Η αξιολόγηση της επαγγελματικής έκθεσης στις χημικές ουσίες προκύπτει από τη σύγκριση των αποτελεσμάτων στον προσδιορισμό τους με τις Οριακές Τιμές Έκθεσης (ΟΤΕ) που αναφέρονται στη νομοθεσία για τον εκάστοτε χημικό παράγοντα. Στην ελληνική νομοθεσία υπάρχουν δύο είδη ΟΤΕ:
Υπάρχουν διάφοροι φορείς που εκδίδουν Οριακές Τιμές Έκθεσης και βιολογικούς δείκτες έκθεσης όπως η Αμερικανική Εταιρία Κυβερνητικών Υγιεινολόγων Βιομηχανίας (American Conference of Governmental Industrial Hygienists - ACGIH) και n Γερμανική Ερευνητική Κοινότητα (Deutsche Forschungsgemeinschaft - DFG). Οι οριακές τιμές που εκδίδουν δεν αποτελούν νομοθετικές ρυθμίσεις, αλλά τυγχάνουν γενικής αποδοχής και λαμβάνονται σοβαρά υπόψη τόσο από την πολιτεία όσο και από τη βιομηχανία. Σε ετήσια βάση επανεξετάζονται σύμφωνα με τα νέα επιστημονικά δεδομένα των εκάστοτε χημικών ουσιών και επανεκδίδονται οι νέες ΟΤΕ.
Στην Ελλάδα εντοπίζονται διάσπαρτα νομοθετήματα που εισήγαγαν οριακές τιμές έκθεσης όπως για τον αμίαντο ή τον μόλυβδο ή το βενζόλιο. Βασικούς καταλόγους ΟΤΕ που θέσπισε η Ελλάδα βρίσκονται στα Π.Δ. 307/86 και Π.Δ. 90/99 και έχουν εναρμονιστεί με Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Στις ΗΠΑ τα επίσημα όρια έκθεσης για τις χημικές ουσίες εκδίδονται από την Αμερικανική Υπηρεσία Επαγγελματικής Ασφάλειας και Υγείας (OSHA).