα µουσεία.
- Οι χώροι συναυλιών.
- Οι αίθουσες δικαστηρίων.
- Οι ναοί.
- Οι χώροι αθλητικών συγκεντρώσεων.
- Τα θέατρα.
- Οι κινηµατογράφοι.
- Τα εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, καφενεία.
- Τα κέντρα διασκέδασης.
- Οι αίθουσες πολλαπλών χρήσεων.
- Οι αίθουσες αναµονής επιβατών.
- Οι τράπεζες µικτού εµβαδού τουλάχιστο 70 τετραγωνικών µέτρων.
1.∆. Εκπαίδευση:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων χρησιµοποιούνται για τη συνάθροιση έξι µέχρι 49 ατόµων για διδασκαλία.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Τα κτίρια της τριτοβάθµιας και δευτεροβάθµιας υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
- Τα φροντιστήρια.
- Τα νηπιαγωγεία.
1.Ε. Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων χρησιµοποιούνται για ιατρική πρόληψη, διάγνωση ή και θεραπεία, για περίθαλψη ατόµων ηλικιωµένων ή ασθενών ή µειωµένης πνευµατικής ή σωµατικής ικανότητας, για ύπνο και σωµατική υγιεινή βρεφών και παιδιών ηλικίας µικρότερης των έξι ετών.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Τα νοσοκοµεία.
- Οι κλινικές.
- Τα αγροτικά ιατρεία.
- Οι υγειονοµικοί σταθµοί.
- Τα κέντρα υγείας.
- Τα ψυχιατρεία.
- Τα ιδρύµατα ατόµων µε ειδικές ανάγκες.
- Τα ιδρύµατα χρονίως πασχόντων.
- Οι οίκοι ευγηρίας.
- Τα βρεφοκοµεία, βρεφικοί σταθµοί, παιδικοί σταθµοί.
- Τα οικοτροφεία παιδιών ηλικίας µικρότερης των έξι ετών.
- Τα ιατρεία.
Κατ' εξαίρεση, τα οδοντιατρεία και τα ιατρεία που δε διαθέτουν νοσηλευτική κλίνη ούτε µονάδα εφαρµογής ισοτόπων ούτε ακτινολογικό εργαστήριο ούτε εγκαταστάσεις φυσιοθεραπείας ανήκουν στην κατηγορία Θ Γραφείων.
1.Ζ. Σωφρονισµός:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων χρησιµοποιούνται για κράτηση, σωφρονισµό ή έκτιση ποινών.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Τα κρατητήρια.
- Τα αναµορφωτήρια.
- Οι φυλακές.
1.Η. Εµπόριο:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων ή δοµικά έργα χρησιµοποιούνται για την έκθεση ή και πώληση εµπορευµάτων, την περιποίηση ή καλλωπισµό ατόµων, την επιδιόρθωση ή άλλη επεξεργασία αγαθών, που δεν περιλαµβάνονται στην κατηγορία της βιοµηχανίας - βιοτεχνίας.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Τα εµπορικά κέντρα.
- Οι αγορές και υπεραγορές.
- Τα καταστήµατα.
- Τα φαρµακεία.
- Τα κουρεία και κοµµωτήρια.
- Τα ινστιτούτα γυµναστικής.
- Τα µικρά καταστήµατα επιδιόρθωσης ρούχων και υποδηµάτων.
1.Θ. Γραφεία:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων χρησιµοποιούνται για πνευµατικές ή διοικητικές δραστηριότητες, δηµόσιες ή ιδιωτικές ή για επιχειρηµατικές δραστηριότητες, εφ' όσον δεν περιλαµβάνονται στην κατηγορία εµπορίου.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Τα γραφεία δηµόσιων υπηρεσιών.
- Τα γραφεία τοπικής αυτοδιοίκησης.
- Οι βιβλιοθήκες.
- Τα γραφεία επιχειρήσεων.
- Τα γραφεία ελεύθερων επαγγελµατιών.
- Οι τράπεζες µικτού εµβαδού µικρότερου των 70 τετραγωνικών µέτρων.
1.Ι. Βιοµηχανία - Βιοτεχνία:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων ή δοµικά έργα στεγάζουν βιοµηχανίες, βιοτεχνίες, εργαστήρια, παρασκευαστήρια, υπηρεσίες µε σηµαντικό ηλεκτροµηχανολογικό εξοπλισµό.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Τα εργοστάσια.
- Τα διυλιστήρια.
- Οι σταθµοί παραγωγής ενέργειας.
- Οι βιοτεχνικές εγκαταστάσεις.
- Τα συνεργεία συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων.
- Τα βαφεία.
- Τα ξυλουργεία.
- Τα εργαστήρια ερευνών και εκπαίδευσης.
- Τα παρασκευαστήρια τροφίµων.
- Τα καθαριστήρια.
- Τα σιδερωτήρια.
- Τα οργανωµένα πλυντήρια ρούχων.
- Τα αυτοτελή κέντρα µηχανογράφησης.
1.Κ. Αποθήκευση:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων ή δοµικά έργα χρησιµοποιούνται για αποθήκευση αγαθών, φύλαξη αντικειµένων ή στέγαση ζώων.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν µεταξύ άλλων και:
- Οι γενικές αποθήκες.
- Οι αγροτικές αποθήκες.
- Τα λιµενικά υπόστεγα.
- Οι αποθήκες καταστηµάτων.
- Οι αποθήκες µουσείων.
- Οι στάβλοι, τα βουστάσια, τα χοιροστάσια, τα ορνιθοτροφεία.
1.Λ. Στάθµευση αυτοκινήτων και πρατήρια υγρών καυσίµων:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων ή δοµικά έργα χρησιµοποιούνται για τη στάθµευση αυτοκινήτων, δικύκλων ή τρικύκλων ή για πρατήρια υγρών καυσίµων, ή για πλυντήρια αυτοκινήτων.
1.Μ. Λοιπές χρήσεις:
Στην κατηγορία αυτή περιλαµβάνονται όσα κτίρια ή τµήµατα κτιρίων ή δοµικά έργα έχουν τέτοια χρήση, ώστε να µη µπορούν να ταξινοµηθούν σε καµία από τις προηγούµενες κατηγορίες.
2. Η χρήση δεν αναφέρεται σε συγκροτήµατα κτιρίων ή δοµικών έργων και εποµένως στα συγκροτήµατα όπου τα επιµέρους κτίρια ή δοµικά έργα απέχουν µεταξύ τους, το κάθε ένα κτίριο ή δοµικό έργο χαρακτηρίζεται από τη χρήση του, ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα. Αυτό ισχύει και στις περιπτώσεις που συνδέονται µεταξύ τους µε γέφυρα ή διάδροµο υπέργειο ή υπόγειο.
Κτίριο ή δοµικό έργο που έχει περισσότερες της µιας χρήσεις χαρακτηρίζεται ως µικτής χρήσης. Στην περίπτωση αυτή κάθε τµήµα του χαρακτηρίζεται µε τη δική του χρήση. Και υπάγεται στους αντίστοιχους κανονισµούς.
Ειδικά στις περιπτώσεις που για τη λειτουργία ενός ενιαίου οργανισµού είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν στο ίδιο κτίριο περισσότερες της µιας χρήσεις, για την εξυπηρέτηση αποκλειστικά της κύριας χρήσης, τότε το κτίριο µπορεί να χαρακτηριστεί συνολικά µε τη χρήση που κυριαρχεί. 
 

Ο πληθυσµός, ανάλογα µε τη χρήση του χώρου, του κτιρίου ή του δοµικού έργου, υπολογίζεται σύµφωνα µε τα ακόλουθα:
1. Χρήση κατοικίας (κατηγορία Α).
Ένα άτοµο ανά 18 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
2. Χρήση προσωρινής διαµονής (κατηγορία Β).
Ένα άτοµο ανά 18 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
3. Χρήση συνάθροισης κοινού (κατηγορία Γ).
3.1. Σε χώρους χωρίς σταθερά καθίσµατα:
3.1.1. Σε αίθουσες συνεδριάσεων, χώρους εκθέσεων, µουσεία, γυµναστήρια, εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, καφενεία και σε συναφείς προς τα προηγούµενα χώρους, ένα άτοµο ανά 1,40 τετραγωνικά µέτρα καθαρού εµβαδού δαπέδου.
3.1.2. Σε χώρους αµφιθεάτρων, συναυλιών, αθλητικών συγκεντρώσεων, σε αίθουσες διδασκαλίας, σε θέατρα, κινηµατογράφους, αίθουσες δικαστηρίων, ναούς, κέντρα διασκεδάσεων και σε συναφείς προς τα προηγούµενα χώρους, ένα άτοµο ανά 0,65 τετραγωνικού µέτρου καθαρού εµβαδού δαπέδου.
3.1.3. Σε χώρους αναµονής και γενικότερα σε χώρους συνάθροισης όρθιων ατόµων, ένα άτοµο ανά 0,30 τετραγωνικού µέτρου καθαρού εµβαδού δαπέδου.
3.2. Σε χώρους µε σταθερά καθίσµατα:
3.2.1. Με ατοµικά καθίσµατα ένα άτοµο ανά κάθισµα.
3.2.2. Με συνεχή καθίσµατα, όπως σταθεροί πάγκοι, κερκίδες, ένα άτοµο ανά 0,45 µέτρου µήκους του καθίσµατος.
3.3. Στις περιπτώσεις που από άλλες διατάξεις επιτρέπεται η συνάθροιση σε ένα χώρο µεγαλύτερου αριθµού ατόµων από τον αριθµό που προκύπτει από τις παραγράφους 3.1. και 3.2. του παρόντος άρθρου, ο πληθυσµός είναι ίσος µε το µεγαλύτερο αυτό αριθµό ατόµων.
3.4. Σε θέατρα, κινηµατογράφους, κέντρα διασκέδασης και συναφείς χώρους συνάθροισης κοινού, όπου εισέρχονται άτοµα στο κτίριο σε χρόνο που δεν υπάρχουν διαθέσιµες θέσεις για αυτά, αλλά τους επιτρέπεται να περιµένουν σε προθαλάµους ή άλλους χώρους αναµονής µέχρι να υπάρξουν θέσεις, υπολογίζεται το άθροισµα του πληθυσµού των αιθουσών συνάθροισης και των χώρων αναµονής.
4. Χρήση εκπαίδευσης (κατηγορία ∆).
4.1. Στις αίθουσες διδασκαλίας, ένα άτοµο ανά 1,5 τετραγωνικό µέτρο εµβαδού δαπέδου αίθουσας.
4.2. Σε αίθουσες διδασκαλίας µε σταθερά καθίσµατα ο πληθυσµός είναι ίσος προς τον αριθµό των καθισµάτων, αλλά πάντως σε καµία περίπτωση µικρότερος από αυτόν που προκύπτει µε βάση την αναλογία ενός ατόµου ανά 1,5 τετραγωνικό µέτρο εµβαδού δαπέδου αίθουσας.
4.3. Σε εργαστήρια, συνεργεία και παρόµοιους χώρους εκπαίδευσης, ο πληθυσµός είναι ίσος µε τις προβλεπόµενες θέσεις εργασίας, αλλά πάντως σε καµία περίπτωση µικρότερος από αυτόν που προκύπτει µε βάση την αναλογία ενός ατόµου ανά 4,50 τετραγωνικά µέτρα εµβαδού δαπέδου αίθουσας.
4.4. Για όλους τους υπόλοιπους χώρους υπολογίζεται ένα άτοµο ανά 6 τετραγωνικά µέτρα εµβαδού δαπέδου αίθουσας.
4.5. Στην περίπτωση µεµονωµένων αιθουσών διδασκαλίας, γυµναστηρίων ή εστιατορίων, που χρησιµοποιούνται για συνάθροιση 50 ή περισσοτέρων ατόµων, υπολογίζεται ο αριθµός των ατόµων σύµφωνα µε την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.
5. Χρήση υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (κατηγορία Ε).
5.1. Στις νοσηλευτικές µονάδες και στις µονάδες διαµονής µη αυτοεξυπηρετούµενων ατόµων, ένα άτοµο ανά 11 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
5.2. Στα υπόλοιπα τµήµατα, ένα άτοµο ανά 22 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
6. Χρήση σωφρονισµού (κατηγορία Ζ).
Ο πληθυσµός είναι ίσος µε το άθροισµα του µέγιστου προβλεπόµενου αριθµού κρατουµένων, του µέγιστου αριθµού εργαζοµένων, που προβλέπεται να βρίσκονται σε κανονικές συνθήκες οποιαδήποτε ώρα και ηµέρα στο κτίριο ή τµήµα του κτιρίου και του µέγιστου αριθµού επισκεπτών που προβλέπεται από τον κανονισµό κάθε κτιρίου ή τµήµατος κτιρίου µε χρήση σωφρονισµού.
7. Χρήση εµπορίου (κατηγορία Η).
7.1. Στους χώρους πωλήσεων που βρίσκονται στο ισόγειο, ένα άτοµο ανά 3 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
7.2. Στους χώρους πωλήσεων που βρίσκονται σε οποιοδήποτε όροφο άνω του ισογείου, ένα άτοµο ανά 6 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
7.3. Στους χώρους εµπορίου που χρησιµοποιούνται για γραφεία, ένα άτοµο ανά 10 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
7.4. Στους χώρους εµπορίου που χρησιµοποιούνται για αποθήκευση, παραλαβή και αποστολή εµπορευµάτων, όπου δεν επιτρέπεται η πρόσβαση κοινού, ένα άτοµο ανά 30 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
8. Χρήση γραφείων (κατηγορία Θ).
Ένα άτοµο ανά 9 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
9. Χρήση βιοµηχανίας - βιοτεχνίας (κατηγορίας Ι).
Ένα άτοµο ανά 10 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού. Κατ' εξαίρεση, σε κτίρια και δοµικά έργα που από το σχεδιασµό τους είναι κατάλληλα µόνο για συγκεκριµένες προκαθορισµένες λειτουργίες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από µικρή αναλογία πληθυσµού προς το εµβαδόν τους, ενώ µεγάλο µέρος του εµβαδού τους καταλαµβάνεται από εξοπλισµό ως πληθυσµός υπολογίζεται ο µέγιστος αριθµός ατόµων, που χρησιµοποιούν το χώρο σε οποιεσδήποτε πιθανές συνθήκες λειτουργίας.
10. Χρήση αποθήκευσης (κατηγορία Κ).
Ένα άτοµο ανά 50 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού.
11. Χρήση στάθµευσης αυτοκινήτων και πρατηρίων υγρών καυσίµων (κατηγορία «Α)
Ένα άτοµο ανά 50 τετραγωνικά µέτρα µικτού εµβαδού. 

1. Στα ρέµατα των οποίων οι οριογραµµές, έχουν καθοριστεί σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 6 του Ν. 880/1979 (ΦΕΚ 58 Α'), όπως ισχύει η ανέγερση κτιρίων, εγκαταστάσεων ή περιτοιχισµάτων και γενικά η δόµηση ρυθµίζεται ως εξής :
1.1. Απαγορεύεται απολύτως η δόµηση µέσα στην έκταση που περικλείεται από τις οριογραµµές του ρέµατος.
1.2. Επιτρέπεται η δόµηση έξω από την έκταση της προηγούµενης περίπτωσης σύµφωνα µε τους όρους δόµησης της περιοχής, µόνο εφόσον έχουν κατασκευαστεί τα έργα διευθέτησης του ρέµατος.
Εάν δεν έχουν κατασκευαστεί τα έργα διευθέτησης του ρέµατος, η δόµηση επιτρέπεται σε απόσταση τουλάχιστον 10 µ. από την οριογραµµή.
2. Στα ρέµατα των οποίων οι οριογραµµές δεν έχουν ακόµα καθοριστεί σύµφωνα µε τις παραπάνω διατάξεις, η δόµηση επιτρέπεται σε απόσταση από την οριογραµµή, που ορίζεται προσωρινά από την πολεοδοµική υπηρεσία:
2.1. Μεγαλύτερη των 20 µ. σύµφωνα µε τους όρους δόµησης της περιοχής, χωρίς άλλους πρόσθετους περιορισµούς.
2.2. Μικρότερη των 20 µ. µόνον εφόσον προηγουµένως έχουν εκτελεστεί τα τεχνικά έργα, που τυχόν απαιτούνται κάθε φορά για την ελεύθερη ροή των νερών και την ασφάλεια του κτιρίου και των λοιπών δοµικών έργων, που πρόκειται να ανεγερθούν. Τα έργα αυτά πρέπει να έχουν εκτελεστεί τουλάχιστον σε όλο το πρόσωπο που έχει προς το ρέµα το υπόψη οικόπεδο.
2.2.1. Τα παραπάνω απαιτούµενα τεχνικά έργα καθορίζονται από την αρµόδια κάθε φορά υπηρεσία και σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να παρεµποδίζουν τη µελλοντική εκτέλεση των έργων διευθέτησης του ρέµατος που τυχόν προβλέπονται σε σχετικές εγκεκριµένες µελέτες.
2.2.2. Η οικοδοµική άδεια χορηγείται από την αρµόδια πολεοδοµική υπηρεσία, ύστερα από έγκριση των τεχνικών έργων από την αρµόδια υπηρεσία και µε την προϋπόθεση ότι θα εκτελεσθούν πριν ή παράλληλα µε την ανέγερση του φέροντα οργανισµού του κτιρίου ή της εγκατάστασης που προβλέπεται στην άδεια αυτή.
3. Στα ρέµατα που διαπιστώνεται ότι έχουν καταργηθεί, αλλά απεικονίζονται στα εγκεκριµένα ρυµοτοµικά σχέδια, η δόµηση επιτρέπεται ύστερα από σχετική βεβαίωση της αρµόδιας υπηρεσίας.
Αν το ρέµα έχει αντικατασταθεί µε άλλον αποδέκτη (αγωγό αποχέτευσης ή απορροής των νερών), η δόµηση επιτρέπεται µόνον εφ' όσον διαπιστωθεί κατά τον έλεγχο της µελέτης από την πολεοδοµική υπηρεσία ότι δεν παραβλάπτονται οι κοινόχρηστοι αγωγοί, σύµφωνα µε τις σχετικές οδηγίες της αρµόδιας για τα ρέµατα υπηρεσίας.
4. Για προσθήκες κατ' επέκταση και ύψος σε κτίρια που η ανέγερσή τους είχε εγκριθεί από την αρµόδια για τα ρέµατα υπηρεσία και σε αποστάσεις από τις οριογραµµές του ρέµατος τουλάχιστο ίσες µε αυτές των κτισµάτων που υπάρχουν, η οικοδοµική άδεια µπορεί να χορηγείται ύστερα από βεβαίωση της αρµόδιας υπηρεσίας ότι έχει λάβει γνώση της προσθήκης που ζητείται χωρίς να απαιτείται οπωσδήποτε νέα έγκριση.
5. Όλες οι πιο πάνω διατάξεις έχουν εφαρµογή για κάθε περίπτωση ρέµατος, ανεξάρτητα αν αυτό βρίσκεται εντός σχεδίου ή οικισµού ή εκτός σχεδίου και οικισµού. 

1. Τα κτίρια και τα δοµικά έργα πρέπει να σχεδιάζονται, να κατασκευάζονται και να εξοπλίζονται έτσι, ώστε σε περίπτωση πυρκαγιάς:
1.1. Να προστατεύεται η ζωή και η υγεία των ατόµων που βρίσκονται σε αυτά.
1.2. Να εµποδίζεται η εξάπλωσή της στους άλλους χώρους του κτιρίου.
1.3. Να αποτρέπεται η µετάδοσή της στα όµορα και στα γειτονικά ακίνητα καθώς και στις γειτονικές περιοχές και
1.4. Να προστατεύονται τα ίδια τα κτίρια και τα περιεχόµενά τους.
2. Οι απαιτήσεις και τα µέτρα που πρέπει να λαµβάνονται για την επίτευξη των παραπάνω στόχων καθορίζονται από τον Κανονισµό Πυροπροστασίας Κτιρίων, όπως αυτός κάθε φορά ισχύει (και από άλλες ισχύουσες σχετικές διατάξεις).

1. Επιτρεπόµενα ελεύθερα ύψη:
1.1. Τα επιτρεπόµενα ελάχιστα ελεύθερα ύψη των χώρων των κτιρίων ορίζονται ως εξής:
1.1.1. Για κύρια χρήση 2,40 µ.
1.1.2. Για βοηθητική χρήση 2,20 µ. και
1.1.3. Ανεξάρτητα από χρήση κάτω από δοκούς ή άλλα δοµικά στοιχεία που προεξέχουν κάτω από τις οροφές ή τις ψευδοροφές τους 2,00 µέτρα.
1.2. Τα παραπάνω επιτρεπόµενα ελάχιστα ελεύθερα ύψη των χώρων των κτιρίων µειώνονται σε 2,20 µ., 2,00 µ. και 1,90 µ. αντίστοιχα, εφόσον έχουν διαµορφωθεί πριν από τις 30-9-55 (Ηµέρα δηµοσίευσης του από 9-8-1955 δ/τος «περί Γενικού Οικοδοµικού Κανονισµού του Κράτους»).
2. Πραγµατοποιούµενα ελεύθερα ύψη:
2.1. Το πραγµατοποιούµενο ελεύθερο ύψος χώρου κτιρίου ισούται µε τον λόγο του καθαρού όγκου του προς το εµβαδόν της επιφανείας του δαπέδου του. Για τον υπολογισµό τόσο του καθαρού όγκου, όσο και του εµβαδού της επιφανείας του δαπέδου, δεν λαµβάνονται υπόψη τα τµήµατα του χώρου που έχουν ελεύθερο ύψος µικρότερο από 2,00 µ.. Για τον υπολογισµό του καθαρού όγκου λαµβάνεται υπόψη η κατώτατη επιφάνεια της οροφής ή της ψευδοροφής, όπως διαµορφώνεται µε ή χωρίς κλίση και µε ή χωρίς δοκούς ή άλλα δοµικά στοιχεία. Σε περίπτωση, όµως, κατά την οποία η απόσταση ανάµεσα στις δοκούς (κενό) ή τα άλλα δοµικά στοιχεία που τυχόν υπάρχουν κάτω από την οροφή ή την ψευδοροφή είναι µικρότερη από 1,50 µ. ή το ύψος του δοµικού στοιχείου είναι µεγαλύτερο από το µισό της παραπάνω απόστασης, δεν προσµετράται στον καθαρό όγκο του χώρου, το τµήµα του που βρίσκεται ανάµεσα στα δοµικά αυτά στοιχεία (κενό).
2.2. Το πραγµατοποιούµενο ελεύθερο ύψος δοκού ή άλλου δοµικού στοιχείου µετράται από το πιο χαµηλό σηµείο του στοιχείου αυτού µέχρι το τελειωµένο δάπεδο του χώρου.
3. Χώροι των υπόγειων ορόφων, που σύµφωνα µε την παρ. 1Ββ του άρθρου 7 του ν. 1577/85 (ΓΟΚ) δεν προσµετρώνται στο σ.δ. που πραγµατοποιείται, επιτρέπεται να έχουν ελεύθερο ύψος και µεγαλύτερο από 3,00 µ., εφόσον χρησιµοποιούνται για:
3.1. Λεβητοστάσια, µηχανοστάσια ή ηλεκτρικούς υποσταθµούς που το ελάχιστο ελεύθερο ύψος τους καθορίζεται στις σχετικές διατάξεις του κανονισµού αυτού ή
3.2. Βοηθητικές χρήσεις, που δεν εξυπηρετούν κατοικίες και το ελάχιστο ελεύθερο ύψος τους ορίζεται από το φορέα, που είναι αρµόδιος για τη λειτουργία της αντίστοιχης κατηγορίας ειδικής χρήσης που ανήκουν ή από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και ∆ηµοσίων Έργων µε απόφασή του, εφόσον δεν υπάρχει αρµόδιος φορέας.
4. Χώροι που χρησιµοποιούνται για τη συνάθροιση του κοινού (κατηγορία Γ) καθώς και αίθουσες διδασκαλίας έξι ή περισσοτέρων ατόµων που ανήκουν στην κατηγορία ∆ απαιτείται να έχουν καθαρό όγκο, τόσο ώστε να αναλογούν 3 κ.µ. τουλάχιστον ανά άτοµο του πληθυσµού τους. Ειδικά οι χώροι αναµονής ή οποιασδήποτε άλλης συνάθροισης όρθιων ατόµων απαιτείται να έχουν καθαρό όγκο, τόσο ώστε να αναλογούν 1,2 κ.µ. τουλάχιστον ανά άτοµο του πληθυσµού τους. 

2. Πραγµατοποιούµενα ελεύθερα ύψη:
2.1. Το πραγµατοποιούµενο ελεύθερο ύψος χώρου κτιρίου ισούται µε τον λόγο του καθαρού όγκου του προς το εµβαδόν της επιφανείας του δαπέδου του. Για τον υπολογισµό τόσο του καθαρού όγκου, όσο και του εµβαδού της επιφανείας του δαπέδου, δεν λαµβάνονται υπόψη τα τµήµατα του χώρου που έχουν ελεύθερο ύψος µικρότερο από 2,00 µ.. Για τον υπολογισµό του καθαρού όγκου λαµβάνεται υπόψη η κατώτατη επιφάνεια της οροφής ή της ψευδοροφής, όπως διαµορφώνεται µε ή χωρίς κλίση και µε ή χωρίς δοκούς ή άλλα δοµικά στοιχεία. Σε περίπτωση, όµως, κατά την οποία η απόσταση ανάµεσα στις δοκούς (κενό) ή τα άλλα δοµικά στοιχεία που τυχόν υπάρχουν κάτω από την οροφή ή την ψευδοροφή είναι µικρότερη από 1,50 µ. ή το ύψος του δοµικού στοιχείου είναι µεγαλύτερο από το µισό της παραπάνω απόστασης, δεν προσµετράται στον καθαρό όγκο του χώρου, το τµήµα του που βρίσκεται ανάµεσα στα δοµικά αυτά στοιχεία (κενό).
2.2. Το πραγµατοποιούµενο ελεύθερο ύψος δοκού ή άλλου δοµικού στοιχείου µετράται από το πιο χαµηλό σηµείο του στοιχείου αυτού µέχρι το τελειωµένο δάπεδο του χώρου.

1. Τοίχοι.
Οι τοίχοι, µε κριτήρια τη θέση τους, τη δοµή τους και τη στατική τους λειτουργία, κατατάσσονται στις ακόλουθες κατηγορίες:
1.1. Θέση.
1.1.1. Τοίχοι υπαίθρου: Οι τοίχοι που κατασκευάζονται στο ύπαιθρο, όπως µαντρότοιχοι, τοίχοι αντιστήριξης εδάφους.
1.1.2. Τοίχοι κτιρίου: Οι τοίχοι που ανήκουν σε κτίριο.
Οι τοίχοι κτιρίου κατατάσσονται ανάλογα µε τη θέση τους στις ακόλουθες υποκατηγορίες:
1.1.2.1. Εσωτερικοί τοίχοι: Οι τοίχοι που διαχωρίζουν χώρους κτιρίου µεταξύ τους.
1.1.2.2. Εξωτερικοί τοίχοι: Οι τοίχοι που διαχωρίζουν το κτίριο από το ύπαιθρο ή από το έδαφος ή από συνορεύοντα κτίρια (όταν έχουν κτισθεί σε επαφή µε το κτίριο).
1.2. ∆οµή.
1.2.1. Κτιστοί τοίχοι: Τοίχοι που δοµούνται µε φυσικούς ή τεχνητούς λίθους που συνδέονται µε κονίαµα ή άλλο υλικό. Κατ' εξαίρεση, οι ξηρολιθοδοµές, που είναι κτιστοί τοίχοι υπαίθρου µπορεί να κτίζονται χωρίς κονίαµα ή άλλο υλικό.
1.2.2. Χυτοί τοίχοι: Τοίχοι από υλικό που χύνεται σε ρευστή κατάσταση µέσα σε καλούπι και στη συνέχεια στερεοποιείται. Μπορεί να κατασκευάζονται επί τόπου ή να είναι προκατασκευασµένοι.
1.2.3. Τοίχοι µε σκελετό: Τοίχοι µε δικό τους σκελετό (µεταλλικό, ξύλινο, συνθετικό κλπ.), επάνω στον οποίο φέρονται οι κατασκευές που διαµορφώνουν τις παρειές, καθώς και ενδεχόµενο υλικό πλήρωσης.
Μπορεί να κατασκευάζονται επί τόπου ή να είναι προκατασκευασµένοι.
1.2.4. Μικτοί τοίχοι: Τοίχοι µε δοµή η οποία είναι συνδυασµός των παραπάνω περιπτώσεων.
1.3. Στατική λειτουργία.
1.3.1. Φέροντες τοίχοι είναι εκείνοι που αποτελούν στοιχείο της φέρουσας κατασκευής του κτιρίου.
1.3.2. Μη φέροντες τοίχοι είναι οι υπόλοιποι.
2. Ανοίγµατα - Κουφώµατα:
2.1. Τα ανοίγµατα µε κριτήριο τη θέση τους χαρακτηρίζονται ανάλογα µε τους τοίχους στους οποίους βρίσκονται.
2.2. Στα κουφώµατα περιλαµβάνονται οι θύρες, τα παράθυρα, οι θυρίδες επίσκεψης εγκαταστάσεων κλπ.
Με κριτήριο τη λειτουργία τους τα κουφώµατα χαρακτηρίζονται, συρόµενα, περιστρεφόµενα, περιελισσόµενα, πτυσσόµενα ή σταθερά.
3. Ιδιότητες τοίχων και κουφωµάτων:
Οι τοίχοι και τα κουφώµατα πρέπει να έχουν κατά περίπτωση τις ακόλουθες ιδιότητες, ανάλογα µε την κατηγορία στην οποία ανήκουν, ώστε να παρέχουν:
3.1. Ευστάθεια στο σεισµό.
Η ιδιότητα αυτή απαιτείται από όλους τους τοίχους και τα κουφώµατα και ιδιαίτερα από τους κτιστούς, µη φέροντες τοίχους των κτιρίων, για τους οποίους θεσπίζονται κατασκευαστικές προδιαγραφές ευστάθειας στο σεισµό. Για τους φέροντες τοίχους η ιδιότητα αυτή εξασφαλίζεται µε το στατικό αντισεισµικό υπολογισµό τους.
3.2. Αντοχή στον άνεµο.
Η ιδιότητα αυτή απαιτείται από όλους τους εξωτερικούς τοίχους και τα κουφώµατα των κτιρίων καθώς και από τους τοίχους υπαίθρου και τα κουφώµατά τους.
3.3. Πυραντίσταση.
Πυραντίσταση πρέπει να έχουν ορισµένοι τοίχοι των κτιρίων και τα κουφώµατα που βρίσκονται σε αυτούς τους τοίχους, όπως καθορίζεται στον κανονισµό πυροπροστασίας κτιρίων.
Τα εσωτερικά τελειώµατα των τοίχων και κουφωµάτων πρέπει να έχουν ταχύτητα επιφανειακής εξάπλωσης της φλόγας κάτω από τα όρια, όπως καθορίζονται στον κανονισµό πυροπροστασίας κτιρίων.
3.4. Θερµοµόνωση.
Οι εξωτερικοί τοίχοι και τα κουφώµατα του κτιρίου πρέπει να συµβάλουν στη θερµοµόνωση του κτιρίου, έτσι ώστε το κτίριο να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του κανονισµού θερµοµόνωσης κτιρίων.
3.5. Ηχοµόνωση.
Οι τοίχοι και τα κουφώµατα των κτιρίων πρέπει να έχουν την ηχοµονωτική ικανότητα που απαιτείται κατά περίπτωση όπως ορίζεται στο άρθρο 12 του παρόντος κανονισµού.
3.6. Υγροµόνωση.
Οι εξωτερικοί τοίχοι και τα κουφώµατα των κτιρίων δεν πρέπει να βλάπτονται από την υγρασία και κατασκευάζονται έτσι ώστε να αποκλείουν την είσοδο υγρασίας στο κτίριο. Το ίδιο ισχύει και για τους τοίχους και κουφώµατα που περιβάλλουν χώρους όπου υπάρχουν υδραυλικοί υποδοχείς.
3.7. Αντοχή στην ηλιακή ακτινοβολία.
Οι εξωτερικές επιφάνειες των εξωτερικών τοίχων και τα εξωτερικά κουφώµατα των κτιρίων κατασκευάζονται µε υλικά που αντέχουν την ηλιακή ακτινοβολία.
3.8. Μηχανική αντοχή επιφανειών.
Οι επιφάνειες των τοίχων και των κουφωµάτων ανάλογα µε τη χρήση τους, έχουν τέτοια µηχανική αντοχή, ώστε να µην παραµορφώνονται σε κανονικές συνθήκες.
3.9. Ευστάθεια επενδύσεων.
Οι τοίχοι επιτρέπεται να φέρουν επενδύσεις εφόσον έχουν την κατάλληλη δοµή και διαστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση οι επενδύσεις στερεώνονται µε ασφάλεια στους τοίχους. 

1. Κατά την ανέγερση κτιρίων σε επαφή µε το κοινό όριο οµόρων οικοπέδων κατασκευάζεται για κάθε κτίριο ξεχωριστός τοίχος σε επαφή προς το κοινό τους όριο και µε όλο το πάχος εντός του οικοπέδου του ανεγειροµένου κτιρίου.
Ο καθένας από τους πιο πάνω τοίχους είναι εξωτερικός τοίχος του κάθε κτιρίου και πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του κανονισµού αυτού.
2. Ειδικά όταν κατασκευάζεται κτίριο σε υποστηλώµατα (ΠΙΛΟΤΙΣ) σε επαφή µε το κοινό όριο δεν είναι υποχρεωτική η κατασκευή του τοίχου της παρ. 1
Στην περίπτωση αυτή µπορεί να κατασκευάζεται περίφραγµα.
3. Μεσότοιχος είναι ο εξωτερικός τοίχος κτιρίου ή ο µανδρότοιχος που βρίσκεται κατά µήκος και πάνω στο κοινό όριο οµόρων οικοπέδων και καταλαµβάνει χώρο και από τα δύο.
4. Η κατασκευή µεσοτοίχων στα κτίρια απαγορεύεται.
Μεσότοιχοι κτιρίων που έχουν κατασκευαστεί πριν τις 30-9-1955 απαγορεύεται να κατεδαφιστούν χωρίς τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών των κτιρίων. Οι µεσότοιχοι που δεν κατεδαφίζονται ενσωµατώνονται στο υπό ανέγερση κτίριο ή σε τµήµα του κτιρίου σε περίπτωση προσθήκης.
5.Κατά την ανέγερση κτιρίου σε επαφή µε διατηρούµενο µεσότοιχο ή προσθήκη σε κτίριο που περιλαµβάνει µεσότοιχο, δεν επιτρέπεται η µεταβίβαση φορτίων σ' αυτόν µε οποιοδήποτε τρόπο.
6. Κατ' εξαίρεση σε περίπτωση ανέγερσης κτιρίου σε επαφή µε το κοινό όριο, έστω και χωρίς την συγκατάθεση του όµορου ιδιοκτήτη, αλλά µε την υποχρέωση λήψης των αναγκαίων µέτρων προστασίας επιτρέπεται η κατεδάφιση µεσότοιχων βοηθητικών παραρτηµάτων που δεν κατοικούνται καθώς και τοίχων περιφραγµάτων. Η κατεδάφιση των κατασκευών αυτών αρχίζει 20 ηµέρες µετά τη σχετική νόµιµη ειδοποίηση προς τον ιδιοκτήτη τους.
Σε περίπτωση µεσότοιχου επικινδύνως ετοιµόρροπου δεν εφαρµόζεται η παραπάνω διαδικασία αλλά οι διατάξεις περί επικίνδυνων κτιρίων.
7. Σε περίπτωση που αµφισβητείται η θέση του κοινού ορίου των ιδιοκτησιών σε σχέση µε τον υπάρχοντα µεσότοιχο, δεν απαγορεύεται η χορήγηση άδειας κατεδάφισης του µεσότοιχου και κατασκευή νέου τοίχου.
Η επίλυση της διαφοράς ανήκει στα αρµόδια δικαστήρια.
8. Στους µεσότοιχους και τους εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου που ανεγείρονται σε επαφή µε το κοινό όριο των ιδιοκτησιών απαγορεύεται η διάνοιξη ανοιγµάτων.
Ανοίγµατα που αντιβαίνουν στην απαγόρευση της προηγούµενης παραγράφου δεν κλείνονται µε πράξη της διοίκησης, αλλά ύστερα από δικαστική απόφαση, που εκτελείται σύµφωνα µε τις διατάξεις της πολιτικής δικονοµίας.

