ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΜΗ ΤΗΡΗΣΗ ΟΡΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Ο παθών από εργατικό ατύχημα μπορεί να ασκήσει κατά του εργοδότη του στην αξίωση αποζημιώσεως από το κοινό Αστικό Δίκαιο, κατά το οποίο η υπαιτιότητα στην περίπτωση αυτή, έγκειται στην ειδική αμέλεια της μη τηρήσεως των όρων ασφαλείας, η μη τήρηση των οποίων παρέχει στους παθόντες το επιλεκτικό δικαίωμα να ασκήσουν είτε την αξίωση αποζημιώσεως του κοινού δικαίου, είτε την αξίωση του ν. 551/1915. Ως διατάξεις που περιέχουν και καθιερώνουν όρους ασφαλείας, θεωρούνται εκείνες οι οποίες ειδικώς προβλέπουν και προσδιορίζουν τους όρους που πρέπει να τηρηθούν, μνημονεύοντας συγκεκριμένα μέτρα μέσα από τρόπους, προς επίτευξη της ασφάλειας των εργαζομένων την έννοια ότι δεν αρκεί το ατύχημα να επήλθε από τη μη τήρηση όρων, οι οποίοι επιβάλλονται μόνο από την κοινή αντίληψη, την υποχρέωση προνοίας και την απαιτουμένη στις συναλλαγές επιμέλεια, χωρίς αυτοί να προβλέπονται από ειδική διάταξη νόμου. Μετά την επέκταση της κοινωνικής ασφάλισης του ΙΚΑ σε όλη την Ελλάδα, ο ν. 551/1915 εφαρμόζεται μόνο επί των εργαζομένων εκείνων που δεν καλύπτονται από την ασφάλιση του ΙΚΑ, εκτός εάν το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη, οπότε ο εργαζόμενος, είτε καλύπτεται είτε όχι από την ανωτέρω ασφάλιση, έχει το ανωτέρω επιλεκτικό δικαίωμα. Δικαίωμα του παθόντος σε αποκατάσταση της ηθικής του βλάβης.
Κυριότερες διατάξεις Ν. 551/1915 άρθρα 1, 3 και 16 Α.Κ. άρθρα 914 επ. και 932 Ν. 1305/1982 άρθρο 3