Υ.Α. Υ7α/ΓΠ. Οικ. 112498/2009 (ΦΕΚ 1775/Β` 26.8.2009)

1. Τις διατάξεις της παραγράφου 6, του άρθρου 20 του ν. 2519/1997 (Φ.Ε.Κ. 165 Α΄/21.8.1997) «Ανάπτυξη και εκσυγχρονισμός του Εθνικού Συστήματος Υγείας, οργάνωση των υγειονομικών υπηρεσιών, ρυθμίσεις για το φάρμακο και άλλες διατάξεις».
2. Τις διατάξεις του άρθρου 9 του ν. 3144/2003 (Φ.Ε.Κ. 111 Α΄/8.5.2003) «Κοινωνικός διάλογος για την προώθηση της απασχόλησης και την κοινωνική προστασία και άλλες διατάξεις».
3. Τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 3762/2009 (Φ.Ε.Κ. 75/Α΄/15.5.2009) «Αναδιοργάνωση Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.), ρύθμιση θεμάτων Οργανισμών Εποπτευόμενων από το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και άλλες διατάξεις».
4. Τις διατάξεις του π.δ. 213/1986 (Φ.Ε.Κ. 87 Α΄/7.7.1986) «Καθιέρωση της ιατρικής ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας».
5. Τις διατάξεις του π.δ. 415/1994 (Φ.Ε.Κ. 236 Α΄/29.12.1994) «Περί του χρόνου ειδίκευσης ιατρών για απόκτηση ειδικότητας».
6. Την υπ’ αριθμ. 93/16/ΕΟΚ Κοινοτική Οδηγία της 5ης Απριλίου 1993.
7. Τις διατάξεις του π.δ. 38/2004 (Φ.Ε.Κ. 35 Α΄/9.2.2004) «Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις των Οδηγιών 2001/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Μαΐου 2001, 1999/46/ΕΚ, 98/63/ΕΚ, 93/16/ΕΟΚ, που αφορούν το επάγγελμα του ιατρού».
8. Την υπ’ αριθμ. 1666/Δ10ε89/13.1.2009 κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών «Καθορισμός αρμοδιοτήτων των Υφυπουργών Οικονομίας και Οικονομικών» (Β΄ 40).
9. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του κώδικα ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά ‘Οργανα» (Α΄ 98).
10. Την υπ’ αριθμ. 2 απόφαση της 215ης/3.4.2008 Ολομέλειας του ΚΕ.Σ.Υ «Σχετικώς με τον καθορισμό των όρων και προϋποθέσεων για την απόκτηση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας από Ιατρούς άλλων ειδικοτήτων».
11. Το πρακτικό της ομάδας εργασίας που συστήθηκε με τις υπ’ αριθμ. 1835/14.9.2006 και 2391/21.11.2006 αποφάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ σχετικά με την ειδίκευση στην Ιατρική της Εργασίας−εκπαίδευση Ιατρών άλλων ειδικοτήτων για την απόκτηση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας.
12. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

1. Καθήκοντα Ιατρού Εργασίας εκτελούν:
α) Οι ιατροί που έχουν την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας.
β) Οι ιατροί, οι οποίοι κατά τη δημοσίευση του ν. 3762/2009 (Φ.Ε.Κ.75/Α΄/15.5.2009) εκτελούν καθήκοντα ιατρού εργασίας χωρίς να κατέχουν ή να ασκούν τον τίτλο της ειδικότητας της ιατρικής της εργασίας, αλλά τίτλο άλλης ειδικότητας.
γ) Οι ιατροί χωρίς ειδικότητα, οι οποίοι κατά τη δημοσίευση του ν. 3762/2009 (Φ.Ε.Κ. 75/Α΄/15.5.2009) έχουν συνάψει συμβάσεις παροχής υπηρεσιών ιατρού εργασίας με επιχειρήσεις και αποδεικνύουν την άσκηση των καθηκόντων αυτών συνεχώς επί επτά (7) τουλάχιστον έτη. 
Oι επιχειρήσεις πρέπει να αναζητούν Ειδικούς Ιατρούς Εργασίας. Σε Νομούς στους οποίους δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι Ειδικοί Ιατροί Εργασίας στους Ιατρικούς Συλλόγους, οι επιχειρήσεις απευθύνονται στους όμορους Νομούς. Σε περίπτωση που δεν εκδηλωθεί ενδιαφέρον από τους όμορους Νομούς, μετά από βεβαίωση των οικείων Ιατρικών Συλλόγων, αναλαμβάνουν καθήκοντα ιατρού Εργασίας με ετήσιες συμβάσεις ιατροί των περιπτώσεων (β) και (γ). Με την εγγραφή ειδικευμένων Ιατρών Εργασίας στους αντίστοιχους Ιατρικούς συλλόγους, οι ειδικευμένοι Ιατροί Εργασίας αναλαμβάνουν τις θέσεις αυτές.
2. Οι ιατροί της παραγράφου 1 περίπτωση (β) που υποβάλλουν αίτηση προς απόκτηση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης οφείλουν να συμπληρώσουν άμεσα τα τμήματα που λείπουν από τη βασική τους ειδικότητα – ως υπεράριθμοι – και να δώσουν εξετάσεις για την απόκτηση του τίτλου της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας (είναι άμισθοι λόγω 2ης ειδικότητας).
Οι αιτούντες ιατροί αναλόγως της ειδικότητας που κατέχουν, οφείλουν να συμπληρώσουν τα γνωστικά αντικείμενα της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας, τα οποία δεν είναι κοινά με τη βασική τους ειδικότητα. Οι ανωτέρω ιατροί οφείλουν να συμπληρώσουν τα τμήματα που λείπουν από τη βασική τους ειδικότητα και να δώσουν εξετάσεις για την απόκτηση της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας εντός των επομένων οκτώ (8) ετών. Όσοι εξ’ αυτών δεν αποκτήσουν, εντός της προαναφερόμενης προθεσμίας, την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας, δεν θα έχουν δικαίωμα άσκησης καθηκόντων Ιατρού Εργασίας.
