Νομοθετικό πλαίσιο

Οι πρώτες αναφορές σε καταστάσεις που αφορούν ή υπονοούν επαγγελματικές ασθένειες γίνονται στον νόμο 2114 του 1920 όπου διευρύνεται το συνταξιοδοτικό δικαίωμα «εκτός των εκ βιαίων συμβάντων παθόντων» και στους «παθόντες εκ της ελλείψεως ατμοσφαιρικού αέρα ή ένεκα αναθυμιάσεων ασφυκτικών ή δηλητηριωδών αερίων (ως μολυβδίασης)».
Η όρος «Επαγγελματική Ασθένεια» εμφανίζεται στην ελληνική νομοθεσία με τον Νόμο 6298/1934 ΦΕΚ 346Α/10-10-1934 (άρθρο 41) περί «Κοινωνικών Ασφαλίσεων», ο οποίος τέθηκε σε εφαρμογή το 1937, περιλαμβάνει και τον πρώτο κατάλογο επαγγελματικών ασθενειών, ο οποίος αποτελείται από τρεις ασθένειες, τη «δηλητηρίαση εκ μολύβδου και υδραργύρου, καθώς και προσβολή από άνθρακα» σε εργαζόμενους σε συγκεκριμένων επαγγελμάτων και κατηγοριών επιχειρήσεων με την προϋπόθεση της απασχόλησης του ασθενή για έναν ελάχιστο αριθμό ημερομισθίων στη συγκεκριμένη εργασία κατά την τελευταία διετία πριν την εκδήλωση της νόσου.
Υπάρχει υποχρέωση καταβολής σύνταξης αναπηρίας ή επιδόματος ασθενείας (για λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις) από το ΙΚΑ προς τον εργαζόμενο χωρίς να ισχύουν οι προϋποθέσεις …που απαιτούνται για την κοινή νόσο.. σακχαρώδης διαβήτης, ορισμένες μορφές αναιμίας, ελονοσία.

Με την Υ.Α. 24699/I.164 του 1952 ορίζεται το άρθρο 40 του Κανονισμού Ασθένειας του ΙΚΑ ως Κατάλογος Επαγγελματικών Ασθενειών για τους εργαζόμενους ασφαλισμένους στο Ίδρυμα.  
Ο Κατάλογος Επαγγελματικών Ασθενειών του 1952 ίσχυσε μέχρι το 1979 όποτε και τροποποιήθηκε (ΦΕΚ 132/Β/ 12.2.1979) στο άρθρο 40 του Κανονισμού Ασθένειας του ΙΚΑ. Ο κατάλογος αυτός είναι δομημένος στη λογική του «κλειστού καταλόγου επαγγελματικών νοσημάτων» και περιλαμβάνει περιορισμένο αριθμό ασθενειών, 52 ασθένειες.
Μέχρι και το 1992 ο κατάλογος «Επαγγελματικών Ασθενειών», το άρθρο 40 του Κανονισμού Ασθενειών του ΙΚΑ, είχε ισχύ μόνο για τους ασφαλισμένους εργαζόμενους του ΙΚΑ. 
Με τον Ν. 2084 του 1992 ο κατάλογος αυτός θεωρείται «Εθνικός Κατάλογος Επαγγελματικών Ασθενειών» για τους νέους ασφαλισμένους σε όλους τους ασφαλιστικούς φορείς από την 1.1.1993. 
Το ΙΚΑ δεν επιδοτεί την ανικανότητα προς εργασία συνέπεια επαγγελματικής ασθένειας, χορηγεί «σύνταξη αναπηρίας» λόγω επαγγελματικής νόσου, εφόσον το ποσοστό ανικανότητας προς εργασία υπερβαίνει το απαιτούμενο ελάχιστο ποσοστό.
Το 2012 δημοσιεύτηκε το Π.Δ. 41/2012 με τον «Εθνικό Κατάλογο Επαγγελματικών Ασθενειών», σε συμμόρφωση με τη σύσταση της Επιτροπής 2003/670/ΕΚ.