ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟΣ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 931 Α.Κ. – ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΟΥ Α.Κ. 931 ΣΤΟΝ ΠΑΘΟΝΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟ Ι.Κ.Α., ΕΑΝ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΔΟΛΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ Όταν ο εργαζόμενος υπάγεται στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α. και υποστεί εργατικό ατύχημα, ο εργοδότης απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση αποζημιώσεώς του, τόσο ως προς την σύμφωνα με το κοινό δίκαιο ευθύνη για αποζημίωση όσο και ως προς την προβλεπόμενη από τον ν. 551/1915 ειδική αποζημίωση, και μόνο αν το ατύχημα οφείλεται σε δόλο του εργοδότη ή αυτών που ο εργοδότης έχει προστήσει ο τελευταίος έχει την υποχρέωση να καταβάλει στον εργαζόμενο την προβλεπόμενη διαφορά μεταξύ του ποσού της κατά το κοινό δίκαιο αποζημιώσεως και του ολικού ποσού των παροχών που χορηγεί το Ι.Κ.Α. – Ο παθών διατηρεί την αξίωσή του για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, η οποία κρίνεται πάντοτε κατά το κοινό δίκαιο. – Από τη διάταξη του άρθρου 931 Α.Κ., προκύπτει ότι η αναπηρία ή η παραμόρφωση που προξενείται στον παθόντα, εκτός από την επίδραση την οποία μπορεί να ασκήσει τόσο στο ύψος των χρηματικών ποσών που θα στερείται ο παθών στο μέλλον ή θα ξοδεύει επί πλέον εξαιτίας της αυξήσεως των δαπανών του όσο και στο ύψος της χρηματικής ικανοποιήσεως που θα επιδικασθεί για την ηθική βλάβη, μπορεί να θεμελιώσει και αυτοτελή αξίωση για αποζημίωση, αν επιδρά στο μέλλον του. Ωστόσο, η αυτοτελής αυτή αξίωση αφορά στον καθορισμό και μόνον αποζημιώσεως για περιουσιακή ζημία, και μάλιστα μελλοντική, και όχι για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, η οποία αποκαθίσταται κατά το άρθρο 932 Α.Κ. και η οποία δεν μπορεί να βρει έρεισμα και στη διάταξη του άρθρου 931 Α.Κ., στην οποία γίνεται λόγος για «αποζημίωση».
- Επί εργατικού ατυχήματος, εάν ο εργοδότης βαρύνεται με αμέλεια και όχι με δόλο, ο δε παθών εργαζόμενος υπάγεται στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α., ο εργαζόμενος δεν νομιμοποιείται (παθητικά) να αξιώσει από τον εργοδότη και την αυτοτελή αποζημίωση από το άρθρο 931 Α.Κ., λόγω του περιουσιακού χαρακτήρα της αξιώσεως αυτής.
Κυριότερες διατάξεις: Ν. 551/1915 άρθρο 16. Α.ν. 1841/1951 άρθρα 34 παρ. 2 και 60 παρ. 3 Α.Κ. άρθρα 914, 931 και 932. Κ.Πολ.Δ. άρθρο 559 αρ. 1.