1. Όλοι οι χώροι κύριας χρήσης των κτιρίων και δοµικών έργων πρέπει να έχουν επαρκή φυσικό φωτισµό και αερισµό, άµεσο ή έµµεσο σύµφωνα µε τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.
1.1. Επιτρέπεται οι χώροι κύριας χρήσης ειδικών κτιρίων και δοµικών έργων να µην έχουν φυσικό φωτισµό, όταν ο φυσικός φωτισµός δεν εξυπηρετεί τη λειτουργία τους, όπως αυτό προκύπτει από βεβαίωση του φορέα που είναι αρµόδιος για τον έλεγχο της λειτουργικότητάς τους.
1.2. Επιτρέπεται οι χώροι κύριας χρήσης ειδικών κτιρίων και δοµικών έργων να µην έχουν φυσικό αερισµό, όταν έχουν τεχνητό αερισµό που είναι επαρκής, όπως αποδεικνύεται από πλήρη σχετική µελέτη και βεβαίωση του φορέα που είναι αρµόδιος για τον έλεγχο της λειτουργείας τους.
1.3. Για τα ειδικά κτίρια που δεν υπάρχει αρµόδιος φορέας στη θέση των παραπάνω βεβαιώσεων εκδίδεται σχετική απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.∆.Ε.
1.4. Η απαίτηση φυσικού αερισµού για τους χώρους κύριας χρήσης των κατοικιών ισχύει, έστω και αν υπάρχει εγκατάσταση τεχνητού αερισµού.
2. Οπωσδήποτε άµεσο φυσικό φωτισµό και αερισµό πρέπει να έχουν οι χώροι κύριας χρήσης των κατοικιών και τα υπνοδωµάτια των κτιρίων προσωρινής διαµονής.
Επίσης άµεσο φυσικό φωτισµό και αερισµό πρέπει να έχουν και οι εξής χώροι εφόσον δεν εξαιρούνται της απαίτησης φυσικού φωτισµού και αερισµού κατά την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου:
- οι αίθουσες διδασκαλίας, µε εξαίρεση τα αµφιθέατρα,
- οι χώροι άθλησης
- τα εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία, καφενεία και κάθε άλλος χώρος όπου σερβίρεται φαγητό ή φαγώσιµα παρασκευάσµατα ή ποτά,
- οι θάλαµοι νοσηλείας ή περίθαλψης και οι χώροι διηµέρευσης των κτιρίων υγείας και κοινωνικής προνοίας,
- τα εργαστήρια όλων των κτιρίων,
- οι αίθουσες διαµονής υπόδικων ή κατάδικων στα κτίρια σωφρονισµού,
- τα γραφεία όλων των κτιρίων, εκτός αν πρόκειται για ενιαίους ορόφους µε χρήση γραφείων σε ελεύθερη διάταξη οπότε επιτρέπεται ο έµµεσος φυσικός φωτισµός και αερισµός,
- τα µαγειρεία,
- τα φαρµακεία,
- τα αναγνωστήρια των βιβλιοθηκών,
- οι κύριοι χώροι εργασίας των βιοµηχανιών και των βιοτεχνιών,
- οι χώροι ανάπαυσης προσωπικού όλων των κτιρίων.
3. Έµµεσο φυσικό φωτισµό και αερισµό επιτρέπεται να έχουν οι χώροι κύριας χρήσης ειδικών κτιρίων, που δεν εξαιρούνται της απαίτησης φυσικού φωτισµού και αερισµού, κατά την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, και δεν αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, εκτός αν απαιτηθεί άµεσος φυσικός φωτισµός και αερισµός από το φορέα που είναι αρµόδιος για τον έλεγχο της λειτουργίας τους.
4.1. Οι ακάλυπτοι χώροι του οικοπέδου οι οποίοι δεν προσµετρώνται στην κάλυψη που πραγµατοποιείται, επιτρέπεται να χρησιµοποιούνται για φωτισµό και αερισµό χώρων οποιασδήποτε χρήσης.
4.2. Χώροι του οικοπέδου που για οποιοδήποτε λόγο προσµετρώνται στην κάλυψη που πραγµατοποιείται καθώς και οι υπαίθριοι χώροι του κτιρίου επιτρέπεται να χρησιµοποιούνται για φωτισµό και αερισµό χώρων κύριας χρήσης εφόσον εξασφαλίζονται διαστάσεις ∆ κάθετο προς το άνοιγµα, όπως αυτό ορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 9 του ΓΟΚ και 2,50µ. παράλληλα προς το άνοιγµα.
Για φωτισµό και αερισµό χώρων βοηθητικής χρήσης, αρκεί να εξασφαλίζονται διαστάσεις ∆ κάθετα προς το άνοιγµα και 1,20 παράλληλα προς αυτό.
4.3.Για την εφαρµογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής στους παραδοσιακούς οικισµούς, ως ∆ λαµβάνεται αυτό που ορίζουν οι ειδικές ισχύουσες διατάξεις. Στις περιπτώσεις αυτές η διάσταση η παράλληλη προς το άνοιγµα πρέπει να είναι τουλάχιστον 2,5µ ή ∆ αν αυτό είναι µικρότερο των 2,5µ.
4.4. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής δεν έχουν υποχρεωτική εφαρµογή στις καθ' ύψος προσθήκες κτιρίων που έχουν ανεγερθεί µε προϊσχύουσες διατάξεις, όπου εφαρµόζονται οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 23 του Ν. 1577/85 «ΓΟΚ, όπως αυτές ισχύουν.
5. Επαρκή άµεσο φυσικό φωτισµό θεωρείται ότι έχουν οι χώροι, όταν εκπληρώνονται συγχρόνως οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
5.1.1. Ο φωτισµός τους προέρχεται από ανοίγµατα στην οροφή ή σε εξωτερικούς τοίχους του χώρου που βλέπουν είτε σε κοινόχρηστο χώρο του οικισµού είτε σε ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου ή του κτιρίου που έχει τις προϋποθέσεις των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου αυτού, είτε σε ανοιχτή πλευρά ηµιϋπαίθριου χώρου.
5.1.2. Το εµβαδό των ανοιγµάτων αυτών κατά την επόµενη υποπαράγραφο (5.1.3.) δεν υπολείπεται του 10% του καθαρού εµβαδού του χώρου.
5.1.3. Μετρούνται τα εµβαδά µόνο των τµηµάτων των υαλοπινάκων που βρίσκονται σε ύψος άνω του 1,20µ. από το δάπεδο του χώρου.
5.2. Πρόσθετα στις απαιτήσεις της υποπαραγράφου 5.1.1., στην περίπτωση που χώρος φωτίζεται από άνοιγµα ή ανοίγµατα που βλέπουν προς ηµιϋπαίθριο χώρο ή που βρίσκονται κάτω από εξώστη ή προστέγασµα, θεωρείται ότι έχει επαρκή άµεσο φυσικό φωτισµό όταν το εµβαδόν:
α) Του ελεύθερου από δοµικά στοιχεία τµήµατος της ανοιχτής πλευράς του ηµιϋπαίθριου χώρου που αντιστοιχεί στο φωτιζόµενο χώρο.
β) Του ελεύθερου από δοµικά στοιχεία κατακόρυφου επιπέδου, κάτω από τον εξώστη ή προστέγασµα που αντιστοιχεί στο φωτιζόµενο χώρο.
γ) Του ανοίγµατος του φωτιζόµενου χώρου µετρούµενο σύµφωνα µε την προηγούµενη υποπαράγραφο
5.1.3. δεν υπολείπεται του 10% του αθροίσµατος των εµβαδών του δαπέδου του φωτιζόµενου χώρου και της οροφής του ηµιϋπαίθριου χώρου, εξώστη ή προστεγάσµατος που αντιστοιχεί στο φωτιζόµενο χώρο.
5.3. Στις περιπτώσεις της υποπαραγράφου 5.2., όταν υπάρχει δοκός ή άλλη κρέµαση στον ηµιϋπαίθριο χώρο ή εξώστη ή προστέγασµα, παράλληλη προς τον τοίχο που έχει τα ανοίγµατα, µετριέται το ελεύθερο ύψος κάτω από το κατώτερο σηµείο της δοκού ή κρέµασης.
6. Επαρκή έµµεσο φυσικό φωτισµό θεωρείται ότι έχουν οι χώροι, όταν εκπληρώνονται συγχρόνως οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
6.1. Έχουν ανοίγµατα ελεύθερα ή µε υαλοπίνακες προς άλλους χώρους, οι οποίοι έχουν επαρκή άµεσο φυσικό φωτισµό και το εµβαδόν των τµηµάτων αυτών των ανοιγµάτων δεν υπολείπεται του 15% του καθαρού εµβαδού του χώρου που φωτίζεται έµµεσα.
6.2. Οι χώροι που φωτίζονται άµεσα έχουν ανοίγµατα που εκπληρώνουν τις προϋποθέσεις των διατάξεων της παρ. 5 του παρόντος άρθρου, αλλά το εµβαδόν των ανοιγµάτων τους δεν υπολείπεται του 10% του αθροίσµατος των καθαρών εµβαδών του χώρου που φωτίζεται άµεσα και του χώρου που φωτίζεται έµµεσα.
7. Επαρκή άµεσο φυσικό αερισµό θεωρείται ότι έχουν οι χώροι, όταν εκπληρώνονται συγχρόνως οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
7.1. Ο αερισµός τους προέρχεται από ανοίγµατα στην οροφή ή σε εξωτερικούς τοίχους του χώρου που βλέπουν είτε σε κοινόχρηστο χώρο του οικισµού, είτε σε ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου ή του κτιρίου, που έχουν τις προϋποθέσεις των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου αυτού, είτε σε ηµιϋπαίθριο χώρο.
7.2. Το εµβαδόν των ανοιγµάτων αυτών, µετρούµενο κατά την επόµενη υποπαράγραφο 7.3., δεν υπολείπεται του 5% του καθαρού εµβαδού του χώρου.
Εξωτερικές πόρτες προσιτές από τους κοινόχρηστους χώρους του οικισµού που παραµένουν συνήθως κλειστές για λόγους ασφάλειας δεν προσµετρώνται.
Προσµετρώνται όµως τυχόν ανοίγµατα παραθύρων πάνω σε αυτές τις πόρτες, που µπορούν να παραµένουν ανοικτά όταν οι πόρτες είναι κλειστές, εφόσον το ανώτατο σηµείο αυτών των παραθύρων βρίσκεται σε ύψος τουλάχιστον 1,75 µέτρα από το δάπεδο του χώρου.
8. Επαρκή έµµεσο φυσικό αερισµό θεωρείται ότι έχουν οι χώροι, όταν εκπληρώνονται συγχρόνως οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
8.1. Έχουν ανοίγµατα ελεύθερα προς άλλους χώρους, οι οποίοι έχουν άµεσο φυσικό αερισµό και το εµβαδόν των τµηµάτων αυτών των ανοιγµάτων, που το ανώτατο σηµείο τους βρίσκεται σε ύψος τουλάχιστον 1,75 µέτρα από το δάπεδο του χώρου δεν υπολείπεται του 7% του χώρου που αερίζεται έµµεσα.
8.2. Οι χώροι που αερίζονται άµεσα έχουν ανοίγµατα που εκπληρώνουν τις προϋποθέσεις των διατάξεων της παραγράφου 7 του παρόντος άρθρου, αλλά το εµβαδόν των ανοιγµάτων τους δεν υπολείπεται του 5% του αθροίσµατος των καθαρών εµβαδών του χώρου που αερίζεται άµεσα και του χώρου που αερίζεται έµµεσα.
9. Τα κλιµακοστάσια, εφόσον δεν είναι ανοιχτά πρέπει να έχουν άµεσο φυσικό φωτισµό. ∆εν ισχύουν όµως για τα κλιµακοστάσια οι απαιτήσεις της παραγράφου 5 του παρόντος άρθρου. Απαιτείται ανά όροφο ένα άνοιγµα µε υαλοπίνακα εµβαδού τουλάχιστον 0,50 τετραγωνικού µέτρου προς κοινόχρηστο χώρο του οικισµού είτε σε ακάλυπτο χώρου του οικοπέδου ή του κτιρίου που έχει τις προϋποθέσεις της παρ. 4 του άρθρου αυτού, είτε σε ηµιϋπαίθριο χώρο.
Για τον αερισµό των κλιµακοστασίων απαιτείται άνοιγµα προς κοινόχρηστο χώρο του οικισµού είτε σε ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου ή του κτιρίου, που έχει τις προϋποθέσεις της παρ.4 του άρθρου αυτού, είτε σε ηµιυπαίθριο χώρο. Το άνοιγµα αυτό πρέπει να βρίσκεται είτε στην οροφή του κλιµακοστασίου είτε σε θέση του τοίχου που να µην απέχει περισσότερο του ενός µέτρου από την οροφή του κλιµακοστασίου και να έχει εµβαδόν τουλάχιστον 0,20 του τετραγωνικού µέτρου.
10. Στους χώρους υγιεινής σε περίπτωση που δεν εγκαθίσταται τεχνητός αερισµός πρέπει να εξασφαλίζεται άµεσος φυσικός αερισµός σύµφωνα µε τις παραγράφους 7 και 8 του παρόντος άρθρου.
11. Στους παραδοσιακούς οικισµούς µετά από έγκριση της ΕΠΑΕ επιτρέπονται ανοίγµατα φυσικού φωτισµού και αερισµού διαφορετικά από αυτά που προκύπτουν κατ' εφαρµογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ώστε να µην αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του οικισµού. 

1. Στόχος.
Τα κτίρια πρέπει να σχεδιάζονται και κατασκευάζονται έτσι, ώστε να προστατεύονται οι ένοικοι από κάθε µορφής θορύβους µέσα στα όρια της κατοικίας, του τόπου εργασίας και διαµονής τους, όταν οι θόρυβοι προέρχονται από άλλους. ∆ηλαδή, να εξασφαλίζεται αποδεκτή ακουστική άνεση, λαµβάνοντας τα απαραίτητα µέτρα κτιριακής ηχοµόνωσης και ηχοπροστασίας.
Οι παράµετροι και τα κριτήρια ακουστικής άνεσης, από όπου εξαρτάται η ηχοµόνωση - ηχοπροστασία για κάθε είδους κτιρίου ή χώρου αυτού, και οι κατηγορίες ακουστικής άνεσης καθορίζονται στις επόµενες παραγράφους. Σε ειδικά κτίρια είναι δυνατόν να εφαρµόζονται κανονισµοί µε αυστηρότερα κριτήρια.
2. Παράµετροι ακουστικής άνεσης.
Η ακουστική άνεση ενός κτιρίου είναι η ικανότητά του να προστατεύει τους ενοίκους από εξωγενείς θορύβους και να παρέχει ακουστικό περιβάλλον κατάλληλο για διαµονή ή για διάφορες δραστηριότητες.
Η ακουστική άνεση ενός χώρου καθορίζεται από ένα σύνολο ηχητικών παραµέτρων, που αφορούν την ηχοµόνωση και ηχοπροστασία του χώρου από :
 - τον αερόφερτο ήχο, που παράγεται σε γειτονικούς χώρους.
- τον κτυπογενή ήχο, που παράγεται σε γειτονικούς χώρους.
- τον αερόφερτο ήχο, που παράγεται από κοινόχρηστες ή ιδιωτικές εγκαταστάσεις του ίδιου κτιρίου.
- τον αερόφερτο ήχο που παράγεται από εξωτερικές πηγές. Οι ορισµοί των παραµέτρων ακουστικής άνεσης R_w, R_'w, L_'nw L_Aegh L_pa φαίνονται στον πίνακα 1 της παραγρ. 8 του παρόντος άρθρου.
3. Κατηγορίες ακουστικής άνεσης.
Όλα τα νέα κτίρια που κατασκευάζονται µετά την ισχύ του παρόντος υπάγονται σε µία από τις πιο κάτω «κατηγορίες ακουστικής άνεσης».
α. Κατηγορία Α. «υψηλή ακουστική άνεση».
Όταν πληρούνται όλα τα κριτήρια του πίνακα 2 της παρ. 8.
β. Κατηγορία β. «κανονική ακουστική άνεση».
Όταν πληρούνται όλα τα κριτήρια του πίνακα 3 της παραγράφου 8.
γ. Κατηγορία γ. «χαµηλή ακουστική άνεση».
Όταν δεν πληρούνται όλα τα κριτήρια του πίνακα 3.
4. Κριτήρια ηχοµόνωσης - ηχοπροστασίας.
Κριτήρια ηχοµόνωσης - ηχοπροστασίας είναι οι οριακές τιµές των παραµέτρων ακουστικής άνεσης για κάθε είδος ηχοµόνωσης - ηχοπροστασίας και κάθε κατηγορία ακουστικής άνεσης.
Οι απαιτήσεις για όλα τα είδη των κτιρίων εκφράζονται µε εννέα συνολικά κριτήρια που περιλαµβάνονται στους πίνακες 2 και 3.
Κατά τη σύνταξη µελετών, είναι δυνατόν να λαµβάνεται µεταξύ R_w & R_'w η σχέση που ορίζεται στον πίνακα 4. Κατά την κατασκευή, θα πρέπει να λαµβάνονται τα απαραίτητα µέτρα, ώστε οι διαφορές µεταξύ R_w & R_'w - που οφείλονται στις πλευρικές µεταδόσεις - να µην είναι µεγαλύτερες από τις τιµές που προκύπτουν από τον πίνακα 4. Μέτρα µείωσης των πλευρικών µεταδόσεων είναι, µεταξύ άλλων, η διακοπή συνέχειας των οικοδοµικών στοιχείων µεταξύ των δύο χώρων και η αύξηση της επιφανειακής µάζας των πλευρικών στοιχείων (π.χ. άνω των 350 Kg/m2). Αν λαµβάνονται πρόσθετα µέτρα για τη µείωση των πλευρικών µεταδόσεων, είναι δυνατόν να γίνονται αποδεκτές µικρότερες τιµές για τη διαφορά αυτή.
4.1. Ηχοµόνωση από γειτονικό χώρο κύριας ή βοηθητικής χρήσης και ηχοµόνωση από χώρους κοινής χρήσης του κτιρίου.
Αφορά όλα τα οριζόντια και κατακόρυφα χωρίσµατα ανάµεσα σε:
- δύο διαµερίσµατα του ίδιου κτιρίου (κατοικίες).
- χώρο κύριας χρήσης και γειτονικό χώρο κύριας ή βοηθητικής χρήσης (όλα τα άλλα κτίρια εκτός από κατοικίες).
- ένα διαµέρισµα ή ένα χώρο κύριας χρήσης και τους κοινής χρήσης χώρους του κτιρίου (εκτός από µονοκατοικίες).
Το κριτήριο ηχοµόνωσης στην περίπτωση αερόφερτου ήχου για τα κατακόρυφα και τα οριζόντια χωρίσµατα είναι οι ελάχιστες τιµές του µονότιµου µεγέθους R_{' w} σε ντεσιµπέλ (dB).
Το κριτήριο ηχοµόνωσης στην περίπτωση κτυπογενή ήχου για τα οριζόντια χωρίσµατα είναι οι µέγιστες τιµές του µονότιµου µεγέθους L_{' nw} σε ντεσιµπέλ (dB).
4.2. Ηχοµόνωση κατοικίας (διαµερίσµατος) από άλλο χώρο κύριας χρήσης. Αφορά όλα τα οριζόντια και κατακόρυφα χωρίσµατα ανάµεσα σε:
- ένα διαµέρισµα και χώρους κτιρίου, που προορίζονται για άλλη κύρια χρήση εκτός κατοικίας. Το κριτήριο ηχοµόνωσης στην περίπτωση αερόφερτου ήχου για τα κατακόρυφα και οριζόντια χωρίσµατα είναι οι ελάχιστες τιµές του µονότιµου µεγέθους R_{' w} σε ντεσιµπέλ (dB).
Το κριτήριο ηχοµόνωσης στην περίπτωση κτυπογενή ήχου για τα οριζόντια χωρίσµατα είναι οι µέγιστες τιµές του µονότιµου µεγέθους L_{' nw} σε ντεσιµπέλ (dB).
4.3. Hχοπροστασία από εξωτερικούς θορύβους.
Αφορά τον εξωτερικό θόρυβο περιβάλλοντος (κυκλοφοριακό, αστικό) που µεταδίδεται µέσα από όλα τα εξωτερικά οριζόντια και κατακόρυφα χωρίσµατα για όλα ανεξαιρέτως τα κτίρια.
Το κριτήριο ηχοπροστασίας είναι οι µέγιστες τιµές της ωριαίας ισοδύναµης Α-ηχοστάθµης L _Aeq,h σε ντεσιµπέλ -Α(dB(A)).
4.4. Ηχοπροστασία από εγκαταστάσεις.
Αφορά το θόρυβο που προέρχεται από τις κοινόχρηστες και ιδιωτικές εγκαταστάσεις, που µεταδίδεται µέσα από όλα τα οριζόντια και κατακόρυφα χωρίσµατα και από όλες τις άλλες ηχητικές διαδροµές για όλα ανεξαιρέτως τα κτίρια.
Το κριτήριο ηχοπροστασίας είναι οι µέγιστες τιµές της Α - ηχοστάθµης L_pa σε ντεσιµπέλ - Α (dB(A)) µέσα στους χώρους κύριας χρήσης.
Κοινόχρηστες εγκαταστάσεις, για την εφαρµογή του παρόντος άρθρου είναι η υδραυλική, η ηλεκτρική, η εγκατάσταση κεντρική θέρµανσης - ψύξης - αερισµού, οι ανελκυστήρες, οι αντλίες και τα κάθε είδους µηχανήµατα που εξυπηρετούν από κοινού τα διαµερίσµατα και τους άλλους χώρους.
Ιδιωτικές εγκαταστάσεις είναι εγκαταστάσεις ανάλογες µε τις κοινόχρηστες που εξυπηρετούν αποκλειστικά µια κατοικία ή ένα άλλο χώρο.
4.5. Ηχοµόνωση ανάµεσα στους χώρους της ίδιας κατοικίας.
Αφορά τα εσωτερικά κατακόρυφα και οριζόντια χωρίσµατα της ίδιας κατοικίας.
Το κριτήριο ηχοµόνωσης στην περίπτωση αερόφερτου ήχου για τα κατακόρυφα και οριζόντια χωρίσµατα είναι οι ελάχιστες τιµές του µονότιµου µεγέθους R_{' w} σε ντεσιµπέλ (dB).
4.6. Ηχοµόνωση χώρου κύριας χρήσης από χώρους εγκαταστάσεων.
Αφορά τα κατακόρυφα και οριζόντια χωρίσµατα ανάµεσα σε χώρους κύριας χρήσης και χώρους εγκαταστάσεων για όλες τις περιπτώσεις των κτιρίων εκτός από τα κτίρια κατοικίας.
Το κριτήριο ηχοµόνωσης στην περίπτωση αερόφερτου ήχου για τα κατακόρυφα και τα οριζόντια χωρίσµατα είναι οι ελάχιστες τιµές του µονότιµου µεγέθους R_{' w} σε ντεσιµπέλ (dB).
Το κριτήριο ηχοµόνωσης στην περίπτωση κτυπογενή ήχου για τα οριζόντια χωρίσµατα είναι οι µέγιστες τιµές του µονότιµου µεγέθους L _n,w σε ντεσιµπέλ-(dB).
5. Ελάχιστες απαιτήσεις ακουστικής άνεσης. Όλα ανεξαιρέτως τα νέα κτίρια πρέπει να καλύπτουν τουλάχιστον τις απαιτήσεις της κατηγορίας ακουστικής άνεσης Β.
6. Μέτρηση και πιστοποίηση.
Για την αντιµετώπιση των αναγκών σε µετρήσεις - πιστοποιήσεις που απορρέουν από την εφαρµογή του παρόντος άρθρου, χρησιµοποιούνται εργαστήρια µετρήσεων κτιριακής ηχοπροστασίας. Αυτά λειτουργούν κάτω από την επίβλεψη εξειδικευµένου διπλωµατούχου µηχανικού και διαθέτουν εξοπλισµό για τις εργαστηριακές και επιτόπιες µετρήσεις σύµφωνα µε τα πρότυπα ΕΛΟΤ.
7. Έλεγχος.
Ο έλεγχος των εργασιών ηχοµόνωσης - ηχοπροστασίας γίνεται από τις κατά τόπους αρµόδιες πολεοδοµικές υπηρεσίες. Σε περιπτώσεις ελέγχου που απαιτούν ειδικές συσκευές και εξειδίκευση, είναι δυνατό να χρησιµοποιηθούν τα εργαστήρια µετρήσεων της προηγουµένης παραγράφου 6.
8. Οι πίνακες 1, 2 και 3 που ακολουθούν προσδιορίζουν τις παραµέτρους ακουστικής άνεσης R_{' w} R_{' n,w} L_Aeq,h L_pa καθώς και τις τιµές των κριτηρίων ηχοµόνωσης - ηχοπροστασίας για τις κατηγορίες (Α) και (Β). Ο πίνακας 4 προσδιορίζει τη σχέση µεταξύ R_w και R_'w. 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Οι τιµές σε παρενθέσεις αποτελούν µόνο οδηγό για σχεδιασµό θεάτρων, κινηµατογράφων, αιθ. συγκεντρώσεων, αιθ. Μουσικής, χώρων ηχογράφησης και επεξεργασίας ήχου, εκκλησιών και άλλων χώρων, στους οποίους η αυξηµένη ηχοπροστασία αποτελεί προϋπόθεση για τη διαµόρφωση της εσωτερικής, ακουστικής τους.
2. Για κτίρια στα οποία συνυπάρχουν επιµέρους τµήµατα διαφορετικών κύριων χρήσεων, η επιλογή των τιµών των κριτηρίων γίνεται έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις σε ηχοµόνωση, ηχοπροστασία κάθε χώρου κύριας χρήσης. Η επιλογή ακολουθεί τις τιµές των χώρων µε περισσότερο αυξηµένες απαιτήσεις, έτσι ώστε να καλύπτονται και οι απαιτήσεις των άλλων χώρων.
3. Οι τιµές της στήλης 9 αφορούν µόνο την επιφάνεια έδρασης των µηχανηµάτων. 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Οι τιµές σε παρενθέσεις αποτελούν µόνο οδηγό για σχεδιασµό θεάτρων, κινηµατογράφων, αιθ. συγκεντρώσεων, αιθ. µουσικής χώρων ηχογράφησης και επεξεργασίας ήχου, εκκλησιών και άλλων χώρων, στους οποίους η αυξηµένη ηχοπροστασία αποτελεί προϋπόθεση για τη διαµόρφωση της εσωτερικής ακουστικής τους.
2. Για κτίρια στα οποία συνυπάρχουν επιµέρους τµήµατα διαφορετικών κύριων χρήσεων, η επιλογή των τιµών των κριτηρίων γίνεται έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις σε ηχοµόνωση, ηχοπροστασία κάθε χώρου κύριας χρήσης. Η επιλογή ακολουθεί τιµές των χώρων µε περισσότερο αυξηµένες απαιτήσεις, έτσι ώστε να καλύπτονται και οι απαιτήσεις των άλλων χώρων.
3. Οι τιµές της στήλης 9 αφορούν µόνο την επιφάνεια έδρασης των µηχανηµάτων. 

9. Οι αποδεκτές κατασκευαστικές λύσεις είναι αυτές που αναφέρονται στις ισχύουσες κάθε φορά τεχνικές οδηγίες. Σε περίπτωση κατασκευαστικών λύσεων που δεν περιλαµβάνονται σε τεχνικές οδηγίες, απαιτούνται εργαστηριακές µετρήσεις, σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου αυτού. 

1. Οι κλίµακες των κτιρίων και δοµικών έργων πρέπει να κατασκευάζονται (αριθµός, µορφή θέση και πλάτος) έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η άνετη κυκλοφορία ατόµων και η µεταφορά αντικειµένων σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας, καθώς και η ασφαλής διαφυγή των ατόµων σε περίπτωση κινδύνου.
2. Για την κυκλοφορία ατόµων και µεταφορά αντικειµένων µεταξύ διαδοχικών ορόφων σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας, απαιτείται σε κάθε κτίριο µία τουλάχιστον κλίµακα ελεύθερου πλάτους τουλάχιστον 1,20 µ. Κατ' εξαίρεση το ελεύθερο πλάτος της αρκεί να είναι 0,90 µ. σε κτίρια µε χρήση κατοικίας µε τρείς ή λιγότερους ορόφους (όπου προσµετράται και τυχόν PILOTIS), εκτός τυχόν υπογείου. Το ελεύθερο πλάτος της αρκεί να είναι 0,60 µ. όταν είναι εσωτερική κλίµακα µιας ενιαίας κατοικίας.
Τα αναφερόµενα ελεύθερα πλάτη είναι πλάτη ελεύθερα από κάθε εµπόδιο, εκτός από κουπαστές που δεν προεξέχουν περισσότερο από 0,09 µ. και εκτός από προεξοχές δοκών σε τοίχους που δεν προεξέχουν περισσότερο από 0,04 µ.(Βλέπε σχήµα 1).
Η κλίµακα αυτή χρησιµοποιείται και σε περίπτωση κινδύνου και συνυπολογίζεται στο σύνολο των κλιµάκων που απαιτούνται για την ασφαλή διαφυγή ατόµων σε περίπτωση κινδύνου.
Τυχόν µικρότερα ελεύθερα πλάτη που απαιτούνται κατ' εφαρµογή των επόµενων παραγράφων του παρόντος άρθρου, δεν εφαρµόζονται σε αυτήν την κλίµακα του κτιρίου.
3. Για την ασφαλή διαφυγή των ατόµων σε περίπτωση κινδύνου, οι κλίµακες κατασκευάζονται (αριθµός, µορφή, θέση και πλάτος) όπως προκύπτει από τον κανονισµό πυροπροστασίας κτιρίων που καλύπτει και τις απαιτήσεις διαφυγής σε περίπτωση σεισµού.
4. Όλες οι κλίµακες πρέπει να είναι µόνιµης κατασκευής και να ανήκουν σε ένα από τους παρακάτω τύπους Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, µε τα χαρακτηριστικά στοιχεία που καθορίζονται στον ακόλουθο πίνακα: 

