Παραγραφή αξιώσεων κατ΄ αντιπροσώπου ν. 762/78. ΔΣ Ρώμης 1980. μεταβίβαση πλοίου. Παλιννόστηση.
Παραγραφή αξιώσεων από τη σύμβαση ναυτολόγησης κατά αντιπροσώπου ν. 762/1978. Εξάμηνη από την καταγγελία της σύμβασης ναυτολόγησης. Η προθεσμία αυτής κατ΄ άρθρ. 241 παρ. 1 ΑΚ αρχίζει από την επομένη της καταγγελίας και λήγει κατ΄ άρθρ. 242 ΑΚ όταν περάσει ολόκληρη η τελευταία ημέρα και αν είναι αργία ή Σάββατο (άρθρ. 1 παρ. 12 ν. 1157/81) όταν περάσει η επόμενη εργάσιμη. Μετά τη διακοπή της παραγραφής με την άσκηση αγωγής αρχίζει νέα ομοειδής, η οποία διακόπτεται μετά από κάθε διαδικαστική πράξη των διαδίκων ή του δικαστηρίου. Ο χρόνος παραγραφής μπορεί να συμπληρωθεί και εφόσον ανάμεσα στη δημοσίευση της απόφασης και την άσκηση ενδίκου μέσου δε μεσολαβήσει άλλη διαδικαστική πράξη. Λόγος αναστολής του χρόνου παραγραφής είναι μεταξύ άλλων και ο δόλος του υπόχρεου. Τέτοιος υφίσταται όταν μετά την έκδοση πρωτοβάθμιας απόφασης ο αντίδικος προκαλεί δόλια συζήτηση για συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς και πριν τη συμπλήρωση της παραγραφής διαβεβαιώνει τον αντίδικο πληρεξούσιο ότι ακόμη και σε περίπτωση μη επίτευξης συμβιβασμού δε θα προέβαλε στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο την ένσταση παραγραφής.
Διεθνής Σύβαση Ρώμης 1980 (κυρ. ν. 1792/88, ισχύς από 1.4.91) και εφαρμοστέο δίκαιο στη σύμβαση ναυτικής εργασίας. Προβλέπει ότι η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο που επέλεξαν τα συμβαλλόμενα μέρη. Η επιλογή όμως του εφαρμοστέου δικαίου δεν μπορεί να στερήσει τον εργαζόμενο από την προστασία που του εξασφαλίζουν οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του δικαίου που θα ήταν εφαρμοστέο αν δεν είχε γίνει η επιλογή, ήτοι (α) του δικαίου της χώρας όπου ο εργαζόμενος παρέχει συνήθως την εργασία του σε εκτέλεση της σύμβασης ακόμη και αν έχει αποσπασθεί προσωρινά σε άλλη χώρα (β) ο εργαζόμενος δεν παρέχει συνήθως την εργασία του σε μια μόνο χώρα, του δικαίου της χώρας που βρίσκεται η εγκατάσταση της επιχείρησης που τον προσέλαβε, εκτός αν από το σύνολο των περιστάσεων συνάγεται ότι η σύμβαση συνδέεται στενότερα με άλλη χώρα οπότε εφαρμοστέο είναι το δίκαιο της χώρας αυτής. Δεν πρέπει όμως να θίγονται οι κανόνες της χώρας του δικαστή που δικάζει την υπόθεση και ρυθμίζουν αναγκαστικά την περίπτωση ανεξάρτητα από το εφαρμοστέο στη σύμβαση δίκαιο δηλ. οι κανόνες άμεσης εφαρμογής (άρθρο 7 παρ. 2 ΔΣΡ). Στις διατάξεις αναγκαστικού δικαίου κατ΄ άρθρ. 3 παρ. 3 ΔΣΡ περιλαμβάνονται και ο διατάξεις των ειδικά εφαρμοζομένων για τους εργαζόμενους