Α. Οι ιατροί των ειδικοτήτων παθολογίας, ρευματολογίας, πνευμονολογίας, καρδιολογίας, γαστρεντερολογίας, νεφρολογίας οφείλουν να συμπληρώσουν τα τμήματα που λείπουν από τη βασική τους ειδικότητα ως κάτωθι:
1. 1 μήνας επείγοντα περιστατικά ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ
2. 2 μήνες ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ
3. 3 μήνες ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗΣ
4. 1 μήνας ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΙΑΣ
5. 2 μήνες ΚΕΠΕΚ (Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου)
6. 12 μήνες ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΕΣΔΥ είτε να γίνει σε ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ όπως ορίζεται από το π.δ. 213/1986
7. 6 μήνες ανάλογα ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ή ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑΣ
8. 6 μήνες ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ (να υποβάλλουν εγγράφως τη μέχρι σήμερα ενασχόλησή τους ως «ασκούντες καθήκοντα Ιατρού Εργασίας» σε ποιες επιχειρήσεις, τι υπηρεσίες προσέφεραν στους εργαζόμενους και να αξιολογηθούν από το ΚΕ.Σ.Υ., ούτως ώστε να παρακολουθήσουν την 6μηνη πρακτική άσκηση).
Οι ιατροί των ανωτέρω ειδικοτήτων για να δώσουν εξετάσεις για την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας, ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ είναι να καταθέσουν διπλωματική εργασία και προς διευκόλυνσή τους διπλωματική εργασία στο αντικείμενο των εταιρειών ή της εταιρείας που «ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας» (η διπλωματική εργασία είναι υποχρεωτική εκ του νόμου για την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας).
Β. Οι ιατροί των ειδικοτήτων βιοπαθολογίας, δερματολογίας και κοινωνικής ιατρικής οφείλουν να συμπληρώσουν τα τμήματα που λείπουν από τη βασική τους ειδικότητα ως κάτωθι:
1. 1 μήνας επείγοντα περιστατικά ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ
2. 2 μήνες ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ
3. 3 μήνες ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗΣ
4. 1 μήνας ΩΤΟΡΙΝΟΛΑΡΥΓΓΟΛΟΓΙΑΣ
5. 2 μήνες σε ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
6. 12 μήνες ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΕΣΔΥ είτε να γίνει σε ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ όπως ορίζεται από το π.δ. 213/1986
7. 6 μήνες ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑΣ
8. 3 μήνες ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
9. 6 μήνες ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ
Με τις ίδιες προϋποθέσεις όσον αφορά το θεωρητικό κομμάτι, την εκπόνηση διπλωματικής εργασίας και της πρακτικής άσκησης μπορούν να δώσουν εξετάσεις για την απόκτηση τίτλου Ιατρικής ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας.
Γ. Οι ιατροί της ειδικότητας αναισθησιολογίας οφείλουν να συμπληρώσουν τα τμήματα που λείπουν από τη βασική τους ειδικότητα ως κάτωθι:
1. 2 μήνες σε ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
2. 12 μήνες ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΕΣΔΥ είτε να γίνει σε ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ όπως ορίζεται από το π.δ. 213/1986
3. 1 μήνας επείγοντα περιστατικά ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ
4. 2 μήνες ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ
5. 15 μήνες ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
6. 3 μήνες ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑΣ
7. 6 μήνες ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ σε επιχειρήσεις
Με τις ίδιες προϋποθέσεις όσον αφορά το θεωρητικό κομμάτι, την εκπόνηση διπλωματικής εργασίας και της πρακτικής άσκησης μπορούν να δώσουν εξετάσεις για την απόκτηση τίτλου Ιατρικής ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας. 
Δ. Οι ιατροί της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής οφείλουν να συμπληρώσουν τα τμήματα που λείπουν από τη βασική τους ειδικότητα ως κάτωθι:
1. 6 μήνες ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑΣ
2. 9 μήνες ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
3. 2 μήνες σε ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
4. 12 μήνες ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΕΣΔΥ είτε να γίνει σε ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ όπως ορίζεται από το π.δ. 213/1996 (η θεωρητική εκπαίδευση να γίνει είτε με μοντέλο θερινής παρακολούθησης, είτε με τριήμερα εντατικά μαθήματα)
5. 6 μήνες ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ σε επιχειρήσεις.
Με τις ίδιες προϋποθέσεις όσον αφορά το θεωρητικό κομμάτι, την εκπόνηση διπλωματικής εργασίας και της πρακτικής άσκησης μπορούν να δώσουν εξετάσεις για την απόκτηση τίτλου Ιατρικής ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας.
Ε. Οι ιατροί των ειδικοτήτων Μαιευτικής−Γυναικολογίας, Ωτορινολαρυγγολογίας, Πλαστικής Χειρουργικής, Ορθοπεδικής, Κυτταρολογίας, Παιδιατρικής, Χειρουργικής Παίδων, Ουρολογίας και Γενικής Χειρουργικής οφείλουν να παρακολουθήσουν όλη την ειδικότητα γιατί κανένα τμήμα της βασικής τους ειδικότητας δεν είναι τμήμα της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας.
ΣΤ. Οι Ιατροί άνευ ειδικότητας θα πρέπει να ειδικευθούν σύμφωνα με τα π.δ. 213/1986 και 415/1994.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 18 Αυγούστου 2009
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