4.1. Στα κτίρια µε χρήση κατοικίας (κατηγορία Α), προσωρινής διαµονής (κατηγορία Β), σωφρονισµού (κατηγορία Ζ), εµπορίου (κατηγορία Η), γραφείων (κατηγορία Θ), βιοµηχανίας-βιοτεχνίας (κατηγορία Ι), αποθήκευσης (κατηγορία Κ) και στάθµευσης
αυτοκινήτων (κατηγορία Λ), οι κλίµακές τους επιτρέπεται να είναι οποιουδήποτε τύπου (Ι, ΙΙ,ΙΙΙ).
4.2. Στα κτίρια µε χρήση υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (κατηγορία Ε), οι κλίµακές τους πρέπει να είναι τύπου Ι.
Κατ' εξαίρεση στα κτίρια αυτά επιτρέπονται σκάλες τύπου ΙΙ ή ΙΙΙ, όταν οι θέσεις τους είναι τέτοιες, ώστε να µη χρησιµοποιούνται ούτε σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας ούτε σε περίπτωση κινδύνου από ασθενείς ή από άτοµα µειωµένης πνευµατικής ή σωµατικής ικανότητας ή από περιθαλπτόµενα ηλικιωµένα άτοµα ή παιδιά ηλικίας µικρότερης των έξι ετών.
4.3. Στα κτίρια µε χρήση εκπαίδευσης (κατηγορία ∆) και στα κτίρια και στους χώρους συνάθροισης κοινού (κατηγορία Γ), οι κλίµακες πρέπει να είναι τύπου Ι.
Κατ' εξαίρεση επιτρέπονται κλίµακες τύπου ΙΙ και ΙΙΙ στα κτίρια µε χρήση εκπαίδευσης και τύπου ΙΙ στα κτίρια και στους χώρους συνάθροισης κοινού, όταν οι θέσεις τους είναι τέτοιες, ώστε να µην υπάρξει πιθανότητα να χρησιµοποιηθούν για διαφυγή σε περίπτωση κινδύνου από περισσότερα από 20 άτοµα.
4.4. Κλίµακες που εξυπηρετούν αποκλειστικά βοηθητικούς χώρους σε κτίρια µε χρήση βιοµηχανίας-βιοτεχνίας ή αποκλειστικά αποθηκευτικούς χώρους σε κτίρια µε χρήση εµπορίου ή αποθήκευσης, επιτρέπεται, κατ' εξαίρεση των απαιτήσεων του πίνακα της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου και των απαιτήσεων ελεύθερου πλάτους της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, να έχουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά, αν ο κανονισµός πυροπροστασίας κτιρίων δεν ορίζει διαφορετικά:
α. ελάχιστο πλάτος κλίµακας 0,60 µ.
β. µέγιστο ύψος βαθµίδας 0,23 µ.
γ. ελάχιστο πλάτος βαθµίδας 0,23 µ.
δ. λοξές βαθµίδες χωρίς περιορισµό στην ακτίνα καµπυλότητας,
ε. Κατασκευή χωρίς περιορισµό στο άθροισµα 2 φορές ύψος συν 1 φορά πλάτος βαθµίδας.
4.5. Οι βαθµίδες και τα πλατύσκαλα σε όλες τις κλίµακες πρέπει να έχουν τα εξής χαρακτηριστικά:
α. Πατήµατα βαθµίδων µε πλάτος µικρότερο από 0,26 µ. πρέπει να έχουν προεξοχή 0,02 µέχρι 0,03 µ. ως προς τη βάση του ριχτιού.
β. Όταν το υλικό των πατηµάτων των βαθµίδων και των πλατύσκαλων είναι τέτοιο, που να δηµιουργεί κινδύνους γλιστρήµατος, πρέπει να τοποθετείται κοντά στην ακµή αντιολισθηρό υλικό σε µήκος ίσο τουλάχιστο προς τα τρία τέταρτα του µήκους της βαθµίδας και σε πλάτος τουλάχιστο ίσο προς το ένα όγδοο του πλάτους της βαθµίδας.
γ. Βαθµίδες που ανήκουν στον ίδιο κλάδο δεν πρέπει να έχουν διαφορά στο ύψος µεγαλύτερη από 0,005 µ. και στο πλάτος µεγαλύτερη από 0,01 µ.
δ. Η επιφάνεια των πατηµάτων των βαθµίδων, των πλατύσκαλων και των δαπέδων, σε περιοχές όπου καταλήγουν σκάλες και σε απόσταση 1,10 µ. από την ακµή της ακραίας βαθµίδας κατά την προέκταση της σκάλας, πρέπει να είναι οριζόντια, επίπεδη και συνεχής.
4.6. Στα κτίρια µε χρήση βιοµηχανίας-βιοτεχνίας επιτρέπονται ανεµόσκαλες, εφόσον εξυπηρετούν αποκλειστικά στάθµες µηχανολογικού εξοπλισµού, όπου δεν απασχολούνται περισσότερα από τρία άτοµα. Οι ανεµόσκαλες αυτές πρέπει να εκπληρώνουν τις εξής απαιτήσεις:
α) Πρέπει να είναι µόνιµης κατασκευής, σταθερά αγκυρωµένες στο κτίριο κατά διαστήµατα όχι µεγαλύτερα των 3 µ.
β) Όπου οι ανεµόσκαλες εξυπηρετούν στέγες, ταράτσες ή υπερυψωµένα δάπεδα (εξέδρες), πρέπει οι βαθµιδοφόροι τους να επεκτείνονται κατά 0,90 µ. πάνω από τη στάθµη του δαπέδου που εξυπηρετούν και, αν παρεµβάλλεται στηθαίο, πρέπει οι βαθµιδοφόροι τους να το υπερβαίνουν κατά 0,90 µ.
γ) Οι ανεµόσκαλες πρέπει να τοποθετούνται µε τις βαθµίδες παράλληλες προς τον τοίχο και καµία βαθµίδα δεν επιτρέπεται να απέχει λιγότερο από 0,16 µ. από τον τοίχο. (βλέπε σχ. 2)
5. Σε κτίρια που εξυπηρετούνται στο σύνολό τους µε µία µόνο κλίµακα, η κλίµακα αυτή προσµετράται για τον υπολογισµό του συντελεστή δόµησης που πραγµατοποιείται στο οικόπεδο.
Σε κτίρια που εξυπηρετούνται σε όλη την επιφάνειά τους µε δύο ή περισσότερες κλίµακες, προσµετρώνται για τον υπολογισµό του συντελεστή δόµησης που πραγµατοποιείται στο οικόπεδο µία κλίµακα ανά 500 τετραγωνικά µέτρα κάλυψης του οικοπέδου. ∆ηλαδή, προσµετρώνται µία κλίµακα για κάλυψη µέχρι 500 τετραγωνικά µέτρα, δύο κλίµακες για κάλυψη µέχρι 1.000 τετρ. µέτρα, τρεις κλίµακες για κάλυψη µέχρι 1.500 τετραγ. µέτρα και ούτω καθ' εξής.
Οι υπόλοιπες κλίµακες του κτιρίου εφόσον εξυπηρετούν το αυτό τµήµα που εξυπηρετούν οι παραπάνω κλίµακες δεν προσµετρώνται στο συντελεστή δόµησης που πραγµατοποιείται στο οικόπεδο, θεωρούµενες κλίµακες κινδύνου, πρόσθετες στις απαιτούµενες για την εξυπηρέτηση σε συνθήκες κανονικής λειτουργίας.
Όταν οι κλίµακες αυτές έχουν διαφορετικά ελεύθερα πλάτη, οι προσµετρούµενες στο συντελεστή δόµησης είναι αυτές που έχουν τα µεγαλύτερα πλάτη.
6.1. Σε κτίρια που η άδειά τους έχει εκδοθεί πριν από την ισχύ του κανονισµού πυροπροστασίας, ο οποίος αφορά τη χρήση τους, εφόσον από τον κανονισµό αυτό προκύπτει ότι για τις υφιστάµενες χρήσεις των κτιρίων αυτών απαιτείται η προσθήκη νέων κλιµάκων, οι κλίµακες αυτές δεν προσµετρώνται στο συντελεστή δόµησης.
6.2. Οι κλίµακες κινδύνου της παραγρ. 3γ του άρθρου 8 του «ΓΟΚ» µπορεί να τοποθετούνται µέσα στις ελάχιστες επιτρεπόµενες αποστάσεις του υποχρεωτικά ακάλυπτου χώρου και σε απόσταση τουλάχιστον 1,00 µ. από τα όρια του οικοπέδου, εφόσον δεν είναι δυνατή η τοποθέτησή τους σε άλλη θέση.
6.3. Οι κλίµακες των υποπαραγράφων 6.1. και 6.2. δεν είναι υποχρεωτικό να ανήκουν σε έναν από τους τύπους Ι, ΙΙ και ΙΙΙ.
7. Στα προκήπια πέρα από τις κατασκευές του άρθρου 17 του ΓΟΚ επιτρέπονται υπαίθριες σκάλες, όταν τηρούνται συγχρόνως τα ακόλουθα:
α) Εξυπηρετούν όροφο που η στάθµη του δαπέδου του δεν υπέρκειται από την οριστική (φυσική ή τεχνητή) στάθµη του εδάφους περισσότερο από 1,80 µέτρα.
β) ∆εν προεξέχουν από την οικοδοµική γραµµή περισσότερο από το ένα τέταρτο του πλάτους του προκηπίου.
8. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν έχουν υποχρεωτική εφαρµογή στη καθ' ύψος προσθήκες κτιρίων που έχουν ανεγερθεί µε προγενέστερες του παρόντος διατάξεις, οπότε εφαρµόζονται οι διατάξεις αυτές. 
 

1. Στις θέσεις που από τις διατάξεις της παραγρ. 5 του άρθρου 29 του ΓΟΚ δεν επιβάλλονται µικρότερες κλίσεις για τις ράµπες πεζών, οι µέγιστες επιτρεπόµενες κλίσεις είναι:
α) Μέγιστη επιτρεπόµενη κλίση 10% στα κτίρια µε χρήση υγείας ή κοινωνικής πρόνοιας
(κατηγορία Ε).
β) Μέγιστη επιτρεπόµενη κλίση 12,5% (1:8) σε όλα τα άλλα κτίρια.
2. Οι ράµπες πρέπει να είναι ευθύγραµµες. Οι αλλαγές κατεύθυνσης επιτρέπεται να γίνονται µόνο µε παρεµβολή οριζόντιου τµήµατος.
Όταν η ράµπα έχει κλίση µεγαλύτερη από 6% πρέπει να παρεµβάλλονται οριζόντια τµήµατα µήκους 1,50 µ.
α) Σε τέτοια θέση, ώστε κλάδος ράµπας να µην έχει υψοµετρική διαφορά µεταξύ αρχής και τέλους µεγαλύτερη από 1,80 µ.
β) Μεταξύ οποιασδήποτε πόρτας και της αρχής ή του τέλους της ράµπας.
3. Κατ' εξαίρεση, σε χώρους στάθµευσης αυτοκινήτων επιτρέπεται οι ράµπες των πεζών (τα πεζοδρόµια) να ακολουθούν την οποιαδήποτε µορφή και κλίση που έχουν οι αντίστοιχες ράµπες αυτοκινήτων.
4. Η κλίση για κάθε κλάδο ράµπας µεταξύ διαδοχικών οριζόντιων τµηµάτων πρέπει να είναι σταθερή.
5. Οι ράµπες και τα συνεχόµενα οριζόντια τµήµατα πρέπει να έχουν επιφάνεια επίπεδη,
οµαλή, συνεχή και µη ολισθηρή.
6. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν είναι υποχρεωτικές για ράµπες ειδικών κτιρίων που εξυπηρετούν αποκλειστικά κτίρια αποθήκευσης (κατηγορία Κ) ή βιοµηχανικές ή βιοτεχνικές δραστηριότητες (κατηγορία Ι), εφόσον δεν έχουν υπολογιστεί για την διαφυγή ατόµων σε περίπτωση κινδύνου.
7. Στις περιπτώσεις που από τις διατάξεις της παραγρ. 5 του άρθρ. 29 του ΓΟΚ επιβάλλεται η κατασκευή ράµπας για τη σύνδεση της στάθµης του πεζοδροµίου µε τη στάθµη του ανελκυστήρα, επιβάλλεται για µήκος ράµπας πάνω από 10 µ. και η ύπαρξη οριζόντιου πλατύσκαλου ελάχιστου µήκους 1,60 µ.

1. Οι εξώστες, οι ηµιϋπαίθριοι χώροι, οι κλίµακες, τα βατά δώµατα και όλα τα βατά δάπεδα που η στάθµη τους βρίσκεται σε ύψος µεγαλύτερο από 1,00 µέτρα από τον περιβάλλοντα γειτονικό χώρο, πρέπει να περιβάλλονται από στηθαία κατάλληλα για προφύλαξη των ατόµων από πτώση. Τα στηθαία µπορεί να είναι συµπαγή ή µη συµπαγή ή συνδυασµός των δύο αυτών µορφών.
2. Το ύψος των στηθαίων πρέπει να είναι τουλάχιστο 1,00 µέτρα και µετριέται σε κάθε σηµείο του από την αντίστοιχη στάθµη του τελειωµένου δαπέδου. Στις κλίµακες το ύψος αυτό µετριέται από το πάτηµα των βαθµίδων κατακόρυφα από την ακµή της βαθµίδας.
3. Το ύψος των συµπαγών στηθαίων δεν επιτρέπεται να είναι µεγαλύτερο από 1,20 µ. Στα στηθαία που δεν είναι αποκλειστικά συµπαγή, η επιφάνεια από το δάπεδο µέχρι το απαιτούµενο ύψος πρέπει να εφοδιάζεται µε ενδιάµεσα στοιχεία, όπως ράβδους, πλέγµατα, άθραυστα πετάσµατα, κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να εξασφαλίζονται τα ακόλουθα:
α) Να µην προκύπτουν διάκενα κατακόρυφου ύψους µεγαλύτερου του 0,25 του µέτρου, εκτός αν το οριζόντιο µήκος τους είναι µικρότερο του 0,15 του µέτρου, οπότε δεν υπάρχει περιορισµός στο κατακόρυφο ύψος των διάκενων.
β) Να µην προκύπτουν διάκενα οριζόντιου µήκους µεγαλύτερου του 0,15 του µέτρου, εκτός αν το κατακόρυφο ύψος τους είναι µικρότερο του 0,25 του µέτρου, οπότε δεν υπάρχει περιορισµός στο οριζόντιο µήκος των διάκενων.

3.2. Στα ειδικά κτίρια όπου συχνάζουν παιδιά (σχολεία, µουσεία κλπ.), επιβάλλονται οι πιο κάτω περιορισµοί:
Απαγορεύεται το στηθαίο να κατασκευάζεται µε οριζόντια στοιχεία που µπορούν να αποτελέσουν κλίµακα ανόδου και η κατακόρυφη διάσταση του διάκενου δεν επιτρέπεται να είναι µεγαλύτερη του 0,15 του µέτρου.
4. Όπου κρίνεται σκόπιµο για λόγους ασφάλειας, επιτρέπεται η κατασκευή στηθαίων ύψους µεγαλύτερου του 1,20 µ., αλλά το τµήµα που βρίσκεται πάνω από ύψος 1,20 µ. πρέπει να κατασκευάζεται αποκλειστικά από κιγκλίδωµα.
5. Τα στηθαία πρέπει να είναι ικανά να αναλάβουν οριζόντια φόρτιση 75 Κp ανά τρέχον µέτρο. Το ύψος, όπου εφαρµόζεται το φορτίο κατά τον υπολογισµό, είναι το ύψος του στηθαίου αν αυτό δεν υπερβαίνει τα 1,10 µ. Σε τυχόν ψηλότερα στηθαία, το σηµείο εφαρµογής της οριζόντιας φόρτισης θεωρείται ότι είναι το 1,10 µ.
6. Όταν σε στηθαίο στηρίζεται κουπαστή, πρέπει το στηθαίο να αναλαµβάνει το φορτίο, που απαιτείται να αναλάβει η κουπαστή. Το φορτίο αυτό δεν προστίθεται στο φορτίο της παραγράφου 5.
7. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρµόζονται και σε υφιστάµενα κτίρια, όταν και όπου η πολεοδοµική αρχή κρίνει ότι λόγοι ασφάλειας από πτώση το επιβάλλουν. Στην περίπτωση αυτή, η πολεοδοµική αρχή θέτει µε έγγραφο εύλογη προθεσµία στους ιδιοκτήτες για συµµόρφωση.
8. Επιτρέπεται η κατασκευή κατακόρυφης εξοχής (κρέµασης) κάτω από το άκρο των εξωστών, ηµιϋπαίθριων χώρων και προστεγασµάτων. Όπου από άλλες διατάξεις ορίζεται ελάχιστο επιτρεπόµενο ύψος κάτω από τα στοιχεία αυτά, το ύψος αυτό µετριέται µέχρι το κατώτατο σηµείο της κατακόρυφης εξοχής. 

1. Στα κτίρια και στις δοµικές κατασκευές πρέπει να τοποθετείται χειρολισθήρας τουλάχιστον στη µία πλευρά κάθε κλίµακας και κάθε ράµπας που έχει κλίση µεγαλύτερη από 6%. Σε κλίµακες µε ελεύθερο πλάτος µεγαλύτερο από 1,20 του µέτρου, πρέπει να τοποθετούνται χειρολισθήρες και στις δύο πλευρές τους. Ο χειρολισθήρας πρέπει να είναι συνεχής σε όλο το µήκος κάθε κλάδου σκάλας και ράµπας. Τα πλατύσκαλα δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν χειρολισθήρες.
2. Οι χειρολισθήρες τοποθετούνται σε ύψος τουλάχιστον 0,75 του µέτρου και όχι σε ύψος µεγαλύτερο από 1,00 µέτρο.
Στις κλίµακες το ύψος αυτό µετριέται από το πάτηµα των βαθµίδων κατακόρυφα από την ακµή της βαθµίδας.
3. Οι χειρολισθήρες πρέπει να έχουν µορφή που να επιτρέπει συνεχές γλίστρηµα του χεριού πάνω σε αυτούς.
Προς την εξωτερική πλευρά κάθε χειρολισθήρα και σε όλο το µήκος του πρέπει να υπάρχει ελεύθερο διάστηµα µεταξύ αυτού και οποιασδήποτε κατασκευής τουλάχιστον 0,04 του µέτρου. (βλέπε σχ. 3)
4. Οι χειρολισθήρες και τα στηρίγµατά τους πρέπει να υπολογίζονται έτσι, ώστε να αντέχουν σε συγκεκριµένο φορτίο 90 Kp εφαρµοζόµενο σε οποιοδήποτε σηµείο τους οριζόντια ή κατακόρυφα. 

1. Κινητά προστεγάσµατα κατασκευάζονται σύµφωνα µε τις παραγράφους 3 και 5 του άρθρου 11 του ν. 1577/85 (ΓΟΚ).
2. Επιτρέπεται η κατασκευή προστεγασµάτων στα προκήπια µε την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 7 του άρθρου 17 του ΓΟΚ και της παραγράφου 3 του άρθρου 23 του κανονισµού αυτού για τη φύτευση των οικοπέδων.
3. Στους ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου και µέσα στις ελάχιστες επιτρεπόµενες αποστάσεις του κτιρίου από τα όρια του οικοπέδου ή από άλλο κτίριο του ίδιου οικοπέδου επιτρέπεται η κατασκευή κινητών προστεγασµάτων µε πλάτος προεξοχής το πολύ ένα τρίτο της απόστασης αυτής και όχι περισσότερο από 1,5 µ. (σχετικό σχήµα 4).
4. Επιτρέπεται η τοποθέτηση κινητών προστεγασµάτων στους εξώστες και τις εσοχές που προκύπτουν από υποχώρηση ορόφων του κτιρίου. (βλέπε σχήµα 5)
5. Σε κοινόχρηστους χώρους ή χώρους παραχωρηµένους σε κοινή χρήση κατά το άρθρο 12 του ν. 1577/85 ΓΟΚ απαγορεύεται να κατασκευάζονται κατακόρυφα στηρίγµατα κινητών προστεγασµάτων. Κατακόρυφα στηρίγµατα κινητών προστεγασµάτων επιτρέπεται να κατασκευάζονται σε οποιαδήποτε άλλη θέση, ακόµα και σε τµήµατα εξωστών που βρίσκονται υπεράνω κοινόχρηστων χώρων, εφόσον τα στηρίγµατα αυτά εδράζονται στους εξώστες και δεν εξέχουν από το περίγραµµά τους (σχετικό σχήµα 6). Οι διαστάσεις των στηριγµάτων πρέπει να είναι οι ελάχιστες απαιτούµενες για την ασφάλεια της κατασκευής.
6. Όλα τα κινητά προστεγάσµατα ενός κτιρίου πρέπει να κατασκευάζονται από τα ίδια υλικά. 
 

Απαγορεύεται η ελεύθερη απορροή των οµβρίων από τα δώµατα, ηµιϋπαίθριους χώρους και τους εξώστες. Πρέπει τα όµβρια ύδατα να εγκιβωτίζονται µε περιµετρικές κατασκευές ύψους τουλάχιστο 0,05 του µέτρου και να αποχετεύονται µε αγωγούς σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 26 του κανονισµού αυτού. 

1. Εσωτερικές στοές διαµορφώνονται υποχρεωτικά ή προαιρετικά. Υποχρεωτικά διαµορφώνονται σύµφωνα µε την παράγραφο 6 του άρθρου 12 του Ν.1577/85 (ΓΟΚ).
2. Απαγορεύεται οποιοσδήποτε κλάδος εσωτερικής στοάς να είναι αδιέξοδος. Πρέπει δηλαδή από οποιοδήποτε σηµείο εσωτερικής στοάς να µπορεί κανείς κινούµενος προς δύο αντίθετες µεταξύ τους κατευθύνσεις να φθάνει σε κοινόχρηστους χώρους του οικισµού ή σε προκήπια ή σε ελεύθερους σε προσπέλαση ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου (βλέπε σχήµα 7).
3. Απαγορεύεται να φράζεται µε οποιοδήποτε τρόπο (συµπεριλαµβανοµένης και της πόρτας) οποιοδήποτε άκρο εσωτερικής στοάς και τυχόν ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου στον οποίο καταλήγει, σε οποιαδήποτε χρονική στιγµή.
Απαγορεύεται να χρησιµοποιηθεί κλάδος εσωτερικής στοάς καθώς και όλοι οι χώροι που έχουν πρόσβαση µέσα από αυτόν, πριν ολοκληρωθεί η κατασκευή του σε όλο το µήκος του.
4. Το πλάτος εσωτερικής στοάς, µετρούµενο κάθετα στον άξονά της, πρέπει να είναι τόσο ώστε να εκπληρώνονται συγχρόνως οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α. Να είναι τουλάχιστο 4 µέτρα.
β. Το πλάτος της να είναι τουλάχιστο ίσο προς το 1/10 του µήκους της, χωρίς όµως να απαιτείται πλάτος µεγαλύτερο των 8 µέτρων, εκτός αν απαιτείται από την επόµενη προϋπόθεση.
γ. Να αντιστοιχεί τουλάχιστο πλάτος 0,55 του µέτρου ανά πληθυσµό 100 ατόµων.
Για την εφαρµογή της προϋπόθεσης β, λαµβάνεται το συνολικό µήκος της στοάς και σε περίπτωση που έχει κλάδο λαµβάνεται το µεγαλύτερο µήκος της από άκρο σε άκρο.
Τα µήκη µετριούνται στους άξονες της στοάς και των κλάδων της.
Για την εφαρµογή της προϋπόθεσης γ, λαµβάνεται ο πληθυσµός όλων των τµηµάτων των κτιρίων που έχουν µία τουλάχιστο πρόσβαση µέσα από τη στοά. Ο πληθυσµός στρογγυλεύεται στην πλησιέστερη ακέραιη εκατοντάδα.
5. Όταν εσωτερική στοά καταλήγει σε ελεύθερο σε προσπέλαση ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, πρέπει ο χώρος αυτός σε όλο το µήκος του από τη στοά µέχρι κοινόχρηστο χώρο του οικισµού, να έχει ελεύθερο πλάτος τουλάχιστο ίσο προς το απαιτούµενο πλάτος της εσωτερικής στοάς.
6. Τοπική διαπλάτυνση εσωτερικής στοάς επιτρέπεται µόνον όταν η διαπλάτυνση αυτή, µετρούµενη κάθετα προς τον άξονα της στοάς δεν υπερβαίνει το µισό του µήκους της, µετρούµενο παράλληλα προς τον άξονα της στοάς (σχετικό το σχήµα 8).
7. Το ελάχιστο ελεύθερο ύψος εσωτερικής στοάς, µετρούµενο από την τελική στάθµη του δαπέδου της µέχρι την κατώτερη επιφάνεια οποιουδήποτε στοιχείου (δοµικού διαφηµιστικού, διακοσµητικού κλπ.) που βρίσκεται κάτω από την οροφή των 4 µ. και ταυτόχρονα των ¾ του ελάχιστου επιτρεπόµενου πλάτους της.
Πάντως σε καµία περίπτωση δεν απαιτείται ελεύθερο ύψος µεγαλύτερο των 6 µέτρων.
8. Σε περίπτωση επέκτασης ή δηµιουργίας νέων κλάδων εσωτερικής στοάς, που υπάρχει κατά την έκδοση του παρόντος κανονισµού για τον υπολογισµό του απαιτούµενου ελάχιστου πλάτους της επέκτασης και των νέων κλάδων αυτής, λαµβάνεται το µεγαλύτερο µήκος της από άκρο σε άκρο, συµπεριλαµβανοµένων της υπάρχουσας, της επέκτασης και των νέων κλάδων.
Το πλάτος και το ελεύθερο ύψος υφιστάµενης εσωτερικής στοάς που έχει κατασκευασθεί µε προϊσχύουσες του παρόντος διατάξεις δε θίγονται, έστω και αν είναι µικρότερα από τα απαιτούµενα κατά το παρόν άρθρο, όταν ούτε το µήκος της επέκτασης της στοάς ούτε του µεγαλύτερου τυχόν νέου κλάδου της δεν υπερβαίνει το διπλάσιο του µήκους της υφιστάµενης στοάς (σχετικό σχήµα 9).
9. Οι χώροι που έχουν όψη µόνο προς την εσωτερική στοά πρέπει να αερίζονται δια µέσου αυτής µε ανοίγµατα προς αυτές τις όψεις εκτός αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παρ. 1.2. του άρθρου 11 του κανονισµού αυτού. Τα ανοίγµατα σε αυτές τις όψεις πρέπει να έχουν εµβαδό τουλάχιστο διπλάσιο από αυτό που απαιτείται για τέτοιους χώρους σε εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου.
Μελέτη αερισµού απαιτείται για κάθε στοά που το µήκος της υπερβαίνει τα 80 µέτρα. Σε
περίπτωση στοάς που έχει κλάδους, µελέτη αερισµού απαιτείται όταν το συνολικό µήκος της συµπεριλαµβανοµένου και του κλάδου υπερβαίνει τα 80 µέτρα.
10. Επιτρέπεται η τοποθέτηση ή η διαµόρφωση λειτουργικών και διακοσµητικών κατασκευών (όπως π.χ. φερόντων στοιχείων, κλιµάκων, ανελκυστήρων, διαφηµιστικών πετασµάτων, γλυπτών) µέσα σε εσωτερική στοά, όταν το απαιτούµενο πλάτος της εξασφαλίζεται σε κάθε θέση της, αφού αφαιρεθεί το πλάτος αυτών των κατασκευών και εφόσον τηρούνται συγχρόνως τα ακόλουθα :
α. Εξασφαλίζεται καθ' όλο το µήκος της πλάτος τουλάχιστο 4 µέτρα.
β. Σε περίπτωση στοάς µε απαιτούµενο πλάτος µεγαλύτερο των 4 µέτρων επιτρέπεται η τοποθέτηση τέτοιων κατασκευών εφόσον εξασφαλίζεται ελεύθερο πλάτος τουλάχιστον 4 µ. και 2,20 µ. εκατέρωθεν αυτών (σχετικό σχήµα 10).
γ. Σε όλο το µήκος της στοάς που προκύπτει κατά τα α και β της παρούσας παραγράφου, πρέπει να εξασφαλίζεται το ελάχιστο επιτρεπόµενο ύψος για αυτή τη στοά.
11. Η παρ. 5β του άρθρου 29 του Ν. 1577/85 (ΓΟΚ) για την πρόσβαση ατόµων µε ειδικές ανάγκες σε κοινόχρηστους χώρους ισχύει και για τις εσωτερικές στοές και για τυχόν προκήπια και ελεύθερους σε προσπέλαση ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου που συνδέουν τις εσωτερικές στοές µε κοινόχρηστους χώρους του οικισµού.
12. Χώρος ο οποίος χαρακτηρίζεται «υψηλού βαθµού κινδύνου από τα περιεχόµενα» απαγορεύεται να έχει κούφωµα ή οποιοδήποτε άλλο άνοιγµα προς το εσωτερικό της στοάς.
13. Καµία πόρτα προς εσωτερική στοά δεν επιτρέπεται να απέχει περισσότερο από 60 µέτρα από το πλησιέστερο σε αυτήν άκρο της εσωτερικής στοάς.
14. Κάθε ένας από τους ακόλουθους χώρους, όταν έχει πόρτα προς εσωτερική στοά, πρέπει να έχει και άλλη έξοδο που να καταλήγει εκτός εσωτερικής στοάς :
- χώρος µε χρήση προσωρινής διαµονής (κατηγορία Β),
- χώρος µε χρήση συνάθροισης κοινού (κατηγορία Γ) µε πληθυσµό µεγαλύτερο των 300 ατόµων,
- χώρος µε χρήση σωφρονισµού (κατηγορία Ζ),
- χώρος µε χρήση εµπορίου (κατηγορία Η) που είτε έχει συνολικό µικτό εµβαδό ορόφων µεγαλύτερο των 3.000 τετραγωνικών µέτρων είτε αποτελείται από τέσσερις ή περισσότερους ορόφους που περιέχουν χώρους πωλήσεων,
- χώρος µε χρήση βιοµηχανίας - βιοτεχνίας (κατηγορία Ι) µε εµβαδό µεγαλύτερο των 50 τετραγωνικών µέτρων. 

1. Όπου σε ρυµοτοµικά σχέδια δεν έχουν οριστεί αριθµητικά τα πλάτη παρόδιων στοών, αυτά καθορίζονται ως εξής:
α) Για πλάτος δρόµου µέχρι 7,30 µέτρα, πλάτος στοάς 2,50 µέτρα.
β) Για πλάτος δρόµου µεγαλύτερο από 7,30 µέτρα και µέχρι 10,30 µέτρα πλάτος στοάς 3,00 µέτρα.
γ) Για πλάτος δρόµου µεγαλύτερο από 10,30 µέτρα και µέχρι 14,30 µέτρα πλάτος στοάς 3,50 µέτρα.
δ) Για πλάτος δρόµου µεγαλύτερο από 14,30 µέτρα και µέχρι 19,30 µέτρα πλάτος στοάς 4,00 µέτρα.
ε) Για πλάτος δρόµου µεγαλύτερο από 19,30 µέτρα, πλάτος στοάς 4,50 µέτρα.
2. Πλάτος δρόµου για την εφαρµογή του παρόντος άρθρου θεωρείται η απόσταση µεταξύ των οικοδοµικών γραµµών. Σε περίπτωση δρόµου που δεν έχει σταθερό πλάτος λαµβάνεται υπόψη το µέσο πλάτος του µεταξύ δύο διαδοχικών δρόµων που τέµνουν και τις δύο απέναντι πλευρές του ή µεταξύ τέτοιου δρόµου και πλατείας.
Αν στο τµήµα αυτό του δρόµου παρουσιάζεται τοπική διεύρυνση ή πρόβλεψη προκήπιου σε µήκος µικρότερο του ενός τρίτου αυτού του τµήµατος, µετρούµενο στον άξονα του δρόµου, αυτό το πρόσθετο πλάτος δεν λαµβάνεται υπόψη. Τυχόν αποτµήσεις στις γωνίες συνάντησης δρόµων δεν λαµβάνονται υπόψη.
Στους αδιέξοδους δρόµους δεν λαµβάνονται υπόψη τυχόν διαπλατύνσεις στο αδιέξοδο άκρο τους.
3. Τα πλάτη στοάς της παραγράφου 1 ισχύουν µέχρι να καθοριστούν νέα. 
 

1. Όπου η είσοδος ή η έξοδος κτιρίου ή δοµικού έργου βρίσκεται σε αίθριο ή απέχει από την πλησιέστερη σε αυτή είσοδο του οικοπέδου περισσότερο από 30 µ., µετρούµενα κατά µήκος φυσικής όδευσης, απαιτείται δίοδος προσπέλασης πεζών και τροχοφόρων προς αυτή την είσοδο ή έξοδο, µε τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
α. Ελεύθερο πλάτος στη στενότερη θέση της τουλάχιστο 3,5 µ.
β. Ελεύθερο ύψος κάτω από οποιοδήποτε στοιχείο τουλάχιστο 3,0 µ.
γ. Όπου δεν είναι ευθύγραµµη, ακτίνα καµπυλότητας της εξωτερικής περιµέτρου της τουλάχιστο 3,5 µ.
δ. Μέγιστη κλίση προς το οριζόντιο επίπεδο 7% σε τµήµα µήκους 5 µ. από την είσοδο στο οικόπεδο και 17% για το υπόλοιπο τµήµα της.
2. Οι διατάξεις της παραγρ. 1 εφαρµόζονται µε την επιφύλαξη του άρθρου 14 του κανονισµού αυτού. 

1. Κάτω από την επιφάνεια των προκηπίων δεν επιτρέπονται κατασκευές και εγκαταστάσεις, µε εξαίρεση τις ακόλουθες:
α) ∆ιαπλατύνσεις των θεµελίων, σύµφωνα µε τους όρους της παραγράφου 4.3.2 του άρθρου 5 του παρόντος κανονισµού.
β) ∆εξαµενές νερού και δίκτυα για την εξυπηρέτηση του κτιρίου.
γ) Βόθροι, σύµφωνα µε το άρθρο 26 του παρόντος κανονισµού.
δ) Εγκαταστάσεις των οργανισµών κοινής ωφέλειας, σύµφωνα µε την παράγρ. 6 του άρθρου 17 του Ν. 1577/85 (ΓΟΚ).
2. Κάτω από την επιφάνεια των προκηπίων οικοπέδων που βλέπουν στο βασικό οδικό δίκτυο, εφόσον αυτό έχει καθοριστεί, επιτρέπονται µόνο οι κατασκευές των παραπάνω περιπτώσεων α, δ και ε, καθώς και η διέλευση των δικτύων για την εξυπηρέτηση του κτιρίου 

1. Ο υποχρεωτικά ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου τουλάχιστον κατά τα 2/3 του πρέπει να παραµένει χωρίς επίστρωση για να µπορεί να φυτευτεί.
2. Κατά την ανέγερση νέας οικοδοµής ή κατ' επέκταση προσθήκης σε οικόπεδο εµβαδού τουλάχιστον 200 τετραγωνικών µέτρων, πρέπει να φυτεύονται δένδρα ή να διατηρούνται υπάρχοντα, έτσι ώστε να αναλογεί τουλάχιστο ένα δένδρο ανά 200 τετραγωνικά µέτρα οικοπέδου. Όταν µένει υπόλοιπο εµβαδόν οικοπέδου 100 τετρ. µέτρα και άνω προστίθεται ένα ακόµα δένδρο.
3. Όταν υπάρχουν προκήπια, τότε τα δένδρα που πρέπει να περιλαµβάνουν, κατά την παράγραφο 7 του άρθρου 17 του ν. 1577/85 (ΓΟΚ), πρέπει να είναι τόσα, ώστε να αναλογεί ένα δένδρο ανά 25 τετραγωνικά µέτρα προκηπίου. Όταν µένει υπόλοιπο εµβαδό προκηπίου πάνω από 12 τετραγωνικά µέτρα, προστίθεται ένα ακόµη δένδρο. Τα δένδρα αυτά λαµβάνονται υπόψη κατά τον υπολογισµό του αριθµού των δένδρων που επιβάλλεται από την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.
4. Κατά τη φύτευση δένδρων ή θάµνων κοντά σε κτίρια ή δοµικά έργα και ανάλογα µε τις ιδιότητες του ριζικού συστήµατος των φυτών, πρέπει να λαµβάνονται κατάλληλα µέτρα για την αποφυγή βλάβης αυτών των κτιρίων ή δοµικών κατασκευών.
5. Σε περίπτωση ύπαρξης δένδρων ή θάµνων σε γειτονικό οικόπεδο κατά την ανέγερση οικοδοµής, οικοδοµών οφείλει να λάβει τα απαραίτητα µέτρα για την προστασία του κτιρίου που ανεγείρει από την υγρασία και το ριζικό σύστηµα των δένδρων ή θάµνων. 