συλλογικών συμβάσεων που καθορίζουν τα ελάχιστα όρια αποδοχών, τις αποδοχές άδειας και την αποζημίωση λόγω απόλυσης. Οι κανόνες άμεσης εφαρμογής δεν ταυτίζονται κατ΄ ανάγκη με τους κανόνες αναγκαστικού δικαίου, ούτε υπάγονται όλοι σ΄ αυτούς. Οι ένδικες συμβάσεις παρουσιάζουν στενότερο σύνδεσμο με το ελληνικό δίκαιο, διότι καταρτίσθηκαν στον Πειραιά, με ελληνική αντιπρόσωπο εταιρεία και Έλληνα εκπρόσωπο ενώ και η πλοιοκτήτρια εταιρεία ήταν ελληνικών συμφερόντων, πολλά μέλη του πληρώματος μεταξύ των οποίων και ο πλοίαρχος ήταν Έλληνες, η διαχείριση του πλοίου γινόταν από την Ελλάδα, η σύνταξη των λογαριασμών μισθοδοσίας γινόταν σε έντυπα που χρησιμοποιούν ελληνικά πλοία με μνεία κρατήσεων που προβλέπονται από την ελληνική νομοθεσία (ΝΑΤ, ΟΓΑ, ΠΝΟ, χαρτόσημο κ.ά.).
Μεταβολή του προσώπου του πλοιοκτήτη ή του εφοπλιστή. Δεν επιφέρει τη λύση της σύμβασης εργασίας κατ΄ άρθρ. 6 παρ. 1 ν. 2112/20. Η συνέχιση της σύμβασης εξαρτάται από τη μεταβολή του προσώπου του εργοδότη, ο οποίος θεωρείται το πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου παρέχεται η εργασία στο πλοίο. Η γενικότερη αρχή του παραπάνω άρθρου εναρμονίζεται με τη σύμβαση ναυτολόγησης έστω και αν ο νόμος δεν εφαρμόζεται στη ναυτική εργασία. Η ίδια αρχή προκύπτει και από το άρθρο 3 παρ. 2 π.δ. 572/1988, με το οποίο η ελληνική νομοθεσία εναρμονίζεται προς την οδηγία της ΕΟΚ 77/187/4-2-1977.
Ευθύνη αντιπροσώπου ν. 762/1978. Υφίσταται ανεξάρτητα από το δίκαιο που ρυθμίζει κατ΄ άρθρ. 25 ΑΚ και ΔΣ της Ρώμης, τη σύμβαση της ναυτικής εργασίας. Οι διατάξεις του ν. 762/1978 αποτελούν κανόνες άμεσης εφαρμογής και περιέχουν συγχρόνως λανθάνοντες κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου που καθορίζει ως εφαρμοστέο δίκαιο για την ευθύνη του αντιπροσώπου τη lex fori.
Μεταβίβαση πλοίου. Περιορισμένη ευθύνη αποκτώντος επί μεταβίβασης πλοίου ως ομάδας περιουσίας –μοναδικό περιουσιακό στοιχεί- δηλ. μέχρι της αξίας των μεταβιβαζομένων στοιχείων για τα χρέη που ανήκουν στην περιουσία (479 ΑΚ). Η απίτηση του δανειστή κατά του αποκτώντος περιουσία ή επιχείρηση που βαρύνεται με χρέη αποτελεί εξωσυμβατική ενοχή επί της οποίας εφαρμόζεται το δίκαιο που αρμόζει από το σύνολο των ειδικών συνθηκών.
Παλιννόστηση. Δικαιούται ο απολυόμενος ναυτικός για οποιαδήποτε αιτία που δεν μπορεί να καταλογισθεί σε αυτόν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρ. 4 παρ. 1 περ. δ΄ της υπ΄ αρ. 23 ΔΣ Εργασίας (κυρ. ν. 1130/1981), η οποία παρέχει ευρύτερη προστασία εκείνης του 78 ΚΙΝΔ.
Συνημμένο | Μέγεθος |
---|---|
Εφ. Πειραιά 94/02 | 150.57 KB |