ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ. ΝΟΣΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ. ΠΟΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΤΥΧΗΜΑ. Εργατικό ατύχημα είναι και η νόσος του εργαζομένου, εφόσον αυτή προήλθε όχι από τη βαθμιαία εξασθένηση ή φθορά του οργανισμού του, ακόμη και αν αυτή οφείλεται στους δυσμενείς μεν, συνηθισμένους όμως και σύμφυτους προς την παροχή της, όρους της εργασίας, αλλά από έκτακτη και αιφνίδια επενέργεια κάποιου εξωτερικού αιτίου. Τούτο συμβαίνει, όταν είτε κατά την εκτέλεση της εργασίας διαμορφώθηκαν εκτάκτως δυσμενείς συνθήκες, που δεν είναι συμφυείς προς τους συνηθισμένους όρους της παροχής της είτε, όταν η απασχόληση του εργαζομένου εξακολούθησε, έστω και υπό κανονικές συνθήκες, μετά την εκδήλωση της νόσου, με αποτέλεσμα την επιδείνωσή της, αφού στην τελευταία περίπτωση ο εργοδότης, που οφείλει να ρυθμίζει τα της εργασίας, ώστε να προστατεύεται η ζωή και η υγεία του εργαζομένου, δεν μπορεί να αξιώσει τη συνέχιση της απασχολήσεώς του και αν δεν τον θέσει εκτός υπηρεσίας, οι συνθήκες παροχής της εργασίας προσλαμβάνουν το χαρακτήρα βίαιου συμβάντος. Δεν αποτελεί ατύχημα από βίαιο συμβάν αυτό που συνέβη μεν κατά την εκτέλεση της εργασίας ή με αφορμή την εκτέλεσή της, κάτω όμως από τους συνηθισμένους όρους και περιστάσεις, που συμφωνήθηκαν και είναι συμφυείς προς τη φύση της αναληφθείσας εργασίας χωρίς να μεσολαβήσει έκτακτο και εξωτερικό αίτιο, που να συντέλεσε αποφασιστικά σε αυτό, όπως είναι η μετά την εκδήλωση της νόσου του εργαζομένου εξακολούθηση της αυτής εργασίας, που προσφερόταν υπό κανονικές συνθήκες, αν αυτή ως πρόσφορη αιτία, επέφερε την επιδείνωση της νόσου, διότι η εξακολούθηση της ίδιας εργασίας μετά την εξασθένηση των δυνάμεων του εργαζομένου δημιουργεί συνθήκες, οι οποίες παρόλο ότι προηγουμένως ήταν κανονικές, γίνονται μετά τον κλονισμό της υγιεινής καταστάσεως του εργαζομένου, ασυνήθιστες και εξαιρετικές, δηλαδή συνιστούν πλέον βίαιο συμβάν. (ΔΙΚΑΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ & ΕΤΑΙΡΙΩΝ Τεύχος 5/2014)