Εργατικό ατύχημα. Βίαιη επίθεση κατά τον χρόνο επιστροφής από την εργασία. Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης λόγω παραβιάσεως της υποχρέωσης προνοίας του εργοδότη.
Εργατικό ατύχημα θεωρείται και ο θάνατος ή ο τραυματισμός του μισθωτού από αιφνίδια επενέργεια εξωτερικού αιτίου, άσχετου μεν προς τις συστάσεις του οργανισμού του παθόντος και τη βαθμιαία φθορά του, αλλά συνδεομένου προς την εργασία λόγω της εμφανίσεώς του κατά την εκτέλεσή της ή εξ αφορμής της. Η τελευταία περίπτωση συντρέχει όταν το ατύχημα δεν είναι άμεση συνέπεια της εκτελέσεως της εργασίας, όπως όταν τούτο συνέβη εκτός του τόπου και του χρόνου εκτέλεσής της, συνδέεται όμως με αυτήν με σχέση αιτίου και αποτελέσματος ως εκ του ότι, λόγω της εργασίας, δημιουργήθηκαν ιδιαίτερες και αναγκαίες για την επέλευσή του πραγματικές συνθήκες ο οποίες δεν θα υπήρχαν χωρίς την εργασία. Η έννοια του όρου «κατά την εκτέλεση της εργασίας» έχει διευρυνθεί, ώστε σε αυτήν να περιλαμβάνονται και τα ατυχήματα που επέρχονται όχι μόνο στον χώρο της επιχείρησης, αλλά και όσα συμβαίνουν κατά τη διαδρομή που ακολουθεί ο μισθωτός όταν μεταβαίνει από την κατοικία του στον τόπο εργασίας ή όταν επιστρέφει από αυτήν, χρησιμοποιώντας το συνηθισμένο μεταφορικό μέσο ή δρομολόγιό του. Ο παθών από εργατικό ατύχημα, και σε περίπτωση θανάτου αυτού τα συγγενικά του πρόσωπα, δικαιούνται να ζητήσουν πλήρη αποζημίωση κατά τις διατάξεις του αστικού δικαίου μόνον όταν το ατύχημα μπορεί να αποδοθεί σε δόλο του εργοδότη ή των προστηθέντων του, ή όταν επήλθε σε επιχείρηση στην οποία δεν τηρήθηκαν οι ισχύουσες διατάξεις για τους όρους ασφαλείας και εξαιτίας της μη τηρήσεως των διατάξεων αυτών. Όταν ο παθών από εργατικό ατύχημα υπάγεται στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α., ο εργοδότης απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση αποζημιώσεώς του, τόσο ως προς την σύμφωνα με το κοινό δίκαιο ευθύνη για αποζημίωση όσο και ως προς την προβλεπόμενη από τον ν.551/1915 ειδική αποζημίωση. Μόνο αν το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη έχει αυτός την υποχρέωση να καταβάλει στον εργαζόμενο τη διαφορά μεταξύ του ποσού της κατά το κοινό δίκαιο αποζημίωσης και του ολικού ποσού των παροχών που χορηγεί το Ι.Κ.Α. Ο παθών όμως διατηρεί την αξίωσή του για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, όταν το ατύχημα οφείλεται σε πταίσμα του εργοδότη ή των προστηθένων του λόγω παραβάσεως του γενικού καθήκοντος προνοίας, το οποίο συνίσταται όχι μόνο στην υποχρέωση τήρησης των ειδικών όρων ασφαλείας που προβλέπονται από ειδικές διατάξεις νόμων (ειδική αμέλεια), αλλά και στην υποχρέωσή του εργοδότη να τηρήσει τους όρους ασφαλείας που επιβάλλονται από την κοινή αντίληψη και την απαιτούμενη κατά τις συναλλαγές επιμέλεια. Περίπτωση συνδικαλίστριας εργαζομένης, η οποία δέχθηκε επίθεση με βιτριόλι κατά τον χρόνο επιστροφής στην κατοικία της μετά το πέρας του ωραρίου της, υφιστάμενη σοβαρές βλάβες της υγείας της και περιαγόμενη σε κατάσταση ολικής μόνιμης αναπηρίας. Κρίση ότι η εν λόγω επίθεση, που συνδεόταν με τη νόμιμη συνδικαλιστική της δράση, συνιστά εργατικό ατύχημα, ο δε εργοδότης είναι υπόχρεος σε χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης από την εκ μέρους του παραβίαση της υποχρέωσης προνοίας, καθώς η εργαζομένη, λόγω των απειλών κατά της ζωής της που δεχόταν, είχε επανειλημμένως ζητήσει την αλλαγή του ωραρίου της από βραδινό σε πρωινό και τη μεταβολή του τόπου εργασίας της, ώστε να είναι πλησίον της οικία της. 
Κυριότερες διατάξεις: Ν.551/1915
Άρθρα 1, 15 και 16. Α.ν. 1846/1951
Άρθρα 34 παρ. 2 και 60 παρ. 3.
Α.Κ. άρθρα 297, 298, 914, 922, 928,929 και 932. Κ.Πολ.Δ. άρθρα 80, 118 αρ.4, 216, 231, 246, 591 παρ. 1, 666 παρ.1 και 669 περ.2. Ν.1264/1982 άρθρο 4.