1. Τα πεζοδρόµια των κοινόχρηστων χώρων κατασκευάζονται, ανακατασκευάζονται, επισκευάζονται και συντηρούνται µε σκοπό να διασφαλίζεται η συνεχής, ασφαλής και χωρίς εµπόδια κυκλοφορία των πεζών σε όλη την επιφάνεια τους και η χρήση τους από άτοµα µε ειδικές ανάγκες, εφόσον επιτρέπεται από τη µορφολογία του εδάφους.
2. Υπόχρεοι.
2.1. Υπόχρεοι για την κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πεζοδροµίων και των τεχνικών έργων που τα αποτελούν (κράσπεδα, ρείθρα, υπόστρωµα και επίστρωση ή επικάλυψη) είναι οι ιδιοκτήτες των παρόδιων ακινήτων µπροστά στα οποία βρίσκονται.
2.2. Σε περίπτωση καταστροφής, αχρήστευσης και εκσκαφής από το ∆ηµόσιο ή τον οικείο (Ο.Τ.Α.) Οργανισµό Τοπικής Αυτοδιοίκησης των πεζοδροµίων που υπάρχουν πριν από είκοσι τουλάχιστον χρόνια, στα πλαίσια γενικής ανακατασκευής ή αναδιαρρύθµισης των οδών και πλατειών ώστε να ικανοποιούν καλύτερα τις ανάγκες του οικισµού, η δαπάνη αποκατάστασης, επισκευής ή ανακατασκευής των πεζοδροµίων που βαρύνει τους παρόδιους ιδιοκτήτες.
2.3. Σε κάθε άλλη περίπτωση καταστροφής ή αχρήστευσης ή εκσκαφής των πεζοδροµίων από την εκτέλεση εργασιών, υπόχρεος για την αποκατάσταση, επισκευή ή ανακατασκευή του είναι ο φορέας εκτέλεσης των εργασιών αυτών, εκτός αν εκτελούνται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση αυτού τούτου του παρόδιου ακινήτου, οπότε υπόχρεος είναι αποκλειστικά ο ιδιοκτήτης του.
2.4. Η κατασκευή, ανακατασκευή ή επισκευή των πεζοδροµίων, µπορεί να γίνεται από τον οικείο Ο.Τ.Α., σε βάρος και για λογαριασµό είτε των ιδιοκτητών των παρόδιων ακινήτων είτε φορέων εκτέλεσης έργων εφόσον αυτά δεν έχουν κατασκευασθεί ή επισκευασθεί ακόµα, ή δεν έχουν τηρηθεί οι προδιαγραφές που ισχύουν για την κατασκευή ή επισκευή τους.
3. Τρόπος κατασκευής.
3.1. Προδιαγραφές:
Σε κάθε περίπτωση στις προδιαγραφές των πεζοδροµίων καθορίζονται οι διαστάσεις, το είδος κατασκευής και το είδος των υλικών των κρασπέδων, των ρείθρων, του υποστρώµατος και της επίστρωσης ή της επικάλυψής τους. Επίσης καθορίζονται το είδος της φυτείας, οι διαστάσεις και τα άλλα στοιχεία των τµηµάτων των πεζοδροµίων που διατίθενται για φύτευσή τους.
3.1.1. Τα πεζοδρόµια κατασκευάζονται σύµφωνα µε προδιαγραφές που καθορίζονται µε απόφαση του οικείου ∆ηµοτικού ή Κοινοτικού Συµβουλίου. Σε οικισµούς που έχουν χαρακτηρισθεί παραδοσιακοί η πιο πάνω απόφαση εκδίδεται µε σύµφωνη γνώµη της αρµόδιας Επιτροπής Πολεοδοµικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠΑΕ).
3.1.2. Σε οικισµούς µε πληθυσµό πάνω από 20.000 κατοίκους και εφόσον τα πεζοδρόµια αποτελούν σηµαντικό στοιχείο διαµόρφωσης των πολεοδοµικών ή κυκλοφοριακών συνθηκών οδού, πλατείας ή περιοχής οι προδιαγραφές κατασκευής στο σύνολο ή σε µέρος τους καθορίζονται µε απόφαση του αρµόδιου Νοµάρχη που εκδίδεται µε τήρηση της διαδικασίας του άρθρου 3 Ν.∆. 17-7-23.
3.1.3. Σε οικισµούς στους οποίους δεν έχουν καθορισθεί οι πιο πάνω προδιαγραφές τα πεζοδρόµια κατασκευάζονται σύµφωνα µε τις οδηγίες του οικείου ∆ήµου ή Κοινότητας που περιλαµβάνονται στην άδεια της παρ. 4.1. του παρόντος άρθρου.
3.2. Σε κάθε περίπτωση οι επιφάνειες των πεζοδροµίων έχουν αντιολισθηρή διαµόρφωση και είναι προσπελάσιµες από τις αναπηρικές πολυθρόνες, µε κεκλιµένα επίπεδα (ράµπες) πλάτους τουλάχιστον 0,80 του µέτρου που κατασκευάζονται σε κατάλληλες θέσεις, εφόσον αυτό επιτρέπεται από τη µορφολογία του εδάφους.
3.3. Η κλίση κατά µήκος των πεζοδροµίων δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 12%. Για την αποφυγή µεγαλύτερης κλίσης κατασκευάζονται σε κατάλληλες θέσεις βαθµίδες σε όλο το πλάτος του πεζοδροµίου µέγιστου ύψους 0,15 µ.
3.4. Βαθµίδες εξυπηρέτησης των κτιρίων.
3.4.1. Έξω από τη ρυµοτοµική γραµµή απαγορεύεται να κατασκευάζονται βαθµίδες για την εξυπηρέτηση των κτιρίων. Κατ' εξαίρεση, είναι δυνατή η κατασκευή τους, ύστερα από άδεια του δηµοτικού ή κοινοτικού συµβουλίου, αν µετά την ανέγερση του κτιρίου έχει µεταβληθεί η υψοµετρική στάθµη του δρόµου. Η κατασκευή αυτή πρέπει να εξασφαλίζει την ασφάλεια της κυκλοφορίας των πεζών και των αναπηρικών πολυθρονών στην επιφάνεια που αποµένει.
Σε καµία όµως περίπτωση δεν επιτρέπεται στα πεζοδρόµια η κατασκευή σκαλοπατιών που κατέρχονται προς το κτίριο, για εξυπηρέτησή του, αλλά επιβάλλεται τα σκαλοπάτια αυτά να αρχίζουν ένα (1) µέτρο µέσα από τη ρυµοτοµική γραµµή ή από την οικοδοµική γραµµή σε περίπτωση ύπαρξης προκηπίου που είναι σε συνέχεια του πεζοδροµίου και χρησιµοποιείται από το κοινό.
3.4.2. Οι διατάξεις του προηγούµενου εδαφίου έχουν εφαρµογή και σε υφιστάµενες κλίµακες ή βαθµίδες κλιµάκων.
Κλίµακες ή βαθµίδες κλιµάκων αντίκειται στις διατάξεις της παραγράφου αυτής είναι επικίνδυνες από άποψη κυκλοφορίας η δε άρση του κινδύνου γίνεται µε εφαρµογή των διατάξεων «περί επικινδύνων οικοδοµών» από την αρµόδια Πολεοδοµική Υπηρεσία.
3.5. Φύτευση δένδρων, θάµνων κλπ.
3.5.1. Κατά τη διαµόρφωση των πεζοδροµίων για τη φύτευση δένδρων, θάµνων κλπ., οπωσδήποτε αφήνεται ελεύθερη δίοδος, πλάτους τουλάχιστο 0,60 του µέτρου για τη διέλευση των πεζών.
Ειδικά σε πεζοδρόµιο πλάτους µεγαλύτερου ή ίσου των 1,50 µ. η ελεύθερη δίοδος πρέπει να έχει πλάτος 0,80 του µέτρου.
Ο κορµός των δένδρων τοποθετείται τουλάχιστον 0,50 του µέτρου εσώτερα από την ακµή του κρασπέδου.
3.5.2. Όπου η ρυµοτοµική γραµµή συµπίπτει µε την οικοδοµική ανάλογα µε το ριζικό σύστηµα των δένδρων πρέπει να λαµβάνονται τα κατάλληλα µέτρα για την αποφυγή βλάβης
των κτιρίων και δοµικών κατασκευών.
3.6. Κάτω από τα πεζοδρόµια απαγορεύεται η κατασκευή ή η τοποθέτηση δεξαµενών για οποιοδήποτε σκοπό (αποθήκευση, συγκέντρωση υγρών κλπ.).
Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται µόνον η τοποθέτηση εγκαταστάσεων των αρµόδιων φορέων για τη σύνδεση των κτιρίων µε τα δίκτυα ηλεκτρισµού, ύδρευσης, αποχέτευσης, τηλεφώνου, αερίου πόλης, καθώς και σωληνώσεων απορροής στους κοινόχρηστους χώρους των βρόχινων νερών των κτιρίων.
4. ∆ιαδικασίες - Αναλογισµός δαπανών.
4.1. Για την κατασκευή ή ανακατασκευή καθώς και για την εκσκαφή των πεζοδροµίων απαιτείται άδεια του οικείου ∆ήµου ή της Κοινότητας, στην οποία αναφέρονται οι αντίστοιχες προδιαγραφές ή αν δεν υπάρχουν οι σχετικές οδηγίες.
4.2. Οι δαπάνες κατασκευής, ανακατασκευής, επισκευής ή συντήρησης των πεζοδροµίων που γίνονται από τον οικείο Ο.Τ.Α. ή το ∆ηµόσιο, εισπράττονται από τους παρόδιους ιδιοκτήτες ή τους φορείς εκτέλεσης εργασιών, που είναι υπόχρεοι ανάλογα µε την περίπτωση σύµφωνα µε τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για την είσπραξη των ∆ηµοσίων Εσόδων.
4.3. Στις περιπτώσεις του προηγούµενου εδαφίου η δαπάνη που αναλογεί σε κάθε παρόδιο ακίνητο υπολογίζεται από τον οικείο Ο.Τ.Α. ή το ∆ηµόσιο µε βάση το µήκος του προσώπου που έχει στη ρυµοτοµική γραµµή και την τιµή του τρέχοντος µέτρου που έχει η σχετική δαπάνη.
4.4. Τυχόν ενστάσεις ενάντια στις καταλογιστικές πράξεις υποβάλλονται στην αρχή που τις έκδοσε, µέσα σε προθεσµία 15 ηµερών από την κοινοποίησή τους στους υπόχρεους
ιδιοκτήτες. Στις ενστάσεις αυτές αποφασίζει το οικείο ∆ηµοτικό ή Κοινοτικό Συµβούλιο ύστερα από εισήγηση της Τεχνικής Υπηρεσίας του Ο.Τ.Α. ή της Τεχνικής Υπηρεσίας ∆ήµων και Κοινοτήτων (ΤΥ∆Κ) του Νοµού αν δεν υπάρχει Τεχνική Υπηρεσία. 

1. Σε περίπτωση αίτησης για χορήγηση οικοδοµικής άδειας για την ανέγερση νέου ή προσθήκη κατ' επέκταση ή καθ' ύψος υφισταµένου κτιρίου, συνολικού όγκου µεγαλυτέρου των 1.500 κυβικών µέτρων, ή ανεξάρτητα του όγκου σε περίπτωση κτιρίου µε περισσότερους από δυο (2) ορόφους, απαιτείται η υποβολή µελέτης των υδραυλικών εγκαταστάσεων, που προβλέπονται για την λειτουργικότητα του συγκεκριµένου κτιρίου, καθώς και δήλωση επίβλεψης των εργασιών αυτών.
2. Σε περίπτωση αίτησης για χορήγηση οικοδοµικής άδειας, για την ανέγερση νέου ή προσθήκης κατ' επέκταση ή καθ' ύψος υφισταµένου κτιρίου, συνολικού Σ.∆. µεγαλυτέρου των 3.000 κυβικών µέτρων ή ανεξάρτητα του όγκου σε περίπτωση κτιρίου µε περισσότερους από 5 ορόφους, απαιτείται η υποβολή όλων των µελετών ηλεκτροµηχανολογικών εγκαταστάσεων που προβλέπονται στο κτίριο καθώς και δήλωση επίβλεψης των εργασιών αυτών. 

1. Γενικά.
1.1. Οι εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις του κτιρίου περιλαµβάνουν τις εγκαταστάσεις ύδρευσης (δηλαδή τις εγκαταστάσεις διανοµής και αποθήκευσης νερού χρήσης, τις εγκαταστάσεις παραγωγής, διανοµής και αποθήκευσης ζεστού νερού χρήσης), τις εγκαταστάσεις πυρόσβεσης µε νερό ή αφρό χαµηλής διόγκωσης, τις εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυµάτων, απόβλητων και οµβρίων ή άλλων καθαρών νερών, καθώς και τις διάφορες συνδέσεις µέσα ή έξω από το κτίριο, που σκοπό έχουν την τροφοδοσία του µε νερό ή την αποµάκρυνση λυµάτων, απόβλητων και οµβρίων.
1.2. Οι εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις κατασκευάζονται µε τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζονται συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και άνεσης των ατόµων που χρησιµοποιούν (κατοικούν, εργάζονται ή παρευρίσκονται) τα κτίρια, καθώς και η ορθή και απρόσκοπτη λειτουργία αυτών. Να λαµβάνεται πρόνοια ώστε η δικλείδα γενικής παροχής να είναι προσιτή και σε άτοµα µε ειδικές ανάγκες χρήστες αµαξιδίων.
1.3. Ο τρόπος κατασκευής των εγκαταστάσεων και η ποιότητα των χρησιµοποιούµενων υλικών, καθώς και συστάσεις και οδηγίες καθορίζονται από τους σχετικούς κανονισµούς ή και τις εγκεκριµένες τεχνικές οδηγίες ή εµπειρικά, αν δεν υπάρχουν τα πιο πάνω.
Ειδικότερα, για τις εγκαταστάσεις ύδρευσης εφαρµόζονται οι διατάξεις της τεχνικής οδηγίας του Τεχνικού Επιµελητηρίου της Ελλάδας (ΤΕΕ) (ΤΟΤΕΕ) 2411/1986, για τις εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυµάτων και οµβρίων εφαρµόζονται οι διατάξεις της ΤΟΤΕΕ 2412/86 και για τις εγκαταστάσεις πυρόσβεσης µε νερό οι διατάξεις της ΤΟΤΕΕ 2451/86 (ΦΕΚ 632/Β/26-11-87).
1.4. Οι όροι διάθεσης των λυµάτων ή των απόβλητων καθορίζονται σύµφωνα µε την υγειονοµική διάταξη Ε1Β/221/65 (ΦΕΚ 138/Β) ή των τροποποιήσεων της που κάθε φορά ισχύουν και των διοικητικών πράξεων που εκδίδονται σύµφωνα µε αυτήν.
1.5. Η ενσωµάτωση στοιχείων της υδραυλικής εγκατάστασης στον φέροντα οργανισµό απαγορεύεται. Ενσωµάτωση αυτών στα µη φέροντα µέρη της οικοδοµής πρέπει να αποφεύγεται, στις περιπτώσεις όµως που είναι αναπόφευκτη, επιτρέπεται εφ' όσον:
α) Πιθανή βλάβη του κτιρίου ή της υδραυλικής εγκατάστασης από σεισµό ή άλλη αιτία δεν θα επιφέρει αχρηστία στην υδραυλική εγκατάσταση ή βλάβη στην οικοδοµή και γενικά η αποκατάσταση των βλαβών να είναι σχετικά εύκολη, σύντοµη και οικονοµική.
β) ∆εν δηµιουργούνται κακοτεχνίες και αντιαισθητικές κατασκευές.
γ) Εξασφαλίζονται ελεύθερη συστολή - διαστολή των σωληνώσεων και έντεχνα τελειώµατα.
δ) Τα ενσωµατούµενα υλικά είναι κατάλληλα σύµφωνα µε τις σχετικές προδιαγραφές και την τεχνική εµπειρία και δεν αλληλεπιδρούν µεταξύ τους.
Η στήριξη και η διέλευση των στοιχείων των υδραυλικών εγκαταστάσεων επιτρέπεται στα φέροντα και µη τµήµατα της οικοδοµής εφ' όσον: Έχει γίνει σχετική πρόβλεψη από τη στατική και αντισεισµική µελέτη και εφαρµόζονται οι παραπάνω διατάξεις α, β, γ, δ της παρούσης παραγράφου.
Εάν δεν έχει γίνει σχετική πρόβλεψη, στη στατική και αντισεισµική µελέτη είναι δυνατό να επιτραπούν διελεύσεις και στηρίξεις σε φέροντα ή µη τµήµατα της οικοδοµής εάν δεν ελαττώνεται κάτω απ' τα επιτρεπτά όρια η φέρουσα ικανότητα και αντοχή αυτών µετά από έγγραφη βεβαίωση του επιβλέποντα των στατικών εργασιών µηχανικού, εφαρµοζοµένων και πάλι των διατάξεων α, β, γ, δ της παρούσης παραγράφου.
1.6. Εφόσον οι κλιµατολογικές συνθήκες το απαιτούν, οι εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις πρέπει να κατασκευάζονται µε τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής προστασία από τον παγετό, σε όλα τα τµήµατα των εγκαταστάσεων.
1.7. Οι εσωτερικές υδραυλικές εγκαταστάσεις πρέπει να είναι υπολογισµένες και κατασκευασµένες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να µη δηµιουργείται θόρυβος κατά τη λειτουργία τους ούτε να διευκολύνεται η µετάδοση του θορύβου.
Σε χώρους µε ειδικές απαιτήσεις στάθµης θορύβου, πρέπει να λαµβάνονται ειδικά µέτρα (π.χ. στήριξη των σωληνώσεων στην εξωτερική παρειά των τοίχων που περιβάλλουν τους χώρους µε παρεµβολή ηχοµονωτικού υλικού κλπ.).
2. Εγκαταστάσεις ύδρευσης.
2.1. Σε κάθε νέο κτίριο ή αυτοτελές τµήµα κτιρίου που µπορεί να χρησιµοποιηθεί έστω και πρόσκαιρα από ανθρώπους, πρέπει να υπάρχει τουλάχιστο ένα σηµείο υδροληψίας µε καθαρό, δροσερό και πόσιµο νερό, σε επαρκή ποσότητα.
2.2. Οι εγκαταστάσεις ύδρευσης πρέπει να πληρούν τα αναφερόµενα στις παραγράφους 1.2., 1.3., 1.4., 1.5., και 1.7 του παρόντος άρθρου.
2.3. Για κάθε νεοαναγειρόµενο ή υφιστάµενο κτίριο ή τµήµα κτιρίου, εφόσον η απαιτούµενη ποσότητα νερού µπορεί να διατεθεί από δηµοτικό ή δηµόσιο αγωγό ύδρευσης, τότε η σύνδεση µε το δηµοτικό ή δηµόσιο δίκτυο ή αγωγό ύδρευσης είναι υποχρεωτική.
2.4. Όταν δεν υπάρχει δηµοτικό ή δηµόσιο δίκτυο ύδρευσης ή όταν υπάρχει µεν αλλά οι διατιθέµενες ποσότητες του δικτύου είναι ανεπαρκείς για τις ανάγκες του κτιρίου ή του χώρου, µπορεί να χρησιµοποιηθούν ιδιωτικές πηγές νερού, οι οποίες ελέγχονται περιοδικά για την καταλληλότητα του νερού από την αρµόδια υπηρεσία.
2.5. Οποιαδήποτε σύνδεση της εγκατάστασης ύδρευσης κτιρίου, το οποίο τροφοδοτείται από δηµόσιο ή δηµοτικό αγωγό ύδρευσης, µε άλλες πηγές νερού απαγορεύεται. Απαγορεύεται επίσης η διασύνδεση της εγκατάστασης ύδρευσης µε οποιαδήποτε άλλη εγκατάσταση νερού (π.χ. πυρόσβεσης).
2.6. Η σύνδεση της εγκατάστασης ύδρευσης µε τους υδραυλικούς υποδοχείς ή τις συσκευές που τροφοδοτεί πρέπει να γίνεται µε τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκλείεται η ρύπανση ή η µόλυνση του νερού από τα λύµατα ή απόβλητα.
2.7. Εάν σε ένα κτίριο υπάρχουν, εκτός από την εγκατάσταση ύδρευσης που τροφοδοτείται από δηµόσιο ή δηµοτικό αγωγό, και άλλες εγκαταστάσεις νερού, όπως π.χ. πυρόσβεσης ή βιοµηχανικής επεξεργασίας, οι οποίες τροφοδοτούνται από άλλες πηγές ύδρευσης, τότε όλες οι σωληνώσεις και οι λήψεις πόσιµου νερού πρέπει να χαρακτηρίζονται µε χρώµατα και επιγραφές και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις να φέρουν σε όλες τις λήψεις τους επιγραφές της ακαταλληλότητας του νερού για πόσιµη χρήση.
2.8. Εάν για την τροφοδότηση ενός κτιρίου απαιτείται η χρήση αντλιών, οι αντλίες απαγορεύεται να συνδεθούν απευθείας επί των σωληνώσεων του δηµοτικού ή δηµόσιου αγωγού ύδρευσης, αλλά θα αναρροφούν από ανοικτή δεξαµενή, η οποία θα τροφοδοτείται από το δίκτυο ή αγωγό ύδρευσης.
2.9. Οι εγκαταστάσεις ύδρευσης πρέπει να κατασκευάζονται από υλικά που να εξασφαλίζουν απόλυτα συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας για τα άτοµα που τις χρησιµοποιούν, κατάλληλης αντοχής, στεγανότητας και αντοχής σε διάβρωση, όπως προβλέπουν οι ισχύουσες διατάξεις (κανονισµοί, τεχνικές οδηγίες κλπ.).
3. Εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυµάτων ή απόβλητων.
3.1. Σε κάθε νέα κατοικία πρέπει να υπάρχει ένας τουλάχιστο χώρος υγιεινής και ένας χώρος ή τµήµα χώρου παρασκευής τροφής (κουζίνα), καθώς και εγκατάσταση ύδρευσης και εγκατάσταση αποχέτευσης λυµάτων.
Οι κατ' ελάχιστο απαιτούµενοι υποδοχείς σε κάθε κατοικία είναι : λεκάνη αποχωρητηρίου, νιπτήρας και υποδοχέας γενικής καθαριότητας (λουτήρας ή λεκάνη καταιονιστήρα) σε ενιαίο ή χωριστούς χώρους υγιεινής και ένας νεροχύτης στο χώρο παρασκευής φαγητού.
3.2. Σε κάθε κτίριο ή χώρο, νέο ή υφιστάµενο, οποιασδήποτε χρήσης, όπου προβλέπεται παραµονή, εργασία ή παρουσία ατόµων, επιβάλλεται η ύπαρξη κατάλληλου πλήθους αποχωρωτηρίων και νιπτήρων, καθώς και λοιπών υδραυλικών αποδοχέων, σύµφωνα µε τις ισχύουσες διατάξεις.
Εφόσον από τον προορισµό του κτιρίου ή του χώρου προβλέπεται, σε µη σπάνιες περιπτώσεις, η παραµονή των αυτών προσώπων πέραν του 12ωρου ή υπάρχει πιθανότητα τα άτοµα του χώρου να εκτεθούν σε υπερβολική θερµότητα ή να µολυνθεί το δέρµα τους από δηλητηριώδεις, βλαπτικές ή ερεθιστικές ουσίες, πρέπει να υπάρχουν και υποδοχείς γενικής σωµατικής καθαριότητας (λουτήρας ή λεκάνη καταιονιστήρα), σε κατάλληλο πλήθος και διάταξη.
3.3. Σε κάθε κτίριο ή χώρο όπου προβλέπεται η ύπαρξη σηµείου υδροληψίας ή υδραυλικού υποδοχέα οποιουδήποτε είδους, πρέπει να υπάρχει εγκατάσταση αποχέτευσης λυµάτων ή αποβλήτων.
Κατ' εξαίρεση τούτο δεν ισχύει, προκειµένου για πυροσβεστικά σηµεία υδροληψίας, για σηµεία υδροληψίας δεξαµενής ή δοχείων που χρησιµοποιούνται για αποθήκευση νερού και σε σηµεία υδροληψίας που δε βρίσκονται στο εσωτερικό του κτιρίου, εφόσον ο φυσικός αποδέκτης µπορεί να παραλάβει τις σχετικές ποσότητες νερού και η χρήση του σηµείου υδροληψίας δε δηµιουργεί προβλήµατα καθαριότητας.
3.4. Η εγκατάσταση αποχέτευσης λυµάτων ή απόβλητων ενός κτιρίου ή ενός χώρου περιλαµβάνει τους υδραυλικούς υποδοχείς (εφόσον υπάρχουν), τα δίκτυα σωληνώσεων, τις οσµοπαγίδες, τα σηµεία καθαρισµού, τις διατάξεις αερισµού, δηλαδή εισόδου και κυκλοφορίας αέρα στο σύστηµα, τόσο για την προστασία των παγίδων από σιφωνισµό, όσο και για την αποµάκρυνση των οσµών και αερίων και τη σύνδεση µε το σύστηµα διάθεσης λυµάτων ή απόβλητων µέσω γενικής παγίδας (µηχανοσίφωνα).
3.5. Οι εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυµάτων ή απόβλητων πρέπει να πληρούν τα αναφερόµενα στις παραγράφους 1.2., 1.3.(β), 1.4., 1.5., 1.6. και 1.7. του παρόντος άρθρου.
3.6. Οι εγκαταστάσεις αποχέτευσης πρέπει σε όλη τους την έκταση να είναι στεγανές στις παρουσιαζόµενες εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις ρευστών (υγρών ή αερίων).
3.7. Απαγορεύεται η σύνδεση των εγκαταστάσεων αποχέτευσης λυµάτων ή αποβλήτων µε εγκαταστάσεις αποχέτευσης οµβρίων σε οποιοδήποτε σηµείο, πλην του παντορροϊκού δηµόσιου ή δηµοτικού αγωγού αποχέτευσης.
3.8. Όλοι οι υδραυλικοί υποδοχείς ή τα σηµεία αποχέτευσης πρέπει να συνδέονται µε το δίκτυο σωληνώσεων µέσω οσµοπαγίδας, χωριστά ή οµαδικά. Κατά τη σχεδίαση και κατασκευή της εγκατάστασης αποχέτευσης πρέπει να ληφθεί µέριµνα, ώστε η υδάτινη σφραγίδα των οσµοπαγίδων να διατηρείται κανονικά κατά τη λειτουργία της εγκατάστασης.
Επίσης, πρέπει να ληφθεί µέριµνα, ώστε οι σωληνώσεις και οι οσµοπαγίδες να µπορούν να καθοριστούν εύκολα µέσω ανοιγµάτων ή σηµείων καθαρισµού (π.χ. τάπες, φρεάτια κλπ.) και να µην έχουν τυφλά σηµεία.
3.9. Εγκαταστάσεις αποχέτευσης λυµάτων ή απόβλητων ή τµήµατά τους, που βρίσκονται χαµηλότερα από τη στάθµη υπερύψωσης, πρέπει να προστατεύονται µε τρόπο που να αποκλείεται η εισροή των υγρών της στάθµης στην εγκατάσταση.
3.10. Οι απολήξεις των κατακόρυφων στηλών ακάθαρτων ή αερισµού πρέπει να είναι σε τέτοιες θέσεις, ώστε να µην αποτελούν κίνδυνο για την υγεία ή ενόχληση και πάντως να µην είναι χαµηλότερα από 1,5 µέτρο από δάπεδο που βρίσκεται στην ίδια στάθµη µε δάπεδο χώρου κύριας χρήσης του ίδιου κτιρίου.
3.11. Απαγορεύεται η σύνδεση του συστήµατος αερισµού της εγκατάστασης αποχέτευσης µε οποιοδήποτε σύστηµα εξαερισµού χώρων.
3.12. Η εγκατάσταση αποχέτευσης λυµάτων πρέπει να είναι κατασκευασµένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε µεταξύ εξαρτήµατος ή συσκευής σηµείου υδροληψίας και του σηµείου υπερχείλισης υδραυλικών υποδοχέων ή σηµείου ή οπής απορροής, να υπάρχει κατάλληλο διάκενο αέρα, όπως ορίζουν οι οικείοι κανονισµοί, και να αποκλείεται η µόλυνση της εγκατάστασης ύδρευσης.
Για τον ίδιο λόγο απαγορεύεται η σύνδεση του υδραυλικού αποδοχέα µε απολήξεις σωληνώσεων άλλων πλην αποχέτευσης, αερισµού και έκπλυσης. Η στερέωση κρουνών ή σωληνώσεων ύδρευσης επί του υποδοχέα δε θεωρείται απόληξη σωληνώσεων.
3.13. Η σύνδεση της εγκατάστασης αποχέτευσης νέου ή υφιστάµενου κτιρίου ή χώρου µε δηµοτικό ή δηµόσιο υπόνοµο που να δέχεται ακάθαρτα (λύµατα ή απόβλητα) είναι υποχρεωτική, εφόσον ο υπόνοµος διέρχεται από το δρόµο που έχει πρόσβαση στο κτίριο.
3.14. Η ποιότητα των λυµάτων, ή απόβλητων που µπορεί να συνδεθούν µε υπόνοµο καθορίζεται από τις ισχύουσες διατάξεις ή τους κανονισµούς της αρχής που διαχειρίζεται τον υπόνοµο. Στην περίπτωση αυτή και µόνο οι διατάξεις ή η εγκατάσταση επεξεργασίας λυµάτων αποτελεί µέρος της εγκατάστασης αποχέτευσης υπό την έννοια του παρόντος άρθρου.
3.15. Σε περίπτωση που υφιστάµενη εγκατάσταση αποχέτευσης συνδεθεί µε νεοκατασκευασµένο υπόνοµο, οι υφιστάµενοι στεγανοί και απορροφητικοί βόθροι, καθώς
και τα µη αναγκαιούντα τµήµατα του δικτύου αποχέτευσης πρέπει να αχρηστεύονται ή αποξηλώνονται.
Η αχρήστευση γίνεται µε πλήρες άδειασµα των βόθρων και µε πλήρωσή τους µε καθαρές γαίες ή λιθορριπή, σε κάθε όµως περίπτωση θα πρέπει να υπάρχει µια σφραγιστική στρώση από οπλισµένο σκυρόδεµα που θα εντοπίζει τη θέση των βόθρων.
Μελλοντική έδραση κτιρίων επ' αυτών πρέπει να αντιµετωπίζει τους πιθανούς κινδύνους από την ύπαρξη αυτών.
3.16. Όπου δεν είναι δυνατή η αποχέτευση προς υπόνοµο ή όπου ο ειδικός κανονισµός λειτουργίας υπονόµων απαιτεί, επιβάλλεται η κατασκευή στεγανού βόθρου (σηπτικής δεξαµενής). Οι στεγανοί βόθροι ή άλλες κατάλληλες για την καθίζηση των λυµάτων διατάξεις πρέπει:
- Να έχουν επαρκή χωρητικότητα και κατάλληλες διαστάσεις, ώστε να είναι κατάλληλοι για τη χρήση που προορίζονται.
- Να έχουν στεγανά τοιχώµατα, αποκλείοντας διαρροές λυµάτων προς το χώµα και εισροές υπογείων ή οµβρίων υδάτων.
- Να έχουν στόµια καθαρισµού και επίσκεψης αεροστεγανά.
- Να αερίζονται.
- Να απέχουν τουλάχιστο 15 µέτρα από κάθε πηγή νερού και τουλάχιστον 1,00 µ. από όλα τα όρια του οικοπέδου και τα θεµέλια κτιρίου.
3.17. Υπό την επιφύλαξη της παραγράφου 3.16. του παρόντος επιτρέπεται η διάθεση των λυµάτων στο φυσικό αποδέκτη µε σύστηµα απορροφητικού βόθρου ή τάφρου, µε τις εξής προϋποθέσεις:
- Να έχουν υποστεί καθίζηση σε κατάλληλη διάταξη (π.χ. σηπτικός βόθρος).
- Οι απορροφητικοί βόθροι ή τάφροι να απέχουν τουλάχιστο 15 µέτρα από υδραγωγεία και 30 µέτρα από φρέατα ή πηγές νερού ή τη θάλασσα.
- Να απέχουν απόσταση από τα θεµέλια ανάλογα µε τη σύσταση του εδάφους τέτοια, ώστε να µην προκαλεί τη διάβρωση του εδάφους θεµελίωσης. Πάντως, η απόσταση αυτή δεν µπορεί να είναι µικρότερη των 2 µέτρων.
∆ιάθεση αποβλήτων προς το φυσικό αποδέκτη επιτρέπεται µε τις παραπάνω προϋποθέσεις, µόνο εφόσον η ποιότητά τους είναι σύµφωνη µε γενικές ή ειδικές υγειονοµικές ή άλλες διατάξεις.
3.18. Όλα τα εξαρτήµατα, συσκευές, κατασκευές επιτόπου του έργου κλπ. της εγκατάστασης αποχέτευσης λυµάτων ή απόβλητων πρέπει να είναι από υλικά κατάλληλα για το σκοπό που προορίζονται, µε κατάλληλη αντοχή, στεγανότητα, απορροφητικότητα σε νερό, επιφανειακή ταχύτητα και αντοχή σε διάβρωση.
4. Εγκατάσταση αποχέτευσης οµβρίων:
4.1. Όλες οι επιφάνειες απορροής οµβρίων ή οι επιφάνειες στέγης κτιρίου ή χώρου νέου ή υφισταµένου ή οικοπέδου ή ανοικτού χώρου, εφόσον προκαλούν ή είναι δυνατόν να προκαλέσουν ενόχληση ή συνιστούν κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια των γειτονικών ιδιοκτησιών ή κοινόχρηστων ή δηµόσιων χώρων (όπως π.χ. πεζοδροµίων) µε την κατάκλυσή τους µε όµβρια νερά πρέπει να διαθέτουν εγκατάσταση αποχέτευσης οµβρίων.
Απαγορεύεται η ελεύθερη απορροή οµβρίων από τα δώµατα και τους εξώστες.
4.2. Η εγκατάσταση αποχέτευσης οµβρίων περιλαµβάνει τις διαµορφώσεις και τα στοιχεία συλλογής οµβρίων νερών των κτιρίων, το δίκτυο των οριζοντίων ή κατακόρυφων υδρορροών, τα απαραίτητα σηµεία καθαρισµού, τις αµµοπαγίδες και τη σύνδεση µε το δηµοτικό ή δηµόσιο αγωγό οµβρίων ή ακαθάρτων, εφόσον υπάρχει παντορροϊκό σύστηµα.
Σε περίπτωση παντορροϊκού αγωγού, στο δίκτυο υδρορροών πρέπει να προβλεφθούν οσµοπαγίδες σε κατάλληλες θέσεις, που να µην ευνοούν τη γρήγορη εξάτµιση του νερού της παγίδας.
4.3. Εάν δεν υπάρχουν αγωγοί κατάλληλοι για τη διάθεση των οµβρίων, τότε αυτή µπορεί να γίνεται στα ρείθρα των πεζοδροµίων. Σε περίπτωση αδυναµίας διάθεσης των οµβρίων και εκεί, είναι δυνατή η διάθεση των οµβρίων σε απορροφητικό φρέαρ, µε τις εξής προϋποθέσεις:
- Το φρέαρ να απέχει τουλάχιστο 5,00 µέτρα από θεµέλια κτιρίων ή τα όρια του οικοπέδου.
- Το φρέαρ να απέχει τουλάχιστο 5 µέτρα από υδραγωγεία και 10 µέτρα από φρεάτια ή πηγές νερού.
- Τα όµβρια να µην έχουν µολυνθεί µε λύµατα ή απόβλητα, όπως επίσης να έχουν υποστεί καθίζηση φερτών υλών σε κατάλληλες οσµοπαγίδες.
4.4. Σε κάθε περίπτωση, επιτρέπεται η συλλογή οµβρίων σε στεγανή δεξαµενή, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις. Η δεξαµενή πρέπει:
- Να έχει επαρκή χωρητικότητα σύµφωνα µε τις τοπικές συνθήκες.
- Να έχει στεγανά τοιχώµατα που να αποκλείουν τόσο τη διαρροή των οµβρίων, όσο και κυρίως την εισροή υπόγειων ή άλλων νερών.
- Να έχει επαρκή αερισµό και στόµια καθαρισµού και επίσκεψης.
- Να απέχει τουλάχιστο 1,00 µέτρο από τα όρια του οικοπέδου ή τα θεµέλια κτιρίων και 5,00 µέτρα από κάθε πηγή νερού.
5. Εγκαταστάσεις πυρόσβεσης µε νερό.
5.1. Εγκαταστάσεις πυρόσβεσης µε νερό νοούνται το σύνολο των διατάξεων και συστηµάτων που εγκαθίστανται σε ένα νέο ή υφιστάµενο κτίριο ή χώρο, ώστε να εξασφαλίζονται τα προβλεπόµενα κατασβεστικά µέσα από τις ισχύουσες διατάξεις σύµφωνα µε την παράγραφο 1.3. του παρόντος άρθρου και χρησιµοποιούν ως κατασβεστικό µέσο είτε νερό είτε υδατικό διάλυµα διαφόρων ουσιών (π.χ. εγκατάσταση υδροδοτικού δικτύου, εγκατάσταση αυτόµατων κεφαλών καταιονισµού (SPRINKLERS), εγκατάσταση αφρού χαµηλής διόγκωσης.
5.2. Οι εγκαταστάσεις πυρόσβεσης µε νερό πρέπει να πληρούν τα αναφερόµενα στις παραγράφους 1.2., 1.3., 1.5. και 1.6. του παρόντος άρθρου.
5.3. Η εγκατάσταση πυρόσβεσης είναι ανεξάρτητη από κάθε άλλη εγκατάσταση ύδρευσης και απαγορεύεται η σύνδεση σωληνώσεων της εγκατάστασης πυρόσβεσης µε οποιαδήποτε άλλη εγκατάσταση.
5.4. Εάν στην περιοχή του κτιρίου υπάρχει δηµόσιο ή δηµοτικό πυροσβεστικό δίκτυο, που µπορεί να εξασφαλίζει επαρκείς σύµφωνα µε τις διατάξεις ποσότητες νερού και µε την κατάλληλη πίεση, τότε η εγκατάσταση πυρόσβεσης µπορεί µε την έγκριση της πυροσβεστικής υπηρεσίας να συνδεθεί µε το πυροσβεστικό δίκτυο απευθείας.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, η εγκατάσταση πυρόσβεσης τροφοδοτείται από δεξαµενή κατάλληλου όγκου, µέσω αντλιών και ειδικών διατάξεων, που να εξασφαλίζουν απόλυτα την επάρκεια ποσότητας και πίεσης του κατασχεστικού µέσου στα σηµεία λήψης.
5.5. Επιτρέπεται η χρησιµοποίηση της δεξαµενής ως αποθήκης νερού και για άλλες εγκαταστάσεις, εφόσον:
α) Πληρούνται οι προϋποθέσεις των παραγράφων 2.4. και 2.5. του παρόντος άρθρου.
β) Εξασφαλίζεται απόλυτα ανά πάσα στιγµή και υπό όλες τις προϋποθέσεις η ύπαρξη επαρκούς ποσότητας νερού στα πυροσβεστικά σηµεία, όπως προβλέπουν οι ισχύουσες διατάξεις.
γ) Εξασφαλίζεται η υγιεινή ποιότητα του νερού της δεξαµενής.
5.6. Η εγκατάσταση πυρόσβεσης πρέπει να κατασκευάζεται, τουλάχιστο κατά το τµήµα της εντός του κτιρίου, από υλικά αφενός πυράντοχα (τουλάχιστο 1h φωτιάς) και αφετέρου ανθεκτικά στην ποιότητα του νερού που χρησιµοποιεί η εγκατάσταση. 

