ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΙΣΘΩΤΟΥ ΥΠΑΓΟΜΕΝΟΥ ΣΤΟ Ι.ΚΑ. – ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΛΟΓΩ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ – ΠΡΟΣΕΠΙΚΛΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Όταν ο παθών υπάγεται στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α., τότε ο εργοδότης απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση για αποζημίωση του παθόντος αυτού, ήτοι τόσο της κατά το κοινό δίκαιο ευθύνης για αποζημίωση όσο και της προβλεπόμενης από τον ν. 551/1915 ειδικής αποζημιώσεως, και μόνον αν το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη ή του προστηθέντος του υποχρεούται αυτός να καταβάλει στον παθόντα τη διαφορά μεταξύ του ποσού της κατά το κοινό δίκαιο αποζημιώσεως και του ολικού ποσού των υπό του Ι.Κ.Α. χορηγουμένων παροχών. – Η απαλλαγή αυτή καλύπτει και την περίπτωση της ειδικής αμέλειας, κατά την οποία το ατύχημα έγινε γιατί δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις ισχυόντων νόμων, διαταγμάτων ή κανονιστικών όρων ασφαλείας. – Στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. υπάγονται υποχρεωτικά και αυτοδικαίως τα πρόσωπα τα οποία εντός των ορίων της χώρας παρέχουν κατά κύριο επάγγελμα εξαρτημένη εργασία έναντι αμοιβής. Οι απασχολούμενοι αυτοί καλύπτονται ασφαλιστικά ανεξάρτητα από την εγγραφή τους ή μη στα μητρώα ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α. ή τον εφοδιασμό τους ή μη με ασφαλιστικό βιβλιάριο, γιατί η ασφάλισή τους επέρχεται υποχρεωτικά και αυτοδικαίως και χωρίς τη δήλωση σχετικής βουλήσεως εργοδότη ή εργαζόμενου, εφόσον το ατύχημα δεν προκλήθηκε από δόλο του εργοδότη ή από πρόσωπο ξένο προς αυτόν και τους προστηθέντες του. – Σε κάθε πάντως περίπτωση, ο παθών, και σε περίπτωση θανάτου οι καθολικοί διάδοχοί του μέλη της οικογένειάς του, διατηρούν την αξίωση για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης όταν το ατύχημα οφείλεται σε πταίσμα του εργοδότη και των προστηθέντων του. Για τη γέννηση της αξίωσης αυτής αρκεί οποιοδήποτε πταίσμα και όχι μόνο η ειδική αμέλεια περί την τήρηση των όρων ασφαλείας. – Ο αδικηθείς που επιδιώκει την επιδίκαση εύλογης αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης οφείλει, για να είναι ορισμένη η αγωγή του, να εκθέτει τις συνθήκες τελέσεως της αδικοπραξίας, το είδος της προσβολής του, την βαρύτητα και την έκταση της βλάβης, τον βαθμό της προσβολής της προσωπικότητάς του, τον βαθμό του πταίσματος του υπαιτίου και την περιουσιακή και κοινωνική κατάσταση των μερών, χωρίς να αναφέρεται αναγκαίως και σε τι συνίσταται η κατάσταση αυτή. – Το συντρέχον πταίσμα του υποστάντος το εργατικό ατύχημα αναφέρεται μόνο στην επιδίκαση αποζημίωσης για περιουσιακή ζημία και όχι χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. – Έννοια προστηθέντος. – Ευθύνη νομικού προσώπου από εργατικό ατύχημα. – Προσεπίκληση ασφαλιστικής εταιρείας. Η σωρευμένη αγωγή αποζημίωσης της προσκεπικαλούσας εργοδότριας εταιρείας κατά της προσεπικαλούμενης ασφαλιστικής εταιρείας δεν αποτελεί εργατική διαφορά, αφού η αξίωση της προσεπικαλούσας κατά της προσεπικαλούμενης δεν υπάγεται στην εργατική διαδικασία αλλά αφορά σύμβαση ασφάλισης και δικάζεται κατά την τακτική διαδικασία. Στην περίπτωση αυτή, είτε διατάσσεται ο χωρισμός της σωρευμένης αγωγής αποζημίωσης και η παραπομπή της στο αρμόδιο δικαστήριο, όταν το δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο, ή ανάλογα προχωρεί η εκδίκασή της κατά την τακτική διαδικασία.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/1914 άρθρα 1, 2, 6, 16. Α.ν. 1846/1951 άρθρα 2 παρ. 1, 34 παρ. 2 και 60 παρ. 3 Α.Κ. άρθρα 71, 297, 298, 299, 914, 922 και 932.