Ατύχημα (ναυτεργατικό) - Εφαρμοστέο δίκαιο - Αποζημίωση - Ψυχική οδύνη - Πλοίαρχος - Χρηματική ικανοποίηση. Ενοχές από ναυτεργατικό ατύχημα ρυθμίζονται από το δίκαιο στο οποίο έχουν υποβληθεί τα μέρη. Εάν το ναυτεργατικό ατύχημα συνιστά και αδικοπραξία, ένεκα της οποίας ζητείται πλήρης αποζημίωση, εφαρμόζεται το δίκαιο της πολιτείας όπου διαπράχθηκε το αδίκημα. Οι παροχές του άρθρου 3 ν. 551/1915, που καθορίζονται εκ των προτέρων δεν έχουν χαρακτήρα αποζημίωσης και πέραν αυτών δεν οφείλεται ούτε χρηματική ικανοποίηση για μη περιουσιακή ζημία. Η αξίωση πλήρους αποζημίωσης για ναυτεργατικό ατύχημα προϋποθέτει τη συνδρομή των όρων του άρθρου 16 ν.551/1915. Ειδική πρόβλεψη μέτρων ασφαλείας του πλοίου περιέχει και η διάταξη του άρθρου 4 π.δ. 1349/1981. Ο πλοίαρχος δεν συγκαταλέγεται στους υπεύθυνους εργοδότες (άρθρο 2 ν.515/1915) με τους οποίους ευθύνεται εις ολόκληρον, έστω και αν βαρύνεται μόνο με (γενική) αμέλεια. Κριτήρια επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης. Ευθύνη αντιπροσώπου ημεδαπού ν.π. και φυσικού εκπροσώπου αυτού για υποχρεώσεις αλλοδαπής ναυτιλιακής εταιρίας από σχέση ναυτικής εργασίας σε πλοίο της. Η χρηματική ικανοποίηση για μη περιουσιακή ζημία μπορεί να εξασφαλιστεί με ασφαλιστικά μέτρα, όχι όμως και να επιδικαστεί ως ασφαλιστικό μέτρο.