1. Γενικά.
1.1. Εγκατάσταση θέρµανσης ενός κτιρίου είναι το σύνολο των συσκευών, κατασκευών, µηχανισµών κλπ., που απαιτούνται για την πρόσδοση θερµικής ενέργειας στους διάφορους χώρους του κτιρίου, µε σκοπό να καλύψει τις θερµικές απώλειες προς το περιβάλλον και να διατηρήσει τη θερµοκρασία των χώρων του κτιρίου στα επιθυµητά επίπεδα άνεσης.
1.2. Οι εγκαταστάσεις θέρµανσης κατατάσσονται σε κατηγορίες, ανάλογα µε διάφορα κριτήρια.
Με κριτήριο:
- Τη θέση της πηγής παροχής θερµικής ενέργειας µέσα σε ένα κτίριο, έχουµε:
α) Τοπικές θερµάνσεις.
β) Κεντρικές θερµάνσεις.
γ) Περιφερειακές θερµάνσεις πόλης (τηλεθερµάνσεις).
- Την πηγή παροχής θερµικής ενέργειας, έχουµε:
α) Θερµάνσεις µε στερεά καύσιµα.
β) Θερµάνσεις µε υγρά καύσιµα.
γ) Θερµάνσεις µε αέρια καύσιµα.
δ) Θερµάνσεις µε ηλεκτρική ενέργεια.
ε) Θερµάνσεις µε αντλία θερµότητας.
ζ) Θερµάνσεις µε ηλιακή ενέργεια.
- Το φορέα της θερµικής ενέργειας, έχουµε:
α) Θερµάνσεις µε νερό (θερµό και υπέρθερµο).
β) Θερµάνσεις µε ατµό (χαµηλής και υψηλής πίεσης).
γ) Θερµάνσεις µε αέρα.
- Τον τρόπο µετάδοσης της θερµικής ενέργειας στο χώρο, έχουµε:
α) Θερµάνσεις µε ακτινοβολία θερµότητας.
β) Θερµάνσεις µε µεταβίβαση θερµότητας.
γ) Συνδυασµό των δύο παραπάνω.
1.3. Ανεξάρτητα από το σύστηµα θέρµανσης που θα επιλεγεί για να καλύψει τις ανάγκες των χώρων κτιρίου, η όλη εγκατάσταση θέρµανσης θα πρέπει να υπολογίζεται, κατασκευάζεται και λειτουργεί µε τρόπο, ώστε:
α) Να εξασφαλίζεται η ασφάλεια των ατόµων που τη χρησιµοποιούν, καθώς και η ασφάλεια του κτιρίου και των γειτονικών ιδιοκτησιών όπου είναι εγκατεστηµένη.
β) Να εξασφαλίζεται η άνεση των χρηστών της εγκατάστασης.
γ) Να εξασφαλίζεται η επάρκεια και η ορθή και απρόσκοπτη λειτουργία της εγκατάστασης σε συνδυασµό µε την ελαχιστοποίηση του κόστους λειτουργίας της.
δ) Να εξασφαλίζεται, κατά το δυνατό, η αυτόµατη λειτουργία της και να λαµβάνονται τα απαραίτητα κάθε φορά µέτρα εξοικονόµησης ενέργειας.
Το σύστηµα παροχής θερµότητας υπολογίζεται µε βάση τις ολικές θερµικές απώλειες του κτιρίου. Ο υπολογισµός των θερµικών απωλειών του κτιρίου γίνεται σύµφωνα µε τα οριζόµενα στον κανονισµό θερµοµόνωσης (π.δ. 1-6-1979, ΦΕΚ 362∆') όπως εκάστοτε ισχύει.
1.4. Τα υλικά, οι συσκευές ή εξαρτήµατα και οι αυτοµατισµοί που χρησιµοποιούνται για την κατασκευή της εγκατάστασης της θέρµανσης θα πρέπει να είναι κατάλληλα για τη χρήση που προορίζονται, άριστης ποιότητας και εφοδιασµένα µε αντίστοιχη έγκριση καταλληλότητας. Ο τρόπος κατασκευής των εγκαταστάσεων και η ποιότητα των υλικών, καθώς και συστάσεις και οδηγίες καθορίζονται από τις εγκεκριµένες τεχνικές οδηγίες.
1.5. Η ενσωµάτωση στοιχείων της εγκατάστασης θέρµανσης στο φέροντα οργανισµό απαγορεύεται. Ενσωµάτωση αυτών στα µη φέροντα µέρη της οικοδοµής πρέπει να αποφεύγεται, στις περιπτώσεις όµως που είναι αναπόφευκτη, επιτρέπεται εφ' όσον:
α) Πιθανή βλάβη του κτιρίου ή της εγκατάστασης θέρµανσης από σεισµό ή άλλη αιτία δεν θα επιφέρει αχρηστία στην εγκατάσταση θέρµανσης ή βλάβη στην οικοδοµή και γενικά η αποκατάσταση των βλαβών να είναι σχετικά εύκολη, σύντοµη και οικονοµική.
β) ∆εν δηµιουργούνται κακοτεχνίες και αντιαισθητικές κατασκευές.
γ) Εξασφαλίζονται ελεύθερη συστολή - διαστολή των σωληνώσεων και έντεχνα τελειώµατα.
δ) Τα ενσωµατωµένα υλικά είναι κατάλληλα σύµφωνα µε τις σχετικές προδιαγραφές και την τεχνική εµπειρία και δεν αλληλεπιδρούν µεταξύ τους.
Η στήριξη και η διέλευση των στοιχείων των εγκαταστάσεων θέρµανσης επιτρέπεται στα φέροντα και µη τµήµατα της οικοδοµής εφ' όσον: Έχει γίνει σχετική πρόβλεψη από τη στατική και αντισεισµική µελέτη και εφαρµόζονται οι παραπάνω διατάξεις α, β, γ, δ της παρούσας παραγράφου.
Εάν δεν έχει γίνει σχετική πρόβλεψη στη στατική και αντισεισµική µελέτη είναι δυνατό να επιτραπούν διελεύσεις και στηρίξεις σε φέροντα ή µη τµήµατα της οικοδοµής εάν δεν ελαττώνεται κάτω απ' τα επιτρεπτά όρια η φέρουσα ικανότητα και αντοχή αυτών, µετά από έγγραφη βεβαίωση του επιβλέποντα των στατικών εργασιών µηχανικού, εφαρµοζοµένων και πάλι των διατάξεων α, β, γ, δ της παρούσας παραγράφου.
1.6. Εφόσον οι κλιµατολογικές συνθήκες το απαιτούν, η εγκατάσταση θέρµανσης πρέπει να κατασκευάζεται µε τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής προστασία από τον παγετό, για όλα τα τµήµατα της εγκατάστασης.
1.7. Η εγκατάσταση πρέπει να είναι υπολογισµένη και κατασκευασµένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να µη δηµιουργείται θόρυβος κατά τη λειτουργία ούτε να διευκολύνεται η µετάδοση του θορύβου. Σε χώρους µε ειδικές απαιτήσεις στάθµης θορύβου, πρέπει να λαµβάνονται ειδικά µέτρα. Επίσης µέτρα πρέπει να λαµβάνονται και σε χώρους µε πηγές θορύβου (π.χ. λεβητοστάσια), ώστε να µη δηµιουργείται ενόχληση σε παρακείµενους χώρους.
2. Εγκαταστάσεις κεντρικής θέρµανσης.
2.1. Εγκατάσταση κεντρικής θέρµανσης ενός κτιρίου ή τµήµατός του είναι το σύνολο των συσκευών, κατασκευών, µηχανισµών κλπ. που περιλαµβάνει θερµική επιφάνεια από µια πηγή µέσω ενός φορέα µεταφοράς θερµότητας (θερµαντικού µέσου) και την κατανέµει στους διάφορους χώρους του κτιρίου ή τµήµατός του, προκειµένου να καλύψει τις θερµικές απώλειες αυτών και να διατηρήσει τη θερµοκρασία τους σε επιθυµητά επίπεδα.
2.2. Η εγκατάσταση κεντρικής θέρµανσης περιλαµβάνει το σύστηµα παραγωγής του θερµαντικού µέσου, το σύστηµα διανοµής και µεταφοράς του θερµαντικού µέσου, το σύστηµα µετάδοσης της θερµότητας στο χώρο και το σύστηµα ελέγχου και αυτοµατισµού της εγκατάστασης. Η εγκατάσταση κεντρικής θέρµανσης υπολογίζεται και κατασκευάζεται µε τρόπο, ώστε να εξασφαλίζει την επιθυµητή θερµοκρασιακή άνεση στους επιµέρους χώρους του κτιρίου, την ασφάλεια των χρηστών και την οικονοµική και απρόσκοπτη λειτουργία της.
Για τον υπολογισµό της εγκατάστασης κεντρικής θέρµανσης των κτιρίων εφαρµόζονται τα αναφερόµενα στα γενικά περί εγκαταστάσεων θέρµανσης.
2.3. Οι εγκαταστάσεις κεντρικής θέρµανσης πρέπει να πληρούν τα αναφερόµενα στις παρ. 1.3., 1.4., 1.5., 1.6. και 1.7. του παρόντος άρθρου. Ειδικότερα για τις κεντρικές θερµάνσεις εφαρµόζονται οι διατάξεις της ΤΟΤΕΕ 412/1986, µέρος 1 δίκτυα (ΦΕΚ 67/Β/4-2-88) και µέρος 2 λεβητοστάσια (ΦΕΚ 177/Β/31-3-88), τα πρότυπα:
ΕΛΟΤ 234 (βαθµός απόδοσης λεβήτων).
ΕΛΟΤ 352 (εξοπλισµός ασφάλειας).
ΕΛΟΤ 810 (εγκατάσταση ασφάλειας), η απόφαση 30322/1170/1983 (ΦΕΚ 364/Β) του Υπουργού Χωροταξίας, Οικισµού και Περιβάλλοντος «Σύσταση κλιµακίων Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος - ΚΕΠΠΕ Κεντρικής Θέρµανσης» καθώς και η 54678/1986 (ΦΕΚ 938/Β) κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και ∆ηµοσίων Έργων και Βιοµηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας «Ρύθµιση θεµάτων σχετικών µε τις σταθερές εστίες καύσης για τη θέρµανση κτιρίων και νερού» ή άλλες διατάξεις που τροποποιούν τα παραπάνω.
2.4. Το σύστηµα παραγωγής του θερµαντικού µέσου µιας εγκατάστασης κεντρικής θέρµανσης περιλαµβάνει όλες τις απαραίτητες συσκευές, διατάξεις, κατασκευές, µηχανισµούς κλπ., που είναι απαραίτητες για την ανύψωση της θερµοκρασίας του θερµαντικού µέσου (θέρµανσή του). Η θέρµανση του µέσου µπορεί να γίνει είτε µε άµεσο τρόπο µε απευθείας πρόσδοση ενέργειας στο θερµαντικό µέσο, που προέρχεται από καύση σε εστία µιας καύσιµης ύλης από ηλεκτρική ενέργεια κλπ., είτε µε έµµεσο τρόπο, δηλαδή τη θέρµανσή του µε ένα άλλο θερµαντικό µέσο ψηλότερης θερµοκρασίας (νερό, ατµό κλπ.).
2.4.1. Λεβητοστάσιο:
2.4.1.1. Εάν σε ένα κτίριο ή χώρο υπάρχει εγκατάσταση κεντρικής θέρµανσης µε συνολική θερµική ισχύ 45 KW και άνω και το θερµαντικό µέσο θερµαίνεται απευθείας (άµεσα), τότε το συγκρότηµα παραγωγής του θερµαντικού µέσου πρέπει να τοποθετείται σε ιδιαίτερο χώρο, καλούµενο λεβητοστάσιο.
Στο λεβητοστάσιο τοποθετούνται ένας ή περισσότεροι λέβητες παραγωγής θερµού νερού (θερµοκρασίας µέχρι 110^οC) ή ατµού πίεσης µέχρι 0,5 BAR ή θερµού αέρα (αερολέβητες) ή ατµογεννήτριες συνολικής θερµικής ισχύος 25 KW και άνω και τα στοιχεία διανοµής (προσαγωγής και επιστροφής) του θερµαντικού µέσου, το σύστηµα προσαγωγής καυσίµου ή παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και το σύστηµα απαγωγής των καυσαερίων.
2.4.1.2. H θέση του λεβητοστάσιου στο κτίριο προσδιορίζεται σε συνάρτηση µε τη θέση της καπνοδόχου, µε τη δυνατότητα προσαγωγής των καυσίµων, τη δυνατότητα αερισµού του χώρου του λεβητοστασίου και µε την κατάλληλη διάταξη των απαιτούµενων σωληνώσεων και την ανάγκη προστασίας του κτιρίου από τους θορύβους που προκαλούνται στο χώρο λεβητοστασίου.
Απαγορεύεται το λεβητοστάσιο να έχει οποιοδήποτε άνοιγµα προς κλιµακοστάσιο (άνοιγµα κουφώµατος, αεραγωγό, γρίλιες κλπ.). Κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται πόρτα, που είναι αναγκαία για την πρόσβαση προς αυτό, εφόσον έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
α) Είναι στο σύνολό της σιδερένια και όπου έχει λαµαρίνα το πάχος της είναι 1,5 m.
β) ∆εν έχει γρίλιες ή οποιοδήποτε άλλο άνοιγµα.
γ) Εφάπτεται σε πατούρες της κάσας σε πλάτος τουλάχιστο 25 mm.
δ) Έχει µηχανισµό επαναφοράς στην κλειστή θέση.
Εναλλακτικά, η πόρτα αυτή αρκεί να έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστο µισής ώρας, όπως προκύπτει από πιστοποιητικό αναγνωρισµένου εργαστηρίου.
2.4.1.3. Το µέγεθος του λεβητοστασίου προσδιορίζεται σε συνάρτηση µε τον αριθµό και τις διαστάσεις των λεβήτων που θα εγκατασταθούν σε αυτό.
Κατά τον προσδιορισµό του µεγέθους του λεβητοστασίου, πρέπει να λαµβάνεται πρόνοια, ώστε να υπάρχει και ο αναγκαίος ελεύθερος χώρος για τη λειτουργία και τη συντήρηση των λεβήτων, χωρίς απαίτηση ανακατασκευής τοίχων ή ανοιγµάτων.
Η διάταξη των λεβήτων µέσα στο λεβητοστάσιο πρέπει να είναι τέτοια, ώστε για κάθε λέβητα να εξασφαλίζονται τα εξής:
α) Η οριζόντια απόσταση µεταξύ της πλευράς του λέβητα που είναι το άνοιγµα της εστίας και του απέναντι τοίχου του λεβητοστασίου πρέπει να είναι ίση µε το µήκος του λέβητα +1m (αλλά τουλάχιστο 1,5 m στο σύνολο, για λέβητες µέχρι 300 KW, και τουλάχιστο 2,0 m, για λέβητες πάνω από 300 KW).
β) Η οριζόντια απόσταση µεταξύ της πλευράς του λέβητα που βρίσκεται η έξοδος των καυσαερίων και του απέναντι τοίχου του λεβητοστασίου ή της απέναντι πλευράς της καπνοδόχου πρέπει να είναι ίση µε το µισό της απόστασης, όπως αυτή ορίζεται προηγουµένως στο εδάφιο (α) της παραγράφου αυτής.
Εφόσον υπάρχουν δύο ή περισσότεροι αγωγοί καυσαερίων, η απόσταση αυτή αυξάνει ανάλογα µε τον αριθµό τους. Σε περίπτωση που παρεµβάλλεται κάποια συσκευή µεταξύ της εξόδου των καυσαερίων από το λέβητα και της καπνοδόχου (π.χ. καπνοσυλλέκτης), θα πρέπει να υπάρχει ελεύθερη απόσταση γύρω από αυτή τουλάχιστο 0,6 m..
γ) Η οριζόντια απόσταση µεταξύ των άλλων πλευρών του λέβητα και των τοίχων του λεβητοστασίου θα πρέπει να είναι τουλάχιστο 0,6 m.
Το ίδιο µέγεθος (0,6 m) ισχύει και για τη µεταξύ δύο λεβήτων απόσταση.
δ) Το ελεύθερο ύψος του λεβητοστασίου (µεταξύ δαπέδου και οροφής ή µεταξύ δαπέδου και κάτω παρειάς τυχόν υπάρχουσας δοκού) πρέπει να είναι τουλάχιστο:
(ι) 2,20 µ. - για λέβητες ολικής εγκαταστηµένης θερµικής ισχύος µέχρι 70 KW.
(ιι) 2,40 µ. - για λέβητες θερµικής ισχύος από 70 KW έως 230 KW.
(ιιι) 3,00 µ. - για λέβητες θερµικής ισχύος άνω των 230 KW.
Τα ανωτέρω ελάχιστα όρια προκειµένου περί αερολεβήτων προσαυξάνονται κατά 50 cm.
ε) Τα ελάχιστα απαιτούµενα ελεύθερα ύψη της περίπτωσης (δ) αυξάνονται για να εξασφαλίσουν ελεύθερο ύψος µεταξύ του λέβητα και της οροφής 0,80 m ή µεταξύ απαραίτητων σωληνώσεων και οροφής 0,50 m.
2.4.1.4. Το λεβητοστάσιο πρέπει κατά το δυνατό να εξαερίζεται οµοιόµορφα.
Απαγορεύεται η ύπαρξη τεχνητού αερισµού του λεβητοστασίου.
- Για τον αερισµό λεβητοστασίου πρέπει να υπάρχουν δύο ανοίγµατα επικοινωνίας µε το ύπαιθρο, κατευθείαν ή µέσω σηράγγων: το ένα για την προσαγωγή του αέρα (αερισµός) και το άλλο για την απαγωγή του αέρα (εξαερισµός).
- Το άνοιγµα προσαγωγής αέρα πρέπει να βρίσκεται κοντά στο δάπεδο του λεβητοστασίου. Η ελεύθερη διατοµή του, στην περίπτωση που χρησιµοποιούνται υγρά ή στερεά καύσιµα, πρέπει να είναι τουλάχιστο ίση µε το 50% της ελεύθερης διατοµής της καπνοδόχου του λεβητοστασίου.
- Στην περίπτωση χρήσης αερίων καυσίµων, η ελεύθερη διατοµή του ανοίγµατος υπολογίζεται σε 6cm2 ανά 1 KW εγκατάστασης θερµικής ισχύος, αλλά όχι µικρότερη από 300 cm².
Το άνοιγµα απαγωγής, ανεξάρτητα από το είδος του καυσίµου, πρέπει να έχει ελεύθερη διατοµή τουλάχιστο ίση µε το 25% της ελεύθερης διατοµής της καπνοδόχου του λεβητοστασίου και όχι µικρότερη από 200 cm².
Για την περίπτωση χρήσης αερίων καυσίµων, τα ανοίγµατα προσαγωγής και απαγωγής πρέπει να βρίσκονται στην ίδια πλευρά και σε εξωτερικό τοίχο.
- Η έξοδος των ανοιγµάτων αερισµού, εξαερισµού ή των σηράγγων πρέπει να απέχει τουλάχιστον 50 cm από οποιοδήποτε άνοιγµα άλλων χώρων παραµονής κοινού.
Όταν χρησιµοποιούνται σήραγγες, πρέπει να έχουν διατοµή κατά 150% µεγαλύτερη της διατοµής του ανοίγµατος και στάθµη πυθµένα 30 cm κάτω από το άνοιγµα αερισµού, ώστε να είναι δυνατός ο καθαρισµός της σήραγγας.
- Ανοίγµατα παρά το ύπαιθρο που βρίσκονται κοντά σε χώρους µε κυκλοφορία και χαµηλότερα από 2 m από το κατάστρωµα πρέπει να προστατεύονται µε ανθεκτικά κιγκλιδώµατα.
- Για την περίπτωση χώρων που υπάρχουν λέβητες συνολικής ισχύος κάτω των 25 KW, τα παραπάνω δεν είναι µεν υποχρεωτικά, συνιστάται όµως να εφαρµόζονται κατά το δυνατό.
2.4.1.5. Τα λεβητοστάσια και οι χώροι που συνδέονται µε την εγκατάσταση θέρµανσης πρέπει να αποτελούν σαφώς ξεχωριστό χώρος εντός ή εκτός του υπόλοιπου οικοδοµικού όγκου και να περιβάλλονται από τοίχους.
- Η επικοινωνία του λεβητοστασίου µε το κτίριο πρέπει να γίνεται µε διάδροµο ή άλλο χώρο µικρής κυκλοφορίας ατόµων µη κατοικήσιµο.
- Το λεβητοστάσιο δεν πρέπει να επικοινωνεί άµεσα µε χώρους διαρκούς παραµονής ανθρώπων.
- Οι πλευρικοί τοίχοι, το δάπεδο και η οροφή του λεβητοστασίου πρέπει να κατασκευάζονται από υλικά άκαυστα και ανθεκτικά σε ψηλές θερµοκρασίες.
Κατά την επίχριση των τοίχων αυτών, λαµβάνεται µέριµνα για το κλείσιµο των πόρων, ώστε να εξασφαλίζουν αεροστεγανότητα.
- Η χρήση υλικών για διάφορες συµπληρωµατικές εργασίες π.χ. ηχοµόνωση, επιτρέπεται, εφόσον τα υλικά αυτά είναι άκαυστα.
- Το δάπεδο του λεβητοστασίου πρέπει να έχει λεία «µη απορροφητική» επιφάνεια. Οι δίοδοι των σωληνώσεων από το λεβητοστάσιο διαµέσου τοίχων, οροφής ή δαπέδων πρέπει να είναι αεροστεγώς κατασκευασµένες, ώστε να µην υπάρχει διαρροή αερίων σε άλλους χώρους.
- Στο λεβητοστάσιο πρέπει να υπάρχει παροχή ψυχρού νερού.
- Το λεβητοστάσιο πρέπεί να έχει αποχέτευση δαπέδου. Η σύνδεση του συστήµατος αποχέτευσης του λεβητοστασίου µε τον κεντρικό αποχετευτικό αγωγό πρέπει να γίνει σύµφωνα µε τους ισχύοντες σχετικούς κανονισµούς και µε τρόπο, ώστε να αποκλείεται διαρροή καυσίµου στο δίκτυο αποχέτευσης του κτιρίου.
- Το λεβητοστάσιο πρέπει να είναι εφοδιασµένο µε όλα τα απαραίτητα µέσα πυρανίχνευσης και πυροπροστασίας, όπως ορίζεται από τις σχετικές διατάξεις.
2.4.1.6. Οι πόρτες του λεβητοστασίου πρέπει να είναι µεταλλικές, να ανοίγουν προς τα έξω, να έχουν µηχανισµό επαναφοράς στην κλειστή θέση και να κλειδώνουν ασφαλώς. Κλειδί της πόρτας του λεβητοστασίου θα βρίσκεται µόνιµα κοντά στην πόρτα.
Το λεβητοστάσιο πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα άνοιγµα που να βλέπει κατευθείαν ή µέσω σήραγγας στον περιβάλλοντα χώρο.
Η καθαρή επιφάνεια του ανοίγµατος πρέπει να είναι ίση µε το 1/12 της επιφάνειας του χώρου του λεβητοστασίου.
Λεβητοστάσια συνολικής θερµικής ισχύος πάνω από 300 KW πρέπει να έχουν δύο εξόδους και, αν είναι δυνατό, η µια απέναντι στην άλλη.
Η µια εκ των εξόδων πρέπει να οδηγεί στον περιβάλλοντα χώρο κατευθείαν ή µέσω σήραγγος ικανών διαστάσεων, για την εύκολη και ασφαλή διέλευση ανθρώπων.
Σαν έξοδος µπορεί να θεωρηθεί και το παραπάνω άνοιγµα, αν έχει κατάλληλες διαστάσεις και φέρει µέσα και έξω κατάλληλη µόνιµη εγκατάσταση (π.χ. µεταλλικές βαθµίδες) για τη διέλευση ανθρώπων.
2.4.2. Καπνοδόχος:
2.4.2.1. Θεωρείται το σύνολο των δοµικών ή άλλων στοιχείων που εξασφαλίζουν την απαγωγή των καυσαερίων στον αέρα.
2.4.2.2. Κάθε λέβητας πρέπει να έχει ιδιαίτερη καπνοδόχο. Επιτρέπεται η σύνδεση περισσότερων λεβήτων στην ίδια καπνοδόχο, εάν η απαγωγή των καυσαερίων γίνεται µε µηχανικά µέσα.
Στην περίπτωση χρήσης αερίων καυσίµων, επιτρέπεται η σύνδεση δύο ή περισσοτέρων λεβήτων στην ίδια καπνοδόχο. Η καπνοδόχος πρέπει να κατασκευάζεται από ανθεκτικά και
άκαυστα υλικά και να έχει δείκτη πυραντίστασης όχι µικρότερο από δύο ώρες.
Η καπνοδόχος πρέπει να στηρίζεται ασφαλώς σε όλη τη διαδροµή της πάνω σε τοίχο, δάπεδο ή στο έδαφος.
2.4.2.3. Η κατασκευή της καπνοδόχου πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να εξασφαλίζεται:
α) Η οµαλή ροή καυσαερίων σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας.
β) Η στεγανότητα των τοιχωµάτων, ώστε να µην διαφεύγουν αέρια.
γ) Η αντοχή στα φορτία πού δέχεται.
δ) Η αντοχή σε συνθήκες που δηµιουργούνται από τυχόν ανάφλεξη αποθέσεων στο εσωτερικό των καπνοδόχων.
ε) Η αντοχή τους σε χηµικές προσβολές που προκαλούνται από τα προϊόντα της καύσης.
ζ) Η θερµική µόνωση, ώστε η θερµοκρασία εξωτερικής επιφάνειας να είναι η κάτω των 50^οC στη βάση της καπνοδόχου, ανεξάρτητα αν αυτή είναι προσιτή ή όχι.
2.4.2.4. Τα εσωτερικά τοιχώµατα της καπνοδόχου πρέπει να είναι λεία χωρίς ρωγµές και διαβρώσεις. Σε εσωτερικές καπνοδόχους πρέπει να εξασφαλίζεται η ελεύθερη διαστολή αυτής.
Η καπνοδόχος πρέπει να βρίσκεται κατά το δυνατό στο εσωτερικό του κτιρίου και να εξέρχεται στο ψηλότερο σηµείο αυτού. Στη διαδροµή της καπνοδόχου πρέπει να αποφεύγονται οι καµπές. Η σύνδεση του οριζόντιου τµήµατος της καπνοδόχου µε το κατακόρυφο τµήµα της πρέπει να γίνεται υπό γωνία τουλάχιστο 100^ο. Η ελεύθερη διατοµή της καπνοδόχου πρέπει να είναι κατά το δυνατό ή κυκλική ή ορθογωνική και να διατηρείται σταθερή καθ' όλη τη διαδροµή της. Απαγορεύεται για οποιοδήποτε λόγο µεταβολή της διατοµής της καπνοδόχου. Σε ορθογωνικές διατοµές καπνοδόχων η σχέση πλευρών πρέπει να είναι το πολύ 1:1,5. Ο υπολογισµός της διατοµής καπνοδόχου γίνεται σύµφωνα µε το αντίστοιχο πρότυπο ΕΛΟΤ 447.
2.4.2.5. Η καπνοδόχος πρέπει να καταλήγει τουλάχιστο 1m πάνω από το σηµείο εξόδου της, 0,7m από οποιαδήποτε ακµή κτιρίου που βρίσκεται σε ακτίνα µικρότερη των 3,0m από αυτή και 1,5m από καυστά υλικά.
Σε περίπτωση που υπάρχουν ανοίγµατα που βρίσκονται ψηλότερα από την απόληξη της καπνοδόχου και σε οριζόντια απόσταση µικρότερη των 10m από αυτήν και η αρµόδια αρχή διαπιστώσει ενόχληση από την εκποµπή καυσαερίων, µπορεί να επιβάλει την ανύψωση της καπνοδόχου ή να διατάξει άλλα µέτρα για τον περιορισµό της ενόχλησης σε ανεκτά όρια.
2.4.2.6. Για κάθε καπνοδόχο προβλέπεται άνοιγµα καθαρισµού στη βάση της, που να κλείνει ερµητικά. Προ του ανοίγµατος αυτού πρέπει να υπάρχει ελεύθερος χώρος τουλάχιστο 1m².
Σε περίπτωση που υπάρχει οριζόντιο τµήµα της καπνοδόχου κάτω από το έδαφος, πρέπει να ληφθεί ειδική πρόνοια, ώστε να παραµένει τούτο ξηρό και απρόσβλητο από τυχόν διαρροές υπόγειων ή βρόχινων νερών.
Στο τµήµα αυτό της καπνοδόχου πρέπει να υπάρχουν ειδικά ανοίγµατα επιθεώρησης και καθαρισµού, που να κλείνουν στεγανά µε χυτοσιδηρά καλύµµατα.
2.4.2.7. Καπναγωγός είναι η διάταξη που συνδέει το λέβητα µε την καπνοδόχο.
Ο καπναγωγός πρέπει να είναι θερµικά µονωµένος. Μπορεί να κατασκευαστεί από τούβλα κτιστός, από τσιµέντο ή από χαλυβδοελάσµατα (πάχους τουλάχιστο 3mm) για καπναγωγό διατοµής µεγαλύτερης των 500m².
Εάν µεταξύ του λέβητα και της καπνοδόχου δεν παρεµβάλλεται καπνοσυλλέκτης, πρέπει:
α) Να ανέρχεται µε κλίση 15% τουλάχιστο, εάν είναι µεταλλικός.
β) Να έχει διατοµή κατά 20% µεγαλύτερης της διατοµής της αντίστοιχης καπνοδόχου και να ανέρχεται µε κλίση 1% τουλάχιστο, αν είναι κτιστός. Σε περίπτωση χρήσης ελαφρού πετρελαίου (DIESEL) στις εγκαταστάσεις κεντρικής θέρµανσης, απαγορεύεται η εγκατάσταση ειδικών συσκευών συγκράτησης αιθάλης (καπνοσυλλέκτες).
2.4.2.8. Για λέβητες θερµικής ισχύος κάτω των 25 KW, όταν τοποθετούνται µέσα στις κατοικίες, εφαρµόζονται οι διατάξεις της ΤΟΤΕΕ 2421/86 µέρος 2ο.
Για την περίπτωση χρήσης µεταλλικών σωλήνων (µπουριά) για την απαγωγή των καυσαερίων, η κατασκευαστική διαµόρφωση του τελικού τµήµατος της καπνοδόχου που βρίσκεται έξω από το κτίριο πρέπει να είναι τέτοια, ώστε:
α) Να υπάρχει κατάλληλη υψοµετρική διαφορά για να εξασφαλίζεται ο απαιτούµενος ελκυσµός (ελάχιστη απόσταση του σηµείου εξόδου των καυσαερίων από το λέβητα 1,5m).
β) Το εξωτερικό οριζόντιο τµήµα έχει το κατά το δυνατό ελάχιστο µήκος και σταµατά από εξωτερικό τοίχο σε απόσταση µικρότερη από το τριπλάσιο της διαµέτρου του σωλήνα.
γ) Το τελικό σηµείο εξόδου των καυσαερίων είναι προστατευµένο µε ειδικό εξάρτηµα. Σε περίπτωση που υπάρχουν ανοίγµατα που βρίσκονται ψηλότερα από την απόληξη της καπνοδόχου και σε οριζόντια απόσταση µικρότερη των 6m από αυτήν και η αρµόδια αρχή διαπιστώσει ενόχληση από την εκποµπή καυσαερίων, µπορεί να επιβάλει την ανύψωση ή να διατάξει άλλα µέτρα για τον περιορισµό της ενόχλησης σε ανεκτά όρια.
2.4.3. Αποθήκευση καυσίµων.
2.4.3.1. Για την αποθήκευση υγρών ή στερεών καυσίµων και για συνολική εγκατεστηµένη θερµική ισχύ πάνω από 150 KW, απαιτείται η κατασκευή ιδιαίτερου χώρου αποθήκευσης καυσίµων στο κτίριο.
Ο χώρος αποθήκευσης καυσίµων πρέπει να χωρίζεται από το λεβητοστάσιο ή άλλο διπλανό χώρο µε τοίχο από άκαυστα υλικά. Ειδικά για την περίπτωση αποθήκευσης πετρελαίου, ο τοίχος αυτός πρέπει να είναι στεγανός και ανθεκτικός στη φωτιά. Ο τοίχος αυτός αρκεί να είναι κατασκευασµένος είτε από οπλισµένο σκυρόδεµα είτε από δροµική πλινθοδοµή εκατέρωθεν επιχρισµένη είτε από µπατική πλινθοδοµή χωρίς διαµπερείς οπές.
Εναλλακτικά, µπορεί ο τοίχος αυτός να είναι οποιασδήποτε άλλης κατασκευής, εφόσον αποδεδειγµένα έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστο µιας ώρας.
Ο χώρος αποθήκευσης πρέπει να επικοινωνεί µε τους άλλους χώρους µέσω µεταλλικής πόρτας. Ο τεχνητός φωτισµός του χώρου επιτρέπεται µόνο µε ηλεκτρικούς λαµπτήρες.
Ο χώρος αποθήκευσης καυσίµων πρέπει να αερίζεται µέσω µόνιµου ανοίγµατος προς το ύπαιθρο (κατευθείαν ή µέσω σήραγγας). Η καθαρή επιφάνεια του ανοίγµατος πρέπει να είναι ίση τουλάχιστο µε το 1/12 της επιφάνειας του χώρου της αποθήκης.
2.4.3.2. Σε περίπτωση αποθήκευσης µαζί στερεών και υγρών καυσίµων, πρέπει να λαµβάνεται πρόνοια, ώστε το τυχόν διαρρέον πετρέλαιο να µην έρχεται σε επαφή µε τα στερεά καύσιµα.
2.4.3.3. Απαγορεύεται η αποθήκευση υγρών καυσίµων σε διαδρόµους, εισόδους, κλιµακοστάσια και κάτω από αυτά, κατοικούµενους ορόφους, χώρους εργασίας και εργαστήρια, καθώς και όπου, κατά την κρίση των αρµόδιων αρχών, είναι ενδεχόµενο να δηµιουργηθεί συγκέντρωση ατόµων σε περίπτωση έκρηξης πυρκαγιάς.
2.4.3.4. Απαγορεύεται εφεξής η χρήση υγραερίων καυσίµων για κεντρικές θερµάνσεις. Κατ' εξαίρεση, είναι δυνατό να χρησιµοποιηθούν υγραέρια καύσιµα σε κτίρια µε χρήση βιοµηχανίας βιοτεχνίας (κατηγορίας Ι), µετά από έγκριση του υπουργείου Βιοµηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, όταν τα υγραέρια καύσιµα χρησιµοποιούνται και για άλλους σκοπούς
Γενικά, οπουδήποτε στο παρόν άρθρο αναφέρεται η έννοια του αερίου καυσίµου, νοείται αέριο µε συνεχή παροχή από δίκτυο φωταερίου ή φυσικού αερίου πόλης.
2.4.3.5. Για εγκαταστάσεις όπου η συνολική θερµική ισχύς είναι κάτω των 25 KW και οι λέβητες µπορούν να τοποθετηθούν σε κατάλληλη θέση και µέσα στις κατοικίες, η αποθήκευση καυσίµου πρέπει να γίνεται σε ξεχωριστό χώρο, εκτός του χώρου παραµονής προσώπων και λαµβάνονται όλα τα υπό του κατασκευαστή ενδεικνυόµενα µέτρα για την ασφάλεια της λειτουργίας της όλης εγκατάστασης. Επίσης, λαµβάνονται προβλεπόµενα µέτρα πυροπροστασίας στο χώρο αποθήκευσης του καυσίµου.
2.4.3.6. ∆εξαµενή πετρελαίου χωρητικότητας µέχρι 3,0m³ µπορεί να τοποθετείται µέσα στο λεβητοστάσιο. Στην περίπτωση αυτή, η δεξαµενή δεν επιτρέπεται να τοποθετείται πάνω από το λέβητα ή τον καπναγωγό. Η δεξαµενή πρέπει να απέχει από λέβητα και καπναγωγό τουλάχιστο 2m ή να παρεµβάλλεται µεταξύ τους µονωτικό τοίχωµα, οπότε η απόσταση αυτή µειώνεται στο 1m.
Η δεξαµενή πετρελαίου πρέπει να στηρίζεται µε ασφάλεια πάνω σε µεταλλική βάση. Η επιφάνεια του δαπέδου κάτω από τη δεξαµενή πρέπει να διαµορφώνεται σαν ένα είδος λεκάνης από σκυρόδεµα, τέτοιας χωρητικότητας που να εξασφαλίζεται η συγκέντρωση σε αυτή όλης της διαρρέουσας ποσότητας.
Απαγορεύεται η σύνδεση τυχόν αποχέτευσης του χώρου της δεξαµενής πετρελαίου µε την εγκατάσταση αποχέτευσης του κτιρίου. Εάν είναι επιθυµητή η αποχέτευση της λεκάνης της δεξαµενής, αυτή πρέπει να καταλήγει εκτός του κτιρίου σε ειδική εγκατάσταση (π.χ. σε
στεγανό φρεάτιο κλπ.).
Για να είναι δυνατός ο έλεγχος της στεγανότητας από όλες τις πλευρές της δεξαµενής πετρελαίου, ορίζεται σαν ελάχιστες επιτρεπόµενες αποστάσεις των πλευρών της δεξαµενής από τους απέναντι τοίχους οι ακόλουθες:
- Στην πίσω πλευρά 0,25 m.
- Στις δύο πλαϊνές πλευρές 0,40 m.
- Στον πυθµένα 0,10 m και εάν έχει επιφάνεια µεγαλύτερη από 5 m², 0,20 m.
- Στην πάνω πλευρά 1,00 m (για χρήση ανθρωποθυρίδας).
- Στην µπροστινή πλευρά 0,70 m για δεξαµενή χωρητικότητας µέχρι 4m³ και 1m για χωρητικότητα µεγαλύτερη των 4m³.
2.4.3.7. Η δεξαµενή πετρελαίου πρέπει να εφοδιάζεται µε τα ακόλουθα εξαρτήµατα:
α) Σωλήνας εξαερισµού: Πρέπει να εξασφαλίζεται από την είσοδο ξένων σωµάτων, νερού κλπ., να έχει στόµιο σε ορατή θέση και να µπορεί να αποµακρύνει εύκολα τα παραγόµενα αέρια χωρίς κίνδυνο για τους ανθρώπους.
Το στόµιο του σωλήνα πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστο 2,50µ. πάνω από την επιφάνεια του εδάφους και οπωσδήποτε 0,50 µ. πάνω από το στόµιο πλήρωσης της δεξαµενής.
Ο σωλήνας εξαερισµού πρέπει να ξεκινάει από το ψηλότερο σηµείο της δεξαµενής και να οδηγείται κατακόρυφα προς το ύπαιθρο.
Ο σωλήνας εξαερισµού πρέπει να είναι από χαλυβδοσωλήνα, µε εσωτερική διάµετρο κατά µία τυποποιηµένη διάσταση µεγαλύτερη της διαµέτρου του σωλήνα πλήρωσης της δεξαµενής και οπωσδήποτε όχι µικρότερη από 1 1/2'', το δε σηµείο εκβολής του πρέπει να απέχει τουλάχιστο 5 µ. από οποιοδήποτε σηµείο που είναι δυνατόν να αναπτυχθεί µεγάλη θερµοκρασία.
β) Σωλήνας πλήρωσης πετρελαίου: Το στόµιο πλήρωσης της δεξαµενής πρέπει να βρίσκεται έξω από το κτίριο και να µην απέχει από τη θέση στάθµευσης του πετρελαιοφόρου οχήµατος περισσότερο από 30 µ. Το στόµιο πρέπει να βρίσκεται σε προσιτό από το όχηµα σηµείο του πεζοδροµίου, µέσα σε ειδικό κτιστό φρεάτιο και να φέρει στεγανό κάλυµµα το οποίο να ασφαλίζεται, ώστε να µην ανοίγεται από αναρµόδιους. Ο σωλήνας πλήρωσης πρέπει να έχει διάµετρο τουλάχιστο 1 1/4'', να είναι εγκατεστηµένος µε συνεχή κλίση προς τη δεξαµενή και να εισχωρεί σε βάθος 0,50 µ. µέσα σε αυτήν.
γ) Στόµιο κένωσης δεξαµενής: Στο κατώτερο σηµείο του πυθµένα της δεξαµενής πετρελαίου πρέπει να τοποθετείται στόµιο κένωσης µε στεγανή αποφρακτική δικλείδα, τόσο για την κένωση της δεξαµενής σε περίπτωση ανάγκης, όσο και για την αποµάκρυνση των κατάλοιπων πετρελαίου (λάσπη) που εναποτίθενται στον πυθµένα.
Η ονοµαστική διάµετρος του στοµίου κένωσης πρέπει να είναι τουλάχιστο 1 1/4''.
δ) ∆είκτης στάθµης πετρελαίου: Κάθε δεξαµενή πρέπει να είναι εφοδιασµένη µε διάταξη καθορισµού της στάθµης του πετρελαίου. Με τη διάταξη αυτή πρέπει να εξασφαλίζεται η ασφαλής και εύκολη ανάγνωση της στάθµης του πετρελαίου εντός της δεξαµενής και συγχρόνως να εµποδίζεται η εκροή πετρελαίου σε περίπτωση βλάβης ή καταστροφής της.
Η διάταξη θα πρέπει να εξασφαλίζει την ανεµπόδιστη παρακολούθηση της ανόδου της στάθµης του πετρελαίου κατά την πλήρωση της δεξαµενής, ώστε να αποφεύγονται η υπερπλήρωση και η υπερχείλιση αυτής.
ε) Ανθρωποθυρίδα: Σε δεξαµενές χωρητικότητας πάνω από 0,50m³, επιβάλλεται η ύπαρξη ανθρωποθυρίδας, διαστάσεων τουλάχιστο 50x50 cm.
2.4.4. Θερµικοί υποσταθµοί.
2.4.4.1. Εάν σε ένα κτίριο ή χώρο υπάρχει εγκατάσταση κεντρικής θέρµανσης, ανεξάρτητα από τη συνολική θερµική ισχύ, και το θερµαντικό µέσο θερµαίνεται έµµεσα, δηλαδή από άλλο θερµαντικό µέσο υψηλότερης θερµοκρασίας (π.χ. θερµό νερό, υπέρθερµο νερό, ατµό κλπ.), που παρέχεται στο κτίριο ή το χώρο από δηµόσιο, δηµοτικό ή άλλο δίκτυο, τότε το συγκρότηµα παραγωγής του θερµαντικού µέσου του κτιρίου (π.χ. νερό, ατµός, αέρας κλπ.) πρέπει να τοποθετείται σε ιδιαίτερο χώρο, καλούµενο θερµικό υποσταθµό.
2.4.4.2. Στο θερµικό υποσταθµό συνδέονται η εγκατάσταση κεντρικής θέρµανσης του κτιρίου µε την εγκατάσταση του δικτύου διανοµής θερµικής ενέργειας και περιλαµβάνει το συγκρότηµα απόδοσης, εναλλαγής και µέτρησης θερµότητας και το συγκρότηµα διανοµής στο κτίριο ή το χώρο.
2.4.4.3. Στους θερµικούς υποσταθµούς λαµβάνονται υποχρεωτικά όλα τα απαραίτητα µέτρα ασφάλειας που προβλέπονται από τους οικείους κανονισµούς, τεχνικές οδηγίες κλπ., για τις αντίστοιχες εγκαταστάσεις διανοµής (π.χ. θερµό νερό, υπέρθερµο νερό, ατµό χαµηλής ή ψηλής πίεσης κλπ.). Εάν δεν υφίσταται εθνικός κανονισµός, τότε ισχύουν τα αναφερόµενα στους γερµανικούς κανονισµούς.
2.4.4.4. Η θέση του θερµικού υποσταθµού στο κτίριο προσδιορίζεται κυρίως από τη δυνατότητα αερισµού του χώρου και την κατάλληλη και οικονοµική διάταξη των απαιτούµενων σωληνώσεων.
- Ο θερµικός υποσταθµός, εκτός της περίπτωσης που το θερµαίνον µέσο (πρωτεύον) είναι θερµό νερό θερµοκρασίας κάτω των 110^οC, απαγορεύεται να έχει οποιοδήποτε άνοιγµα προς κλιµακοστάσια (άνοιγµα κουφώµατος, αεραγωγό, γρίλιες κλπ.). Κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται πόρτα, που είναι αναγκαία για την πρόσβαση προς αυτό, εφόσον έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
α) Είναι το σύνολό της σιδερένια και όπου έχει λαµαρίνα το πάχος της είναι 1,5mm.
β) ∆εν έχει γρίλιες ή οποιοδήποτε άλλο άνοιγµα.
γ) Εφάπτεται σε πατούρες της κάσας σε πλάτος τουλάχιστον 25mm.
δ) Έχει µηχανισµό επαναφοράς στην κλειστή θέση.
Εναλλακτικά, η πόρτα αυτή αρκεί να έχει δείκτη αντίστασης στη φωτιά τουλάχιστο µισής ώρας, όπως προκύπτει από πιστοποιητικό, αναγνωρισµένου εργαστηρίου. Κατά την επιλογή της θέσης του θερµικού υποσταθµού, πρέπει να λαµβάνεται υπόψη η ανάγκη προστασίας του κτιρίου από τους θορύβους που πιθανώς προκαλούνται στο χώρο.
2.4.4.5. Οι διαστάσεις του θερµικού υποσταθµού καθορίζονται από πολλούς παράγοντες που έχουν σχέση µε τον τρόπο θέρµανσης του θερµαντικού µέσου (δευτερεύοντος) του κτιρίου, δηλαδή εάν είναι άµεσος (µε ανάµειξη) ή έµµεσος (µε εναλλάκτη θερµότητας), µε το είδος του θερµαίνοντος µέσου (πρωτεύοντος), π.χ. νερό, ατµός κλπ. Γενικά, ισχύουν τα αναφερόµενα στην παρ. 2.4.1.3. για τα λεβητοστάσια, πλην των εδαφίων (α) και (β) (περί οριζοντίων αποστάσεων των πλευρών του λέβητα που φέρει την εστία και την έξοδο των καπναερίων), όπου αντί της έννοιας λέβητας νοείται εναλλάκτης θερµότητας, µειωτής πίεσης, ρυθµιστικής πίεσης ή δοχείο συµπυκνωµάτων. Ειδικά για την περίπτωση συσκευής µε επιµήκη εξαρτήµατα, όπως π.χ. τα θερµαντικά στοιχεία εναλλακτών θερµότητας ή δοχείων συµπυκνωµάτων, πρέπει να λαµβάνεται πρόνοια, ώστε να υπάρχει αρκετός χώρος µεταξύ της παρειάς του µηχανήµατος και του απέναντι τοίχου ή άλλου µηχανήµατος, ώστε να είναι ευχερής η εξαγωγή του θερµαντικού στοιχείου χωρίς την αποσυναρµολόγησή της.
2.4.4.6. Ο χώρος του θερµικού υποσταθµού πρέπει κατά το δυνατό να εξαερίζεται οµοιόµορφα. Για τον αερισµό του υποσταθµού πρέπει να υπάρχουν δύο ανοίγµατα επικοινωνίας µε το ύπαιθρο, κατευθείαν ή µέσω σηράγγων: το ένα για την προσαγωγή του αέρα (αερισµός) και το άλλο για την απαγωγή του αέρα (εξαερισµός).
Οι διατοµές των ανοιγµάτων αερισµού και εξαερισµού υπολογίζονται σε 2cm² και 3cm² ανά KW θερµικής ισχύος αντίστοιχα για τον εξαερισµό και αερισµό µε ελάχιστη επιφάνεια 200cm² και 300cm² αντίστοιχα.
Η έξοδος των ανοιγµάτων αερισµού, εξαερισµού ή των σηράγγων πρέπει να απέχει τουλάχιστο 50cm από οποιοδήποτε άνοιγµα άλλων χώρων παραµονής κοινού. Όταν χρησιµοποιούνται σήραγγες, πρέπει να έχουν διατοµή κατά 150% µεγαλύτερη της διατοµής του ανοίγµατος και στάθµη πυθµένα 30cm κάτω από το άνοιγµα αερισµού, ώστε να είναι
δυνατός ο καθαρισµός της σήραγγας. Ανοίγµατα προς το ύπαιθρο που βρίσκονται κοντά σε χώρους µε κυκλοφορία και χαµηλότερα από 2m από το κατάστρωµα πρέπει να προστατεύονται µε ανθεκτικά κιγκλιδώµατα.
2.4.4.7. Οι θερµικοί υποσταθµοί πρέπει να αποτελούν σαφώς ξεχωριστό χώρο εντός ή εκτός του υπόλοιπου οικοδοµικού όγκου και να περιβάλλονται από τοίχους. Η επικοινωνία του υποσταθµού µε το κτίριο πρέπει να γίνεται µε διάδροµο ή άλλο χώρο µικρής κυκλοφορίας ατόµων µη κατοικήσιµο.
Ο θερµικός υποσταθµός δεν πρέπει να επικοινωνεί άµεσα µε χώρους διαρκούς παραµονής ανθρώπων. Οι πλευρικοί τοίχοι, το δάπεδο και η οροφή του πρέπει να κατασκευάζονται από υλικά ανθεκτικά σε υψηλές θερµοκρασίες. Μετά την επίχριση των τοίχων αυτών, λαµβάνεται µέριµνα για το κλείσιµο των πόρων, ώστε να εξασφαλίζουν αεροστεγανότητα.
Το δάπεδο του υποσταθµού πρέπει να έχει λεία επιφάνεια.
Οι δίοδοι των σωληνώσεων διαµέσου τοίχων, οροφής ή δαπέδων του υποσταθµού πρέπει να είναι αεροστεγώς κατασκευασµένες, ώστε να µην υπάρχει διαρροή αερίων σε άλλους χώρους. Στον υποσταθµό πρέπει να υπάρχει παροχή ψυχρού νερού και αποχέτευση δαπέδου.
2.4.4.8. Οι πόρτες του υποσταθµού πρέπει να είναι µεταλλικές, να ανοίγουν προς τα έξω, να έχουν µηχανισµό επαναφοράς στην κλειστή θέση και να κλειδώνουν ασφαλώς. Κλειδί της πόρτας του υποσταθµού θα βρίσκεται µόνιµα κοντά στην πόρτα.
2.5. Το σύστηµα µεταφοράς και διανοµής του θερµαντικού µέσου στους διάφορους χώρους του κτιρίου περιλαµβάνει όλες τις απαραίτητες διατάξεις, συσκευές, κατασκευές, µηχανισµούς, που είναι απαραίτητα για τη µεταφορά της θερµικής ενέργειας στους διαφόρους χώρους του κτιρίου είτε άµεσα (π.χ. προσαγωγή θερµού αέρα στο χώρο) είτε έµµεσα (π.χ. προσαγωγή θερµαντικού µέσου στις επιφάνειες εναλλαγής του χώρου, θερµαντικά σώµατα κλπ.), δηλαδή αεραγωγούς και σωληνώσεις.
2.5.1. Σωληνώσεις.
2.5.1.1. Οι σωληνώσεις της εγκατάστασης κεντρικής θέρµανσης τοποθετούνται µε τρόπο, ώστε να εναρµονίζονται µε την οικοδοµική κατασκευή. Τα δίκτυα σωληνώσεων πρέπει να πληρούν τα αναφερόµενα στις παρ. 1.5., 1.6. και 1.7. του παρόντος άρθρου.
2.5.1.2. Κατά την κατασκευή του δικτύου σωληνώσεων της εγκατάστασης θέρµανσης, απαγορεύονται οι ενώσεις σωλήνων µέσα στο σώµα των τοίχων, καθώς και των δαπέδων.
Όπου οι σωληνώσεις διέρχονται από οικοδοµικά στοιχεία, δάπεδα, τοίχους, οροφές, πρέπει να τοποθετούνται µέσα σε δακτυλίους διέλευσης.
Οι δακτύλιοι αυτοί έχουν κατάλληλη διάµετρο, ώστε να επιτρέπονται µικροµετακινήσεις των σωληνώσεων κατά τις θερµικές διαστολές χωρίς να προκαλούνται βλάβες.
Η διέλευση σωληνώσεων από οικοδοµικά στοιχεία (τοίχοι, δάπεδα, οροφές κλπ.) πρέπει να εξασφαλίζει αντοχή σε πυρκαγιά τέτοια, ώστε να µη µειώνεται η αντοχή των στοιχείων που διαπερνούν οι σωληνώσεις.
Τα εξαρτήµατα στήριξης, έδρασης και ανάρτησης σωλήνων πρέπει να είναι κατασκευασµένα από µέταλλο ίδιας σύνθεσης µε το σωλήνα που στηρίζουν, ώστε να αποφεύγεται η ηλεκτροχηµική διάβρωση.
2.5.2. Αεραγωγοί.
2.5.2.1. Για τους αεραγωγούς ισχύουν επίσης τα αναφερόµενα στην παρ. 2.5.1.1.
2.5.2.2. Οι αεραγωγοί πρέπει να είναι κατασκευασµένοι από κατάλληλα υλικά, όπως σίδηρο, χάλυβα, αλουµίνιο, σκυρόδεµα, φυσικούς ή τεχνητούς λίθους, άργιλο, αµιαντοτσιµέντο.
Επίσης, πρέπει να είναι στεγανοί σε όλη τους τη διαδροµή και να µην έχουν άλλα ανοίγµατα, εκτός από αυτά που απαιτούνται για τη σωστή λειτουργία και συντήρηση του συστήµατος.
Επίσης, πρέπει να λαµβάνεται ειδική µέριµνα και µέτρα, ώστε να µη µεταδίδεται διαµέσου των αεραγωγών θόρυβος που να είναι πάνω από τα ανεκτά όρια είτε αυτός προέρχεται από τη λειτουργία µηχανηµάτων είτε από χώρους µέσα από τους οποίους διέρχεται ο αεραγωγός.
2.5.2.3. Για τους αεραγωγούς ισχύουν επίσης τα αναφερόµενα στην 2423/1986 ΤΟΤΕΕ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΥ (ΦΕΚ 177 Β/31-3-1988).
2.6. Το σύστηµα µετάδοσης της θερµότητας στους διάφορους χώρους περιλαµβάνει τις απαραίτητες κατασκευές, µηχανισµούς κλπ., που απαιτούνται για την πρόσδοση της θερµικής ενέργειας στους χώρους.
2.6.1. Η πρόσδοση της θερµικής ενέργειας µπορεί να γίνει είτε µε άµεσο τρόπο, δηλαδή προσαγωγή θερµού αέρα στο χώρο, είτε µε έµµεσο τρόπο, δηλαδή µε προσαγωγή ενός θερµαντικού µέσου σε µια συσκευή, διάταξη (θερµαντικά σώµατα, µονάδες ανεµιστήρα στοιχείου κλπ.), µέσα στο χώρο, η οποία διαθέτει επιφάνεια εναλλαγής θερµότητας και αποδίδει τη θερµότητα είτε µε ακτινοβολία (θερµαντικά σώµατα) είτε µε µεταβίβαση στον αέρα του χώρου (µονάδες ανεµιστήρα στοιχείου) είτε και µε τα δύο.
2.6.2. Ανεξάρτητα από το είδος της θερµαινόµενης επιφάνειας που θα χρησιµοποιηθεί για θέρµανση χώρου, θα πρέπει η σχεδίαση, ο υπολογισµός και η κατασκευή να γίνει µε τρόπο, ώστε να επιτυγχάνεται οµοιόµορφη κατανοµή θερµότητας στο θερµαινόµενο χώρο και να δηµιουργούνται συνθήκες ευεξίας στους ανθρώπους που παραµένουν σε αυτόν.
2.6.3. Σε περίπτωση χρησιµοποίησης του θερµαντικού µέσου σε θερµοκρασία µεγαλύτερη των 95^οC, πρέπει να λαµβάνονται µέτρα για την προστασία προσώπων από τυχαία επαφή που µπορεί να προκαλέσει ατυχήµατα.
2.6.4. Για όλα τα εξαρτήµατα του συστήµατος µετάδοσης της θερµότητας, ισχύουν τα αναφερόµενα στις παρ. 1.5., 1.6., 1.7. και 2.5.4. του παρόντος άρθρου.
2.6.5. Στην περίπτωση της θέρµανσης επιφανειών, ειδική µέριµνα πρέπει να δοθεί στην ενσωµάτωση των συστηµάτων µετάδοσης στα οικοδοµικά στοιχεία.
Τα υλικά που θα χρησιµοποιηθούν πρέπει να έχουν χρόνο ζωής αντίστοιχο της οικοδοµικής κατασκευής. Η µέση θερµοκρασία της επιφάνειας θέρµανσης δεν πρέπει να ξεπερνάει τους 35^οC προκειµένου για οροφή και τους 28^οC προκειµένου γα δάπεδο.
Ο υπολογισµός της θέρµανσης επιφανειών (οροφής ή δαπέδου) πρέπει να γίνεται σύµφωνα µε την οδηγία ΤΟΤΕΕ 2421/1986 µέρος 1ο.
2.7. Σε κάθε κτίριο ή χώρο, που θερµαίνεται µε κεντρική θέρµανση, πρέπει να περιλαµβάνεται στην εγκατάσταση σύστηµα ελέγχου και αυτοµατισµού είτε κεντρικό είτε τοπικό, ώστε να επιτυγχάνεται εξοικονόµηση ενέργειας σε συνδυασµό µε την άνεση των χρηστών του κτιρίου.
Το σύστηµα ελέγχου και αυτοµατισµού πρέπει να είναι κατά τέτοιο τρόπο σχεδιασµένο και κατασκευασµένο, ώστε να µπορεί να διατηρεί τη θερµοκρασία των χώρων +2^οC - 3^oC από την επιθυµητή θερµοκρασία του χώρου, όπως καθορίζεται από τον κανονισµό θερµοµόνωσης για κάθε χώρο.
3. Τοπικές θερµάνσεις.
3.1. Τοπική θέρµανση είναι το σύστηµα θέρµανσης χώρων, στο οποίο η ενέργεια παράγεται και προσδίδεται µέσα στον ίδιο χώρο, χωρίς την παρεµβολή συστήµατος µεταφοράς.
3.2. Οι τοπικές θερµάνσεις διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:
- Τοπικές θερµάνσεις µε φορητές συσκευές (θερµάστρες υγραερίου, θερµάστρες καθαρού πετρελαίου χωρίς καπναγωγό, ηλεκτρικές θερµάστρες ακτινοβολίας, αερόθερµα κλπ.).
- Τοπικές θερµάνσεις µε διατάξεις ενσωµατωµένες εν όλω ή εν µέρει στο κτίριο (τζάκια, θερµάστρες πετρελαίου, αερίου ή υγραερίου µε καπναγωγούς, θερµοσυσσωρευτές κλπ.).
3.3. Οι χρησιµοποιούµενες συσκευές στις τοπικές θερµάνσεις είτε φορητές είτε όχι, ανεξαρτήτως του χώρου που θα τοποθετηθούν, πρέπει απαραίτητα να είναι εγκεκριµένες από τον αρµόδιο φορέα (π.χ. υπουργείο Βιοµηχανίας, ΕΛΟΤ κλπ.) και πρέπει κατά τη χρήση τους ή την τοποθέτησή τους να λαµβάνονται τα υπό του κατασκευαστή συνιστώµενα µέτρα ασφάλειας.
3.3.1. Συσκευές που χρησιµοποιούν υγρά καύσιµα πρέπει να φέρουν ενσωµατωµένο δοχείο καυσίµου, απαγορευµένης της τροφοδότησής τους από αποθήκη καυσίµων εντός κατοικούµενων χώρων του κτιρίου.
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, επιτρέπεται µόνον κατόπιν αδείας της αρµόδιας αρχής και µετά γνώµη της πυροσβεστικής υπηρεσίας η τροφοδότηση πολλών τοπικών θερµαστρών πετρελαίου από κεντρική δεξαµενή καυσίµου που βρίσκεται εκτός των χώρων παραµονής ατόµων και πιεστικού δικτύου διανοµής πετρελαίου. Για τις περιπτώσεις αυτές, για το χώρο αποθήκευσης καυσίµων, ισχύουν οι διατάξεις της παραγρ. 2.4.3. για αποθήκευση καυσίµων για τις κεντρικές θερµάνσεις, ανεξαρτήτως µεγέθους δεξαµενής ή θερµικής ισχύος της εγκατάστασης, και για το σύνολο της εγκατάστασης ισχύουν οι αντίστοιχοι γερµανικοί κανονισµοί.
3.3.2. Για τις καπνοδόχους των θερµαστρών στερεών, υγρών ή αερίων καυσίµων, ισχύουν τα αναφερόµενα στην παρ. 2.4.2.8. για τις καπνοδόχους λεβήτων κάτω των 25 KW για τις κεντρικές θερµάνσεις.
Για τις καπνοδόχους των ανοικτών εστιών (τζάκια), ισχύουν οι περιορισµοί οι αναφερόµενοι στην παρ. 2.4.2.4. του παρόντος άρθρου.
3.3.3. Οι ηλεκτρικοί θερµοσυσσωρευτές πρέπει να είναι εφοδιασµένοι µε όλες τις απαραίτητες διατάξεις αυτοµατισµού και ελέγχου ώστε να αξιοποιούν κατά τον καλύτερο τρόπο ειδικά τιµολόγια ηλεκτρικής ενέργειας.
3.3.4. Για όλες τις συσκευές τοπικής θέρµανσης, πλην των φορητών, ισχύουν τα αναφερόµενα στην παραγρ. 1.5., 1.6. και 1.7. του άρθρου αυτού. 
 

