Προσβολή εργαζομένου από καρκίνο του πνεύμονος, οφειλομένου στην εργασία την οποία παρείχε στις εργοδότριές του εταιρίες (αρχική και διάδοχο αντιστοίχως), οι οποίες χρησιμοποιούσαν ως πρώτη ύλη των παραγόμενων στο εργοστάσιό τους προϊόντων τον αμίαντο, και ειδικότερα ίνες αμιάντου, ο οποίος είναι επιβλαβής για την υγεία και μπορεί να προκαλέσει στους εργαζομένους που απασχολούνται στην κατεργασία του σοβαρότατες ασθένειες, όπως η αμιάντωση και ενδεχομένως ο καρκίνος των βρόγχων και των πνευμόνων, καθώς και του γαστρεντερικού συστήματος. - Κρίση ότι η ανωτέρω ασθένεια του παθόντα, που αποτελεί εργατικό ατύχημα, οφείλετο σε αμέλεια των διοικήσεων των εργοδοτριών επιχειρήσεων και των προστηθέντων από αυτές διευθυντικών τους στελεχών, οι οποίες δεν κατέβαλαν την απαιτούμενη επιμέλεια, ώστε να διαρρυθμίσουν τα σχετικά με τον χώρο εργασίας και τις εκεί εγκαταστάσεις, ώστε να προστατεύεται η υγεία των εργαζομένων. - Αγωγή παθόντος από εργατικό ατύχημα με αίτημα την επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης την οποία του προκάλεσε το εργατικό ατύχημα. - Στοιχεία τα οποία πρέπει να περιέχει η ιστορική της βάση, ώστε να είναι ορισμένη και παραδεκτή. - Έλλειψη νομίμου βάσεως ως λόγος αναιρέσεως. Δεν στοιχειοθετείται, όταν οι ελλείψεις των αιτιολογιών της αποφάσεως αφορούν την ανέλεγκτη αναιρετικώς εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα την ανάλυση και 
αιτιολόγηση του αποδεικτικού πορίσματος, αρκεί τούτο να εκτίθεται σαφώς.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/1915 άρθρα 1 επ. και 16. Α.Κ. άρθρα 297, 298, 914, 922, 926 και 932. Κ.Πολ.Δ άρθρα 216 παρ. 1α ‘ και 559 αριθμ. 8, 14 και 19.