Ορισμός 1: Υλικά τα οποία περιέχουν ίνες αμιάντου.
α) Μη εύθρυπτα αμιαντούχα υλικά: νοούνται τα υλικά που εμφανίζουν χαμηλή δυνατότητα αποδέσμευσης ινών αμιάντου στον αέρα (αμιαντοτσιμέντο, αμιαντούχα πλακάκια δαπέδου, αμιαντούχα πλαστικά−ρητίνες−ελαστικά, αμιαντούχα επιχρίσματα και βαφές, αμιαντούχα ασφαλτόπανα).
β) Εύθρυπτα αμιαντούχα υλικά: νοούνται τα υλικά που περιέχουν ίνες αμιάντου χαλαρά συνδεδεμένες, έτσι ώστε σε ενδεχόμενη διατάραξή τους μπορούν εύκολα να απελευθερώσουν ίνες αμιάντου στον αέρα (χύμα υλικό, ψεκασμένος αμίαντος, αμιαντούχες μονώσεις σωληνώσεων – λεβήτων – δεξαμενών και εναλλακτών θερμότητας, μονωτικές αμιαντόπλακες, αμιαντόχαρτο, αμιαντούχο χαρτόνι, αμιαντούχες φλάντζες και τσιμούχες, αμιαντούχα σχοινιά και κορδόνια, αμιαντούχα υφάσματα).
Τα εργαστήρια που διενεργούν αναλύσεις υλικών με σκοπό το χαρακτηρισμό τους ως αμιαντούχα ή μη απαιτείται να έχουν διαπιστευτεί από το Εθνικό Σύστημα Υποδομών Ποιότητας (Ε.Σ.Υ.Π.) βάσει του προτύπου ΕΛΟΤ EN ISO/IEC 17025 για την ικανότητά τους να διενεργούν δειγματοληψίες και αναλύσεις υλικών, σύμφωνα με τη μέθοδο MDHS 77 «Asbestos in bulk materials. Sampling and identification by polarized light microscopy (PLM)» του Health and Safety Executive (HSE) ή σύμφωνα με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο τουλάχιστον ισοδύναμου αποτελέσματος. Στα πιστοποιητικά ανάλυσης που εκδίδονται μετά τον εργαστηριακό έλεγχο των υλικών πρέπει να δηλώνεται με σαφήνεια αν ανιχνεύθηκαν ίνες αμιάντου (συγκέντρωση ινών αμιάντου) καθώς επίσης και το είδος των ινών αμιάντου.
Η παρούσα απόφαση δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις που ανιχνεύονται ίχνη αμιάντου (έως 2 ίνες) κατά την εργαστηριακή ανάλυση του υλικού σύμφωνα με την παραπάνω μέθοδο ανάλυσης.