1. Γενικά.
1.1. Εγκατάσταση κλιµατισµού ενός κτιρίου ή χώρου είναι το σύνολο των συσκευών, κατασκευών, µηχανισµών κλπ., που απαιτούνται για τη δηµιουργία κατάλληλων συνθηκών
περιβάλλοντος (θερµοκρασία, υγρασία, ποιότητα και κίνηση αέρα). Τούτο επιτυγχάνεται µε επεξεργασία και ανανέωση του αέρα του χώρου.
1.2. Η εγκατάσταση κλιµατισµού υπολογίζεται και κατασκευάζεται µε τρόπο, ώστε να εξασφαλίζει τις επιθυµητές συνθήκες άνεσης, ευεξίας και υγιεινής στους διάφορους χώρους του κτιρίου, την ασφάλεια των χρηστών και την αθόρυβη, οικονοµική και αυτοµατοποιηµένη λειτουργία της εγκατάστασης.
1.3. Ο τρόπος κατασκευής της εγκατάστασης και η ποιότητα των χρησιµοποιουµένων υλικών καθορίζονται από την 2425/1986 ΤΟΤΕΕ κλιµατισµού (ΦΕΚ 177/Β/31-3-1988) και τις λοιπές εγκεκριµένες τεχνικές οδηγίες.
1.4. Η ενσωµάτωση στοιχείων της εγκατάστασης κλιµατισµού στον φέροντα οργανισµό απαγορεύεται. Επιτρέπονται µόνο τοπικές διελεύσεις των παραπάνω στοιχείων µε έγγραφη άδεια του επιβλέποντα µηχανικού, επιπλέον δε και µε την απαραίτητη προϋπόθεση ότι δεν επηρεάζεται η στατική επάρκεια του κτιρίου.
Ενσωµάτωση στοιχείων της εγκατάστασης κλιµατισµού στα λοιπά οικοδοµικά στοιχεία του κτιρίου επιτρέπεται, εφόσον:
α) ∆εν δηµιουργούνται κακοτεχνίες.
β) Εξασφαλίζεται η ελεύθερη συστολή-διαστολή σωληνώσεων.
γ) Εξασφαλίζονται έντεχνα τελειώµατα σύµφωνα µε τους παραδεκτούς κανόνες τεχνικής.
δ) Τα ενσωµατούµενα υλικά δεν αλληλεπιδρούν µε οποιοδήποτε τρόπο µεταξύ τους.
ε) Τα ενσωµατούµενα υλικά πρέπει να είναι κατάλληλα για το σκοπό αυτό.
1.5. Εφόσον οι κλιµατολογικές συνθήκες το απαιτούν, η εγκατάσταση κλιµατισµού πρέπει να κατασκευάζεται µε τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής προστασία από τον παγετό σε όλα τα τµήµατα της εγκατάστασης.
1.6. Η εγκατάσταση πρέπει να είναι υπολογισµένη και κατασκευασµένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να µη δηµιουργείται θόρυβος πάνω από τα ανεκτά όρια κατά τη λειτουργία της ούτε να διευκολύνεται η µετάδοση του θορύβου.
Σε χώρους µε ειδικές απαιτήσεις στάθµης θορύβου, πρέπει να λαµβάνονται ειδικά µέτρα.
Επίσης µέτρα πρέπει να λαµβάνονται και σε χώρους µε πηγές θορύβου, ώστε να µη δηµιουργείται ενόχληση σε παράπλευρους χώρους ούτε να µπορεί να µεταφέρεται ο θόρυβος µέσα από τα στοιχεία της εγκατάστασης.
2. Μηχανοστάσια κλιµατισµού.
2.1. Μηχανοστάσιο κλιµατισµού είναι ο χώρος στον οποίο τοποθετούνται συσκευές επεξεργασίας, καθαρισµού, ανανέωσης ή και παροχής αέρα (π.χ. ανεµιστήρες, κλιµατιστικές συσκευές) ή συσκευές επεξεργασίας και διανοµής νερού, ψυκτικού υγρού ή ψυκτικού µέσου (ψύκτες, αντλίες, κυκλοφορητές, συµπυκνωτές, εναλλάκτες θερµότητας κλπ.).
2.2. Το µέγεθος του µηχανοστασίου προσδιορίζεται σε συνάρτηση µε τον αριθµό και τις διαστάσεις των συσκευών και µηχανηµάτων που θα εγκατασταθούν σε αυτό.
Κατά τον προσδιορισµό του µεγέθους του µηχανοστασίου, πρέπει να λαµβάνεται πρόνοια ώστε να υπάρχει και ο αναγκαίος ελεύθερος χώρος για τη λειτουργία και τη συντήρηση των µηχανηµάτων και συσκευών, χωρίς απαίτηση ανακατασκευής τοίχων ή ανοιγµάτων.
Η διάταξη των µηχανηµάτων και συσκευών µέσα στο µηχανοστάσιο πρέπει να είναι τέτοια, ώστε για κάθε συσκευή να εξασφαλίζεται οριζόντια απόσταση από τους τοίχους του µηχανοστασίου ή από άλλες συσκευές 0,60 m.
2.3. Το ελεύθερο ύψος του µηχανοστασίου προσδιορίζεται από το είδος και το µέγεθος των διαφόρων συσκευών, µηχανηµάτων και αεραγωγών. Όταν δεν υπάρχουν αεραγωγοί εντός του µηχανοστασίου, το ελεύθερο ύψος (µεταξύ δαπέδου και οροφής ή κάτω παρειάς τυχόν υπάρχουσας δοκού) πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο µε το ύψος του υψηλότερου µηχανήµατος συν 0,80 µ.
Όταν υπάρχουν αεραγωγοί, τότε τούτο είναι ίσο µε την απόσταση της επάνω πλευράς του ψηλότερου αεραγωγού από το δάπεδο συν 0,50 µ. Σε καµία περίπτωση δεν µπορεί να υπάρχει µηχανοστάσιο µε ελεύθερο ύψος, όπως τούτο καθορίζεται παραπάνω, κάτω των 2,20 µ.
2.4. Για τον αερισµό, την ύδρευση, την αποχέτευση, τα ανοίγµατα, τον τρόπο κατασκευής δαπέδων, οροφών και τοίχων, ισχύουν όσα αναφέρονται στις παραγρ. 2.4.4.6. και 2.4.4.7. του άρθρου 27.
2.5. Ειδικά το δάπεδο του µηχανοστασίου πρέπει να υπολογίζεται στις στατικές και δυναµικές φορτίσεις που προκαλούν τα µηχανήµατα κλιµατισµού.
3. Σωληνώσεις - αεραγωγοί.
3.1. Για τις σωληνώσεις νερού, ψυκτικού υγρού ή ψυκτικού µέσου, καθώς και για τους αεραγωγούς, ισχύουν τα αναφερόµενα στις παραγρ. 2.5.1. και 2.5.2. του άρθρου 27.
3.2. Προκειµένου για αεραγωγούς ψηλής ταχύτητας και ψηλής πίεσης, πρέπει να λαµβάνονται µέτρα καταστολής του θορύβου, εφόσον αυτός υπερβαίνει τα ανεκτά όρια, κατά τις διαδροµές τους µέσα από κατοικηµένους χώρους.
4. Θόρυβος - Κραδασµοί.
Ειδική πρόνοια πρέπει να λαµβάνεται για την απόσβεση ήχων και κραδασµών που προέρχονται από τη λειτουργία των µηχανηµάτων και συσκευών της εγκατάστασης κλιµατισµού. 

2.1. Μηχανοστάσιο κλιµατισµού είναι ο χώρος στον οποίο τοποθετούνται συσκευές επεξεργασίας, καθαρισµού, ανανέωσης ή και παροχής αέρα (π.χ. ανεµιστήρες, κλιµατιστικές συσκευές) ή συσκευές επεξεργασίας και διανοµής νερού, ψυκτικού υγρού ή ψυκτικού µέσου (ψύκτες, αντλίες, κυκλοφορητές, συµπυκνωτές, εναλλάκτες θερµότητας κλπ.).
2.2. Το µέγεθος του µηχανοστασίου προσδιορίζεται σε συνάρτηση µε τον αριθµό και τις διαστάσεις των συσκευών και µηχανηµάτων που θα εγκατασταθούν σε αυτό.
Κατά τον προσδιορισµό του µεγέθους του µηχανοστασίου, πρέπει να λαµβάνεται πρόνοια ώστε να υπάρχει και ο αναγκαίος ελεύθερος χώρος για τη λειτουργία και τη συντήρηση των µηχανηµάτων και συσκευών, χωρίς απαίτηση ανακατασκευής τοίχων ή ανοιγµάτων.
Η διάταξη των µηχανηµάτων και συσκευών µέσα στο µηχανοστάσιο πρέπει να είναι τέτοια, ώστε για κάθε συσκευή να εξασφαλίζεται οριζόντια απόσταση από τους τοίχους του µηχανοστασίου ή από άλλες συσκευές 0,60 m.
2.3. Το ελεύθερο ύψος του µηχανοστασίου προσδιορίζεται από το είδος και το µέγεθος των διαφόρων συσκευών, µηχανηµάτων και αεραγωγών. Όταν δεν υπάρχουν αεραγωγοί εντός του µηχανοστασίου, το ελεύθερο ύψος (µεταξύ δαπέδου και οροφής ή κάτω παρειάς τυχόν υπάρχουσας δοκού) πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο µε το ύψος του υψηλότερου µηχανήµατος συν 0,80 µ.
Όταν υπάρχουν αεραγωγοί, τότε τούτο είναι ίσο µε την απόσταση της επάνω πλευράς του ψηλότερου αεραγωγού από το δάπεδο συν 0,50 µ. Σε καµία περίπτωση δεν µπορεί να υπάρχει µηχανοστάσιο µε ελεύθερο ύψος, όπως τούτο καθορίζεται παραπάνω, κάτω των 2,20 µ.
2.4. Για τον αερισµό, την ύδρευση, την αποχέτευση, τα ανοίγµατα, τον τρόπο κατασκευής δαπέδων, οροφών και τοίχων, ισχύουν όσα αναφέρονται στις παραγρ. 2.4.4.6. και 2.4.4.7. του άρθρου 27.
2.5. Ειδικά το δάπεδο του µηχανοστασίου πρέπει να υπολογίζεται στις στατικές και δυναµικές φορτίσεις που προκαλούν τα µηχανήµατα κλιµατισµού.

3.1. Για τις σωληνώσεις νερού, ψυκτικού υγρού ή ψυκτικού µέσου, καθώς και για τους αεραγωγούς, ισχύουν τα αναφερόµενα στις παραγρ. 2.5.1. και 2.5.2. του άρθρου 27.
3.2. Προκειµένου για αεραγωγούς ψηλής ταχύτητας και ψηλής πίεσης, πρέπει να λαµβάνονται µέτρα καταστολής του θορύβου, εφόσον αυτός υπερβαίνει τα ανεκτά όρια, κατά τις διαδροµές τους µέσα από κατοικηµένους χώρους.

Ειδική πρόνοια πρέπει να λαµβάνεται για την απόσβεση ήχων και κραδασµών που προέρχονται από τη λειτουργία των µηχανηµάτων και συσκευών της εγκατάστασης κλιµατισµού. 

1. Σε κάθε κτίριο για την εξυπηρέτηση χώρων που διατάσσονται σε τέσσερις τουλάχιστον ορόφους από τη στάθµη εισόδου ή όταν η τελευταία εξυπηρετούµενη από το κοινόχρηστο κλιµακοστάσιο στάθµη ορόφου απέχει περισσότερο από 10 µέτρα από τη στάθµη κυρίας εισόδου του κτιρίου από την οποία εξυπηρετούνται οι ως άνω όροφοι ή οι πιο πάνω στάθµη, όροφο, επιβάλλεται η εγκατάσταση ενός τουλάχιστον ανελκυστήρα προσώπων µε την επιφύλαξη της παραγρ. 5 του άρθρου 29 του Ν. 1577/85 (ΓΟΚ).
2. Υποχρεωτικά κάθε σηµείο του ορόφου του κτιρίου δεν πρέπει να απέχει περισσότερο από 60 µέτρα από τον ανελκυστήρα, µετρούµενο σε φυσική όδευση.
Ο τύπος και το είδος του ανελκυστήρα που εγκαθίσταται σε ένα κτίριο πρέπει να είναι κατάλληλος γι' αυτό και να πληροί όλες τις απαιτήσεις - προδιαγραφές κατασκευής, για την άνετη και ασφαλή µεταφορά ατόµων.
3. Σε κτίρια στα οποία απαιτείται η κατασκευή ανελκυστήρα σύµφωνα µε την παραγρ. 1 του παρόντος άρθρου πρέπει να συντάσσεται κυκλοφοριακή µελέτη του κτιρίου όταν ισχύει ένα από τα επόµενα:
α. Ο ανελκυστήρας εξυπηρετεί τουλάχιστον επτά υπέργειους ορόφους.
Β. Ο πληθυσµός του κτιρίου είναι µεγαλύτερος από 200 άτοµα.
Στην κυκλοφοριακή µελέτη του κτιρίου θα προσδιορίζονται ο αριθµός των ανελκυστήρων, η χωρητικότητα και η ταχύτητά τους.
4. Η εγκατάσταση των (ηλεκτροκινήτων) ανελκυστήρων σε ένα κτίριο, δηλαδή τα οικοδοµικά στοιχεία φρέατος, τα ύψη, διαστάσεις µηχανοστασίου, τροχαλιοστασίου, διαµόρφωση φρέατος καθώς και ο τρόπος κατασκευής γίνονται σύµφωνα µε το β.δ. 37/1966
(ΦΕΚ 10/Α «Περί κατασκευής, εγκατάστασης και λειτουργίας ηλεκτροκινήτων ανελκυστήρων».
Ειδικά στους υδραυλικούς ανελκυστήρες, ισχύουν οι παρακάτω παρεκκλίσεις:
α) ∆εν απαιτείται ιδιαίτερος χώρος τροχαλιοστασίου.
β) Το µηχανοστάσιο µπορεί να µην είναι σε επαφή µε το φρέαρ. Στην περίπτωση αυτή, οι υδραυλικοί σωλήνες και τα καλώδια που συνδέουν το µηχανοστάσιο µε το φρέαρ πρέπει να τοποθετούνται σε ειδικό για το σκοπό αυτό κανάλι.
γ) Οι ελάχιστες αποστάσεις του µηχανισµού κίνησης από τους τοίχους του µηχανοστασίου πρέπει να είναι τουλάχιστον 0,20 µ. εκτός από την απόστασή της µιας από τις µεγάλες πλευρές του, που πρέπει να είναι 0,80 µ.
δ) Μπροστά από τον ηλεκτρικό πίνακα του ανελκυστήρα που τοποθετείται στο µηχανοστάσιο πρέπει να αφήνεται ελεύθερη απόσταση από οποιοδήποτε εµπόδιο τουλάχιστο 0,80 µ.
ε) Η ελεύθερη απόσταση µεταξύ του ανώτατου σηµείου της οροφής του θαλάµου και του κατώτατου σηµείου της οροφής του φρέατος πρέπει να είναι τουλάχιστο 1,15 µ. Επίσης, ειδικά στους υδραυλικούς ανελκυστήρες, το δάπεδο του µηχανοστασίου πρέπει να κατασκευάζεται έτσι ώστε σε περίπτωση διαρροής όλο το υδραυλικό υγρό να παραµένει στο µηχανοστάσιο.
5. Κατά την κατασκευή και εγκατάσταση ανελκυστήρων σε κτίρια, λαµβάνονται τα κατά περίπτωση κατάλληλα µέτρα ηχοµόνωσης, όπως προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις ώστε να µην υπάρχει µεταφορά θορύβου σε διπλανά διαµερίσµατα ή χώρους. Επίσης, λαµβάνονται αντικραδασµατικά µέτρα στο χώρο του κλιµακοστασίου, ώστε να µη µεταδίδονται στο κτίριο οι κραδασµοί.
Επίσης, λαµβάνεται πρόνοια για την προστασία της εγκατάστασης από φωτιά (τοίχοι, κουφώµατα µε ψηλή αντίσταση στη φωτιά) και εξασφαλίζεται φράγµα για την αποτροπή διάδοσης φωτιάς ή καπνού µέσω της εγκατάστασης.
6. Κάθε µηχανοστάσιο ανελκυστήρα που βρίσκεται σε οποιονδήποτε όροφο, εκτός από τον ανώτατο όροφο του κτιρίου, πρέπει να µην έχει οποιοδήποτε άνοιγµα προς άλλο χώρο του κτιρίου, εκτός από την πόρτα του, η οποία πρέπει να έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστο µισής ώρας, όπως προκύπτει από πιστοποιητικό αναγνωρισµένου εργαστηρίου. 

Εσωτερικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις είναι το σύνολο των εγκατεστηµένων στοιχείων (σωλήνες, υλικά, ειδικά τεµάχια, εξαρτήµατα, συσκευές κλπ.), που λειτουργικά συµβάλλουν στη χρησιµοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας µέσα στα κτίρια ή οικόπεδα, για φωτισµό, θέρµανση, κίνηση, σήµανση και λοιπές εφαρµογές.
Στις εγκαταστάσεις αυτές περιλαµβάνονται οι αγωγοί σύνδεσης (µόνιµοι και προσωρινοί) των ακινήτων µε το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, σταθµοί µετασχηµατιστών, τηλεφωνικές εγκαταστάσεις.
Οι εσωτερικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις σχεδιάζονται και κατασκευάζονται µε τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια, η άνεση των ατόµων που τις χρησιµοποιούν και η ασφάλεια του κτιρίου, καθώς επίσης η ορθή και απρόσκοπτη λειτουργία τους. Πρέπει να καλύπτουν µε επάρκεια και κατάλληλα τις διάφορες χρήσεις, όπως αυτές έχουν προδιαγραφεί για το κτίριο ή το οικόπεδο.
Τα χρησιµοποιούµενα υλικά και συσκευές πρέπει να είναι κατάλληλα και να προσαρµόζονται στο είδος της χρήσης που προορίζονται και να είναι εφοδιασµένα µε σχετική έγκριση κυκλοφορίας από την αρµόδια υπηρεσία.
Ο τρόπος κατασκευής των εγκαταστάσεων αυτών, η ποιότητα των χρησιµοποιούµενων υλικών και οι ελάχιστες απαιτήσεις για κάθε µία από τις εγκαταστάσεις αυτές καθορίζονται στους αντίστοιχους ισχύοντες κανονισµούς και στις αναφερόµενες σε κάθε είδος εγκατάστασης παρακάτω παραγράφους.
1. Ηλεκτρικές εγκαταστάσεις ισχυρών ρευµάτων.
1.1. Σε κάθε κτίριο ή τµήµα κτιρίου, που προορίζεται για κατοικία, εργασία ή παραµονή ατόµων, πρέπει να κατασκευάζεται ηλεκτρική εγκατάσταση, που να εξασφαλίζει τη δυνατότητα τεχνητού φωτισµού και δυνατότητα λήψης ηλεκτρικής ενέργειας, ανεξάρτητα αν η ηλεκτρική αυτή εγκατάσταση συνδεθεί µε δηµόσιο δίκτυο διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας ή άλλη πηγή παροχής ηλεκτρικής ενέργειας.
1.2. Οι εγκαταστάσεις αυτές πρέπει να εκτελούνται σύµφωνα µε τις διατάξεις του κανονισµού εσωτερικών ηλεκτρικών εγκαταστάσεων (ΚΕΗΕ, ΦΕΚ-59 Β/11-4-1955) και των εκάστοτε συµπληρώσεων ή τροποποιήσεών του που βρίσκονται σε ισχύ και πληρούν τις γενικές απαιτήσεις του άρθρου αυτού.
1.3. Ηλεκτροδότηση της ηλεκτρικής εγκατάστασης κτιρίων από το δηµόσιο δίκτυο διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας της ∆ΕΗ γίνεται σύµφωνα µε τις ισχύουσες διατάξεις του Ν. 4483/65 (ΦΕΚ-118 Α') ή τις ισχύουσες τροποποιήσεις του. Προκειµένου για την ηλεκτροδότηση από ίδιες πηγές ηλεκτρικής ενέργειας θα τηρούνται και τα προβλεπόµενα από το Ν. 1559/85 (ΦΕΚ-135 Α').
1.4. Σε κάθε κτίριο ή τµήµα κτιρίου πρέπει να προβλέπεται χώρος αποκλειστικά για την τοποθέτηση όλων των µετρητών ηλεκτρικής ενέργειας (κατοικιών, καταστηµάτων κλπ.). Απαγορεύεται η µεταβολή από τον κατασκευαστή ή τους χρήστες του κτιρίου των χαρακτηριστικών του χώρου των µετρητών και κάθε κατασκευής που αφορά την παροχή ηλεκτρικού ρεύµατος, όπως θα έχουν διαµορφωθεί µε τις υποδείξεις της ∆ΕΗ. Ο χώρος αυτός και οι εγκαταστάσεις που βρίσκονται µέσα σ' αυτόν κατασκευάζονται σύµφωνα µε την οδηγία της ∆ΕΗ «ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΡΗΤΙΚΩΝ ∆ΙΑΤΑΞΕΩΝ οδηγίες προς τους κατασκευαστές κτιρίων και τους ηλεκτρολόγους εγκαταστάτες».
Για την έκδοση της άδειας οικοδοµής, όταν ο όγκος της υπερβαίνει τον προβλεπόµενο από τους Ν. 4483/65 και 1277/82 (ΦΕΚ-103 Α') ή τις ισχύουσες τροποποιήσεις απαιτείται η γνώµη της ∆ΕΗ, για την ανάγκη εγκατάστασης ηλεκτρικού υποσταθµού.
1.5. Για τη σύνδεση του µετρητή µε το δηµόσιο δίκτυο διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας, προβλέπονται και κατασκευάζονται όσα απαιτούνται από τον ισχύοντα κανονισµό της ∆ΕΗ.
1.6. Σε κάθε νέο ή υφιστάµενο κτίριο ή τµήµα κτιρίου που προορίζεται για κατοικία ή εργασία ή παραµονή ατόµων (εξαιρούµενων των βιοµηχανικών χώρων ή ειδικών χώρων όπου η παρουσία ατόµων περιορίζεται σε εξειδικευµένα άτοµα χειριζόµενα ειδικές εγκαταστάσεις), απαγορεύεται η επί µονωτήρων στήριξη γραµµών των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων.
Οι επιτρεπόµενες σύµφωνα µε τον παρόντα κανονισµό, γραµµές των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων πρέπει να κατασκευάζονται ορατές ή χωνευτές στο επίχρισµα ή χωνευτές στο σκυρόδεµα στερεούµενες επί του ξυλοτύπου. Οι ορατές γραµµές που βρίσκονται σε ύψος κάτω των 2,40 µ. στους διάφορους χώρους πρέπει να παρουσιάζουν επαρκή µηχανική αντοχή ή να προστατεύονται κατάλληλα. Χωνευτές γραµµές κατασκευάζονται γενικά εντός σωλήνων, εκτός των περιπτώσεων όπου χρησιµοποιούνται εγκεκριµένου τύπου καλώδια σε ύψος άνω των 2,40 µ. από το δάπεδο.
Απαγορεύεται η λάξευση του φέροντα οργανισµού ή οποιαδήποτε µείωση της διατοµής του για τη χωνευτή τοποθέτηση ή στήριξη γραµµών ή συσκευών από τον υπεύθυνο εγκαταστάτη, χωρίς άδεια του επιβλέποντα µηχανικού.
Χωνευτές γραµµές τοποθετούνται κυρίως στο επίχρισµα και σε βάθος τουλάχιστον 5 mm. από την τελική επιφάνεια. Γραµµές µέσα στο σκυρόδεµα (ξυλότυπο) επιτρέπονται µόνο µέσα σε χαλυβδοσωλήνες επαρκούς αντοχής ή σε εγκεκριµένους για τέτοια χρήση πλαστικούς σωλήνες, απαγορευοµένης της κοπής ή παραµόρφωσης του σιδηρού οπλισµού του σκυροδέµατος κατά την τοποθέτηση των σωλήνων. Οι ηλεκτρικοί πίνακες διανοµής πρέπει να τοποθετούνται σε εύκολα προσπελάσιµη θέση µέσα στο κτίριο.
Ηλεκτρικοί πίνακες χωνευτοί απαιτούν τοίχους πάχους 15 cm ή µεγαλυτέρου.
Ο αγωγός γείωσης πρέπει να καταλήγει σε όλα τα σηµεία ρευµατοληψίας (φωτισµού ή ρευµατοδοτών ή συσκευών), έστω και αν τα αρχικά συνδεδεµένα φωτιστικά σώµατα δεν έχουν µεταλλικά µέρη ή τα δάπεδα των χώρων που είναι εγκατεστηµένα είναι µονωτικά.
Όλοι οι ρευµατοδότες πρέπει να έχουν υποχρεωτικά επαφή γείωσης, σε οποιοδήποτε χώρο και αν είναι εγκατεστηµένα.
2. Υποσταθµοί.
2.1. Σε κάθε κτίριο ή χώρο ειδικής χρήσης που πρόκειται να συνδεθεί µε το δίκτυο µέσης τάσης (ΜΤ) της ∆ΕΗ πρέπει να προβλέπονται οι αναγκαίοι χώροι για το σκοπό αυτό. Ο χώρος µέσα στον οποίο προορίζεται να εγκατασταθούν τα µηχανήµατα της ∆ΕΗ (κυψέλη εισόδου, εξόδου καλωδίου, κυψέλη προστασίας και κυψέλη µέτρησης) πρέπει να είναι κατασκευασµένο σύµφωνα µε τις τεχνικές οδηγίες της ∆ΕΗ. Οι ιδιωτικοί χώροι που προορίζονται για την εγκατάσταση µηχανηµάτων (πινάκων διανοµής, µετασχηµατιστών κλπ.) πρέπει να παρέχουν ευχερή προσπέλαση για ανθρώπους σε περίπτωση ανάγκης και δυνατότητα προσκόµισης µηχανηµάτων.
Για την εγκατάσταση του υποσταθµού υποβιβασµού τάσης, πρέπει να προβλεφθούν οι κατάλληλοι χώροι για την εγκατάσταση:
- διακοπτών µέσης τάξης (Μ.Τ.).
- µετασχηµατιστών (Μ/Σ).
- διανοµής χαµηλής τάσης (Χ.Τ.).
Από αυτούς, οι χώροι διακοπτών Μ.Τ. και µετασχηµατιστών Μ/Σ πρέπει να είναι κλειστοί και κατασκευασµένοι από άκαυστα υλικά µε µεταλλικές πόρτες από χαλυβδοέλασµα πάχους 1 mm κατ' ελάχιστο µε ανοίγµατα αερισµού (περσίδες).
Το ελάχιστο ύψος του χώρου (κάτω από δοκούς κλπ.) πρέπει να είναι 3,00 m.
2.2. Η διάταξη των συσκευών µέσα στους παραπάνω χώρους πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να εξασφαλίζεται η ευχερής συντήρηση και λειτουργία τους.
Ειδικά για τον πίνακα Μ.Τ., η απόσταση από τον αντικείµενο τοίχο πρέπει να είναι 1,20 m. κατ' ελάχιστο.
2.3. Η διάταξη των Μ/Σ µέσα στο χώρο Μ/Σ πρέπει να είναι τέτοια, ώστε για οποιονδήποτε Μ/Σ η οριζόντια απόσταση µεταξύ του κελύφους της Χ.Τ. του αντικειµένου τοίχου ή διαχωριστικού πλέγµατος να είναι τουλάχιστον 1,20 m. Η αντίστοιχη απόσταση µεταξύ του κελύφους του Μ/Σ και του αντικείµενου τοίχου από την πλευρά της Μ.Τ., πρέπει να είναι 0,40 m. Οι άλλες δύο πλευρές εκατέρωθεν του Μ/Σ πρέπει να απέχουν από τον αντικείµενο τοίχο 0,80 m. κατ' ελάχιστο η κάθε µία.
Η ελάχιστη κατακόρυφη απόσταση του ψηλότερου σηµείου του Μ/Σ και του χαµηλότερου σηµείου της οροφής να είναι 0,40 m.
2.4. Ο υποσταθµός µετασχηµατισµού τάσης θεωρείται διαµέρισµα ηλεκτρικής υπηρεσίας, υπό την έννοια του ΚΕΗΕ (ορισµός υπ' αριθ. 38) και η πρόσβαση στους χώρους του επιτρέπεται µόνο στο αρµόδιο προσωπικό.
Οι χώροι του υποσταθµού σηµαίνονται υποχρεωτικά µε επιγραφές απαγόρευσης εισόδου, αναγγελίας κινδύνου και αναγγελίας ψηλής τάσης.
2.5. Ο χώρος του ή των Μ/Σ πρέπει να εξασφαλίζει επαρκή αερισµό (φυσικό ή τεχνητό) για την απαγωγή της θερµότητας των αυτόψυκτων µετασχηµατιστών ισχύος.
Συνιστάται η κατασκευαστική διαµόρφωση του χώρου, ώστε η ψύξη να επιτυγχάνεται µε φυσικό εξαερισµό. Απαγορεύεται η µεταβολή των οιωνδήποτε ανοιγµάτων αερισµού από τον κατασκευαστή ή τους χρήστες του κτιρίου καθώς και η παρεµπόδιση του αερισµού µε έµφραξη ή κάλυψη των ανοιγµάτων αυτών µε οποιαδήποτε αντικείµενα.
Ο χώρος του Μ/Σ πρέπει να διαθέτει είτε λεκάνη επαρκούς χωρητικότητας για την περισυλλογή του λαδιού σε περίπτωση διαρροής, χωρίς όµως να αφήνει στο λάδι ελεύθερη επιφάνεια προς αποφυγή πυρκαγιάς (π.χ. µε τοποθέτηση στη λεκάνη στρώµατος σκύρων κατάλληλου πάχους) είτε κατάλληλη διάταξη απαγωγής του λαδιού από το χώρο.
Ακόµα να ληφθούν τα κατάλληλα µέτρα για την πυρόσβεση βάσει των ισχυόντων κανονισµών.
2.6. Οι χώροι µέσης τάσης (διακοπτών και µετασχηµατιστών) απαγορεύεται να έχουν οποιοδήποτε άνοιγµα προς κλιµακοστάσιο (άνοιγµα κουφώµατος, αεραγωγό, γρίλιες κλπ.).
Κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται πόρτα, που είναι αναγκαία για την πρόσβαση προς αυτό, εφ' όσον έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά :
α) Είναι στο σύνολό της σιδερένια και όπου έχει λαµαρίνα το πάχος της είναι 1,5 mm.
β) ∆εν έχει γρίλιες ή οποιοδήποτε άλλο άνοιγµα.
γ) Εφάπτεται σε πατούρες της κάσας σε πλάτος τουλάχιστον 25 mm.
δ) Έχει µηχανισµό επαναφοράς στην κλειστή θέση.
Εναλλακτικά, η πόρτα αυτή αρκεί να έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστο µισής ώρας, όπως προκύπτει από πιστοποιητικό αναγνωρισµένου εργαστηρίου.
2.7. Κατ΄εξαίρεση, επιτρέπεται η κατασκευή υπαίθριου υποσταθµού ή η τοποθέτηση προκατασκευασµένου υποσταθµού επί του γηπέδου, ύστερα από άδεια του αρµόδιου πολεοδοµικού γραφείου και εφόσον ληφθούν όλα τα απαραίτητα µέτρα, ώστε να µην προκαλείται ενόχληση στους γείτονες.
2.8. Οι αναφερόµενες ελάχιστες αποστάσεις των συσκευών του υποσταθµού από τα οικοδοµικά στοιχεία δεν ισχύουν προκειµένου περί εγκεκριµένων τυποποιηµένων υποσταθµών πάσης φύσεως.
2.9. Σε περίπτωση που ένα κτίριο διαθέτει ίδια πηγή ηλεκτροπαραγωγής, για την τροφοδότηση ζωτικών φορτίων σε περίπτωση διακοπής της τροφοδότησης από το δίκτυο (∆ΕΗ), πρέπει να προβλέπονται αντίστοιχοι χώροι. Οι χώροι αυτοί, που κατατάσσονται επίσης σε χώρους ηλεκτρικής υπηρεσίας, πρέπει να είναι κλειστοί, κατασκευασµένοι από άκαυστα υλικά και µε επαρκή αερισµό φυσικό ή τεχνητό και να σηµαίνονται κατάλληλα.
2.10. Ειδικότερα, χώροι που προορίζονται για τοποθέτηση συσσωρευτών πρέπει να έχουν επαρκή εξαερισµό και εφόσον το απαιτούν οι κανονισµοί αντιεκρηκτική ηλεκτρική
εγκατάσταση.
2.11. Τα δάπεδα των χώρων ηλεκτρικής υπηρεσίας, πλην χώρων µετασχηµατιστών και ηλεκτροπαραγωγών ζευγών, πρέπει να υπολογίζονται για φορτίο 500 Kp/m². Τα δάπεδα των χώρων Μ/Σ πρέπει να ελέγχονται επιπλέον και βάσει των πραγµατικών συνθηκών φόρτισης µε το συγκεκριµένο µηχάνηµα (βάρος, τρόπος στήριξης, ταλαντώσεις κλπ.).
Το ίδιο ισχύει και για τους χώρους από τους οποίους προβλέπεται διέλευση των πιο πάνω µηχανηµάτων.
2.12. Οι περιµετρικοί τοίχοι των χώρων των υποσταθµών πρέπει να είναι µπατικοί ή σε περίπτωση στοιχείων οπλισµένοι σκυροδέµατος να έχουν πάχος τουλάχιστο 15 cm.
2.13. Μέσα στο χώρο του υποσταθµού, στο πάχος των περιµετρικών τοίχων, κάτω από το δάπεδο και στην πλάκα επικάλυψης του Υ/Σ δεν πρέπει να περνά εγκατάσταση ξένη προς τον προορισµό του Υ/Σ (π.χ. σωληνώσεως παροχών, αποχετεύσεων, σωλήνες θέρµανσης κλπ.).
3. Εγκαταστάσεις ασθενών ρευµάτων.
Οι εγκαταστάσεις ασθενών ρευµάτων των κτιρίων περιλαµβάνουν:
- Τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις.
- Τηλεφωνικές εγκαταστάσεις.
- Τηλετυπικές εγκαταστάσεις.
- Ασύρµατη επικοινωνία - αναζήτηση προσώπων.
- Εγκαταστάσεις ενδοσυνεννόησης.
- Ηλεκτροακουστικές εγκαταστάσεις.
- Μεγαφωνικές εγκαταστάσεις.
- Μεταφραστικές εγκαταστάσεις.
- Εγκαταστάσεις σηµατοδότησης και ελέγχου.
- Εγκαταστάσεις πυρανίχνευσης.
- Εγκαταστάσεις ασφάλειας.
- Ελέγχου εισόδου.
- ∆ιαρρήξεων.
- Νυχτοφύλακα.
- Εγκαταστάσεις κεντρικού ρολογιού.
- Εγκαταστάσεις οπτικοακουστικής επικοινωνίας.
- Εγκατάσταση κεραίας λήψης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σηµάτων και εγκατάσταση διανοµής ραδιοτηλεοπτικών σηµάτων.
3.1. Τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις.
3.1.1. Οι τηλεφωνικές εγκαταστάσεις των κτιρίων ή τµηµάτων κτιρίων σχεδιάζονται και κατασκευάζονται µε τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται το απόρρητο της επικοινωνίας και η προστασία ατόµων από επικίνδυνες τάσεις.
3.1.2. Η κατασκευή των εγκαταστάσεων γίνεται σύµφωνα µε τον ισχύοντα κανονισµό εσωτερικών τηλεφωνικών δικτύων (ΦΕΚ 773 Β/31-12-1983) και τον ισχύοντα κανονισµό τοποθέτησης και συντήρησης δευτερευουσών τηλεφωνικών εγκαταστάσεων (ΦΕΚ-269 Β/8-4-1971) και τις εκάστοτε τροποποιήσεις τους.
3.1.3. Ο κεντρικός κατανεµητής, καθώς επίσης και οι κατανεµητές ορόφων των κύριων τηλεφωνικών συνδέσεων των κτιρίων πρέπει να τοποθετούνται σε κοινόχρηστους, εύκολα προσπελάσιµους χώρους και να ασφαλίζονται κατάλληλα, ώστε να µπορούν να είναι προσπελάσιµοι µόνο από το αρµόδιο προσωπικό.
3.1.4. Σε µεγάλα κτίρια µε δευτερεύουσα τηλεφωνική εγκατάσταση, όπου µέρος ή το σύνολο της εισερχόµενης ή εξερχόµενης επικοινωνίας γίνεται µέσω ειδικού προς τούτο ατόµου (τηλεφωνητή ή τηλεφωνήτριας) απαιτείται ειδικός χώρος για την παραµονή του χειριστή. Στο χώρο αυτό πρέπει να εξασφαλίζονται όλες οι απαραίτητες συνθήκες άνεσης (όπως π.χ. φωτισµού, αερισµού, θέρµανσης, επιπέδου θορύβου κλπ.).
3.1.5. Απαγορεύεται στο χώρο εργασίας του χειριστή η ύπαρξη τηλετυπικής συσκευής µε µεγάλο φόρτο εργασίας, εφόσον η στάθµη θορύβου λειτουργίας της είναι τέτοια, που να δηµιουργεί ενόχληση.
3.1.6. Σε κάθε κτίριο ή τµήµα κτιρίου που προβλέπεται να εξοπλιστεί µε δευτερεύουσα τηλεφωνική εγκατάσταση άνω των 150 συνδέσεων, πρέπει να προβλέπεται ιδιαίτερος χώρος για την εγκατάστασή της. Ο χώρος αυτός πρέπει να είναι κατάλληλου µεγέθους, κλειστός, µε φωτισµό και αερισµό και θερµοκρασίες από 10^ο - 30^οC για όλο το χρόνο. Ο χώρος πρέπει να έχει ελάχιστο καθαρό ύψος 3,00µ. και το δάπεδό του να είναι υπολογισµένο τουλάχιστο για 500 Kp/m².
3.2. Εγκατάσταση κεραίας λήψης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σηµάτων και εγκατάσταση διανοµής ραδιοτηλεοπτικών σηµάτων.
3.2.1. Σε κάθε κτίριο επιτρέπεται µόνο ένα κεντρικό συγκρότηµα κεραιών λήψης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σηµάτων επίγειας και δορυφορικής εκποµπής.
Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται η διασπορά των παραπάνω κεραιών, εφόσον το επιβάλλουν τεχνικοί λόγοι, ύστερα από άδεια της αρχής.
3.2.2. Η εγκατάσταση λήψης, ενίσχυσης και διανοµής ραδιοτηλεοπτικών σηµάτων νέου ή υφιστάµενου κτιρίου µε περισσότερες της µιας ιδιοκτησίες είναι κοινόχρηστη - έστω και αν δεν υπάρχει σύστηµα οριζόντιας ιδιοκτησίας του ακινήτου.
3.2.3. Η κεντρική κεραία λήψης ραδιοτηλεοπτικών σηµάτων κτιρίων κατασκευάζεται βάσει του τεχνικού κανονισµού εγκατάστασης και λειτουργίας κεντρικής κεραίας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας, όπως εκάστοτε ισχύει.
3.2.4. Σε περίπτωση ύπαρξης γειτονικών ανισοϋψών κτιρίων, όπου το υψηλότερο κτίριο σκιάζει και εµποδίζει τη λήψη σηµάτων ενός ή περισσότερων ραδιοτηλεοπτικών προγραµµάτων από το χαµηλότερο κτίριο, µπορεί ο ιδιοκτήτης ή οι ιδιοκτήτες του ψηλού κτιρίου να επιτρέψουν την εγκατάσταση της κεντρικής κεραίας του χαµηλότερου κτιρίου σε κατάλληλο σηµείο του ψηλού κτιρίου, µε έξοδα των ιδιοκτητών του χαµηλότερου κτιρίου. 
3.2.5. Οι αγωγοί γραµµών ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να απέχουν οριζόντια ή κατακόρυφα από κεραίες δεκτών ραδιοφωνίας και τηλεόρασης τις καθοριζόµενες στον παρακάτω πίνακα ελάχιστες αποστάσεις (σε θερµοκρασία 16^ο C και άπνοια): 

3.2.6. Με ειδικούς κανονισµούς µπορεί να επιβάλλεται σε παραδοσιακούς οικισµούς ή τµήµατά τους και σε διατηρητέα κτίρια η τοποθέτηση κεντρικής κεραίας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας.
Με τους ίδιους κανονισµούς εγκρίνεται η κατασκευή κοινόχρηστης κεραίας σε κατάλληλη θέση (που να µην επηρεάζει το κτίριο ή τον οικισµό) και δικτύου διανοµής, ώστε το κτίριο ή τα κτίρια να τροφοδοτηθούν µε ραδιοτηλεοπτικά σήµατα από καλωδιακό εξωτερικό δίκτυο.
Στην περίπτωση αυτή πρέπει να υπάρχει ειδική έγκριση του κρατικού φορέα µετάδοση ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σηµάτων. 
 

1.1. Σε κάθε κτίριο ή τµήµα κτιρίου, που προορίζεται για κατοικία, εργασία ή παραµονή ατόµων, πρέπει να κατασκευάζεται ηλεκτρική εγκατάσταση, που να εξασφαλίζει τη δυνατότητα τεχνητού φωτισµού και δυνατότητα λήψης ηλεκτρικής ενέργειας, ανεξάρτητα αν η ηλεκτρική αυτή εγκατάσταση συνδεθεί µε δηµόσιο δίκτυο διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας ή άλλη πηγή παροχής ηλεκτρικής ενέργειας.
1.2. Οι εγκαταστάσεις αυτές πρέπει να εκτελούνται σύµφωνα µε τις διατάξεις του κανονισµού εσωτερικών ηλεκτρικών εγκαταστάσεων (ΚΕΗΕ, ΦΕΚ-59 Β/11-4-1955) και των εκάστοτε συµπληρώσεων ή τροποποιήσεών του που βρίσκονται σε ισχύ και πληρούν τις γενικές απαιτήσεις του άρθρου αυτού.
1.3. Ηλεκτροδότηση της ηλεκτρικής εγκατάστασης κτιρίων από το δηµόσιο δίκτυο διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας της ∆ΕΗ γίνεται σύµφωνα µε τις ισχύουσες διατάξεις του Ν. 4483/65 (ΦΕΚ-118 Α') ή τις ισχύουσες τροποποιήσεις του. Προκειµένου για την ηλεκτροδότηση από ίδιες πηγές ηλεκτρικής ενέργειας θα τηρούνται και τα προβλεπόµενα από το Ν. 1559/85 (ΦΕΚ-135 Α').
1.4. Σε κάθε κτίριο ή τµήµα κτιρίου πρέπει να προβλέπεται χώρος αποκλειστικά για την τοποθέτηση όλων των µετρητών ηλεκτρικής ενέργειας (κατοικιών, καταστηµάτων κλπ.). Απαγορεύεται η µεταβολή από τον κατασκευαστή ή τους χρήστες του κτιρίου των χαρακτηριστικών του χώρου των µετρητών και κάθε κατασκευής που αφορά την παροχή ηλεκτρικού ρεύµατος, όπως θα έχουν διαµορφωθεί µε τις υποδείξεις της ∆ΕΗ. Ο χώρος αυτός και οι εγκαταστάσεις που βρίσκονται µέσα σ' αυτόν κατασκευάζονται σύµφωνα µε την οδηγία της ∆ΕΗ «ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΡΗΤΙΚΩΝ ∆ΙΑΤΑΞΕΩΝ οδηγίες προς τους κατασκευαστές κτιρίων και τους ηλεκτρολόγους εγκαταστάτες».
Για την έκδοση της άδειας οικοδοµής, όταν ο όγκος της υπερβαίνει τον προβλεπόµενο από τους Ν. 4483/65 και 1277/82 (ΦΕΚ-103 Α') ή τις ισχύουσες τροποποιήσεις απαιτείται η γνώµη της ∆ΕΗ, για την ανάγκη εγκατάστασης ηλεκτρικού υποσταθµού.
1.5. Για τη σύνδεση του µετρητή µε το δηµόσιο δίκτυο διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας, προβλέπονται και κατασκευάζονται όσα απαιτούνται από τον ισχύοντα κανονισµό της ∆ΕΗ.
1.6. Σε κάθε νέο ή υφιστάµενο κτίριο ή τµήµα κτιρίου που προορίζεται για κατοικία ή εργασία ή παραµονή ατόµων (εξαιρούµενων των βιοµηχανικών χώρων ή ειδικών χώρων όπου η παρουσία ατόµων περιορίζεται σε εξειδικευµένα άτοµα χειριζόµενα ειδικές εγκαταστάσεις), απαγορεύεται η επί µονωτήρων στήριξη γραµµών των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων.
Οι επιτρεπόµενες σύµφωνα µε τον παρόντα κανονισµό, γραµµές των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων πρέπει να κατασκευάζονται ορατές ή χωνευτές στο επίχρισµα ή χωνευτές στο σκυρόδεµα στερεούµενες επί του ξυλοτύπου. Οι ορατές γραµµές που βρίσκονται σε ύψος κάτω των 2,40 µ. στους διάφορους χώρους πρέπει να παρουσιάζουν επαρκή µηχανική αντοχή ή να προστατεύονται κατάλληλα. Χωνευτές γραµµές κατασκευάζονται γενικά εντός σωλήνων, εκτός των περιπτώσεων όπου χρησιµοποιούνται εγκεκριµένου τύπου καλώδια σε ύψος άνω των 2,40 µ. από το δάπεδο.
Απαγορεύεται η λάξευση του φέροντα οργανισµού ή οποιαδήποτε µείωση της διατοµής του για τη χωνευτή τοποθέτηση ή στήριξη γραµµών ή συσκευών από τον υπεύθυνο εγκαταστάτη, χωρίς άδεια του επιβλέποντα µηχανικού.
Χωνευτές γραµµές τοποθετούνται κυρίως στο επίχρισµα και σε βάθος τουλάχιστον 5 mm. από την τελική επιφάνεια. Γραµµές µέσα στο σκυρόδεµα (ξυλότυπο) επιτρέπονται µόνο µέσα σε χαλυβδοσωλήνες επαρκούς αντοχής ή σε εγκεκριµένους για τέτοια χρήση πλαστικούς σωλήνες, απαγορευοµένης της κοπής ή παραµόρφωσης του σιδηρού οπλισµού του σκυροδέµατος κατά την τοποθέτηση των σωλήνων. Οι ηλεκτρικοί πίνακες διανοµής πρέπει να τοποθετούνται σε εύκολα προσπελάσιµη θέση µέσα στο κτίριο.
Ηλεκτρικοί πίνακες χωνευτοί απαιτούν τοίχους πάχους 15 cm ή µεγαλυτέρου.
Ο αγωγός γείωσης πρέπει να καταλήγει σε όλα τα σηµεία ρευµατοληψίας (φωτισµού ή ρευµατοδοτών ή συσκευών), έστω και αν τα αρχικά συνδεδεµένα φωτιστικά σώµατα δεν έχουν µεταλλικά µέρη ή τα δάπεδα των χώρων που είναι εγκατεστηµένα είναι µονωτικά.
Όλοι οι ρευµατοδότες πρέπει να έχουν υποχρεωτικά επαφή γείωσης, σε οποιοδήποτε χώρο και αν είναι εγκατεστηµένα.

2.1. Σε κάθε κτίριο ή χώρο ειδικής χρήσης που πρόκειται να συνδεθεί µε το δίκτυο µέσης τάσης (ΜΤ) της ∆ΕΗ πρέπει να προβλέπονται οι αναγκαίοι χώροι για το σκοπό αυτό. Ο χώρος µέσα στον οποίο προορίζεται να εγκατασταθούν τα µηχανήµατα της ∆ΕΗ (κυψέλη εισόδου, εξόδου καλωδίου, κυψέλη προστασίας και κυψέλη µέτρησης) πρέπει να είναι κατασκευασµένο σύµφωνα µε τις τεχνικές οδηγίες της ∆ΕΗ. Οι ιδιωτικοί χώροι που προορίζονται για την εγκατάσταση µηχανηµάτων (πινάκων διανοµής, µετασχηµατιστών κλπ.) πρέπει να παρέχουν ευχερή προσπέλαση για ανθρώπους σε περίπτωση ανάγκης και δυνατότητα προσκόµισης µηχανηµάτων.
Για την εγκατάσταση του υποσταθµού υποβιβασµού τάσης, πρέπει να προβλεφθούν οι κατάλληλοι χώροι για την εγκατάσταση:
- διακοπτών µέσης τάξης (Μ.Τ.).
- µετασχηµατιστών (Μ/Σ).
- διανοµής χαµηλής τάσης (Χ.Τ.).
Από αυτούς, οι χώροι διακοπτών Μ.Τ. και µετασχηµατιστών Μ/Σ πρέπει να είναι κλειστοί και κατασκευασµένοι από άκαυστα υλικά µε µεταλλικές πόρτες από χαλυβδοέλασµα πάχους 1 mm κατ' ελάχιστο µε ανοίγµατα αερισµού (περσίδες).
Το ελάχιστο ύψος του χώρου (κάτω από δοκούς κλπ.) πρέπει να είναι 3,00 m.
2.2. Η διάταξη των συσκευών µέσα στους παραπάνω χώρους πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να εξασφαλίζεται η ευχερής συντήρηση και λειτουργία τους.
Ειδικά για τον πίνακα Μ.Τ., η απόσταση από τον αντικείµενο τοίχο πρέπει να είναι 1,20 m. κατ' ελάχιστο.
2.3. Η διάταξη των Μ/Σ µέσα στο χώρο Μ/Σ πρέπει να είναι τέτοια, ώστε για οποιονδήποτε Μ/Σ η οριζόντια απόσταση µεταξύ του κελύφους της Χ.Τ. του αντικειµένου τοίχου ή διαχωριστικού πλέγµατος να είναι τουλάχιστον 1,20 m. Η αντίστοιχη απόσταση µεταξύ του κελύφους του Μ/Σ και του αντικείµενου τοίχου από την πλευρά της Μ.Τ., πρέπει να είναι 0,40 m. Οι άλλες δύο πλευρές εκατέρωθεν του Μ/Σ πρέπει να απέχουν από τον αντικείµενο τοίχο 0,80 m. κατ' ελάχιστο η κάθε µία.
Η ελάχιστη κατακόρυφη απόσταση του ψηλότερου σηµείου του Μ/Σ και του χαµηλότερου σηµείου της οροφής να είναι 0,40 m.
2.4. Ο υποσταθµός µετασχηµατισµού τάσης θεωρείται διαµέρισµα ηλεκτρικής υπηρεσίας, υπό την έννοια του ΚΕΗΕ (ορισµός υπ' αριθ. 38) και η πρόσβαση στους χώρους του επιτρέπεται µόνο στο αρµόδιο προσωπικό.
Οι χώροι του υποσταθµού σηµαίνονται υποχρεωτικά µε επιγραφές απαγόρευσης εισόδου, αναγγελίας κινδύνου και αναγγελίας ψηλής τάσης.
2.5. Ο χώρος του ή των Μ/Σ πρέπει να εξασφαλίζει επαρκή αερισµό (φυσικό ή τεχνητό) για την απαγωγή της θερµότητας των αυτόψυκτων µετασχηµατιστών ισχύος.
Συνιστάται η κατασκευαστική διαµόρφωση του χώρου, ώστε η ψύξη να επιτυγχάνεται µε φυσικό εξαερισµό. Απαγορεύεται η µεταβολή των οιωνδήποτε ανοιγµάτων αερισµού από τον κατασκευαστή ή τους χρήστες του κτιρίου καθώς και η παρεµπόδιση του αερισµού µε έµφραξη ή κάλυψη των ανοιγµάτων αυτών µε οποιαδήποτε αντικείµενα.
Ο χώρος του Μ/Σ πρέπει να διαθέτει είτε λεκάνη επαρκούς χωρητικότητας για την περισυλλογή του λαδιού σε περίπτωση διαρροής, χωρίς όµως να αφήνει στο λάδι ελεύθερη επιφάνεια προς αποφυγή πυρκαγιάς (π.χ. µε τοποθέτηση στη λεκάνη στρώµατος σκύρων κατάλληλου πάχους) είτε κατάλληλη διάταξη απαγωγής του λαδιού από το χώρο.
Ακόµα να ληφθούν τα κατάλληλα µέτρα για την πυρόσβεση βάσει των ισχυόντων κανονισµών.
2.6. Οι χώροι µέσης τάσης (διακοπτών και µετασχηµατιστών) απαγορεύεται να έχουν οποιοδήποτε άνοιγµα προς κλιµακοστάσιο (άνοιγµα κουφώµατος, αεραγωγό, γρίλιες κλπ.).
Κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται πόρτα, που είναι αναγκαία για την πρόσβαση προς αυτό, εφ' όσον έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά :
α) Είναι στο σύνολό της σιδερένια και όπου έχει λαµαρίνα το πάχος της είναι 1,5 mm.
β) ∆εν έχει γρίλιες ή οποιοδήποτε άλλο άνοιγµα.
γ) Εφάπτεται σε πατούρες της κάσας σε πλάτος τουλάχιστον 25 mm.
δ) Έχει µηχανισµό επαναφοράς στην κλειστή θέση.
Εναλλακτικά, η πόρτα αυτή αρκεί να έχει δείκτη πυραντίστασης τουλάχιστο µισής ώρας, όπως προκύπτει από πιστοποιητικό αναγνωρισµένου εργαστηρίου.
2.7. Κατ΄εξαίρεση, επιτρέπεται η κατασκευή υπαίθριου υποσταθµού ή η τοποθέτηση προκατασκευασµένου υποσταθµού επί του γηπέδου, ύστερα από άδεια του αρµόδιου πολεοδοµικού γραφείου και εφόσον ληφθούν όλα τα απαραίτητα µέτρα, ώστε να µην προκαλείται ενόχληση στους γείτονες.
2.8. Οι αναφερόµενες ελάχιστες αποστάσεις των συσκευών του υποσταθµού από τα οικοδοµικά στοιχεία δεν ισχύουν προκειµένου περί εγκεκριµένων τυποποιηµένων υποσταθµών πάσης φύσεως.
2.9. Σε περίπτωση που ένα κτίριο διαθέτει ίδια πηγή ηλεκτροπαραγωγής, για την τροφοδότηση ζωτικών φορτίων σε περίπτωση διακοπής της τροφοδότησης από το δίκτυο (∆ΕΗ), πρέπει να προβλέπονται αντίστοιχοι χώροι. Οι χώροι αυτοί, που κατατάσσονται επίσης σε χώρους ηλεκτρικής υπηρεσίας, πρέπει να είναι κλειστοί, κατασκευασµένοι από άκαυστα υλικά και µε επαρκή αερισµό φυσικό ή τεχνητό και να σηµαίνονται κατάλληλα.
2.10. Ειδικότερα, χώροι που προορίζονται για τοποθέτηση συσσωρευτών πρέπει να έχουν επαρκή εξαερισµό και εφόσον το απαιτούν οι κανονισµοί αντιεκρηκτική ηλεκτρική
εγκατάσταση.
2.11. Τα δάπεδα των χώρων ηλεκτρικής υπηρεσίας, πλην χώρων µετασχηµατιστών και ηλεκτροπαραγωγών ζευγών, πρέπει να υπολογίζονται για φορτίο 500 Kp/m². Τα δάπεδα των χώρων Μ/Σ πρέπει να ελέγχονται επιπλέον και βάσει των πραγµατικών συνθηκών φόρτισης µε το συγκεκριµένο µηχάνηµα (βάρος, τρόπος στήριξης, ταλαντώσεις κλπ.).
Το ίδιο ισχύει και για τους χώρους από τους οποίους προβλέπεται διέλευση των πιο πάνω µηχανηµάτων.
2.12. Οι περιµετρικοί τοίχοι των χώρων των υποσταθµών πρέπει να είναι µπατικοί ή σε περίπτωση στοιχείων οπλισµένοι σκυροδέµατος να έχουν πάχος τουλάχιστο 15 cm.
2.13. Μέσα στο χώρο του υποσταθµού, στο πάχος των περιµετρικών τοίχων, κάτω από το δάπεδο και στην πλάκα επικάλυψης του Υ/Σ δεν πρέπει να περνά εγκατάσταση ξένη προς τον προορισµό του Υ/Σ (π.χ. σωληνώσεως παροχών, αποχετεύσεων, σωλήνες θέρµανσης κλπ.).

Οι εγκαταστάσεις ασθενών ρευµάτων των κτιρίων περιλαµβάνουν:
- Τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις.
- Τηλεφωνικές εγκαταστάσεις.
- Τηλετυπικές εγκαταστάσεις.
- Ασύρµατη επικοινωνία - αναζήτηση προσώπων.
- Εγκαταστάσεις ενδοσυνεννόησης.
- Ηλεκτροακουστικές εγκαταστάσεις.
- Μεγαφωνικές εγκαταστάσεις.
- Μεταφραστικές εγκαταστάσεις.
- Εγκαταστάσεις σηµατοδότησης και ελέγχου.
- Εγκαταστάσεις πυρανίχνευσης.
- Εγκαταστάσεις ασφάλειας.
- Ελέγχου εισόδου.
- ∆ιαρρήξεων.
- Νυχτοφύλακα.
- Εγκαταστάσεις κεντρικού ρολογιού.
- Εγκαταστάσεις οπτικοακουστικής επικοινωνίας.
- Εγκατάσταση κεραίας λήψης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σηµάτων και εγκατάσταση διανοµής ραδιοτηλεοπτικών σηµάτων.
3.1. Τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις.
3.1.1. Οι τηλεφωνικές εγκαταστάσεις των κτιρίων ή τµηµάτων κτιρίων σχεδιάζονται και κατασκευάζονται µε τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται το απόρρητο της επικοινωνίας και η προστασία ατόµων από επικίνδυνες τάσεις.
3.1.2. Η κατασκευή των εγκαταστάσεων γίνεται σύµφωνα µε τον ισχύοντα κανονισµό εσωτερικών τηλεφωνικών δικτύων (ΦΕΚ 773 Β/31-12-1983) και τον ισχύοντα κανονισµό τοποθέτησης και συντήρησης δευτερευουσών τηλεφωνικών εγκαταστάσεων (ΦΕΚ-269 Β/8-4-1971) και τις εκάστοτε τροποποιήσεις τους.
3.1.3. Ο κεντρικός κατανεµητής, καθώς επίσης και οι κατανεµητές ορόφων των κύριων τηλεφωνικών συνδέσεων των κτιρίων πρέπει να τοποθετούνται σε κοινόχρηστους, εύκολα προσπελάσιµους χώρους και να ασφαλίζονται κατάλληλα, ώστε να µπορούν να είναι προσπελάσιµοι µόνο από το αρµόδιο προσωπικό.
3.1.4. Σε µεγάλα κτίρια µε δευτερεύουσα τηλεφωνική εγκατάσταση, όπου µέρος ή το σύνολο της εισερχόµενης ή εξερχόµενης επικοινωνίας γίνεται µέσω ειδικού προς τούτο ατόµου (τηλεφωνητή ή τηλεφωνήτριας) απαιτείται ειδικός χώρος για την παραµονή του χειριστή. Στο χώρο αυτό πρέπει να εξασφαλίζονται όλες οι απαραίτητες συνθήκες άνεσης (όπως π.χ. φωτισµού, αερισµού, θέρµανσης, επιπέδου θορύβου κλπ.).
3.1.5. Απαγορεύεται στο χώρο εργασίας του χειριστή η ύπαρξη τηλετυπικής συσκευής µε µεγάλο φόρτο εργασίας, εφόσον η στάθµη θορύβου λειτουργίας της είναι τέτοια, που να δηµιουργεί ενόχληση.
3.1.6. Σε κάθε κτίριο ή τµήµα κτιρίου που προβλέπεται να εξοπλιστεί µε δευτερεύουσα τηλεφωνική εγκατάσταση άνω των 150 συνδέσεων, πρέπει να προβλέπεται ιδιαίτερος χώρος για την εγκατάστασή της. Ο χώρος αυτός πρέπει να είναι κατάλληλου µεγέθους, κλειστός, µε φωτισµό και αερισµό και θερµοκρασίες από 10^ο - 30^οC για όλο το χρόνο. Ο χώρος πρέπει να έχει ελάχιστο καθαρό ύψος 3,00µ. και το δάπεδό του να είναι υπολογισµένο τουλάχιστο για 500 Kp/m².
3.2. Εγκατάσταση κεραίας λήψης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σηµάτων και εγκατάσταση διανοµής ραδιοτηλεοπτικών σηµάτων.
3.2.1. Σε κάθε κτίριο επιτρέπεται µόνο ένα κεντρικό συγκρότηµα κεραιών λήψης ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σηµάτων επίγειας και δορυφορικής εκποµπής.
Κατ' εξαίρεση επιτρέπεται η διασπορά των παραπάνω κεραιών, εφόσον το επιβάλλουν τεχνικοί λόγοι, ύστερα από άδεια της αρχής.
3.2.2. Η εγκατάσταση λήψης, ενίσχυσης και διανοµής ραδιοτηλεοπτικών σηµάτων νέου ή υφιστάµενου κτιρίου µε περισσότερες της µιας ιδιοκτησίες είναι κοινόχρηστη - έστω και αν δεν υπάρχει σύστηµα οριζόντιας ιδιοκτησίας του ακινήτου.
3.2.3. Η κεντρική κεραία λήψης ραδιοτηλεοπτικών σηµάτων κτιρίων κατασκευάζεται βάσει του τεχνικού κανονισµού εγκατάστασης και λειτουργίας κεντρικής κεραίας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας, όπως εκάστοτε ισχύει.
3.2.4. Σε περίπτωση ύπαρξης γειτονικών ανισοϋψών κτιρίων, όπου το υψηλότερο κτίριο σκιάζει και εµποδίζει τη λήψη σηµάτων ενός ή περισσότερων ραδιοτηλεοπτικών προγραµµάτων από το χαµηλότερο κτίριο, µπορεί ο ιδιοκτήτης ή οι ιδιοκτήτες του ψηλού κτιρίου να επιτρέψουν την εγκατάσταση της κεντρικής κεραίας του χαµηλότερου κτιρίου σε κατάλληλο σηµείο του ψηλού κτιρίου, µε έξοδα των ιδιοκτητών του χαµηλότερου κτιρίου. 
3.2.5. Οι αγωγοί γραµµών ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να απέχουν οριζόντια ή κατακόρυφα από κεραίες δεκτών ραδιοφωνίας και τηλεόρασης τις καθοριζόµενες στον παρακάτω πίνακα ελάχιστες αποστάσεις (σε θερµοκρασία 16^ο C και άπνοια): 

3.2.6. Με ειδικούς κανονισµούς µπορεί να επιβάλλεται σε παραδοσιακούς οικισµούς ή τµήµατά τους και σε διατηρητέα κτίρια η τοποθέτηση κεντρικής κεραίας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας.
Με τους ίδιους κανονισµούς εγκρίνεται η κατασκευή κοινόχρηστης κεραίας σε κατάλληλη θέση (που να µην επηρεάζει το κτίριο ή τον οικισµό) και δικτύου διανοµής, ώστε το κτίριο ή τα κτίρια να τροφοδοτηθούν µε ραδιοτηλεοπτικά σήµατα από καλωδιακό εξωτερικό δίκτυο.
Στην περίπτωση αυτή πρέπει να υπάρχει ειδική έγκριση του κρατικού φορέα µετάδοση ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σηµάτων. 

1. Σε κτίριο ή δοµικό έργο ή µεµονωµένο στοιχείο του, που βρίσκεται σε έξαρση σε σχέση µε τον περιβάλλοντα χώρο, επιβάλλεται η εγκατάσταση αλεξικέραυνου.
2. Η εγκατάσταση αλεξικέραυνου γίνεται σύµφωνα µε τον κανονισµό εγκατάστασης αλεξικέραυνου και τις ισχύουσες διατάξεις που αφορούν τα επιµέρους στοιχεία της εγκατάστασης. Μέχρι την έκδοση του εν λόγω κανονισµού, η εγκατάσταση σχεδιάζεται και κατασκευάζεται σύµφωνα µε τους κανόνες τέχνης και τεχνικής.
3. Η εγκατάσταση αλεξικέραυνου περιλαµβάνει και ειδική ξεχωριστή γείωση, η οποία όµως συνδέεται υποχρεωτικά και µε τις υπόλοιπες γειώσεις του κτιρίου.
4. Αγωγοί καθόδου της εγκατάστασης αλεξικέραυνου επιτρέπεται να τοποθετούνται χωνευτοί στα οικοδοµικά υλικά, εφόσον εξασφαλιστεί η προστασία τους από ηλεκτρολύσεις και διάβρωση.  

1. Σε κάθε κτίριο επιβάλλεται η εγκατάσταση γραµµατοκιβωτίων.
2. Ο αριθµός των γραµµατοκιβωτίων είναι τουλάχιστο ίσος προς τον αριθµό των κατοικιών και λοιπών τµηµάτων του κτιρίου που έχουν αυτοτελή χρήση.
3. Όλα τα γραµµατοκιβώτια του κτιρίου διατάσσονται το ένα πλησίον του άλλου ώστε να αποτελούν µια ενότητα.
Τοποθετούνται σε τέτοια θέση ώστε να είναι προσιτά από το εξωτερικό του κτιρίου χωρίς να χρειάζεται να ανοίγει πόρτα που υπόκειται σε κλείδωµα. Το 10% των γραµµατοκιβωτίων και όχι λιγότερο από 1, πρέπει να είναι προσιτό σε άτοµα µε ειδικές ανάγκες χρήστες αµαξιδίων.
Η θέση τους πρέπει να είναι εµφανής και κοντά στην πόρτα της κυρίας εισόδου του κτιρίου.
Επιτρέπεται η τοποθέτησή τους πάνω στο φύλλο της πόρτας εισόδου.
Επιτρέπεται η τοποθέτησή τους στο προκήπιο. Απαγορεύεται να εξέχουν από τη ρυµοτοµική γραµµή.
4. Κάθε γραµµατοκιβώτιο έχει ιδιαίτερη κλειδαριά.
5. Τα ελάχιστα απαιτούµενα γεωµετρικά µεγέθη των γραµµατοκιβωτίων που απαιτούνται καθορίζονται από τα αντίστοιχα πρότυπα του Ελληνικού Οργανισµού Τυποποίησης (ΕΛΟΤ) ή τα αντίστοιχα πρότυπα κρατών µελών της Ε.Ο.Κ. 

Κάθε κτίριο πρέπει να διαθέτει κατάλληλο χώρο για τη συγκέντρωση και προσωρινή αποθήκευση των απορριµµάτων του κτιρίου µέχρι την αποκοµιδή τους από τα συνεργεία καθαριότητας.
Σε περίπτωση ύπαρξης προκηπίου ή τοποθέτησης της πρόσοψης του κτιρίου εσώτερα της οικοδοµικής γραµµής, ο χώρος αυτός µπορεί να γίνει στο προκήπιο ή τον παρόδιο ακάλυπτο χώρο.
Λεπτοµέρειες σχετικά µε τις προδιαγραφές που πρέπει να τηρούνται ανάλογα µε τον τρόπο δόµησης και τη συλλογή των απορριµµάτων κατά περιοχές καθορίζονται µε ειδικούς κανονισµούς. 

Αρµόδια αρχή για την εφαρµογή του παρόντος κανονισµού είναι η κατά τόπους πολεοδοµική υπηρεσία.

1. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισµού έχουν εφαρµογή σε όλες τις περιοχές και τους οικισµούς της χώρας, που βρίσκονται είτε εντός είτε εκτός των εγκεκριµένων σχεδίων πόλεων. 
2. Κατ' εξαίρεση δεν έχουν εφαρµογή οι διατάξεις: 
2.1. Των άρθρων 10, 20 και 23 παράγρ. 1, 2, 3 και 5 στις περιοχές που βρίσκονται εκτός των εγκεκριµένων σχεδίων πόλεως και 
2.2. Του άρθρου 20 στους οικισµούς που δεν έχουν εγκεκριµένο σχέδιο πόλεως.

Οικοδοµικές άδειες, που έχουν εκδοθεί µε προϊσχύουσες του παρόντος διατάξεις και ισχύουν, µπορούν να εκτελούνται ή αναθεωρούνται µε ή χωρίς αύξηση του όγκου τους σύµφωνα µε τις προϊσχύουσες διατάξεις. Επίσης σύµφωνα µε τις προϊσχύουσες διατάξεις µπορούν να εκδίδονται, εκτελούνται, και αναθεωρούνται µε ή χωρίς αύξηση του όγκου του κτιρίου οι άδειες εφόσον κατά τον χρόνο που ισχύουν οι προγενέστερες διατάξεις: 
α) έχει υποβληθεί στην αρµόδια Πολεοδοµική Υπηρεσία αίτηση µε όλα τα σχέδια και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται από τις σχετικές διατάξεις ή, 
β) έχουν θεωρηθεί από την αρµόδια Πολεοδοµική Υπηρεσία τα σχέδια του προελέγχου που προβλέπονται από τις σχετικές διατάξεις ή, 
γ) έχει εγκριθεί από τον αρµόδιο κατά περίπτωση φορέα µέσα στην τελευταία τριετία και ισχύει µελέτη ειδικού κτιρίου σχετική µε την λειτουργικότητά του µε ή χωρίς παρεκκλίσεις µε βάσει προϊσχύουσες διατάξεις ή, 
δ) έχει υποβληθεί στην αρµόδια κατά περίπτωση Υπηρεσία αίτηση µε πλήρη αρχιτεκτονική µελέτη µέσα στην τελευταία διετία για έγκριση η οποία είναι αναγκαία σύµφωνα µε τις σχετικές διατάξεις για τη χορήγηση άδειας οικοδοµής ή, 
ε) αν αφορά ανέγερση κτιρίου για το οποίο έχει προκηρυχθεί αρχιτεκτονικός διαγωνισµός βάσει της µε αριθµό Ε.27960/1665/7/30-9-1970 (ΦΕΚ Β 684) απόφασης Υπουργού ∆ηµοσίων Έργων ή µετά από πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος βάσει του άρθρου 11 παραγρ. 5 του Ν. 716/1977 (ΦΕΚ 295 Α). 
Στην περίπτωση β οι προϊσχύουσες διατάξεις εφαρµόζονται αν η αίτηση για τη χορήγηση της οικοδοµικής άδειας µε όλα τα απαιτούµενα σχέδια και δικαιολογητικά υποβληθεί µέσα σε προθεσµία ενός έτους από την κατάργηση των αντίστοιχων προγενέστερων διατάξεων, ενώ στις περιπτώσεις γ, δ και ε η προθεσµία αυτή είναι δύο έτη. 
Στην πιο πάνω περίπτωση α οι προϊσχύουσες διατάξεις εφαρµόζονται εφόσον δεν τεθεί ο φάκελος στο αρχείο σύµφωνα µε τις οικείες διατάξεις. 

Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, καταργούνται: 
α. Οι διατάξεις του Ν.Δ. Β/1973 «περί Γενικού Οικοδοµικού Κανονισµού» οι οποίες εξακολουθούσαν να ισχύουν σύμφωνα µε το άρθρο 31 του Ν. 1577/85 (ΦΕΚ 210 Α/18-12-85). 
β. Το από 8-7-1930 Π.Δ. «περί κατασκευής και επισκευής πεζοδροµίων» (ΦΕΚ 239 Α/14-7-30). 
γ. Το από 23-1-1932 Π.Δ. «περί κατασκευής και επισκευής πεζοδροµίων Αθηνών» (ΦΕΚ 24 Α/27-1-1932). 
δ. Το από 9-7-1935 Π.Δ. «περί επεκτάσεως της ισχύος του από 23-1-1932 διατάγµατος περί κατασκευής και επισκευής πεζοδροµίων Αθηνών» (ΦΕΚ 330 Α/18-7-1935). 
ε. Το από 18-1-1954 Β.Δ. «περί ανακατασκευής πεζοδροµιών επί γενικώς διαρρυθµιζοµένων ή ανακατασκευαζοµένων δηµόσιων οδών» (ΦΕΚ 27 Α/18-2-1954). 
στ. Το από 23-5-83 Π.Δ. «Απαγόρευση τοποθετήσεως υπόγειων δεξαµενών κάτω από τα πεζοδρόµια κοινόχρηστων χώρων» (ΦΕΚ 262 Δ/23-6-83). 
ζ. Η υπ' αριθµ. 20452/484/19-2-1986 απόφαση του Υπουργού ΠΕΧΩ∆Ε «Κτιριοδοµικός κανονισµός για το φωτισµό και αερισµό κτιρίων» (ΦΕΚ 44 Β/19-2-1986). 

Το παρόν άρθρο περιλαµβάνει τα παρακάτω σχήµατα µε αριθµ. 1 έως και 10, που αποτελούν αναπόσπαστο τµήµα της παρούσας απόφασης.

Η ισχύς του παρόντος κανονισµού αρχίζει από τις 18 Φεβρουαρίου 1989. 
Η απόφαση αυτή να δηµοσιευθεί στην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως. 

Αθήνα, 30 Ιανουαρίου 1989
Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ∆ΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ
ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